Φοβάστε το θάνατο;

[Klaou2]

Πού την βρήκες? Πες μου πού την βρήκες? Ή μήπως καλύτερα να ρωτήσω...ΠΟΙΟΣ ΣΤΗΝ ΕΔΩΣΕ?

Το google πρεπει να μοιραζει τετοια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Μόνο όσοι μύρισαν την ανάσα του θανάτου και γέλασαν στα μούτρα του έχουν το δικαίωμα να λένε πως δεν τον φοβούνται. Οι υπόλοιποι ας περιοριστούμε σε ένα δεν ξέρω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 292010]

Είναι πολύ περίεργο αν καθήσεις και σκεφτείς τον θάνατο.
Είναι δύσκολο το μυαλό σου να συλλάβει την ανυπαρξία γιατί δεν μπορείς ως υπαρκτό ον να βιώσεις την ανυπαρξία (εκτός κι αν σε φτύνουν όλοι σε ένα πάρτυ)
Απλά πεθαίνεις. Απλά. Δεν μπορείς να βιώσεις τον θάνατο σου. Δεν γίνεται κάτι να βιώσεις κάτι που δεν περιέχει την βιωσιμότητα.
Σταματάς να υπάρχει και μόνο οι γύρω σου το καταλαβαίνουν.
Δεν πρόκειται να στεναχωρηθείς,να ζήσεις με τον καημό. Γίνεσαι χώμα.
Δηλαδή είναι φοβερό.
Και μας φοβίζει τόσο πολύ το να μην ζούμε, το να μην είμαστε αυτό που είμαστε κάθε μέρα που ανακαλύψαμε την μεταθάνατο ζωή.
Γιατί ποτέ δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να πεθάνει κανείς.
Σαν να είμαστε ρομπότ και σε κάποια στιγμή κάποιος μας βγάζει τη μπαταρία και απλά σταματάμε να δουλεύουμε.
Είναι τρομερό. Πραγματικά.
Είναι τόσο δύσκολο να αποδεχτείς ότι σταματάς να υπάρχεις που είσαι ικανός να χτίσεις χίλιες θεωρίες για το τι γίνεται μετά.
Τρομερό. Τρομερό κι ανατριχιαστικό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Klaou2]

Μόνο όσοι μύρισαν την ανάσα του θανάτου και γέλασαν στα μούτρα του έχουν το δικαίωμα να λένε πως δεν τον φοβούνται. Οι υπόλοιποι ας περιοριστούμε σε ένα δεν ξέρω

Το οτι ημουν "εγκεφαλικα νεκρος" για κανενα 3-4 λεπτο μετραει? (παραλιγο πριν καμια 10 ετια να μεινω φυτο, ημουν νοσοκομειο με μασκα οξυγονου γιατι ειχα δυσπνοια και σταματησε καπως η παροχη οξυγονου στον εγκεφαλο και κατα τυχη το καταλαβαν γιατι ηταν η ωρα που θα ερχοντουσαν να μου βαλουν ορο και εγω δεν ανταποκρινομουν)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 292010]

Το οτι ημουν "εγκεφαλικα νεκρος" για κανενα 3-4 λεπτο μετραει? (παραλιγο πριν καμια 10 ετια να μεινω φυτο, ημουν νοσοκομειο με μασκα οξυγονου γιατι ειχα δυσπνοια και σταματησε καπως η παροχη οξυγονου στον εγκεφαλο και κατα τυχη το καταλαβαν γιατι ηταν η ωρα που θα ερχοντουσαν να μου βαλουν ορο και εγω δεν ανταποκρινομουν)

Πολύ τυχερό. Λίγο να αργούσαν παραπάνω...
Και? Θυμάσαι κάτι?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Klaou2]

Πολύ τυχερό. Λίγο να αργούσαν παραπάνω...
Και? Θυμάσαι κάτι?

