Φοβάστε το θάνατο;

Φοβάστε το θάνατο;
Multiple votes are allowed.

Αποτελέσματα της δημοσκόπησης (Ψήφισαν 238)
  • Φοβάμαι τον θάνατο γενικά.

    Ψήφοι: 52 21.8%
  • Φοβάμαι τον δικό μου θάνατο.

    Ψήφοι: 37 15.5%
  • Φοβάμαι τον θάνατο δικών μου προσώπων.

    Ψήφοι: 125 52.5%
  • Μου είναι αδιάφορο-Δεν μου καίγεται καρφί.:D

    Ψήφοι: 32 13.4%
  • Είμαι ο Chuck Norris, ο Θάνατος φοβάται εμένα

    Ψήφοι: 46 19.3%

Guest 125423

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
εγω τον φοβαμε γιατι δεν ξερω τι θα γινει μετα...το αλλο πως το εξηγειται..πολλες φορες νιωθω οταν κανω κατι οτι αυτο που εκανα το ειχα ξανακανει παλι...δν ξερω ετσι μου φαινεται!!! (deja vu) τι ειναι αυτο?? anyway...εγω αναρωτιεμαι γιατι να ειμαστε ανθρωποι>? ενω θα μπορουσαμε να ειμαστε ζωα ή φυτα.! παντως ο Θεος μας επλασε οχι για να πεθανουμε και να μην εχει συνεχεια η ζωη μας μετα-θανατον αλλα για να ζησουμε με διαφορετικο τροπο ΟΜΩΣ ΑΙΩΝΙΑ!!!

Κι εγώ το αισθάνομαι πολλές φορές αυτό. Νιώθω ότι μια κατάσταση που ζω, την έχω ξαναζήσει στο παρελθόν. :hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

George-20-

Νεοφερμένος

Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 27 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Σλοβακία (Ευρώπη). Έχει γράψει 46 μηνύματα.
Δεν φοβάμαι το δικό μου θάνατο με την έννοια ότι κάποτε θα πεθάνω, αλλά αν κάποιος έρθει με το πιστόλι μπροστά μου έτοιμος να με σκοτώσει, οποιοσδήποτε στη θέση μου θα φοβόταν!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dannaros

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο daniel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Φοιτητής του τμήματος Ιατρικής Κρήτης (Ηράκλειο) και μας γράφει απο Αγία Παρασκευή (Αττική). Έχει γράψει 1,391 μηνύματα.
Δεν φοβάμαι το δικό μου θάνατο με την έννοια ότι κάποτε θα πεθάνω, αλλά αν κάποιος έρθει με το πιστόλι μπροστά μου έτοιμος να με σκοτώσει, οποιοσδήποτε στη θέση μου θα φοβόταν!
ε τότε τον φοβάσαι... Όλοι τον φοβόμαστε... Φυσικό είναι... Αυτός που δεν φοβάται τον θάνατο θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι αυτός που πάει να αυτοκτονήσει, κάτι τραγικά ηλίθιο :/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

kostas111

Νεοφερμένος

Ο kostas111 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 33 ετών. Έχει γράψει 5 μηνύματα.
προσωπικά δε φοβάμαι το θάνατο, είναι κάτι που θα έρθει θέλω δε το θέλω, επομένως δεν έχει νόημα να κάθομαι να σκέφτομαι πολύ για αυτό..

για αυτό προσπαθώ να κάνω όσα περισσότερα πράγματα μπορώ σε αυτή τη ζωή, θα ήθελα να εκπληρώσω τους στόχους που έχω θέσει στη ζωή μου πριν πεθάνω, και αυτό με κάνει να θέλω να δουλεύω σκληρά και να μη χάνω την ώρα μου με ανούσια πράγματα..

αν δεν γνώριζα ότι θα πέθαινα κάποτε τότε δε θα έκανα τίποτα, δε θα είχα πειθαρχία και θα έλεγα κάθε φορά "άστο για αύριο".

