Ενδιαφέροντα προβλήματα φυσικής, μαθηματικών και μηχανικής

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,391 μηνύματα.
Ποοο ασκησαρα για δ3!!!Καταρχην εκμεταλλευεσαι την κυρτη συναρτηση και την ιδιοτητα την εφαπτομενης.
Εφαπτομενη στο (α,f(a).f(x)>=f(a)+f'(a)(x-a) για καθε χ στο R με την ισοτητα μονο για χ=α.
Βαζεις οπου χ το f(b)+a και εχεις f(f(b)+a)>=f(a)+f'(a)f(b) (1)
Oμοια για την εφαπτομενη στο (β,f(b) f(x)>=f(b)+f'(b)(x-b) για καθε χ στο R με την ισοτητα μονο για χ=b.
Βαζεις οπου χ το f(a)+b και εχεις f(f(a)+b)>=f(b)+f'(b)f(a) (2)
Προσθετεις κατα μελη τις (1) και (2) και δημιουργειται η σχεση f(f(b)+a)+ f(f(a)+b)>=f(a)+f'(a)f(b)+f(b)+f'(b)f(a)
H σχεση αυτη ισχυει ως ισοτητα επομενως για να ισχυει ως ισοτητα πρεπει f(a)+b=b f(a)=0 και f(b)+a=a f(b)=0
Aρα βγαλαμε οτι f(a)=f(b)=0 επομενως η ασκηση λυθηκε επι της ουσιας.
Κανουμε rolle στο [a,b] κατα τα γνωστα και εχουμε ξ στο (α,β) f'(ξ)=0
Εφοσον f κυρτη η f' ειναι γν αυξουσα αρα χ<ξ f'(x)<0 x>ξ f"(x)>0 αρα αποδεικνυουμε οτι το ξ ειναι θεση ελαχιστου της f. Παμε τωρα να βγαλουμε και την αρνητικοτητα του f(ξ). Στο [α,ξ] ειναι γν φθινουσα.
α<ξ f(ξ)<f(a)=0 αρα f(ξ)<0.
Δεν μπορείς να κάνεις Rolle . Σου είπε οτι είναι κυρτή , όχι παραγωγίσιμη .
 

Cade

Δραστήριο μέλος

Ο Cade αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Απόφοιτος λυκείου. Έχει γράψει 789 μηνύματα.

eukleidhs1821

Διάσημο μέλος

Ο eukleidhs1821 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Ιατρικής Ιωαννίνων (Ιωάννινα) και μας γράφει απο Καινούργιο (Ηράκλειο). Έχει γράψει 3,767 μηνύματα.

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,391 μηνύματα.
εννοούσα τον σχολικό ορισμό της κυρτότητας, λάθος μου
Εννοείς οτι την θεωρείς παραγωγίσιμη τελικά ; Γιατί τώρα μπερδεύτηκα καθώς και το σχολικό βιβλίο απο όσο θυμάμαι καλά δηλώνει ρητά οτι ισχύει τάδε και τάδε αν η συνάρτηση είναι παραγωγίσιμη .
 

Alexandros28

Δραστήριο μέλος

Ο Alexandros28 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 646 μηνύματα.
IMG_1241.jpeg
 

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,391 μηνύματα.

eukleidhs1821

Διάσημο μέλος

Ο eukleidhs1821 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Ιατρικής Ιωαννίνων (Ιωάννινα) και μας γράφει απο Καινούργιο (Ηράκλειο). Έχει γράψει 3,767 μηνύματα.
Δοκίμασε με την ανισότητα Jensen , εαν και προσωπικά δεν έβγαλα άκρη .
A λες για τον γενικο ορισμο της κυρτοτητας.Βαριεμαι να το ψαξω για να χει παραγωγους απο την αρχη f'(a) λογικα χωρις χρηση παραγωγισιμοτητας δε θα βγαινει λογω στησιματος της ασκησης
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Εννοείς οτι την θεωρείς παραγωγίσιμη τελικά ; Γιατί τώρα μπερδεύτηκα καθώς και το σχολικό βιβλίο απο όσο θυμάμαι καλά δηλώνει ρητά οτι ισχύει τάδε και τάδε αν η συνάρτηση είναι παραγωγίσιμη .
Γενικα στο λυκειο δεν μπορουν να μιλησουν για κυρτοτητα χωρις η f να ειναι παραγωγισιμη!Το μονο που μπορει να αποδειχτει παγιδα στο λυκειο ειναι οτι καποιοι μπερδευονται και θεωρουν αυτοματα οτι υπαρχει η δευτερη παραγωγος πραγμα που δεν χρειαζεται γτ σου μιλαει για μονοτονια της f'.Tεσπα ειναι η κλασσικη βλακεια του λυκειου.Αντι τοσα χρονια να το διορθωσουν και να το δινουν με το γενικο ορισμο το πανε ετσι.
 

