Πρωτοετείς φοιτητές: συμβουλές προσέγγισης της φοιτητικής ζωής

[Paragontas7000]

Βλέπω πάρα πολλές συμβουλές για άτομα που ετοιμάζονται να σπουδάσουν σε άλλες πόλεις αλλά τι θα συμβουλεύατε τα παιδιά που παραμένουν στην πόλη τους για σπουδές? (σαν εμένα). Πως διαχειρίζεται "φοιτητική ζωή" όταν έχεις τους γονείς σου ακόμα πάνω από το κεφάλι σου?

Δεν θα εχεις. Ειδικα αμα ειναι προστατευτικοι. Βρες τροπο να μεινεις μονος σου.

 

[fortheloveofshizaya]

Δεν θα εχεις. Ειδικα αμα ειναι προστατευτικοι. Βρες τροπο να μεινεις μονος σου.

Οι δικοί μου γονείς είναι νορμάλ άτομα με την έννοια ότι με αφήνουν να κάνω αυτό που θέλω αρκεί να μην βάζω τον εαυτό μου ή άλλους σε κίνδυνο. Δεν μου κάθονται στον σβέρκο με άλλα λόγια, απλώς νομίζω ότι τα πράγματα θα είναι λίγο πιο άβολα τώρα που μεγαλώνω.

Δυστυχώς το να μείνω μόνη μου είναι αδύνατο. Δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα (τουλάχιστον προς το παρόν) για να νοικιάσω δικό μου σπίτι και καμιά από της φίλες μου δεν επιδιώκει κάτι τέτοιο ώστε να πεις ότι θα πάω να συγκατοικησω με οικείο άτομο.

 

[redpointer]

Τα ίδια έλεγαν και στην δική μου εποχή: βέβαια τότε έπαιζε πολύ αυτό γιατί ήταν πριν την οικονομική κρίση.

Αυτο το πριν την οικονομικη κριση ειναι το ακραιο. Υπηρχε ατομο που εβγαζε τον μηνα 7 χιλιαδες ευρω σε κατασκευαστικη σαν πολιτικος μηχανικος (αποφοιτος εμπ) και πηρε δανειο για βιλα στην βουλα με δοση 4.5 χιλιαρικα τον μηνα και τωρα δεν εχει τιποτα. Υπαρχουν ΠΟΛΛΕΣ τετοιες ιστοριες που δεν νομιζω να τις ξαναδουμε ποτε στην ελλαδα!

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: Χθες στις 15:29

Οι δικοί μου γονείς είναι νορμάλ άτομα με την έννοια ότι με αφήνουν να κάνω αυτό που θέλω αρκεί να μην βάζω τον εαυτό μου ή άλλους σε κίνδυνο. Δεν μου κάθονται στον σβέρκο με άλλα λόγια, απλώς νομίζω ότι τα πράγματα θα είναι λίγο πιο άβολα τώρα που μεγαλώνω.

Δυστυχώς το να μείνω μόνη μου είναι αδύνατο. Δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα (τουλάχιστον προς το παρόν) για να νοικιάσω δικό μου σπίτι και καμιά από της φίλες μου δεν επιδιώκει κάτι τέτοιο ώστε να πεις ότι θα πάω να συγκατοικησω με οικείο άτομο.

Το θεμα ειναι να καταλαβει το ιδιο το παιδι οτι πρεπει να τελιωνει με την σχολη και να βγει στην αγορα εργασιας οσα λεφτα εχουν η δεν εχουν οι γονεις του! Το να βγεις νωρις στην αγορα εργασιας κερδιζεις πολλα και εμπειριες περα απο χρηματα προφανως!

 

[fortheloveofshizaya]

Αυτο το πριν την οικονομικη κριση ειναι το ακραιο. Υπηρχε ατομο που εβγαζε τον μηνα 7 χιλιαδες ευρω σε κατασκευαστικη σαν πολιτικος μηχανικος (αποφοιτος εμπ) και πηρε δανειο για βιλα στην βουλα με δοση 4.5 χιλιαρικα τον μηνα και τωρα δεν εχει τιποτα. Υπαρχουν ΠΟΛΛΕΣ τετοιες ιστοριες που δεν νομιζω να τις ξαναδουμε ποτε στην ελλαδα!

