Μεταπτυχιακό Ειδικής αγωγης

[Μάρκος Βασίλης]

Η λογική σου "ε λύστε τι να πω" είναι η κλασική του μέσου Έλληνα που τάχα μου αγνοεί τα προβλήματα της χώρας του, ενώ τα ξέρει πολύ καλά. Ξέρεις πολύ καλά ότι τέτοια ζητήματα δεν λύνονται έτσι και οι ευθύνες είναι σε πολλά επίπεδα. Για ορισμένα Τμήματα δεν προβλεπόταν ειδικό πλαίσιο επιστημών αγωγής με ευθύνη της εκάστοτε πρυτανικής αρχής και των ηγεσιών του Υπουργείου Παιδείας, ενώ κανονικά ο ΑΣΕΠ πιστοποιούσε εν λευκώ παιδαγωγική πρακτική 1 έτους (άσχετα αν υπήρχε ή όχι πιστοποίηση) μόνο και μόνο λόγω πτυχίου. Αυτή η πρακτική ίσχυε τουλάχιστον μέχρι το 2013 (φαντάζομαι για πολλές δεκαετίες) και ακόμη.

Νομίζω ότι αυτό που θέλει να πει ο @art1 είναι ότι, εντάξει, ένα τμήμα - ή, μάλλον, περισσότερα από ένα - έχει τις παθογένειές του, αλλά υπάρχουν αρκετά τμήματα ανά την επικράτεια που, αντιθέτως, δεν έχουν τέτοιες παθογένειες. Εγώ, ας πούμε, που μπήκα το 2014-2015 στο μαθηματικό στην Αθήνα δεν είδα ποτέ κάποια προβληματική κατάσταση σε ό,τι αφορά την παιδαγωγική/διδακτική επάρκεια. Θεσπίστηκε ο κύκλος που ζητήθηκε από το υπουργείο, ο οποίος μάλιστα απλά αποτελούσε υποσύνολο των μαθημάτων της ειδίκευσης στη διδακτική των μαθηματικών που προσέφερε το τμήμα ούτως ή άλλως. Το αν ένα τμήμα, πριν το 2013, είχε αποφασίσει ή όχι να επενδύσει στη διδακτική του αντίστοιχου γνωστικού αντικειμένου πέρα από τις ελάχιστες και ανεπαρκείς προϋποθέσεις που έθετε το υπουργείο δεν είναι θέμα του υπουργείου αλλά του ίδιου του τμήματος και του ιδρύματος στο οποίο υπάγεται.

Σε αυτό ακριβώς το σημείο έρχεται ο φοιτητικός σύλλογος. Αν θέλει τέτοιες αλλαγές, τις διεκδικεί. Αν δεν υπάρχει τέτοιο ρεύμα στον Φ.Σ. τότε πιέζεις για να δημιουργηθεί. Συγκροτείς ομάδες, οργανώνεσαι, συμμετέχεις στις συνελεύσεις κ.λπ. Νομίζω αυτό εννοούσε ο @art1 όταν έγραφε «λύστε το».

 

[Κλημεντίνη]

Και εγω θεωρώ οτι είχαμε αρκετά μαθήματα παιδαγωγικής.
Μπήκα το 14 και το τμήμα μου υιοθέτησε τον κύκλο μαθημάτων που σύμφωνα με το Υπουργείο ήταν αναγκαίος για τη παιδαγωγική επάρκεια.
Μάλιστα ο φοιτητικός σύλλογος το διεκδίκησε.

Απο εκει και περα κανένας δε μαθαίνει μόνο απο τα βιβλία.

Σημασια εχει η πρακτική αλλα κι εκ των πραγμάτων οσο διδάσκεις τοσο καλύτερος γίνεσαι.

Οι δάσκαλοι/ καθηγητες για κάποιο λογο δέχονται το περισσότερο hate απο ολα τα επαγγέλματα.

Λες και κανένας , σε οποιαδήποτε σχολή , βγαίνει έτοιμος για την αγορά εργασίας.

Ειναι αναγκαια η πρακτική παντού.

Το τμήμα μου προσωπικά νιώθω οτι κάνει το καλύτερο που μπορεί.
Δεν είχαμε πρακτική για όλους του φοιτητές ( δυστυχώς είμαστε παρα πολλοί στον κλάδο ΠΕ2) αλλα μόνο για τους λιγους άριστους.

Ομως είχαμε παρα πολλα μαθήματα στα γνωστικά αντικείμενα που θα διδάξει ενας φιλόλογος και μερικά παιδαγωγικά απο τα οποία όντως έπαιρνες πραγματα.
Προσωπικά παρα πολυ χρήσιμες βρηκα τις διδακτικές.
Γινόντουσαν βέβαια παρα πολυ σωστα, δε ξερω σε αλλα τμήματα πως γίνονται, μιλαω καθαρά για το τμήμα μου.

Απο εκει και έπειτα αμα με εβαζες σε σχολείο πιστεύω θα αγχώνομουν στην αρχή αλλα θα μπορούσα να το κάνω και καθε χρονο θα γινόμουν καλύτερη.
Δε νιώθω οτι το τμήμα μου δε με προετοίμασε επαρκώς γι αυτό.

