Διδακτορικό στην Ελλάδα: αξίζει;

[nPb]

Το παράξενο αλλά αστείο στην υπόθεση, είναι ότι διδακτορικό κάνουν οι ταλαντούχοι σε κάθε επιστήμη (ποσοστό 0.00001%) που ενδιαφέρονται για την ακαδημαϊκή έρευνα, αλλά τελευταία ξεκίνησαν κάνουν και οι στόκοι-ευνοούμενοι καθηγητών (σε όλο τον κόσμο). Το τυράκι για το κίνητρο είναι η έμμισθη "έρευνα" από πακέτα της Ευρωπαϊκής ένωσης. Οι περισσότεροι δεν ξέρουν γιατί κάνουν διδακτορικές σπουδές καθώς δεν είναι λίγοι εξ' αυτών που κάπου στο 2ο-3ο έτος τα παρατάνε ή κάνουν "κοιλιά" με υπερβολικές παρατάσεις για αδιάφορους λόγους. Απλά συντηρούν τον τίτλο του Υποψηφίου Διδάκτορα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δεν είναι άγνωστη η εικόνα "ερευνητικών" συνεργατών-φαντάσματα που απλά διαθέτουν γραφεία μέσα στο Τμήμα και οι φωνές με τα γέλια ακούγονται μέχρι το ασανσέρ. Το ανταγωνιστικό πλαίσιο της αγοράς εργασίας τρομάζει πολλούς νέους πλέον με αποτέλεσμα να αναζητούν λύσεις παράτασης των σπουδών τους μέσω "διδακτορικών" και μετά-μετά-μετά-...διδακτορικών σπουδών χάνοντας τον στόχο τους!, αλλά είχαν κάποιον στόχο για να τον χάσουν;

Μέχρι ώρας δεν ξέρω πολλούς ανθρώπους να είναι χαρούμενοι με αυτό που κάνουν. Τους ρωτάς πως τα πάνε και πάλι διακρίνεις μια μιζέρια. Κάνουν διδακτορικό, δεύτερο μεταπτυχιακό, τρίτο διδακτορικό, δεκατοπέμπτο πτυχίο,... και πάλι δεν είναι ευχαριστημένοι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[panagiotis econ]

Και διδακτορικο, και μαστερ, και δευτερο προπτυχιακο, μη πω και δευτερο μεταπτυχιακο μετα. Μεταπτυχιακο στο μεταπτυχιακο. Και ο μπαμπας να ναι καλα να πληρωνει το νοικι. Μετα θα φταιει η πουτανα η αγορα, ο καπιταλισμος, το μνημονιο, ο Σόιμπλε, ο Σαμαρας, ο Τσακαλωτος που δεν βρισκουμε δουλεια.

Κανεις μεταπτυχιακο επειδη δεν βρισκεις δουλεια , οχι οτι δεν βρισκεις δουλεια επειδη εχεις μεταπτυχιακο. Μην μπερδευεσαι και ας μην τα δαιμονοποιουμε ολα.

Το παράξενο αλλά αστείο στην υπόθεση, είναι ότι διδακτορικό κάνουν οι ταλαντούχοι σε κάθε επιστήμη (ποσοστό 0.00001%) που ενδιαφέρονται για την ακαδημαϊκή έρευνα, αλλά τελευταία ξεκίνησαν κάνουν και οι στόκοι-ευνοούμενοι καθηγητών (σε όλο τον κόσμο). Το τυράκι για το κίνητρο είναι η έμμισθη "έρευνα" από πακέτα της Ευρωπαϊκής ένωσης. Οι περισσότεροι δεν ξέρουν γιατί κάνουν διδακτορικές σπουδές καθώς δεν είναι λίγοι εξ' αυτών που κάπου στο 2ο-3ο έτος τα παρατάνε ή κάνουν "κοιλιά" με υπερβολικές παρατάσεις για αδιάφορους λόγους. Απλά συντηρούν τον τίτλο του Υποψηφίου Διδάκτορα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δεν είναι άγνωστη η εικόνα "ερευνητικών" συνεργατών-φαντάσματα που απλά διαθέτουν γραφεία μέσα στο Τμήμα και οι φωνές με τα γέλια ακούγονται μέχρι το ασανσέρ. Το ανταγωνιστικό πλαίσιο της αγοράς εργασίας τρομάζει πολλούς νέους πλέον με αποτέλεσμα να αναζητούν λύσεις παράτασης των σπουδών τους μέσω "διδακτορικών" και μετά-μετά-μετά-...διδακτορικών σπουδών χάνοντας τον στόχο τους!, αλλά είχαν κάποιον στόχο για να τον χάσουν;

Μέχρι ώρας δεν ξέρω πολλούς ανθρώπους να είναι χαρούμενοι με αυτό που κάνουν. Τους ρωτάς πως τα πάνε και πάλι διακρίνεις μια μιζέρια. Κάνουν διδακτορικό, δεύτερο μεταπτυχιακό, τρίτο διδακτορικό, δεκατοπέμπτο πτυχίο,... και πάλι δεν είναι ευχαριστημένοι.

Κοιταξε, ειναι αληθεια πως πλεον τα διδακτορικα εχουν αυξηθει αλλα δεν νομιζω αυτοι που τα κανουν να μην ειναι qualified. Ισως ειναι οι αριστοι καθε σχολης που ενω πριν λιγα χρονια θα εβγαιναν στην αγορα εργασιας τωρα προτιμουν το δρομο του διδακτορικου. Αυτο ομως δεν αναιρει οτι ειναι competent για διδακτορικο. Νομιζω πως ελαχιστοι ειναι οι μετριοι που συνεχιζουν για διδακτορικο γιατι
α) στην Ελλαδα πλεον οι περισσοτεροι δεν πληρωνονται αρα δεν εχει νοημα
β) δεν γινονται δεκτοι στο εξωτερικο με υποτροφια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DarthFederer]

Δυστυχως αυτη ειναι η πραγματικοτητα. Το βλεπω και στη δικη μου τη σχολη. Πρωτον και πολυ σημαντικο ειναι το ιδιο το αντικειμενο που σπουδαζεις. Πολλα ατομα σπουδαζουν κατι το οποιο δεν εχει την παραμικρη ζητηση στην αγορα εργασιας (τουλαχιστον της Ελλαδας), οποτε οι λυσεις ειναι δυο. Δουλεια σε ασχετο αντικειμενο ή μεταπτυχιακα/διδακτορικα. Οποτε για να μην ξεκοψουν απο το αντικειμενο τους (που υποτιθεται ειναι το ονειρο τους), συνεχιζουν τις σπουδες ευελπτιστωντας οτι καποια στιγμει θα γυρισει ο ηλιος και θα βρουν δουλεια με 3,000€/μηνα (μονο που ο ηλιος δεν γυρναει).

