SICX
Διάσημο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
gdespina
Εκκολαπτόμενο μέλος
όταν έρ9ει η ώρα μας, 9α πε9άνουμε.. έτσι είναι!
σ' όλους κάποια στιγμή 9α γίνει!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Παναγιώτης_Σ
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
alexacker
Νεοφερμένος
2) Είτε δεν υπάρχει Θεός που σημαίνει ότι είμαστε απλά προϊόντα χημικών διεργασιών και άρα απλά δεν θα καταλαβω ότι έχω πεθανει άρα χεστηκα.
Βέβαια δεν σημαίνει ότι αμα έρθεις σπίτι μου με γυαλισμένο μάτι και ένα περίστροφο στο χέρι δεν θα αντιδράσω.......
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Angelique.
Διακεκριμένο μέλος
Αχαχαχ.Δεν φοβάμαι το θάνατο για δύο λόγους: 1)Είτε υπάρχει Θεός και θα ζήσω happily ever after
2) Είτε δεν υπάρχει Θεός που σημαίνει ότι είμαστε απλά προϊόντα χημικών διεργασιών και άρα απλά δεν θα καταλαβω ότι έχω πεθανει άρα χεστηκα.
Βέβαια δεν σημαίνει ότι αμα έρθεις σπίτι μου με γυαλισμένο μάτι και ένα περίστροφο στο χέρι δεν θα αντιδράσω.......
Εγώ θα συμφωνήσω με το 2ο.
Ντάξει ναι από τη στιγμή που θα πεθάνω,δεν θα υπάρχω ως υπόσταση δηλαδή,αυτό που είμαι σήμερα δεν θα υφίσταται,άρα δεν θα καταλάβω το αν ζώ ή αν πέθανα.
Επομένως δεν θα με νοιάζει και το πως θα αισθανθούν οι δικοί μου μετά τον θάνατο μου,αφού δεν θα υπάρχω.
Δηλαδή δεν μπορώ να καταλάβω αυτό που λέει ο Pangeos,ότι τα αγαπημένα του πρόσωπα θα κλονιστούν.
Αφού εσύ ή εγώ θα είμαστε νεκροί,πως θα καταλάβουμε το αν θα κλονιστούν ή όχι?
Και ακόμη κι αν πούμε πως ναι,το ξέρουμε από τώρα ότι θα κλονιστούν κάποια συγκεκριμένα άτομα,αλλά όταν θα είμαστε ήδη νεκροί,πιστεύεις πως θα μας απασχολεί κάτι τέτοιο?
Αυτό είναι θέμα των ζωντανών I guess.
PS:
Τι πόστ κι αυτό. Σχωράτε με,δεν ήξερα πως να εκφράσω αλλιώς τις σκέψεις μου. =/
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ginak
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Παναγιώτης_Σ
Νεοφερμένος
Επομένως δεν θα με νοιάζει και το πως θα αισθανθούν οι δικοί μου μετά τον θάνατο μου,αφού δεν θα υπάρχω.
Δηλαδή δεν μπορώ να καταλάβω αυτό που λέει ο Pangeos,ότι τα αγαπημένα του πρόσωπα θα κλονιστούν.
Αφού εσύ ή εγώ θα είμαστε νεκροί,πως θα καταλάβουμε το αν θα κλονιστούν ή όχι?
Και ακόμη κι αν πούμε πως ναι,το ξέρουμε από τώρα ότι θα κλονιστούν κάποια συγκεκριμένα άτομα,αλλά όταν θα είμαστε ήδη νεκροί,πιστεύεις πως θα μας απασχολεί κάτι τέτοιο?
Αυτό είναι θέμα των ζωντανών I guess.
