Συλλογή ασκήσεων στην Άλγεβρα

Guest 018946

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
να βρειτε τις πραγματικες ριζες της εξισωσης
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Athr

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Athr αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 238 μηνύματα.
Horner για ρ=1
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 018946

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
γινεται και αλλιως
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Athr

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Athr αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 238 μηνύματα.
παραγοντοποιηση αλλιως..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 018946

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
ναι . δεν γραφω την λυση περιμενω απο καποιον μαθητη α λυκειου να την λυσει.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

13diagoras

Δραστήριο μέλος

Ο 13diagoras αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 550 μηνύματα.
θα ηταν καλο να μαζευουμε την θεωρια που χρησιμοποιουμε στις πιο προχωρημενες ασκησεις και καποιος να την γραψει σε pdf για να εχουν ολοι οι μαθητες μια ιδεα για λιγο πιο προωρημενα πραγματα

εστω οτι θελω να αποδειξω την ανισοτητα με : και : μπορω να πω πως , τοτε προσθετω τις (1) , (2) και (3) κατα μελη και προκυπτει το ζητουμενο. Η μεθοδος αυτη ισχυει ή ειναι λαθος ?

Φιλε Τασο,ΑΝ καταλαβα καλα αυτος ο ισχυρισμος δεν ευσταθει.Αν παρουμε την σχεση με το a ,τοτε αφου το a απο την εκφωνιση ειναι θετικος πραγματικος,γινεται η απλοποιηση της ανισοτητας χωρις να αλλαξει η φορα της ,οποτε προκυπτει οτι a>=1 κατι το οποιο δεν αναφερεται στην εκφωνιση.Επισης,δεν χρησιμοποιηθηκε η ισοτητα abc=1 σχεση η οποια πρεπει να αξιοποιηθει στην αποδειξη του ζητουμενου.
Αν και ειμαι "σκουριασμενος" απο τα μαθηματικα λογω Πανελλαδικων(αποτοξινωση :P ) κοιταξα την ασκηση και ελπιζω να μην την απογοητευσα:whistle:

Λοιπον:
Ειναι a²+b²+c²>=(a+b+c)²-2(ab+cb+ac)>=(a+b+c)² (1),αφου a,b,c θετικοι,αρα και ab+ac+cb>0
Επισης a+b+c>=1(2),διοτι εστω οτι δεν ισχυει,τοτε a+b+c<1,οποτε και a<1 και b<1 και c<1(a,b,c, θετικοι,αλλιως δεν ισχυει αυτο) ατοπο,αφου abc=1.
Ετσι απο την 1,2<=> a²+b²+c²>=(a+b+c)* η ισοτητα αν και μονο αν a=1,b=1,c=1
*Αν x>1,τοτε χ²>χ.Για αποδειξη φερνεις το χ στο πρωτο μελος ,βγαζεις κοινο παραγοντα,απαλοιφεις το χ αφου ειναι θετικο(χ>1)και μενει χ>1 κατι τ οποιο ισχυει απο την υποθεση.
Αυτα:)
edit:Απροσεξια στα κοκκινισμενα.Λαθος λυση:redface:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

BILL KEXA

Νεοφερμένος

Ο BILL KEXA αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' λυκείου και μας γράφει απο Έδεσσα (Πέλλας). Έχει γράψει 113 μηνύματα.
dr.tasos δοκίμασα να λύσω αυτή την πολυωνυμική εξίσωση ...... Έτσι λύνεται ???
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Συνημμένα

  • DSC01034.jpg
    DSC01034.jpg
    368.7 KB · Εμφανίσεις: 116

Bl4Ck_PyTh0N!

Δραστήριο μέλος

Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 443 μηνύματα.
dr.tasos δοκίμασα να λύσω αυτή την πολυωνυμική εξίσωση ...... Έτσι λύνεται ???

