Βοήθεια/Aπορίες στα Μαθηματικά Προσανατολισμού

Βασίλης Δ.

Νεοφερμένος

Ο Βασίλης Δ. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 43 μηνύματα.
στην πρωτη πρεπει να δειξεις οτι g(f(x))=2x^5 + e^f(x) +1 , x e R ειναι 1-1 και στην δευτερη ασκηση την αλλη συνάρτηση
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Civilara

Περιβόητο μέλος

Ο Civilara αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Δανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,344 μηνύματα.
Kαλησπέρα...Μπορεί κάποιος να με βοηθήσει με αυτές τις 2 συναρτήσεις?

Και στις δύο f : R ---> R
g(f(x))=2x^5 + e^f(x) +1 , x e R
f(f(x))=f(x) +e^x -1 , x e R

Kαι στις δύο πρεπει να δειξεις πως ειναι 1-1

f(f(x))-f(x)=h(x), h(x)=e^x-1, x ανηκει R

Για καθε x1, x2 ανηκει R με h(x1)=h(x2) εχουμε
h(x1)=h(x2) => 2x1^5+1=2x2^5+1 => 2x1^5=2x2^5 => x1^5=x2^5 => x1=x2
Αρα η h ειναι 1-1

Για καθε x1, x2 ανηκει R με m(x1)=m(x2) εχουμε
h(x1)=h(x2) => e^x1-1=e^x1-1 => e^x1=e^x2 => x1=x2
Αρα η h ειναι 1-1

Για καθε x1, x2 ανηκει R με f(x1)=f(x2) εχουμε
f(x1)=f(x2) => f(f(x1))=f(f(x2))
f(x1)=f(x2) => -f(x1)=-f(x2)
Προσθετοντας κατα μελη τις 2 τελευταιες σχεσεις προκυπτει:
f(f(x1))-f(x1)=f(f(x2))-f(x2) => h(x1)=h(x2) => x1=x2 αφου η m ειναι 1-1
Συνεπως για καθε x1, x2 ανηκει R με f(x1)=f(x2) εχουμε x1=x2. Αρα η f ειναι 1-1 επομενως και αντιστρεψιμη.
Για καθε x ανηκει R και y ανκηκει f(R) ισχυει η ισοδυναμια
y=f(x) <=> x=(f-1)(y)

g(f(x))=2x^5+e^f(x)+1, x ανηκει R => g(y)=2(f-1)^5(y)+e^y+1, y ανηκει f(R) => g(y)=2(f-1)^5+m(y), y ανηκει f(R) οπου m(y)=e^y+1
Για καθε y1, y2 ανηκει f(R) με m(y1)=m(y2) εχουμε
m(y1)=m(y2) => e^y1+1=e^y2+1 => e^y1=e^y2 => y1=y2
Αρα η m ειναι 1-1.

Για καθε y1, y2 ανηκει f(R) με y1 διαφορο y2 εχουμε
y1 διαφορο y2 => (f-1)(y1) διαφορο (f-1)(y2) => (f-1)^5(y1) διαφορο (f-1)^5(y2) => 2(f-1)^5(y1) διαφορο 2(f-2)^5(y2)
y1 διαφορο y2 => m(y1) διαφορο m(y2) αφου η m ειναι 1-1
Προσθετοντας κατα μελη τις 2 τελευταιες σχεσεις προκυπτει:
2(f-1)^5(y1)+m(y1) διαφορο 2(f-1)(y2)+m(y2) => g(y1) διαφορο g(y2)
Για καθε y1, y2 ανηκει f(R) με y1 διαφορο y2 ισχυει g(y1) διαφορο g(y2). Αρα η g ειναι 1-1.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Βασίλης Δ.

