Παγκόσμια είναι η κατακραυγή. Ξέφυγε από τα σύνορα τής βυζαντινορθόδοξης χώρας μας κι άρχισε ήδη να παίρνει τεράστιες διαστάσεις το νέο φιάσκο με τη σύλληψη τού νέου, που υπέπεσε στο φοβερό αδίκημα για τη Ρωμιοσύνη, να τολμήσει να σατιρίσει κάποιο καλόγερο.
Με μια απλή περιήγηση στο διαδίκτυο μπορείτε να δείτε πλήθος ιστοσελίδων, blogs ανώνυμων κ.λπ., αλλά και γνωστών κι επωνύμων ανθρώπων διεθνώς, όπως π.χ. τον καθηγητή Richard Dawkins, να συμπαρίστανται στην περιπέτεια τού 27χρονου θύματος τής αρρωστημένης μεσαιωνικής νοοτροπίας, που ταλανίζει τα μυαλά των σημερινών κατοίκων τού ελλαδικού χώρου. Την υπόθεση παρακολουθεί ήδη και η Ύπατη Αρμοστεία τού Ο.Η.Ε. για τα Δικαιώματα τού Ανθρώπου.
Για όλα αυτά και για το πώς βλέπει την σημερινή κατάσταση από τη δική του οπτική σκοπιά, μίλησε στην «Ελεύθερη Έρευνα» ο ίδιος ο δημιουργός τής ιστοσελίδας «Γέροντας Παστίτσιος», Φίλιππος Λοΐζος, ο οποίος επιπλέον μάς αποκάλυψε αρκετές άγνωστες σκοτεινές πτυχές τής κωμικοτραγικής αυτής υπόθεσης.
Φίλιππος Λοΐζος.
Δεν είναι τρομοκράτης, δεν είναι ναρκομανής, δεν είναι εγκληματίας, όπως ξαφνικά άρχισαν να τον κατηγορούν την περασμένη εβδομάδα, όταν κινήθηκαν σύσσωμοι οι μηχανισμοί τής σε βυζαντινό μεσαίωνα ευρισκόμενης (β)ρωμιοσύνης, να τον συλλάβουν, να τον οδηγήσουν στο κρατητήριο και με χειροπέδες στον εισαγγελέα.
Απλά, υπέπεσε στο τρομερό για την κοινωνία μας έγκλημα, να σατιρίσει ένα γραφικό αγιορείτη καλόγερο.
Ε.Ε.: Ποιός είναι ο Φίλιππος Λοΐζος; Μίλησέ μας λίγο για τον εαυτό σου, ώστε να σε γνωρίσουν καλύτερα οι αναγνώστες τής «Ελεύθερης Έρευνας».
- Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Βόλο. Ήμουν κακός μαθητής, γιατί προτιμούσα να παίζω ποδόσφαιρο, μπάσκετ ή βιντεοπαιχνίδια και να διαβάζω κόμικς. Δεν με απασχολούσαν και πολύ τα μαθήματα, γι΄αυτό κατά κάποιο τρόπο γλύτωσα από αυτό που λένε «ελληνική παιδεία», ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. (Σ.σ. διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Οι τής ημετέρας τουρκοβυζαντινής (παρα)παιδείας μετέχοντες).
Ταυτιζόμουν περισσότερο με το ήθος και την προσωπικότητα τού Σούπερμαν και τού Μπάτμαν, παρά με τού Χριστού, για παράδειγμα. Γενικά, όλα αυτά, που επιχειρεί να πλασάρει το Σύστημα, μού δημιούργησαν απέχθεια. Ο τρόπος του εξ άλλου είναι πολύ κακός και λαθεμένος. Τα επιβάλει με τον τρόμο και το ξύλο. Εγώ είχα φάει πολύ ξύλο στο δημοτικό, γιατί πρόλαβα την εποχή, που οι δάσκαλοι ακόμα βαράγανε. Μάς έβαζαν κάθε πρωί να στοιχηθούμε, να κάτσουμε ανάπαυση και προσοχή και να κάνουμε έπαρση σημαίας τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο.
