Συμβουλές: Πότε και από ποιους μπορούν να δοθούν;

[djimmakos]

Ναι αλλά κανείς δε θα θεωρήσει "άχρηστη" τη συμβουλή ενός καπνιστή να μην καπνίσει ποτέ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Angelica]

Μα εκεί βασίζεται όλο το σκεπτικό μου. Στο ότι δίνοντας μια συμβουλή που ο ίδιος δεν τηρείς εξ' αρχής αποτελείς το χειρότερο πρότυπο και έναυσμα. Είναι λίγο κουτό να προωθείς κάτι ως σωστό την ίδια στιγμή που εσύ παραμένεις με το λάθος. Δε θα σε πάρει και ο άλλος, κατά πάσα πιθανότητα, στα σοβαρά.

*ιδιος τρόπος σκέψης *
Μα και βέβαια .Γι'αυτό καβγαδίζουμε κάθε φορά .Αυτό προσπαθώ να της "διδάξω"
Δύσκολο να μεγαλώνεις γονείς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Angelique.]

Συμφωνώ .Η μητερα μου μας δίνει διάφορες συμβουλές ,ενώ η ίδια δεν τις εφαρμόζει
Γι'αυτό καταλήγουμε σε καβγά ,επειδή της λέω πως αυτή δεν τα εφαρμόζει και ούτε πρόκειται και εγώ

Aχεμ.

Η αληθεια ειναι πως κι εγω το εχω αυτο εν μερει.

Δηλαδη δεν μπορω να μου δινει καποιος συμβουλες χωρις να τις εχει εφαρμοσει ο ιδιος πρωτα.

Εχεις καθε δικαιωμα να αμφισβητησεις καποιον με αυτον τον τροπο.

Χωρια που εχεις ενα ατυχες παραδειγμα μπροστα σου σε αυτες τις περιπτωσεις.

Μα εκεί βασίζεται όλο το σκεπτικό μου. Στο ότι δίνοντας μια συμβουλή που ο ίδιος δεν τηρείς εξ' αρχής αποτελείς το χειρότερο πρότυπο και έναυσμα. Είναι λίγο κουτό να προωθείς κάτι ως σωστό την ίδια στιγμή που εσύ παραμένεις με το λάθος. Δε θα σε πάρει και ο άλλος, κατά πάσα πιθανότητα, στα σοβαρά.

:iagree:

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Angelica]

Ναι αλλά κανείς δε θα θεωρήσει "άχρηστη" τη συμβουλή ενός καπνιστή να μην καπνίσει ποτέ.

Εγώ θα την θεωρούσα αν ο ίδιος ο καπνιστής δεν είχε προσπαθήσει στο παρελθόν να κόψει το τσιγάρο .Θα ήταν τελείως γελοίο κάποιος να καπνίζει τα τσιγάρα 2-2 και να λέει στον γιο του "μην καπνίσεις ποτέ"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Shadowfax]

Ναι αλλά κανείς δε θα θεωρήσει "άχρηστη" τη συμβουλή ενός καπνιστή να μην καπνίσει ποτέ.

Αν δω πως ο ίδιος καπνιστής συνεχίζει με απάθεια το κάπνισμα τότε ναι, δε θα καπνίσω αλλά δε θα τον πάρω και πολύ στα σοβαρά ως άτομο.

Γενικά το θέμα έχει πολλές προεκτάσεις και μπορώ κι εγώ πολύ εύκολα να μας μεταφέρω σε ακραίες περιπτώσεις. Μίλησα όμως στα προηγούμενα μηνύματά μου για τις μέσες και καθημερινές στιγμές. Ασχολήθηκα με θέματα, όπως ο χαρακτήρας, που είναι στο χέρι μας να τα αλλάξουμε. Για την ακρίβεια και το κάπνισμα στο χέρι του καπνιστή είναι, αλλά εντάξει το βάζω στις ακραίες περιπτώσεις μιας και αποτελεί εθισμό. Δεν είναι καλό γενικά σε μια συζήτηση να πιάνουμε τα άκρα. Εύκολο να καταλάβει κανείς νομίζω πως μιλούσα έχοντας στο μυαλό μου τις απλές συμβουλές που όλοι λίγο πολύ, καλώς ή κακώς, δίνουμε.
-----------------------------------------

Aχεμ.

Η αληθεια ειναι πως κι εγω το εχω αυτο εν μερει.

Δηλαδη δεν μπορω να μου δινει καποιος συμβουλες χωρις να τις εχει εφαρμοσει ο ιδιος πρωτα.

Εχεις καθε δικαιωμα να αμφισβητησεις καποιον με αυτον τον τροπο.

Χωρια που εχεις ενα ατυχες παραδειγμα μπροστα σου σε αυτες τις περιπτωσεις.

Και έχοντας αυτό το ατυχές παράδειγμα μπροστά σου ποιός ο λόγος να ακολουθήσεις ό,τι λέει στην τελική; Είναι ειρωνεία να σου δώσω συμβουλές που μπροστά σου καταπατώ. :no1:

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Crookshanks]

Μα εκεί βασίζεται όλο το σκεπτικό μου. Στο ότι δίνοντας μια συμβουλή που ο ίδιος δεν τηρείς εξ' αρχής αποτελείς το χειρότερο πρότυπο και έναυσμα. Είναι λίγο κουτό να προωθείς κάτι ως σωστό την ίδια στιγμή που εσύ παραμένεις με το λάθος. Δε θα σε πάρει και ο άλλος, κατά πάσα πιθανότητα, στα σοβαρά.

Αυτό ισχύει πάρα πολύ με τους γονείς, γιατί αποτελούν πρότυπο για τα παιδιά. Δεν είναι όμως απαραίτητο να ισχύει και για τους άλλους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Angelica]

Αν δω πως ο ίδιος καπνιστής συνεχίζει με απάθεια το κάπνισμα τότε ναι, δε θα καπνίσω αλλά δε θα τον πάρω και πολύ στα σοβαρά ως άτομο.