Τέλος, θεωρώ το πιο αναγκαίο απο ολα την καλη γνωση του αντικειμένου.
Εβλεπα πχ το πρόγραμμα σπουδών του φπ , χίλια δυο μαθήματα για το ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΔΆΞΕΙΣ κι μερικα αρχαια,λατινικά και κάποια απο το ιστορικό( γυρω στα 6-8; κάπου εκει) .

Αυτο θεωρώ προβληματικό προσωπικά.
Επίσης απο το φπ έχουν και υποχρεωτική πρακτική

 

[MarcoReus]

Και εγω θεωρώ οτι είχαμε αρκετά μαθήματα παιδαγωγικής.
Μπήκα το 14 και το τμήμα μου υιοθέτησε τον κύκλο μαθημάτων που σύμφωνα με το Υπουργείο ήταν αναγκαίος για τη παιδαγωγική επάρκεια.
Μάλιστα ο φοιτητικός σύλλογος το διεκδίκησε.

Απο εκει και περα κανένας δε μαθαίνει μόνο απο τα βιβλία.

Σημασια εχει η πρακτική αλλα κι εκ των πραγμάτων οσο διδάσκεις τοσο καλύτερος γίνεσαι.

Οι δάσκαλοι/ καθηγητες για κάποιο λογο δέχονται το περισσότερο hate απο ολα τα επαγγέλματα.

Λες και κανένας , σε οποιαδήποτε σχολή , βγαίνει έτοιμος για την αγορά εργασίας.

Ειναι αναγκαια η πρακτική παντού.

Το τμήμα μου προσωπικά νιώθω οτι κάνει το καλύτερο που μπορεί.
Δεν είχαμε πρακτική για όλους του φοιτητές ( δυστυχώς είμαστε παρα πολλοί στον κλάδο ΠΕ2) αλλα μόνο για τους λιγους άριστους.

Ομως είχαμε παρα πολλα μαθήματα στα γνωστικά αντικείμενα που θα διδάξει ενας φιλόλογος και μερικά παιδαγωγικά απο τα οποία όντως έπαιρνες πραγματα.
Προσωπικά παρα πολυ χρήσιμες βρηκα τις διδακτικές.
Γινόντουσαν βέβαια παρα πολυ σωστα, δε ξερω σε αλλα τμήματα πως γίνονται, μιλαω καθαρά για το τμήμα μου.

Απο εκει και έπειτα αμα με εβαζες σε σχολείο πιστεύω θα αγχώνομουν στην αρχή αλλα θα μπορούσα να το κάνω και καθε χρονο θα γινόμουν καλύτερη.
Δε νιώθω οτι το τμήμα μου δε με προετοίμασε επαρκώς γι αυτό.

Τέλος, θεωρώ το πιο αναγκαίο απο ολα την καλη γνωση του αντικειμένου.
Εβλεπα πχ το πρόγραμμα σπουδών του φπ , χίλια δυο μαθήματα για το ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΔΆΞΕΙΣ κι μερικα αρχαια,λατινικά και κάποια απο το ιστορικό( γυρω στα 6-8; κάπου εκει) .

Αυτο θεωρώ προβληματικό προσωπικά.

Οι αποφοιτοι του Φ.Π. κατα τη γνωμη μου δεν θα πρεπε να εχουν τα ιδια επαγγελματικά δικαιωματα με αυτους της Φιλολογιας. Ειναι δυνατον να διδαξεις σε σχολειο ή φροντιστηριο εχοντας ανεπαρκεις γνωσεις αρχαιων ή λατινικων; Αν ημουν Υπουργος Παιδειας αυριο κιολας θα ειχα κλεισει ολα τα τμηματα Φ.Π. πλην Αθηνας, Θεσσαλονικης.

 

[Viedo]

Σχετικά με την επάρκεια για διδασκαλία των μαθημάτων Θεωρητικής Κατεύθυνσης, δεν απαιτείται και κάποια ιδιαίτερη γνώση που αποκτά κανείς από το Πανεπιστήμιο.

Κάποιος που θα διαβάσει την ύλη και θα την κατανοήσει, θα έχει και 2-3 βοηθήματα μαζί του, μπορεί να διδάξει Αρχαία.

Ιστορία, Λατινικά, Κοινωνιολογία σίγουρα μπορούν να διδαχθούν από τον καθένα χωρίς τίποτα ουσιαστικό να κατέχεις από πριν.

Πόσο μάλλον, θεωρητικά μαθήματα που διδάσκονται στο γυμνάσιο ή στην Α-Β-Γ Λυκείου γενικής.

Σίγουρα ένας απόφοιτος Αρχαιολογικού, Φιλοσοφίας, Φιλολογίας, Θεολογίας κλπ μπορεί να διδάξει τα πάντα από αυτά με μεγάλη επιτυχία

 

[art1]

@Μάρκος Βασίλης @Alizoula2 Συμφωνώ μαζί σας (μαθήματα + πρακτική + προσωπική προσπάθεια) και σας ευχαριστώ που μπήκατε στον κόπο να διαβάσετε λίγο καλύτερα αυτά που έγραψα.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 9 Αυγούστου 2020

Σχετικά με την επάρκεια για διδασκαλία των μαθημάτων Θεωρητικής Κατεύθυνσης, δεν απαιτείται και κάποια ιδιαίτερη γνώση που αποκτά κανείς από το Πανεπιστήμιο.

