Προβληματισμοί αναφορικά με τον εργασιακό μου βίο

γιαννης_00

Επιφανές μέλος

Ο γιαννης_00 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 23 ετών, Μαθητής Α' γυμνασίου και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 9,551 μηνύματα.
Όταν λέω εμφάνιση δεν εννοώ προφανώς περιποίηση και καθαριότητα αλλά περιορισμο σε κιλά,ύψος τατουάζ χρώμα μαλλιών. Δηλαδή θα με ενοχλήσει αν η κοπέλα που θα μου παραγγείλει καφέ έχει πράσινα Μαλλια ή αν είναι παχουλή? Όχι . Θα με ενοχλήσει όμως αν είναι αγενής και μη εξυπηρετική. Δεν θα πάω στο μαγαζί εξ αιτίας της αλλά γιατί είμαι ικανοποιημένη από τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες του καταστήματος. Εσένα τι σε ενοχλούν τα τατουάζ της σερβιτόρας είπαμε;🧐
πρασινα μαλια και τατουαζ το ξεχνας στα ξενοδοχεια , το παχουλη παιζει.
Το ξενοδοχειακο μαρκετινκ εχει τους κανονες του, τους επιβαλει και αγνοει τις αποψεις σου. Δημοκτρατια στην δουλεια υπαρχει μονο στο δημοσιο , στον ιδιωτικό τομεα ξεχνατο.
 

Ion.

Επιφανές μέλος

Η Sofia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,129 μηνύματα.
Ενταξει υπαρχουν και τα extreme, εδω ξενοδοχειο στην λαγονησι ειχε στις σερβιτορες στο μπαρ της παραλιας με μπικινι. Δεν ειναι ομως γενικως ετσι τα πραγματα. Εχω κυκλοφορισει πολυ με τον πατερα μου στα 5αστερα των αθηνων και δη των διεθνων αλυσιδων (δντες ξενοι), σαφως δινουν εμφαση στην περιποιηση αλλα οχι στην ομορφια, ζητανε την ευστροφια του μυαλου και την γλυκύτητα περισσοτερο διοτι αυτη ικανοποιει τον πελατη. Επειτα τα ξενοδοχεια εχουν και γυναικες πελατες και ειναι και οι δυσκολοτερες.
Μακάρι να είναι όπως τα λες. Διότι συνέχεια βλέπω αγγελίες που ζητούν "εμφανίσιμες κοπέλες " . Επίσης τις προάλλες πέτυχα βίντεο μιας κοπέλας η οποία έλεγε σε πόσες θέσεις εργασίας την είχαν απορρίψει( οι περισσότερες μάλιστα δεν είχαν καν να κάνουν με την εμφάνιση πχ πωλήτρια παιδικών ρούχων ) λόγω των κιλών της . Εν τω μεταξύ μόνο στην Ελλάδα αυτά ...τέλος πάντων .
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

πρασινα μαλια και τατουαζ το ξεχνας στα ξενοδοχεια , το παχουλη παιζει.
Ναι δεν είχα σκοπό να κάνω τίποτα από τα δύο... Το ανέφερα ως παράδειγμα. Τόσα χρόνια σπουδών προϋπηρεσίας κλπ για να περάσω εν τέλει καλλιστεία???
 

eukleidhs1821

Διάσημο μέλος

Ο eukleidhs1821 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Ιατρικής Ιωαννίνων (Ιωάννινα) και μας γράφει απο Καινούργιο (Ηράκλειο). Έχει γράψει 3,664 μηνύματα.
Μακάρι να είναι όπως τα λες. Διότι συνέχεια βλέπω αγγελίες που ζητούν "εμφανίσιμες κοπέλες " . Επίσης τις προάλλες πέτυχα βίντεο μιας κοπέλας η οποία έλεγε σε πόσες θέσεις εργασίας την είχαν απορρίψει( οι περισσότερες μάλιστα δεν είχαν καν να κάνουν με την εμφάνιση πχ πωλήτρια παιδικών ρούχων ) λόγω των κιλών της . Εν τω μεταξύ μόνο στην Ελλάδα αυτά ...τέλος πάντων .
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Ναι δεν είχα σκοπό να κάνω τίποτα από τα δύο... Το ανέφερα ως παράδειγμα. Τόσα χρόνια σπουδών προϋπηρεσίας κλπ για να περάσω εν τέλει καλλιστεία???
για ανεβασε αυτο το βιντεο να το δουμε να περασει λιγο η ωρα.παντως οτι και να πεις εχεις δικιο.δηλαδη αν εχει τατουαζ μια κοπελα ποιο το προβλημα?
 

