Αναρχία

[Χριστιάννα ^^]

Off-topic Τα H&M στην Καπνικαρέα θα τα ξαναφτιάξουν; Γιατί νόμιζα πως άνοιξαν αυτά στην Ερμού στην μέση στην θέση των κάτω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[miv]

Δεν ξέρω αν θα ξαναγίνει H&M αλλά το ξαναφτιάχνουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[razorbladeDream]

«μου φαινονται αρκετα αγριοι και αυτοι ειναι η αιτια καταστροφης την Αθηνας»

Δηλαδή η Αθήνα εξαντλείται σε αστυνομικά τμήματα και υποκαταστήματα τραπεζών και πολυεθνικών; Αν ναι, μακάρι να καταστραφεί από τα θεμέλια, μπας και ριζώσει από επάνω ένας κόσμος της προκοπής.

:iagree::iagree: +1

αλλα δεν αρκει μια καταστροφη και επειτα ενα κτισιμο ενος "αλλου κοσμου"οπως λες αν δεν αλλαξουν τα ατομα που τον αποτελουν γιατι παλι θα βρουν κατι και θα το ξανακαταντισουν οπως πριν, το κλειδι κατ εμε ειναι οι συνειδησεις αυτων που θα τον αποτελουν,αν παραμεινουμε μαλακες μαλλον μια τρυπα στο νερο θα κανουμε φυσικα και ειμαι υπερ ενος κοσμου της προκοπης οπως λες,αλλα πρεπει να κοιταξουμε λιγο και την ποιότητα των ανθρωπων που θα τον αποτελουν(αν υπαρχουν ανθρωποι,γιατι πολυ αμφιβαλλω)με το να κτιστει ενας κοσμος με τους "ιδιους"δεν νομιζω να ειναι και πολυ διαφορετικος απο τον ηδη υπαρχον.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dreamer]

Ποιους άστεγους; 7000 έχει όλη η χώρα από τους οποίους 6000 τελικά μένουν σε οίκους για αστέγους που πρώτος ο Δήμος Αθηναίων ίδρυσε. Επειδή, πάντως, έχω αναπνευστικό ζήτημα (δεν θα το έλεγα πρόβλημα, δεν είναι κάτι σοβαρό), υπάρχει πρόβλημα οπουδήποτε για μας, κυρίως βέβαια στις πόλεις με τα αιωρούμενα αλλά και η επαρχία, είτε με υγρασία, είτε με γύρη, δεν είναι καλύτερη. τοσοι λενε πως ειναι, και επισεις πολυ σοβαρο ειναι το να μιωθουν τα καυσαερια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[beautiful loser]

:iagree::iagree: +1

αλλα δεν αρκει μια καταστροφη και επειτα ενα κτισιμο ενος "αλλου κοσμου"οπως λες αν δεν αλλαξουν τα ατομα που τον αποτελουν γιατι παλι θα βρουν κατι και θα το ξανακαταντισουν οπως πριν

χμμμ εχω τις αμφιβολιες μου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[miv]

Έχουν μειωθεί πάρα πολύ για μια πόλη 5 εκατομμυρίων απ'οτι στα τέλη του 1989. Αλλά μιλάμε offtopic...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dreamer]

βασικά το σίγουρο ειναι πως για την κατάσταση της Αθηνας οι Αναρχικοι εχουν σίγουρα μικρο μεριδιο ευθινης και πιστευω πως αυτό που θέλουν ειναι μια αλαγη πρως το καλυτερο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Fousekis]

Μα μόλις είπαμε πως οι αναρχικοί που βλέπουμε να σπάνε δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική φιλοσοφία και πολιτική του αναρχισμού.
Είναι σα να λες πως τις Σταυροφορίες τις οργάνωσε ο Χριστός...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[beautiful loser]

Καπως ετσι , με τον ιδιο τροπο που πολλες σοσιαλιστικες παραταξεις δεν αντιπροσωπευουν το πραγματικο προσωπο του σοσιαλισμου , εχουμε αντιστοιχα αυτοαποκαλουμενους αναρχικους που δεν εχουνε καμια σχεση με την ιδεολογια ή οτιδηποτε που απαιτει πανω απ 5 λεπτα σκεψης

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dreamer]

δεν υπαρχουν αναρχικοι σημερα:nono:

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leaperman]

