Βοήθεια/Aπορίες στα Μαθηματικά Προσανατολισμού

Guest 856924

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Αν f,g:R--->R γνησιως μονοτονες με την Cf να τεμνει τον αρνητικο ημιαξονα ΟΧ' και τον αξονα Υ΄'Υ στο Α(0,-1) και την Cg να τεμνει τον θετικο ημιαξονα ΟY και τον χ'χ στο -1
Βρειτε την μονοτονια τον f,g
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

rebel

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Κώστας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 1,025 μηνύματα.
δινεται f(x)=(2x-1)^2+|z+xw|,x E R z,w E C και μη μηδενικοι μιγαδικοι ανεξαρτητοι του χ και |z|=1 Επισης ισχυει z^5 + 2(z^4)w-z+w=0 και 2z+w διαφορο του μηδενος.
Αα)ν.α.ο |z+2w|=|z-w|
Aβ)|z+xw| διαφορο του μηδενος για καθε χ Ε R kαι |z+xw|={(|w|^2)x^2+2Re(zwσυζηγης)χ+1}^(1/2)
γ)υπαρχει ενα τουλαχιστον ξΕ(-1,2) ωστε
|w|^2 ξ+Re(z wσυζηγης)=(4-8ξ)|z+ξw|
Β)Αν |w|=1 να εκφρασετε την f(x) χωρις μιγαδικους και να βρειτε το ελαχιστο της
Α.
α)

β)
Για είναι . Έστω τέτοιο ώστε . Τότε έχουμε:

Aντικαθιστώντας στην (1) παίρνουμε:

όμως

λόγω υπόθεσης, άτοπο. Άρα . Επίσης

γ)
Είναι

οπότε αν θεωρήσουμε τη συνεχή συνάρτηση έχουμε


και από Βοlzano
Β.
Η γράφεται

με πεδίο ορισμού

Οι συναρτήσεις και είναι γνησίως φθίνουσες στο οπότε και η είναι γνησίως φθίνουσα στο με

Οι συναρτήσεις και είναι γνησίως αύξουσες στο οπότε και η είναι γνησίως αύξουσα στο με

Τελικά

οπότε η παρουσιάζει ελάχιστο για το
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

meletis96

Νεοφερμένος

Ο meletis96 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Σπάρτη (Λακωνία). Έχει γράψει 24 μηνύματα.
Δίνεται μιγαδικός αριθμός z=1+i
Nα βρέιτε 2 μιγαδικούς z1 ,z2 των οποίων οι εικόνες βρίσκονται πάνω στις ευθείες με εξισώσεις ε1: ψ=χ+3 και ε2: ψ=-χ+1 αντλιστοιχα , ώστε να ισχύει z=z1-2z2
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

jasonosaj

Νεοφερμένος

Ο Ιασονας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 119 μηνύματα.
Δίνεται μιγαδικός αριθμός z=1+i
Nα βρέιτε 2 μιγαδικούς z1 ,z2 των οποίων οι εικόνες βρίσκονται πάνω στις ευθείες με εξισώσεις ε1: ψ=χ+3 και ε2: ψ=-χ+1 αντλιστοιχα , ώστε να ισχύει z=z1-2z2

εστω ℤ1=a+bi
και ℤ2=g+di

πρεπει
ℤ=ℤ1-2ℤ2
ℤ=a+bi-2g-2di
ℤ=(a-2g)+(b-2d)i
ομως ℤ=1+1i
αρα πρεπει
a-2g=1 (1)
b-2d=1 (2)

ℤ1ε (ε)1 y=x+3 άρα b=a+3 (3)
ℤ2ε (ε)2 y=-x+1 άρα d=-g+1 ⇔ g=1-d (4)

απο τις (1),(2),(3),(4) έχουμε
a-2g=1⇔b-3-2g=1⇔b-2g=4 (5)
b-2d=1⇔b-2(-g+1)=1⇔b+2g-1=1⇔b+2g=2 (6)