Οχι ημουν μικρος πρωτη δημοτικου, θυμαμαι απλως οτι μετα με ρωτουσαν αν θυμαμαι ποια ειναι αυτη η γυναικα (η μητερα μου) και δε θυμομουν και γενικα προσπαθουσαν να δουν αν θυμαμαι. Μετα απο καποια λεπτα αρχισε η μνημη να επανερχεται... Μονο αυτο θυμαμαι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Το οτι ημουν "εγκεφαλικα νεκρος" για κανενα 3-4 λεπτο μετραει? (παραλιγο πριν καμια 10 ετια να μεινω φυτο, ημουν νοσοκομειο με μασκα οξυγονου γιατι ειχα δυσπνοια και σταματησε καπως η παροχη οξυγονου στον εγκεφαλο και κατα τυχη το καταλαβαν γιατι ηταν η ωρα που θα ερχοντουσαν να μου βαλουν ορο και εγω δεν ανταποκρινομουν)

You sir, are one step closer to immortality

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Klaou2]

You sir, are one step closer to immortality

Ουυυυυ εχω περασει και αλλες ιστοριες μπορω να πω οτι και εγω το πιστευω πλεον αυτο (αυτη ομως ηταν η πιο κοντινη-ασυνηθιστη) αλλες με τραμ-αμαξι-πεταγμα πετρας που εσκασε στο κεφαλι-πεσιμο απο τραμπαλα σε τσιμεντο με το κεφαλι (ενας γνωστος μου πεθανε ετσι απο εσωτερικη αιμορραγια...) (ουτε τραμ ουτε αμαξι με εχει πατησει αλλα ηταν too close)

Είναι πολύ περίεργο αν καθήσεις και σκεφτείς τον θάνατο.
Είναι δύσκολο το μυαλό σου να συλλάβει την ανυπαρξία γιατί δεν μπορείς ως υπαρκτό ον να βιώσεις την ανυπαρξία (εκτός κι αν σε φτύνουν όλοι σε ένα πάρτυ)
Απλά πεθαίνεις. Απλά. Δεν μπορείς να βιώσεις τον θάνατο σου. Δεν γίνεται κάτι να βιώσεις κάτι που δεν περιέχει την βιωσιμότητα.
Σταματάς να υπάρχει και μόνο οι γύρω σου το καταλαβαίνουν.
Δεν πρόκειται να στεναχωρηθείς,να ζήσεις με τον καημό. Γίνεσαι χώμα.
Δηλαδή είναι φοβερό.
Και μας φοβίζει τόσο πολύ το να μην ζούμε, το να μην είμαστε αυτό που είμαστε κάθε μέρα που ανακαλύψαμε την μεταθάνατο ζωή.
Γιατί ποτέ δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να πεθάνει κανείς.
Σαν να είμαστε ρομπότ και σε κάποια στιγμή κάποιος μας βγάζει τη μπαταρία και απλά σταματάμε να δουλεύουμε.
Είναι τρομερό. Πραγματικά.
Είναι τόσο δύσκολο να αποδεχτείς ότι σταματάς να υπάρχεις που είσαι ικανός να χτίσεις χίλιες θεωρίες για το τι γίνεται μετά.
Τρομερό. Τρομερό κι ανατριχιαστικό.

Αυτη ακριβως θεωρω οτι ειναι η αληθεια. Και ακριβως επειδη ειναι δυσκολο να πιστεψουμε οτι απλως σβηνουμε, ειπαμε δε ζουμε και λιγο παραπανω? Ας πουμε αιωνια μεταθανατος ζωη... (κανενας δε μπορει να πει οτι δεν ισχυει, εκτος απο τη λογικη)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Ουυυυυ εχω περασει και αλλες ιστοριες μπορω να πω οτι και εγω το πιστευω πλεον αυτο (αυτη ομως ηταν η πιο κοντινη-ασυνηθιστη) αλλες με τραμ-αμαξι-πεταγμα πετρας που εσκασε στο κεφαλι-πεσιμο απο τραμπαλα σε τσιμεντο με το κεφαλι (ενας γνωστος μου πεθανε ετσι απο εσωτερικη αιμορραγια...) (ουτε τραμ ουτε αμαξι με εχει πατησει αλλα ηταν too close)

Άστα να πάνε, εμένα μια φορά στη δουλειά, έπεσε ένα δοκάρι από τον δεύτερο όροφο και έσκασε πάνω στα πόδια μου, 1 εκατοστό ξυστά απ'το κεφάλι μου. Είναι αυτές οι στιγμές που μετά μένεις κόκαλο και λες τι έγινε μόλις τώρα ρε μαλάκα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Klaou2]