Φυσικά υπάρχει το πασιφιστικό ρεύμα μες στον αναρχισμό. Επίσης γενικά η χρήση βίας αποτελεί άσκηση εξουσίας και είναι καταδικαστέα. Ωστόσο αυτό αφορά το εσωτερικό μίας αρμονικής αντιιεραρχικής κοινωνίας: προφανώς κατά την επαναστατική διαδικασία που θα οδηγήσει σε μία τέτοια κοινωνία, η βία απέναντι στους αντεπαναστάτες (την τωρινή άρχουσα τάξη) είναι αναπόφευκτη, ως μέσο κοινωνικής αυτοάμυνας, όσο αυτοί αντιδρούν, χάρη στο κρατικό «μονοπώλιο της νόμιμης βίας», στη λαϊκή βούληση. Ας μην ξεχνάμε ότι ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος άρχισε ουσιαστικά με τα Δεκεμβριανά, όταν καθεστωτικοί παρακρατικοί/άγγλοι πράκτορες/βασιλόφρονες άρχισαν να πυροβολούν στο ψαχνό αριστερούς διαδηλωτές. Επομένως η «καταδίκη της βίας απ' όπου και αν προέρχεται» δεν είναι παρά μία αποπροσανατολιστική ρεφορμιστική ατάκα που δίνει απλώς διαπιστευτήρια νομιμοφροσύνης στο τρέχων καθεστώς.

Επίσης η «πολιτική βία» είναι εκτός θέματος γιατί δεν αφορά τον αναρχισμό συγκεκριμένα αλλά οποιαδήποτε επαναστατική διαδικασία (ακόμη και ακροδεξιά «επανάσταση» -λέμε τώρα). Πρόκειται δηλαδή για δύο ορθογώνια μεταξύ τους θέματα τα οποία συσχετίζονται μόνο από την τηλεοπτική προπαγάνδα. Π.χ. οι «κουκουλοφόροι» στην Ελλάδα των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα, μέχρι τη χούντα, ήταν μαρξιστές -ακόμα και του τότε ΚΚΕ- και όχι αναρχικοί (τη δεκαετία του '30 οι πιο μαχητικοί μαρξιστές διαδηλωτές έσπαζαν βιτρίνες μεγαλοκαταστημάτων, πετροβολούσαν τους τότε ασφαλίτες/χωροφύλακες κλπ).

Συν τοις άλλοις, καθώς απέχουμε πάρα πολύ από την έναρξη της επαναστατικής διαδικασίας, η «βία των κουκουλοφόρων» αποτελεί απλώς, στη μεγαλη πλειονότητα των περιπτώσεων, κοινωνική άμυνα και αυτοπροστασία απέναντι στη βία που εξασκεί το σύστημα (φυσική ή μη βία). Είναι εξαιρετικά ύποπτη και «τηλεοπτική» η σύγχυση, γενικά και αόριστα, της άσκησης βίας με την αντιβία και την άμυνα (όπως αυτοί που καταδικάζουν τους Παλαιστίνιους για τις "τρομοκρατικές" τους επιθέσεις, τη στιγμή που οι Παλαιστίνιοι υφίστανται συστηματική γενοκτονία).Ο αναρχισμός δέχεται τον στοχευμένο βίαιο ακτιβισμό όταν και όπου πρέπει, ανάλογα με τις συνθήκες και με σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα τα «επεισόδια» που προβάλλει η τηλεόραση είναι απλώς άμυνα των διαδηλωτών απέναντι στην επίθεση των ΜΑΤ.

Είναι αστείοι ισχυρισμοί του τύπου «ο αναρχισμός είναι γαμάτος αλλά δεν έχει σχέση με τους Έλληνες αναρχικούς που απλώς καίνε και σπάνε ό,τι βρουν». Το μόνο που δηλώνουν τέτοια πράγματα είναι άγνοια και έλλειψη επαφής με ενεργούς πολιτικούς χώρους (αναμενόμενο βέβαια σε μαθητές μικρής ηλικίας, δεν κατηγορώ κανέναν).

Κάποια από τα παραπάνω προέρχονται από παλαιότερες αναρτήσεις μου, οι οποίες απ' ότι βλέπω παραμένουν επίκαιρες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dreamer]

θα συμφωνισω με τον κύριο...:no1:

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[beautiful loser]

Νομιζω πολυ απολυτος εισαι στο θεμα του να ενστερνιστείς την αποψη του μαρξ στο οτι η αλλαγη του πολιτικου κλιματος θα ερθει μονο με μια επανασταση επειδη τα ατομα στην εξουσια ,οντας στην θεση που βρισκονται , δεν θα παραχωρισουνε χωρις μαχη την αρχή.Η μη βια εχει επερεασει ανθρωπινα δικαιωματα πρακτικα (κινγκ ) δεν αποτελει παντα αποπροσανατολιστική ρεφορμιστική ρηση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leaperman]

Αποπροσανατολιστική, φιλοκαθεστωτική και ρεφορμιστική ρήση είναι το να με κατηγορείς ως χούλιγκαν επειδή σου κλώτσησα το πόδι για να διαφύγω, τη στιγμή που εσύ απειλούσες τη ζωή μου με όπλο.