Γενικά το θέμα έχει πολλές προεκτάσεις και μπορώ κι εγώ πολύ εύκολα να μας μεταφέρω σε ακραίες περιπτώσεις. Μίλησα όμως στα προηγούμενα μηνύματά μου για τις μέσες και καθημερινές στιγμές. Ασχολήθηκα με θέματα, όπως ο χαρακτήρας, που είναι στο χέρι μας να τα αλλάξουμε. Για την ακρίβεια και το κάπνισμα στο χέρι του καπνιστή είναι, αλλά εντάξει το βάζω στις ακραίες περιπτώσεις μιας και αποτελεί εθισμό. Δεν είναι καλό γενικά σε μια συζήτηση να πιάνουμε τα άκρα. Εύκολο να καταλάβει κανείς νομίζω πως μιλούσα έχοντας στο μυαλό μου τις απλές συμβουλές που όλοι λίγο πολύ, καλώς ή κακώς, δίνουμε.
-----------------------------------------


Και έχοντας αυτό το ατυχές παράδειγμα μπροστά σου ποιός ο λόγος να ακολουθήσεις ό,τι λέει στην τελική; Είναι ειρωνεία να σου δώσω συμβουλές που μπροστά σου καταπατώ. :no1:

Ακριβώς !!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[maraki]

Αν δω πως ο ίδιος καπνιστής συνεχίζει με απάθεια το κάπνισμα τότε ναι, δε θα καπνίσω αλλά δε θα τον πάρω και πολύ στα σοβαρά ως άτομο.

Γενικά το θέμα έχει πολλές προεκτάσεις και μπορώ κι εγώ πολύ εύκολα να μας μεταφέρω σε ακραίες περιπτώσεις. Μίλησα όμως στα προηγούμενα μηνύματά μου για τις μέσες και καθημερινές στιγμές. Ασχολήθηκα με θέματα, όπως ο χαρακτήρας, που είναι στο χέρι μας να τα αλλάξουμε. Για την ακρίβεια και το κάπνισμα στο χέρι του καπνιστή είναι, αλλά εντάξει το βάζω στις ακραίες περιπτώσεις μιας και αποτελεί εθισμό. Δεν είναι καλό γενικά σε μια συζήτηση να πιάνουμε τα άκρα. Εύκολο να καταλάβει κανείς νομίζω πως μιλούσα έχοντας στο μυαλό μου τις απλές συμβουλές που όλοι λίγο πολύ, καλώς ή κακώς, δίνουμε.
-----------------------------------------


Και έχοντας αυτό το ατυχές παράδειγμα μπροστά σου ποιός ο λόγος να ακολουθήσεις ό,τι λέει στην τελική; Είναι ειρωνεία να σου δώσω συμβουλές που μπροστά σου καταπατώ. :no1:

Μα δε σημαίνει ότι κάποιος τις καταπατά.Μπορεί απλά να μην μπορεί να τις εφαρμόσει ο ίδιος εξαιτίας του χαρακτήρα του όπως προείπα.

Για παράδειγμα:Σε κάποιο φίλο σου μπορεί να αρέσει μία κοπέλα και να μην μπορεί να της το πει.
Εγώ προσωπικά θα του έλεγα να προσπαθήσει να της μιλήσει παρόλο που γνωρίζω ότι είναι δύσκολο και να της πει πως αισθάνεται.
Όλα αυτά παρόλο που θα του τα έλεγα,εγώ δε θα τα έκανα,γιατί πολύ απλά δεν έχω το θάρρος να το κάνω.Έτσι είναι ο χαρακτήρας μου.Δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να με πάρει στα σοβαρά ή ότι καταπατώ αυτή την ενέργεια.
Τί σημαίνει;Ότι επειδή εγώ δεν μπορώ να το κάνω και δεν έχω βιώσει την εμπειρία,η συμβουλή μου δε μπορεί να είναι αξιόπιστη;

Ένα παράδειγμα ήταν,για να σου δώσω να καταλάβεις τι ακριβώς εννοώ.

Αυτό ισχύει πάρα πολύ με τους γονείς, γιατί αποτελούν πρότυπο για τα παιδιά. Δεν είναι όμως απαραίτητο να ισχύει και για τους άλλους.

:iagree:

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[chris_90]

Δηλαδη εγω πχ που καπνιζω που και που, για να ειμαι αξιοπιστος πρεπει να λεω σε ολους "καπνισε" απο τη στιγμη που ξερω οτι εχει τοσα αρνητικα για την υγεια. Αυτο μου φαινεται βλακεια εμενα, οχι το να συμβουλευω τους αλλους να μην καπνισουν. Βασικα δεν συμβουλευω κανεναν, απλα και στην ξαδερφη μου πχ που εχω υποψιες οτι καπνιζει, εχω πει τα αρνητικα (που καποια απ' αυτα τα εχω βιωσει και ο ιδιος) και απο 'κει και περα ειναι στην κριση της.

Γενικα δεν ειναι καθολου του στυλ μου να συμβουλευω, να λεω "κανε εκεινο" η "κανε αυτο". Απλα λεω σε καποια ατομα που με ενδιαφερουν την γνωμη μου και τις εμπειριες μου πανω σε καποιο θεμα (αν εχω) και απο εκει και περα αφηνω στην κριση τους το πως θα το χειριστουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Shadowfax]

Μα δε σημαίνει ότι κάποιος τις καταπατά.Μπορεί απλά να μην μπορεί να τις εφαρμόσει ο ίδιος εξαιτίας του χαρακτήρα του όπως προείπα.

Για παράδειγμα:Σε κάποιο φίλο σου μπορεί να αρέσει μία κοπέλα και να μην μπορεί να της το πει.
Εγώ προσωπικά θα του έλεγα να προσπαθήσει να της μιλήσει παρόλο που γνωρίζω ότι είναι δύσκολο και να της πει πως αισθάνεται.
Όλα αυτά παρόλο που θα του τα έλεγα,εγώ δε θα τα έκανα,γιατί πολύ απλά δεν έχω το θάρρος να το κάνω.Έτσι είναι ο χαρακτήρας μου.Δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να με πάρει στα σοβαρά ή ότι καταπατώ αυτή την ενέργεια.
Τί σημαίνει;Ότι επειδή εγώ δεν μπορώ να το κάνω και δεν έχω βιώσει την εμπειρία,η συμβουλή μου δε μπορεί να είναι αξιόπιστη;

Ένα παράδειγμα ήταν,για να σου δώσω να καταλάβεις τι ακριβώς εννοώ.