Σωστή είναι η λύση σου.Μπράβο! :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

papas

Διάσημο μέλος

Ο papas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών και Μεταπτυχιακός φοιτητής στο τμήμα Νοσηλευτικής ΕΚΠΑ. Έχει γράψει 2,371 μηνύματα.
Για καμμενους :

x^2=-1 (στους μιγαδικους : i^2=-1,οπου i η φανταστικη μοναδα)
x^2=i^2
x=+i ή x=-i

x^4=-1 (παλι τα ιδια στους μιγαδικους : i^2=-1,οπου i η φανταστικη μοναδα)
χ^4=i^2
x^4-i^2=0
(x^2-i)(x^2+i)=0
x^2-i=0 ή x^2+i=0

(μετα δεν ξερω την συνεχεια :P )
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ξαροπ

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο ΗΠΑ (Αμερική). Έχει γράψει 1,575 μηνύματα.
Φιλε Τασο,ΑΝ καταλαβα καλα αυτος ο ισχυρισμος δεν ευσταθει.Αν παρουμε την σχεση με το a ,τοτε αφου το a απο την εκφωνιση ειναι θετικος πραγματικος,τοτε γινεται η απλοποιηση της ανισοτητας χωρις να αλλαξει η φορα της ,οποτε προκυπτει οτι a>=1 κατι το οποιο δεν αναφερεται στην εκφωνιση.Επισης,δεν χρησιμοποιηθηκε η ισοτητα abc=1 σχεση η οποια πρεπει να αξιοποιηθει στην αποδειξη του ζητουμενου.
Αν και ειμαι "σκουριασμενος" απο τα μαθηματικα λογω Πανελλαδικων(αποτοξινωση :P ) κοιταξα την ασκηση και ελπιζω να μην την απογοητευσα:whistle:

Λοιπον:
Ειναι a²+b²+c²>=(a+b+c)²-2(ab+cb+ac)>=(a+b+c)² (1),αφου a,b,c θετικοι,αρα και ab+ac+cb>0
Επισης a+b+c>=1(2),διοτι εστω οτι δεν ισχυει,τοτε a+b+c<1,οποτε και a<1 και b<1 και c<1(a,b,c, θετικοι,αλλιως δεν ισχυει αυτο) ατοπο,αφου abc=1.
Ετσι απο την 1,2<=> a²+b²+c²>=(a+b+c)* η ισοτητα αν και μονο αν a=1,b=1,c=1
*Αν x>1,τοτε χ²>χ.Για αποδειξη φερνεις το χ στο πρωτο μελος ,βγαζεις κοινο παραγοντα,απαλοιφεις το χ αφου ειναι θετικο(χ>1)και μενει χ>1 κατι τ οποιο ισχυει απο την υποθεση.
Αυτα:)

Diagoras13, η άσκηση δεν λύνεται τόσο απλά (τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που έγραψες). Κάποιες παρατηρήσεις (πάνω σε αυτά που γράψατε εσύ και ο dr. tasos)

1. Προφανώς ισχύει

,

σε καμία περίπτωση όμως δεν ισχύει



με θετικά α,β,γ, αφού προκύπτει

.

2. Δεν ισχύει απλά

,

αλλά

,

από υπόθεση.

3. Αν για θετικούς α,β,γ ισχύει



δεν ισχύει απαραίτητα

,

για παράδειγμα, αν

τότε έχουμε

,

ενώ ταυτόχρονα



και



(δηλαδή επαληθεύουν την ανισότητα προς απόδειξη).

Προτού αντιμετωπίσει κανείς την ανισότητα του dr. tasos, καλύτερα να ασχοληθεί με μια παρόμοια ανισότητα δύο μεταβλητών, πχ. να τσεκάρει αν ισχύει για θετικούς α,β με



ότι



(σαν πιο εύκολο θέμα).

Επίσης για τέτοιου είδους ανισότητες 'υπό συνθήκη', βολεύει καμιά φορά να "εξαφανίσουμε" αυτή τη συνθήκη με 'νέες μεταβλητές', και να επιχειρήσουμε να αποδείξουμε μια νέα ανισότητα χωρίς συνθήκη (χωρίς δηλαδή να μας βασανίζει το ερώτημα "πού θα τη χρησιμοποιήσω τη συνθήκη? Πόσες φορές?")

Τι εννοώ:

Η ανισότητα του dr. tasos μπορεί να γίνει ανισότητα δύο μεταβλητών.

Θέτουμε

(από υπόθεση)

και έχουμε να αποδείξουμε ότι



με α,β να είναι οποιοιδήποτε θετικοί αριθμοί.

Επίσης, χωρίς να βλάψουμε τη γενικότητα, θεωρούμε

με x,y,z > 0

Τότε έχουμε



και η ανισότητα προς απόδειξη γίνεται



χωρίς τα x,y,z να πληρούν κάποια συνθήκη.