Ο φόβος όμως, είτε θα σε κάνει δούλο είτε θα σε αποτρέψει από τη σκλαβιά. Εγώ ήμουν από αυτούς, που ένιωσαν αποστροφή από όλο αυτό το πράγμα και το έβλεπα αντιδραστικά. Έβγαλα χαμηλό βαθμό απολυτηρίου και σπούδασα ιχθυοκαλλιέργειες. Ασχολήθηκα με αυτό, επειδή έχει μέλλον, αλλά και αρκετή Βιολογία, που μ΄αρέσει - ένα από τα ελάχιστα μαθήματα, που κατάφερα να συμπαθήσω μέσα από το Σύστημα.
Πολλοί επιχείρησαν να με αποτρέψουν από το να σπουδάσω αυτό το αντικείμενο. Τότε ήταν τής μόδας η Πληροφορική και τα Οικονομικά. Εγώ όμως, πάντα ήθελα να δουλέψω πρωτογενή τομέα, είμαι και αγρότης, οπότε πιστεύω, ότι βρίσκομαι σε σχετικά καλή μοίρα για τα επίπεδα αυτής τής χωρας.
Πάντα άκουγα ροκ μουσική...
Ε.Ε.: Γιατί δεν προτιμούσες την παραδοσιακή μουσική; Μπουζούκια και κλαρίνα...
- Πιστεύω, ότι μεγάλωσα σ’ ένα οικογενειακό περιβάλλον, το οποίο είχε μια άλφα αισθητική. Ήμουν τυχερός σε αυτό το θέμα. Εξ άλλου πιστεύω, ότι τα μικρά παιδιά καταλαβαίνουν και την καλή τέχνη. Πάντα ένιωθα αποστροφή για το σκυλάδικο και το κακόγουστο. Άκουγα ρόκ, η οποία μιλούσε για τα πάντα. Για τη φιλία, τον έρωτα, την επανάσταση κ.λπ.. Αυτή η μουσική με τράβηξε. Την ακούω μέχρι σήμερα, τη θεωρώ διαχρονική, κλασική μουσική.
Ήμουν αυτό που λένε «παιδί τού περιθωρίου», γιατί οι περισσότεροι άκουγαν άλλα πράγματα και ζούσαν μέσα στο life style. Ευτυχώς, εγώ ποτέ δεν έπεσα μέσα σ’ αυτό όχι γιατί δεν είχα τα λεφτά ή κάτι τέτοιο, αλλά γιατί το θεωρούσα ανούσιο. Συνεπώς, δεν έχω σοκαριστεί από την οικονομική κρίση, όπως ορισμένοι, που δεν μπορούν πλέον να ζήσουν με την ίδια με παληότερα χλίδα, γιατί δεν μπορούν πλέον, να πάνε να σπάσουν πιάτα στο σκυλάδικο κ.λπ.. Πιστεύω, ότι το να ζεις καλά δεν είναι ταυτόσημο τής υπερκατανάλωσης.
Ε.Ε.: Τί σε προβληματίζει από τη ζωή σου μέσα στην κοινωνία που ζεις;
- Με προβληματίζει το ότι δεν υπάρχει φαντασία. Ανέκαθεν οι άνθρωποι περίμεναν έτοιμες συνταγές, έτοιμες εικόνες, έτοιμα «είδωλα»-πρότυπα προς μίμηση, που λέμε. Είναι γνωστό, ότι ο ρωμιός δεν διαβάζει. Μόνο τις σκουπιδοφυλλάδες. Ασχολείται με το τί λέει ο μπακάλης ή το τί έλεγε ο παππούς του κι η γιαγιά του. Αυτό φυσικά, τους εξοντώνει τη φαντασία.
Εγώ θέλω να ενεργώ αυτόβουλα, αυθόρμητα, να φαντάζομαι τον κόσμο αλλιώς, να κοινωνικοποιούμαι συνεχώς, να καταλαβαίνω μέσα από τη δράση μου τί εστί ενεργός πολίτης. Το πρόβλημά μου είναι, ότι δεν μπορώ να βρω συντρόφους. Έχω βέβαια συντρόφους από την Αριστερά, αλλά δεν θεωρώ, ότι ανήκω σε αυτό το χώρο 100%, γιατί κι αυτοί κατά κάποιο τρόπο ακολουθούν «ευαγγέλια» κι έτοιμες συνταγές, οι οποίες ειπώθηκαν πριν δυο αιώνες.