Δεκτό το στοιχείο του χαρακτήρα. Δεκτή και η σκέψη σου. Ωστόσο προσωπικά πιο εύκολα θα ακολουθούσα τη συμβουλή σου αν έβλεπα κι εσένα να την ακολουθείς, αν έβλεπα δηλαδή πως δεν τα λες απλά για να τα λες. Αν από την άλλη έβλεπα πως οι πράξεις σου δε συνάδουν με τα λόγια σου, μπορεί να μη σου έδινα και καθόλου σημασία. Γιατί; Γιατί απλά έτσι ζυγίζω εγώ τους ανθρώπους, μέσα από τις πράξεις τους, κυρίως, και όχι μέσα από τα λόγια και τις συμβουλές τους τα οποία πολύ εύκολα προσαρμόζονται ανάλογα με την περίσταση.

Δηλαδη εγω πχ που καπνιζω που και που, για να ειμαι αξιοπιστος πρεπει να λεω σε ολους "καπνισε" απο τη στιγμη που ξερω οτι εχει τοσα αρνητικα για την υγεια. Αυτο μου φαινεται βλακεια εμενα, οχι το να συμβουλευω τους αλλους να μην καπνισουν. Βασικα δεν συμβουλευω κανεναν, απλα και στην ξαδερφη μου πχ που εχω υποψιες οτι καπνιζει, εχω πει τα αρνητικα (που καποια απ' αυτα τα εχω βιωσει και ο ιδιος) και απο 'κει και περα ειναι στην κριση της.

Δεν είπα αυτό, αλίμονο. Εξήγησα λίγο πολύ παραπάνω τι πιστεύω. Η διαφορά στις απόψεις μας είναι ιδιαίτερα λεπτή, πραγματικά. Απλά εγώ ίσως ''φιλτράρω'' κάπως αυστηρότερα τις συμβουλές που δίνω και παίρνω. :iagree:

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Krou]

Αφού μιλάμε τελείως γενικά, θα πω αυτό που πιστεύω γενικά: Η ουσία στην συμβουλή είναι η ίδια η συμβουλή, όχι το άτομο που τη λέει, μιας και απευθύνεται σε σένα και όχι στον εαυτό του.
Και να προσθέσω οτι, το να ξέρεις τι είναι σωστότερο και τι όχι στην κάθε περίπτωση δεν χρειάζεται κατ'ανάγκην προσωπική εμπειρία αλλά την ικανότητα να μπορείς να ερευνήσεις το γεγονός (για το οποίο ζηταει συμβουλη ο αλλος) και να το δεις απο διάφορες πλευρές. Δεν είναι τυχαιο που οι σοφοί άνθρωποι δίνουν συμβουλές ακόμα κι αν δεν έχουν ζήσει καταστάσεις, μιας και αυτό το χαρακτηριστικό ειναι κατ'εξοχην των σοφών ανθρώπων.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[maraki]

Δεκτό το στοιχείο του χαρακτήρα. Δεκτή και η σκέψη σου. Ωστόσο προσωπικά πιο εύκολα θα ακολουθούσα τη συμβουλή σου αν έβλεπα κι εσένα να την ακολουθείς, αν έβλεπα δηλαδή πως δεν τα λες απλά για να τα λες. Αν από την άλλη έβλεπα πως οι πράξεις σου δε συνάδουν με τα λόγια σου, μπορεί να μη σου έδινα και καθόλου σημασία. Γιατί; Γιατί απλά έτσι ζυγίζω εγώ τους ανθρώπους, μέσα από τις πράξεις τους και όχι μέσα από τα λόγια και τις συμβουλές τους τα οποία πολύ εύκολα προσαρμόζονται ανάλογα με την περίσταση.



Δεν είπα αυτό, αλίμονο. Εξήγησα λίγο πολύ παραπάνω τι πιστεύω. Η διαφορά στις απόψεις μας είναι ιδιαίτερα λεπτή, πραγματικά. Απλά εγώ ίσως ''φιλτράρω'' κάπως αυστηρότερα τις συμβουλές που δίνω και παίρνω. :iagree:

Mα δεν τα λέω απλά για να τα πω.Καμία σχέση.Δε λέω αερολογίες.Δε θα τα λεγα καθόλου αν ήταν.Το ξαναείπα αυτό.Τα λέω γιατί αυτά πιστεύω.Αν με ρωτήσει κάποιος να του πω τη γνώμη μου,τι θα ήταν σωστό,θα του έλεγα αυτό,γιατί αυτό θεωρώ ότι είναι το σωστό.Δε σημαίνει πως επειδή εγώ δεν το κάνω,το καταπατώ.Αυτό που λες ότι κρίνεις τους ανθρώπους μέσα από τις πράξεις τους,συμφωνώ.Δεν πρέπει να μένουμε μόνο στα λόγια.Αλλά ξαναείπα ότι δεν είμαι σε όλα τα θέματα έτσι.Πολλές φορές που δίνω συμβουλές,έχω εμπειρίες,απλά υπάρχουν και κάποια θέματα στα οποία δεν έχω,αλλά και σε αυτά είμαι πρόθυμη να πω τη γνώμη μου.
Αυτό.Πάντως γενικότερα,ο καθένας δέχεται συμβουλές με διαφορετικό τρόπο και κρίνει εκείνος τι θεωτεί σωστό και τι όχι.Προσωπικά,για μένα όλοι μπορούν να δώσουν κάποια αξιόπιστη συμβουλή.Δηλαδή συμφωνώ με τον Αλέξανδρο.
Αυτά.
-----------------------------------------

Αφού μιλάμε τελείως γενικά, θα πω αυτό που πιστεύω γενικά: Η ουσία στην συμβουλή είναι η ίδια η συμβουλή, όχι το άτομο που τη λέει, μιας και απευθύνεται σε σένα και όχι στον εαυτό του.
Και να προσθέσω οτι, το να ξέρεις τι είναι σωστότερο και τι όχι στην κάθε περίπτωση δεν χρειάζεται κατ'ανάγκην προσωπική εμπειρία αλλά την ικανότητα να μπορείς να ερευνήσεις το γεγονός (για το οποίο ζηταει συμβουλη ο αλλος) και να το δεις απο διάφορες πλευρές. Δεν είναι τυχαιο που οι σοφοί άνθρωποι δίνουν συμβουλές ακόμα κι αν δεν έχουν ζήσει καταστάσεις, μιας και αυτό το χαρακτηριστικό ειναι κατ'εξοχην των σοφών ανθρώπων.

