Δεν έχω φίλους, νιώθω μόνος

akrione

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο akrione αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 202 μηνύματα.
στο φιλο που ξεκινησε το τοπικ και σε οσους εχουν το ιδιο προμπλεμ

Υπαρχουν 7.000.000.000 + ανθρωποι και εσυ στενοχωριεσαι για 3-4 που δν σου δινουν τν απαραιτητη σημασια?μν ακους αυτους που λενε οτι πρεπει να κανεις υποχωρησεις για να ενταχτεις...η μονη υποχωρηση που πρεπει να κανεις ειναι να γινεσαι καλυτερος ανθρωπος...ασε που οπως προαναφερθηκε πριν απο καποιον οι περισσοτερες παρεες χανονται στην αρχη της φοιτητικης ζωης ετσι και αλλιως...φυσικα δν πρεπει να σαι μονος συνεχεια γιατι θα σκασεις αλλά ατομα για να βγεις εξω σιγουρα θα βρεις...Α και κατι αλλο...τωρα στη β και γ λυκειου θα τους διωξεις ολους και θα αποκτησεις ενα κολλητο πλάι σου..το διαβασμα :)

φυσικα μν συμπεριφερεσαι λεγοντας θα τους χασω που θα τους χασω(τους φιλους) αργοτερα γιατι να ασχολουμαι....ΕΣΥ παντα να δινεις οτι μπορεις και καποια μερα θα το παρεις εις διπλουν
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Μαρακι26

Νεοφερμένος

Η Μαρακι26 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 13 μηνύματα.
Εγω πιστευω πως ισως χρειαζεται να αλλαξεις παρεα.. ισως να μην κανεις λαθος και μαλιστα μαγκια σου για εμενα που δεν πινεις δεν καπνιζεις και δεν θες συνεχεια να μιλας για γκομενες! μπραβο σου με γεια σου με χαρα σου! αλλα μαλλον τα παιδια που κανεις παρεα ειναι το αντιθετο απο εσενα καλα κανεις και δεν επειρεαζεσαι !! αλλα μαλλον δεν ειναι καταλληλη παρεα για εσενα! προσπαθησε να βρεις κατι καλυτερο!! υπομονη! :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

johnvas

Νεοφερμένος

Ο johnvas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Κοζάνη (Κοζάνη). Έχει γράψει 63 μηνύματα.
Εχω ενα μεγαλο προβλημα με την παρεα μου!!!Ξεκινησαμε ως 5 ατομα στην πορεια ο ενας μας παρατισε γιατι ελεγε κακα πραγματα σε αλλους πισω απο την πλατι μας.Και εγω αναγκαστηκα να μαλωσω μαζι του γιατι ελεγε και για εμενα.Εγω ακουλουθησα τους αλλους οι οποιοι με αφησαν μονο καθως πηγαιναν με αλλα παιδια και με αφηναν μονο.Τωρα δεν εχω κανεναν φιλο η κολλητο και δεν βγενω εξω αφου δεν εχω παρεα!ενα κακο δικο μου ειναι οτι ειμαι κλειστος τυπος!!!Και αφτο με δυσκολευει να γνωρισψ καινουρια παιδια γιατι ψιλοντρεπομαι!!Τι να κανω??Πως να βρω καινουριες παρεες??
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Alejandro Papas

Περιβόητο μέλος

Ο Alive in Illusion αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Βόλος (Μαγνησία). Έχει γράψει 4,300 μηνύματα.
μια χαρα εισαι φιλε μου!

εσυ και ο εαυτος σου ;)

δεν χρειαζεσαι κατι αλλο
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Backdrop

Δραστήριο μέλος

Η Backdrop αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρωσία (Ευρωπαϊκή Ρωσία). Έχει γράψει 676 μηνύματα.
Μην σκέφτεσαι ετσι!!!!
Συνήθως στις μεγάλες παρέες οι παρεξηγήσεις είναι συχνό φαινόμενο!!!!

Πρέπει να αποκτήσεις σιγά σιγά αυτοπεποίθηση και να νιώσεις σιγουριά με τον εαυτό σου!!! Μόλις νιώσεις να πατάς γερά στα πόδια σου θα δεις ότι θα σε πλησιάζουν συνεχώς καινούρια άτομα!!