Ε.Ε.: Γιατί επέλεξες αυτό τον τρόπο αντίδρασης;
- Πιστεύω, ότι δεν ζω σε μια δημοκρατική χώρα, που δεν μπορώ να μιλήσω ελεύθερα και να βρω έναν υγιή αντίλογο. Στον τόπο που ζώ, οι άνθρωποι αποτελούν μια άμορφη-απρόσωπη μάζα, η οποία αντιδρά τριτοκοσμικά.
Γι΄αυτό επέλεξα και την ανωνυμία τού internet, η οποία μού παρείχε κάποιες εγγυήσεις, ώστε να λέω αυτά που θέλω.
Δεν ήθελα να χρησιμοποιώ χυδαιολογίες, γιατί και δεν είναι τού γούστου μου, αλλά και γιατί ξέρω, ότι μια καλή σάτιρα πρέπει να κρατάει κάποια ισορροπία μεταξύ χυδαιότητας και υγιούς κριτικής. Γι’ αυτό, επέλεξα μια σάτιρα, η οποία να καυτηριάζει. Αν έβριζα, αυτή τη στιγμή δε θα με ήξερε κανένας. Σήμερα όμως, κατηγορούμαι για καθύβριση τής θρησκείας.
Η σάτιρα ήταν επίσης κάτι, το οποίο με ψυχαγωγούσε. Δεν περίμενα να «αλλάξω τον κόσμο» με κάτι τέτοιο, αλλά απ’ ότι φαίνεται εκεί πάει το πράγμα... (γέλια). Πάει να βγει κάτι καλό πολιτειακά. Φαίνεται, ότι υπάρχει ένα τεράστιο κίνημα άθεων, κάποιων, που δεν αναγνωρίζουν αυτές τις εξ αποκαλύψεως αλήθειες τού Συστήματος και μού συμπαραστέκονται.
Ε.Ε.: Για το «έγκλημα», που διέπραξες σού φόρεσαν χειροπέδες;
Σού έκαναν κατάσχεση προσωπικών στοιχείων;
-Ενώ εγώ εργαζόμουν στα Ψαχνά, η Δίωξη πήγε στο σπίτι μου στο Βόλο, όπου μένουν οι γονείς μου. Με το που μπήκαν μέσα, το πρώτο πράγμα, που ρώτησαν τους δικούς μου ήταν αν είμαστε χριστιανοί ορθόδοξοι. Έψαξαν το σπίτι εξονυχιστικά, ακόμα και κάτω από τα στρώματα, προφανώς για να βρουν αν ανήκα σε κάποια τρομοκρατική ή παραθρησκευτική οργάνωση ή ίσως έψαχναν να βρουν τη μυστική συνταγή για το παστίτσιο (γέλια). Μάλιστα, έπαθαν κι ένα μικρό σοκ, γιατί η μητέρα μου είχε μαζέψει όλες τις εικόνες, που διατηρεί στο σπίτι, και τις είχε βάλει επάνω στο γραφείο μου, οπότε σοκαρισμένοι αναρωτήθηκαν μήπως μπήκαν σε λάθος σπίτι (γέλια). Δεν βρήκαν τίποτα.
Μετά, ήρθαν και με βρήκαν εκεί που δούλευα, στα Ψαχνά. Μού μίλησαν, μού εξήγησαν διάφορα πράγματα αν και αμφιβάλλω αν κι εκείνοι είχαν καταλάβει τί ακριβώς είχε συμβεί, γιατί μια γελούσαν, μια το έπαιζαν σοβαροί. Είχαν αντιληφθεί βέβαια, το τραγελαφικό τής κατάστασης. Ήταν ευγενέστατοι πάντως, παιδιά τής ηλικίας μου.