Νεοφερμένος

Ο Βασίλης Δ. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 43 μηνύματα.
f(f(x))-f(x)=h(x), h(x)=e^x-1, x ανηκει R

Για καθε x1, x2 ανηκει R με h(x1)=h(x2) εχουμε
h(x1)=h(x2) => 2x1^5+1=2x2^5+1 => 2x1^5=2x2^5 => x1^5=x2^5 => x1=x2
Αρα η h ειναι 1-1

Για καθε x1, x2 ανηκει R με m(x1)=m(x2) εχουμε
h(x1)=h(x2) => e^x1-1=e^x1-1 => e^x1=e^x2 => x1=x2
Αρα η h ειναι 1-1

Για καθε x1, x2 ανηκει R με f(x1)=f(x2) εχουμε
f(x1)=f(x2) => f(f(x1))=f(f(x2))
f(x1)=f(x2) => -f(x1)=-f(x2)
Προσθετοντας κατα μελη τις 2 τελευταιες σχεσεις προκυπτει:
f(f(x1))-f(x1)=f(f(x2))-f(x2) => h(x1)=h(x2) => x1=x2 αφου η m ειναι 1-1
Συνεπως για καθε x1, x2 ανηκει R με f(x1)=f(x2) εχουμε x1=x2. Αρα η f ειναι 1-1 επομενως και αντιστρεψιμη.
Για καθε x ανηκει R και y ανκηκει f(R) ισχυει η ισοδυναμια
y=f(x) <=> x=(f-1)(y)

g(f(x))=2x^5+e^f(x)+1, x ανηκει R => g(y)=2(f-1)^5(y)+e^y+1, y ανηκει f(R) => g(y)=2(f-1)^5+m(y), y ανηκει f(R) οπου m(y)=e^y+1
Για καθε y1, y2 ανηκει f(R) με m(y1)=m(y2) εχουμε
m(y1)=m(y2) => e^y1+1=e^y2+1 => e^y1=e^y2 => y1=y2
Αρα η m ειναι 1-1.

Για καθε y1, y2 ανηκει f(R) με y1 διαφορο y2 εχουμε
y1 διαφορο y2 => (f-1)(y1) διαφορο (f-1)(y2) => (f-1)^5(y1) διαφορο (f-1)^5(y2) => 2(f-1)^5(y1) διαφορο 2(f-2)^5(y2)
y1 διαφορο y2 => m(y1) διαφορο m(y2) αφου η m ειναι 1-1
Προσθετοντας κατα μελη τις 2 τελευταιες σχεσεις προκυπτει:
2(f-1)^5(y1)+m(y1) διαφορο 2(f-1)(y2)+m(y2) => g(y1) διαφορο g(y2)
Για καθε y1, y2 ανηκει f(R) με y1 διαφορο y2 ισχυει g(y1) διαφορο g(y2). Αρα η g ειναι 1-1.

μαλλον λαθος διατύπωση απο μένα...Σορρυ που σε εβαλα και έγραψες κατι τετοιο:P ειναι διαφορετικες ασκήσεις..περνεις την μια συνάρτηση δείχνεις πως ειναι 1-1 και περνεις την αλλη και δειχνεις πως ειναι 1-1 :(:(
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

OoOkoβοldOoO

Πολύ δραστήριο μέλος

Η OoOkoβοldOoO αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 1,519 μηνύματα.
Ρε σεις έχω κολλήσει σε μια άσκηση και δεν μπορώ να τη βγάλω. Μου φαίνεται αρκετά μπερδεμα...
limx->+oo (f(x) +2x²ημ1/χ)/χ-ρίζα(χ²+1)=2 και ζητάει να δείξω ότι το limx->+oo του f(x)/x=-2
Είναι από το διαγώνισμα του μπάρλα 217 σελ 4ο θέμα το α. Μπορεί να βοηθήσει κανείς;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Civilara

Περιβόητο μέλος

Ο Civilara αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Δανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,344 μηνύματα.
Ρε σεις έχω κολλήσει σε μια άσκηση και δεν μπορώ να τη βγάλω. Μου φαίνεται αρκετά μπερδεμα...
limx->+oo (f(x) +2x²ημ1/χ)/χ-ρίζα(χ²+1)=2 και ζητάει να δείξω ότι το limx->+oo του f(x)/x=-2

Θετω g(x)=[f(x)+2(x^2)ημ(1/x)]/[x-((x^2)+1)^(1/2)] με lim(x->+απειρο)g(x)=2, οπου x ανηκει Α=[(-απειρο, 0)U(0,+απειρο)]τομηDf