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: Χθες στις 15:29

Το θεμα ειναι να καταλαβει το ιδιο το παιδι οτι πρεπει να τελιωνει με την σχολη και να βγει στην αγορα εργασιας οσα λεφτα εχουν η δεν εχουν οι γονεις του! Το να βγεις νωρις στην αγορα εργασιας κερδιζεις πολλα και εμπειριες περα απο χρηματα προφανως!

Δεν ξέρω για άλλους πρωτοετείς αλλά εγώ το καταλαβαίνω αυτό. Δυστυχώς όμως, το να βρεις δουλειά σαν κάποιος χωρίς προϋπηρεσία (ακόμα και σε μέρη όπως καφετέριες κλπ) είναι το ίδιο με το να προσπαθείς να βρεις πηγή νερού στην έρημο Σαχάρα. Μια φίλη μου (και αυτή σπουδάζει) ψάχνει πάνω από χρόνο τώρα και ενώ την παίρνουν για συνέντευξη δεν την παίρνουν με τίποτα.

Τουλάχιστον αυτή είναι η κατάσταση στην Αθήνα και πιο συγκεκριμένα στα δυτικά προάστια.

 

[smarw]

Εν τω μεταξύ, εμένα οι γονείς μου δεν μου κάνανε κανένα δώρο και είχα γράψει και πολύ καλά. Ούτε καν 10 ευρώ.

Κοίτα ανάλογα με την οικονομική κατάσταση της οικογένειας , και εγώ δεν πηρα κάτι επειδή πέρασα, αλλά ποτέ δεν μου έχει λείψει τίποτα οποτέ αυτό μετράει περισσότερο. Σκέψου ότι το να περάσεις στο πανεπιστήμιο μπορεί να είναι επιτυχία αλλά έρχεται και με έξοδα ενοίκια, μετακινήσεις κτλ

 

[itsari]

Οι δικοί μου γονείς είναι νορμάλ άτομα με την έννοια ότι με αφήνουν να κάνω αυτό που θέλω αρκεί να μην βάζω τον εαυτό μου ή άλλους σε κίνδυνο. Δεν μου κάθονται στον σβέρκο με άλλα λόγια, απλώς νομίζω ότι τα πράγματα θα είναι λίγο πιο άβολα τώρα που μεγαλώνω.

Δυστυχώς το να μείνω μόνη μου είναι αδύνατο. Δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα (τουλάχιστον προς το παρόν) για να νοικιάσω δικό μου σπίτι και καμιά από της φίλες μου δεν επιδιώκει κάτι τέτοιο ώστε να πεις ότι θα πάω να συγκατοικησω με οικείο άτομο.

εμενα λενε οτι αμα παω να μεινω αλλου θα πληγωθουν επειδη και καλα δε τους αντεχω η κατι τετοιο. Για το οικονομικο νομιζω η καλυτερη λυση ειναι part time και συγκατοικιση. Ιδια μοιρα και γω.

Το μεγαλυτερο μου θεμα ειναι οτι τσακωνονται παρα πολυ και κανουν φασαρια, κατι που εκτος του οτι ειναι ενοχλητικο, μου ανεβαζει το στρες κατα 70%. Ειδικα ο μεγαλυτερος αδερφος μου που ειλικρινα εχει θεματα θυμου...
Για τωρα απλα σκεφτομαι απλα να μην περναω πολλη ωρα στο σπιτι...

 

[smarw]

Δεν ξέρω για άλλους πρωτοετείς αλλά εγώ το καταλαβαίνω αυτό. Δυστυχώς όμως, το να βρεις δουλειά σαν κάποιος χωρίς προϋπηρεσία (ακόμα και σε μέρη όπως καφετέριες κλπ) είναι το ίδιο με το να προσπαθείς να βρεις πηγή νερού στην έρημο Σαχάρα. Μια φίλη μου (και αυτή σπουδάζει) ψάχνει πάνω από χρόνο τώρα και ενώ την παίρνουν για συνέντευξη δεν την παίρνουν με τίποτα.

Τουλάχιστον αυτή είναι η κατάσταση στην Αθήνα και πιο συγκεκριμένα στα δυτικά προάστια.