Κάποιος που θα διαβάσει την ύλη και θα την κατανοήσει, θα έχει και 2-3 βοηθήματα μαζί του, μπορεί να διδάξει Αρχαία.

Ιστορία, Λατινικά, Κοινωνιολογία σίγουρα μπορούν να διδαχθούν από τον καθένα χωρίς τίποτα ουσιαστικό να κατέχεις από πριν.

Δεν ισχύει ακριβώς αυτό που λες... το πώς να διδάξεις τα αρχαία δεν μαθαίνεται μόνο μέσα από κάποια βοηθήματα...στην τελική τα βοηθήματα δεν έχουν σκοπό να σου (εννοώ τον εκπαιδευτικό) "διδάξουν" αλλά να σου προτείνουν-θυμίσουν πράγματα-να εμπλουτίσουν τις ήδη γνώσεις σου και άλλα παρεμφερή. Ειδικά, τα βοηθήματα προς τους εκπαιδευτικούς πρέπει να γράφονται με τη δέουσα μετριοπάθεια από τον εκάστοτε συγγραφέα, χωρίς φαμφαρισμούς προς τους λοιπούς συναδέλφους. Είμαστε όλοι στο ίδιο καράβι! Σκοπός μας είναι καλλιεργήοσυμε ένα γόνιμο διάλογο μεταξύ μας, αυτό θα πεί (κατα τη γνώμη μου τουλάχιστον) "Παιδαγωγική-Διδακτική".

 

[Μάρκος Βασίλης]

Σχετικά με την επάρκεια για διδασκαλία των μαθημάτων Θεωρητικής Κατεύθυνσης, δεν απαιτείται και κάποια ιδιαίτερη γνώση που αποκτά κανείς από το Πανεπιστήμιο.

Κάποιος που θα διαβάσει την ύλη και θα την κατανοήσει, θα έχει και 2-3 βοηθήματα μαζί του, μπορεί να διδάξει Αρχαία.

Ιστορία, Λατινικά, Κοινωνιολογία σίγουρα μπορούν να διδαχθούν από τον καθένα χωρίς τίποτα ουσιαστικό να κατέχεις από πριν.

Πόσο μάλλον, θεωρητικά μαθήματα που διδάσκονται στο γυμνάσιο ή στην Α-Β-Γ Λυκείου γενικής.

Σίγουρα ένας απόφοιτος Αρχαιολογικού, Φιλοσοφίας, Φιλολογίας, Θεολογίας κλπ μπορεί να διδάξει τα πάντα από αυτά με μεγάλη επιτυχία

Ίσως αυτό που να κερδίζει κανείς από τη φοίτηση να είναι η συστηματική τριβή με το γνωστικό αντικείμενο που δύσκολα έχεις εκτός σπουδών σε τέτοιον βαθμό.

 

[Κλημεντίνη]

Οι αποφοιτοι του Φ.Π. κατα τη γνωμη μου δεν θα πρεπε να εχουν τα ιδια επαγγελματικά δικαιωματα με αυτους της Φιλολογιας. Ειναι δυνατον να διδαξεις σε σχολειο ή φροντιστηριο εχοντας ανεπαρκεις γνωσεις αρχαιων ή λατινικων; Αν ημουν Υπουργος Παιδειας αυριο κιολας θα ειχα κλεισει ολα τα τμηματα Φ.Π. πλην Αθηνας, Θεσσαλονικης.

Νομίζω το πρόβλημα ειναι οτι είμαστε απλα αρα πολλοί .

Δηλαδή αμα ανοίξεις τοσες σχολές πρεπει κάποια επαγγελματικά δικαιώματα να δώσεις.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 9 Αυγούστου 2020

Σχετικά με την επάρκεια για διδασκαλία των μαθημάτων Θεωρητικής Κατεύθυνσης, δεν απαιτείται και κάποια ιδιαίτερη γνώση που αποκτά κανείς από το Πανεπιστήμιο.

Κάποιος που θα διαβάσει την ύλη και θα την κατανοήσει, θα έχει και 2-3 βοηθήματα μαζί του, μπορεί να διδάξει Αρχαία.

Ιστορία, Λατινικά, Κοινωνιολογία σίγουρα μπορούν να διδαχθούν από τον καθένα χωρίς τίποτα ουσιαστικό να κατέχεις από πριν.

Πόσο μάλλον, θεωρητικά μαθήματα που διδάσκονται στο γυμνάσιο ή στην Α-Β-Γ Λυκείου γενικής.