Για να εχει νοημα το οριο που δινεται στην εκφωνηση πρεπει η g και η f να οριζονται σε διαστημα της μορφης (α, +απειρο) οπου α>0. Εχουμε f(x)=g(x)[x-((x^2)+1)^(1/2)]-2(x^2)ημ(1/x) => f(x)/x=g(x){[x-((x^2)+1)^(1/2)]/x}-2xημ(1/x), x ανηκει (α, +απειρο).

lim(x->+απειρο){[x-((x^2)+1)^(1/2)]/x}=lim(x->+απειρο){1-[(((x^2)+1)^(1/2))/x]=lim(x->+απειρο){1-[1+(1/(x^2))]^(1/2)}=1-(1+0)^(1/2)=1-1=0
lim(x->+απειρο)[xημ(1/x)]=lim(x->+απειρο) [ημ(1/x)/(1/x)]=lim(u->0+)(ημu/u)=1 οπου u=1/x.

Αρα lim(x->+απειρο)[f(x)/x]=2*0-2*1=0-2=-2
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

drosos

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Κερατσίνι (Αττική). Έχει γράψει 1,151 μηνύματα.
Παρτε και μια ευκολη να εξακριβωσω απλως τον τροπο λυσης μου :P

για καθε

i)Να βρεθουν οι τιμες f(1),f(2)
ii)ΝΔΟ οτι η f δεν ειναι 1-1
iii)ΝΔΟ οτι η g δεν ειναι 1-1 για την οποια ισχυει
για καθε

Τα πρωτα δυο ερωτηματα βγαινουν ψιλοευκολα.

Τωρα για το (iii) ελυσα ως προς f(x) αφου () ειναι >0 αρα και η g δεν ειναι 1-1 αλλα δεν ειμαι σιγουρος.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rebel

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Κώστας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 1,025 μηνύματα.
f(1)=f(2)=2 και g(1)=g(2)=2 δεν βγάζεις;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ryuzaki

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Lost in Infinity αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,892 μηνύματα.
f(1)=f(2)=2 και g(1)=g(2)=2 δεν βγάζεις;


Σωστός, έχοντας δείξει στο i) ερώτημα ότι f(1)=f(2)=2, βάζεις στην g x=1 και x=2 αντίστοιχα και καταλήγεις ότι g(1)=g(2)=2.
Για δύο διαφορετικές τιμές του χ η g παίρνει την ίδια τιμή y άρα δεν είναι 1-1. Είναι το ίδιο με το ερώτημα ii)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

g1wrg0s

Επιφανές μέλος

Ο 01001 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 9,074 μηνύματα.
Το πρωτο ερωτημα πως το εβγαλες;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ryuzaki

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Lost in Infinity αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,892 μηνύματα.
Το πρωτο ερωτημα πως το εβγαλες;

Θέτω στην σχέση που μου δίνει (σχέση (1)) x=1, κάνω πράξεις, και καταλήγω ότι f(f(1))=1.
Μετά πάλι στην (1) θέτω x=f(1), χρησιμοποιώ ότι f(f(1))=1 που βρήκα παραπάνω, κάνω τις πράξεις και καταλήγω ότι [f(1)-2]^2=0, άρα f(1)-2=0, δηλ f(1)=2.

Όμοια εργαζόμαστε για να βρούμε το f(2).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

g1wrg0s

Επιφανές μέλος

Ο 01001 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 9,074 μηνύματα.
Θέτω στην σχέση που μου δίνει (σχέση (1)) x=1, κάνω πράξεις, και καταλήγω ότι f(f(1))=1.
Μετά πάλι στην (1) θέτω x=f(1), χρησιμοποιώ ότι f(f(1))=1 που βρήκα παραπάνω, κάνω τις πράξεις και καταλήγω ότι [f(1)-2]^2=0, άρα f(1)-2=0, δηλ f(1)=2.

Όμοια εργαζόμαστε για να βρούμε το f(2).

Ευχαριστω
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

drosos

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Κερατσίνι (Αττική). Έχει γράψει 1,151 μηνύματα.
Ναι το πρωτο κ το δευτερο βγαινουν σχετικα ευκολα το iii πως το δειξατε?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

g1wrg0s

Επιφανές μέλος

Ο 01001 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 9,074 μηνύματα.
Ναι το πρωτο κ το δευτερο βγαινουν σχετικα ευκολα το iii πως το δειξατε?