Άρα εντάξει. Όταν πεθάνουμε, δε θα μας νοιάζει τίποτα πέρα από το τομάρι μας. Το θέμα είναι οτι ναι, θα κλονιστούν ο πατέρας μου, η μητέρα μου και ο αδερφός μου αν π.χ. αύριο με χτυπήσει ένα λεωφορείο και σκοτωθώ. Αυτό το γνωρίζω και τους σκέφτομαι, γιατί δε θα ήθελα να πεθάνω, αλλά πολύ περισσότερο δε θα ήθελα να ζήσουν δυστυχισμένοι και στιγματισμένοι οι γονείς μου και ο αδερφός μου από αυτή την ανάμνηση. Να με συγχωρείς αλλά με ενοχλεί η εγωιστική σκέψη σου. Αφού δε θα νιώθεις τίποτα εσύ ή δε θα σε απασχολεί, χέστηκες. Ε δεν είναι έτσι. Δεν είναι ο εαυτός μας το κέντρο του κόσμου. Τι είμαστε πια; Και φυσικά δεν εννοώ οτι ο οποιοσδήποτε έχει ευθύνη για τη ζωή του για να μην ανησυχούν οι διπλανοί του, όχι! Απλά σε περίπτωση που κάποιος θα αποφάσιζε για το τέλος του, όπως κάνουμε εδώ μέσα δηλαδή , θα σκεφτόμουν τους δικούς μου. Τόσο απλά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Angelique.
Διακεκριμένο μέλος
Αναφέρθηκα στο γεγονός ότι δεν θα μπορούμε καν από τη στιγμή που θα έχουμε πεθάνει να "σκεφτούμε" μόνο το τομάρι μας.Άρα εντάξει. Όταν πεθάνουμε, δε θα μας νοιάζει τίποτα πέρα από το τομάρι μας. Το θέμα είναι οτι ναι, θα κλονιστούν ο πατέρας μου, η μητέρα μου και ο αδερφός μου αν π.χ. αύριο με χτυπήσει ένα λεωφορείο και σκοτωθώ. Αυτό το γνωρίζω και τους σκέφτομαι, γιατί δε θα ήθελα να πεθάνω, αλλά πολύ περισσότερο δε θα ήθελα να ζήσουν δυστυχισμένοι και στιγματισμένοι οι γονείς μου και ο αδερφός μου από αυτή την ανάμνηση. Να με συγχωρείς αλλά με ενοχλεί η εγωιστική σκέψη σου. Αφού δε θα νιώθεις τίποτα εσύ ή δε θα σε απασχολεί, χέστηκες. Ε δεν είναι έτσι. Δεν είναι ο εαυτός μας το κέντρο του κόσμου. Τι είμαστε πια; Και φυσικά δεν εννοώ οτι ο οποιοσδήποτε έχει ευθύνη για τη ζωή του για να μην ανησυχούν οι διπλανοί του, όχι! Απλά σε περίπτωση που κάποιος θα αποφάσιζε για το τέλος του, όπως κάνουμε εδώ μέσα δηλαδή , θα σκεφτόμουν τους δικούς μου. Τόσο απλά.
Αυτό ήταν όλο.
Επίσης,παρά το γεγονός ότι εσύ θεωρείς τον τρόπο σκέψης μου εγωιστικό,πράγμα αρκετά λογικό,εγώ θαυμάζω τον δικό σου τρόπο σκέψης,από την άποψη ότι ακόμα και σε μια τέτοια στιγμή όπως ο θάνατος,θα σκεφτείς πρώτα το πως θα νιώσουν οι άλλοι,παρά το πως θα νιώσεις εσύ.
Τέλος πάντων,απλά εγώ σε ένα τέτοιο ζήτημα δεν μπορώ να σκεφτώ έτσι,δεν ξέρω.
Ίσως στο θέμα του θανάτου να μου περάσει πρώτα από το μυαλό,το πόσα πράγματα θα χάσω εγώ άμα πεθάνω σε μικρή ηλικία παρά το πως θα νιώσουν οι άλλοι.Το ότι μπορεί να μην ζήσω πολλά από τα πράγματα που θα ήθελα,να μην καταφέρω να εκπληρώσω τους στόχους μου και να πραγματοποιήσω τα όνειρα μου.
Αυτά τα πράγματα κυρίως. =/
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Παναγιώτης_Σ
Νεοφερμένος
Αναφέρθηκα στο γεγονός ότι δεν θα μπορούμε καν από τη στιγμή που θα έχουμε πεθάνει να "σκεφτούμε" μόνο το τομάρι μας.
Αυτό ήταν όλο.
Επίσης,παρά το γεγονός ότι εσύ θεωρείς τον τρόπο σκέψης μου εγωιστικό,πραγμά αρκετά λογικό,εγώ θαυμάζω τον δικό σου τρόπο σκέψης,από την άποψη ότι ακόμα και σε μια τέτοια στιγμή όπως ο θάνατος,θα σκεφτείς πρώτα το πως θα νιώσουν οι άλλοι,παρά το πως θα νιώσεις εσύ.