γιαννης_00

Επιφανές μέλος

Ο γιαννης_00 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 23 ετών, Μαθητής Α' γυμνασίου και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 9,551 μηνύματα.
Μακάρι να είναι όπως τα λες. Διότι συνέχεια βλέπω αγγελίες που ζητούν "εμφανίσιμες κοπέλες " . Επίσης τις προάλλες πέτυχα βίντεο μιας κοπέλας η οποία έλεγε σε πόσες θέσεις εργασίας την είχαν απορρίψει( οι περισσότερες μάλιστα δεν είχαν καν να κάνουν με την εμφάνιση πχ πωλήτρια παιδικών ρούχων ) λόγω των κιλών της . Εν τω μεταξύ μόνο στην Ελλάδα αυτά ...τέλος πάντων .
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Ναι δεν είχα σκοπό να κάνω τίποτα από τα δύο... Το ανέφερα ως παράδειγμα. Τόσα χρόνια σπουδών προϋπηρεσίας κλπ για να περάσω εν τέλει καλλιστεία???
Τι να κανουμε οι γυναικες ειναι καταδικασμενες να ειναι ομορφες, να θελουν να ειναι ομορφες να κανουν συγκριση αναμεταξυ τους για την ομορφια και να ανεχονται τους ασχημους αντρες.
 

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,790 μηνύματα.
Όταν λέω εμφάνιση δεν εννοώ προφανώς περιποίηση και καθαριότητα αλλά περιορισμο σε κιλά,ύψος τατουάζ χρώμα μαλλιών. Δηλαδή θα με ενοχλήσει αν η κοπέλα που θα μου παραγγείλει καφέ έχει πράσινα Μαλλια ή αν είναι παχουλή? Όχι . Θα με ενοχλήσει όμως αν είναι αγενής και μη εξυπηρετική. Δεν θα πάω στο μαγαζί εξ αιτίας της αλλά γιατί είμαι ικανοποιημένη από τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες του καταστήματος. Εσένα τι σε ενοχλούν τα τατουάζ της σερβιτόρας είπαμε;🧐

Εννοώ ότι υπάρχει ένας ουδέτερος τρόπος ντυσίματος που εκφράζει επαγγελματισμό. Ναι, τα τατούαζ δεν θέλω να τα βλέπω ως μέρος της δουλειάς. Δεν έχω πρόβλημα με τα τατουάζ αλλά είναι η ιδέα του πως πλασσάρεις την επαγγελματική ουδέτερη εικόνα. Η ανοχή στο πράσινο μαλλί, στο τατουάζ κτλ φέρνει και τη γενικότερη χαλάρωση για δουλειά με σαγιονάρες να φαίνονται και τα άκοπα νύχια. Θέλω να πω (έστω και με ακραίο τρόπο) ότι μετά από ένα σημείο η δουλειά παύει να είναι δουλειά γιατί ο καθένας (υπάλληλος) θα θεωρεί αυτόκλητα ότι έχει το δικαίωμα να επιβάλει την προσωπική άποψή του στη δουλειά που την συντηρεί άλλος. Μετά χάνονται τα όρια του τι επιτρέπεται και τι όχι και αν μπει στη μέση ο υποκειμενισμός, η δουλειά παύει να υπάρχει.
 

Ion.