έτσι ζώ την κάθε μέρα σα να ήταν η τελευταία μου, για να μη χάσω πολύτιμο χρόνο και βρεθώ στο τέλος σε λάθος δρόμο και μακριά από αυτό στο οποίο ήθελα και θέλω να φτάσω.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

astathmitos

Δραστήριο μέλος

Ο astathmitos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 667 μηνύματα.
Τα συναισθήματα και οι σκέψεις μου περι θανάτου είναι ανάμεικτα.Απο την μια το άγνωστο απο την άλλη η ελπίδα.Μήπως τελικά είναι λύτρωση ο θάνατος;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dalian

Περιβόητο μέλος

Η Substrata αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Πτυχιούχος. Έχει γράψει 4,822 μηνύματα.
Τα συναισθήματα και οι σκέψεις μου περι θανάτου είναι ανάμεικτα.Απο την μια το άγνωστο απο την άλλη η ελπίδα.Μήπως τελικά είναι λύτρωση ο θάνατος;
Λύτρωση από την άποψη ότι σταματάς να ζορίζεις το κεφαλάκι σου αναρωτώμενος τί υπάρχει μετά ...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Insomnie

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Insomnie αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 1,461 μηνύματα.
Τα συναισθήματα και οι σκέψεις μου περι θανάτου είναι ανάμεικτα.Απο την μια το άγνωστο απο την άλλη η ελπίδα.Μήπως τελικά είναι λύτρωση ο θάνατος;
Αν σ'έχει κουράσει η ζωή,τότε ναι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dannaros

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο daniel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Φοιτητής του τμήματος Ιατρικής Κρήτης (Ηράκλειο) και μας γράφει απο Αγία Παρασκευή (Αττική). Έχει γράψει 1,391 μηνύματα.
προσωπικά δε φοβάμαι το θάνατο, είναι κάτι που θα έρθει θέλω δε το θέλω, επομένως δεν έχει νόημα να κάθομαι να σκέφτομαι πολύ για αυτό..

για αυτό προσπαθώ να κάνω όσα περισσότερα πράγματα μπορώ σε αυτή τη ζωή, θα ήθελα να εκπληρώσω τους στόχους που έχω θέσει στη ζωή μου πριν πεθάνω, και αυτό με κάνει να θέλω να δουλεύω σκληρά και να μη χάνω την ώρα μου με ανούσια πράγματα..

αν δεν γνώριζα ότι θα πέθαινα κάποτε τότε δε θα έκανα τίποτα, δε θα είχα πειθαρχία και θα έλεγα κάθε φορά "άστο για αύριο".

έτσι ζώ την κάθε μέρα σα να ήταν η τελευταία μου, για να μη χάσω πολύτιμο χρόνο και βρεθώ στο τέλος σε λάθος δρόμο και μακριά από αυτό στο οποίο ήθελα και θέλω να φτάσω.
ε τότε θα μου είναι πιο εύκολα μελλοντικά να σου ανακοινώσω ότι έχεις καρκίνο:/: Χτύπα ξύλο. Απλά θα είσαι χαλαρός και δεν θα περάσεις τα στάδια, αμφισβήτησης ή ξέρω εγώ τι άλλο λόγω φόβου. Να κάτι που δεν το βρίσκεις συχνά... Are you sure?:hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
τον δικό μου θάνατο ούτε καν τον σκέφτομαι...δεν με πειράζει απλώς θέλω πριν πεθάνω να ΖΗΣΩ γιατί ξέρω πόσα άτομα που αισθάνονται σαν ζωντανοί νεκροί...Το μόνο που με τρομάζει είναι ο τρόπος, εαν έχω εκπληρώσει τους στόχους και τις επιθυμίες μου δεν με ενδιαφέρει τόσο η ηλικία αλλά το πώς θα πεθάνω! Δηλαδή, όταν πεθάνω θέλω να μην βρίσκομαι κατάκοιτη και να περιμένω να έρθει ο θάνατος ως λύτρωση όπως γίνεται στις αρρώστιες και τα σχετικά, ούτε έναν βίαιο θάνατο εννοείται...Ο θάνατος με τρομοκρατεί μόνο στην σκέψη ότι κάποια μέρα θα πεθάνουν τα αγαπημένα μου πρόσωπα και δεν θέλω να μείνω μόνη! Πιο πολύ με τρομάζουν οι απώλειες που προκαλεί...Και φυσικά πολλά κοντινά μου πρόσωπα έχουν πεθάνει αλλά όχι τα πιο αγαπημένα γι'αυτό και μόνο θεωρητικά ότι μπορεί να πεθάνουν πριν από μένα φοβάμαι για το πώς θα είναι η ζωή μου μετά από αυτό :/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dannaros