εγώ πιστεύω καλύτερα να ασχοληθείς με τη σχολή και να πάρεις το πτυχίο σου σε νορμάλ χρονικό πλαίσιο

 

[Atrlef]

Γνώμη για δουλειά περίπου 15 ώρες την εβδομάδα και κυρίως ΣΚ ενώ σπουδάζω ΗΜΜΥ απθ; Σε συνδυασμό με κοινωνική ζωή, παρακολούθηση, διάβασμα κλπ κλπ κλπ

 

[Paragontas7000]

Γνώμη για δουλειά περίπου 15 ώρες την εβδομάδα και κυρίως ΣΚ ενώ σπουδάζω ΗΜΜΥ απθ; Σε συνδυασμό με κοινωνική ζωή, παρακολούθηση, διάβασμα κλπ κλπ κλπ

πολυ δυσκολο για τη σχολη σου.

 

[fortheloveofshizaya]

εμενα λενε οτι αμα παω να μεινω αλλου θα πληγωθουν επειδη και καλα δε τους αντεχω η κατι τετοιο. Για το οικονομικο νομιζω η καλυτερη λυση ειναι part time και συγκατοικιση. Ιδια μοιρα και γω.

Το μεγαλυτερο μου θεμα ειναι οτι τσακωνονται παρα πολυ και κανουν φασαρια, κατι που εκτος του οτι ειναι ενοχλητικο, μου ανεβαζει το στρες κατα 70%. Ειδικα ο μεγαλυτερος αδερφος μου που ειλικρινα εχει θεματα θυμου...
Για τωρα απλα σκεφτομαι απλα να μην περναω πολλη ωρα στο σπιτι...

Η κατάστασή σου είναι πραγματικά τραγική και σου εύχομαι τα καλύτερα
Και εμένα έχουν την τάση να μαλώνουν λόγο των προβλημάτων θυμού που έχει ο πατέρας μου αλλά ευτυχώς δεν είναι αρκετά συχνό φαινόμενο ώστε να μου προκαλούν ιδιαίτερο στρες.

Οι δικοί μου θα ήθελαν πολύ να με διώξουν ώστε να μάθω να ζω μόνη μου αλλά για τους λόγους που ανέφερα στα προηγούμενα μου μηνύματα είναι ανέφικτο. Κάποια στιγμή ελπίζω να πιάσω δουλειά και να μαζέψω λεφτά ή να έρθει κάποια ευκαιρία.

Ελπίζω και οι δύο να τα καταφέρουμε και στη σχολή και γενικά στην ζωή

 

[ιωαννηs]

Γνώμη για δουλειά περίπου 15 ώρες την εβδομάδα και κυρίως ΣΚ ενώ σπουδάζω ΗΜΜΥ απθ; Σε συνδυασμό με κοινωνική ζωή, παρακολούθηση, διάβασμα κλπ κλπ κλπ

εξαιρετικος συνδιασμος..πολυ βατο ... πολυ τυχερη

 

[fortheloveofshizaya]

εγώ πιστεύω καλύτερα να ασχοληθείς με τη σχολή και να πάρεις το πτυχίο σου σε νορμάλ χρονικό πλαίσιο

Και εγώ αυτό θέλω να κάνω τουλάχιστον για τα δύο πρώτα χρόνια της σχολής. Δεν είναι το τέλος του κόσμου να κάτσω σπίτι, απλώς πιστεύω ότι το dynamic θα αλλάξει σιγά σιγά και θέλω να μάθω πως να το διαχειριστώ.

 

[smarw]

Και εγώ αυτό θέλω να κάνω τουλάχιστον για τα δύο πρώτα χρόνια της σχολής. Δεν είναι το τέλος του κόσμου να κάτσω σπίτι, απλώς πιστεύω ότι το dynamic θα αλλάξει σιγά σιγά και θέλω να μάθω πως να το διαχειριστώ.

εφόσον οι γονείς σου είναι χαλαροί δεν νομίζω να υπάρξει μεγάλο προβλημα

 

[Atrlef]

εξαιρετικος συνδιασμος..πολυ βατο ... πολυ τυχερη

Χαχα καλώς αλλά τυχερΟΣ*

 

[redpointer]

Δεν ξέρω για άλλους πρωτοετείς αλλά εγώ το καταλαβαίνω αυτό. Δυστυχώς όμως, το να βρεις δουλειά σαν κάποιος χωρίς προϋπηρεσία (ακόμα και σε μέρη όπως καφετέριες κλπ) είναι το ίδιο με το να προσπαθείς να βρεις πηγή νερού στην έρημο Σαχάρα. Μια φίλη μου (και αυτή σπουδάζει) ψάχνει πάνω από χρόνο τώρα και ενώ την παίρνουν για συνέντευξη δεν την παίρνουν με τίποτα.

