Γιατί δεν είναι δημοφιλής η κλασική μουσική στους νέους;

[Muxu Su]

Όταν λες Ελληνική ραδιοφωνία;
Μαντεύω ότι θες να πεις τρίτο πρόγραμμα.

Εννοώ το σταθμό της ΕΡΤ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Insomnie]

Εννοώ το σταθμό της ΕΡΤ

Εννοείς το Τρίτο Πρόγραμμα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Muxu Su]

Εννοείς το Τρίτο Πρόγραμμα

Ναι Δεν ηξερα ότι λέγεται έτσι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

Υποθέτω πως η μέταλ δε θα ακουγόταν πια αν ήταν γτπ όπως η κλασσική...που ακούγεται ακόμα.

ναι εδώ ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του η τρολιά μου σας πείραξε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mr. Crowley]

Η ποιμενική συμφωνία του Beethoven έχει διάρκεια μόλις 35 λεπτών, λιγότερο από ένα CD που θα βάλουμε να ακούσουμε.

Actually,what i did there είναι μια σύγκριση μεταξύ ενός μέσου ραδιοφωνικού χιτ (3 λεπτά),με μια συμφωνία,χρησιμοποιώντας το εκφραστικό μέσο της υπερβολής.

Ο Beethoven έγραψε τη συμφωνία του για τη φύση, για το κοινό της Βιέννης.
Η μελωδία είναι μόνο ένα από τα στοιχεία της κλασσικής μουσικής και συνήθως όχι το πιο σημαντικό.
Ο Beethoven είχε τη μέγιστη δυνατή δυσκολία στη μελωδία. Στο Rossini η μελωδία έτρεχε από τις τσέπες του.
Ποιός από τους δυο θεωρείται μέγιστος;
Την κλασσική μουσική, όντως δε θα τη συνιστούσα για το μετρό.

Χρησιμοποιώ τον όρο "μελωδία" με τη συμβατική,καθημερινή της έννοια,όχι με τη μουσική της.

Πάντα η έντεχνη ή κλασσική μουσική ήταν για "μυημένους". Συνήθως έχει μια πολυπλοκότητα, δεν είναι εύκολη.