Μην μπερδεύεσαι από τις παραχωρήσεις που έγιναν λόγω αδυναμίας κάποιας παλαιάς ελίτ να αντισταθεί στις πιέσεις μίας νέας ελίτ (π.χ. η ανεξαρτητοποίηση της Ινδίας), ή για λόγους εκτόνωσης του φορτισμένου κλίματος ώστε να διαιωνιστεί η κυριαρχία κάποιας ελίτ (π.χ. το σοσιαλδημοκρατικό κράτος προνοίας, το οποίο δημιουργήθηκε στη Δ. Ευρώπη για να αποτελέσει καθεστωτικό ανάχωμα απέναντι στην Αριστερά). Εδώ μιλάμε για πλήρη κατάργηση των ελίτ και δεν υπάρχει περίπτωση να μην αντιδράσουν οι κυβερνώντες με όλα τα μέσα που διαθέτουν.

Επίσης είναι πολύ-πολύ περισσότερες και πολύ ουσιαστικότερες οι λαϊκές νίκες που επιτεύχθησαν μέσω της άμεσης σύγκρουσης των πολιτών με το κράτος: από την εργατική πρωτομαγιά (όπου οι αναρχικοί πρωταγωνιστές της, οι οποίοι μάχονταν για μείωση των ωρών εργασίας στα εργοστάσια σε «μόνον» οκτώ ημερησίως, τελικά απαγχονίστηκαν από τις αμερικανικές Αρχές), μέχρι την Οκτωβριανή Επανάσταση (άλλο βέβαια που το νέο λενινιστικό καθεστώς πολύ γρήγορα εκφυλίστηκε σε μια στυγνή γραφειοκρατική δικτατορία). Επίσης δεν τολμώ να σκεφτώ τι αντεπαναστατικές στρατιές θα είχε εξαπολύσει το ρεπουμπλικανικό καθεστώς της Ισπανίας στις αναρχικές κολλεκτίβες της Καταλωνίας, αν δεν είχε συμβεί ήδη το πραξικόπημα του Φράνκο.

Α, και ας μην ξεχνάμε ότι το κίνημα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στις ΗΠΑ του '60 δεν ήταν ριζοσπαστικό. Ως αποτέλεσμα είχε την υποστήριξη μερίδας της «εκσυγχρονιστικής φιλελεύθερης» αμερικανικής ελίτ, γι' αυτό και είχε κάποιο αποτέλεσμα. Ακόμα κι έτσι όμως δεν αποτελούσε παρά τμήμα του πλατύτερου «κινήματος πολιτικών δικαιωμάτων» το οποίο περιελάμβανε και συγκρουσιακές τάσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[beautiful loser]

Μην μπερδεύεσαι από τις παραχωρήσεις που έγιναν λόγω αδυναμίας κάποιας παλαιάς ελίτ να αντισταθεί στις πιέσεις μίας νέας ελίτ (π.χ. η ανεξαρτητοποίηση της Ινδίας),

Με το που αρχισα να εξωτερικευω τις σκεψεις μου ηξερα πως ηταν αναποφεκτο να αναφερθει κατι τετοιο , προσπαθησα να το αποφυγω λεγοντας κινγκ και οχι γκαντι .
Δεν μπερδευω τιποτα , προσφατα παραδειγματα μη βιας εχουν οδηγησει στο να υπολογιζονται περισσοτερο δικαιωμα μειονοτήτων.Παραδειγμα : ομοφυλοφιλοι - χαρβει μιλκ.
Δεν αμφισβητω οτι εχει επετευχθει κατοχυρωση ανθρωπινων δικαιωματων με αιματοβαμενους δρομους , αλλα αντιστοιχα παραδειγματα υπαρχουνε ανθρωπων που οδηγησαν μια συγκρουση λαου-αρχης μονο και μονο για να επιβληθει στην θεση της ηγεσιας μια χειροτερη μορφη απολυταρχιας ( πχ τσε γκε βαρα ).
Δεν ξερω ποιες ειναι γνωσεις σου γυρω απ την εξατομικευμενη αναρχια και το δικαιωμα ως πολιτης να μην υποστηριζω τις πραξεις που θεωρω ανηθικες με τους φορους την κυβερνηση οπως λεει ο θορω , αλλα σε αυτη πιστευω εγω.
Ο ιδιος ο θορω λεει επισης: πως δεν μπορω να ασχοληθω με ολα τα πολιτικα ζητηματα του τοπου , εχω αλλες δουλειες να κανω , ολα αυτα τα θεματα εχουνε τεραστιες διαστασεις , αν αναλωθω σε αυτα θα στραγγιχτει αστραπιαια η συντομη ζωη μου.Πρεπει να εχω το δικαιωμα ομως να μην υποστηριζω με κανεναν τροπο τις πραξεις της κυβερνησης που θεωρω ανηθικες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leaperman]

