Εσφαλμένη προσέγγιση σχολών απο μαθητές

[Obi-Wan Kenobi]

Ενα σημαντικο που πρεπει να καταλαβουμε ολοι ειναι οτι η ποιοτητα μιας σχολης δεν καθοριζεται απο τον βαθμο εισαγωγης.Το οτι μπαινεις σε μια σχολη με 10.000 μορια δεν σημαινει οτι δεν αξιζει, σημαινει οτι μπηκε ο τελευταιος με τοσα μορια,γιατι ο πρωτος μπορει να μπηκε με 15.000 μορια.Περυσι εδωσα πανελλαδικες εβγαλα 16.212 μορια και αποφασισα να δηλωσω μια σχολη που μου αρεσε με 13.884 μορια.

 

[Mammy Nun]

Ενα σημαντικο που πρεπει να καταλαβουμε ολοι ειναι οτι η ποιοτητα μιας σχολης δεν καθοριζεται απο τον βαθμο εισαγωγης.Το οτι μπαινεις σε μια σχολη με 10.000 μορια δεν σημαινει οτι δεν αξιζει, σημαινει οτι μπηκε ο τελευταιος με τοσα μορια,γιατι ο πρωτος μπορει να μπηκε με 15.000 μορια.Περυσι εδωσα πανελλαδικες εβγαλα 16.212 μορια και αποφασισα να δηλωσω μια σχολη που μου αρεσε με 13.884 μορια.

Σωστά, δίκιο έχεις. Ο γιος μιας φίλης στις πανελληνιες του 2020 έγραψε στο θεωρητικό πεδίο18275 μόρια κι ενώ περνούσε σε πολλές από τις υψηλές σχολές του πεδίου επέλεξε τη σχολή κινηματογραφου που είχε 12750 μορια. Ήταν το όνειρο του και αυτό ήθελε.
Εγώ είμαι υπέρ του να κάνει ο καθένας αυτό που θέλει

 

[Obi-Wan Kenobi]

Εγω το κανω. Ειμαι 40 ετων εδωσα περυσι πανελλαδικες προκειμενου να αλλαξω επαγγελμα.

 

[monaxiko brizolaki]

Εγω το κανω. Ειμαι 40 ετων εδωσα περυσι πανελλαδικες προκειμενου να αλλαξω επαγγελμα.

Πρώτη φορά το ξανακουω αυτό Σπαρτιάτη μου !

 

[Maria_Xagorari]

δεν καθοριζεται απο τον βαθμο εισαγωγης.Το οτι μπαινεις σε μια σχολη με 10.000 μορια δεν σημαινει οτι δεν αξιζει,

Τεράστια αλήθεια.
Πολυ ωραίο παράδειγμα είναι το Τμήμα Ναυτιλίας και Επιχειρηματικών Υπηρεσιών στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου με βάση για το 2022, 9.620 μόρια, ενώ μιλάμε ένα από τα καλύτερα τμήματα Ναυτιλιακών.

Γενικά έχουν γραφτεί και πολλά άρθρα για σχολές-διαμάντια με "χαμηλά" μόρια.

Το οτι μια σχολή εχει χαμηλά μόρια δεν συνάπτει με χαμηλό επίπεδο σπουδών, αλλά με τις προτιμήσεις των υποψηφίων στο μηχανογραφικο τους.
Για παράδειγμα κάτι το οποίο μπορεί να κάνει ένα παιδί στα 18 του να μην δηλώσει ένα καλό τμήμα, με γερό πρόγραμμα σπουδών να είναι ο τόπος της σχολής που ειβαι στην επαρχία.