Έρχεσαι στα λόγια μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Shadowfax]

Αφού μιλάμε τελείως γενικά, θα πω αυτό που πιστεύω γενικά: Η ουσία στην συμβουλή είναι η ίδια η συμβουλή, όχι το άτομο που τη λέει, μιας και απευθύνεται σε σένα και όχι στον εαυτό του.
Και να προσθέσω οτι, το να ξέρεις τι είναι σωστότερο και τι όχι στην κάθε περίπτωση δεν χρειάζεται κατ'ανάγκην προσωπική εμπειρία αλλά την ικανότητα να μπορείς να ερευνήσεις το γεγονός (για το οποίο ζηταει συμβουλη ο αλλος) και να το δεις απο διάφορες πλευρές. Δεν είναι τυχαιο που οι σοφοί άνθρωποι δίνουν συμβουλές ακόμα κι αν δεν έχουν ζήσει καταστάσεις, μιας και αυτό το χαρακτηριστικό ειναι κατ'εξοχην των σοφών ανθρώπων.

Ας μην είμαστε τόσο απόλυτοι. Και όταν διψάει κανείς η ουσία είναι το νερό για να ξεδιψάσει. Μπορεί να πιεί καθαρό νερό μπορεί όμως να πιεί και λασπόνερο. Και στις δύο περιπτώσεις θα ξεδιψάσει μόνο που η δεύτερη θα του προξενήσει άλλα προβλήματα.

Έτσι και στις συμβουλές. Σημασία δεν έχει μόνο η συμβουλή αυτή καθ' αυτή μιας και υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες πίσω της που κάποιος πρέπει να διερευνήσει πριν τη δεχτεί, όπως για παράδειγμα οι συνθήκες, ψυχολογικές και μη, κάτω από τις οποίες αυτή δίδεται.

Και τέλος, η σοφία συνεπάγεται απαραίτητα εμπειρία.

Mα δεν τα λέω απλά για να τα πω.Καμία σχέση.Δε λέω αερολογίες.Δε θα τα λεγα καθόλου αν ήταν.Το ξαναείπα αυτό.Τα λέω γιατί αυτά πιστεύω.Αν με ρωτήσει κάποιος να του πω τη γνώμη μου,τι θα ήταν σωστό,θα του έλεγα αυτό,γιατί αυτό θεωρώ ότι είναι το σωστό.Δε σημαίνει πως επειδή εγώ δεν το κάνω,το καταπατώ.Αυτό που λες ότι κρίνεις τους ανθρώπους μέσα από τις πράξεις τους,συμφωνώ.Δεν πρέπει να μένουμε μόνο στα λόγια.Αλλά ξαναείπα ότι δεν είμαι σε όλα τα θέματα έτσι.Πολλές φορές που δίνω συμβουλές,έχω εμπειρίες,απλά υπάρχουν και κάποια θέματα στα οποία δεν έχω,αλλά και σε αυτά είμαι πρόθυμη να πω τη γνώμη μου.
Αυτό.Πάντως γενικότερα,ο καθένας δέχεται συμβουλές με διαφορετικό τρόπο και κρίνει εκείνος τι θεωτεί σωστό και τι όχι.Προσωπικά,για μένα όλοι μπορούν να δώσουν κάποια αξιόπιστη συμβουλή.Δηλαδή συμφωνώ με τον Αλέξανδρο.
Αυτά.

Μήπως τελικά όλη η διαφωνία δεν είναι βάσιμη; Μήπως μπερδεύεις τη συμβουλή με την άποψη; Γιατί αν το κάνεις τότε απλά βρισκόμαστε σε δύο παράλληλες γραμμές. Άλλο γνώμη, την οποία κι εγώ θα πω πάντα και παντού αρκεί να γνωρίζω πέντε πράγματα, και άλλο η συμβουλή την οποία θα προσέξω που και πως θα τη δώσω. Η γνώμη μπορεί όντως να είναι συμβουλή, όχι πάντα όμως.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[maraki]

Ας μην είμαστε τόσο απόλυτοι. Και όταν διψάει κανείς η ουσία είναι το νερό για να ξεδιψάσει. Μπορεί να πιεί καθαρό νερό μπορεί όμως να πιεί και λασπόνερο. Και στις δύο περιπτώσεις θα ξεδιψάσει μόνο που η δεύτερη θα του προξενήσει άλλα προβλήματα.

Έτσι και στις συμβουλές. Σημασία δεν έχει μόνο η συμβουλή αυτή καθ' αυτή μιας και υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες πίσω της που κάποιος πρέπει να διερευνήσει πριν τη δεχτεί, όπως για παράδειγμα τις συνθήκες, ψυχολογικές και μη, κάτω από τις οποίες αυτή δίδεται.

Και τέλος, η σοφία συνεπάγεται απαραίτητα εμπειρία.



Μήπως τελικά όλη η διαφωνία δεν είναι βάσιμη; Μήπως μπερδεύεις τη συμβουλή με την άποψη; Γιατί αν το κάνεις τότε απλά βρισκόμαστε σε δύο παράλληλες γραμμές. Άλλο γνώμη, την οποία κι εγώ θα πω πάντα και παντού αρκεί να γνωρίζω πέντε πράγματα, και άλλο η συμβουλή την οποία θα προσέξω που και πως θα τη δώσω. Η γνώμη μπορεί όντως να είναι συμβουλή, όχι πάντα όμως.

Αυτό.Η γνώμη πολλές φορές συσχετίζεται με τη συμβουλή.Στο συγκεκριμένο θέμα τη γνώμη την εννοώ σα συμβουλή.
Δεν ξέρω,ίσως εσύ τη συμβουλή να τη "βλέπεις" διαφορετικά,με περισσότερη βαρύτητα και επιφυλακτικότητα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Shadowfax]

Αυτό.Η γνώμη πολλές φορές συσχετίζεται με τη συμβουλή.Στο συγκεκριμένο θέμα τη γνώμη την εννοώ σα συμβουλή.
Δεν ξέρω,ίσως εσύ τη συμβουλή να τη "βλέπεις" διαφορετικά,με περισσότερη βαρύτητα και επιφυλακτικότητα.

Ναι, το ξεκαθάρισα δυο-τρεις φορές αυτό.