Επιφανές μέλος

Η Sofia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,129 μηνύματα.
Τι να κανουμε οι γυναικες ειναι καταδικασμενες να ειναι ομορφες, να θελουν να ειναι ομορφες να κανουν συγκριση αναμεταξυ τους για την ομορφια και να ανεχονται τους ασχημους αντρες.
Αυτό ! Δυστυχώς
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Εννοώ ότι υπάρχει ένας ουδέτερος τρόπος ντυσίματος που εκφράζει επαγγελματισμό. Ναι, τα τατούαζ δεν θέλω να τα βλέπω ως μέρος της δουλειάς. Δεν έχω πρόβλημα με τα τατουάζ αλλά είναι η ιδέα του πως πλασσάρεις την επαγγελματική ουδέτερη εικόνα. Η ανοχή στο πράσινο μαλλί, στο τατουάζ κτλ φέρνει και τη γενικότερη χαλάρωση για δουλειά με σαγιονάρες να φαίνονται και τα άκοπα νύχια. Θέλω να πω (έστω και με ακραίο τρόπο) ότι μετά από ένα σημείο η δουλειά παύει να είναι δουλειά γιατί ο καθένας (υπάλληλος) θα θεωρεί αυτόκλητα ότι έχει το δικαίωμα να επιβάλει την προσωπική άποψή του στη δουλειά που την συντηρεί άλλος. Μετά χάνονται τα όρια του τι επιτρέπεται και τι όχι και αν μπει στη μέση ο υποκειμενισμός, η δουλειά παύει να υπάρχει.
Ωραία ίσως το πράσινο μαλλί κ τα πολλά Τατόυαζ να είναι υπέρβολη. Αλλά τα κιλά ; Το ύψος,; Χαρακτηριστικά που δεν μπορούμε (εύκολα) να αλλάξουμε γτ να περιορίσουν την επαγγελματική μας πορεία ? Δες το βίντεο που θα παραθέσω
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

για ανεβασε αυτο το βιντεο να το δουμε να περασει λιγο η ωρα.παντως οτι και να πεις εχεις δικιο.δηλαδη αν εχει τατουαζ μια κοπελα ποιο το προβλημα?
 

Συνημμένα

  • 4d609a1393e0be0773f9ce7cbb6e9ca2.mp4
    9.1 MB · Εμφανίσεις: 0

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,790 μηνύματα.
Αλλά τα κιλά ; Το ύψος,; Χαρακτηριστικά που δεν μπορούμε (εύκολα) να αλλάξουμε γτ να περιορίσουν την επαγγελματική μας πορεία ? Δες το βίντεο που θα παραθέσω

Για τα κιλά εξαρτάται τι εννοούμε κιλά. Στην Ελλάδα είμαστε λίγο της υπερβολής και το θέμα το πάμε στο άλλο άκρο κατευθείαν. Υπάρχει ο κοκκαλιάρης τύπος, ο φυσιολογικός με κάποια φρεσκάδα και ο παχύς. Ο παχύς τύπος συνήθως θα έχει προβλήματα ταχύτατης βάδισης για την εξυπηρέτηση πελατών και γενικά θα θα ιδρώσει εύκολα κάτι που φαίνεται πολύ άσχημα ειδικά σε χώρους εστίασης. Στην Ελλάδα δεν έχω ακούσει επιχειρηματολογία για τον φυσιολογικό τύπο με κάποια φρεσκάδα και από τα δυο φύλα. Ή θα σκοτωνόμαστε σε δίαιτες για να έχουμε χεράκια σαν σπιρτόξυλα ή ο ένας βραχίονας χεριού θα είναι μέγεθος 2-3 βραχίονες κανονικού πάχους. Το ύψος δεν παίζει ρόλο αλλά και πάλι εξαρτάται από τον τύπο της δουλειάς αν χρειάζεται κάποιο ύψος. Γενικές απαντήσεις δεν υπάρχουν γιατί δεν είναι όλα τα επαγγέλματα ίδια.
 