Πρόσπαθησε ωστόσο να πλησιάσεις μερικά από τα άτομα της παλιάς σου παρέας , ώστε να δεις τι πραγματικά έχει συμβεί!! Δεν γίνεται έτσι ξαφνικά να ξεκίνησαν να εξαφανίζονται!!! Μπορεί να έχεις απομακρυνθεί και εσύ ο ίδιος, και να πιστεύουν οι υπόλοιποι της παρέας ότι έχεις πρόβλημα μαζί τους!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Camouflage

Νεοφερμένος

Ο Camouflage αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών. Έχει γράψει 51 μηνύματα.
Σταμπαρε ατομα απο το φροντιστηριο σου και απο το σχολειο σου με τα οποια πιστευεις οτι θα κανατε καλη παρεα και πιανε σιγα σιγα κουβεντα σαυτους χωρις να τους πιεζεις παρα πολυ. Οσο παει ο καιρος μιλα και περισσοτερο και ισως ετσι θα αποκτησεις καινουριους φιλους. Παντως φανταζομαι θα γινεις σιγουρα πιο ανοικτος και κοινωνικος
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

{~*1rèNe*~}

Τιμώμενο Μέλος

Η Ειρήνη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, Νηπιαγωγός και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,067 μηνύματα.
Μην το σκέφτεσαι ότι πρέπει επειγόντως να βρεις κάποιον φίλο! Απλά προσπάθησε να γίνεις λίγο πιο ανοιχτός και κοινωνικός, δηλαδή όποτε βρίσκεσαι με άτομα που συναντάς για πρώτη φορά ή με άτομα με τα οποία μέχρι τώρα ήσουν απλά γνωστός, δείξε ότι έχεις τη διάθεση να τους μιλήσεις και να τους γνωρίσεις. Το κακό με εμάς τα ντροπαλά άτομα είναι ότι οι ενδοιασμοί και η ντροπή που έχουμε, εκλαμβάνονται απ' τους άλλους μερικές φορές ως σνομπισμός και αδιαφορία. Οπότε απλά προσπάθησε να δείχνεις ευχάριστος και ανοιχτός στους άλλους, να αρχίζεις (και να συνεχίζεις) εσύ την κουβέντα, μιλώντας και ρωτώντας για πράγματα που θεωρείς ότι μπορεί να έχεις κοινά με τα άλλα άτομα και που θα έχουν κάποιο ενδιαφέρον (όχι, ας πούμε, μόνο "Ωραίος καιρός σήμερα, ε;" :P ) και θεωρώ ότι σύντομα θα αποκτήσεις φίλους!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rebel1

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Rebel1 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Απόφοιτος. Έχει γράψει 966 μηνύματα.
δε μπορεις να κανεις κατι αλλο απο το να εισαι ο εαυτος σου και να γινεις πιο κοινωνικος.επισης να ξερεις οτι η ειλικρινια ειναι το παν σε οποιαδηποτε μορφη σχεσης.εγω προσωπικα εχω εναν κολλητο με τον οποιο ειμαστε σαν αδερφια.ο ενας βοηθησε τον αλλο σε πολυ δυσκολες στιγμες και των 2 και δυσκολα πλεον θα μας χωρισει κατι.να ξερεις οτι οι φιλοι εκει φαινονται.παντως μπραβο σου που ειχες το θαρρος να μιλησεις για το προβλημα σου εδω,οι περισσοτεροι το παιζουν γαματοι και καλοι σε ολα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lucas

Νεοφερμένος

Ο Lucas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Μαθητής Γ' λυκείου και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 27 μηνύματα.
Το βασικο ειναι το humour , ακομα και να μην εχεις μπορεις να μαθεις σιγα σιγα να πειραζεις τον κοσμο ( σε εισαγωγεικα) να σαρκαζεσε με καλο τροπο .
Το πιο σημαντικο ομως ειναι να διαβαζεις αδελφε μου.

Το μονο καλο ειναι η γνωση , το μονο κακο η αγνοια !
Σωκρατης.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

SparklingGrey

Διάσημο μέλος

Ο SparklingGrey αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 3,244 μηνύματα.
Το βασικο ειναι το humour , ακομα και να μην εχεις μπορεις να μαθεις σιγα σιγα να πειραζεις τον κοσμο ( σε εισαγωγεικα) να σαρκαζεσε με καλο τροπο .
Το πιο σημαντικο ομως ειναι να διαβαζεις αδελφε μου.