Επισης σημαντικη ειναι και η επιδραση των ιδιων των καθηγητων. Πολλοι απο τους οποιους ειναι ατομα που δεν εχουν δουλεψει ποτε. Ουτε μια μερα. Οποτε μεταφερουν αυτο το φοβο στα παιδια και τους πιπιλανε το μυαλο οτι αμα μεινουν στο Χ πανεπιστημιο για ερευνα των 500€ (ή και αμισθη ερευνα), θα ανακαλυψουν την πενικιλινη. Το τελευταιο ειναι η νοοτροπια μας που και ταμιας στα public να θες να δουλεψεις, πρεπει να εχεις 2 μεταπτυχιακα και να μιλας 3 γλωσσες. Μαζευουμε χαρτουρα και δεν μαζευουμε εργασιακη εμπειρια. Και μετα θελουμε καποιος να ερθει να εκτιμησει τη φυτουκλιαση μας.

Δεν ειναι παραξενο οτι τους βλεπεις να ειναι μιζεροι. Η ζωη τους εχει γινει μιζερη και εχει μπει σε ενα φαυλο κυκλο απο τον οποιο θες κοτσια να βγεις. Εισαι ΥΔ, μετα μπαινεις μεταδιδακτορικος και παιρνεις 800, μετα ελπιζεις να ανοιξουν οι διορισμοι μπας και γινεις καθηγητης. Η ζωη σου βαλτωνει και μαζι της βαλτωνεις και εσυ, κουβαλας τον προτζεκτορα ελπιζοντας να γινεις λεκτορας στα 40 σου. Και αν εισαι τυχερος και ο καθηγητης παιρνει κανα προτζεκτ, βλεπεις και λιγο την αγορα (στα πολυτεχνεια συμβαινει). Αμα ομως κανεις διδακτορικο στην επιδραση της παραδοσιακης φορεσιας στην επανασταση του 1821, ε τοτε τι να δεις. Υπαρχουν εργαστηρια που κανουν σοβαρη δουλεια, συνεργαζονται με αλλα πανεπιστημια του εξωτερικου, με ιδιωτικες εταιριες, κανουν χειροπιαστη ερευνα κ.ο.κ. Υπαρχουν και αλλοι που κανουν ερευνα για την ερευνα. Και συνηθως αυτοι ειναι και οι πιο μιζεροι...

Κανεις μεταπτυχιακο επειδη δεν βρισκεις δουλεια , οχι οτι δεν βρισκεις δουλεια επειδη εχεις μεταπτυχιακο. Μην μπερδευεσαι και ας μην τα δαιμονοποιουμε ολα.

Σε ολο τον κοσμο δουλευει κοσμος με Bachelor. Μονο στην Ελλαδα ζητανε για οποιαδηποτε δουλεια να εχεις μεταπτυχιακο. Επισης το να δουλεψεις στο αντικειμενο σου 2 χρονια, ειναι πολυ καλυτερο απο το να κανεις μεταπτυχιακο σε ελληνικο πανεπιστημιο το ιδιο διαστημα. Σημασια στην εργασια σου εχει να εισαι αποδοτικος, οχι να εχεις CV σαν τηλεφωνικο καταλογο. Και το μονο που εγγυαται οτι θα εισαι αποδοτικος ειναι η εμπειρια.

Μεταπτυχιακο αξιζει να κανεις αν θες να ανοιξεις μια νεα αγορα (και φυσικα κανεις στο εξωτερικο), αν εχεις σκατα αντικειμενο και θες να πας σε αλλο ή αν εχεις παρα πολυ γενικο αντικειμενο στο οποιο ομως μπαινουν πολλοι αστερισκοι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[panagiotis econ]

Δυστυχως αυτη ειναι η πραγματικοτητα. Το βλεπω και στη δικη μου τη σχολη. Πρωτον και πολυ σημαντικο ειναι το ιδιο το αντικειμενο που σπουδαζεις. Πολλα ατομα σπουδαζουν κατι το οποιο δεν εχει την παραμικρη ζητηση στην αγορα εργασιας (τουλαχιστον της Ελλαδας), οποτε οι λυσεις ειναι δυο. Δουλεια σε ασχετο αντικειμενο ή μεταπτυχιακα/διδακτορικα. Οποτε για να μην ξεκοψουν απο το αντικειμενο τους (που υποτιθεται ειναι το ονειρο τους), συνεχιζουν τις σπουδες ευελπτιστωντας οτι καποια στιγμει θα γυρισει ο ηλιος και θα βρουν δουλεια με 3,000€/μηνα (μονο που ο ηλιος δεν γυρναει).

Επισης σημαντικη ειναι και η επιδραση των ιδιων των καθηγητων. Πολλοι απο τους οποιους ειναι ατομα που δεν εχουν δουλεψει ποτε. Ουτε μια μερα. Οποτε μεταφερουν αυτο το φοβο στα παιδια και τους πιπιλανε το μυαλο οτι αμα μεινουν στο Χ πανεπιστημιο για ερευνα των 500€ (ή και αμισθη ερευνα), θα ανακαλυψουν την πενικιλινη. Το τελευταιο ειναι η νοοτροπια μας που και ταμιας στα public να θες να δουλεψεις, πρεπει να εχεις 2 μεταπτυχιακα και να μιλας 3 γλωσσες. Μαζευουμε χαρτουρα και δεν μαζευουμε εργασιακη εμπειρια. Και μετα θελουμε καποιος να ερθει να εκτιμησει τη φυτουκλιαση μας.