Μού πέρασαν χειροπέδες την επόμενη μέρα, όταν βγήκα από το κελί, στο οποίο έκατσα ένα βράδυ, μέχρι να με πάνε στον εισαγγελέα. Με πήγαν για φωτογραφίες στην αρχή, μού πήραν πάρα πολλά αποτυπώματα και τελικά, με πήγαν στον εισαγγελέα, για να μού καθορίσει την ποινή. Είχα φορτωθεί μια δικογραφία 26 σελίδων, την οποία μόλις σήμερα πήρα στα χέρια μου κι ακόμα δεν την έχω διαβάσει.
Απέφυγα το αυτόδικο, ήθελα να δω ακριβώς γιατί δικάζομαι, να το βγάλω και παραέξω, να το μάθει κι ο κόσμος. Πάνε να μού φορτώσουν πάρα πολύ υλικό, το οποίο δεν ανέβασα εγώ στη σελίδα. Κάποιο από αυτό το υλικό ορισμένοι το θεώρησαν υβριστικό, αλλά είτε είναι είτε δεν είναι, δεν είναι δικό μου υλικό. Το δικό μου το υλικό ήταν σε εντελώς διαφορετικό πνεύμα από αυτά, που ανέβαζαν οι άλλοι.
Εκτιμώ, ότι μελετώντας τη δικογραφία θα αποκαλυφθούν πολλά σκοτεινά σημεία τής όλης υπόθεσης, για το πώς έγινε η άρση κι αν ήταν νόμιμα όλα αυτά, που έγιναν. Από νομικούς, που μίλησα και σύμφωνα με διάφορα νομικά άρθρα, που διάβασα, φαίνεται, πως η υπόθεση έχει πάρα πολλά σκοτεινά σημεία, που σύντομα θα τα επισημάνουμε, ώστε να μάθει κι ο κόσμος τί ακριβώς έγινε.
Με τραβάνε με συνοπτικές διαδικασίες για πλημμέλημα, αλλά εξ όσων έχω πληροφορηθεί, το συγκεκριμένο αδίκημα έχει περιπέσει σε πταίσμα, το οποίο δεν προβλέπει ούτε άρση τού απορρήτου ούτε χειροπέδες ούτε τίποτα. Επομένως, έχω αδικηθεί κι από το Facebook, αλλά κυρίως κι από τη Δικαιοσύνη.
Ε.Ε.: Ποιοί σε υποστήριξαν;
Με υποστήριξαν η «Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα τού Ανθρώπου», η «Ένωση Άθεων», ενώ πολλοί δικηγόροι προσφέρθηκαν να με αναλάβουν αφιλοκερδώς. Την υπόθεσή μου παρακολουθεί και η Ύπατη Αρμοστεία τού Ο.Η.Ε. για τα Δικαιώματα τού Ανθρώπου.
Με υποστήριξαν επίσης, κόμματα τής Αριστεράς. Υπήρχε πολύ κόσμος στο διαστήριο κι εκτιμώ, ότι θα υπάρξει και στην επόμενη δίκη (η προηγούμενη αναβλήθηκε λόγω τής απεργίας), προκειμένου να μού συμπαρασταθεί.
Ε.Ε.: Αυτός που σατίρισες δεν ήταν άγιος. Τον επέλεξες εσκεμμένα ή θα μπορούσες να σατιρίσεις και κάποιον, που η Εκκλησία τον έχει επίσημα ανακηρύξει ως άγιο. Υπάρχει διαφορά;
- Διάλεξα τον συγκεκριμένο, για να επισημάνω κυρίως το βυζαντινισμό τής χώρας, όπου οι προφητείες, οι εσχατολογίες και οι φανατισμοί δίνουν και παίρνουν σε περιόδους κρίσης. Το συγκεκριμένο πρόσωπο εξ άλλου προβλήθηκε πολύ τον τελευταίο καιρό, ότι δήθεν πρόβλεψε την κρίση, λες κι η Ελλάδα δεν είχε και πριν κρίση.
Αυτό εμένα με εξοργίζει, γιατί αντί να κάτσουν να σκεφτούν πάνω στα πραγματικά προβλήματα, περιμένουν τη σωτηρία από τον ουρανό, από το «ξανθό γένος», από τους Ελ, από τούς Έψιλον και τους άλλους μύθους, που κυκλοφορούν. Είμαι γενικά κατά τής ηττοπάθειας, τού βολέματος και τής γενικευμένης αυτής κατάστασης, που επικρατεί στην κοινωνία μας.
Όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος τής ερώτησης, όχι δεν με απασχολεί αν είναι επίσημα αναγνωρισμένος ως άγιος. Θα μπορούσα για παράδειγμα να είχα επιλέξει τον άγιο Κωνσταντίνο, που είχε σκοτώσει τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Θα το έκανα ευχαρίστως.
Δεν είμαι μόνο εγώ, που αμφισβητώ την αγιότητα των πραγματικών ή φανταστικών προσώπων τής χριστιανικής πίστης. Υπάρχουν ακόμα κι ορισμένοι πιστοί, που για κάποιους αγίους λένε, ότι κακώς είναι άγιοι. Επομένως, γιατί να μην το κάνω κι εγώ;
Ε.Ε.: Υπάρχουν μορφές άγιες;
- Δεν υπάρχουν άγιες μορφές, δεν υπάρχουν αυθεντίες, δεν υπάρχουν παντογνώστες.
Ε.Ε.: Ο Παΐσιος μιλούσε με βατράχια. Άλλοι άγιοι μιλούσαν με λιοντάρια ή άλλα ζώα. Η Εύα στον Παράδεισο μιλούσε μ΄ένα φίδι κι αυτή η συνομιλία αποτελεί βασικό σημείο για τη χριστιανική πίστη, γιατί αν δεν είχε γίνει η συνομιλία αυτή, δεν θα είχε γίνει το προπατορικό αμάρτημα, δεν θα είχε χρειαστεί να στείλει ο Γιαχβέ το γιό του στη Γή κ.λπ. κ.λπ.. Υπάρχει διαφορά λοιπόν;
- Ασφαλώς όχι! Γι΄αυτό κι εγώ εξ άλλου αυτά τα καυτηρίασα με εύστοχο τρόπο αν κρίνω κι από την μεγάλη ανταπόκριση τού κόσμου, στον οποίο άρεσε και τα κοινοποιούσε.
Μάζεψα πολύ κόσμο κι αυτό ήταν η αιτία, που κινητοποιήθηκε ολόκληρος κρατικός μηχανισμός, για να μού κατασχέσει το υπερόπλο τής σάτιρας, το οποίο χειριζόμουν καλά, απ΄ότι φάνηκε.
Ε.Ε.: Τον υπολογιστή σου;
- Ο υπολογιστής ήταν το τεχνολογικό μέσον. Μπορεί δηλαδή, να μού κατάσχεσαν το laptop, αλλά το όπλο τής σάτιρας το κουβαλάω ακόμα. Είναι το μυαλό μου κι αυτό δεν μπορεί να κατασχεθεί.
Ε.Ε.: Αυτό, που εσύ σατιρίζεις όμως, για κάποιους άλλους αποτελεί πίστη. Οφείλεις να σέβεσαι την πίστη των άλλων ή όχι;
- Πίστη μπορεί να είναι κι ο πατερούλης Στάλιν. Στο διαδίκτυο είχα βρει ένα ρώσικο ρεπορτάζ, στο οποίο κάποιοι τρελοί ζητούσαν την αγιοποίησή του.
Για πολλούς, πάρα πολλά πράγματα είναι ιερά. Εγώ όμως πιστεύω, ότι τίποτε δεν είναι ιερό. Όλα πρέπει να βγαίνουν στο φως τής κριτικής, όλα να αμφισβητούνται και γενικά να μην μπαίνουν όρια στη σάτιρα, γιατί πάντα θα βρεθεί κάποιος να τα παραβιάσει και ή θα υπάρχει απόλυτη ελευθερία λόγου ή απόλυτη λογοκρισία. Θέλω να πώ, ότι ούτε η λογοκρισία έχει όρια. Τα όρια είναι γενικά απροσδιόριστα. (Σ.σ.: Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: -Σεβασμός στη θρησκευτική πίστη; -Ασφαλώς όχι!).