«προσπαθησα να το αποφυγω λεγοντας κινγκ και οχι γκαντι»

--Τον σχολίασα ήδη τον Κινγκ στην τελευταία μου επεξεργασία (κακώς δεν το έκανα από την αρχή)

«αντιστοιχα παραδειγματα υπαρχουνε ανθρωπων που οδηγησαν μια συγκρουση λαου-αρχης μονο και μονο για να επιβληθει στην θεση της ηγεσιας μια χειροτερη μορφη απολυταρχιας»
--Άσχετο ζήτημα, έχει να κάνει με τη διαμάχη ελευθεριακότητας και κρατικισμού, ο αναρχισμός είναι πάντα ελευθεριακός.

«Δεν ξερω ποιες ειναι γνωσεις σου γυρω απ την εξατομικευμενη αναρχια και το δικαιωμα ως πολιτης να μην υποστηριζω τις πραξεις που θεωρω ανηθικες με τους φόρους» κλπ.
--Ο αναρχοατομικισμός είναι ουσιαστικά ακραία εκδοχή του φιλελευθερισμού, γι' αυτό και η κυρίαρχη σημερινή τάση του σε επίπεδο διανόησης είναι ο αναρχοκαπιταλισμός. Ως αποτέλεσμα δεν με ενδιαφέρει καθόλου (αν και έχω διαβάσει Στίρνερ, ο οποίος έχει ιδιομορφίες): ο αναρχοατομικισμός δεν είναι παρά «η άρνηση της κοινωνίας» (Μπέρνανρτ Σω). Αν θυμηθούμε τη ρήση της Θάτσερ «δεν υπάρχει αυτό που λέμε κοινωνία», και την εξαθλίωση που επέφερε σταδιακά στην εργατική τάξη της Αγγλίας ο θατσερισμός, καταλαβαίνουμε τις συνέπειες και τις ιδεολογικές συγγένειες της "εξατομικευμένης αναρχίας" (εγώ το ξέρω ως αναρχοατομικισμό).

Π.χ. αν το ψάξεις στις ΗΠΑ όλη την ιστορία με την άρνηση καταβολής φόρων (όσο αναρχικό και αν ακούγεται κάτι τέτοιο) την υποστηρίζουν συνήθως ακροδεξιές εξτρεμιστικές ομάδες, οι οποίες ταυτόχρονα κάνουν ρατσιστικές δηλώσεις για τους μετανάστες, θεωρούν κομμουνιστικό κόμμα τους Ρεπουμπλικάνους (όπως δηλαδή εδώ ο Καρατζαφέρης έχει χαρακτηρίσει κομμουνιστή τον Καραμανλή, και άλλες τετοιες γελοιότητες για εγκεφαλικά νεκρούς) κλπ -να πού οδηγεί ο αναρχοατομικισμός. Δεν ταυτίζω φυσικά τους αναρχοατομικιστές διανοούμενους του 19ου αιώνα με την αμερικανική εκδοχή του ΛΑΟΣ, απλώς υπογραμμίζω παράξενες ιδεολογικές συγγένειες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[beautiful loser]