Το μονο καλο ειναι η γνωση , το μονο κακο η αγνοια !
Σωκρατης.
Σωστός ο Σωκράτης, αλλά μήπως είναι λίγο «άκυρο» αυτό που βρίσκεται σε bold; Βοηθά η γνώση και συγκεκριμένα το διάβασμα, όπως αναφέρεις, στην εύρεση της πραγματικής φιλίας;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

socially excluded

Δραστήριο μέλος

Η socially excluded αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 509 μηνύματα.
Έλααα μωρέεε τώρα δεν έχεις φίλους... και τι έγινε???? θα βρεις!!! :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lucas

Νεοφερμένος

Ο Lucas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Μαθητής Γ' λυκείου και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 27 μηνύματα.
Σωστός ο Σωκράτης, αλλά μήπως είναι λίγο «άκυρο» αυτό που βρίσκεται σε bold; Βοηθά η γνώση και συγκεκριμένα το διάβασμα, όπως αναφέρεις, στην εύρεση της πραγματικής φιλίας;
Μα δεν ειναι καθολου ακυρο , πρεπει πολυ απλα να ξεκολησει απο το θεμα φιλια , και να κοιταξει να προσπαθει γινει σωστος ανθρωπος καθε μερα , μερα με τη μερα . Η σημαντικοι ανθρωποι θα βρεθουν μπροστα του απο το πουθενα πιστεψε με !:D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Εχέμυθη

Περιβόητο μέλος

Η Εχέμυθη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής. Έχει γράψει 5,863 μηνύματα.
Να εισαι ο ευατος σου Γιαννη.
Αυτο το κειμενο το καναμε περσι...διαβασε το και θα με καταλαβεις
Κείμενο 2 [Αγαπάς για ν' αγαπάς]
Αυτή την ιστορία τη λέω πάντα, την έχω γράψει και πολλοί από σας την έχετε ακούσει χιλιάδες φορές, μ' αρέσει όμως τόσο πολύ. Στο μάθημα της Αγάπης ένα κορίτσι είπε ένα βράδυ: "Ξέρω γιατί απελπίζομαι τόσο συχνά. Είναι γιατί θέλω να με αγαπούν όλοι κι αυτό δεν είναι ανθρωπίνως δυνατόν. Θα μπορούσα να είμαι το πιο ζουμερό, το πιο γευστικό, το πιο συναρπαστικό ροδάκινο του κόσμου και να προσφέρομαι σε όλους. Υπάρχουν όμως άνθρωποι που είναι αλλεργικοί στα ροδάκινα. Αυτοί θα θελήσουν ίσως να γίνω μπανάνα". Πόσο συχνά δε γινόμαστε μπανάνες για άλλους, που θέλουν ροδάκινα! Τι θλιβερή φρουτοσαλάτα. Είναι προτιμότερο να πεις στον άλλο: "Λυπάμαι πολύ που δεν μπορώ να είμαι μπανάνα, θα το 'θελα πολύ να ήμουνα μπανάνα για σένα. Βλέπεις όμως, είμαι ροδάκινο". Και ξέρετε τι θα συμβεί; Αν περιμένετε αρκετά, θα βρείτε κάποιον που του αρέσουν τα ροδάκινα. Και μετά θα μπορείτε να ζήσετε σαν ροδάκινο κι όχι σαν μπανάνα. Σκεφτείτε χάσιμο ενέργειας που έχει κανείς προσπαθώντας να γίνει μπανάνα όταν είναι ροδάκινο!

"Όταν αγαπάς, κινδυνεύεις να μην έχει ανταπόκριση η αγάπη σου". Δεν είναι κακό αυτό. Αγαπάς για ν' αγαπάς, κι όχι για να πάρεις ανταπόδοση - αυτό δεν είναι αγάπη.