Το προνόμιο να δίνει κανείς συμβουλές είναι μεγάλο και σπουδαίο πράγμα. Καλό είναι λοιπόν να προσέχουμε τι συμβουλές δίνουμε, που και πως τις δίνουμε. Τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Krou]

Ας μην είμαστε τόσο απόλυτοι. Και όταν διψάει κανείς η ουσία είναι το νερό για να ξεδιψάσει. Μπορεί να πιεί καθαρό νερό μπορεί όμως να πιεί και λασπόνερο. Και στις δύο περιπτώσεις θα ξεδιψάσει μόνο που η δεύτερη θα του προξενήσει άλλα προβλήματα.

Έτσι και στις συμβουλές. Σημασία δεν έχει μόνο η συμβουλή αυτή καθ' αυτή μιας και υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες πίσω της που κάποιος πρέπει να διερευνήσει πριν τη δεχτεί, όπως για παράδειγμα οι συνθήκες, ψυχολογικές και μη, κάτω από τις οποίες αυτή δίδεται.

Και τέλος, η σοφία συνεπάγεται απαραίτητα εμπειρία.

Φυσικά από τη στιγμή που η συμβουλή δεν είναι κάτι που ΠΡΕΠΕΙ να ακολουθήσεις περνάει από μια διεργασία απόρριψης ή αποδοχής. Για να καταλήξεις ομως εν τέλει στην απόφαση αυτή πρέπει να δεις αν ειναι σωστή ΓΙΑ ΣΕΝΑ. Το αν το άτομο που στη λέει την ακολουθεί (αν γίνεται γιατί συνήθως οι συμβουλές έχουν προσωπικό χαρακτήρα σαν τα διαιτολόγια) δεν έχει σχέση με το αν θα οφελήσει ή όχι εσένα.

Η εμπειρία και η ηλικία δεν προσδίδει απαραίτητα σοφία, αλλιώς όλοι οι γέροι του κόσμου θα ήταν πανσοφοι αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Σίγουρα κάποιος που έχει σοφό χαρακτήρα αναπτύσσει τη σοφία του με τις εμπειρίες, αλλά κάποιος κουτός δε γίνεται σοφός ούτε στα γεράματα του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Boom]

Αυτό που λετε για την εμπειρια..
Ολοι οι ανθρωποι δεν εχουμε τα ιδια βιωματα οποτε συμφωνα με καποιες προηγουμενες αποψεις θα πρεπει κάθε φορα να αναζητειται το καταλληλο ατομο,το οποιο εχει βιωσει αναλογες καταστασεις,για να δωσει συμβουλη…
Επισης καπου διαβασα για το καπνισμα..
Εμενα και οι δυο γονεις μ καπνιζουν,ωστοσο μ λενε να μην καπνιζω επειδη θελουν το καλο μου…το αν τελικα καπνιζω ή θα καπνισω είναι δικο μου θεμα..ωστοσο σε καμια περιπτωση δεν θα γυρισω ως αντιδραστικο ων και θα τους πω ΄΄άφου καπνιζεται εσεις μν με συμβουλευετε΄΄

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Shadowfax]

Φυσικά από τη στιγμή που η συμβουλή δεν είναι κάτι που ΠΡΕΠΕΙ να ακολουθήσεις περνάει από μια διεργασία απόρριψης ή αποδοχής. Για να καταλήξεις ομως εν τέλει στην απόφαση αυτή πρέπει να δεις αν ειναι σωστή ΓΙΑ ΣΕΝΑ. Το αν το άτομο που στη λέει την ακολουθεί (αν γίνεται γιατί συνήθως οι συμβουλές έχουν προσωπικό χαρακτήρα σαν τα διαιτολόγια) δεν έχει σχέση με το αν θα οφελήσει ή όχι εσένα.

Συμφωνώ απόλυτα με ό,τι λες σε αυτό το σκέλος της απάντησης. Όμως και πάλι νομίζω δεν έχεις καταλάβει τι λέω. Ας τα μαζέψω λίγο. Ξεκίνησα λέγοντας:

εγώ πάντως δε θα θεωρούσα και το πιo αξιόπιστο άτομο για συμβουλές κάποιον που δε μπορεί να εφαρμόσει αυτά που λέει ο ίδιος.

Όντως τώρα που το ξαναδιαβάζω ίσως το επίθετο ''αξιόπιστο'' να ήταν κάπως άστοχο. Το διορθώνω όμως παρακάτω και εξηγώ καλύτερα:

Μα εκεί βασίζεται όλο το σκεπτικό μου. Στο ότι δίνοντας μια συμβουλή που ο ίδιος δεν τηρείς εξ' αρχής αποτελείς το χειρότερο πρότυπο και έναυσμα. Είναι λίγο κουτό να προωθείς κάτι ως σωστό την ίδια στιγμή που εσύ παραμένεις με το λάθος. Δε θα σε πάρει και ο άλλος, κατά πάσα πιθανότητα, στα σοβαρά.

Και αμέσως μετά συμπληρώνει πολύ εύστοχα η Έλενα:

Δηλαδη δεν μπορω να μου δινει καποιος συμβουλες χωρις να τις εχει εφαρμοσει ο ιδιος πρωτα.

Εχεις καθε δικαιωμα να αμφισβητησεις καποιον με αυτον τον τροπο.

Χωρια που εχεις ενα ατυχες παραδειγμα μπροστα σου σε αυτες τις περιπτωσεις.

κι ύστερα κι εγώ:

Και έχοντας αυτό το ατυχές παράδειγμα μπροστά σου ποιός ο λόγος να ακολουθήσεις ό,τι λέει στην τελική; Είναι ειρωνεία να σου δώσω συμβουλές που μπροστά σου καταπατώ. :no1:

Ωστόσο προσωπικά πιο εύκολα θα ακολουθούσα τη συμβουλή σου αν έβλεπα κι εσένα να την ακολουθείς, αν έβλεπα δηλαδή πως δεν τα λες απλά για να τα λες. Αν από την άλλη έβλεπα πως οι πράξεις σου δε συνάδουν με τα λόγια σου, μπορεί να μη σου έδινα και καθόλου σημασία. Γιατί; Γιατί απλά έτσι ζυγίζω εγώ τους ανθρώπους, μέσα από τις πράξεις τους, κυρίως, και όχι μέσα από τα λόγια και τις συμβουλές τους τα οποία πολύ εύκολα προσαρμόζονται ανάλογα με την περίσταση.