Σίγουρα ένας απόφοιτος Αρχαιολογικού, Φιλοσοφίας, Φιλολογίας, Θεολογίας κλπ μπορεί να διδάξει τα πάντα από αυτά με μεγάλη επιτυχία

Δεν ειναι τοσο απλο οσο ακούγεται

Στα φαινόμενα πχ δεν εχει καμια μα καμια ομως σχέση το βοήθημα με το τι θα πεις όντως σε κάποιο παιδι.
Οχι οτι στη σχολή θα μάθεις την υλη του Λύκειου, αλλα ειναι παρα πολυ σημαντικό να έχεις τριβή με το αντικείμενο.
Να καταλαβαίνεις όντως.

Επίσης τα παιδια ειναι απρόβλεπτα.
Δεν γινεται να έχεις μάθει ένα βοήθημα τέλεια και να μπορείς να ανταποκριθείς.

Πρεπει να κατεχεις όντως το αντικείμενο.
Και οχι δε το κατέχεις με 2, 3, 10 βοηθήματα .

Αλλα γενικα με αυτή τη λογική αυτο ισχύει για οποιοδήποτε σχολή του πρώτου πεδίου.

Εξάλλου τοσοι υπάρχουν με γραφεία , χωρίς να ειναι ψυχολόγοι

Με αυτον τον τρόπο σκεψης οποιαδήποτε σχολή του πρώτου πεδίου (εκτος απο τη νομική)μπορείς απλα να αγοράσεις τα βιβλία και να κάνεις σεμινάρια.

Δεν ειναι ούτε πολυτεχνεία , ουτε χημικά.

Τελος αναφέρθηκα στο ποσο κουφό ειναι να υπάρχουν τοσοι που βγαίνουν στο κλαδο πε2 .
Και 100 καθαροαιμες φιλολογίες να υπήρχαν προβληματικό θα ήταν .
Ε σκέψου ποσο ακομα πιο προβληματικό είναι που άνοιγαν τμηματα αβερτα ( πολλα δεν έχουν κανενα φιλόλογικο μάθημα) κι εχουν δικαιώματα πε2.

Δεν ειναι το θεμα μας το κατα ποσο ενας που τελείωσε ανθρωπολογία θα γινει ο wow φιλόλογος.
Το θεμα μας ειναι γιατί να βγαίνει φιλόλογος.
Για χρόνια πχ έβγαιναν φιλόλογοι με πολλα περισσότερα μαθήματα ψυχολογίας απο οτι φιλολογίας(φπψ)

Αλλα πραγματικά απορώ πως το έγραψες εσυ αυτο.
Και η μαμα μου μου διδασκε τέλεια μαθηματικά .(true story)

Ας της δώσουμε δικαιώματα μαθηματικού( Ενώ ανήκε σε αλλο κλάδο) επειδή ντάξει μωρε τι απαιτήσεις έχει να διδαξεις μαθηματικά.


It doesnt work like that my friend.




ps: Οσο το διαβάζω πραγματικά πιστεύω οτι το έγραψε κάποιος αλλος.
Λες κι ιστορία ειναι μαθαίνω ενα κομματάκι και το εξηγώ στα παιδια.
Ετσι απλα .

 

[nPb]

Νομίζω ότι αυτό που θέλει να πει ο @art1 είναι ότι, εντάξει, ένα τμήμα - ή, μάλλον, περισσότερα από ένα - έχει τις παθογένειές του, αλλά υπάρχουν αρκετά τμήματα ανά την επικράτεια που, αντιθέτως, δεν έχουν τέτοιες παθογένειες. Εγώ, ας πούμε, που μπήκα το 2014-2015 στο μαθηματικό στην Αθήνα δεν είδα ποτέ κάποια προβληματική κατάσταση σε ό,τι αφορά την παιδαγωγική/διδακτική επάρκεια. Θεσπίστηκε ο κύκλος που ζητήθηκε από το υπουργείο, ο οποίος μάλιστα απλά αποτελούσε υποσύνολο των μαθημάτων της ειδίκευσης στη διδακτική των μαθηματικών που προσέφερε το τμήμα ούτως ή άλλως. Το αν ένα τμήμα, πριν το 2013, είχε αποφασίσει ή όχι να επενδύσει στη διδακτική του αντίστοιχου γνωστικού αντικειμένου πέρα από τις ελάχιστες και ανεπαρκείς προϋποθέσεις που έθετε το υπουργείο δεν είναι θέμα του υπουργείου αλλά του ίδιου του τμήματος και του ιδρύματος στο οποίο υπάγεται.

Σε αυτό ακριβώς το σημείο έρχεται ο φοιτητικός σύλλογος. Αν θέλει τέτοιες αλλαγές, τις διεκδικεί. Αν δεν υπάρχει τέτοιο ρεύμα στον Φ.Σ. τότε πιέζεις για να δημιουργηθεί. Συγκροτείς ομάδες, οργανώνεσαι, συμμετέχεις στις συνελεύσεις κ.λπ. Νομίζω αυτό εννοούσε ο @art1 όταν έγραφε «λύστε το».