pacheiko

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η pacheiko αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 163 μηνύματα.
Για τα κιλά εξαρτάται τι εννοούμε κιλά. Στην Ελλάδα είμαστε λίγο της υπερβολής και το θέμα το πάμε στο άλλο άκρο κατευθείαν. Υπάρχει ο κοκκαλιάρης τύπος, ο φυσιολογικός με κάποια φρεσκάδα και ο παχύς. Ο παχύς τύπος συνήθως θα έχει προβλήματα ταχύτατης βάδισης για την εξυπηρέτηση πελατών και γενικά θα θα ιδρώσει εύκολα κάτι που φαίνεται πολύ άσχημα ειδικά σε χώρους εστίασης. Στην Ελλάδα δεν έχω ακούσει επιχειρηματολογία για τον φυσιολογικό τύπο με κάποια φρεσκάδα και από τα δυο φύλα. Ή θα σκοτωνόμαστε σε δίαιτες για να έχουμε χεράκια σαν σπιρτόξυλα ή ο ένας βραχίονας χεριού θα είναι μέγεθος 2-3 βραχίονες κανονικού πάχους. Το ύψος δεν παίζει ρόλο αλλά και πάλι εξαρτάται από τον τύπο της δουλειάς αν χρειάζεται κάποιο ύψος. Γενικές απαντήσεις δεν υπάρχουν γιατί δεν είναι όλα τα επαγγέλματα ίδια.
Προσωπικά, εάν έβλεπα κάποιο άνθρωπο, είτε στο ένα άκρο είτε στο άλλο, θα θεωρούσα ότι δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του, φυσικά μόνο εάν δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα υγείας, σωματικό ή ψυχολογικό.

Για ποιον λόγο να προσλάβει κάποιος έναν άνθρωπο που δεν έχει υγείνο τρόπο ζωής;
Εάν δεν μπορεί να φροντίσει τον ίδιο του τον εαυτό, ποιος λέει ότι θα μπορέσει να φροντίσει έναν πελάτη/μια επιχείρηση;
Και ο τρόπος ζωής δεν έχει να κάνει μόνο με τα κιλά, αλλά γενικά με την σωστή υγεινή, την αντιμετώπιση ψυχικών προβλημάτων, κ.α.
 

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,239 μηνύματα.
Εγω θα πω οτι ειναι η χειρότερη δουλειά που εχω πιάσει.. έχω πεσει μεν και σε περίπτωση εντελώς ανοργανωτου γραφείου και άθλιου περιβάλλοντος αλλα κατα βαση ουτε σα δουλειά με ενδιαφέρει.. Θα ήθελα να τα παρατήσω ολα και να κανω το απωθημένο μου που πάντα απέκλεια ως επαγγελματικη επιλογή μιας και δεν θεωρείται με βαση την κοινωνια "επαγγελμα κύρους." Θέλω λοιπόν να παω σε μια σχολη ζαχαροπλαστικης γιατι θεωρω πως και το ταλέντο εχω να το εξελιξω και παρα πολυ διάθεση και υπομονή. Όμως γιατι νιώθω τύψεις γι αυτο; Γιατί μας έχουν
βαλει σε καλουπια; γιατί πρέπει σωνει και ντε να γίνουμε όλοι γιατροι,δικηγοροι,λογιστες, καθηγητές και δε ξερω κ εγω τι.. Νιωθετε κ εσεις εγκλωβισμένοι; οτι μπορεί να χετε ενα όνειρο που ουτε καν τολματε να σκεφτείτε να το κηνυγησετε;;

Προσωπικά θεωρώ οτι κάθε επιλογή κάτι μας δίνει, και κάτι μας παίρνει.
Οπότε το ζητούμενο πάντα είναι να βρούμε τι είναι σημαντικό στην ζωή μας, και τι ασήμαντο(βάσει των ενδιαφερόντων μας). Οπότε επιλέγουμε αυτό που ταιριάζει σε αυτές τις απαιτήσεις μας.

Πηγαίνοντας στην ζαχαροπλαστική,εκτός και εάν σκοπεύεις μια μέρα να ανοίξεις δική σου αλυσίδα, θυσιάζεις πιθανή επαγγελματική εξέλιξη και σταθερότητα εργασίας. Απο την άλλη το απολαμβάνεις πολύ και πληρώνει αυτή την στιγμή σαν επάγγελμα, οπότε... θα σου πω απλά το εξής. Εαν κάνεις τις επιλογές που κάνουν όλοι οι άλλοι θα δεις οτι θα ζήσεις τις ζωές που ζουν όλοι οι άλλοι. Και είναι περιττό να πω πως στην εποχή του facebook & του instagram όλοι φαίνονται σούπερ-happy,αλλά ελάχιστοι είναι πραγματικά. Οι πιο χαρούμενοι άνθρωποι που γνωρίζουμε, και οι πιο πλούσιοι(χωρίς να είναι το χρήμα απαραίτητο για την ευτυχία) , είναι αυτοί που άκουσαν το ένστικτο τους, το πάθος τους, και ακολούθησαν έναν δικό τους δρόμο. Διαφορετικό απο αυτό που πήραν οι γύρω τους.