Συνολικά λοιπόν ο καθένας μπορεί όντως να δώσει συμβουλές. Αυτό που προσπαθώ όμως εδώ και μερικές σελίδες να πω είναι πως πέρα από τη συμβουλή αυτήν καθ' αυτή σημασία έχει και το άτομο που τις δίνει καθώς και το τι υπόδειγμα αυτός αποτελεί με τις πράξεις του. Έτσι το βλέπω εγώ. Σημασία δεν έχει μόνο το νερό, αλλά και η πηγή.

Και κάτι ακόμα. Βλέπω πως και εσύ και η Μαρία βασίζετε κατά πολύ αυτά που λέτε στην κριτηκή ικανότητα του δέκτη της συμβουλής. Στην ικανότητά του να ξεχωρίζει τις χρήσιμες από τις άχρηστες συμβουλές και να διακρίνει μόνο τις ουσιώδεις γι' αυτόν. Περισσότερο διαφωνώ παρά συμφωνώ με αυτήν την άποψη. Δεν μπορείς να συμβουλεύεις κάποιον περιμένοντας πως έχει απαραίτητα το νοητικό και πνευματικό επίπεδο για να κρίνει ό,τι θα του πεις. Μπορεί και να το έχει, αλλά κανείς δεν διασφαλίζει πως τη στιγμή που θα ζητά βοήθεια θα μπορεί να το αξιοποιήσει. Για να πάμε λίγο και σε σοβαρές περιπτώσεις, ας φέρω ένα παράδειγμα για να γίνει καλύτερα κατανοητό το παραπάνω. Όταν θα έρθει κάποιος, απελπισμένος μέσα σε μια δύσκολη φάση στη ζωή του και θα ζητήσει τη συμβουλή σου δε θα κάτσει να σκεφτεί και πολύ αυτό που θα του πεις. Πολλές φορές μάλιστα μπορεί να μη ζητήσει καν λόγια από σένα. Μπορεί να παραδειγματιστεί μόνο από τις πράξεις σου. Θεωρώ λοιπόν πως τα δύο αυτά στοιχεία, λόγια και πράξεις, πρέπει να συνδέονται και να συνάδουν αν θέλουμε πραγματικά να έχει νόημα η συμβουλή μας. Προσωπικά βρίσκω πολύ σπουδαίο το πρώτο έναυσμα για την αλλαγή και την εφαρμογή της συμβουλής. Μπροστά όμως σε κάποιον που αγνοεί τα ίδια του τα λεγόμενα, εγώ θα ήμουν τουλάχιστον μπερδεμένος.

Η εμπειρία και η ηλικία δεν προσδίδει απαραίτητα σοφία, αλλιώς όλοι οι γέροι του κόσμου θα ήταν πανσοφοι αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Σίγουρα κάποιος που έχει σοφό χαρακτήρα αναπτύσσει τη σοφία του με τις εμπειρίες, αλλά κάποιος κουτός δε γίνεται σοφός ούτε στα γεράματα του.

Συνεχίζω να πιστεύω πως η σοφία συνεπάγεται εμπειρία, μιας και δε λέω πως ισχύει το αντίθετο. Όντως η εμπειρία από μόνη της δεν εξασφαλίζει την σοφία. Όμως δεν είπα αυτό. Είπα πως απαραίτητο συστατικό της δέυτερης αποτελεί η πρώτη. Δε μπορείς να έχεις σοφία δίχως εμπειρία, ενώ μπορεί να έχεις το αντίστροφο.

Αυτό που λετε για την εμπειρια..
Ολοι οι ανθρωποι δεν εχουμε τα ιδια βιωματα οποτε συμφωνα με καποιες προηγουμενες αποψεις θα πρεπει κάθε φορα να αναζητειται το καταλληλο ατομο,το οποιο εχει βιωσει αναλογες καταστασεις,για να δωσει συμβουλη…

Μάλιστα. Μου λες δηλαδή πως εγώ μπορώ να συμβουλεύσω έναν μαθητή της Γ Λυκείου για το αν θα πρέπει ή όχι να κάνει φροντιστήριο στα Μαθηματικά κατεύθυνσης κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Δεν έχω την εμπειρία αλλά δε βαριέσαι, θα πω αυτό που πιστεύω.

Φυσικά και πρέπει να αναζητούμε τα κατάλληλα άτομα για τις κατάλληλες συμβουλές, όσο δύσκολο και αν αυτό ακούγεται.

Επισης καπου διαβασα για το καπνισμα..
Εμενα και οι δυο γονεις μ καπνιζουν,ωστοσο μ λενε να μην καπνιζω επειδη θελουν το καλο μου…το αν τελικα καπνιζω ή θα καπνισω είναι δικο μου θεμα..ωστοσο σε καμια περιπτωση δεν θα γυρισω ως αντιδραστικο ων και θα τους πω ΄΄άφου καπνιζεται εσεις μν με συμβουλευετε΄΄

Είπα και πριν, καλύτερα να μην πάμε σε εθισμούς. Αφού όμως επιμένετε να πηγαίνετε εκεί, ας παραθέσω την σχετική απάντησή μου:

Αν δω πως ο ίδιος καπνιστής συνεχίζει με απάθεια το κάπνισμα τότε ναι, δε θα καπνίσω αλλά δε θα τον πάρω και πολύ στα σοβαρά ως άτομο.

Νομίζω καταλαβαίνει κανείς πως δεν λέω όσα λέω από εγωισμό. ''Α καπνίζει αυτός; Σιγά μην ακούσω τη συμβουλή του. Θα καπνίσω κι εγώ, χαχα!''. Απλά λέω πως τις περισσότερες, αν όχι όλες, τις φορές παίζει και το παράδειγμα του άλλου σπουδαίο ρόλο. Είναι ειρωνικό, έως και υποτιμητικό για την νοημοσύνη κάποιου, να του λες ''Μην καπνίζεις'' τη στιγμή που φουμάρεις πέντε πακέτα την ημέρα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[maraki]

Συμφωνώ απόλυτα με ό,τι λες σε αυτό το σκέλος της απάντησης. Όμως και πάλι νομίζω δεν έχεις καταλάβει τι λέω. Ας τα μαζέψω λίγο. Ξεκίνησα λέγοντας:



Όντως τώρα που το ξαναδιαβάζω ίσως το επίθετο ''αξιόπιστο'' να ήταν κάπως άστοχο. Το διορθώνω όμως παρακάτω και εξηγώ καλύτερα:



Και αμέσως μετά συμπληρώνει πολύ εύστοχα η Έλενα:



κι ύστερα κι εγώ:





Συνολικά λοιπόν ο καθένας μπορεί όντως να δώσει συμβουλές. Αυτό που προσπαθώ όμως εδώ και μερικές σελίδες να πω είναι πως πέρα από τη συμβουλή αυτήν καθ' αυτή σημασία έχει και το άτομο που τις δίνει καθώς και το τι υπόδειγμα αυτός αποτελεί με τις πράξεις του. Έτσι το βλέπω εγώ. Σημασία δεν έχει μόνο το νερό, αλλά και η πηγή.