@Μάρκος Βασίλης το ξέρεις πολύ καλά. Δεν είναι τόσο απλό το πρόβλημα των παθογενειών που υπάρχουν στην Ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση. Κάποια Τμήματα δυστυχώς μπορεί να μην υπακούν την "εγχώρια" λογική αγορά εργασίας και να μην συμμορφώνονται με τους κανονισμούς του κράτους ακριβώς. Έχουν την ακαδημαϊκή "ελευθερία" επιλογής του είδους προγράμματος σπουδών που θα ακολουθήσουν και με τις αντίστοιχες δεξιότητες. Ναι, το Μαθηματικό Τμήμα του Παν.Πατρών δεν επένδυσε ποτέ στην διδακτική των Μαθηματικών, καθώς άλλα Τμήματα ήταν περισσότερο προσανατολισμένα σ' αυτή την ειδίκευση. Τα έχουμε ξαναπεί. Το πρόβλημα έγκειται αλλού νομίζω, στον αριθμό των αποφοίτων και στην απουσία επαγγελματικών επιλογών ακόμη και σε τομείς έξω από την μέση εκπαίδευση των Μαθηματικών. Έτσι αναγκαστικά, για πολλές δεκαετίες σε πολλά δημόσια σχολεία και φροντιστήρια εργάστηκαν και εργάζονται Μαθηματικοί χωρίς την απαραίτητη ειδίκευση. Μπορεί να έχουν πολύ καλό Μαθηματικό προφίλ με αμιγώς Μαθηματικά μαθήματα κάτι που τους κάνει καλούς επιστήμονες για τις μεγάλες τάξεις του σχολείου. Δεν υπάρχει μόνο η μια λύση, ως σωστή. Σαφώς και θα πρέπει να γίνεται κάποια επιμόρφωση στην διδασκαλία ενός γνωστικού αντικειμένου με έμφαση στην προσωπικότητα του παιδιού, αλλά αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει πριν την απόφαση να ιδρυθούν νέα Τμήματα Μαθηματικών και στην προκείμενη περίπτωση, πριν το 1966.

Μετά, ότι και να πουν οι διάφορες φοιτητικές ενώσεις δεν μετράει γιατί πολύ απλά δεν συμφωνούν ποτέ μεταξύ τους για ζητήματα που αφορούν το μέλλον όλων. Το δε αστείο της υπόθεσης είναι ότι όσοι εκείνες τις εποχές φώναζαν "κατά στην διάσπαση του πτυχίου σε ειδικότητες", σήμερα σπουδάζουν και υπερεξειδικεύονται σε Πανεπιστήμια του καπιταλιστικού βορά τον οποίον και κατηγορούσαν ως νεαροί μαχητές του Μάρξ ή του τραγουδιστή Βέρτη (ανάλογα σε ποια προσέγγιση της αριστεράς ανήκουν). Το διορισμένο προσωπικό επίσης μπορεί να μην έχει την απαραίτητη ειδίκευση πάνω στη διδακτική ενώ οι διάφορες κανονιστικές ρυθμίσεις με άλλο Τμήμα (βλ. Παιδαγωγικό) δεν είναι και τόσο εύκολες να γίνουν με την Ελληνική γραφειοκρατία. Εδώ μέσα σε ένα Τμήμα, ένας Τομέας με άλλον Τομέα και δεν έχουν καμία επαφή...σκέψου τι γίνεται μεταξύ των Τμημάτων και μάλιστα διαφορετικής Κοσμητείας. Στην Ελλάδα ζούμε...

 

[Asha]

Σχετικά με την παιδαγωγική επάρκεια, ούτε εγώ είμαι ιδιαίτερα ευχαριστημένη (και αυτό είναι μια γενική αντίληψη/στάση που επικρατεί ευρέως στο τμήμα μου, με άτομα που έχω μιλήσει για αυτό).
Καταλαβαίνω πως χρειάζεται κτλ, το βασικό μου πρόβλημα ήταν πως πολλά μαθήματα ήταν πολύ "θεωρητικά" θα προσπαθήσω να δώσω ένα παράδειγμα για να εξηγήσω τι εννοώ. Από όσα μαθήματα παιδαγωγικών είχαμε, θεωρώ πως πήρα όντως κάτι ως προς την διδακτική από το ένα (άντε δύο). Το συγκεκριμένο μάθημα ήταν το μοναδικό που αντί να εξετάζει ανεφάρμοστα πράματα σχετικά με το εκπαιδευτικό σύστημα και εκπαιδευτικές μεθόδους που δεν εφαρμόζονται στην πράξη, μας έβαζε στην εξέταση κανονικά κείμενα από τα σχολικά βιβλία με την οδηγία να σχεδιάσουμε ασκήσεις, ερωτησεις κατανόησης κτλ ενώ είχαμε και εργασία όπου έπρεπε να σχεδιάσουμε ένα μάθημα. Σε αυτό όντως παίρναμε μια ιδέα από το τι πρέπει να κάνουμε στην πράξη. Οπότε για τα υπόλοιπα μαθήματα, επειδή μπήκαν και αντικατέστσαν μαθήματα ελεύθερης επιλογής ή και επιλογής από την κατεύθυνση, υπήρχε η αίσθηση πως παρακολουθούμε κάτι άχρηστο αντί για κάτι τς κατεύθυνσς μας ή κάτι που θα είχαμε επιλέξει εμείς από μια μεάλη λίστα επιλογών και θα μας άρεσε πολύ περισσότερο.
Η πρακτική που είχαμε επίσης δεν πιστεύω πως ήταν επαρκής καθώς δεν μας δινόταν η ευκαιρία να διδάξουμε. Απλά πηγαίναμε στα σχολεία, παρακολουθούσαμε νομίζω 9 διδακτικές ώρες στο σύνολο και συμπλρώναμε κάποια φυλλάδια όπου γράφαμε λίο πολύ πως μας φάνηκε το μάθημα, τι βρήκαμε σωστό, τι λάθος κτλ.