Τέλος πάντων, το όλο νόημα είναι οτι οι πεπατημένες εξασφαλίζουν job security και για αυτό προτιμούνται σε αντίθεση με πιο exotic ειδικότητες, για τις οποίες λίγα είναι γνωστά στο ευρύ κοινό.Προφανώς όταν ακολουθείς τον δρόμο της πεπατημένης ξέρεις τι σε περιμένει και για αυτό έχεις μια σιγουριά. Αυτό που δίνεις όμως είναι η μαγεία της ανακάλυψης,της δημιουργικότητας και του πειραματισμού. Του απρόσμενου και του πρωτότυπου. Υποθέτω διαλέγεις και παίρνεις. Είσαι μικρή ακόμα και έχεις ήδη ένα πτυχίο στην άκρη, οπότε να ξέρεις οτι αυτή είναι η καλύτερη περίοδο για να δοκιμάσεις να ξεφύγεις απο το "καλούπι",όπως το έθεσες, εαν σκόπευες ποτέ να το κάνεις.

ΥΓ. Θεωρώ οτι η πλειοψηφία των ανθρώπων θα μπορούσε να ανταπεξέλθει ή πιο λαικά να την παλέψει, στην πλειοψηφία των επαγγελμάτων,ανεξάρτητα ενδιαφερόντων. Αρκεί όμως το περιβάλλον και οι ευκαιρίες σε αυτό το επάγγελμα να του εξασφάλιζαν δημιουργικό και άνετο χώρο για εξέλιξη και μάθηση, ή έστω την αίσθηση οτι κάνει κάτι το οποίο έχει αξία.
 
Τελευταία επεξεργασία:

methexys

Τιμώμενο Μέλος

Η methexys αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Θεσσαλίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 9,090 μηνύματα.
Είναι καλό που έχεις ζήσει το επάγγελμα του ζαχαροπλάστη από μέσα. Είναι όμως δύσκολος κλάδος κι αυτός, έχω μερικούς γνωστούς που εργάζονται στον τομέα και ένας πχ εργάζεται σε φούρνο αλλά δεν είναι ιδανικές οι συνθήκες εργασίας.

Γενικά, θεωρώ πολύ σημαντικό να κάνεις κάτι που σου αρέσει. Μην ξεχνάς όμως ότι δεν ισχύει το "κάνω το χόμπυ μου επάγγελμα". Δυστυχώς όταν πρόκειται για δουλειά, και υπάρχει βιασύνη, πελάτες με συγκεκριμένες απαιτήσεις, κτλ. όσο δημιουργική δουλειά και να κάνεις, κάπου θα χαθείς στην πορεία και θα πρέπει απλά να βγάλεις ένα αποτέλεσμα που ίσως και να μην σου αρέσει... Δεν ξέρω, μιλάω από προσωπική πείρα στον δικό μου τομέα, δεν ξέρω πόση δημιουργική ελευθερία έχει ένας ζαχαροπλάστης. Δηλαδή μπορεί μετά από καιρό να βρεθείς σε ένα ζαχαροπλαστείο ή χώρο κτλ όπου πάλι θα υπάρχει ζόρικο περιβάλλον και θα υπάρχουν συγκεκριμένες απαιτήσεις... Και μπορεί να λες τώρα ότι τουλάχιστον είναι κάτι που σε γεμίζει, αλλά θα σε γεμίζει όταν υπάρχει άγχος και όταν σου ζητούνται συγκεκριμένα πράγματα και σου ζητάνε συγκεκριμένο αποτέλεσμα; Οι γνωστοί μου δουλεύουν συχνά περισσότερες από 8 ώρες και ας μην αναφερθώ στο τι τραβάνε τα Χριστούγεννα και το Πάσχα και τις μεγάλες γιορτές γενικότερα... ώρες ατελείωτες :P Οπότε από αυτό το σημείο και μετά, γίνεται απλά άλλη μία δουλειά...