Δεν ειναι παραξενο οτι τους βλεπεις να ειναι μιζεροι. Η ζωη τους εχει γινει μιζερη και εχει μπει σε ενα φαυλο κυκλο απο τον οποιο θες κοτσια να βγεις. Εισαι ΥΔ, μετα μπαινεις μεταδιδακτορικος και παιρνεις 800, μετα ελπιζεις να ανοιξουν οι διορισμοι μπας και γινεις καθηγητης. Η ζωη σου βαλτωνει και μαζι της βαλτωνεις και εσυ, κουβαλας τον προτζεκτορα ελπιζοντας να γινεις λεκτορας στα 40 σου. Και αν εισαι τυχερος και ο καθηγητης παιρνει κανα προτζεκτ, βλεπεις και λιγο την αγορα (στα πολυτεχνεια συμβαινει). Αμα ομως κανεις διδακτορικο στην επιδραση της παραδοσιακης φορεσιας στην επανασταση του 1821, ε τοτε τι να δεις. Υπαρχουν εργαστηρια που κανουν σοβαρη δουλεια, συνεργαζονται με αλλα πανεπιστημια του εξωτερικου, με ιδιωτικες εταιριες, κανουν χειροπιαστη ερευνα κ.ο.κ. Υπαρχουν και αλλοι που κανουν ερευνα για την ερευνα. Και συνηθως αυτοι ειναι και οι πιο μιζεροι...



Σε ολο τον κοσμο δουλευει κοσμος με Bachelor. Μονο στην Ελλαδα ζητανε για οποιαδηποτε δουλεια να εχεις μεταπτυχιακο. Επισης το να δουλεψεις στο αντικειμενο σου 2 χρονια, ειναι πολυ καλυτερο απο το να κανεις μεταπτυχιακο σε ελληνικο πανεπιστημιο το ιδιο διαστημα. Σημασια στην εργασια σου εχει να εισαι αποδοτικος, οχι να εχεις CV σαν τηλεφωνικο καταλογο. Και το μονο που εγγυαται οτι θα εισαι αποδοτικος ειναι η εμπειρια.

Μεταπτυχιακο αξιζει να κανεις αν θες να ανοιξεις μια νεα αγορα (και φυσικα κανεις στο εξωτερικο), αν εχεις σκατα αντικειμενο και θες να πας σε αλλο ή αν εχεις παρα πολυ γενικο αντικειμενο στο οποιο ομως μπαινουν πολλοι αστερισκοι.

Δεν διαφωνω σε τιποτα απο αυτα που λες αλλα

1) επειδη μιλαμε για Ελληνες φοιτητες ειτε θελεις να εργαστεις εγχωρια ειτε στο εξωτερικο το μεταπτυχιακο ειναι must. Αυτο γιατι ακομα και τα Fridays στην Ελλαδα ζητανε μεταπτυχιακο και επισης στο εξωτερικο αν θελεις να ξεχωρισεις απ τους ντοπιους πρεπει να εχεις μαστερ

2) φυσικα και ειναι προτιμοτερη η εργασιακη εμπειρια και εχω ξαναπει οτι μεταπτυχιακο κανεις εαν δεν εχεις κατι καλυτερο να κανεις, δηλαδη εαν δεν εχεις δουλεια. Στην Ελλαδα >50% των νεων δεν εχουν δουλεια αρα ετσι βρισκουν μια διεξοδο στο μεταπτυχιακο με την ελπιδα να γυρισει ο τροχος

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

1) επειδη μιλαμε για Ελληνες φοιτητες ειτε θελεις να εργαστεις εγχωρια ειτε στο εξωτερικο το μεταπτυχιακο ειναι must. Αυτο γιατι ακομα και τα Fridays στην Ελλαδα ζητανε μεταπτυχιακο και επισης στο εξωτερικο αν θελεις να ξεχωρισεις απ τους ντοπιους πρεπει να εχεις μαστερ

Από που βγαίνει αυτό το συμπέρασμα?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DarthFederer]

Μα δεν βλεπεις ομως το ποσο λαθος ειναι αυτος ο δρομος; Δηλαδη πες εισαι 22-23 και τελειωνεις, αφου δεν βρισκεις δουλεια, συνεχιζεις, κανεις και αλλα 2 χρονια μεταπτυχιακο. Φτανεις 25. Ωρες που εχεις δουλεψει; 0. Και μετα θα πας στο εξωτερικο; Να ανταγωνιστεις τον Χ Αγγλο, Γερμανο, Ολλανδο, Σουηδο που εχει γραψει 2-3 χρονακια σε δουλεια; Γιατι να παρουν εσενα; Ή θα μεινεις στην Ελλαδα για να παρεις 480 και πιθανως σε ασχετο αντικειμενο;

Το μεταπτυχιακο ειναι μια επενδυση, χρηματων και χρονου. Αν νομιζεις οτι θα πιασουν τοπο, το κανεις. Αλλα να κανεις μεταπτυχιακο απλα γιατι δεν εχεις τι αλλο να κανεις ειναι μεγαλο λαθος. Δουλευεις δυο χρονια, μαζευεις πεντε φραγκα στην ακρη και πας και κανεις ενα μεταπτυχιακο εξω μονοετες ισα για το ονομα του πανεπιστημιου. Απο το να κανεις μεταπτυχιακο ΕΜΠ/ΕΚΠΑ/ΑΠΘ/ΠΑΠΕΙ κλπ, ειναι προτιμοτερο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[panagiotis econ]

Από που βγαίνει αυτό το συμπέρασμα?

Θα σου απαντησω απο τη μεχρι τωρα εμπειρια μου. Εστω οτι εχουν ανοιξει θεσεις για interships στην Αγγλια (π.χ Bank of England,Pwc) ή εστω για καποια δουλεια με short term contract στον τομεα των economics. Κανω εγω αιτηση με bachelor απο το University of Patras κανει και ο Αγγλος αιτηση με bachelor απ το Nottingham (δεν αναφερω καν αλλα πανεπιστημια τυπου Lse κλπ). Οπως ηταν επομενο εφαγα ακυρο γιατι ο Αγγλος (Bank of England) θα εμπιστευτει τον Αγγλο που ειναι δικο του ''προιον'', τον ΄΄ξερει΄΄, εχει ξανασυνεργαστει μαζι του.