αθροίζοντας κατα μελη τις (5) (6) βρισκουμε a=0,b=3,g=-1/2,d=3/2
δεν ξερω αν ειναι σωστη η λυση μου :whistle:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nikoslarissa

Δραστήριο μέλος

Ο Νικος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Λάρισα (Λάρισα). Έχει γράψει 669 μηνύματα.
Προσωπικά, δεν με ενοχλεί να δω γραμμένη κυβικη ρίζα αρνητικού αριθμού. Όμως υπάρχει ένας (χαζός) κανόνας που λέει ότι κάτω από ρίζα μπαίνουν μόνο θετικοί (ή έστω μηδενικοί) αριθμοί.
Παράδειγμα:
Η δίνει λύση στο σύνολο των πραγματικών, αλλά είναι λάθος σαν έκφραση.
Η δίνει λύση +/-2i, στο σύνολο των μιγαδικών, αλλά είναι λάθος σαν έκφραση.
Παρόλο που υπάρχουν ρίζες αρνητικών αριθμών, θεωρείται λάθος να το γράψεις...
Στους μαθηματικούς διαγωνισμούς έχουν νόημα οι ρίζες αρνητικού αριθμού.Εννοείται όταν είναι περιττού βαθμού.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Filippos14

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Filippos14 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 27 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 331 μηνύματα.
Αν f,g:R--->R γνησιως μονοτονες με την Cf να τεμνει τον αρνητικο ημιαξονα ΟΧ' και τον αξονα Υ΄'Υ στο Α(0,-1) και την Cg να τεμνει τον θετικο ημιαξονα ΟY και τον χ'χ στο -1
Βρειτε την μονοτονια τον f,g
Ειναι f(0)=-1 και f(x0)=0 . Oμως x0<0 και ισχυει -1<0 <=> f(0)<f(x0) και εφοσον ειναι γνησια μονοτονη κλπ κλπ,ξερεις ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Guest 856924

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ειναι f(0)=-1 και f(x0)=0 . Oμως x0<0 και ισχυει -1<0 <=> f(0)<f(x0) και εφοσον ειναι γνησια μονοτονη κλπ κλπ,ξερεις ;)
δε πολυκαταλαβα
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Filippos14

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Filippos14 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 27 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 331 μηνύματα.
δε πολυκαταλαβα
Αν f ειναι γνησια μονοτονη,δηλαδη διατηρει παντου το ιδιο ειδος μονοτονιας,για την βρουμε αρκει να βρουμε μια διαταξη που ισχυει για 2 χ1,χ2 και f(x1),f(x2).
Αν ισχυει χ1>χ2 και f(x1)>f(x2) τοτε ειναι γνησια αυυουσα.
Αν ομως ισχυει x1>x2 και βρουμε καπως οτι f(x1)<f(x2) τοτε ειναι γνησια φθινουσα.
Να στο πω απλα οπως το καταλαβαινω:Αν αλλαζει η φορα πηγαινοντας απο x1,x2 σε αντιστοιχες τιμες ειναι φθινουσα,αν διατηρει την φορα τοτε ειναι αυξουσα.(ΟΜΩς ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙς ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΝΗΣΙΑ ΜΟΝΟΤΟΝΗ
) διαφορετικα δεν ισχυει τπτ απο τα παραπανω !.
Π.Χ Γνωριζουμε οτι 0>1 , αν με καποια πληροφορια καταληξουμε οτι f(0)>f(1) τοτε η f ειναι γνησιως αυξουσα (στο διαστημα π ειναι γνησιως μονοτονη,εκει που διατηρει μονοτονια,δηλαδη η μονο θα ανεβαινει γραφικα,η θα κατεβαινει).
Οτι αλλο θες πες ;)
P.S: Εισαι δευτερα και χαλας την καλυτερη περιοδο της χρονιας για να λυνεις ασκησεις γ λυκειου?Ανοιξε και πεξε κανα lol/dota κλπ .Θα σου λειψουν του χρονου :/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 856924