Spoiler

Θέλει ακούσματα. Ακόμα καλύτερα μια, μικρή έστω, μουσική παιδεία. Για τους κεντρωευρωπαίους είναι πιο εύκολα τα πράγματα, είναι μέρος της παράδοσής τους.
Στο χώρο αυτό θα βάλω το μπαρόκ, την κλασσική περίοδο, τη ρομαντική περίοδο, τη μουσική του εικοστού αιώνα (δωδεκάφθογκη, ατονική, ηλεκτρονική κ.λ.π.), τη σύχρονη jazz, δημιουργούς όπως η Καραΐνδρου στην Ελλάδα κ.λ.π.
Πάντα, δίπλα στην έντεχνη μουσική, υπήρχε η λαϊκή μουσική. Καμια δεν είναι καλύτερη από την άλλη. Το κάθε είδος έχει τους σπουδαίους δημιουργούς και τα αριστουργήματά του. Η λαϊκή μουσική διαχρονικά ήταν πιο κοντά στον άνθρωπο. Και όταν λέω λαϊκή μουσική, εννοώ τη λεγόμενη δημοτική μουσική των διαφόρων χωρών, στην Ελλάδα το ρεμπέτικο, το λαϊκό τραγούδι του 60, το λεγόμενο έντεχνο των μεγάλων δημιουργών Θεοδωράκη, Χατζηδάκι κ.λ.π., στην Αμερική την πρώτη jazz, το μπλουζ, σε όλο τον κόσμο την ποπ, το ροκ.
Δεν υπάρχει καλό και κακό είδος μουσικής. Υπάρχει καλή και κακή μουσική.
Και φίλε μου, τι να κάνουμε, ο χρόνος είναι ο αμείλικτος κριτής για κάθε τι.
Αν μετρούσε μόνο η εποχή που έζησε ο κάθε δημιουργός, τότε το Σούμπερτ δε θα τον ήξερε κανένας σήμερα. Αν εξαιρέσεις τα τραγούδια του, σχεδόν κανένα έργο του δεν παρουσιάστηκε στο κοινό της εποχής. Κυριολεκτικά έγραφε για τους φίλους του. Πόσα έργα; Περίπου χίλια.
Από τους Μπαχ θα ξέραμε τον Κρίστιαν που ήταν διάσημος στην εποχή του και όχι τον πατέρα του Γιόχαν Σεμπάστιαν, που ήταν γνωστός μόνο σαν οργανίστας.
Και μια ιστορία πάνω σ' αυτό.
Έκανε αίτηση ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπάχ να προσληφθεί σε μια θέση. 'Ενα μέλος του Συμβουλίου έγραψε ένα σημείωμα (βρέθηκε πολλά χρόνια μετά στα αρχεία), που έλεγε: Εγώ ήθελα τον τάδε αλλά δεν κατέστη δυνατόν. Τι να κάνουμε, αφού δε μπορούμε να έχουμε τους καλύτερους, ας αρκεστούμε στους μέτριους. Ο μέτριος ήταν ο Μπαχ. Ο χρόνος φίλε μου, ο χρόνος.
Ο χρόνος έδειξε ότι τα τραγούδια του Dylan, των Rolling Stones κ.λ.π., μπορούν να μιλήσουν και για το σήμερα. Ο χρόνος θα δείξει αν θα μείνει κάτι από το Nick Cave, για μένα σημαντικό δημιουργό του ροκ σήμερα. Αυτός ο άτιμος ο χρόνος..........
Αυτά που έγραψα παραπάνω, ισχύουν γενικά για την τέχνη. Ποιός θα πει ότι ο Σοφοκλής μιλά μόνο για τους αθηναίους της εποχής εκείνης, ότι μας είναι αδιάφορος σήμερα; Ποιός θα πει ότι μας αγγίζει περισσότερο η τάδε επιθεώρηση, γιατί μιλά άμεσα για τα σημερινά προβλήματα; Η τέχνη, αν είναι τέχνη, θα μιλά σε οποιαδήποτε εποχή.
Υ.Γ.
Φίλε μου, δε μιλάμε για την αιωνιότητα. Δεν υπάρχει το "για πάντα". Όμως μπορώ να πω με σιγουριά ότι για τα επόμενα 200-300 χρόνια που θα υπάρχει το ανθρώπινο είδος (μήπως είμαι πολύ αισιόδοξος; ), θα ακούγεται ο Μπαχ.
Υ.Γ. 2
Άκουσε τα "Κατά Ματθαίον πάθη", ένα έργο που γράφτηκε πριν τριακόσια χρόνια από ένα βαθιά θρησκευόμενο άνθρωπο όπως ο Μπαχ, και πες μου αν μπορεί ή όχι να συγκλονίσει με τη μουσική του σήμερα ένα άνθρωπο, ακόμα και άθεο;
Μάλλον τα ζητήματα της τέχνης είναι αρκετά περίπλοκα.

Dude,μην προσπαθείς να μου κάνεις μαθήματα κλασσικής μουσικής.Κάνω απ'τα 7 μου,την γνωρίζω αρκετά καλά.Και ενίοτε,μ'αρέσει και να την ακούω.Τι μου έμαθαν τόσα χρόνια μουσικές σπουδές?Ότι δεν υπάρχει καλή και κακή μουσική.Υπάρχει μουσική που μας αρέσει και μουσική που δεν μας αρέσει.Period.
Η πολυπλοκότητα ενός κομματιού δεν σημαίνει τίποτα,αν δεν προκαλεί κανένα απολύτως συναίσθημα και είναι απλά ζήτημα τεχνικής.Αντίστοιχα,a catchy tune can be extremely simple,και απλά ο συνθέτης του κομματιού να στάθηκε κωλόφαρδος.Είναι θέμα γούστου,απλά.
I wouldn't be so sure ότι στα επόμενα 200-300 χρόνια θα ακούγεται ακόμα η κλασσική μουσική.Παρατηρώντας την πορεία κάθε μουσικού κομματιού που έχει βγει ποτέ,μπορούμε να δούμε την ίδια διαδρομή:κάνει κάποια στιγμή ένα peak,και στη συνέχεια με πολύ σπάνιες διακυμάνσεις,ακολουθεί μια καθοδική πορεία of fading out.Κατά κανόνα,με την πάροδο του χρόνου ένα κομμάτι ακούγεται από όλο και λιγότερους.Αυτό που αλλάζει,είναι η ταχύτητα μιας διαδικασίας.Άλλα κομμάτια για να πάνε από το 100 στο 0 θέλουν μια βδομάδα,ενώ άλλα για να πάνε απ΄το 100 στο 0 θέλουν χίλια χρόνια.So simple.