Cade

Δραστήριο μέλος

Ο Cade αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Απόφοιτος λυκείου. Έχει γράψει 789 μηνύματα.

Μαθητής του 15

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Μαθητής του 15 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 20 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 310 μηνύματα.

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,391 μηνύματα.
Δηλώνεται όμως εξαρχής οτι η f είναι παραγωγίσιμη στο εσωτερικό του Δ . Δεν λέει :
Αν f κυρτή τότε f΄γνησίως αύξουσα .
Μια ξανθιά, μια μέρα με καύσωνα άνοιξε την πόρτα του ψυγείου και κάθισε εκεί για να δροσίζεται. Τι λέτε; Κατάφερε να δροσιστεί ή όχι;

Άντε ρε Δία , επιτέλους και ένα θερμοδυναμικό πρόβλημα :laugh: .
Λοιπόν , δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ αυτό το πράγμα , όχι για πολύ ώρα τουλάχιστον . Μου φαίνεται πολύ καλό για να είναι αληθινό .

Αρχικά σίγουρα θα δροσιστεί καθώς υπάρχει μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας στο εσωτερικό του ψυγείου και τον περιβάλλοντα χώρο οπότε και μεγάλη ροή θερμότητας απο το σώμα της προς το ψυγείο . Μετά απο λίγη ώρα θα ξεκινήσει να δουλεύει ο συμπιεστής στο μέγιστο του . Οπότε όση θερμότητα αφαιρεί το ψυγείο απο το εσωτερικό του θα την κατευθύνει πάλι πίσω στον χώρο της κουζίνας . Επειδή ο συμπιεστής δεν είναι ιδανικός θα παράγει κιόλας θερμότητα , οπότε ίσα ίσα το δωμάτιο θα ζεσταθεί κιόλας περισσότερο .

Η εκτίμηση μου λοιπόν είναι οτι η ξανθιά μάλλον δεν θα τα καταφέρει . Στην ουσία προσπαθεί να χρησιμοποιήσει το ψυγείο σαν κλιματιστικό αλλά το πρόβλημα είναι οτι ο κλιματισμός δουλεύει επειδή η θερμότητα που αφαιρείται απο τον χώρο διοχετεύεται στο εξωτερικό του σπιτιού . Εδώ επανατροφοδοτείται πίσω στον χώρο .
 

γιαννης_00

Επιφανές μέλος

Ο γιαννης_00 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 23 ετών, Μαθητής Α' γυμνασίου και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 9,716 μηνύματα.
1694879314901.png

1694879409342.png


1694879436682.png

1694879508689.png

1694879538874.png

1694879569387.png

1694879607459.png

1694879634985.png

1694879667396.png

1694879728026.png

1694879777197.png

1694879808357.png

1694879847814.png

1694879893007.png

1694879923900.png

1694879954224.png

1694879986731.png

1694880073519.png

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Το προβλημα αυτο το ξαναειδαμε ..εδω μια αλλη προσεγγιση συντομοτερη με λιγο τριγωνομετρια

1694880633123.png

1694880683143.png


1694880707332.png

1694880745134.png
 

Συνημμένα

  • 1694879497132.png
    1694879497132.png
    105.1 KB · Εμφανίσεις: 109
Τελευταία επεξεργασία:

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,391 μηνύματα.
Εισαγωγικό :
Το 1860 ο Gustav Theodor Fechner , φυσικός και πειραματικός ψυχολόγος , διατύπωσε με μαθηματικό τρόπο βασιζόμενος σε μελέτες του μέντορα του και γιατρού Ernst Heinrich Weber , δύο νόμους που συσχέτιζαν την αντίληψη μιας φυσικής διέγερσης μέσω των αισθήσεων μας , σε σχέση με τις πραγματικές μεταβολές των μεγέθων αυτών . Για την ακρίβεια ο Weber είχε διατυπώσει πως η αίσθηση της μεταβολής ενός μεγέθους dp είναι ανάλογη της αρχικής φυσικής διέγερσης S . Δηλαδή ισχύει :

dp = k(dS/S)

Όπου S η φυσική διέγερση , dS η μεταβολή της φυσικής διέγερσης , k μια σταθερά που εξαρτάται απο τον κάθε άνθρωπο και dp η μεταβολή που αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος στο φυσικό μέγεθος S .