"Όταν ελπίζεις, κινδυνεύεις να πονέσεις". Και "Όταν δοκιμάζεις, κινδυνεύεις να αποτύχεις". Κι όμως πρέπει να ρισκάρεις, γιατί η μεγαλύτερη ατυχία στη ζωή είναι να μη ρισκάρεις τίποτε. Όποιος δε ρισκάρει τίποτε, δεν κάνει τίποτε, δεν έχει τίποτε και δεν είναι τίποτε. Μπορεί ν' αποφεύγει τον πόνο και τη λύπη, αλλά δε μαθαίνει, δε νιώθει, δεν αλλάζει, δεν αναπτύσσεται, δε ζει και δεν αγαπά. Είναι δούλος αλυσοδεμένος με τις βεβαιότητες και τους εθισμούς του. Έχει ξεπουλήσει το μεγαλύτερο αγαθό του, την ατομική του ελευθερία. Μόνο ο άνθρωπος που ρισκάρει είναι ελεύθερος.

Λέο Μπουσκάλια, Να ζεις, ν' αγαπάς και να μαθαίνεις, μτφρ. Μαρίνα Λώμη, εκδ. Γλάρος, 1988
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 772419

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
w1n5t0n απο προσωπική μου άποψη θέλω να σου πω ότι η πραγματική φιλία ή έστω και να μην είσαι και σε πολυ φιλική σχέση με κάποιον ο Σεβασμος και η Εκτίμηση της προσωπικότητας σε έναν Ανθρωπο είναι δεδομένος.Τι θα πει μήπως δεν σε κάνουν παρέα επειδή δεν καπνίζεις,δεν πίνεις?Αμα δεν σε κάνουν παρεα και έχουν αδιαφορία στο προσωπο σου επειδή δεν πίνεις,δεν καπνίζεις τότε πολύ απλά φίλε μου κρατάς μια απόσταση και ασχολείσαι μαζί τους τυπικά και μακριά και αγαπημένοι και ακόμα καλύτερα σταματάς να τους κάνεις παρέα και τους χέζεις.Αν πιστεύεις και αν νομίζεις ότι η Φιλία στηρίζεται στο τσιγάρο και στο ποτό τότε κάνεις λάθος.Το τσιγάρο και το ποτό δεν έχει καμία μα καμία σχέση με την φίλια και το πόσο Σεβασμό σου δείχνει ο άλλος γιατί για να υπάρχει Φιλία ή έστω και απλά μια παρέα η κύρια βάση είναι ο Σεβασμός.
Τωρα αν κάποιοι βλέπουν την φιλία στηριζόμενοι στο τσιγάρο και στο ποτο και κάνουν φίλια με κάποιον μόνο αν ο άλλος καπνίζει και πίνει τότε είναι δικαιωμά τους αλλά το σίγουρο είναι ότι ο τροπος της Σκέψης τους είναι ηλίθιος και ανούσιος.
Η φιλία και η παρέα δεν κάνει διακρίσεις και δεν στέκεται ούτε στο τσιγάρο,ούτε στο ποτο,ούτε ας πούμε και στο τατουαζ.Ο,τι και αν κάνει ο άλλος ακομα και αν καπνίζει και πίνει και να κάνει τατουάζ αποδέχεσαι τις επιλογες του και κοιτάς Χαρακτηρα.Ακομα επίσης και αν δεν καπνίζει και δεν πίνει κάποιος τον αποδέχεσαι για τις επιλογές του και βλέπεις αν ειναι Σωστός Χαρακτηράς και το πιο σημαντικό να ξέρει και να δείχνει Σεβασμό.
Επομένως μην βάζεις Σκέψεις στο μυαλό σου ότι δεν σε κάνουν παρέα επειδη δεν καπνίζεις και δεν πίνεις,γιατί το να είσαι καθαρός στο σώμα σου είναι ο πιο σημαντικός σκοπος για την διατηρηση της υγείας και και της καθαρότητας στο σώμα και επίσης ακόμα και να ισχύει ότι μπορεί να μην σε κάνουν και τόσο πολύ παρέα επειδη δεν καπνίζεις και δεν πίνεις τότε κατάλαβε ότι δεν αξίζουν ουτε για παρέα και απλά χεστους και βρες καινουργια άτομα να κάνεις παρέα.
Τωρα για το αν δεν σου δίνουν σημασία οι Φίλοι σου και βλέπεις ότι σε γράφουν τότε κάνε μια δοκιμασία.Κανε παρέα για αρκετό χρονικό διάστημα ακόμα,δηλαδή όρισε για τον εαυτό σου ένα μεγάλο διάστημα στο οποίο θα εξετάσεις αν εξακολουθούν οι φίλοι σου να είναι το ίδιο αδιάφοροι οπως είναι τώρα και όταν δεις πια ότι η σταγόνα ξεχειλισε το ποτήρι,θα σταματήσεις να τους κάνεις παρέα και αν δεις κάποια στιγμή εσύ ότι σε παίρνουν τηλέφωνο και δείχνουν ενδιαφέρον τοτε θα τους τα χώσεις στα μούτρα τους και θα τους εξηγήσεις για την απαραδεκτη και αδιάφορη συμπεριφορά τους και έτσι θα ξεκαθαρίσεις την θέση σου και θα δείξεις Αξιοπρέπεια.Πίστεψε με ακομα και εμείς που έχουμε παρέες και όσοι εχουμε για παράδειγμα 100 και 200 άτομα,όσες παρέες και αν έχουμε στην ουσία όλοι μα όλοι είμαστε μόνοι μας απλά σου ξεκαθαρίζω βρες και ψαξε καινουργια άτομα που να σου αρμοζουν και να σου ταιριάζουν ως Χαρακτήρες και ως Προσωπικότητες.
Το να κάνεις παρέα με ατομα και με ανθρωπους οι οποίοι δεν σου δείχνουν Σεβασμό και σου συμπεριφέρονται με άσχημο και επιθετικό τρόπο οδηγείς καθαρότατα τον εαυτό σου στην αυτοκτονία.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Jack of Spades