Εγώ πιστεύω, ότι όφειλα να το κάνω με ένα τρόπο, που να μην είναι πρόστυχος. Ήθελα να το κρατάω σε καθαρά αριστοφανικά επίπεδα, δηλαδή να έχει μια αίσθηση το χιούμορ μου σε αντίθεση με αυτό, που πέρασε στον κόσμο, ότι δηλαδή κάποιος δήθεν έβριζε, το οποίο σόκαρε την κοινωνία.
Ε.Ε.: Εκτός από τους θρησκευτικούς μύθους υπάρχουν και πολλών άλλων ειδών μύθοι στην κοινωνία μας, όπως π.χ. οι εθνικοί μύθοι (ευγενής καταγωγή από τους αρχαίους έλληνες, αγία Λαύρα κ.λπ.). Πώς τους βλέπεις αυτούς;
- Απεχθάνομαι κάθε είδους ετεροπροσδιορισμό. Το να πιστεύεις, ότι είσαι απόγονος τού Σωκράτη, αυτό δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Το να κοκορεύεσαι, ότι είσαι έλληνας έχει την ίδια βαρύτητα με το να κοκορεύεσαι, ότι είσαι Ολυμπιακός για παράδειγμα. Με ενδιαφέρει τί είσαι εσύ και τί κάνεις.
Μού αρέσει η αυτονομία τής σκέψης, η αυτονομία των ανθρώπων. Πιστεύω, ότι η αυτόνομη κοινωνία προϋποθέτει και αυτόνομα άτομα. Η κοινωνία είναι μια αέναη δημιουργία, η οποία προϋποθέτει ένα μυαλό, που να ανασαίνει απ’ όλες τις πλευρές, δηλαδή να μην είναι περιφραγμένο, αλλά να δημιουργεί αυτοβούλως και να πειραματίζεται συνεχώς.
Να μην περιορίζεται σε εθνικούς μύθους ούτε σε θρησκευτικούς, αλλά ούτε και σε οικονομικούς μύθους, όπως π.χ. μάς λένε, ότι η ελεύθερη αγορά θα μάς κάνει να στρωθούμε στη δουλειά, ο καθένας θα παίρνει αυτό που παράγει κ.λπ. κι ότι δήθεν έτσι θα πάμε σε μια ιδανική κοινωνία. Γενικά, κι ο κλάδος τής οικονομίας διέπεται κι αυτός από πολλούς μεταφυσικούς μύθους.
Δραστηριοποιούμαι, για να καταλύσω κι αυτούς τους μύθους, αλλά ενόχλησα κι εκεί αντέδρασε η κοινωνία.
Εν τέλει όμως, δεν πιστεύω, ότι είναι πολλοί εκείνοι, που αντέδρασαν. Ναι, τα e-mails ήταν χιλιάδες, αλλά μπορώ να σού φέρω κι άλλους τόσους, που με επικρότησαν. Απλά, αυτή η μερίδα των ανθρώπων δεν αντιδρά κόσμια, αλλά τριτοκοσμικά και κάνει πολλή φασαρία. Αντιδρά με ύβρεις, με χυδαιολογίες, με απειλές κατά τής ζωής. Δεν δίστασαν να απειλήσουν ακόμα και τους ίδιους τους αστυνομικούς, προκειμένου με συλλάβουν. Δεν είναι μόνο το Σύστημα το σάπιο, που κινήθηκε να με δέσει, ήταν και μια μερίδα τού λαού, που έσπευσε να με «λιθοβολήσει».
Ε.Ε.: Τί μπορεί να περιμένει ένας νέος άνθρωπος από μια κοινωνία, που ενώ είναι κλινικά νεκρή σε όλα τα ουσιαστικά της θέματα, έσπευσε να σε στείλει στις πυρές τής Ιεράς Εξέτασης, επειδή εξέφρασες τις διαφωνίες σου με σατιρικό τρόπο;
- Δεν μπορώ να περιμένω κάτι. Όσο βλέπουμε τα πράγματα ιερά και στάσιμα, δεν υπάρχει ρευστότητα σε αυτή την κοινωνία, δεν υπάρχει ροή ιδεών, δεν υπάρχει ουσιαστική δράση, ουσιαστική αμφισβήτηση. Θεωρούμε, ότι το πρόβλημα περιορίζεται μόνο στους θεσμούς και τα πρόσωπα, δηλαδή να φύγει ο Γιωργάκης, να έρθει ο Κωστάκης.