Σχετικά με το φπ/φπψ, προσωπικά συμφωνώ πως είναι πολύ πιο σημαντικό να γνωρίζεις το γνωριστικό αντικείμενο καλά από το να μάθεις πως να διδάξεις κάτι που ενδεχομένως να γνωρίζεις ανεπαρκώς. Δεν έχω κάτι με το φ, αντιθέτως θεωρώ πως και αυτό είναι μια χαρά τμήμα (αν και πιστεύω πως ίσως θα μπορούσε να είναι κατεύθυνση πχ της φιλολογίας). Το βασικό μου πρόβλημα είναι με το π που πλέον διασπάστηκε και έγινε τμήμα εκπαίδευσης ενηλίκων και ειλικρινά, δεν το βρίσκω σωστό από αυτό το τμήμα να βγαίνει κάποιος φιλόλογος. Και σαν τίτλος μου ακούγεται σαν "ένα τμήμα που φτιάξαμε για να μην μείνουν οι καθηγητές του παιδαγωγικού τομέα χωρίς δουλειά μετά την διάσπαση και του δώσαμε και δικαιώματα για να μην γκριιάζει κανείς". Το ψ καλά έκανε και ενσωματώθηκε στο τμήμα ψυχολογίας. Δεν έχω κάποιο πρόβλημα με τους φοιτητές του, πιστεύω εξάλλου πως για να γίνει κάποιος φιλόλογος θέλει και προσωπική δουλειά. Αυτό που με ενοχλεί σαν αντίληψη όμως, είναι όταν ακούω παιδιά να λένε το "ήθελα να γίνω φιλόλογος και πήγα στο φπψ/φπ γιατί είναι πιο εύκολο, και δεν θα έχει τόσα αρχαία κιόλας". Το βρίσκω τραγικό. Δεν πιστεύω πως και το δικό μου τμήμα (ιστορικό αρχαιολοικό) προετοιμάζει τους φοιττές του επαρκώς ώστε να διδάξουν όλα τα φιλολογικά μαθήματα, αλλά έχει ένα ξεχωριστό αντικείμενο σπουδών τουλάχιστον.

Σχετικά με την επάρκεια για διδασκαλία των μαθημάτων Θεωρητικής Κατεύθυνσης, δεν απαιτείται και κάποια ιδιαίτερη γνώση που αποκτά κανείς από το Πανεπιστήμιο.

Κάποιος που θα διαβάσει την ύλη και θα την κατανοήσει, θα έχει και 2-3 βοηθήματα μαζί του, μπορεί να διδάξει Αρχαία.

Ιστορία, Λατινικά, Κοινωνιολογία σίγουρα μπορούν να διδαχθούν από τον καθένα χωρίς τίποτα ουσιαστικό να κατέχεις από πριν.

Πόσο μάλλον, θεωρητικά μαθήματα που διδάσκονται στο γυμνάσιο ή στην Α-Β-Γ Λυκείου γενικής.

Σίγουρα ένας απόφοιτος Αρχαιολογικού, Φιλοσοφίας, Φιλολογίας, Θεολογίας κλπ μπορεί να διδάξει τα πάντα από αυτά με μεγάλη επιτυχία

Πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί κάποιος να ισχυρίζεται πως μπορείς να διδάξεις μια γλώσσα (όπως τα αρχαία ή τα λατινικά) χωρίς ουσισαστική γνώση απο πριν. Με την ίδια λογική μήπως μπορείς να διδάξεις και κινέζικα ή γαλλικά χωρίς να ξέρεις; Ακόμα και με την γνώση της νέας ελληνικής που έχει μεγάλη συνάφεια με την αρχαία, δεν μπορεί κάποιος να διδάξει αρχαία απλά διαβάζοντας τα βοηθήματα. Αντιλαμβάνομαι πως είναι νεκρές γλώσσες και διδάσκονται διαφορετικά από ότι μια ζώσα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως μπορεί να το κάνει ο καθένας. Ας πάρω ένα από τα πιο απλά παραδείγματα. Είναι δυνατόν κάποιος να διδάξει αρχαία χωρίς να ξέρει να τονίζει τέλεια; Τι θα κάνει; θα μάθει παπαγαλία που μπαίνει ποιός τόνος στις λέξεις του επόμενου μαθήματος;
Εγώ προσωπικά πάντως ως απόφοιτη ιστορικού αρχαιολογικού ΔΕΝ μπορώ να διδάξω λατινικά. Δεν έχω τις γνώσεις. Και όχι μόνο εγώ, είχα και στο σχολείο μου φιλόλογο (δεν ξέρω από ποιό τμήμα) που δεν δίδασκε λατινικά και όταν την ρωτήσαμε μας είπε πως δεν ξέρει. Ειδικά με τα λατινικά συμβαίνει σε πολλούς, τώρα αν εσύ πιστεύεις πως είναι τόσο απλό που το κάνει ο καθένας ε τι να πω.
Ιστορία μπορεί κάποιος να διδάξει πιο εύκολα, απλά και πάλι αν δεν έχει υπόβαθρο από πίσω, δεν θα κάνει ουσιαστική δουλειά. Εδώ και εγώ που θεωρώ πως ιστορία θα μπορούσα πιστεύω να διδάξω καλά οποιαδήποτε εποχή ως απόφοιτη ιστορικού αρχαιολογικού, δυσκολεύομαι αρκετά με εποχές που ξεφεύγουν από την ειδίκευσή μου και σίγουρα δεν πιστεύω πως το κάνω με μεάλη επιτυχία. Με μεγάλη επιτυχία μπορώ να διδάξω μόνο το αντικείμενο του μεταπτυχιακό μου.