 

[Obi-Wan Kenobi]

Ειχα φιλο που ηθελε να περασει στο Γεωπονικο το οποιο ειχε βαση 12.645 και επειδη εβγαλε 17.000 μορια δεν το δηλωσε για να μην πανε τα μορια χαμενα.Τελικα δηλωσε μια σχολη του 17,δεν την εβγαλε ποτε.Οντως υπαρχουν σχολες διαμαντια με χαμηλα μορια οπως και σχολες διαμαντια με πολλα μορια.Ειναι θεμα αντιληψης της κοινωνιας νομιζω.Στην εποχη μας το ιντερνετ ειναι το πιο δυνατο εργαλειο για να ξεψαχνισεις ολες τις σχολες και να δεις τι σου αρεσει.Η ταπεινη μου αποψη παντοτε.

 

[Dias]

Θα γράψω κι εγώ την ιστορία "κάποιου" που αντιμετώπισε παρόμοια προβλήματα. Ήταν υποψήφιος πριν από αρκετά χρόνια και το όνειρό του ήταν να γίνει Φυσικός. Έγραψε 19.314 μόρια και προφανώς έμπαινε σε όποια θετική σχολή ήθελε. Όμως τον ενδιέφερε μόνο το Φυσικό και αυτό ήθελε να δηλώσει. Τότε το Φυσικό είχε βάση κάπου 16800. Ο πόλεμος που δέχτηκε από όλες τις πλευρές ήταν αμείλικτος. Γονείς, συγγενείς, φίλοι, καθηγητές, γνωστοί, γείτονες, άσχετοι, ακόμα και η κοπέλα του, προσπάθησαν να τον μεταπείσουν και να τον κάνουν να βάλει πρώτη επιλογή ΗΜΜΥ. Το τι άκουσε (ή υπονοήθηκε) δεν λέγεται. Μερικά παραδείγματα: Θα πάνε τόσα μόρια χαμένα, στο Φυσικό πάνε οι αποτυχημένοι, θα χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο, ο Μαραντόνα δεν θα έπαιζε στην 3η εθνική, μεγάλη μαλακία θα κάνεις, καταστρέφεις τη ζωή σου και άλλα πολλά. Τελικά, έκανε το δικό του, δήλωσε πρώτο το Φυσικό, έχει τελειώσει πολλά χρόνια και έχει συνεχίσει ανώτερες σπουδές. Και το κυριότερο: Εκπλήρωσε τα όνειρά του και είναι απόλυτα ικανοποιημένος και ευχαριστημένος.

​

 

[Obi-Wan Kenobi]

Αν ειχε ακουσει τους αλλους και πηγαινε σε καποια αλλη σχολη και τελικα δεν του αρεσε η την παρατουσε θα του λεγανε: ΕΕΕ γιατι μας ακουσες ας πηγαινες φυσικο.Οπως λεω πολλες φορες ενας ωριμος ανθρωπος δεν δινει συμβουλες γιατι αυτο που θα συμβουλεψει μπορει σε αυτον να παει καλα σε εναν αλλον ομως να μην παει καλα.

 

[cha0s]

Θα γράψω κι εγώ την ιστορία "κάποιου" που αντιμετώπισε παρόμοια προβλήματα. Ήταν υποψήφιος πριν από αρκετά χρόνια και το όνειρό του ήταν να γίνει Φυσικός. Έγραψε 19.314 μόρια και προφανώς έμπαινε σε όποια θετική σχολή ήθελε. Όμως τον ενδιέφερε μόνο το Φυσικό και αυτό ήθελε να δηλώσει. Τότε το Φυσικό είχε βάση κάπου 16800. Ο πόλεμος που δέχτηκε από όλες τις πλευρές ήταν αμείλικτος. Γονείς, συγγενείς, φίλοι, καθηγητές, γνωστοί, γείτονες, άσχετοι, ακόμα και η κοπέλα του, προσπάθησαν να τον μεταπείσουν και να τον κάνουν να βάλει πρώτη επιλογή ΗΜΜΥ. Το τι άκουσε (ή υπονοήθηκε) δεν λέγεται. Μερικά παραδείγματα: Θα πάνε τόσα μόρια χαμένα, στο Φυσικό πάνε οι αποτυχημένοι, θα χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο, ο Μαραντόνα δεν θα έπαιζε στην 3η εθνική, μεγάλη μαλακία θα κάνεις, καταστρέφεις τη ζωή σου και άλλα πολλά. Τελικά, έκανε το δικό του, δήλωσε πρώτο το Φυσικό, έχει τελειώσει πολλά χρόνια και έχει συνεχίσει ανώτερες σπουδές. Και το κυριότερο: Εκπλήρωσε τα όνειρά του και είναι απόλυτα ικανοποιημένος και ευχαριστημένος.