Υπάρχουν και άλλοι τρόποι αντιμετώπισης τέτοιων ανισοτήτων, δύο παραδείγματα έφερα απλά. Μπορεί για κάποιον καινούριο σε όλα αυτά να φαντάζουν υπερβολικά δύσκολα και δυσνόητα τα παραπάνω, αλλά όπως είπαμε μιλάμε για ανισότητες σε 'ανώτερο' του σχολικού επίπεδο.

___________________________________________________________________________________________________________

να βρειτε τις πραγματικες ριζες της εξισωσης

Και μια άλλη λύση...

Παρατηρούμε ότι το



δεν αποτελεί λύση της εξίσωσης, άρα πολλαπλασιάζουμε την εξίσωση με



και προκύπτει , (2)

αφού απαιτούμε .

Όσες πραγματικές λύσεις έχει η (2), τόσες θα έχει και η αρχική μείον τον περιορισμό που έχουμε βάλει.

Θέτουμε στην αρχική και διαπιστώνουμε ότι όντως αποτελεί (τη μόνη) πραγματική ρίζα της εξίσωσης.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

wfgl

Νεοφερμένος

Ο wfgl αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' λυκείου. Έχει γράψει 64 μηνύματα.
Για καμμενους :

x^2=-1 (στους μιγαδικους : i^2=-1,οπου i η φανταστικη μοναδα)
x^2=i^2
x=+i ή x=-i

x^4=-1 (παλι τα ιδια στους μιγαδικους : i^2=-1,οπου i η φανταστικη μοναδα)
χ^4=i^2
x^4-i^2=0
(x^2-i)(x^2+i)=0
x^2-i=0 ή x^2+i=0

(μετα δεν ξερω την συνεχεια :P )

ή
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

13diagoras

Δραστήριο μέλος

Ο 13diagoras αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 550 μηνύματα.
ξαροπ,σε ευχαριστω για την διορθωση;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 018946

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
ας βαλω και εγω μια λυση ελαχιστα διαφορετικη με αυτη που παρεθεσαν τα παιδια παραπανω
Λοιπον :



Αυτο δεν γινεται να μηδενιστει εφοσον αποτελειται απο μονο θετικους ορους. Ετσι ισχυει οτι μοναδικη πραγματικη λυση της εξισωσης ειναι
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ξαροπ

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο ΗΠΑ (Αμερική). Έχει γράψει 1,575 μηνύματα.
Μια λύση, χωρίς κενά ελπίζω, πάνω στην ανισότητα του δρ. τάσου γιατί έχουν περάσει μέρες από τότε που μπήκε. Τη βάζω σε spoiler γιατί χρησιμοποιώ κάποια 'εργαλεία' άγνωστα για το λύκειο, όχι μόνο για την Α' Λυκείου.

Η ανισότητα γράφεται ισοδύναμα

.

Όμως από την ανισότητα Andreescu σε συνδυασμό με την ανισότητα αριθμητικού - γεωμετρικού μέσου έχουμε ότι

,

άρα η ανισότητα αποδείχτηκε (και μάλιστα δεν χρειάζεται να ισχύει μόνο

,

αλλά

.)

Επίσης, μια πιο στοιχειώδης απόδειξη μπορεί να δοθεί λαμβάνοντας υπ' όψιν ότι

,

και συνεχίζοντας κανονικά με ανισότητες των μέσων.

Μου φαίνεται τώρα ότι οι τρόποι αντιμετώπισης που πρότεινα πιο πριν (να κάνουμε τις μεταβλητές από τρεις, δύο / να θέσουμε κατάλληλες μεταβλητές για να 'φύγει' η συνθήκη) μάλλον πιο πολύ δυσκολεύουν τα πράγματα παρά διευκολύνουν.

Ο πρώτος τρόπος θέλει αρκετό πραξολόι, ενώ για το δεύτερο διαβλέπω μια χρήση της ανισότητας της αναδιάταξης αλλά δεν έκατσα κάτω να το δω, οπότε δεν το 'χω και σίγουρο.

Και κάποιες γενικεύσεις πάνω στην ανισότητα (για ν - όρους υψωμένους στο τετράγωνο και στην k-οστή δύναμη), για όποιους ενδιαφερόμενους.