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο daniel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Φοιτητής του τμήματος Ιατρικής Κρήτης (Ηράκλειο) και μας γράφει απο Αγία Παρασκευή (Αττική). Έχει γράψει 1,391 μηνύματα.
τον δικό μου θάνατο ούτε καν τον σκέφτομαι...δεν με πειράζει απλώς θέλω πριν πεθάνω να ΖΗΣΩ γιατί ξέρω πόσα άτομα που αισθάνονται σαν ζωντανοί νεκροί...Το μόνο που με τρομάζει είναι ο τρόπος, εαν έχω εκπληρώσει τους στόχους και τις επιθυμίες μου δεν με ενδιαφέρει τόσο η ηλικία αλλά το πώς θα πεθάνω! Δηλαδή, όταν πεθάνω θέλω να μην βρίσκομαι κατάκοιτη και να περιμένω να έρθει ο θάνατος ως λύτρωση όπως γίνεται στις αρρώστιες και τα σχετικά, ούτε έναν βίαιο θάνατο εννοείται...Ο θάνατος με τρομοκρατεί μόνο στην σκέψη ότι κάποια μέρα θα πεθάνουν τα αγαπημένα μου πρόσωπα και δεν θέλω να μείνω μόνη! Πιο πολύ με τρομάζουν οι απώλειες που προκαλεί...Και φυσικά πολλά κοντινά μου πρόσωπα έχουν πεθάνει αλλά όχι τα πιο αγαπημένα γι'αυτό και μόνο θεωρητικά ότι μπορεί να πεθάνουν πριν από μένα φοβάμαι για το πώς θα είναι η ζωή μου μετά από αυτό :/:
Δεν φοβάσαι και τον δικό σου θάνατο?? Να μην μπορείς να ΖΗΣΕΙΣ που λες και εσύ??? Όλοι [τρόπος του λέγειν] εδώ μέσα λένε από την μία δεν φοβάμαι τον θάνατο και από την άλλη θέλω να ΖΗΣΩ πριν πεθάνω... Ειρωνεία έτσι?? Ο θάνατος δεν είναι μόνο αυτός στα 80 σου όταν θα έχεις κάνει την ζωή σου και δεν θα μπορείς π.χ. να τρέξεις. Είναι αυτός που σε περιμένει κάθε μέρα έξω από την πόρτα σου και αυτόν σίγουρα όλοι τον φοβούνται... Όταν απειληθεί η ζωή σου που την έχεις τόση στα σίγουρα, τότε θα καταλάβεις πόσο φοβάσαι και τον δικό σου θάνατο.

Επίσης δεν σε στεναχωρεί το γεγονός ότι όταν πεθάνεις θα προκαλέσεις στεναχώρια στους δικούς σου???

Προσωπικά πιστεύω ότι είμαι πάρα πολύ τυχερός που ζω, ότι δεν υπάρχει ζωή μετά θάνατον και θα γίνω απλά χώμα, οπότε είναι σίγουρο ότι φοβάμαι να γίνω "χώμα" ειδικά τώρα που είμαι τόσο νέος, θέλω να ΖΗΣΩ.... Δεν είναι μαγκιά να μην φοβάσαι, είναι ηλιθιότητα. Γιατί κάποιος πιο "έξυπνος" από εσένα θα υπερασπιστεί λόγω φόβου περισσότερο την ζωή του από εσένα. Εκτός και αν είναι ψέμα ότι δεν τον φοβάται. Όλοι έχουμε το ένστικτο της επιβίωσης. Άνθρωποι είμαστε όχι ένα ρομπότ που κουβαλάει ιδέες και δεν νιώθει...

Πάντως θα ήθελα να σας δω όλους εσάς που "δεν φοβάστε τον θάνατο" στο Saw, να αλληλοσφάζεστε για να νικήσετε τον θάνατο σας. :P:P:P:P:P:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
Δεν φοβάσαι και τον δικό σου θάνατο?? Να μην μπορείς να ΖΗΣΕΙΣ που λες και εσύ??? Όλοι [τρόπος του λέγειν] εδώ μέσα λένε από την μία δεν φοβάμαι τον θάνατο και από την άλλη θέλω να ΖΗΣΩ πριν πεθάνω... Ειρωνεία έτσι?? Ο θάνατος δεν είναι μόνο αυτός στα 80 σου όταν θα έχεις κάνει την ζωή σου και δεν θα μπορείς π.χ. να τρέξεις. Είναι αυτός που σε περιμένει κάθε μέρα έξω από την πόρτα σου και αυτόν σίγουρα όλοι τον φοβούνται... Όταν απειληθεί η ζωή σου που την έχεις τόση στα σίγουρα, τότε θα καταλάβεις πόσο φοβάσαι και τον δικό σου θάνατο.