Αν νομίζεις ότι θα προτιμούσες να κάνεις κάτι τέτοιο παρά να είσαι σε λογιστήριο, οκ. Λες όμως ότι έπεσες σε γραφείο με άσχημο περιβάλλον και εντελώς ανοργάνωτο. Μήπως να έψαχνες δουλειά και σε άλλο λογιστικό γραφείο; Να δεις πως είναι η κατάσταση και κάπου αλλού; Δεν είναι όλοι οι επαγγελματικοί χώροι ίδιοι. Μπορεί αν βρεις μια άλλη δουλειά με καλύτερο περιβάλλον και καλύτερους συνεργάτες να σε εμπνεύσει λίγο περισσότερο.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Scott

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Scott αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 373 μηνύματα.
Καλησπερααα σε όλους!!!
Λοιπόν θα θελα να θίξω ένα θεμα που σκέφτομαι πολύ τελευταία αλλα και κατα διαστήματα και να ακούσω κ άλλες απόψεις και σκέψεις φυσικά. Να πω οτι είμαι 26 χρονών εχω βγάλει ενα οικονομικο τμήμα πανεπιστημίου (λιγο μετα κοπων και βασάνων) και εχω πιασει δουλειά σε λογιστικό. Οι περισσότεροι θα πουν μια χαρά!
Εγω θα πω οτι ειναι η χειρότερη δουλειά που εχω πιάσει.. έχω πεσει μεν και σε περίπτωση εντελώς ανοργανωτου γραφείου και άθλιου περιβάλλοντος αλλα κατα βαση ουτε σα δουλειά με ενδιαφέρει.. Θα ήθελα να τα παρατήσω ολα και να κανω το απωθημένο μου που πάντα απέκλεια ως επαγγελματικη επιλογή μιας και δεν θεωρείται με βαση την κοινωνια "επαγγελμα κύρους." Θέλω λοιπόν να παω σε μια σχολη ζαχαροπλαστικης γιατι θεωρω πως και το ταλέντο εχω να το εξελιξω και παρα πολυ διάθεση και υπομονή. Όμως γιατι νιώθω τύψεις γι αυτο; Γιατί μας έχουν
βαλει σε καλουπια; γιατί πρέπει σωνει και ντε να γίνουμε όλοι γιατροι,δικηγοροι,λογιστες, καθηγητές και δε ξερω κ εγω τι.. Νιωθετε κ εσεις εγκλωβισμένοι; οτι μπορεί να χετε ενα όνειρο που ουτε καν τολματε να σκεφτείτε να το κηνυγησετε;;
Είναι γενικά το πως βλέπει η κοινή γνώμη τα επαγγέλματα που είναι είτε χειρονακτικά είτε πιο "δύσκολα" από την φύση τους. Ας πούμε και εμένα όταν λέω στον κόσμο ότι σπουδάζω νοσηλευτική η αντίδραση είναι υποτιμητική με χαρακτηρισμούς όπως "Α, δηλαδή κάνεις βρωμοδουλεια" (δε θελω να πω αυτό με τα περιττώματα) και γενικά μια υποτίμηση του επαγγέλματος.
Το ίδιο πιστεύω συμβαίνει και στα χειρονακτικά επαγγέλματα όπου βάζεις κόπο και δεν είσαι σε ένα γραφείο το βλέπουν υποτιμητικά. Δεν είναι και τόσο καλό για εμένα,ειδικά σε έναν κόσμο που όλοι και περισσότερο έχουν πολλές πανεπιστημιακές γνώσεις μεν,αλλά καμία τεχνική γνώση ή μαεστρία σε κάποιον χειρονακτικό τομέα (ας πούμε την ξυλουργική,μαγειρική κλπ).
Η συμβουλή μου σε εσένα είναι να κάνεις αυτό που πραγματικά θα σε κάνει χαρούμενο (δλδ να γίνεις ζαχαροπλάστης) και να μη δίνεις πολύ σημασία στην κοινή γνώμη. Ότι και να λένε οι άλλοι,σημαντικό είναι να ξέρεις τι θες,γιατί το θες και γιατί το κάνεις.
Καλή τύχη σου εύχομαι και μόνο επιτυχίες.
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top