Περιβόητο μέλος

Ο Κωνσταντίνος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,431 μηνύματα.
-Βήμα 1ο: Αυτοκριτική...τι κάνω λάθος;Μήπως έχω κάτι πάνω μου που απωθεί τους άλλους;Μήπως η συμπεριφορά μου είναι τέτοια που με κάνει "μη επιθυμητό";
Και κάτι απαντήσεις του τύπου "εγώ δεν αλλάζω για κανένα,έτσι είμαι και σ'όποιον αρέσω" δεν περνάνε πουθενά...καλώς ή κακώς ζούμε στην εποχή των προτύπων και του "φαίνεσθαι" και πάνω απ'όλα,καλό στον εαυτό σου θα κάνεις αν αλλάξεις κάποια πράγματα προς τη σωστή κατεύθυνση...
-Βήμα 2ο: Άφου πλέον "έγινες" πρέπει ν'αρχίσεις να έχεις απαιτήσεις κι από τους άλλους...δε σε γουστάρουν επειδή δεν καπνίζεις/δεν πίνεις/δεν πηδάς κ.λπ.;Μακριά κι αγαπημένοι (χωρίς κακοκάρδια και καημούς,ήρεμα και πολιτισμένα,δεν ξέρεις που θα τους χρειαστείς αύριο-μεθαύριο)...
-Βήμα 3ο: Φτιάξε τον δικό σου κύκλο...ξεκίνα να γνωρίζεις και να διαλέγεις κόσμο,οπουδήποτε μπορείς να φανταστείς (στα Μέσα Μεταφοράς,στο μάθημα,στο φροντιστήριο,στις δραστηριότητές σου,έξω κ.λπ.) κι όταν βρεις σωστούς και κοντά στις προσδοκίες σου ανθρώπους,φέρ'τους πιο κοντά!;)

Τρία απλά βήματα για να πάψεις να χαλιέσαι χωρίς λόγο...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