Oι ιδεολογικές συγγένειες οπως τις ονομαζεις μεταξυ αυτων των αναφερθεντων ομαδων δεν τη θεωρω ενδειξη για τιποτα ,μηπως υπονοεις οτι αναρχοατομικισμος εχει καποια σχεση με τον ρατσισμο?Δεν βλεπω την συνδεει την εφαρμογη μιας αναρχοατομικιστικης ενεργειας απ ακροδεξιους εχει να κανει με τον ιδιο αναρχοατομικισμο.
Ο κιγκ βρηκε πρακτικη υποστηριξη απ τον καθημερινο βιοπαλαιστη (πχ ταξιτζήδες, οδηγους λεωφορειων οχι απ καποια ελιτ.Ητανε ριζοσπαστικη , για τα δεδομενα της ρατσιστικης εποχης , αν μιλας για βια τοτε δεν προφανως δεν ητανε.
"--Άσχετο ζήτημα, έχει να κάνει με τη διαμάχη ελευθεριακότητας και κρατικισμού, ο αναρχισμός είναι πάντα ελευθεριακός."-->Στο συγκεκριμενο παραδειγμα ητανε μια και περιλαμβανε τον σοσιαλισμο ,ασε που και να μην ειναι εσυ πρωτος το πηγες στην διαμαχη κρατους-πολιτη οποτε επρεπε να απαντησω.
"ο αναρχοατομικισμός δεν είναι παρά «η άρνηση της κοινωνίας»"-- > και ο Winston Churchill υποστηριξε οτι ο σοσιαλισμος ειναι μια αποτυχημενη ιδεολογια που σημαινει την ιση μοιρασια της δυστυχιας , δεν σημαινει πως ετσι ειναι.
Εντιτ : Δεν μπορω να καταλαβω πως συνεδεσες με το θεμα τον θατσερισμο , ηταν μια μορφη φιλελευθερισμου που με καποιες αποφασεις της θατσερ πανω στην οικονομια οδηγησε σε φοβερη ανεργια.Πως ειναι δυνατον να οριζουμε την εξατομικευμενη αναρχια βαση της σφικτης νομισματικης πολιτικης της θατσερ?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leaperman]

Εμμ... νομίζω ότι παρεξήγησες κάποια πράγματα.

Ριζοσπαστικοί στην αμερικανική πολιτική σκηνή αποκαλούνται οι αριστεροί/σοσιαλιστές. Ο Κινγκ σίγουρα δεν ήταν αριστερός, ήταν φιλελεύθερος σε ένα αστικοφιλελεύθερο κράτος. Δεν αποτέλεσε ποτέ απειλή για το καθεστώς αυτό καθ' αυτό (χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω τη σημασία της δράσης του), παρά μόνο για τα συντηρητικά βαρίδια του παρελθόντος. Άλλοι μαύροι ηγέτες που οι ομάδες τους είχαν πιο συγκρουσιακό χαρακτήρα (είτε ήταν αριστερίζοντες είτε όχι) αντιμετωπίστηκαν πολύ πιο σκληρα από το κράτος και σίγουρα δεν αποθεώθηκαν μεταθανάτια από το κατεστημένο.

Σε κάθε περίπτωση, είναι άλλο πράγμα το να ζητάς κάποια αλλαγή στον τρόπο που κυβερνά η ελίτ, ή να ζητάς διεύρυνση της ελίτ, και άλλο να απαιτείς κατάργηση όλων των ελίτ. Μην μπλέκουμε μήλα με πορτοκάλια.

Ο σοσιαλισμός (η Αριστερά αν προτιμάς) δεν είναι ένα ενιαίο κίνημα: υπάρχουν οι αναρχοκομμουνιστές, υπάρχουν οι ελευθεριακοί μαρξιστές, υπάρχουν οι λενινιστές, υπάρχουν και οι σοσιαλδημοκράτες (λέμε τώρα). Η διαφορά μεταξύ ελευθεριακών (των δύο πρώτων) και κρατικιστών (των δύο τελευταίων) είναι θεμελιώδης και σχεδόν εξίσου σημαντική με τη διαφορά μεταξύ σοσιαλισμού και φιλελευθερισμού. Εσύ στον λόγο σου τα έκανες όλα μία ανάκατη ιδεολογική σούπα (του τύπου «έλα μωρέ, όλοι κουμούνια είναι» --αστειεύομαι:-) για να μπορέσεις να επιχειρηματολογήσεις εναντίον της πιθανότητας για επαναστατική δράση. Το επιχείρημά σου όμως, πέρα από το ζήτημα της «ιδεολογικής σούπας» που περιέγραψα, έχει και άλλο πρόβλημα: ταυτίζει τον σκοπό (το πώς θα είναι η μετεπαναστατική κοινωνία) με το μέσον (τη χρήση επαναστατικών μεθόδων για την ανατροπή του προηγούμενου καθεστώτος). Πρόκειται για άσχετα μεταξύ τους ζητήματα.

Ξαναλέω για τον αναρχοατομικισμό: αποτελεί ακραία εκδοχή του φιλελευθερισμού, πρόγονο του αναρχοκαπιταλισμού, και θεμελιώνεται στην άρνηση της κοινωνίας στο όνομα της αρνητικής ελευθερίας («ελευθερία από την κρατική παρέμβαση»). Ο ελευθεριακός σοσιαλισμός αποτελεί ένα πολύ ουσιαστικότερο πρόταγμα κοινωνικής και ατομικής απελευθέρωσης αφού πέρα από την αρνητική προωθεί και τη θετική ελευθερία («ελευθερία να ζήσω τη ζωή μου αξιοπρεπώς και χωρίς καταπίεση»).