Στην Ελλαδα νομιζω ξερεις τι παιζει οποτε δεν το αναλυω

Μα δεν βλεπεις ομως το ποσο λαθος ειναι αυτος ο δρομος; Δηλαδη πες εισαι 22-23 και τελειωνεις, αφου δεν βρισκεις δουλεια, συνεχιζεις, κανεις και αλλα 2 χρονια μεταπτυχιακο. Φτανεις 25. Ωρες που εχεις δουλεψει; 0. Και μετα θα πας στο εξωτερικο; Να ανταγωνιστεις τον Χ Αγγλο, Γερμανο, Ολλανδο, Σουηδο που εχει γραψει 2-3 χρονακια σε δουλεια; Γιατι να παρουν εσενα; Ή θα μεινεις στην Ελλαδα για να παρεις 480 και πιθανως σε ασχετο αντικειμενο;

Το μεταπτυχιακο ειναι μια επενδυση, χρηματων και χρονου. Αν νομιζεις οτι θα πιασουν τοπο, το κανεις. Αλλα να κανεις μεταπτυχιακο απλα γιατι δεν εχεις τι αλλο να κανεις ειναι μεγαλο λαθος. Δουλευεις δυο χρονια, μαζευεις πεντε φραγκα στην ακρη και πας και κανεις ενα μεταπτυχιακο εξω μονοετες ισα για το ονομα του πανεπιστημιου. Απο το να κανεις μεταπτυχιακο ΕΜΠ/ΕΚΠΑ/ΑΠΘ/ΠΑΠΕΙ κλπ, ειναι προτιμοτερο.

Ρε darthfederer δεν νομιζω πως καταλαβαινεις τι λεω. Αν δεν βρισκεις δουλεια τι καλυτερο εχεις να κανεις? Να καθεσαι? Μου λες πως φτανεις στα 25 και δεν εχεις δουλεψει. Αφου δεν εχεις βρει δουλεια που να δουλεψεις?

Ξαναλεω, οποιος τελειωσει το προπτυχιακο και βρει δουλεια ασυζητητι παει να δουλεψει. Οποιος εξαντλησει τις πιθανοτητες και τελικα δεν βρει παει για μεταπτυχιακο. Και φυσικα μεταπτυχιακο στο εξωτερικο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Θα σου απαντησω απο τη μεχρι τωρα εμπειρια μου. Εστω οτι εχουν ανοιξει θεσεις για interships στην Αγγλια (π.χ Bank of England,Pwc) ή εστω για καποια δουλεια με short term contract στον τομεα των economics. Κανω εγω αιτηση με bachelor απο το University of Patras κανει και ο Αγγλος αιτηση με bachelor απ το Nottingham (δεν αναφερω καν αλλα πανεπιστημια τυπου Lse κλπ). Οπως ηταν επομενο εφαγα ακυρο γιατι ο Αγγλος (Bank of England) θα εμπιστευτει τον Αγγλο που ειναι δικο του ''προιον'', τον ΄΄ξερει΄΄, εχει ξανασυνεργαστει μαζι του.

Γιατί αν έχεις master τι ακριβώς αλλάζει. Ειλικρινά δεν ξέρω γιατί έχει περάσει η νοοτροπία του ότι οι εργοδότες είναι απλά ηλίθιοι και το μόνο μου κοιτάνε είναι τη λέξη master. Όταν έχεις μια entry level δουλειά που το bachelor την καλύπτει πλήρως τι πλεονέκτημα έχεις που μας με το master που πιθανώς είναι σε κάτι τελείως άσχετο με την δουλειά που θα κάνεις?

Είσαι ήδη overqualified και δεν έχεις κανένα παραπάνω προσόν σχετικό με την θέση. Δύο χρήσεις έχει το μάστερ. Είτε να πάρεις μόρια για δουλειές δημοσίου, είτε ως προσόν σε κάποιες λίγες θέσεις ιδιωτικού που χρειάζονται οπωσδήποτε μάστερ. Η ειρωνεία βέβαια ξέρεις ποια είναι? Και η κουτσή Μαρία πλέον κάνει master επειδή είναι όλοι είναι της νοοτροπίας που λες και θεωρούν το μεταπτυχιακό απαραίτητο. Υπάρχει δηλαδή inflation χαρτιών, με αποτέλεσμα πολλές φορές και το μάστερ πλέον να μην σημαίνει κάτι, με αποτέλεσμα τα βιογραφικά που να ξεχωρίζουν να μην είναι αυτά με μάστερ, αλλά αυτά χωρίς ακόμη και bachelor.

Δεν χρειάζεται να δουλέψει στο bank of england. Ξεκίνα της καριέρα σου δουλεύοντας σε low end τράπεζες, όπως μικρές κοινοτικές τράπεζες ή άλλες σκουπιδοτράπεζες (αυτές που δίνουν δάνεια σε αυτούς που δεν δίνει κανείς) και μετά ανεβαίνεις.
2 χρόνια προ υπηρεσία σε μια μικρή τράπεζα είναι προτιμότερη από ένα μάστερ.

Και φυσικά αν δεν μπορείς να βρεις πουθενά δουλειά τότε φίλε το πρόβλημα δεν είναι πως δεν έχεις μάστερ αλλά πως διάλεξες λάθος πεδίο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερις]

Το τυράκι για το κίνητρο είναι η έμμισθη "έρευνα" από πακέτα της Ευρωπαϊκής ένωσης.