View attachment 116627​

Ωραία όλα αυτά, να σπουδάζουμε αυτό που θέλουμε και να ακολουθούμε τα όνειρά μας. Τα κυριότερα δε μας λες όμως για τον "κάποιον". Ηλικία που είναι τώρα; Απολαβές; Τωρινή επαγγελματική αποκατάσταση; Είναι οικονομικά ανεξάρτητος; Μένει με τους γονείς του ή αυτή η επιλογή τον βοήθησε να αγοράσει / νοικιάσει δικό του σπίτι και να ζει αυτόνομα; Γιατί καλά όλα αυτά, αλλά το θέμα είναι τι θα φάμε το μεσημέρι, τι μας περισσεύει για να φάμε το βράδυ, αν θα πληρώσουμε ενοίκια, παγιους λογαριασμούς, σουπερ μαρκετ κλπ
Δεν είναι κακοπροαίρετο το σχόλιο, απλά θέλω να μάθω πως εξελίσσονται οι επιλογές που έκανε κάποιος στα 18 του, σε αντίθεση με αυτά που του έλεγε το περιβάλλον του.

 

[monaxiko brizolaki]

Ηλικία που είναι τώρα; Απολαβές; Τωρινή επαγγελματική αποκατάσταση; Είναι οικονομικά ανεξάρτητος; Μένει με τους γονείς του ή αυτή η επιλογή τον βοήθησε να αγοράσει / νοικιάσει δικό του σπίτι και να ζει αυτόνομα; Γιατί καλά όλα αυτά, αλλά το θέμα είναι τι θα φάμε το μεσημέρι, τι μας περισσεύει για να φάμε το βράδυ, αν θα πληρώσουμε ενοίκια, παγιους λογαριασμούς, σουπερ μαρκετ κλπ

Ας πάμε τότε όλοι πληροφορική/ιατρική κλπ για να λύσουμε το βιοποριστικό άσχετα αν 1. Δεν κάνουμε για αυτά 2. Δεν μας αρέσουν

 

[cha0s]

Ας πάμε τότε όλοι πληροφορική/ιατρική κλπ για να λύσουμε το βιοποριστικό άσχετα αν 1. Δεν κάνουμε για αυτά 2. Δεν μας αρέσουν

Όχι, σε καμία περίπτωση δεν εννοώ αυτό.

 

[monaxiko brizolaki]

Όχι, σε καμία περίπτωση δεν εννοώ αυτό.

Τότε ποιο το νόημα των ερωτήσεων ;

 

[Dias]

Ωραία όλα αυτά, να σπουδάζουμε αυτό που θέλουμε και να ακολουθούμε τα όνειρά μας. Τα κυριότερα δε μας λες όμως για τον "κάποιον". Ηλικία που είναι τώρα; Απολαβές; Τωρινή επαγγελματική αποκατάσταση; Είναι οικονομικά ανεξάρτητος; Μένει με τους γονείς του ή αυτή η επιλογή τον βοήθησε να αγοράσει / νοικιάσει δικό του σπίτι και να ζει αυτόνομα; Γιατί καλά όλα αυτά, αλλά το θέμα είναι τι θα φάμε το μεσημέρι, τι μας περισσεύει για να φάμε το βράδυ, αν θα πληρώσουμε ενοίκια, παγιους λογαριασμούς, σουπερ μαρκετ κλπ
Δεν είναι κακοπροαίρετο το σχόλιο, απλά θέλω να μάθω πως εξελίσσονται οι επιλογές που έκανε κάποιος στα 18 του, σε αντίθεση με αυτά που του έλεγε το περιβάλλον του.