Αν δεν βλέπεις τον αντικοινωνικό χαρακτήρα του αναρχοατομικισμού (που οι ίδιοι οι αναρχοατομικιστές δεν τον αρνούνται γιατί το θεωρούν κάτι καλό), τότε λυπάμαι φίλε μου αλλά --κατά τη γνώμη μου πάντα-- δεν έχεις εμβαθύνει αρκετά επί του θέματος. Π.χ. εσύ τι αποκομίζεις από τον ορισμό της Wikipedia: «...any of several traditions that hold that "individual conscience and the pursuit of self-interest should not be constrained by any collective body or public authority" and that the imposition of "the system of democracy, of majority decision" over the decision of the individual "is held null and void."»; Το υπογραμμισμένο κομμάτι ταιριάζει γάντι και στον "απλό" φιλελευθερισμό.

Ο Τσώρτσιλ όταν έλεγε σοσιαλισμό εννοούσε, πολύ συγκεκριμένα, λενινισμό. Επίσης αυτό που είπε όχι μόνο αποτελεί υπεραπλούστευση (καθώς φυσικά έκρινε με δύο μέτρα και δύο σταθμά) αλλά και γιγάντιο ψέμα: στις κολλεκτίβες της Καταλωνίας του Ισπανικού Εμφυλίου (οι οποίες βέβαια δεν ήταν λενινιστικές) η παραγωγικότητα αυξήθηκε κατά πολύ σε σχέση με την προεπαναστατική περίοδο. Αλλά ακόμα και αν δεν είχε γίνει αυτό, η ψευδής ευδαιμονία του υπερκαταναλωτισμού που προωθείται από τον φιλελευθερισμό και την οικονομία της αγορας (πάνε χέρι-χέρι αυτά τα δύο) σίγουρα δεν είναι ο δικός μου ορισμός της ευτυχίας (ίσως βέβαια να είναι του Τσώρτσιλ...)

Edit: ο αντικοινωνικός και αυστηρά ταξικός χαρακτήρας του θατσερικού νεοφιλελευθερισμού/μονεταρισμού ταιριάζει απόλυτα στον αναρχοκαπιταλισμό που αποτελεί μετεξέλιξη του αναρχοτομικισμού. Στον ηθικό τομέα ο αυστηρός ατομικισμός είναι κοινό χαρακτηριστικό τόσο του αναρχοατομικισμού όσο και του πιο συνήθους φιλελευθερισμού. Ο θατσερισμός και ο αναρχοατομικισμός είναι όμοροι χώροι κατά τη γνώμη μου, στο ευρύτερο πλαίσιο του φιλελευθερισμού, ειδικά αν σκεφτείς ότι πολλοί αναρχοκαπιταλιστές έχουν προτείνει ιδιωτικούς μισθοφορικούς στρατούς και αστυνομικά σώματα στην «μετεπαναστατική» (LOL) κοινωνία τους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[beautiful loser]

Ο Κινγκ σίγουρα δεν ήταν αριστερός, ήταν φιλελεύθερος σε ένα αστικοφιλελεύθερο κράτος. Δεν αποτέλεσε ποτέ απειλή για το καθεστώς αυτό καθ' αυτό (χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω τη σημασία της δράσης του), παρά μόνο για τα συντηρητικά βαρίδια του παρελθόντος. Άλλοι μαύροι ηγέτες που οι ομάδες τους είχαν πιο συγκρουσιακό χαρακτήρα (είτε ήταν αριστερίζοντες είτε όχι) αντιμετωπίστηκαν πολύ πιο σκληρα από το κράτος και σίγουρα δεν αποθεώθηκαν μεταθανάτια από το κατεστημένο.

Για τυπου μαλκολμ χ θα μιλας μαλλον, ο κινγκ παντως δεν επεσε στα μαλακα , βομβάρδισαν το σπιτι του.
Ο λογος που οταν ειπες ριζοσπαστικες δεν πηγε το μυαλο μου στην αμερικανικη αριστερα ειναι επειδη εχει ειχες θιξει γενικα τον χαρακτηρα της μη βιας βαση συγκεκριμενων περιπτωσεων.

Σε κάθε περίπτωση, είναι άλλο πράγμα το να ζητάς κάποια αλλαγή στον τρόπο που κυβερνά η ελίτ, ή να ζητάς διεύρυνση της ελίτ, και άλλο να απαιτείς κατάργηση όλων των ελίτ. Μην μπλέκουμε μήλα με πορτοκάλια.