Αν και ,

τότε

1)

2)

3)

Οι αποδείξεις είναι εντελώς όμοιες με την αρχική (γίνεται και χρήση της γενικευμένης Andreescu)


Μια πιο δύσκολη άσκηση, πάνω σε αυτό το θέμα, είναι η εξής.

"Αν και ,

ν.δ.ο.

."


(νομίζω ότι ήταν και η τελευταία-τελευταία άσκηση σε κάποιο από τα βιβλία ανισοτήτων του Στεργίου)

Προτείνω, αν κάποιος θέλει να 'μπει' πιο πολύ στην ιδέα των ανισοτήτων δυσκολότερου επιπέδου, να ασχοληθεί με τις παρακάτω ασκήσεις για αρχή. (είναι και ξεκάθαρα μέσα στα πλαίσια της Α' Λυκείου)

1.

2.

(ενν. α,β,γ πραγματικοί)

Όσοι θέλουν κάτι πιο δύσκολο, έχω δύο ωραίες (και απλές για τους έμπειρους) ανισότητες προς απόδειξη.

1. Αν , τότε



(θυμίζει κάτι από την ανισότητα του δρ. τάσου)

2. Αν α,β μη-μηδενικοί πραγματικοί αριθμοί, τότε



Νομίζω ότι και οι δύο ανισότητες είχαν τεθεί παλιότερα σε κάτι βαλκανικούς, πχ. JBMO.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 018946

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Για την 1 και την 2 εχω λυση
Για την 1 πολζω την ανσοτητα με 2 και μου βγαινει αυτο :


που ισχυει αφου ειναι αθροισμα θετικων.
παμε για την 2 τωρα :
αμα κανω πραξεις βγαζω οτι :


που ισχυει οποτε αποδειξαμε το πρωτο μερος της ανσισοτητας παμε για το δευτερο .
με πραξεις καταληγουμε εδω :

πολζω με 2 και βγαζω αυτο :


που ισχυει
λογω μεταβατικης ισχυει και αυτο :
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

vimaproto

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο vimaproto αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Απόφοιτος και μας γράφει απο Λάρισα (Λάρισα). Έχει γράψει 889 μηνύματα.
ισχύει για αριθμούς που η απόλυτος τιμή αυτών είναι μεγαλύτερη ή ίση της μονάδας
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Bl4Ck_PyTh0N!

Δραστήριο μέλος

Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 443 μηνύματα.
Δίνω κι εγώ μια με τη σειρά μου : Αν για τους αριθμούς και ισχύει : (1) Να λύσετε τις ανισώσεις :

α)


β)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

red span

Δραστήριο μέλος

Ο ΧΑΡΗΣ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Πτολεμαΐδα (Κοζάνη). Έχει γράψει 407 μηνύματα.
Μια λύση, χωρίς κενά ελπίζω, πάνω στην ανισότητα του δρ. τάσου γιατί έχουν περάσει μέρες από τότε που μπήκε. Τη βάζω σε spoiler γιατί χρησιμοποιώ κάποια 'εργαλεία' άγνωστα για το λύκειο, όχι μόνο για την Α' Λυκείου.
Η ανισότητα γράφεται ισοδύναμα

.

Όμως από την ανισότητα Andreescu σε συνδυασμό με την ανισότητα αριθμητικού - γεωμετρικού μέσου έχουμε ότι

,

άρα η ανισότητα αποδείχτηκε (και μάλιστα δεν χρειάζεται να ισχύει μόνο

,

αλλά

.)

Επίσης, μια πιο στοιχειώδης απόδειξη μπορεί να δοθεί λαμβάνοντας υπ' όψιν ότι

,

και συνεχίζοντας κανονικά με ανισότητες των μέσων.

Μου φαίνεται τώρα ότι οι τρόποι αντιμετώπισης που πρότεινα πιο πριν (να κάνουμε τις μεταβλητές από τρεις, δύο / να θέσουμε κατάλληλες μεταβλητές για να 'φύγει' η συνθήκη) μάλλον πιο πολύ δυσκολεύουν τα πράγματα παρά διευκολύνουν.

Ο πρώτος τρόπος θέλει αρκετό πραξολόι, ενώ για το δεύτερο διαβλέπω μια χρήση της ανισότητας της αναδιάταξης αλλά δεν έκατσα κάτω να το δω, οπότε δεν το 'χω και σίγουρο.