Αφού ρωτάς: Είναι 30 ετών, μέλος διδακτικού προσωπικού ξένου πανεπιστημίου, επιστημονικός συνεργάτης ελληνικού ΑΕΙ, με ικανοποιητικές απολαβές, οικονομικά ανεξάρτητος, μένει με την κοπέλα του σε σπίτι που μεταβίβασαν γονείς, ζει αυτόνομα, δεν αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα. Ναι, στάθηκε σε πολλά τυχερός.

​

 

[cha0s]

Τότε ποιο το νόημα των ερωτήσεων ;

Εγώ μπορεί από μικρός να έχω τρέλα με τον Χριστιανισμό, να πηγαίνω συνέχεια εκκλησία, να διαβάζω επιστολές, αγία γραφή και ο,τι άλλο υπάρχει (συγγνώμη παιδιά, είμαι τελείως άσχετος), και να αποφασίσω να σπουδάσω θεολογία γράφοντας τέλεια στις πανελλήνιες.
Η πραγματικότητα έχει δείξει ότι ελάχιστους αναπληρωτές θεολόγους παίρνουν στα σχολεία (για διορισμό δε θα μιλήσω καν) και 3-4 άτομα που ξέρω που τελείωσαν θεολογία, είναι πάνω απο 30 χρονών και δουλεύουν ως πωλητές σε μαγαζιά με ρούχα/παιδικά παιχνίδια με βασικό μισθό, γιατί δε μπορούν να αξιοποιήσουν το πτυχίο τους. Άρα; Η επιλογή αυτή δε τους δικαίωσε γιατί δε μπόρεσαν αφενός να αξιοποιήσουν το πτυχίο τους (μιας και οι επαγγελματικές προοπτικές του συγκεκριμένου κλάδου είναι ελάχιστες), αφετέρου να γίνουν οικονομικά ανεξάρτητοι.

 

[jj!]

Αφού ρωτάς: Είναι 30 ετών, μέλος διδακτικού προσωπικού ξένου πανεπιστημίου, επιστημονικός συνεργάτης ελληνικού ΑΕΙ, με ικανοποιητικές απολαβές, οικονομικά ανεξάρτητος, μένει με την κοπέλα του σε σπίτι που μεταβίβασαν γονείς, ζει αυτόνομα, δεν αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα. Ναι, στάθηκε σε πολλά τυχερός.

View attachment 116628​

Δία, πρέπει να καταλάβεις ότι όλα αυτά δεν είναι αποτέλεσμα μόνο προσωπικού μόχθου και εργασίας, αλλά ένας συνδυασμός παραγόντων που βασίζεται κυρίως στα προνόμια που έχει ο καθένας. Είχα μιλήσει για αυτά και σε αντίστοιχο θέμα του e-steki.

Ναι, εσύ δεν άκουσες κανέναν και επέλεξες το φυσικό που τόσο σου άρεσε, όμως είχες από πίσω γονείς που στήριξαν την επιλογή σου εν τέλει, τόσο ηθικά, όσο και χρηματικά. Είχες το σπίτι σου στην Αθήνα και δεν χρειάστηκε να εργαστείς για να βιοποριστείς κατά τη διάρκεια των σπουδών (ενδεχομένως), γιατί αυτή την ασφάλεια την παρείχαν οι γονείς. Έτσι εσύ μπόρεσες να κυνηγήσεις ευκαιρίες σε ακαδημαϊκό επίπεδο και να αφοσιωθείς εξ ολοκλήρου στο αντικείμενό σου. Τώρα, βρίσκεσαι εδώ και μας λες ότι πέτυχες, έχοντας εξασφαλίσει συνεργασίες με πανεπιστήμια, αλλά και έχοντας λύσει το στεγαστικό σου πρόβλημα, αξιοποιώντας την πατρική περιουσία και μην ξοδεύοντας χρήματα ούτε στο ενοίκιο, αλλά ούτε σε δάνειο για απόκτηση στέγης.