Δεν νομιζω να πλησιασαμε κανενα τετοιο κινδυνο

Ο σοσιαλισμός (η Αριστερά αν προτιμάς) δεν είναι ένα ενιαίο κίνημα: υπάρχουν οι αναρχοκομμουνιστές, υπάρχουν οι ελευθεριακοί μαρξιστές, υπάρχουν οι λενινιστές, υπάρχουν και οι σοσιαλδημοκράτες (λέμε τώρα). Η διαφορά μεταξύ ελευθεριακών (των δύο πρώτων) και κρατικιστών (των δύο τελευταίων) είναι θεμελιώδης και σχεδόν εξίσου σημαντική με τη διαφορά μεταξύ σοσιαλισμού και φιλελευθερισμού. Εσύ στον λόγο σου τα έκανες όλα μία ανάκατη ιδεολογική σούπα (του τύπου «έλα μωρέ, όλοι κουμούνια είναι» --αστειεύομαι:-) για να μπορέσεις να επιχειρηματολογήσεις εναντίον της πιθανότητας για επαναστατική δράση. Το επιχείρημά σου όμως, πέρα από το ζήτημα της «ιδεολογικής σούπας» που περιέγραψα, έχει και άλλο πρόβλημα: ταυτίζει τον σκοπό (το πώς θα είναι η μετεπαναστατική κοινωνία) με το μέσον (τη χρήση επαναστατικών μεθόδων για την ανατροπή του προηγούμενου καθεστώτος). Πρόκειται για άσχετα μεταξύ τους ζητήματα.

Δεν ειπα οτι ειναι, ενα αντιπαραδειγμα χρησιμοποιησα , εσυ εθιξες βαση μιας σκληρης νομισματικης πολιτικης τον χαρακτηρα της εξατομικευμενης αναρχιας.
Δεν επιχειρηματολογησα ποτε εναντιον του σοσιαλισμου , με παρεξηγησες.

Ξαναλέω για τον αναρχοατομικισμό: αποτελεί ακραία εκδοχή του φιλελευθερισμού, πρόγονο του αναρχοκαπιταλισμού, και θεμελιώνεται στην άρνηση της κοινωνίας στο όνομα της αρνητικής ελευθερίας («ελευθερία από την κρατική παρέμβαση»). Ο ελευθεριακός σοσιαλισμός αποτελεί ένα πολύ ουσιαστικότερο πρόταγμα κοινωνικής και ατομικής απελευθέρωσης αφού πέρα από την αρνητική προωθεί και τη θετική ελευθερία («ελευθερία να ζήσω τη ζωή μου αξιοπρεπώς και χωρίς καταπίεση»).

Eιχα την εντυπωση πως οι μαρξιστικοι φιλοσοφοι πιστευαν πως η διαφορα μεταξυ θετικης/αρνητικης ελευθερια ειναι καθαρα απατηλη

Αν δεν βλέπεις τον αντικοινωνικό χαρακτήρα του αναρχοατομικισμού (που οι ίδιοι οι αναρχοατομικιστές δεν τον αρνούνται γιατί το θεωρούν κάτι καλό), τότε λυπάμαι φίλε μου αλλά --κατά τη γνώμη μου πάντα-- δεν έχεις εμβαθύνει αρκετά επί του θέματος. Π.χ. εσύ τι αποκομίζεις από τον ορισμό της Wikipedia: «...any of several traditions that hold that "individual conscience and the pursuit of self-interest should not be constrained by any collective body or public authority" and that the imposition of "the system of democracy, of majority decision" over the decision of the individual "is held null and void."»; Το υπογραμμισμένο κομμάτι ταιριάζει γάντι και στον "απλό" φιλελευθερισμό.

Δεν ειπα πως δεν τον βλεπω μην με κατηγορεις , μαλιστα τον συνδεω με τον υπερβατισμο .

Edit: ο αντικοινωνικός και αυστηρά ταξικός χαρακτήρας του θατσερικού νεοφιλελευθερισμού/μονεταρισμού ταιριάζει απόλυτα στον αναρχοκαπιταλισμό που αποτελεί μετεξέλιξη του αναρχοτομικισμού. Στον ηθικό τομέα ο αυστηρός ατομικισμός είναι κοινό χαρακτηριστικό τόσο του αναρχοατομικισμού όσο και του πιο συνήθους φιλελευθερισμού. Ο θατσερισμός και ο αναρχοατομικισμός είναι όμοροι χώροι κατά τη γνώμη μου, στο ευρύτερο πλαίσιο του φιλελευθερισμού, ειδικά αν σκεφτείς ότι πολλοί αναρχοκαπιταλιστές έχουν προτείνει ιδιωτικούς μισθοφορικούς στρατούς και αστυνομικά σώματα στην «μετεπαναστατική» (LOL) κοινωνία τους.