Και κάποιες γενικεύσεις πάνω στην ανισότητα (για ν - όρους υψωμένους στο τετράγωνο και στην k-οστή δύναμη), για όποιους ενδιαφερόμενους.

Αν και ,

τότε

1)

2)

3)

Οι αποδείξεις είναι εντελώς όμοιες με την αρχική (γίνεται και χρήση της γενικευμένης Andreescu)


Μια πιο δύσκολη άσκηση, πάνω σε αυτό το θέμα, είναι η εξής.

"Αν και ,

ν.δ.ο.

."


(νομίζω ότι ήταν και η τελευταία-τελευταία άσκηση σε κάποιο από τα βιβλία ανισοτήτων του Στεργίου)

Προτείνω, αν κάποιος θέλει να 'μπει' πιο πολύ στην ιδέα των ανισοτήτων δυσκολότερου επιπέδου, να ασχοληθεί με τις παρακάτω ασκήσεις για αρχή. (είναι και ξεκάθαρα μέσα στα πλαίσια της Α' Λυκείου)

1.

2.

(ενν. α,β,γ πραγματικοί)

Όσοι θέλουν κάτι πιο δύσκολο, έχω δύο ωραίες (και απλές για τους έμπειρους) ανισότητες προς απόδειξη.

1. Αν , τότε



(θυμίζει κάτι από την ανισότητα του δρ. τάσου)

2. Αν α,β μη-μηδενικοί πραγματικοί αριθμοί, τότε



Νομίζω ότι και οι δύο ανισότητες είχαν τεθεί παλιότερα σε κάτι βαλκανικούς, πχ. JBMO.
Προκυπτει,απο την λεγομενη ανισοτητα της αναδιαταξης
Η ΠΡωτη
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

wfgl

Νεοφερμένος

Ο wfgl αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' λυκείου. Έχει γράψει 64 μηνύματα.
Όσον αφορά την προτελευταία ανισότητα μπορούμε, λόγω της συμμετρίας που παρουσιάζει, να θεωρήσουμε ότι Εφαρμόζουμε την ανισότητα της αναδιάταξης και έχουμε :
Έστω
Επίσης είναι : Αφού οι τριάδες και έχουν αντίθετη διάταξη
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

wfgl

Νεοφερμένος

Ο wfgl αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' λυκείου. Έχει γράψει 64 μηνύματα.
Δίνω κι εγώ μια με τη σειρά μου : Αν για τους αριθμούς και ισχύει : (1) Να λύσετε τις ανισώσεις :

α)


β)

Να συγκριθούν οι αριθμοί :



Εχω και αλλες ωραιες αλλα δεν εχω καλο ιντερνετ μια κοβεται μια ερχεται μου εχει σπασει τα νευρα τελος παντων λυστε αυτη και βλεπουμε

--



και μια αλλη
Αν οι αριθμοί
είναι θετικοί και :

,

να αποδειχθεί ότι
.

Για την πρώτη άσκηση έχουμε

Με αντικατάσταση στο πρώτο ερώτημα προκύπτει Άρα x E R
To δεύτερο ερώτημα με αντικατάσταση αποκτά την μορφή που δεν επαληθεύεται για καμιά τιμή του x
Όσον αφορά την δεύτερη ισχύει ότι για θετικούς ακεραίους.
Απόδειξη : (Θα χρησιμοποιήσω την μαθηματική επαγωγή ή μέθοδο της τέλειας επαγωγής)
Για να αποδείξουμε έναν μαθηματικό ισχυρισμό , ο οποίος είναι συνήθως ισότητα ή ανισότητα ακολουθούμε τα εξής βήματα:
α) Αποδεικνύουμε ότι η πρόταση αληθεύει για τον μικρότερο φυσικό αριθμό που ορίζεται
β)Υποθέτουμε ότι η πρόταση αληθεύει για το φυσικό κ=ν
γ)τέλος αποδεικνύουμε ότι η πρόταση ισχύει για ν=κ+1
για που ισχύει αφού χ Ε Z+
Έστω ότι η πρόταση ισχύει για
Για η πρόταση μετασxηματίζεται ως εξής :

Θέτω , αφού και γίνεται : που ισχύει λόγω της υπόθεσης
Άρα λόγω αυτής της ανισότητας έχουμε :
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top