A, δηλαδή, όσο εγώ αγχώνομαι για το πώς και αν θα κατορθώσω ποτέ να είμαι κάποια στιγμή οικονομικά ανεξάρτητη αν ασχοληθώ με την έρευνα, οι άλλοι ονειρεύονται λεφτά. Δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα. Δεν δίνονται τόσο εύκολα τα χρήματα, πας γιατί το γουστάρεις και προσωπικά, αν δεν το δοκιμάσω, ξέρω ότι θα νιώθω κενό. Δεν ξέρω ότι θα τα καταφέρω, αλλά θέλω να το δοκιμάσω. Το ίδιο φαντάζομαι ότι ισχύει και για αυτούς που κατηγορείς. Δε νομίζω να υπάρχει άνθρωπος τόσο μαζοχιστής που ενώ το μέλλον δεν είναι σίγουρο, αυτός να σκέφτεται να χάσει 3 - ή 5+ για να είμαστε ακριβείς - χρόνια από τη ζωή τους, έτσι για τα λεφτά που ΘΑ έρθουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Δε νομίζω να υπάρχει άνθρωπος τόσο μαζοχιστής που ενώ το μέλλον δεν είναι σίγουρο, αυτός να σκέφτεται να χάσει 3 - ή 5+ για να είμαστε ακριβείς - χρόνια από τη ζωή τους, έτσι για τα λεφτά που ΘΑ έρθουν.

Υπάρχει. Είναι το 100% του σύνολου των επιχειρηματιών.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[panagiotis econ]

Γιατί αν έχεις master τι ακριβώς αλλάζει. Ειλικρινά δεν ξέρω γιατί έχει περάσει η νοοτροπία του ότι οι εργοδότες είναι απλά ηλίθιοι και το μόνο μου κοιτάνε είναι τη λέξη master. Όταν έχεις μια entry level δουλειά που το bachelor την καλύπτει πλήρως τι πλεονέκτημα έχεις που μας με το master που πιθανώς είναι σε κάτι τελείως άσχετο με την δουλειά που θα κάνεις?

Είσαι ήδη overqualified και δεν έχεις κανένα παραπάνω προσόν σχετικό με την θέση. Δύο χρήσεις έχει το μάστερ. Είτε να πάρεις μόρια για δουλειές δημοσίου, είτε ως προσόν σε κάποιες λίγες θέσεις ιδιωτικού που χρειάζονται οπωσδήποτε μάστερ. Η ειρωνεία βέβαια ξέρεις ποια είναι? Και η κουτσή Μαρία πλέον κάνει master επειδή είναι όλοι είναι της νοοτροπίας που λες και θεωρούν το μεταπτυχιακό απαραίτητο. Υπάρχει δηλαδή inflation χαρτιών, με αποτέλεσμα πολλές φορές και το μάστερ πλέον να μην σημαίνει κάτι, με αποτέλεσμα τα βιογραφικά που να ξεχωρίζουν να μην είναι αυτά με μάστερ, αλλά αυτά χωρίς ακόμη και bachelor.

Δεν χρειάζεται να δουλέψει στο bank of england. Ξεκίνα της καριέρα σου δουλεύοντας σε low end τράπεζες, όπως μικρές κοινοτικές τράπεζες ή άλλες σκουπιδοτράπεζες (αυτές που δίνουν δάνεια σε αυτούς που δεν δίνει κανείς) και μετά ανεβαίνεις.
2 χρόνια προ υπηρεσία σε μια μικρή τράπεζα είναι προτιμότερη από ένα μάστερ.

Και φυσικά αν δεν μπορείς να βρεις πουθενά δουλειά τότε φίλε το πρόβλημα δεν είναι πως δεν έχεις μάστερ αλλά πως διάλεξες λάθος πεδίο.

Μην προσπαθεις με τετοιες θεωριες να ενισχυσεις τη θεση σου. Προφανως δεν εχεις κανει ποτε αιτηση για εργασια στο εξωτερικο να δεις τι παιζει και τι ζητανε. Εσυ πιστευε οτι θα σε επιλεξουν με το bachelor σου κανενα προβλημα. Εγω μιλησα για προσωπικη εμπειρια απο τον δικο μου τομεα

Επισης πως μπορεις να κρινεις εσυ για τους αλλους αν διαλεξαν σωστο ή λαθος πεδιο? Νταξει ξερουμε πως για εσενα υπαρχουν μονο οι προγραμματιστες, οι λογιστες και οι υδραυλικοι αλλα δεν εχουμε ολοι το ονειρο να γινουμε κατι απο αυτα. Γι αυτο ξκολλα και μην εισαι τοσο στενομυαλος. Δεν επιλεγουν ολοι σχολη κοιτωντας αν το πορτοφολι τους θα ειναι γεματο. Κι εσυ που διαλεξες το ''σωστο'' πεδιο γιατι κανεις φοιτητικες εργασιες για να συμπληρωσεις εισοδημα?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερις]

Υπάρχει. Είναι το 100% του σύνολου των επιχειρηματιών.

Δεκτό και διόρθωση: *Δε νομίζω να υπάρχει διδακτορικός τόσο μαζοχιστής που ενώ το μέλλον δεν είναι σίγουρο, αυτός να σκέφτεται να χάσει 3 - ή 5+ για να είμαστε ακριβείς - χρόνια από τη ζωή του, έτσι για τα λεφτά που ΘΑ έρθουν.*

και συμπληρώνω:

Θα πρέπει να του αρέσει, να έχει πάθος γι' αυτό και φυσικά ιδέες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Μην προσπαθεις με τετοιες θεωριες να ενισχυσεις τη θεση σου. Προφανως δεν εχεις κανει ποτε αιτηση για εργασια στο εξωτερικο να δεις τι παιζει και τι ζητανε. Εσυ πιστευε οτι θα σε επιλεξουν με το bachelor σου κανενα προβλημα. Εγω μιλησα για προσωπικη εμπειρια απο τον δικο μου τομεα

Εγώ απλά σου έκανα την ερώτηση πως θα διαφοροποιηθείς από τον ανταγωνισμό σου όταν όλοι έχουν μάστερ. Θα κάνεις και δεύτερο? Θα κάνεις phd?