.Σύμφωνα με τα αντικειμενικά κριτήρια ποιου;

Δεν το έχω ψάξει ιδιαίτερα,ούτε και είμαι αρμόδιος.Αν θες,ψάξε εσύ να τα βρεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[schooliki]

Τι μου έμαθαν τόσα χρόνια μουσικές σπουδές?Ότι δεν υπάρχει καλή και κακή μουσική.Υπάρχει μουσική που μας αρέσει και μουσική που δεν μας αρέσει.

Πραγματικά δεν υπάρχει κοινή βάση συζήτησης. Εσύ βάζεις τον Καρβέλα δίπλα στο Χατζιδάκι γιατί αρέσει σε κάποιους ή και σε πολλούς, εγώ δεν το κάνω. Εσύ αρνείσαι κάθε αξιολόγηση στη μουσική (φαντάζομαι και σε κάθε τέχνη), εγώ δεν το κάνω. Βρισκόμαστε σε άλλους κόσμους στο θέμα της τέχνης.

I wouldn't be so sure ότι στα επόμενα 200-300 χρόνια θα ακούγεται ακόμα η κλασσική μουσική.Παρατηρώντας την πορεία κάθε μουσικού κομματιού που έχει βγει ποτέ,μπορούμε να δούμε την ίδια διαδρομή:κάνει κάποια στιγμή ένα peak,και στη συνέχεια με πολύ σπάνιες διακυμάνσεις,ακολουθεί μια καθοδική πορεία of fading out.Κατά κανόνα,με την πάροδο του χρόνου ένα κομμάτι ακούγεται από όλο και λιγότερους.Αυτό που αλλάζει,είναι η ταχύτητα μιας διαδικασίας.Άλλα κομμάτια για να πάνε από το 100 στο 0 θέλουν μια βδομάδα,ενώ άλλα για να πάνε απ΄το 100 στο 0 θέλουν χίλια χρόνια.So simple.

Δεν ερμηνεύουμε τα γεγονότα; Δεν μας ενδιαφέρει το γιατί ένα έργο αντέχει χίλια χρόνια ενώ ένα άλλο μια βδομάδα; Είναι τυχαίο γεγονός; Δε σημαίνει κάτι; Κάνουν την ίδια διαδρομή, όπως λες;
Και δε μιλάω για έργα κλασσικής μουσικής. Υπάρχουν έργα κλασσικής μουσικής, που δεν άντεξαν ούτε μια βδομάδα, ούτε θα τα βγάλει ποτέ στην επιφάνεια ο χρόνος.
Υπάρχουν έργα τέχνης, όπως οι αρχαίες τραγωδίες, που άντεξαν χιλιάδες χρόνια. Για σένα είναι ένα γεγονός που το παρατηρούμε μεν, δεν το αξιολογούμε δε.
Είναι φανερό ότι μιλάμε για διαφορετικά πράγματα, όταν μιλάμε για την τέχνη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nioniosmeg]

Υ.Γ. 2
Άκουσε τα "Κατά Ματθαίον πάθη", ένα έργο που γράφτηκε πριν τριακόσια χρόνια από ένα βαθιά θρησκευόμενο άνθρωπο όπως ο Μπαχ, και πες μου αν μπορεί ή όχι να συγκλονίσει με τη μουσική του σήμερα ένα άνθρωπο, ακόμα και άθεο;
Μάλλον τα ζητήματα της τέχνης είναι αρκετά περίπλοκα.

Dude, έλεος, οι άθεοι δεν είναι άλλο ζωικό είδος από τους πιστούς.
Όταν βλέπει ένας άνθρωπος τέχνη, δεν την κρίνει σύμφωνα με το ποιός την δημιούργησε, αλλά το αν αρέσει ΣΕ ΑΥΤΟΝ.