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ευχαριστω...p.s δε με πειραζει θελω να ειμαι καλος
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DumeNuke

Τιμώμενο Μέλος

Ο DumeNuke αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,125 μηνύματα.
Αν f,g:R--->R γνησιως μονοτονες με την Cf να τεμνει τον αρνητικο ημιαξονα ΟΧ' και τον αξονα Υ΄'Υ στο Α(0,-1) και την Cg να τεμνει τον θετικο ημιαξονα ΟY και τον χ'χ στο -1
Βρειτε την μονοτονια τον f,g

Cf να τεμνει τον αρνητικο ημιαξονα ΟΧ'
Άρα, υπάρχει x1<0 : f(x1)=0
Άρα, υπάρχει x2=0 : f(x2)=-1<0

Επομένως, συναρτήσει όσων είπε ο φίλιππος:
Για x1<x2 => f(x1)>f(x2) και η f είναι γνησίως μονότονη. Άρα είναι γνησίως φθίνουσα. Με τον ίδιο τρόπο βγάζεις τη μονοτονία της g.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Silent_Killer

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Σαλαμίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,641 μηνύματα.
μπορειτε να με βοηθησετε στα δ2,3 ; πως λυνονται τετοιες ασκησεις; υπαρχει μεθολογια;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Συνημμένα

  • DSC_0114.jpg
    DSC_0114.jpg
    1 MB · Εμφανίσεις: 118
  • DSC_0113.jpg
    DSC_0113.jpg
    1.1 MB · Εμφανίσεις: 107
  • DSC_0115.jpg
    DSC_0115.jpg
    1.1 MB · Εμφανίσεις: 111

methexys

Τιμώμενο Μέλος

Η methexys αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Θεσσαλίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 9,090 μηνύματα.
Δεν την έλυσα αλλά με μια πρώτη ματιά:
Δ2: αφού το ολοκληρώμα κάνει μηδέν, αν η μέσα συνάρτηση f διατηρεί πρόσημο, τότε τα άκρα του ολοκληρώματα είναι ίσα, δηλαδή G(x)=xF(x) (αυτό θέλει απόδειξη όμως). Οπότε μετα δοκιμαζεις τους κλασικούς τρόπους για να τη λύσεις..
Δ3: φέρε το ολοκληρώμα μπροστά, θεώρησε καμια συνάρτηση, γενικά "παιξτο" λίγο και θα σου βγει λογικά, δεν βλέπω τη λύση τώρα, αλλά κατι τέτοιο θα θέλει και φρόντισε να αξιοποιήσεις τα δεδομένα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Silent_Killer

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Σαλαμίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,641 μηνύματα.
σε ευχαριστω πολυ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DumeNuke

Τιμώμενο Μέλος

Ο DumeNuke αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,125 μηνύματα.
μπορειτε να με βοηθησετε στα δ2,3 ; πως λυνονται τετοιες ασκησεις; υπαρχει μεθολογια;

Δ2: Αφού φτάσεις στο G(x)=xF(x), φέρτα μπροστά και δώσε όνομα. Η συνάρτηση k(x)=G(x)-xF(x) θα σου βγει γνησίως φθίνουσα. Υπάρχει προφανής ρίζα της k(x) η οποία, λόγω μονοτονίας, είναι μοναδική.

Δ3: Χρησιμοποιώντας τη μονοτονία της k(x) και τη ρίζα της, βρίσκεις ότι k(x)<0 για x>1/2. Αντικαθιστάς, στην k(x), όπου χ το 2 και βγαίνει η ανίσωση.