Επισης πως μπορεις να κρινεις εσυ για τους αλλους αν διαλεξαν σωστο ή λαθος πεδιο? Νταξει ξερουμε πως για εσενα υπαρχουν μονο οι προγραμματιστες, οι λογιστες και οι υδραυλικοι αλλα δεν εχουμε ολοι το ονειρο να γινουμε κατι απο αυτα. Γι αυτο ξκολλα και μην εισαι τοσο στενομυαλος. Δεν επιλεγουν ολοι σχολη κοιτωντας αν το πορτοφολι τους θα ειναι γεματο. Κι εσυ που διαλεξες το ''σωστο'' πεδιο γιατι κανεις φοιτητικες εργασιες για να συμπληρωσεις εισοδημα?

Δεν έκρινα κανέναν. Αυτό που είπα ήταν πως αν προσπαθείς να βρεις δουλειά και δεν τα καταφέρνεις ενώ είσαι και τίγκα στα πτυχία μάλλον το επάγγελμά σου δεν έχει ζήτηση.

Δεκτό και διόρθωση: *Δε νομίζω να υπάρχει διδακτορικός τόσο μαζοχιστής που ενώ το μέλλον δεν είναι σίγουρο, αυτός να σκέφτεται να χάσει 3 - ή 5+ για να είμαστε ακριβείς - χρόνια από τη ζωή του, έτσι για τα λεφτά που ΘΑ έρθουν.*

και συμπληρώνω:

Θα πρέπει να του αρέσει, να έχει πάθος γι' αυτό και φυσικά ιδέες.

Πιστεύω πως για πολλά παιδιά φταίει και η ιδρυματοποίηση. Έχουν μείνει τόσο πολύ καιρό στο εκπαιδευτικό σύστημα που το να το αφήσουν και να ψάξουν για δουλειά εκτός τους τρομοκρατεί με αποτέλεσμα το phd να αποτελεί φυσική εξέλιξη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερις]

Εγώ απλά σου έκανα την ερώτηση πως θα διαφοροποιηθείς από τον ανταγωνισμό σου όταν όλοι έχουν μάστερ. Θα κάνεις και δεύτερο? Θα κάνεις phd?

Εδώ η δουλειά σου μπορεί να φανεί σε ποιότητα (δημοσιεύσεις, συμμετοχές σε συνέδρια και το τι έχεις προσφέρει μέχρι τώρα). Νομίζω, εξάλλου, φαίνεται αυτός που πραγματικά του αρέσει και αυτός που το κάνει για άλλους λόγους.

Δεν έκρινα κανέναν. Αυτό που είπα ήταν πως αν προσπαθείς να βρεις δουλειά και δεν τα καταφέρνεις ενώ είσαι και τίγκα στα πτυχία μάλλον το επάγγελμά σου δεν έχει ζήτηση.

Δε συμφωνώ με το να κάνεις μεταπτυχιακό ή διδακτορικό με στόχο το "μπας και βρω δουλειά". -----> 100% μιζέρια και δυστυχία. Από την άλλη, τι είναι αυτό που μας κάνει ευτυχισμένους; Πρώτο από όλα έρχεται, φυσικά, η ποιότητα των σχέσεων που έχουμε με τους άλλους ανθρώπους και ιδιαίτερα οι δυνατές σχέσεις. Και το σημαντικό εδώ είναι ότι δεν έχει σημασία η ποσότητα, αλλά η ποιότητα των σχέσεων. Δεύτερο έρχεται το να κάνεις ένα επάγγελμα που σε γεμίζει, το βρίσκεις ενδιαφέρον και δε σε φθείρει. Ως προς τα χρήματα, αρκούν και τα λίγα. Δε μιλάω για προσωπικές αξίες, ιδέες ή οτιδήποτε άλλο. Είναι πράγματα που έδειξαν χρόνια και χρόνια ερευνών. Επομένως, διδακτορικός, μετα-διδακτορικός που του αρέσει αυτό που κάνει + γερές σχέσεις με φίλους, οικογένεια (θα βάλω και τα ταξίδια κάπου εδώ) = μια χαρά ζωή, όχι μιζέρια.

Πιστεύω πως για πολλά παιδιά φταίει και η ιδρυματοποίηση. Έχουν μείνει τόσο πολύ καιρό στο εκπαιδευτικό σύστημα που το να το αφήσουν και να ψάξουν για δουλειά εκτός τους τρομοκρατεί με αποτέλεσμα το phd να αποτελεί φυσική εξέλιξη.

Εδώ δε ξέρω τι να απαντήσω. Για μερικούς ίσως ισχύει. Πολλοί είναι αυτοί, πάντως, που μετά το μεταπτυχιακό δε συνεχίζουν παραπέρα αλλά αρχίζουν να δουλεύουν εκτός.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Κανεις μεταπτυχιακο επειδη δεν βρισκεις δουλεια , οχι οτι δεν βρισκεις δουλεια επειδη εχεις μεταπτυχιακο. Μην μπερδευεσαι και ας μην τα δαιμονοποιουμε ολα.



Κοιταξε, ειναι αληθεια πως πλεον τα διδακτορικα εχουν αυξηθει αλλα δεν νομιζω αυτοι που τα κανουν να μην ειναι qualified. Ισως ειναι οι αριστοι καθε σχολης που ενω πριν λιγα χρονια θα εβγαιναν στην αγορα εργασιας τωρα προτιμουν το δρομο του διδακτορικου. Αυτο ομως δεν αναιρει οτι ειναι competent για διδακτορικο. Νομιζω πως ελαχιστοι ειναι οι μετριοι που συνεχιζουν για διδακτορικο γιατι
α) στην Ελλαδα πλεον οι περισσοτεροι δεν πληρωνονται αρα δεν εχει νοημα
β) δεν γινονται δεκτοι στο εξωτερικο με υποτροφια

Προσωπικά θεωρώ ότι αξία έχει το διδακτορικό μόνο για εκείνους που έχουν τη δυναμική να ανακαλύψουν κάτι στην επιστήμη. Πόσοι είναι ανατρεπτικοί στο επίπεδο του Νεύτωνα; Ελάχιστοι, ίσως και μετρημένοι στα δάχτυλα διεθνώς και λόγω δείκτη ευφυϊας. Πόσα χρόνια ή δεκαετίες έχουμε να δούμε επιστήμονες στο επίπεδο του Hilbert; Οι περισσότεροι κάνουν ή επιλέγουν να κάνουν απλά για να μην τους "χαρακτηρίσουν" ότι δεν κάνουν. Συγγνώμη αλλά δεν βλέπω καμία θέρμη από όσους βλέπω να κάνουν διδακτορικό. Η νωχελική συμπεριφορά και το αναμάσημα εργασιών μήπως και γοητεύσουν τον μεγαλοφεουδάρχη.