 

[Μάρκος Βασίλης]

@Μάρκος Βασίλης το ξέρεις πολύ καλά. Δεν είναι τόσο απλό το πρόβλημα των παθογενειών που υπάρχουν στην Ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση. Κάποια Τμήματα δυστυχώς μπορεί να μην υπακούν την "εγχώρια" λογική αγορά εργασίας και να μην συμμορφώνονται με τους κανονισμούς του κράτους ακριβώς. Έχουν την ακαδημαϊκή "ελευθερία" επιλογής του είδους προγράμματος σπουδών που θα ακολουθήσουν και με τις αντίστοιχες δεξιότητες. Ναι, το Μαθηματικό Τμήμα του Παν.Πατρών δεν επένδυσε ποτέ στην διδακτική των Μαθηματικών, καθώς άλλα Τμήματα ήταν περισσότερο προσανατολισμένα σ' αυτή την ειδίκευση. Τα έχουμε ξαναπεί. Το πρόβλημα έγκειται αλλού νομίζω, στον αριθμό των αποφοίτων και στην απουσία επαγγελματικών επιλογών ακόμη και σε τομείς έξω από την μέση εκπαίδευση των Μαθηματικών. Έτσι αναγκαστικά, για πολλές δεκαετίες σε πολλά δημόσια σχολεία και φροντιστήρια εργάστηκαν και εργάζονται Μαθηματικοί χωρίς την απαραίτητη ειδίκευση. Μπορεί να έχουν πολύ καλό Μαθηματικό προφίλ με αμιγώς Μαθηματικά μαθήματα κάτι που τους κάνει καλούς επιστήμονες για τις μεγάλες τάξεις του σχολείου. Δεν υπάρχει μόνο η μια λύση, ως σωστή. Σαφώς και θα πρέπει να γίνεται κάποια επιμόρφωση στην διδασκαλία ενός γνωστικού αντικειμένου με έμφαση στην προσωπικότητα του παιδιού, αλλά αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει πριν την απόφαση να ιδρυθούν νέα Τμήματα Μαθηματικών και στην προκείμενη περίπτωση, πριν το 1966.

Μετά, ότι και να πουν οι διάφορες φοιτητικές ενώσεις δεν μετράει γιατί πολύ απλά δεν συμφωνούν ποτέ μεταξύ τους για ζητήματα που αφορούν το μέλλον όλων. Το δε αστείο της υπόθεσης είναι ότι όσοι εκείνες τις εποχές φώναζαν "κατά στην διάσπαση του πτυχίου σε ειδικότητες", σήμερα σπουδάζουν και υπερεξειδικεύονται σε Πανεπιστήμια του καπιταλιστικού βορά τον οποίον και κατηγορούσαν ως νεαροί μαχητές του Μάρξ ή του τραγουδιστή Βέρτη (ανάλογα σε ποια προσέγγιση της αριστεράς ανήκουν). Το διορισμένο προσωπικό επίσης μπορεί να μην έχει την απαραίτητη ειδίκευση πάνω στη διδακτική ενώ οι διάφορες κανονιστικές ρυθμίσεις με άλλο Τμήμα (βλ. Παιδαγωγικό) δεν είναι και τόσο εύκολες να γίνουν με την Ελληνική γραφειοκρατία. Εδώ μέσα σε ένα Τμήμα, ένας Τομέας με άλλον Τομέα και δεν έχουν καμία επαφή...σκέψου τι γίνεται μεταξύ των Τμημάτων και μάλιστα διαφορετικής Κοσμητείας. Στην Ελλάδα ζούμε...

Μα μιλούσαμε συγκεκριμένα για το ζήτημα της επάρκειας στις καθηγητικές σχολές. Το ζήτημα της αναντιστοιχίας του αριθμού των αποφοίτων με τις θέσεις στην αγορά εργασίας είναι πολύ ευρύτερο και ναι μεν επηρεάζει το ζήτημα της επάρκειας, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι η εξασφάλιση της ποιότητας των εκπαιδευτικών που βγαίνουν από τις καθηγητικές σχολές λύνεται μόνο αν ρυθμίσουμε σωστά τον αριθμό των εισακτέων. Αυτό μπορεί να γίνει, όπως δείχνουν σε έναν βαθμό οι τωρινές μερικές προσπάθειες και με άλλους τρόπους.