Την μεθοδολογία στο Δ2 στην έδωσε η methexys.
Στο Δ3 διακρίνονται δύο περιπτώσεις. Και στις δυο προσπαθείς να δημιουργήσεις γνωστές συναρτήσεις:
α) Το tf(t)dt σου δίνει την G(x) και το f(t)dt την F(x). Αλλά σου τα χαλάει το 2, το οποίο "τυχγάνει" να είναι το πάνω άκρο ολοκλήρωσης, και στην G και την F. Δηλαδή έχεις 2F(2)<G(2), όταν παραπάνω "τυχγάνει" να θέτεις συνάρτηση k(x)=G(x)-xF(x). Δημιουργείς δηλαδή την ανίσωση k(2)<0 ή k(2)<k(1/2). Αυτή η περίπτωση λύνεται με μονοτονία.
β) Στη δεύτερη περίπτωση δημιουργείται ανίσωση της μορφής (πχ): F(3)-F(1)<F(6)-F(4). Σε αυτή την περίπτωση προσπαθείς να προσαρμόσεις του όρους με τρόπο τέτοιο, ώστε αν διαιρέσεις με έναν άριθμο, να θα σου "βγαίνει" την διαφορά των τετμημένων. Εδώ, διαιρείς και τα δύο μέλη με το 2. Στα αριστερά παίρνεις 3-1, στα δεξία 6-4. Δημιούργησες, δηλαδή, ΘΜΤ στα (1,3) και (4,6). Τότε δουλεύεις με κυρτότητα (μονοτονία πρώτης παραγώγου). Συνεπώς F'(1,3)<F'(4,6). Βρισκεις την F κυρτή και λύθηκε (αν την βρεις κοίλη την γ*****ς.:D)

Συνήθως, το προηγούμενο ερώτημα σε καθοδηγεί σε ποια περίπτωση δουλεύεις. Στο Δ2 δημιούργησες συνάρτηση, την οποία μελέτησες προς την μονοτονία, άρα, πιθανότατα, είσαι στην α) περίπτωση. Η δεύτερη περίπτωση, συνήθως, ζητάει να βρεθεί η κυρτότητα από το προηγούμενο ερώτημα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Silent_Killer

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Σαλαμίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,641 μηνύματα.
μπορειτε να με βοηθησετε στα δ2,3 ; πως λυνονται τετοιες ασκησεις; υπαρχει μεθολογια;
τι λαθος κανω;DSC_0116.jpg

DSC_0117.jpg

DSC_0119.jpg

DSC_0121.jpg
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rebel

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Κώστας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 1,025 μηνύματα.
H είναι μία προφανής λύση. Για είναι με το ίσον να ισχύει μόνο για και επίσης ( δεν χρειάζεται μελέτη μονοτονίας, το δίνει στην εκφώνηση). Συνεπώς

και η εξίσωση δεν έχει λύσεις για .
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Χαράλαμπος μβ

Νεοφερμένος

Ο Χαράλαμπος μβ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 27 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 57 μηνύματα.
, κοίλη και και .

α.νδο για καθε ,
B. υπάρχει μοναδικό (1,2) στο οποίο η f παρουσιάζει μέγιστο.
γ. να λύσετε την εξίσωση στο (-οο,1/5)
δ.να εξετάσετε την ως προς τη μονοτονία στο (-οο,2/5)

οποιος μπορεί ας βοηθησει στο γ. :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rebel

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Κώστας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 1,025 μηνύματα.
Για είναι

Για η εξίσωση επαληθεύεται. Αν είναι οπότε

Αν είναι οπότε

Τελικά μοναδική λύση είναι η
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Silent_Killer

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Σαλαμίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,641 μηνύματα.
H είναι μία προφανής λύση. Για είναι με το ίσον να ισχύει μόνο για και επίσης ( δεν χρειάζεται μελέτη μονοτονίας, το δίνει στην εκφώνηση). Συνεπώς

και η εξίσωση δεν έχει λύσεις για .
δεν μπορει για αλλο χ διαφορο του 1/2 να ισχύει;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Filippos14

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Filippos14 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 27 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 331 μηνύματα.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top