Ο Higgs είχε πει ότι αν γυρνούσε τον χρόνο, δεν θα έκανε δημοσιεύσεις. Η όλη πορεία ενός ακαδημαϊκού πλέον είναι το κυνήγι εκπόνησης όλο και περισσότερων παρόμοιων εργασιών (επανάληψη) ώστε να πιάσει θέση στη σειρά για Λεκτοροποίηση. Έτσι χάνεται η μαγεία της έρευνας από αυτούς που το έχουν! Χάνεται και η έρευνα. Χάνονται τα πεφωτισμένα μυαλά που δεν το έχουν με την μηχανική αναπαραγωγή εργασιών αλλά με την κανονική έρευνα, γιατί απλά δεν μπορούν να ιδρυματοποιηθούν κάτω από κανονισμούς σπουδών και συμπεριφορές φεουδαρχικού τύπου (υπήκοος - φεουδοκαθηγητής). Δεν γίνεται η αριστεία ή οι υψηλοί μέσοι όροι μεταπτυχιακών τίτλων να αποτελούν προϋποθέσεις για διδακτορικό όταν δεν υπάρχει η τέλεια μέθοδος αξιολόγησης. Τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται μεγάλος αριθμός "αρίστων" που απλά πιστεύουν ότι μπορούν. Ο Τσίπρας πιστεύει ότι είναι ικανός πρωθυπουργός. Κάπου εκεί χάνεται η μπάλα της αυτογνωσίας.

Ο DarthFederer νομίζω εστιάζει ακριβώς στο πρόβλημα. Η μιζέρια τους μετά, ως άνθρωποι που δεν έχουν ζωή πέρα από το γραφείο δίπλα στον καθηγητή, που απλά το παίζουν "καθηγητές" σε προπτυχιακούς είναι από άλλο ανέκδοτο. Η μιζέρια έρχεται σε εκείνους που το διδακτορικό δεν ήταν αποτέλεσμα φυσικού πλεονεκτήματος, αλλά μαζικό κίνητρο. Γεμίσαμε με μαζικά κίνητρα. Θεωρώ απλά θλιβερό το διδακτορικό να εκπέσει την επόμενη 15ετία ως το νέο μεταπτυχιακό ενώ το ακαδημαϊκό σχήμα σπουδών να αλλοιώνεται σε υποβάθμιση του πτυχίου: 3 χρόνια πτυχιακές σπουδές, 1 χρόνο μεταπτυχιακό και 3 χρόνια διδακτορικές σπουδές = 7 χρόνια βασικές σπουδές!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερις]

Γιατί η οπτική μας για τα πάντα να είναι αρνητική; Ακόμη και το "αναμάσημα" χρειάζεται. Παίρνεις και εφαρμόζεις ακριβώς την ίδια μέθοδο με άλλους συμμετέχοντες για να δεις αν όντως ισχύει. Και πολλές φορές να γίνει, είναι απαραίτητο να γίνει. Έλεος, δηλαδή. Στο σχολείο μας ενοχλούσε "αυτό", στο προπτυχιακό το "άλλο" και τώρα στο μεταπτυχιακό "κάτι άλλο". Στην δουλειά του χρόνου θα τρωγόμαστε με "εκείνο".

Συμφωνώ, πολλά ζώα κάνουν μεταπτυχιακό, ναι, είναι αλήθεια, αλλά δε θα φτάσουν και πολύ μακριά. Πρόβλημά τους! Για τους διδακτορικούς, όχι δεν το δέχομαι.

Αυτός που δεν το γουστάρει και το κάνει για να το κάνει θα φανεί και δεν θα προχωρήσει. Μπορεί να μη τελειώσει καν. Δεν γίνεται όποιος κι όποιος καθηγητής. Και στην τελική, εγώ μια χαρά γαμάτους ανθρώπους με ζωάρες έχω γνωρίσει που δοκιμάζουν καινούρια πράγματα και ενώ πχ το '14 βρήκαν αυτό, βγαίνουν το '17 και το προχωράνε 5 βήματα παραπέρα! Καθόλου άσχημα για "φυτουκλάκια", δε νομίζετε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Γιατί η οπτική μας για τα πάντα να είναι αρνητική; Ακόμη και το "αναμάσημα" χρειάζεται. Παίρνεις και εφαρμόζεις ακριβώς την ίδια μέθοδο με άλλους συμμετέχοντες για να δεις αν όντως ισχύει. Και πολλές φορές να γίνει, είναι απαραίτητο να γίνει. Έλεος, δηλαδή. Στο σχολείο μας ενοχλούσε "αυτό", στο προπτυχιακό το "άλλο" και τώρα στο μεταπτυχιακό "κάτι άλλο". Στην δουλειά του χρόνου θα τρωγόμαστε με "εκείνο".

Συμφωνώ, πολλά ζώα κάνουν μεταπτυχιακό, ναι, είναι αλήθεια, αλλά δε θα φτάσουν και πολύ μακριά. Πρόβλημά τους! Για τους διδακτορικούς, όχι δεν το δέχομαι.