Τουλάχιστον αυτή είναι η κατάσταση στην Αθήνα και πιο συγκεκριμένα στα δυτικά προάστια.

Δυτικα προαστια δεν γινεται να μην εχει δουλειες γενικα. Ψαξε σε κανενα σουβλαντζιδικο κλπ τοσα εχει! Επισης το διαβασμα ειναι δουλεια απλα δεν πληρωνεσαι. Το διαβασμα σε ωριμαζει.

 

[fortheloveofshizaya]

Δυτικα προαστια δεν γινεται να μην εχει δουλειες γενικα. Ψαξε σε κανενα σουβλαντζιδικο κλπ τοσα εχει! Επισης το διαβασμα ειναι δουλεια απλα δεν πληρωνεσαι. Το διαβασμα σε ωριμαζει.

Όπως είπα και πριν, δεν είναι ότι δεν υπάρχουν, είναι ότι οι περισσότεροι ζητάνε να έχεις εμπειρία κάτι που ένας πρόσφατος απόφοιτος λυκείου δύσκολα εχει.

Προφανώς και το διάβασμα είναι δουλεία, και με καίει πιο πολύ αυτό πάρα η κανονική δουλεία αυτή την στιγμή

 

[Ilikntas]

Κοίτα ανάλογα με την οικονομική κατάσταση της οικογένειας , και εγώ δεν πηρα κάτι επειδή πέρασα, αλλά ποτέ δεν μου έχει λείψει τίποτα οποτέ αυτό μετράει περισσότερο. Σκέψου ότι το να περάσεις στο πανεπιστήμιο μπορεί να είναι επιτυχία αλλά έρχεται και με έξοδα ενοίκια, μετακινήσεις κτλ

Δεν είχαμε κανένα οικονομικό πρόβλημα λολ

 

[gaidouri]

Οι δικοί μου γονείς είναι νορμάλ άτομα με την έννοια ότι με αφήνουν να κάνω αυτό που θέλω αρκεί να μην βάζω τον εαυτό μου ή άλλους σε κίνδυνο. Δεν μου κάθονται στον σβέρκο με άλλα λόγια, απλώς νομίζω ότι τα πράγματα θα είναι λίγο πιο άβολα τώρα που μεγαλώνω.

Δυστυχώς το να μείνω μόνη μου είναι αδύνατο. Δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα (τουλάχιστον προς το παρόν) για να νοικιάσω δικό μου σπίτι και καμιά από της φίλες μου δεν επιδιώκει κάτι τέτοιο ώστε να πεις ότι θα πάω να συγκατοικησω με οικείο άτομο.

κοίτα, δεν απολαμβάνεις φοιτητική ζωή στο έπακρο όπως θα γινόταν αν ήσουν μόνη σου, αλλά από την στιγμή που οι δικοί σου είναι νορμάλ τότε θα είναι σχετικά καλά. Τώρα όσο αφορά το θέμα φίλων, συντρόφων κλπ θα πρέπει να πηγαίνεις εσύ στα σπίτια τους και τα σχετικά αλλά βολεύεται. Μην το βλέπεις αρνητικά, γιατί άλλωστε μπορείς να το κάνεις αυτό στο μεταπτυχιακό σου.

 

[amarelia]

πιάστε την απο τα μαλλιά

τα χρόνια αυτά δεν ξαναγυρνούν, δεν θα είστε ξανά 18 και 19
ζήστε το στο έπακρο

 

[giannhs2001]

Πως διαχειρίζεται "φοιτητική ζωή" όταν έχεις τους γονείς σου ακόμα πάνω από το κεφάλι σου?

Αν δεν είναι control freak μια χαρά είσαι και πάλι. Εκτός αν είχες βλέψεις να μετατρέψεις το σπίτι σου σε party place. Αν μένεις μέσα στην πόλη και όχι σε τίποτα βοθροπερίχωρα μια χαρά όλα.

Τίποτα δεν συγκρίνεται πιστεύω με όσους είχαν το προνόμιο να μείνουν μόνοι στα φοιτητικά τους χρόνια. Όμως και πάλι αν μένεις σε νορμάλ τοποθεσία και με νορμάλ γονείς που σε αντιμετωπίζουν ως ενήλικα και όχι ως παιδί όλα ξεπερνιούνται εύκολα. Το δύσκολο κομμάτι είναι να βρεις κόσμο και να δικτυωθείς. Η γενιά μας δεν φημίζεται για την κοινωνικότητα της.