Απο τον ορισμο της συναρτησης 1-1 λεει οτι :
μια συναρτηση f :Α-> IR λεγεται συναρτηση 1-1 , οταν για οποιαδηποτε χ1,χ2 ε Α ισχυει η συνεπαγωγη:
αν χ1 διαφορο του χ2, τοτε f(x1) διαφορο του f(x2)
Αυτη ειναι 1-1 στο π.ο της (IR)

Αυτη η συναρτηση δεν ειναι 1-1 στο π.ο της (IR)


Ποια η διαφορα τους; Για να ειναι μια συναρτηση 1-1 θα πρεπει να μην υπαρχουν 2-3-...-ν (ν ε Ν με ν>3) που να δινουν την ιδια τιμη y.
Στην πρωτη γραφικη παρασταση καθε χ του π.ο της δινει διαφορετικη τιμη y. Αντιθετα στην δευτερη βλεπεις οτι υπαρχουν δυο χ τα οποια δινουν την ιδια τιμη y (π.χ την τιμη -2 την παιρνεις για χ=-1 και για χ=1 , δηλαδη f(-1)=f(1)= -2) αρα δεν ειναι 1-1.

Στην ασκηση σου τωρα:
Απο το πρωτο ερωτημα εχεις βρει οτι f(1)=f(2)=2 .Αν στο τριτο ερωτημα βαλεις στην συναρτηση οπου χ το 1 και το 2 αντιστοιχα θα παρατηρησεις οτι g(1)=g(2) .Δηλαδη για δυο διαφορετικες τιμες του χ παιρνεις την ιδια τιμη χ,. Επομενως η συναρτη g(x) δεν ειναι συναρτηση 1-1 .....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

drosos

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Κερατσίνι (Αττική). Έχει γράψει 1,151 μηνύματα.
Δλδ ο τροπος που το λυσα ειναι λαθος;... ελυσα ως προς f(x) αφου το αλλο ειναι μονο θετικο αρα αφου η f δεν ειναι 1-1 τοτε δεν θα ναι και h g
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

g1wrg0s

Επιφανές μέλος

Ο 01001 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 9,074 μηνύματα.
iii)ΝΔΟ οτι η g δεν ειναι 1-1 για την οποια ισχυει
για καθε

Αν αυτη ειναι η g τοτε πως ελυσες ως προς f(x); αν ελυσες ως προς f(x) τοτε αυτο που εβγαλες θα ισχυει για χ ε IR-{-1,1} και οχι για ολο το IR
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

drosos

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Κερατσίνι (Αττική). Έχει γράψει 1,151 μηνύματα.
Ωχ ναι βλακεια δεν βγαινει καν ετσι ξεχασε το :P Ευχαριστω για την βοηθεια!

Δίνονται οι μιγαδικοι με την ιδιοτητα

α)Ποιος είναι ο γ.τ. της εικονας Μ του z
(Σελ 101 θεμα 4ο βοηθημα μαθηματικων κατ Στεργιου-Νακη)

Το βοηθημα στις υποδειξεις γραφει οτι ο γτ της εικονας του z ειναι μια ευθεια αλλα οι καθηγητες μου στο φροντιστηριο λενε οτι ειναι ελλειψη αλλα με διαφορετικες εστιες οχι οπως αυτη που μαθαμε στην β' λυκειου. Ποια η γνωμη σας :/ ;;;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Boom

Επιφανές μέλος

Ο Boom αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 12,249 μηνύματα.
Δίνονται οι μιγαδικοι με την ιδιοτητα

α)Ποιος είναι ο γ.τ. της εικονας Μ του z
(Σελ 101 θεμα 4ο βοηθημα μαθηματικων κατ Στεργιου-Νακη)

Το βοηθημα στις υποδειξεις γραφει οτι ο γτ της εικονας του z ειναι μια ευθεια αλλα οι καθηγητες μου στο φροντιστηριο λενε οτι ειναι ελλειψη αλλα με διαφορετικες εστιες οχι οπως αυτη που μαθαμε στην β' λυκειου. Ποια η γνωμη σας :/ ;;;
Ίσως έχουν δίκαιο απο άποψη προχωρημένων μαθηματικών.
Εμείς όμως διδασκόμαστε άλλη έλλειψη άρα η απάντηση θα έλεγα πως είναι ευθεία.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

antwwwnis

Διάσημο μέλος

Ο Αντωωωνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο ΗΠΑ (Αμερική). Έχει γράψει 2,939 μηνύματα.
Δίνονται οι μιγαδικοι με την ιδιοτητα