Τέλος πάντων,απλά εγώ σε ένα τέτοιο ζήτημα δεν μπορώ να σκεφτώ έτσι,δεν ξέρω.
Ίσως στο θέμα του θανάτου να μου περάσει πρώτα από το μυαλό,το πόσα πράγματα θα χάσω εγώ άμα πεθάνω σε μικρή ηλικία παρά το πως θα νιώσουν οι άλλοι.Το ότι μπορεί να μην ζήσω πολλά από τα πράγματα που θα ήθελα,να μην καταφέρω να εκπληρώσω τους στόχους μου και να πραγματοποιήσω τα όνειρα μου.
Αυτά τα πράγματα κυρίως. =/
Δε μπορώ να το πιστέψω αυτό για κανέναν. Είμαι σίγουρος οτι θα σκεφτεί κάποιος τους διπλανούς του, δε μπορεί να μη το κάνει, γι' αυτό και θεώρησα οτι η σκέψη είναι εγωιστική. Τέλος πάντων, αρκετά φρικουλιάρικα ήταν αυτά, εγώ νομίζω το να νοιάζεσαι τους άλλους είναι θέμα χρόνων, εμπειριών, ζωής, το πόσο θα αγωνιστείς στη ζωή για τους άλλους, για την αγάπη, τον έρωτα, πολλά πράγματα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ιπταμενος
Νεοφερμένος
Αλήθεια ...
Φοβάστε το θάνατο ???
Τρομάζεται στην σκέψη ότι ήρθαμε στη ζωή για να φύγουμε ?
Μήπως φοβάστε τη διαδικασία ???
:!:
Προσωπικά, δεν φοβάμαι το θάνατο με την εννοία " Κάποτε θα πεθάνω ... "
αλλά μόνο η σκέψη ότι άτομα που αγάπησα, ψυχολογησα, ένιωσα και πόνεσα ... κάποτε θα πεθάνουν και θα φύγουν από δίπλα μου ...
Όσο δε φαντάζεστε!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
grotesque_mask
Πολύ δραστήριο μέλος
έτσι προσπαθώ να είμαι ευτυχισμένη, να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου και τους άλλους ώστε ακόμη και αν πεθάνω μια μέρα, να είμαι ευτυχισμένη και γεμάτη εμπειρίες και αναμνήσεις! συμφωνώ με τους υπόλοιπους περί φόβου μην πεθάνουν αγαπημένα άτομα. θα ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου αν πέθαινε κάποιος που αγαπούσα. και μόνο η σκέψη ότι δεν θα τους μιλάω, δεν θα γελάμε πια μαζί με τρελαίνει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ranxa (Costas)
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Trolletarian
Πολύ δραστήριο μέλος
— William Penn (Some Fruits Of Solitude)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pure_Seduction
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
coco :D
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
koum
Πολύ δραστήριο μέλος
Mr. Crowley
Διάσημο μέλος
Προσωπικά,τη ζωή τη φοβάμαι πολύ περισσότερο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
VAGGKALL1
Δραστήριο μέλος
δηλαδη ο φοβος του αγνώστου και ο φόβος του σκοταδιού εμπεριέχουν την γνώση???Φοβόμαστε όταν έχουμε γνώση ότι κάτι είναι άσχημο.Προϋπόθεση του φόβου είναι η γνώση.Έχουμε γνώση για τον θάνατο?Μετά το κατώφλι του οι γνώσεις του ανθρώπινου πολιτισμού είναι ανύπαρκτες.Ο θάνατος είναι άγνωστος προς τους ζωντανούς.Μόνο οι νεκροί ξέρουν τον θάνατο,αλλά ως νεκροί,δεν μπορούν να μιλήσουν.Απ'τη στιγμή που δε γνωρίζουμε πως είναι ο θάνατος,γιατί να τον φοβόμαστε?
Προσωπικά,τη ζωή τη φοβάμαι πολύ περισσότερο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
danai-elpida
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
SOFIA19
Νεοφερμένος
Σίγουρα ο θάνατος δεν είναι κατι ευχάριστο(ειδικά όταν χάνεις αγαπημένα πρόσωπα),αλλά δεν ειναι αναπόφευκτος,γι'αυτό πρεπει να τον αποδεχόμαστε κι όχι να τον φοβόμαστε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 3 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 3 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.