Επίσης σημειώνεται πως στην πειραματική ψυχολογία το JND( just noticable difference ) ορίζεται ως η ποσότητα εκείνη κατά την οποία πρέπει να μεταβληθεί ένα μέγεθος έτσι ώστε η μεταβολή να μπορεί να γίνει αισθητή το 50% των φορών που πραγματοποιείται το πείραμα .

Πρόβλημα :
Έχοντας ως δεδομένα τα παραπάνω , εαν ένας άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί την διαφορά μεταξύ 100g και 110g , πόσο νερό θα έπρεπε να προσθέσει σε ένα μπιτόνι με 10L νερό , ώστε μόλις να καταλαβαίνει την διαφορά ;
 
Τελευταία επεξεργασία:

41%

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο 41% αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών και Μαθητής Δημοτικού. Έχει γράψει 250 μηνύματα.
Εισαγωγικό :
Το 1860 ο Gustav Theodor Fechner , φυσικός και πειραματικός ψυχολόγος , διατύπωσε με μαθηματικό τρόπο βασιζόμενος σε μελέτες του μέντορα του και γιατρού Ernst Heinrich Weber , δύο νόμους που συσχέτιζαν την αντίληψη μιας φυσικής διέγερσης μέσω των αισθήσεων μας , σε σχέση με τις πραγματικές μεταβολές των μεγέθων αυτών . Για την ακρίβεια ο Weber είχε διατυπώσει πως η αίσθηση της μεταβολής ενός μεγέθους dp είναι ανάλογη της αρχικής φυσικής διέγερσης S . Δηλαδή ισχύει :

dp = k(dS/S)

Όπου S η φυσική διέγερση , dS η μεταβολή της φυσικής διέγερσης , k μια σταθερά που εξαρτάται απο τον κάθε άνθρωπο και dp η μεταβολή που αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος στο φυσικό μέγεθος S .

Επίσης σημειώνεται πως στην πειραματική ψυχολογία το JND( just noticable difference ) ορίζεται ως η ποσότητα εκείνη κατά την οποία πρέπει να μεταβληθεί ένα μέγεθος έτσι ώστε η μεταβολή να μπορεί να γίνει αισθητή το 50% των φορών που πραγματοποιείται το πείραμα .

Πρόβλημα :
Έχοντας ως δεδομένα τα παραπάνω , εαν ένας άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί την διαφορά μεταξύ 100g και 110g , πόσο νερό θα έπρεπε να προσθέσει σε ένα μπιτόνι με 10L νερό , ώστε μόλις να καταλαβαίνει την διαφορά ;
Μια προσπάθεια, προς την αντικατάσταση τα χάλασα μάλλον...

s=10
k=0.5
dp=kds/s
p=klns+C

Αν το ερέθισμα γίνει αντιληπτό έχουμε p=0 S0=S

c=-klns0

p=k*ln(s/s0)

p=0.5ln(110/100)

1 λίτρο νερό = 1000 γραμμάρια

άρα 1.047 για το 1 λίτρο
 
Τελευταία επεξεργασία:

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,391 μηνύματα.
Μια προσπάθεια, προς την αντικατάσταση τα χάλασα μάλλον...

s=10
Το S δεν είναι 10 , αυτό είναι το αρχικό ερέθισμα στην δεύτερη περίπτωση ;)
Το k δεν δίνεται ( και δεν χρειάζεται ) .
Σωστή σκέψη .
1 λίτρο νερό = 1000 γραμμάρια
άρα 1.047 για το 1 λίτρο
Εδώ δεν κατανοώ τι θες να πεις .
 

41%

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο 41% αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών και Μαθητής Δημοτικού. Έχει γράψει 250 μηνύματα.

Dias

Επιφανές μέλος

Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ (Αθήνα). Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
1694947031179.png

1694947363362.png

1694947585328.jpeg


 

41%

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο 41% αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών και Μαθητής Δημοτικού. Έχει γράψει 250 μηνύματα.
Πηγή Μαθηματική Ολυμπιάδα Ρωσίας.
Στην οθόνη ενός υπολογιστή είναι γραμμένος ο φυσικός αριθμός
A
, μεγαλύτερος του
A
. Κάθε δευτερόλεπτο ο υπολογιστής αφαιρεί από τον
A
αριθμό, που προκύπτει από τον
A
αφαιρώντας τα δυο τελευταία ψηφία του και αντικαθιστά στην οθόνη τον αριθμό
A
με την διαφορά που προέκυψε. Όταν ο
A
γίνει μικρότερος του
A
, ο υπολογιστής σταματάει. Μπορεί άραγε να προκύψει έτσι, ώστε κατά την χρονική διάρκεια λειτουργίας του υπολογιστή σε καμία στιγμή ο αριθμός
A
να μην λήγει σε δυο μηδενικά;
 