Επίσης δεν σε στεναχωρεί το γεγονός ότι όταν πεθάνεις θα προκαλέσεις στεναχώρια στους δικούς σου???

Προσωπικά πιστεύω ότι είμαι πάρα πολύ τυχερός που ζω, ότι δεν υπάρχει ζωή μετά θάνατον και θα γίνω απλά χώμα, οπότε είναι σίγουρο ότι φοβάμαι να γίνω "χώμα" ειδικά τώρα που είμαι τόσο νέος, θέλω να ΖΗΣΩ.... Δεν είναι μαγκιά να μην φοβάσαι, είναι ηλιθιότητα. Γιατί κάποιος πιο "έξυπνος" από εσένα θα υπερασπιστεί λόγω φόβου περισσότερο την ζωή του από εσένα. Εκτός και αν είναι ψέμα ότι δεν τον φοβάται. Όλοι έχουμε το ένστικτο της επιβίωσης. Άνθρωποι είμαστε όχι ένα ρομπότ που κουβαλάει ιδέες και δεν νιώθει...

Πάντως θα ήθελα να σας δω όλους εσάς που "δεν φοβάστε τον θάνατο" στο Saw, να αλληλοσφάζεστε για να νικήσετε τον θάνατο σας. :P:P:P:P:P:P
δεν ειναι κατι που με φοβιζει αμεσα δεν το σκεφτομαι αυτο θελω να πω..oμως ειπα οτι δεν θα ηθελα να ειναι ξαφνικος ή λογω αρρωστειας..και επισης δεν ξερω αν θα προκαλεσει ο θανατος μου στεναχωρια γιατι απλως εχω συνηθισει να μην θεωρω κανεναν ανθρωπο στην ζωη μου δεδομένο:/: ειπα οτι φοβαμαι πιο πολυ για τον θανατο των αλλων γιατι η ζωη μου βασιζεται σε ατομα που αγαπω και χωρις αυτα θα ειναι αδεια...αν σκεφτομαι συνεχεια τον θανατο μου θα ξεχασω να ζω! οπως επισης αν πεθανουν οι ανθρωποι που γεμιζουν την ζωη μου τοτε δεν ξερω πώς θα ζω γι'αυτο επειδη σκεφτομαι πιο πολυ την ζωη απο τον θανατο φανταζομαι την ζωη μου μετα απο ενα τετοιο γεγονος και τρομαζω! και τρομαζω πιο πολυ στην ιδεα αυτης της ζωης σε σχεση με την ιδεα ενος ενδεχομενου δικου μου θανατου!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dannaros

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο daniel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Φοιτητής του τμήματος Ιατρικής Κρήτης (Ηράκλειο) και μας γράφει απο Αγία Παρασκευή (Αττική). Έχει γράψει 1,391 μηνύματα.
δεν ειναι κατι που με φοβιζει αμεσα δεν το σκεφτομαι αυτο θελω να πω..oμως ειπα οτι δεν θα ηθελα να ειναι ξαφνικος ή λογω αρρωστειας..και επισης δεν ξερω αν θα προκαλεσει ο θανατος μου στεναχωρια γιατι απλως εχω συνηθισει να μην θεωρω κανεναν ανθρωπο στην ζωη μου δεδομένο:/: ειπα οτι φοβαμαι πιο πολυ για τον θανατο των αλλων γιατι η ζωη μου βασιζεται σε ατομα που αγαπω και χωρις αυτα θα ειναι αδεια...αν σκεφτομαι συνεχεια τον θανατο μου θα ξεχασω να ζω! οπως επισης αν πεθανουν οι ανθρωποι που γεμιζουν την ζωη μου τοτε δεν ξερω πώς θα ζω γι'αυτο επειδη σκεφτομαι πιο πολυ την ζωη απο τον θανατο φανταζομαι την ζωη μου μετα απο ενα τετοιο γεγονος και τρομαζω! και τρομαζω πιο πολυ στην ιδεα αυτης της ζωης σε σχεση με την ιδεα ενος ενδεχομενου δικου μου θανατου!
Ε ναι κανείς δεν φοβάται άμεσα τον θάνατο εκτός από κάποιους που είναι κοντά ή έχουν υπερβολικό τρόμο με αυτόν... Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν φοβόμαστε καθ αυτόν τον θάνατο.
Ούτε εγώ σκέφτομαι συνέχεια τον θάνατο. Δεν τον σκέφτομαι καθόλου. Δεν υπάρχει και λόγος άλλωστε... Αλλά θέλω να είμαι ειλικρινής. Φοβάμαι τον θάνατο. Είναι ηλίθιο (ψέμα) το να πω ότι δεν τον φοβάμαι.
Όντως το να χάνεις κάποιον δικό σου είναι μεγάλη απώλεια. Για αυτό να χαρείς την ζωή σου με τους δικούς σου ΤΩΡΑ και ξέχνα τι σου επιφυλάσσει το μέλλον. Οι καλές αναμνήσεις έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία από ένα σώμα στην κλινική ενός νοσοκομείου. Γιατί αυτές δίνουν αξία σε ένα σώμα...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Pantelis_P