 

[Memetchi]

Επειδή πάλι βγαίνουμε εκτός δεν υπάρχει ένα πιο σχετικό θέμα να μετακινηθούμε; Κάτι σχετικό με την διδασκαλία γενικότερα

Η πρακτική που είχαμε επίσης δεν πιστεύω πως ήταν επαρκής καθώς δεν μας δινόταν η ευκαιρία να διδάξουμε. Απλά πηγαίναμε στα σχολεία, παρακολουθούσαμε νομίζω 9 διδακτικές ώρες στο σύνολο και συμπλρώναμε κάποια φυλλάδια όπου γράφαμε λίο πολύ πως μας φάνηκε το μάθημα, τι βρήκαμε σωστό, τι λάθος κτλ.

Δεν διδάξατε καθόλου; Και μόνο 9 ώρες; Πάντως και η παρακολούθηση χρήσιμη είναι, σου δίνει μια καλή αίσθηση του πως είναι ένα μάθημα από μια άλλη οπτική που δεν είχες ως μαθητής όπως επίσης και το πως σκέφτονται οι μαθητές. Και ακριβώς επειδή δεν ντρέπονται να τα πουν και με τον φοιτητή δίπλα, εγώ ήξερα πάντα ποιος διάβασε, ποιος είχε σκοπό να αντιγράψει, ποιος κορόιδευε ότι "ξέχασε" το τετράδιο κτλ.

 

[Asha]

Επειδή πάλι βγαίνουμε εκτός δεν υπάρχει ένα πιο σχετικό θέμα να μετακινηθούμε; Κάτι σχετικό με την διδασκαλία γενικότερα


Δεν διδάξατε καθόλου; Και μόνο 9 ώρες; Πάντως και η παρακολούθηση χρήσιμη είναι, σου δίνει μια καλή αίσθηση του πως είναι ένα μάθημα από μια άλλη οπτική που δεν είχες ως μαθητής όπως επίσης και το πως σκέφτονται οι μαθητές. Και ακριβώς επειδή δεν ντρέπονται να τα πουν και με τον φοιτητή δίπλα, εγώ ήξερα πάντα ποιος διάβασε, ποιος είχε σκοπό να αντιγράψει, ποιος κορόιδευε ότι "ξέχασε" το τετράδιο κτλ.

Κάνουμε και πρακτική σε ανασκαφή που είναι μια βδομάδα και υπάρχει και του ΕΣΠΑ που πηγαίνει όποιος θέλει(και επιλεγεί) απλά σπάνια διαλέγει κάποιος να πάει σε σχολείο. Συνήθως πηγαίνουν σε άλλους φορείς, κανένα μουσείο, καμία ξένη αρχαιολογική σχολή, εφορεία αρχαιοτήτων... διάφορα τέτοια.
Πηγαμε τρείς δοαφορετικές μέρες σε τρία σχολεία και κάτσαμε τρείς ώρες στο καθένα (και συνήθως βλέπαμε και τρεις διαφορετικούς καθηγητές στο κάθε σχολείο) οπότε δεν αποκτούσαμε οικειότητα με κάποιον καθηγητή ή με κάποια τάξη. Κάναμε μια συζήτηση μετά με τον καθηγητή και με την υπεύθυνη της πρακτικής. Ήταν όλα τα σχολεία πρότυπα/πειραματικά που πηγαίναμε και νομίζω ήταν λίγο διαφορετικές οι συνθήκες από κανονικό δημόσιο. Ήταν ενδιαφέρουσα εμπειρία.

 

[Memetchi]

Κάνουμε και πρακτική σε ανασκαφή που είναι μια βδομάδα και υπάρχει και του ΕΣΠΑ που πηγαίνει όποιος θέλει(και επιλεγεί) απλά σπάνια διαλέγει κάποιος να πάει σε σχολείο. Συνήθως πηγαίνουν σε άλλους φορείς, κανένα μουσείο, καμία ξένη αρχαιολογική σχολή, εφορεία αρχαιοτήτων... διάφορα τέτοια.
Πηγαμε τρείς δοαφορετικές μέρες σε τρία σχολεία και κάτσαμε τρείς ώρες στο καθένα (και συνήθως βλέπαμε και τρεις διαφορετικούς καθηγητές στο κάθε σχολείο) οπότε δεν αποκτούσαμε οικειότητα με κάποιον καθηγητή ή με κάποια τάξη. Κάναμε μια συζήτηση μετά με τον καθηγητή και με την υπεύθυνη της πρακτικής. Ήταν όλα τα σχολεία πρότυπα/πειραματικά που πηγαίναμε και νομίζω ήταν λίγο διαφορετικές οι συνθήκες από κανονικό δημόσιο. Ήταν ενδιαφέρουσα εμπειρία.

Κατάλαβα. Ίσως για αυτό να μην την θεωρείς επαρκή. Δεν κάλυπτε όλα τα κομμάτια μιας διδακτικής μέρας.