Dias

Επιφανές μέλος

Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ (Αθήνα). Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
Πηγή Μαθηματική Ολυμπιάδα Ρωσίας.
Στην οθόνη ενός υπολογιστή είναι γραμμένος ο φυσικός αριθμός
A
, μεγαλύτερος του
A
. Κάθε δευτερόλεπτο ο υπολογιστής αφαιρεί από τον
A
αριθμό, που προκύπτει από τον
A
αφαιρώντας τα δυο τελευταία ψηφία του και αντικαθιστά στην οθόνη τον αριθμό
A
με την διαφορά που προέκυψε. Όταν ο
A
γίνει μικρότερος του
A
, ο υπολογιστής σταματάει. Μπορεί άραγε να προκύψει έτσι, ώστε κατά την χρονική διάρκεια λειτουργίας του υπολογιστή σε καμία στιγμή ο αριθμός
A
να μην λήγει σε δυο μηδενικά;
Μάλλον κάτι κατάλαβα λάθος. Όποιο παράδειγμα πάρω, μετά από 3 το πολύ βήματα έχω το ζητούμενο.

1694972866636.png
 

41%

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο 41% αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών και Μαθητής Δημοτικού. Έχει γράψει 250 μηνύματα.
Μάλλον κάτι κατάλαβα λάθος. Όποιο παράδειγμα πάρω, μετά από 3 το πολύ βήματα έχω το ζητούμενο.

Λογικά δεν το έκανες λάθος απλά έκανες την παρατήρηση και έμεινε η απόδειξη.
Το Α είναι ίσο με Α- 2ο τελευταίο ψηφίο - 1ο τελευταίο παράδειγμα 1984-(8+4)=1972, 1972-(7+2)=1963 κτλ
Μετά από 2-3 παραδείγματα παίρνουμε ότι το ζητούμενο δεν γίνεται δηλαδή πάντα θα λήγει σε 2 μηδενικά, μένει να το αποδείξουμε.
Ένας φυσικός αριθμός μπορεί να γραφτεί στη μορφή α1*10^ν+α2*10^(ν-2)+...α(ν-2)*10^2+α(ν-1)*10+αν
Έχουμε α1*10^ν+α2*10^(ν-2)+...α(ν-2)*10^2+α(ν-1)*10+αν - (α(ν-1)+αν)= α1*10^ν+α2*10^(ν-2)+...α(ν-2)*10^2+α(ν-1)*9
Άρα τα τελευταία 2 ψηφία είναι πολλαπλάσια του 9
Γνωρίζουμε ότι ένας αριθμός διαιρείται με το 9 αν το άθροισμα των ψηφίων διαιρείται με το 9, εύκολα αποδεικνύεται και το αντίστροφο. Επομένως σε κάθε κίνηση (μετά την πρώτη) το άθροισμα είναι πολλαπλάσιο του 9 μειωμένο κατα 9, έπεται ότι κάποια στιγμή θα μηδενιστεί.
Άρα δεν υπάρχει τέτοιος αριθμός Α.
 

Dias

Επιφανές μέλος

Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ (Αθήνα). Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
Εάν θέλουμε να αποδείξουμε ότι κάτι δεν ισχύει γενικά, πρέπει να κάνουμε πλήρη απόδειξη.
Εάν θέλουμε να αποδείξουμε ότι κάτι είναι δυνατόν να ισχύει, αρκεί ένα παράδειγμα.


Π.χ. 1. Μας ρωτά ένας εξωγήινος: "Υπάρχουν πράσινοι άνθρωποι στη Γη;". Το ΟΧΙ πρέπει να θεμελιωθεί με κύτταρα, DNA, φως, χλωροφύλλη, αντιδράσεις και δεν ξέρω τι άλλο. Δηλαδή χρειάζεται λεπτομερή απόδειξη.

Π.χ. 2. Μας ρωτά ένας εξωγήινος: "Υπάρχουν μαύροι άνθρωποι στη Γη;". Το ΝΑΙ δεν θέλει πολλά - πολλά. Του δείχνουμε έναν Αφρικανό και τελείωσε.

1694986002035.png
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top