Αυτές τις πολυτέλειες δεν τις έχει, ας πούμε, ένα παιδί από την επαρχία, που οι εργάτες γονείς του το στέλνουν στην Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη να σπουδάσει για ένα καλύτερο αύριο. Αυτό το παιδί, όση θέληση και να 'χει, αν πρέπει να δουλεύει για να χρηματοδοτεί τις σπουδές του, δεν θα μπορεί ποτέ να φτάσει στο δικό σου επίπεδο επιμελούς φοιτητή, γιατί δεν θα έχει τον χρόνο να ασχοληθεί ΜΟΝΟ με το πανεπιστήμιο. Αντίστοιχα, οι λογαριασμοί τρέχουν, καθώς τα ενοίκια έρχονται αυξημένα κάθε μήνα (πλέον δεν βρίσκεις κάτι αξιοπρεπές κάτω των 500€ στις 2 μεγάλες πόλεις της χώρας).

Ωραία και ρομαντικά είναι τα όνειρα, όμως η πραγματικότητα πολλές φορές είναι αμείλικτη, ειδικά για παιδιά που πρέπει να στηριχθούν μόνο στα δικά τους πόδια. Για αυτό κάποιες φορές ο ρεαλισμός σε οδηγεί να επιλέξεις να κάνεις κάτι άλλο, όπως για παράδειγμα εγώ και ο @cha0s. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα παρατησες, απλώς ότι οι συνθήκες δεν σε άφησαν να κάνεις μεταπτυχιακά, διδακτορικά και να μπεις σε πανεπιστήμια, επειδή ακριβώς κάπως έπρεπε να επιβιώσεις.

 

[cha0s]

Δία, πρέπει να καταλάβεις ότι όλα αυτά δεν είναι αποτέλεσμα μόνο προσωπικού μόχθου και εργασίας, αλλά ένας συνδυασμός παραγόντων που βασίζεται κυρίως στα προνόμια που έχει ο καθένας. Είχα μιλήσει για αυτά και σε αντίστοιχο θέμα του e-steki.

Ναι, εσύ δεν άκουσες κανέναν και επέλεξες το φυσικό που τόσο σου άρεσε, όμως είχες από πίσω γονείς που στήριξαν την επιλογή σου εν τέλει, τόσο ηθικά, όσο και χρηματικά. Είχες το σπίτι σου στην Αθήνα και δεν χρειάστηκε να εργαστείς για να βιοποριστείς κατά τη διάρκεια των σπουδών (ενδεχομένως), γιατί αυτή την ασφάλεια την παρείχαν οι γονείς. Έτσι εσύ μπόρεσες να κυνηγήσεις ευκαιρίες σε ακαδημαϊκό επίπεδο και να αφοσιωθείς εξ ολοκλήρου στο αντικείμενό σου. Τώρα, βρίσκεσαι εδώ και μας λες ότι πέτυχες, έχοντας εξασφαλίσει συνεργασίες με πανεπιστήμια, αλλά και έχοντας λύσει το στεγαστικό σου πρόβλημα, αξιοποιώντας την πατρική περιουσία και μην ξοδεύοντας χρήματα ούτε στο ενοίκιο, αλλά ούτε σε δάνειο για απόκτηση στέγης.