Νομίζεις άμα ρωτήσεις 100 ανθρώπους, Μουσουλμάνους, Χριστιανούς, άθεους, Βουδιστές κλπ, άμα τους αρέσει η Κάπελα Σίστινα στο Βατικανό, ο τρούλος της Αγιάς Σοφιάς στη Κωνσταντινούπολη, το "Αι γενεαί πάσαι", το Ντιβάν του Ρούμι (ποίηση), το τζαμί Νουρ-Αστάνα στην Αστάνα, η Σιδηρά Παγόδα στο Χενάν (and the list goes on), νομίζεις πως, εκτός από τους φανατισμένους, δεν θα σου πούνε όλοι ότι τους αρέσει;

Πάντα, παντού, οι θρησκευτικοί εκπρόσωποι είχαν την περισσότερη εξουσία και περιουσία απ' όλους, με αποτέλεσμα, μέχρι πρόσφατα, μόνο αυτοί να έχουν τους απαραίτητους πόρους για να δημιουργήσουν τέχνη.
Λογικό είναι τα έργα όσων μισθώνονταν από τις εκκλησίες ανά τον κόσμο να είναι ωραία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[schooliki]

Dude, έλεος, οι άθεοι δεν είναι άλλο ζωικό είδος από τους πιστούς.

Όταν μίλησα για άθεους, στον εαυτό μου αναφερόμουν φίλε μου, για να δείξω ότι ένα μεγάλο έργο τέχνης μπορεί να συγκινήσει, πέρα από θρησκεία, πολιτικά πιστεύω κ.λ.π.
Δεν κατάλαβα αν διαφωνούμε κάπου;

Υ.Γ.
Εδώ που τα λέμε, δεν έχω καταλάβει και το γιατί άρχισα και συνεχίζω ακόμα να γράφω στο iSchool. Δεν έχω μπει ποτέ στο FaceBook και στο Twitter. Προτιμώ τις συναντήσεις με φίλους ή, αν δε μπορώ, τις συζητήσεις μαζί τους μέσω skype.
Είναι προφανές ότι είναι το τελευταίο μήνυμά μου στο iSchool.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mr. Crowley]

Πραγματικά δεν υπάρχει κοινή βάση συζήτησης. Εσύ βάζεις τον Καρβέλα δίπλα στο Χατζιδάκι γιατί αρέσει σε κάποιους ή και σε πολλούς, εγώ δεν το κάνω. Εσύ αρνείσαι κάθε αξιολόγηση στη μουσική (φαντάζομαι και σε κάθε τέχνη), εγώ δεν το κάνω. Βρισκόμαστε σε άλλους κόσμους στο θέμα της τέχνης.

Ναι την αρνούμαι,ελλείψει αντικειμενικών κριτηρίων.Η τέχνη είναι τέχνη,και απευθύνεται στο συναίσθημα,συνεπώς για τον καθένα είναι υποκειμενική,δεν είναι επιστήμη ώστε να απευθύνεται στο λογικό μας και να μπορούμε να την οριοθετήσουμε (όσο και αν προσπαθούμε να την τυποποιήσουμε,θέτοντας κανόνες).Αναφέρομαι κυρίως στη μουσική,διότι με άλλα είδη τέχνης έχω ασχοληθεί λίγο.

Δεν ερμηνεύουμε τα γεγονότα; Δεν μας ενδιαφέρει το γιατί ένα έργο αντέχει χίλια χρόνια ενώ ένα άλλο μια βδομάδα; Είναι τυχαίο γεγονός; Δε σημαίνει κάτι; Κάνουν την ίδια διαδρομή, όπως λες;
Και δε μιλάω για έργα κλασσικής μουσικής. Υπάρχουν έργα κλασσικής μουσικής, που δεν άντεξαν ούτε μια βδομάδα, ούτε θα τα βγάλει ποτέ στην επιφάνεια ο χρόνος.
Υπάρχουν έργα τέχνης, όπως οι αρχαίες τραγωδίες, που άντεξαν χιλιάδες χρόνια. Για σένα είναι ένα γεγονός που το παρατηρούμε μεν, δεν το αξιολογούμε δε.
Είναι φανερό ότι μιλάμε για διαφορετικά πράγματα, όταν μιλάμε για την τέχνη.