Αυτό φάνηκε και με το κίνημα των αγανακτισμένων, οι οποίοι, με το που άλλαξαν ποιμένα, διαλύθηκαν, εξαφανίστηκαν, γιατί -προφανώς- δεν είχαν να πουν τίποτα. (Σ.σ. Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Από την παιδεία, όχι από την πλατεία..., Η «τυχερή γενιά» τής... παράγκας, Η Ρωμιοσύνη τού μέλλοντος στο Άνω και Κάτω Σύνταγμα, Αγανάκτησον Κύριε τον λαόν σου..., Αγανακτισμένοι βυζαντινοί, Απάλλαξον Θεοτόκε Παρθένε, Ως εκ των πολλών μου αγανακτισμών).
Ε.Ε.: Γιατί επέλεξες την «Ελεύθερη Έρευνα» και μάς έκανες τη χαρά να σε ακούσουμε κι όχι τα τόσα άλλα Μ.Μ.Ε., που γνωρίζουμε, ότι σε πιέζουν αφόρητα για συνεντεύξεις αυτό τον καιρό;
- Γιατί είσαστε από τα λίγα περιοδικά, που τολμούν να πουν κάποια ριζοσπαστικά πράγματα, τα οποία βέβαια, η κοινωνία δείχνει να μην είναι έτοιμη να τα δεχθεί ακόμα.
Το ίδιο θα λέγαμε και για την αμφισβήτηση τής θρησκείας, που ακόμα και πριν από μια δεκαετία, η ντόπια κοινωνία δεν ήταν έτοιμη να την δεχθεί, αλλά απ΄ότι φαίνεται η θρησκευτική αμφισβήτηση έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις κι αυτή τη στιγμή είναι δίπλα μου, μού συμπαραστέκεται και γιατί όχι αργότερα να μπορέσει να καταρρίψει κι άλλους μύθους, ώστε να πορευθούμε πιο δημιουργικά στο μέλλον.
Επίσης επέλεξα κι έναν δημοσιογράφο, τον Κώστα Βαξεβάνη, τον οποίο θεωρώ από τους λίγους αξιόπιστους. Μίλησα και σε δυο άλλους επίμονους δημοσιογράφους, που έπαιρναν συνεχώς τηλέφωνο σπίτι μου. Ίσως όμως, λόγω τής προβληματικής επικοινωνίας, που έγινε μετά βίας μέσω τηλεφώνου με κακό τηλεφωνικό σήμα, κάποια λεγόμενά μου αλλοιώθηκαν.
Το πρώτο, που γράφτηκε ήταν, το ότι έχω μετανοιώσει. Και βέβαια δεν έχω μετανοιώσει! Ένα άλλο, ότι ανήκω σε ευσεβή οικογένεια κι είμαστε τακτικοί στα θρησκευτικά μας καθήκοντα σε κάθε χριστιανική γιορτή. Εγώ δεν πηγαίνω στην εκκλησία. Μόνο στην Ανάσταση πηγαίνω κι αυτό απ΄έξω, για να χαζέψω αιθέριες γυναικείες υπάρξεις (γέλια).
Τώρα, όσον αφορά στο κατά πόσο είμαι αισιόδοξος, δεν ήμουν και τόσο, αλλά από τα γεγονότα, από το κύμα συμπαράστασης, που βλέπω να έρχεται αυτές τις μέρες απ’ όλο τον κόσμο, αρχίζω και βλέπω τα πράγματα πιο αισιόδοξα.
Ε.Ε.: Και τώρα, ύστερα απ΄όλα αυτά, τί μέλλει γενέσθαι;
Δεν θέλω να σταματήσω τον πολιτικοκοινωνικό ακτιβισμό. Είμαι ένας νέος άνθρωπος, έχω ακόμα ενέργεια να βγάλω και να αντιμετωπίσω πράγματα, που με αφορούν.
Πολλοί φίλοι μου φεύγουν στο εξωτερικό, για να βρουν δουλειά. Αυτό εμένα δεν μού αρέσει. Θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου. Φυσικά, μόνος μου δεν μπορώ να κάνω τίποτα.