Αυτές τις πολυτέλειες δεν τις έχει, ας πούμε, ένα παιδί από την επαρχία, που οι εργάτες γονείς του το στέλνουν στην Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη να σπουδάσει για ένα καλύτερο αύριο. Αυτό το παιδί, όση θέληση και να 'χει, αν πρέπει να δουλεύει για να χρηματοδοτεί τις σπουδές του, δεν θα μπορεί ποτέ να φτάσει στο δικό σου επίπεδο επιμελούς φοιτητή, γιατί δεν θα έχει τον χρόνο να ασχοληθεί ΜΟΝΟ με το πανεπιστήμιο. Αντίστοιχα, οι λογαριασμοί τρέχουν, καθώς τα ενοίκια έρχονται αυξημένα κάθε μήνα (πλέον δεν βρίσκεις κάτι αξιοπρεπές κάτω των 500€ στις 2 μεγάλες πόλεις της χώρας).

Ωραία και ρομαντικά είναι τα όνειρα, όμως η πραγματικότητα πολλές φορές είναι αμείλικτη, ειδικά για παιδιά που πρέπει να στηριχθούν μόνο στα δικά τους πόδια. Για αυτό κάποιες φορές ο ρεαλισμός σε οδηγεί να επιλέξεις να κάνεις κάτι άλλο, όπως για παράδειγμα εγώ και ο @cha0s. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα παρατησες, απλώς ότι οι συνθήκες δεν σε άφησαν να κάνεις μεταπτυχιακά, διδακτορικά και να μπεις σε πανεπιστήμια, επειδή ακριβώς κάπως έπρεπε να επιβιώσεις.

Έχεις απόλυτο δίκιο. Είναι και στον χαρακτήρα του ανθρώπου πώς θέλει να κινηθεί. Προσωπικά, οι γονείς μου μπορούσαν να με στείλουν και για προπτυχιακό ακόμα στο εξωτερικό (όπως έγινε με τον αδερφό μου), αλλά πέρασα Ελλάδα τελικά σε σχολή που (τότε) ήθελα (μετά με μεταπτυχιακό άλλαξα career path). Μπορούσαν να μου χρηματοδοτούν όλες τις σπουδές, ενοίκιο, προσωπικά έξοδα, διατροφή κλπ. Ωστόσο, εγώ επέλεξα από τα 19 μου να εργαστώ σε δουλειές που κάναμε οι περισσότεροι φοιτητές, δηλαδή καφετέρια-μπαρ, με 8ωρα και βάλε ορθοστασία, να σχολάω 5 το πρωί και 9 το πρωί να είχα μάθημα στο πανεπιστήμιο. Μετέπειτα στο μεταπτυχιακό, είχα δίδακτρα 6000. Μπορούσαν οι γονείς μου πάλι να μου το χρηματοδοτήσουν, αλλά εγώ θέλω ο,τι κάνω να το κάνω μόνος μου. Δούλευα σε μαγαζί με βασικό μισθό, 8ωρα ορθοστασία αντίστοιχα και μετά στο σχόλασμα είχα το πανεπιστήμιο και μετά διάβασμα, εργασίες, μεταπτυχιακή εργασία κλπ. Και νιώθω περήφανος με αυτό, το ίδιο και οι γονείς μου που και αυτοί δεν είχαν τίποτα όταν ξεκίνησαν (καθώς παππούδες ήταν αγρότες - όχι δικά τους χωράφια προφανώς). Και πλέον εργάζομαι σε καλή δουλειά, νοικιάζω εγώ σπίτι, έχω το αυτοκίνητό μου που μόνος μου το αγόρασα και το συντηρώ, μηχανάκι επίσης, και ζω έχοντας καθαρή συνείδηση, ότι τα κατάφερα. Θα μπορούσα κάλλιστα να ακολουθήσω ακαδημαϊκή καριέρα (ο αδερφός της μάνας μου καθηγητής σε πανεπιστήμιο είναι, κάπου θα χωνόμουν κι εγώ), αλλά δεν ήθελα. Η ακαδημαϊκή καριέρα αποτελεί αφοσίωση, το βλέπω και από πρώην συμφοιτητές μου που είναι σε διδακτορικά. Τους ρωτάς "τι δουλειά κάνεις;" και σου απαντάνε "κάνω διδακτορικό". Ε συγγνώμη, αλλά στα 29 τους αφού δε ντρέπονται να πούνε στη μάνα τους "μάνα πλύνε τα βρακιά μου γιατί μένω στο πατρικό μου και δεν εργάζομαι για να πιάσω σπίτι, μάνα δώσε μου 3 ευρώ να πιω καφε με τους φίλους μου", πάω πάσο. Τώρα αν έχεις και δικό σου σπίτι, ακόμα καλύτερα, αλλά δεν είναι μόνο το ενοίκιο το έξοδο ενός σπιτιού αλλά και τα πάγια έξοδα του. Και μη μου πείτε ως έσοδα τις διδακτορικές υποτροφίες, τα ποσά είναι αστεία και δε σου καλύπτουν ούτε τα βασικά έξοδα. Ίσως αν δεν είχα επιλέξει να εργαστώ, θα είχα Μ.Ο. άριστα τόσο στο προπτυχιακό, όσο και στο μεταπτυχιακό και ίσως συνέχιζα για διδακτορικό, αλλά δε θα άλλαζα τίποτα απ' όσα έκανα. Αυτά