Αυτός που δεν το γουστάρει και το κάνει για να το κάνει θα φανεί και δεν θα προχωρήσει. Μπορεί να μη τελειώσει καν. Δεν γίνεται όποιος κι όποιος καθηγητής. Και στην τελική, εγώ μια χαρά γαμάτους ανθρώπους με ζωάρες έχω γνωρίσει που δοκιμάζουν καινούρια πράγματα και ενώ πχ το '14 βρήκαν αυτό, βγαίνουν το '17 και το προχωράνε 5 βήματα παραπέρα! Καθόλου άσχημα για "φυτουκλάκια", δε νομίζετε;

Εμ το πρόβλημα είναι ότι όσοι κάνουν διδακτορικό (μη ευέλικτο πτυχίο) δεν γίνονται καθηγητές ή δεν κάνουν για καθηγητές, ούτε για ερευνητές. Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερις]

Εμ το πρόβλημα είναι ότι όσοι κάνουν διδακτορικό (μη ευέλικτο πτυχίο) δεν γίνονται καθηγητές ή δεν κάνουν για καθηγητές, ούτε για ερευνητές. Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά.

Τι τους λείπει; Ποια είναι τα κριτήρια για να πούμε ότι κάποιος "κάνει" για να κάνει διδακτορικό και ο άλλος δεν "κάνει";

Αν το μυαλό σου κόβει -δεν είναι απαραίτητο να είσαι διάνοια, απλά να μπορείς να σκεφτείς και να κρίνεις- και έχεις όρεξη για δουλειά, ιδέες και νιώθεις ότι μπορείς να προσφέρεις στο να προχωρήσει η επιστήμη και φαίνεται ότι και άνθρωποι που είναι πιο πάνω από εσένα σε εμπιστεύονται.. γιατί να μην κάνεις;

Αν δεν κάνεις, δε θα προχωρήσεις. Ποιος θα ήθελε να δουλεύει με κάποιον που δεν του κάνει; Δεν είσαι καλός ή βαριέσαι; Έφυγες! Πάνε κάνε κάτι άλλο. Είσαι καλός; μένεις στην ομάδα, προχωράς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Σε μια ιδανική κοινωνία ίσως. Σε μια κοινωνία προβληματικών ανθρώπων, ατελών προσωπικοτήτων, πολλών κοινωνικών αδιεξόδων δεν είναι και τόσο τελεσίδικη διαδικασία. Η ιδρυματοποίηση είναι άσχημη πάθηση με ανίατες παρενέργειες και θύματα νέους φοιτητές αλλά και την ίδια την επιστήμη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Ο Higgs είχε πει ότι αν γυρνούσε τον χρόνο, δεν θα έκανε δημοσιεύσεις. Η όλη πορεία ενός ακαδημαϊκού πλέον είναι το κυνήγι εκπόνησης όλο και περισσότερων παρόμοιων εργασιών (επανάληψη) ώστε να πιάσει θέση στη σειρά για Λεκτοροποίηση. Έτσι χάνεται η μαγεία της έρευνας από αυτούς που το έχουν! Χάνεται και η έρευνα. Χάνονται τα πεφωτισμένα μυαλά που δεν το έχουν με την μηχανική αναπαραγωγή εργασιών αλλά με την κανονική έρευνα, γιατί απλά δεν μπορούν να ιδρυματοποιηθούν κάτω από κανονισμούς σπουδών και συμπεριφορές φεουδαρχικού τύπου (υπήκοος - φεουδοκαθηγητής). Δεν γίνεται η αριστεία ή οι υψηλοί μέσοι όροι μεταπτυχιακών τίτλων να αποτελούν προϋποθέσεις για διδακτορικό όταν δεν υπάρχει η τέλεια μέθοδος αξιολόγησης. Τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται μεγάλος αριθμός "αρίστων" που απλά πιστεύουν ότι μπορούν. Ο Τσίπρας πιστεύει ότι είναι ικανός πρωθυπουργός. Κάπου εκεί χάνεται η μπάλα της αυτογνωσίας.

Μια από τις μεγάλες απορίες μου ήταν γιατί όλοι όσοι ισχυρίζονται πως αγαπούν την επιστήμη πάνω απ'όλα έχουν τόσο μεγάλο κόλλημα και εξάρτηση από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Ιδιαίτερα η απορία μου πάντα εστίαζε τους μαθηματικούς καθώς δεν αποτελούν φυσική επιστήμη και άρα η έρευνά τους είναι καθαρά θεωρητική, προϊόν μυαλού και δεν έχουν σχέση με πειράματα και εργαστήρια.

Σκεφτόμουν λοιπόν γιατί κάποιος που έχει τρελό κώλυμα και αγάπη για τα μαθηματικά, είναι πανεπιστημιακός? Γιατί απλά δεν κάθεται σπίτι του να κάνει αυτό που τόσο αγαπάει? Μου φαίνεται τελείως ανόητο να σπαταλάς όλο αυτό το χρόνο ζωής, σπουδές, διδασκαλίες, συνέδρια, συνελεύσεις σχολών, γραπτά, παραδώσεις, εξετάσεις, εκπόνηση αναμασημένων εργασιών όπως λες για να ανεβούμε βαθμίδα κτλ ενώ θα μπορούσες κάλλιστα να κάθεσαι σπίτι και να ασχολείσαι με το να μαθαίνεις μαθηματικά και να λύνεις άλυτα προβλήματα. Το θέμα δεν είναι καν χρηματικό καθώς μπορείς να βγάλεις πολύ περισσότερα χρήματα σε πολύ λιγότερο χρόνο από έναν καθηγητή αν απλώς κάνεις μια άλλη δουλειά.

Τελικά εκεί που έχω καταλήξει είναι πως δεν έχουν και τόσο μεγάλη αγάπη στην επιστήμη καθ εαυτή, αλλά σε όλο το κοινωνικό στάτους που προσφέρει το καθηγητηλίκι. Αυτό το συμπέρασμα το έβγαλα από γνωστούς που έχω στον χώρο το hacking που είναι σχεδόν ολόιδιος με αυτόν των μαθηματικών. Μερικοί καλοί χάκερς που γνωρίζω είναι αυτό που λέμε cave-dwellers. Παρότι είναι άτομα με χρήματα το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η τέχνη τους και το thrill της επόμενης χακιάς.

Άραγε ο Αρχιμήδης, ο Da Vinci, ο Euler και οι λοιποί γίγαντες που πέρασαν από εδώ αν ζούσαν σήμερα θα ήταν cave-dwellers ή θα ήταν επίκουροι καθηγητές?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.