Ο θατσερισσμος εχει χαρακτηρα παραδοσιακου φιλελευθερισμου , δεδομενου οτι ενστερνιζεται μεχρι το κοκαλο το αυστριακο συνταγμα ελευθεριας του φρεντριχ.Ο αναρχοατομικισμος αλλωστε δεν αποτελει μια εννοια ιδεολογια αλλα αποτελειται απο διαφορετικες ρησεις διαφορετικων φιλοσοφων

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leaperman]

«Ο θατσερισσμος εχει χαρακτηρα παραδοσιακου φιλελευθερισμού» κλπ
Φυσικά (μόνο οι σοσιαλδημοκράτες ισχυρίζονται το αντίθετο), αλλά το ίδιο και ο αναρχοατομικισμός. Απλώς προεκτείνει κάποιες κεντρικές έννοιες του φιλελευθερισμού στο φυσικό τους άκρο (εξ ου και η σύνδεση με τον αναρχοκαπιταλισμό). Ακόμα και από τους αναρχοατομικιστές του 19ου αιώνα (πολύ δηλαδή πριν την εμφάνιση των αναρχοκαπιταλιστών), οι περισσότεροι δέχονταν την οικονομία της αγοράς ως «φυσικό» και «δίκαιο» τρόπο παραγωγής και διανομής αγαθών και υπηρεσιών.

«...εσυ εθιξες βαση μιας σκληρης νομισματικης πολιτικης τον χαρακτηρα της εξατομικευμενης αναρχιας.»
Παραλληλισμό έκανα, με αφορμή το πόσο παρόμοιες ήταν οι ρήσεις της Θάτσερ (για τη δικαιολόγηση του νεοφιλελευθερισμού) και του Σω (για τον αναρχοατομικισμό). Τα νεοκλασικά οικονομικά της φίλτατης Μάργκαρετ και των εμπνευστών της (σχολή του Σικάγο κυρίως) δεν είναι άσχετα με τον αναρχοατομικισμό --όπως και όλες οι φιλελεύθερες τάσεις στηρίζονται στον ατομικισμό και στο διαρκές κυνήγι εξυπηρέτησης του ατομικού συμφέροντος (όπως και αν ορίζεται αυτό κατά περίπτωση). Ζωώδης κατάσταση δηλαδή, πασπαλισμένη με ορθολογικοφανή γαρνιτούρα.

Για τον Κινγκ σίγουρα υπήρχαν αντιδράσεις από τους συντηρητικούς, άλλα αφού δεν ήταν «κομμούνι» είχε την υποστήριξη της πιο φιλελεύθερης μερίδας της αμερικανικής ελίτ.

Για τον αμερικανικό υπερβατισμό του 19ου αιώνα, αν αναφέρεσαι σε αυτόν, δεν βλέπω κάποια άμεση συσχέτιση με τον αναρχοατομικισμό (πέρα από τον Θορώ). Κατά τη γνώμη μου δεν επρόκειτο παρά για μία ελιτίστικη αναβίωση μυστικιστικών ρευμάτων με φιλοσοφικό μανδύα --ανορθολογικές και ιδεαλιστικού χαρακτήρα μεταφυσικές αναζητήσεις άσχετες με την πολιτική φιλοσοφία. Η μόνη συσχέτιση που μπορώ να σκεφτώ είναι κατ' αντιπαράθεση με τον μεταφυσικό υλισμό του μαρξισμού. Όχι τυχαία, οι πολιτικές θέσεις των υπερβατιστών ήταν πολλαπλές και χωρίς συνέπεια μεταξύ τους (ως αποτέλεσμα της βασικά μη πολιτικής φύσης του κινήματος). Να σημειώσω επίσης ότι ο υπερβατισμός ερχόταν σε αντιπαράθεση με το κυρίαρχο αγγλοσαξωνικό φιλοσοφικό υπόδειγμα, αυτό του υλισμού και -κυρίως- του εμπειρισμού, μέσα από το οποίο ξεπήδησε ο φιλελευθερισμός (στον οποίον συγκαταλέγεται βασικά ο αναρχοατομικισμός).

Δεν ξέρω ποιους μαρξιστές εννοείς, πάντως ο Μαρξ διακρίνει σαφώς (αν και όχι ακριβώς με αυτούς τους όρους) μεταξύ αρνητικής και θετικής ελευθερίας. Ως παράδειγμα αυστηρά αρνητικής ελευθερίας μάλιστα, σε μία ξεκάθαρη επίθεση στη φιλελεύθερη προπαγάνδα της εποχής, δίνει την «ελευθερία της ατομικής ιδιοκτησίας».

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.