Νεοφερμένος

Ο Pantelis_P αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 27 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 88 μηνύματα.
Δε ξέρω αν φοβάμαι το θάνατο..... Μου φαίνεται πως ναι. Φοβάμαι μην τελειώσει η ζωή μου ενώ δεν εχω ζήσει ολη τη ζωή μου..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 790226

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Πιστευω πως ο ανθρωπος απο τη φυση του φοβαται το θανατο,γι αυτο προσπαθει συνεχως να τον αποφευγει καθως λειτουργει το ενστικτο της επιβιωσης.αυτο που θα πω αφορα οσους πιστευουν ,δηλαδη οτι Ακομα και ο τελειος εκπροσωπος του ανθρωπου,ο χριστος φοβηθηκε το θανατο για μια στιγμη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dante ravenclaw

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο dante ravenclaw αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 241 μηνύματα.
Πιστευω πως ο ανθρωπος απο τη φυση του φοβαται το θανατο,γι αυτο προσπαθει συνεχως να τον αποφευγει καθως λειτουργει το ενστικτο της επιβιωσης.αυτο που θα πω αφορα οσους πιστευουν ,δηλαδη οτι Ακομα και ο τελειος εκπροσωπος του ανθρωπου,ο χριστος φοβηθηκε το θανατο για μια στιγμη.

Σύμφωνα με όσα διδάσκει η εκκλησία ο Χριστός ήρθε στη Γη για να μας λυτρώσει από το προπατορικό αμάρτημα,να υποτάξει και να υπερνικήσει το θάνατο(<<θάνατον πατήσας>>).Δε θυμάμαι να λέει πουθενά στα ιερά βιβλία ότι ο Χριστός φοβήθηκε το θάνατο.Αντίθετα γνώριζε ήδη πως ο θάνατος του θα σήμαινε τη λύτρωση του ανθρώπινου γένους και μάλλον είχε αποδεχτεί αυτό τον ρόλο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 790226

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Σύμφωνα με όσα διδάσκει η εκκλησία ο Χριστός ήρθε στη Γη για να μας λυτρώσει από το προπατορικό αμάρτημα,να υποτάξει και να υπερνικήσει το θάνατο(<<θάνατον πατήσας>>).Δε θυμάμαι να λέει πουθενά στα ιερά βιβλία ότι ο Χριστός φοβήθηκε το θάνατο.Αντίθετα γνώριζε ήδη πως ο θάνατος του θα σήμαινε τη λύτρωση του ανθρώπινου γένους και μάλλον είχε αποδεχτεί αυτό τον ρόλο.
Ο Χριστος φοβηθηκε τον θανατο ως ανθρωπος (και οχι ως θεος) οπως αναφερεται σαφως στην Καινη Διαθηκη στο κατα ματθαιον, στο κατα λουκαν ,και στο κατα μαρκον ευαγγελιον στην προσευχη του χριστου στη γεθσημανη λιγο πριν τη συλληψη του.Χαρακτηριστικα λεει ο ευαγγελιστης μαρκος<< Και παιρνει μαζι Του τον Πετρο και τον Ιακωβο και τον Ιωαννη.Και αρχισε να κυριευεται απο εκπληξη και λυπη και αγωνια για το μαρτυριο που Τον περιμενε>> ...<<Και ελεγε ,αββα ,δηλαδη,πατερα μου ολα ειναι δυνατα σε Σενα.Κανε να περασει απο Μενα αυτο το ποτηρι του θανατου>> παρελθετω απ εμου το ποτηριον τουτο,οπως λεει αλλου.Και τοτε ,συμφωνα παντα με την Αγια Γραφη, εμφανιστηκε αγγελος κυριου ο οποιος ενισχυσε τις σωματικες δυναμεις του ιησου.Ως ανθρωπος ,ως τελειος ανθρωπος φοβηθηκε το θανατο και οχι ως θεος.Ευχαριστω.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

moxa15

Διάσημο μέλος

Ο moxa15 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών. Έχει γράψει 3,327 μηνύματα.
δεν μπορεις να φοβασαι κατι που δεν εχεις βιωσει i think