randomname

Νεοφερμένος

Ο randomname αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει μόλις ένα μήνυμα.
Γεια σας παιδια, ακολουθω το ischool μερικους μηνες τωρα και μολις τωρα εφτιαξα κ τον λογαριασμο.Ειμαι και εγω σε παρομοια φαση με τους προλαλησαντες.Ειμαι 16 χρονων για Β'Λυκειου φετος και απο τον προηγουμενο Νοεμβρη τους λιγοστους "φιλους" που ειχα τους εχασα κ αυτους.Βεβαια με τον καιρο καταλαβα πως ηταν καλυτερο για μενα καθως δεν θελω να παρουσιαζω τον εαυτο μου σαν καποιο αλλο.Απο παντα ειχα φιλους και δεν ημουν κλειστος τυπος.Βεβαια,οσους φιλους ειχα απο το Δημοτικο χαθηκαν αυτοματα αφου μονο εγω πηγα σε διαφορετικο Γυμνασιο (λογω τοποθεσιας),ολοι μου λεγανε "εκει ειναι καλυτερα" "θα βρεις και εκει φιλους".Στο Γυμνασιο δεν ειχα καμια απολυτως σχεση με καθε προηγουμενο φιλο.Βεβαια και στις 3 ταξεις του Γυμνασιου λογω αθληματων και ενδιαφεροντων και με το περασμα το χρονου βρηκα και εκει φιλους.Οι βαθμοι μου στο Δημοτικο ηταν αριστοι και ημουν απο τους καλυτερους. Στην Α'Γυμνασιου ομως ημουν ενας ξενος με τα αλλα παιδια απο την ταξη/σχολειο.Τα οικογενειακα προβληματα αυξανονταν ολοενα κ παραπανω και ταυτοχρονως δεν ειχα την βοηθεια των 2 αδερφων μου, που λογω υποχρεωσων στις αντιστοιχες σχολες/δουλειες τους ζουσαν σε αλλη πολη και ειχαν κοψει επαφες με τους δικους μου, κατι που ισχυει ακομα κ σημερα.Ολο μου το αγχος το εβγαζα στα βιντεοπαιχνιδια,παντα μ'αρεσαν και με ξεκουραζαν αλλα απο την Β'Γυμνασιου ιδιαιτερα οι βαθμοι μου ηταν γυρω στο 16 χωρις να ανοιγω βιβλιο τις καθημερινες.Δεν υπηρξε καμια παρατηρηση η ανησυχια απο τους δικους μου που ηδη ηταν στα προθυρα διαζυγιου.Ταυτοχρονως, η ελλειψη υπνου που ειχα αρχισε να φαινεται τοσο στο σχολειο τοσο και στις προπονησεις της ομαδας μπασκετ.Ημουν απο τους καλους με τοπικα βραβεια και διακρισεις και ημουν φιλος με ολους, ηταν ακομα ενας ευχαριστος τροπος να περναω την ωρα μου εκτος σπιτιου.Οι υπευθυνοι και προπονητες καταλαβαν πως βδομαδα με βδομαδα ημουν ολο και πιο κουρασμενος,χωρις αντοχες αλλα δεν ηθελα να πω οτι υπαρχουν σοβαρα προβληματα στο σπιτι.Προσπαθουσαν να με ενθαρρυνουν να κοιμαμαι πιο νωρις και τα λοιπα.Οσο περνουσε ο καιρος και τα υπολοιπα παιδια/φιλοι στην ομαδα καταλαβαν οτι κατι δεν παει καλα με εμενα.Βεβαια ποτε δεν μιλησαν μαζι μου για το τι πηγαινε στραβα (ειμασταν και 13-14 τοτε).Την επομενη χρονια στην Γ'Γυμνασιου τα προβληματα εξακολουθουσαν να υπαρχουν, ειχα συνεχως φιλους μα συνεχιζα να φερνω κακους βαθμους,ωστοσο παντα ακουγα παραπονα απο τους δικους μου..Συνεχιζα να κοιμαμαι αργα και να διατηρω κακες συνηθειες ωσπου ειχα ενα αρκετα σοβαρο ατυχημα που οδηγηθηκε σε εγχειρηση και πολλες μερες εντος νοσοκομειου.Μεσα σε αυτο το χρονικο διαστημα που ηταν περιπου 4 μηνες,αρχισα να βαζω αρκετα κιλα χανοντας την φυσικη κατασταση/αυτοπεποιθηση που ειχα. Οι γονεις μου ειχαν μερικες μερες που ειχαν χωρισει και επισημως.Κρατουσα επαφες με τα αδερφια μου και αραια και που επαιρνα το τρενο και τους εβλεπα.Παρεμπιπτοντως εχασα οποια επαφη ειχα με τα παιδια απο το μπασκετ.Το καλοκαιρι προς την Α'Λυκειου διατηρουσα τις φιλιες απο το σχολειο.Τα πραγματα ειχαν ηρεμισει και εβγαλα στα τετραμηνα 17.1/18.5 και ακομα καλυτερα στις εξετασεις.Απο τον Νοεμβρη και μετα ομως καταλαβα πως δεν ημουν αποδεκτος σε καμια παρεα.Στο σχολειο οι επαφες που ειχα με αλλα παιδια μειωθηκαν,με βλεπαν στον δρομο καμια φορα τυχαια και ειτε ηταν ενα απλο γεια ειτε ενα ειρωνικο χαμογελο.Η αληθεια ειναι οτι ειμαι σε αλλοκοτο τμημα στο σχολειο 7 στους 10 ειμαστε αγορια.Δεν ειμαι απο αυτους που γουσταρουν να εχουν xy αριθμο φιλων και like στο fb.Δεν θελω να συχναζω σε κλαμπ και να καπνιζω να πινω και [insert κακη συνηθεια]. Τωρα πλεον δεν εχω καμια επαφη με κανεναν απο τους τωρινους συμμαθητες.Η μονη μου ασχολια ολο το καλοκαιρι ηταν μερικα μπανια αραια και που και γυμναστηριο επειδη απο παντα μ'αρεσε να αθλουμαι.Απο'κει και περα τιποτα.Κανα δυο φιλοι που μιλαμε που και που απο facebook και αυτο.Τιποτα παραπανω.Σκεφτομουν να αλλαζα Λυκειο και να επαιρνα μεταγραφη σε αυτο που φοιτουν τωρα οι συμμαθητες μου απ'το Δημοτικο.Απ'την αλλη σκεφτομαι πως shit happens και δεν ειμαι ουτε ο πρωτος ουτε ο τελευταιος που του συμβαινει αυτο και απλα πρεπει να συνεχισω να διαβαζω ωστε να πιασω μια δυνατη σχολη στην πολη που ζουν τα αδερφια μου και θα βρω καινουριους φιλους εκει .Το καλυτερο που μου'χει συμβει τους τελευταιους μηνες ειναι οτι πηρα το profieciency πριν λιγες μερες.Ευχαριστω που διαβασατε ολο το κατεβατο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τάσος97