α)Ποιος είναι ο γ.τ. της εικονας Μ του z
(Σελ 101 θεμα 4ο βοηθημα μαθηματικων κατ Στεργιου-Νακη)

Το βοηθημα στις υποδειξεις γραφει οτι ο γτ της εικονας του z ειναι μια ευθεια αλλα οι καθηγητες μου στο φροντιστηριο λενε οτι ειναι ελλειψη αλλα με διαφορετικες εστιες οχι οπως αυτη που μαθαμε στην β' λυκειου. Ποια η γνωμη σας :/ ;;;

Έχεις όρεξη για πράξεις;:D

Θέσε z= x+yi, x,y E R. Μετά χωρίζεις στα μέτρα πραγματικό από φανταστικό μέρος, υψωνεις και τα δυο μέλη στο τετράγωνο, αναπτύσεις το τετραγωνο, πραξεις, χωριζεις ριζες από μη ρίζες, ξαναυψωνεις στο τετραγωνο(φεύγει η ρίζα), και σου μένει μια εξίσωση.Πραξεις. Λοιπόν, αν είναι της μορφής Αχ+Βy+Γ=0 είναι ευθεία, ενω αν είναι Αχ²+Βy²+Γχ+Δy+E=0 με Α διαφορο Β και ομόσημα είναι έλλειψη.

Είναι σχεδόν ο ίδιος τρόπος με τον οποίο τα περσινά βιβλία έκαναν τις αποδείξεις των κωνικών τομών.

*Αν έχει την μορφή Αχ²+Βy²+Γχ+Δy+E+Ζχy=0 είναι πέρα από τα όρια των μαθηματικών βιβλίων του λυκείου. Εννοώ τα εντος ύλης, αν οι γραμμικοί μετασχηματισμοί ήταν εντός, μια χαρά βγαίνει.( Πχ Έλλειψη που γερνει :Ρ)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

qwerty111

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο qwerty111 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 1,376 μηνύματα.
Δίνονται οι μιγαδικοι με την ιδιοτητα

α)Ποιος είναι ο γ.τ. της εικονας Μ του z
(Σελ 101 θεμα 4ο βοηθημα μαθηματικων κατ Στεργιου-Νακη)

Το βοηθημα στις υποδειξεις γραφει οτι ο γτ της εικονας του z ειναι μια ευθεια αλλα οι καθηγητες μου στο φροντιστηριο λενε οτι ειναι ελλειψη αλλα με διαφορετικες εστιες οχι οπως αυτη που μαθαμε στην β' λυκειου. Ποια η γνωμη σας :/ ;;;
Έχουμε |z+3|+|z-4i|=5 (πήρα το συζυγή του μιγαδικού στο δεύτερο μέτρο)
Έστω Α(-3, 0), Β(0, 4), και Μ η εικόνα του z.
(ΑΒ)=5
(ΜΑ)+(ΜB)=5=(ΑΒ)
Άρα ο γεωμετρικός τόπος είναι η ευθεία που διέρχεται από τα Α και Β, την εξίσωση της οποίας μπορείς να βρεις τώρα.
Ο γεωμετρικός τόπος ΔΕΝ είναι έλλειψη. (Εκτός και αν η ευθεία θεωρείται μια επιμηκυμένη έλλειψη.)
Στην έλλειψη το σταθερό άθροισμα 2α είναι μεγαλύτερο της απόστασης των δύο εστίων, κάτι που δεν συμβαίνει στην συγκεκριμένη περίπτωση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

christina123

Δραστήριο μέλος

Η Χριστίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 699 μηνύματα.
παιδια μια ερωτηση θελω να κανω.
οι συναρτησιακες σχεσεις ειναι μεσα στην υλη; γιατι ακουω διαφορα....
π.χ f(x) + f(y) = f(x+y) :confused:.........
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top