Όπως επίσης υπάρχουν και τραγωδίες,που δεν άντεξαν ούτε μια βδομάδα,στο ίδιο κλίμα μ'αυτά που λες πριν.Ε,και?Άλλα έργα τέχνης appeal σε περισσότερο κόσμο,ενώ άλλα σε λιγότερο.Θέμα γούστου είναι αυτό.Τι πάει να πει δηλαδή,αν ένα έργο τέχνης έχει μεγαλύτερο fanbase από ένα άλλο,σημαίνει ότι είναι και ανώτερο?Ή μήπως αν ένα έργο τέχνης έχει μια πιο αργή fading out process είναι ανώτερο?Έχουμε δύο ξεχωριστές μεταβλητές,άρα είναι αδύνατο να προσπαθούμε να συγκρίνουμε τα έργα τέχνης (άλλα έχουν μεγαλύτερο fanbase αλλά χάνονται πιο γρήγορα,άλλα έχουν μικρό fanbase αλλά διατηρούνται περισσότερο κλπ).Το κάθε έργο τέχνης έχει την αξία που του δίνει ο καθένας μας όταν το βλέπει,ανάλογα με το τι συναισθήματα του προκαλεί.Και δεν μπορείς να υπαγορεύσεις σε κανέναν τι συναισθήματα θα του προκαλέσει ένα έργο τέχνης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nioniosmeg]

Όταν μίλησα για άθεους, στον εαυτό μου αναφερόμουν φίλε μου, για να δείξω ότι ένα μεγάλο έργο τέχνης μπορεί να συγκινήσει, πέρα από θρησκεία, πολιτικά πιστεύω κ.λ.π.
Δεν κατάλαβα αν διαφωνούμε κάπου;

Δεν είσαι μόνο εσύ όμως.
Η προσωπική σου ιδιότητα δεν αλλάζει το ύφος του ποστ σου, γραπτός είναι ο λόγος σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος Mt]

Γιατί οι νέοι δεν ακούνε κλασική μουσική; Μα φυσικά γιατί οι καλλιτέχνες της κλασσικής μουσικής δεν παρουσιάζουν τις σωματάρες τους,τα βυζιά και τους κώλους τους με νάζι, γιατί δεν παίζονται στα κλαμπ που κωλοχτυπιόμαστε με τα γκομενάκια κάθε Σάββατο,γιατί δεν παρουσιάζονται στο MTV στην TV, γιατί δεν έχουν πολλά Likes στο Facebook, κλπ. Καταλάβατε; Κυριαρχεί η εμπορευματοποιημένη μουσική βιομηχανία,γι αυτό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ace of Spades]

Γιατί οι νέοι δεν ακούνε κλασική μουσική; Μα φυσικά γιατί οι καλλιτέχνες της κλασσικής μουσικής δεν παρουσιάζουν τις σωματάρες τους,τα βυζιά και τους κώλους τους με νάζι, γιατί δεν παίζονται στα κλαμπ που κωλοχτυπιόμαστε με τα γκομενάκια κάθε Σάββατο,γιατί δεν παρουσιάζονται στο MTV στην TV, γιατί δεν έχουν πολλά Likes στο Facebook, κλπ. Καταλάβατε; Κυριαρχεί η εμπορευματοποιημένη μουσική βιομηχανία,γι αυτό.

Όχι αυτό. Τουλάχιστον όχι μόνο αυτό.
Το να καταλάβει και να φχαριστηθεί κανείς τέτοια μουσική προϋποθέτει οπωσδήποτε εξοικείωση μ'αυτήν. Ίσως τα πιο σύνθετα μοτίβα, ίσως η έλλειψη στίχων και ξεκάθαρου σε φάση νταπ ντουπ ρυθμού..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Natassa.SP]

Προσωπικα πιστευω πως 3 στους 4 νεους δν ακουνε γιατι εχουν τη (λανθασμενη) γνώμη οτι
Η κλασικη μουσική ταιριάζει πιο πολύ στους παππούδες μας και ακομα πως δν τους εκφαζει
(κατα τ γνωμη μου επειδη δν μπορουν να τ καταλαβουν), βλεπω συνομηλικους μου που
πολλες φορες τ κοροϊδευουν κ το βλεπουν σαν κατι.. μεταφυσικο! εγω ακουω κλασικη μουσικη
απο τ κουνια μ (κυριολεκτικα) ετσι συνδιαζω τα δυο αγαπημενα μ είδη τ κλασικη μουσικη και
η metal...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Zed]

εγω ακουω κλασικη μουσικη
απο τ κουνια μ (κυριολεκτικα) ετσι συνδιαζω τα δυο αγαπημενα μ είδη τ κλασικη μουσικη και
η metal...