Τιμώμενο Μέλος

Ο Allostasis αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 11,113 μηνύματα.
Φιλε καλησπέρα/καλημερα. Το θέμα των φίλων είναι ένα μεγάλο θέμα και χαίρομαι που μοιράζεσαι μαζί μας ολα αυτά.
Νομίζω πως η οικογενειακη κατάσταση των τελευταίων ετών σε ανατάραξε αρκετά ως προσωπικότητα και ως άνθρωπο, αφού όπως είπες στην ουσια εβγαζες όλη σου την ενεργεια στα βιντεοπαιχνίδια. Μάλλον από κει αρχισες να πέφτεις.
Στο θέμα των φίλων δεν ξέρω τι ακριβως να πω αλλά εαν μένεις σε καποιο μεγαλο αστικο κεντρο (Αθήνα, Θεσσαλονικη, κτλ) το πρόβλημα λύνεται διότι υπάρχου 1000 ειδών άνθρωποι. Προτού όμως κάνεις αυτό καλό θα ήταν να ρωτήσεις γιατί δεν είσαι πλέον αποδεκτός ετσι ώστε να ξέρεις κι εσύ τι έκανες λάθος, γιατί είναι παράλογο να μη σε θέλουν για παρέα επειδή δεν πας σε κλαμπ κτλ κτλ. Σε αυτό λοιπόν θα ήθελα και να σταθώ, γνωρίζεις τι τους οδήγησε στο να μη σε θέλουν μαζί τους;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

manos4

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Μάνος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Μαθητής Γ' λυκείου και μας γράφει απο Ηράκλειο (Κρήτη). Έχει γράψει 893 μηνύματα.
Φιλε καλησπέρα/καλημερα. Το θέμα των φίλων είναι ένα μεγάλο θέμα και χαίρομαι που μοιράζεσαι μαζί μας ολα αυτά.
Νομίζω πως η οικογενειακη κατάσταση των τελευταίων ετών σε ανατάραξε αρκετά ως προσωπικότητα και ως άνθρωπο, αφού όπως είπες στην ουσια εβγαζες όλη σου την ενεργεια στα βιντεοπαιχνίδια. Μάλλον από κει αρχισες να πέφτεις.
Στο θέμα των φίλων δεν ξέρω τι ακριβως να πω αλλά εαν μένεις σε καποιο μεγαλο αστικο κεντρο (Αθήνα, Θεσσαλονικη, κτλ) το πρόβλημα λύνεται διότι υπάρχου 1000 ειδών άνθρωποι. Προτού όμως κάνεις αυτό καλό θα ήταν να ρωτήσεις γιατί δεν είσαι πλέον αποδεκτός ετσι ώστε να ξέρεις κι εσύ τι έκανες λάθος, γιατί είναι παράλογο να μη σε θέλουν για παρέα επειδή δεν πας σε κλαμπ κτλ κτλ. Σε αυτό λοιπόν θα ήθελα και να σταθώ, γνωρίζεις τι τους οδήγησε στο να μη σε θέλουν μαζί τους;