Άστα να πάνε, εμένα μια φορά στη δουλειά, έπεσε ένα δοκάρι από τον δεύτερο όροφο και έσκασε πάνω στα πόδια μου, 1 εκατοστό ξυστά απ'το κεφάλι μου. Είναι αυτές οι στιγμές που μετά μένεις κόκαλο και λες τι έγινε μόλις τώρα ρε μαλάκα

Χαχα ναι το ξερω το χω παθει με ενα καδρο που επεσε (εσπασε το κουμπι 8 στο λαπτοπ μου) και εσκασε λιγο πιο περα απο το ποδι. Ημουν 5 λεπτα ακινητος και ελεγα ??????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tina Winchester]

Νομίζω ότι δεν φοβάμαι τον θάνατο!Θέλω να πεθάνω γρήγορα ανόδυνα και αν είναι δυνατόν ευτυχισμένα!Αυτό που φοβάμαι είναι ο θάνατος δικών μου προσώπων γιατί μισώ τους αποχαιρετισμούς και τις αλλαγές!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[georgia.94]

Τον φοβαμαι απιστευτα πολυυυυυυ!Και το δικο μου αλλα και των δικων μου προσωπων!!!!Και γενικα οποτε ακουω πως καποιος εφυγε απο τη ζωη αναστατωνομαι!!Δεν θελω να πεθανωωωωωωωω!!!!=((((

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Xaris SSSS]

Οι περισσότεροι τον φοβούνται μέχρι μια ηλικία. Αν δεν ολοκληρώσεις τον κύκλο σου τον φοβάσαι, μόλις γεράσεις πολύ τον βλέπεις σαν λύτρωση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[GiannosFloyd]

Ο Θάνατος ειναι το απόλυτο τίποτα. Όταν υπαρχεις αυτός δεν υπάρχει και όταν αυτός υπάρξει εσυ δεν υπαρχεις πια. Σιγα το δεινό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

Φοβαμαι δεν φοβαμαι καποια στιγμη θα ελθει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Σπυρακος (^^)]

Φοβαμαι δεν φοβαμαι καποια στιγμη θα ελθει...

Μας ειπες κατι καινουριο..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

Μας ειπες κατι καινουριο..

Moυ αρεσει να πρωτοτυπω βλεπεις!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Σπυρακος (^^)]

Moυ αρεσει να πρωτοτυπω βλεπεις!

Το εχουμε καταλάβει!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

Το εχουμε καταλάβει!!

Ε καλα αυτο θελει ταλεντο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[justin19]

Ναι,τον φοβάμαι και έχω χάσει αρκετά αγαπημένα μου πρόσωπα!Αλλά ξέρω πως υπάρχει συνέχεια!Και μην πείτε όλα πως είναι διεργασίες του εγκεφάλου!Υπάρχουν άτομα,που έζησαν με μισό εγκέφαλο και είχαν πολλές ικανότητες περισσότερες από τους κοινούς ανθρώπους!Αυτό δεν οφείλεται στον εγκέφαλο,αλλά σε κάτι ανώτερο!!!!Επίσης οι αστρικές προβολές και οι επιθανάτιες εμπειρίες μικρών παιδιών,που δεν έχουν γνωρίσει τον κόσμο,είναι υπέρ του ότι υπάρχει και συνέχεια!Είχα δει και ζωγραφιές μικρών παιδιών που επέστρεψαν από επιθανάτιες εμπειρίες.Ακόμα και εκ γενετής τυφλοί είχαν αστρικές προβολές κατά τη διάρκεια εγχειρήσεων,επίσης τυφλοί που είχαν μικροί το φως τους,μπόρεσαν με αστρική προβολή,να δουν και να περιγράψουν χειρουργικά εργαλεία τα οποία δεν υπήρχαν όταν ήταν μικροί!Και μην ξεχνάμε και τις μαρτυρίες σχετικά με μετενσαρκώσεις!Γενικά πιστεύω πως οι άνθρωποι που "φεύγουν" ζουν στην αρχή μια παράλληλη ζωή,όπως ζούσαν στη γη,και στη συνέχεια ανεβαίνουν επίπεδο!Επίσης κάποιες ψυχές κατεβαίνουν για να ξεκινήσουν πάλι το ταξίδι!Πιστεύω πως όλα γίνονται βάσει σχεδίου και τίποτα δεν χάνεται!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.