Ο τόπος περνάει μια καμπή. Από τα ποσοστά τού ναζιστικού κόμματος, φαίνεται να αυταρχικοποιείται. Αυτά βέβαια τα ποσοστά δεν αντικατοπτρίζουν τελείως την πραγματικότητα, δεν τα παίρνω τοις μετρητοίς, γιατί δεν ψηφίζουν όλοι. Οι μισοί σχεδόν δεν ψηφίζουν, άλλοι τόσοι ανήκουν στην Αριστερά. Δηλαδή υπάρχει το αντίπαλο δέος, υπάρχει ρεύμα, για να αντιμετωπιστει την αυταρχικοποίηση τής κοινωνίας.
Θεωρώ ανθυγιεινή αυτή την τριτοκοσμική αντίδραση τής κοινωνίας, δηλαδή βλέπει, ότι νοσεί η δημοκρατία -ό,τι κι αν σημαίνει αυτό- επομένως καταργούμε τη δημοκρατία. Αυτή είναι η λογική τού «πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι» και δεν την ασπάζομαι. Πιστεύω, ότι το μοναδικό ανθρώπινο πολίτευμα είναι η δημοκρατία, το μοναδικό πολίτευμα, που μαθαίνει από τα λάθη του.
Ε.Ε.: Η αντιπροσωπευτική;
- Η πραγματική δημοκρατία είναι η άμεση δημοκρατία, δεν είναι οι κοινοβουλευτικές ολιγαρχίες, που έχουν καταδυναστεύσει το δυτικό πολιτισμό. Αυτό βέβαια προϋποθέτει αυτόνομη σκέψη, ενεργούς πολίτες και αυτοοργάνωση. Το διαδίκτυο μπορεί να βοηθήσει σε αυτό.
Αφού απάντησα στο «τί μέλλει γενέσθαι», θα ήθελα να πω και «τί δέν μέλλει γενέσθαι»: Δεν σκοπεύω να κάνω πολιτική καριέρα, όπως είπαν διάφοροι κακοπροαίρετοι, λόγω τής προβολής, που είχα. Όπως είπα και πριν, δεν με εκφράζει το συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα τής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, δεν σκοπεύω να το εκμεταλλευτώ για να κάνω καριέρα στη σάτιρα, γιατί η κοινωνία αυτού τού τόπου δεν είναι έτοιμη να δεχθεί την κριτική κι αυτό εξ άλλου φαίνεται και στους σημερινούς δημοφιλείς δήθεν σατιρικούς καλλιτέχνες, οι οποίοι δεν κάνουν τέχνη, που να καυτηριάζει και να προβληματίζει, αλλά τέχνη, που χαϊδεύει αυτιά.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να ρωτήσω, πώς είναι δυνατόν να με θεώρησαν επικίνδυνο και να με συνέλαβαν με την κατηγορία, ότι θα ξεσήκωνα τον κόσμο σε μακελειό, αναλογο με αυτό των μουσουλμανων, (το οποίο συνέπεσε χρονικά και μπορέσαμε να συγκρίνουμε αυτές τις δυο καταστάσεις και να δείξουμε πού πραγματικά ανήκουμε), ενώ ταυτόχρονα κάνουν τα στραβά μάτια μπροστά σε αυτό το τεράστιο κύμα μισανθρωπισμού, που υπάρχει στο διαδίκτυο από τους εθνικιστές, που απειλούν ζωές ευθέως και που βγαίνουν και υπερηφανεύονται για τα ανθρωποκυνηγητά, που κάνουν στους δρόμους. Γιατί το Σύστημα τα δέχεται αυτά κι έρχεται να δέσει εμένα;
Στην ουσία δεν απείλησα ούτε καν έβρισα. Αυτό είναι κάτι το αντιφατικό και αστείο. Αυτή είναι εμένα η απορία, που με τρώει κι ας γίνω η αρχή τού προβληματισμού πάνω σ΄αυτό το θέμα.
Αρχική Forum
Ρωτήστε κάτι
Προσωπικές Συζητήσεις
Πανελλαδικές
Αγγελίες
Chat
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
e-steki