Κοιτα και εγω στο σχολειο ημουν μονος καθως η πλειονοτητα ηταν της ψευτομαγκιας,αλκοολ καπνισματος κτλ.Δεν σημαινει οτι κανει αυτος λαθος.Θα μπορουσε αν ειναι να βρει 2-3 ατομα που ταιριαζουν σε λιγα πραγματα και να κανει παρεα.Δεν χρειαζεται να πηγαινει με τα νερα των αλλων.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

PAOAND

Νεοφερμένος

Ο PAOAND αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 82 μηνύματα.
Στο σχολείο σου σίγουρα θα υπάρχουν και καλά παιδιά. Η φιλία είναι μια σχέση αλληλεπίδρασης. Το να μην θέλεις να αλλάξεις σημαίνει πως δεν θες να αλληλεπιδράσεις με άλλα άτομα. Η αλλάγη δεν είναι πάντα προς το κακό. Για παράδειγμα αλλάζουν τα ενδιαφέροντα σου.
Σίγουρα ο χωρισμός των γονιών σου σε επηρέασε αλλά πιστεύω πως μπορείς να βρεις ατομα με κοινά ενδιαφέροντα. Οι φιλίες από εκεί αρχίζουν. Προσπάθησε να πλησιάσεις νέα άτομα, να μιλήσεις μαζί τους και θα δεις που θα δέσετε.
Επίσης δεν είναι υποχρεωτικό να αποκλείσεις οποιονδίποτε καπνίζει πηγαίνει σε κλαμπ κτλπ διοτι δεν σημαίνει αυτόματα ότι είναι "κακά παιδιά". Μερικοί φίλου μου καπνίζουν αλλά είναι πολύ καλά παιδιά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

niek

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η niek αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Ιωάννινα (Ιωάννινα). Έχει γράψει 308 μηνύματα.
Επειδή στη Α' Λυκείου είχα παρόμοιο πρόβλημα, καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο , αλλά χρειάζεται υπομονή.Και οι δικές μου φιλίες είτε απομακρύνθηκαν,είτε πήγαν σε διαφορετικό σχολείο είτε άρχισαν να γνωρίζουν άλλα άτομα και να κάνουν παρέα με εκείνα .Καταλάβαινα πως δεν ταιριάζαμε πλέον σε τίποτα,όπως λες και εσύ(ποτά, τσιγάρα, ξενύχτια) που όμως δεν ήταν μόνο αυτό αλλά συνοδευόταν απο μια γενικότερη αλλαγή στάσης απέναντί μου.Ήμουν πλέον σίγουρη ότι δεν ήμουν αρεστή και απομακρύνθηκα, μιας και δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να είμαι "παθητικός δέκτης".Ίσως να νιώθεις το ίδιο.Δοκίμασα λοιπόν να πλησιάσω άτομα που δεν είχαμε καμιά επαφή και δεν τα γνώριζα.Έτσι σιγά-σιγά έκανα νέους φίλους-ες με άτομα που οι άλλοι παραμέριζαν, επειδή δεν ήταν ιδιαίτερα εξωστρεφή.Σκέψου σε τι μπορεί να έφταιξες,αν τελικά έφταιξες σε κάτι, πλησίασε άτομα απομονωμένα ή άλλες παρέες και σύντομα θα ξαναβρείς φίλους.Σκέψου ακόμα ότι ίσως οι προηγούμενοι να προσποιούνταν τους φίλους και να μην το είχες καταλάβει.Μπορεί όμως απλά να άλλαξαν τα ενδιαφέροντά σας. Το να αλλάξεις σχολείο είναι μια λύση, αν δε σου φέρνει αναστάτωση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top