Μία παρατήρηση και μία ερώτηση.

Έχω ακούσει ότι σε έρευνες έχει αποδειχθεί ότι το να ακούει το παιδί κλασική μουσική, όχι μόνο από κούνια αλλά και ακόμα πριν βγει από την κοιλιά της μάνας, βοηθάει ιδιαίτερα στην νοητική ανάπτυξη.

Όταν λες ότι τα συνδυάζεις; Εννοείς ότι ακούς πότε το ένα, πότε το άλλο ή ότι ακούς Haggard;

Spoiler

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Natassa.SP]

Μία παρατήρηση και μία ερώτηση.

Έχω ακούσει ότι σε έρευνες έχει αποδειχθεί ότι το να ακούει το παιδί κλασική μουσική, όχι μόνο από κούνια αλλά και ακόμα πριν βγει από την κοιλιά της μάνας, βοηθάει ιδιαίτερα στην νοητική ανάπτυξη.

Όταν λες ότι τα συνδυάζεις; Εννοείς ότι ακούς πότε το ένα, πότε το άλλο ή ότι ακούς Haggard;

Spoiler

κ εγω το εχω ακουσει αυτο με τ μουσικη στα μωρακια... οταν λεω πως τα συνδιαζω εννοω κ οτι ακουω συγκροτηματα τυπου haggard αλλα ακομα πιο πολυ μ αρεσει να τ ακουω ξεχωριστα... κ ειδικα μετα τα 13
μου που πηγα μουσικο σχολειο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Irodis]

χαλαρώνεις τελείως,δεν υπάρχει κάτι καλύτερο...
για αυτό μετά και από μεγάλους φόνους παίζετε και η κλασσική...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Μικρός πάντως γεννήθηκα και έπαιζαν Δημάκη με remix. Αποτέλεσμα να ακούω τα σουξέ της Αυλωνίτου να ψέλνει στον Αυτιά. Πέρα από την πλάκα, η κάθε μουσική εκφράζει την εποχή που γράφεται. Η κλασική μουσική εξέφραζε την εποχή του 17ου αιώνα έως 19ου αιώνα και συγκεκριμένο λαό. Ο χλιαρός χαρακτήρας των Αυστριακών σήκωνε βιολιά και πιάνα. Βέβαια στην πιο ορεινή Αυστρία έχουν και εκεί χορευτικά με ακορντεόν και τρομπέτα με τις αφίσες που γράφει ..."γίδα βραστή και σοκολάτα Μίλκα" και ώρα, μέρος στην πλατεία του χωριού με μαρκαδόρο που γράφεις κιβώτια. Οι δε τραγουδιστές είναι 10ετίας με κάτι παραδοσιακές ενδυμασίες Βαυαρίας με πόζα που γελάς μόνο που τους βλέπεις.

Σήμερα ένα καλοκαιρινό μπαρ-ταβερνο-μεζεδοπωλείο στην Πάτρα είχε πρόγραμμα "Dj" με όλα τα σουξέ Δημάκη-Χολίδη-Πετρέλη και ο ιεροτελεστής της φιέστας, έκανε καραόκε και άλλαζε τα φώτα από τα φάλτσα. Το ρεφρέν δεν έβγαινε και νόμιζες ότι άκουγες Άτζελα σε slow motion. Aπορούσα πως τα πρόβατα...εχμμ οι πελάτες του μαγαζιού πως άντεχαν. Αρκετοί κλαρίνοι και διάφορες μπογιατισμένες Καρντάσιαν πήγαιναν με μεγάλη ευλάβεια. Μετά σκεφτόμουν ότι η Ελληνική μουσική έχει πιάσει πάτο! Δηλαδή ακουγόταν λίγο ο Πετρέλης αλλά με τόσο φάλτσο ήθελα να ξεριζώσω τα αυτιά μου.