Και κάτι ακόμα. Βλέπω πως και εσύ και η Μαρία βασίζετε κατά πολύ αυτά που λέτε στην κριτηκή ικανότητα του δέκτη της συμβουλής. Στην ικανότητά του να ξεχωρίζει τις χρήσιμες από τις άχρηστες συμβουλές και να διακρίνει μόνο τις ουσιώδεις γι' αυτόν. Περισσότερο διαφωνώ παρά συμφωνώ με αυτήν την άποψη. Δεν μπορείς να συμβουλεύεις κάποιον περιμένοντας πως έχει απαραίτητα το νοητικό και πνευματικό επίπεδο για να κρίνει ό,τι θα του πεις. Μπορεί και να το έχει, αλλά κανείς δεν διασφαλίζει πως τη στιγμή που θα ζητά βοήθεια θα μπορεί να το αξιοποιήσει. Για να πάμε λίγο και σε σοβαρές περιπτώσεις, ας φέρω ένα παράδειγμα για να γίνει καλύτερα κατανοητό το παραπάνω. Όταν θα έρθει κάποιος, απελπισμένος μέσα σε μια δύσκολη φάση στη ζωή του και θα ζητήσει τη συμβουλή σου δε θα κάτσει να σκεφτεί και πολύ αυτό που θα του πεις.(1) Πολλές φορές μάλιστα μπορεί να μη ζητήσει καν λόγια από σένα. Μπορεί να παραδειγματιστεί μόνο από τις πράξεις σου. Θεωρώ λοιπόν πως τα δύο αυτά στοιχεία, λόγια και πράξεις, πρέπει να συνδέονται και να συνάδουν αν θέλουμε πραγματικά να έχει νόημα η συμβουλή μας. Προσωπικά βρίσκω πολύ σπουδαίο το πρώτο έναυσμα για την αλλαγή και την εφαρμογή της συμβουλής. Μπροστά όμως σε κάποιον που αγνοεί τα ίδια του τα λεγόμενα, εγώ θα ήμουν τουλάχιστον μπερδεμένος.



Συνεχίζω να πιστεύω πως η σοφία συνεπάγεται εμπειρία, μιας και δε λέω πως ισχύει το αντίθετο. Όντως η εμπειρία από μόνη της δεν εξασφαλίζει την σοφία. Όμως δεν είπα αυτό. Είπα πως απαραίτητο συστατικό της δέυτερης αποτελεί η πρώτη. Δε μπορείς να έχεις σοφία δίχως εμπειρία, ενώ μπορεί να έχεις το αντίστροφο.



Μάλιστα. Μου λες δηλαδή πως εγώ μπορώ να συμβουλεύσω έναν μαθητή της Γ Λυκείου για το αν θα πρέπει ή όχι να κάνει φροντιστήριο στα Μαθηματικά κατεύθυνσης κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Δεν έχω την εμπειρία αλλά δε βαριέσαι, θα πω αυτό που πιστεύω.

Φυσικά και πρέπει να αναζητούμε τα κατάλληλα άτομα για τις κατάλληλες συμβουλές, όσο δύσκολο και αν αυτό ακούγεται(2).



Είπα και πριν, καλύτερα να μην πάμε σε εθισμούς. Αφού όμως επιμένετε να πηγαίνετε εκεί, ας παραθέσω την σχετική απάντησή μου:



Νομίζω καταλαβαίνει κανείς πως δεν λέω όσα λέω από εγωισμό. ''Α καπνίζει αυτός; Σιγά μην ακούσω τη συμβουλή του. Θα καπνίσω κι εγώ, χαχα!''. Απλά λέω πως τις περισσότερες, αν όχι όλες, τις φορές παίζει και το παράδειγμα του άλλου σπουδαίο ρόλο. Είναι ειρωνικό, έως και υποτιμητικό για την νοημοσύνη κάποιου, να του λες ''Μην καπνίζεις'' τη στιγμή που φουμάρεις πέντε πακέτα την ημέρα.

(1)Nαι,αλλά εγώ έχοντας επίγνωση αυτής της κατάστασης,θα φροντίσω η συμβουλή που θα του δώσω να είναι η κατάλληλη στην περίσταση.Θα προσπαθήσω να "επεξεργαστώ" την όλη κατάσταση για να του δώσω την καλύτερη δυνατή συμβουλή.Και μάλιστα θα προσπαθήσω να του εξηγήσω ότι αυτή η συμβουλή που του δίνω δεν είναι απαραίτητα η σωστή και να προσπαθήσει εκείνος με βάση αυτά που το είπα και αυτά που εκείνος θέλει και νιώθει να πάρει τη σωστή απόφαση.Με λίγα λόγια θα τον βοηθήσω να ακολουθήσει όχι απαραίτητα αυτό που εγώ του λέω,αλλά αναλογιζόμενος και τα δικά του "θέλω",σε οποιαδήποτε κατάσταση κι αν είναι.