το μονο που φοβαμαι-περισσοτερο ανησυχ-) ειναι να χασω καποιον δικο μου ανθρωπο πχ την γιαγια μου


τωρα τα αλλα που σχολιάζετε περι jesus δεν με αφορούν, καθένας με τις αποψεις του...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dannaros

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο daniel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Φοιτητής του τμήματος Ιατρικής Κρήτης (Ηράκλειο) και μας γράφει απο Αγία Παρασκευή (Αττική). Έχει γράψει 1,391 μηνύματα.
δεν μπορεις να φοβασαι κατι που δεν εχεις βιωσει i think
Δεν φοβάσαι δηλαδή την σκέψη του να μην υπάρχεις? Δεν είναι θέμα πόνου ώστε να ξέρεις αν θα φοβάσαι ή όχι. Δεν χρειάζεσαι να βιώσεις τον θάνατο. Δεν είναι μια υπερφυσική κατάσταση. Είναι μια διακοπή λειτουργίας του οργανισμού σου. Τίποτα παραπάνω. Δεν έχεις αισθήσεις για να τον βιώσεις παραπέρα. Ο φόβος γίνεται εμφανής σε περιπτώσεις που απειλείται η επιβίωση μας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

moxa15

Διάσημο μέλος

Ο moxa15 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών. Έχει γράψει 3,327 μηνύματα.
Δεν φοβάσαι δηλαδή την σκέψη του να μην υπάρχεις? Δεν είναι θέμα πόνου ώστε να ξέρεις αν θα φοβάσαι ή όχι. Δεν χρειάζεσαι να βιώσεις τον θάνατο. Δεν είναι μια υπερφυσική κατάσταση. Είναι μια διακοπή λειτουργίας του οργανισμού σου. Τίποτα παραπάνω. Δεν έχεις αισθήσεις για να τον βιώσεις παραπέρα. Ο φόβος γίνεται εμφανής σε περιπτώσεις που απειλείται η επιβίωση μας.

μμμμμμμμμμμμμμμμμμ σωστος δεν το ειχα σκεφτει ετσι,:hmm:,i agree
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Tania_K

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Tania_K αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 210 μηνύματα.
Έχω μία δική αντίληψη του θανάτου. Δεν φοβάμαι να πεθάνω, διότι ο θάνατος είναι μέρος της ζωής. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι θα πεθάνουμε. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτό να είναι κακό. Επίσης δεν πενθώ τους ανθρώπους που πεθαίνουν. Είτε αυτοί είναι ηλικιωμένοι είτε νέοι είτε μωράκια. Σίγουρα στεναχωριέμαι. Σίγουρα έχω πει "δεν είναι αδικία να έφυγε αυτός ο άγγελος?", αλλά πιστεύω πως όλα στη ζωή μας γίνονται για κάποιο λόγο. Κάποιοι πεθαίνουν κι εμείς λέμε "μα γιατι?", αλλά σίγουρα υπάρχει λόγος. Δεν φοβάμαι λοιπόν τον θάνατο, ούτε τον δικό μου ούτε τον αγαπημένων μου προσώπων.
Ναι. Στεναχωριέμαι και κλαίω. Αλλά όχι γιατί τους λυπάμε ή τους πενθώ, αλλά γιατί θα μου λείψουν. Ξέρω όμως πως ίσως να είναι καλύτερα για τους ίδιους.
Αυτό που με φοβίζει είναι το άγνωστο. Τι γίνεται μετά τη διαδικασία του θανάτου? Πιστεύω όμως πως ο άνθρωπος ελευθερώνεται και τότε βρίσκει την ευτυχία.
Τελικά νομίζω πως αυτό που με φοβίζει είναι αν θα προλάβω να κάνω όλα αυτά που θέλω πριν πεθάνω. Μακάρι αν είχα 10 ζωές για να προλάβω.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 4 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top