Ποια είναι η γνώμη σας για τα Ελληνικά τραγούδια αυτά που ονομάζουμε γενικά ως "βυζοξεσηκωτικά"; Νομίζω ότι επικρατεί μια τάση για remix λες και ακους να βρίζει ο Πάγκαλος στην εισαγωγή και μετά παίζει Δημάκειο ύφος με κλαρινοσυνθεσάϊζερ μέχρι να ακούσεις το κανονικό τραγούδι.

 

[orange crush]

Γιατί, είναι δημοφιλής στους μεγαλύτερους ; (τουλάχιστον στην Ελλάδα). Εγώ μάλλον θα το απέδιδα κυρίως στη χρονολογία αυτής της μουσικής. Είναι "παλιά" και δεν προωθείται , ειδικά όταν δεν είναι μέρος της ελληνικής κουλτούρας (όπως τα παραδοσιακά δικά μας π.χ. , που λίγο πολύ όλοι έχουμε ακούσει). Είναι σχετικά δύσκολο να έρθεις σε επαφή με αυτό το είδος , τουλάχιστον από μόνος σου. Και ενώ είμαι σίγουρη ότι υπάρχει τουλάχιστον ένα κομμάτι κλασσικής που θ' αρέσει στον καθένα, απαιτεί πολύ ψάξιμο και δεν μπαίνουν όλοι σ' αυτή τη διαδικασία. Εν τέλη όμως , τι πειράζει που δεν είναι δημοφιλής;

 

[Resaldis]

Η κλασική αφορά κυρίως την οργανική (instrumental) μουσική, άρα δεν απευθύνεται στο γενικό κοινό.

 

[Μάρκος Βασίλης]

Η κλασική αφορά κυρίως την οργανική (instrumental) μουσική, άρα δεν απευθύνεται στο γενικό κοινό.

Ποιος το είπε αυτό; Η πλειονότητα των πλέον διάσημων έργων της κλασσικής μουσικής είναι φωνητικά. Πάρε όλες τις γνωστές όπερες, πάρε τις καντάτες του Μπαχ, πάρε τις πιο κλασσικές άριες του Βιβάλντι, τα μεγάλα ορατόρια του Χέντελ και του Τέλεμανν, όλα φωνητικά είναι. Δεν νομίζω να έχε να κάνει με την «ορχηστρικότητα» της μουσική αυτής. Άλλωστε, η stoner, η psychedelic, η doom, η darkwave κ.λπ. έχουν επίσης, σε μεγάλο βαθμό, ορχηστρικό χαρακτήρα (πολλά κομμάτια δεν έχουν φωνητικό μέρος) αλλά έχουν απήχηση.

Αρχικά, να κάνουμε έναν τεχνικό διαχωρισμό και να πούμε ότι μιλάμε για την «κλασσική» μουσική με την ευρεία έννοια, φαντάζομαι (Μπαχ μέχρι Ντεμπυσσύ) και όχι για την περίοδο του Mozart και του Haydn (1750-1800). Πέρα από τον ήχο αυτών των εποχών, που σε πολλούς φαίνεται ξένος και ίσως παλιός (μουσικολογικά, ο ήχος του Μπαχ δεν είναι μακρινός μας, αλλά αυτό δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να νοιάζει τον μέσο ακροατή), η «κλασσική» μουσική είναι ένα τμήμα της μουσικής που σε μεγάλο βαθμό απέχει από τη σύγχρονη θεματολογία. Σε πολλούς ακροατές, η μονότονη επανάληψη θρησκευτικών θεμάτων (Μπαχ, Μπουξτεχούντε, Πάχελμπελ κ.λπ.) δεν είναι κάτι που θα τους ξετρελάνει.

Αντίστοιχα, δεδομένου ότι δεν είναι και μέρος του δικού μας, πιο βαλκανο-ανατολίτικου, πολιτισμού αυτή η δυτική παράδοση της μουσικής, συνακόλουθα, δεν μπορούμε να την ενστερνιστούμε και τόσο εύκολα. Όχι μόνο οι νέοι, αλλά και οι μεγαλύτεροι.

Αλλά, σε τελική ανάλυση, η μουσική είναι μία, οι διαχωρισμοί γίνονται για δική μας ευκολία, οπότε «κλασσικοί» είναι και οι Led Zeppelin και οι λοιποί.