(2)Κατά τη γνώμη μου αυτό αποτελεί ουτοπία.Δηλαδή πως μπορώ εγώ να ξέρω ποιός θα μου δώσει τη σωστή συμβουλή;Άλλωστε πολλοί θεωρούν ότι σωστή συμβουλή για εκείνους είναι αυτή που συμπίπτει με τη δική τους γνώμη,με τα δικά του "θέλω" και πολλές φορές ζητούν μια συμβουλή είτε λόγω ανασφάλειας,είτε λόγω επιβεβαίωσης,είτε λόγω κάποιων ενδοιασμών που μπορεί να έχουν για κάποιο θέμα.Τις περισσότερες φορές,τουλάχιστον οι περισσότεροι,συμβουλευόμαστε τους φίλους μας ή την οικογένεια μας,γιατί με αυτούς νιώθουμε πιο κοντά,γιατί αυτούς εμπιστευόμαστε.Το "πρέπει να αναζητούμε τα κατάλληλα άτομα για τις κατάλληλες συμβουλές",δεν το θεωρω σωστό και βασικά δεν είναι δυνατό να γίνει.Πρέπει να παίρνουμε συμβουλές από διάφορα άτομα,να ακούμε διαφορετικές απόψεις,και αυτό σε συνδυασμό με το τι πραγματικά θέλουμε,να παίρνουμε την κατάλληλη απόφαση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Boom]

Συμφωνώ απόλυτα με ό,τι λες σε αυτό το σκέλος της απάντησης. Όμως και πάλι νομίζω δεν έχεις καταλάβει τι λέω. Ας τα μαζέψω λίγο. Ξεκίνησα λέγοντας:



Όντως τώρα που το ξαναδιαβάζω ίσως το επίθετο ''αξιόπιστο'' να ήταν κάπως άστοχο. Το διορθώνω όμως παρακάτω και εξηγώ καλύτερα:



Και αμέσως μετά συμπληρώνει πολύ εύστοχα η Έλενα:



κι ύστερα κι εγώ:





Συνολικά λοιπόν ο καθένας μπορεί όντως να δώσει συμβουλές. Αυτό που προσπαθώ όμως εδώ και μερικές σελίδες να πω είναι πως πέρα από τη συμβουλή αυτήν καθ' αυτή σημασία έχει και το άτομο που τις δίνει καθώς και το τι υπόδειγμα αυτός αποτελεί με τις πράξεις του. Έτσι το βλέπω εγώ. Σημασία δεν έχει μόνο το νερό, αλλά και η πηγή.

Και κάτι ακόμα. Βλέπω πως και εσύ και η Μαρία βασίζετε κατά πολύ αυτά που λέτε στην κριτηκή ικανότητα του δέκτη της συμβουλής. Στην ικανότητά του να ξεχωρίζει τις χρήσιμες από τις άχρηστες συμβουλές και να διακρίνει μόνο τις ουσιώδεις γι' αυτόν. Περισσότερο διαφωνώ παρά συμφωνώ με αυτήν την άποψη. Δεν μπορείς να συμβουλεύεις κάποιον περιμένοντας πως έχει απαραίτητα το νοητικό και πνευματικό επίπεδο για να κρίνει ό,τι θα του πεις. Μπορεί και να το έχει, αλλά κανείς δεν διασφαλίζει πως τη στιγμή που θα ζητά βοήθεια θα μπορεί να το αξιοποιήσει. Για να πάμε λίγο και σε σοβαρές περιπτώσεις, ας φέρω ένα παράδειγμα για να γίνει καλύτερα κατανοητό το παραπάνω. Όταν θα έρθει κάποιος, απελπισμένος μέσα σε μια δύσκολη φάση στη ζωή του και θα ζητήσει τη συμβουλή σου δε θα κάτσει να σκεφτεί και πολύ αυτό που θα του πεις. Πολλές φορές μάλιστα μπορεί να μη ζητήσει καν λόγια από σένα. Μπορεί να παραδειγματιστεί μόνο από τις πράξεις σου. Θεωρώ λοιπόν πως τα δύο αυτά στοιχεία, λόγια και πράξεις, πρέπει να συνδέονται και να συνάδουν αν θέλουμε πραγματικά να έχει νόημα η συμβουλή μας. Προσωπικά βρίσκω πολύ σπουδαίο το πρώτο έναυσμα για την αλλαγή και την εφαρμογή της συμβουλής. Μπροστά όμως σε κάποιον που αγνοεί τα ίδια του τα λεγόμενα, εγώ θα ήμουν τουλάχιστον μπερδεμένος.



Συνεχίζω να πιστεύω πως η σοφία συνεπάγεται εμπειρία, μιας και δε λέω πως ισχύει το αντίθετο. Όντως η εμπειρία από μόνη της δεν εξασφαλίζει την σοφία. Όμως δεν είπα αυτό. Είπα πως απαραίτητο συστατικό της δέυτερης αποτελεί η πρώτη. Δε μπορείς να έχεις σοφία δίχως εμπειρία, ενώ μπορεί να έχεις το αντίστροφο.



Μάλιστα. Μου λες δηλαδή πως εγώ μπορώ να συμβουλεύσω έναν μαθητή της Γ Λυκείου για το αν θα πρέπει ή όχι να κάνει φροντιστήριο στα Μαθηματικά κατεύθυνσης κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Δεν έχω την εμπειρία αλλά δε βαριέσαι, θα πω αυτό που πιστεύω.

Φυσικά και πρέπει να αναζητούμε τα κατάλληλα άτομα για τις κατάλληλες συμβουλές, όσο δύσκολο και αν αυτό ακούγεται.



Είπα και πριν, καλύτερα να μην πάμε σε εθισμούς. Αφού όμως επιμένετε να πηγαίνετε εκεί, ας παραθέσω την σχετική απάντησή μου:



Νομίζω καταλαβαίνει κανείς πως δεν λέω όσα λέω από εγωισμό. ''Α καπνίζει αυτός; Σιγά μην ακούσω τη συμβουλή του. Θα καπνίσω κι εγώ, χαχα!''. Απλά λέω πως τις περισσότερες, αν όχι όλες, τις φορές παίζει και το παράδειγμα του άλλου σπουδαίο ρόλο. Είναι ειρωνικό, έως και υποτιμητικό για την νοημοσύνη κάποιου, να του λες ''Μην καπνίζεις'' τη στιγμή που φουμάρεις πέντε πακέτα την ημέρα.

καταρχην φερνεις λιγο 'ακραια' παραδειγματα..γιατι κανεις δεν θα σε ρωτησει για το αν θα κανει ή οχι φροντηστηριο...λιγο πολυ β,γ λυκειου ολοι κανουν φροντηστηριο,ακομα και αυτοι που δεν ειναι καλοι...και παλι χωρις να εχεις εμπειρια,που εχεις δηλ, καθως γνωριζεις και γνωριζουμε ολοι το εκπαιδευτικο μας συστημα μπορεις να δωσεις συμβουλη απ'οσα ακους..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.