 

[Samael]

Νομίζω οτι παρεξηγήθηκαν τα λόγια του Δία , καθώς σίγουρα το "συμπέρασμα" απο την ιστορία του δεν ήταν αυτό που έγινε αντιληπτό . Κατά τα άλλα τα κλασσικά στερεότυπα περί διδακτορικού και η κλασσική υποτίμηση όσων εργάζονται απέναντι σε όσους συνεχίζουν σε ανώτατες σπουδές ( λες και το διδακτορικό δεν είναι όντως κανονική εργασία , άσχετα που στην Ελλάδα nobody wants to pay you ) .

 

[monaxiko brizolaki]

μετά με μεταπτυχιακό άλλαξα career path

Ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω πώς , αλλά ντάξει. Το μεταπτυχιακό δεν αντικαθιστά τον προπτυχιακό τίτλο σε καμία περίπτωση. Χωρίς να θέλω να ακουστώ κακιά.

 

[cha0s]

Ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω πώς , αλλά ντάξει. Το μεταπτυχιακό δεν αντικαθιστά τον προπτυχιακό τίτλο σε καμία περίπτωση. Χωρίς να θέλω να ακουστώ κακιά.

Όλα γίνονται, αρκεί να υπάρξει θέληση και όρεξη για διάβασμα, και να μη μιλάμε για κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων που απαιτούνται από το πρώτο πτυχίο, πχ πολιτικός μηχανικός που χρειάζεται εγγραφή στο ΤΕΕ για σφραγίδα κλπ.
Ψάξε για την Σαββίνα Ιατρίδου, καθηγήτρια γλωσσολογίας στο MIT, μια απ' τις κορυφαίες στον κόσμο που διδάσκει σύνταξη και σημασιολογία.
Προπτυχιακό: Οδοντιατρική (ΑΠΘ).
Μεταπτυχιακό: Ανθρωπολογία (Σικάγο)
Διδακτορικό: Γλωσσολογία (ΜΙΤ, με τον Νοαμ Τσόμσκι παρακαλώ!)

Στην περίπτωση της, το μεταπτυχιακό αντικατέστησε τον προπτυχιακό της τίτλο ή όχι; Η συγκεκριμένη τι είναι για 'σενα πλέον; Οδοντίατρος ή γλωσσολόγος;

 

[Samael]

Στην περίπτωση της, το μεταπτυχιακό αντικατέστησε τον προπτυχιακό της τίτλο ή όχι;

Όχι . Τα βασικά επαγγελματικά δικαιώματα κατοχυρώνονται απο το προπτυχιακό όχι απο το μεταπτυχιακό , ούτε το διδακτορικό .