[Αυτοκτονία]Ποια η φύση της;

Crookshanks

Διάσημο μέλος

Ο Crookshanks αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Γ' λυκείου. Έχει γράψει 3,567 μηνύματα.
Σκέψου το χειρότερο σενάριο .Σκέψου πως ξέρεις κάτι τρομερο . . . ξέρω 'γω τι !Εγώ αν είχα φθάσει στο πιο χάλια -αληθινά όμως χάλια - σημείο της ζωής μου θα αυτοκτονούσα .Και οι σουλιώτισσες αυτοκτόνησαν ουσιαστικά επειδή δεν ήθελαν να παραδοθουν .Σε αυτήν την περίπτωση ,σηκωσαν ψηλά το κεφάλι !(ή όχι )-έχω ρζες από το Σούλι γι'αυτό μου ήρθε .

Πέθαναν όμως για ένα σκοπό εκεί. Αν και εγώ στη θέση τους θα έμενα εκεί και θα ξεπάστρευα όσους μπορούσα.:P

Ποιός είπε πως όλοι οι άνθρωποι είναι λογικοί ?

Εγώ.:P
Τουλάχιστον, όλοι όσοι δεν πάσχουν από κάποια ψυχασθένεια. Άλλο το αν πράττουν λογικά.

Μπορει ορισμενοι να ψαχνουν στη ζωη τους και να μην βρισκουν ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ λογο να συνεχισουν να ζουν.

Ας φτιάξουν έναν. Στο χέρι του καθενός είναι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Krou

Περιβόητο μέλος

Η Krou αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,463 μηνύματα.
Δεν ειναι τοσο ευκολο Crook να φτιαξουν εναν λογο, αν ηταν ετσι δε θα αυτοκτονουσε κανεις.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Angelica

Διάσημο μέλος

Η Αγγελική αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών, Μαθητής Γ' γυμνασίου και μας γράφει απο Άρτα (Άρτα). Έχει γράψει 2,031 μηνύματα.
Δεν ειναι τοσο ευκολο Crook να φτιαξουν εναν λογο, αν ηταν ετσι δε θα αυτοκτονουσε κανεις.
+1:)
Κρουκ ,και που δεν ξέρεις πως αυτος που αυτοκτονεί ,το φιλοσόφησε και ειπε "εγώ να κάνω κάτι στην ζωή μου δεν κάνω ,αν πεθάνω κανένας δεν θα νοιαστεί άρα ας αυτοκτονήσω να δω πως είναι από την άλλη μεριά " :PΌχι τώρα πες !
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Crookshanks

Διάσημο μέλος

Ο Crookshanks αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Γ' λυκείου. Έχει γράψει 3,567 μηνύματα.
Αφού θα δει ούτως ή άλλως πώς είναι από την "άλλη μεριά".

Το εγώ να κάνω κάτι στη ζωή μου, δεν κάνω, δε το κατάλαβα.

Δεν ξέρω, νιώθω πως είμαι απόλυτος σε αυτό το ζήτημα, ίσως φταίει ότι το βλέπω από την υποκειμενική σκοπιά της ηθικής.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Angelica

Διάσημο μέλος

Η Αγγελική αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών, Μαθητής Γ' γυμνασίου και μας γράφει απο Άρτα (Άρτα). Έχει γράψει 2,031 μηνύματα.
Εννοεί πως δεν έχει κάποιο σχέδιο για την ζωή του ,όχι όνειρα .
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

chris_90

Διάσημο μέλος

Ο Χρήστος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,598 μηνύματα.
Μακαρι να ηταν τοσο ευκολο να φτιαξεις εναν λογο να συνεχισεις να ζεις και μαλιστα οταν βλεπεις τα παντα γυρω σου αδιεξοδα και ματαια... Οταν περνας μια τετοια φαση, καποια στιγμη "ξεστραβωνεσαι" και βλεπεις ΥΠΑΡΚΤΟΥΣ λογους για να ζησεις. Παλευεις γι' αυτους και για την ελπιδα να "δημιουργηθουν" και αλλοι. Τι γινεται ομως οταν στη ζωη καποιου δεν υπαρχει ουτε σπιθα ελπιδας (για χιλους-δυο λογους);
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Crookshanks

Διάσημο μέλος

Ο Crookshanks αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Γ' λυκείου. Έχει γράψει 3,567 μηνύματα.
Ε, και δε μπορεί να καταλάβει πως βρίσκεται στο χέρι του; ΑΠλή συνείδηση της ύπαρξής σου απαιτείται.

Θα ήθελα να κάτσω κι άλλο, αλλά θα τα πούμε μάλλον αύριο. Καληνύχτα:).
-----------------------------------------
Μακαρι να ηταν τοσο ευκολο να φτιαξεις εναν λογο να συνεχισεις να ζεις και μαλιστα οταν βλεπεις τα παντα γυρω σου αδιεξοδα και ματαια... Οταν περνας μια τετοια φαση, καποια στιγμη "ξεστραβωνεσαι" και βλεπεις ΥΠΑΡΚΤΟΥΣ λογους για να ζησεις. Παλευεις γι' αυτους και για την ελπιδα να "δημιουργηθουν" και αλλοι. Τι γινεται ομως οταν στη ζωη καποιου δεν υπαρχει ουτε σπιθα ελπιδας (για χιλους-δυο λογους);

Δεν ξέρω, εδώ έχεις μάλλον δίκιο. Αλλά δε μπορώ να διανοηθώ πώς κάποιος δε βλέπει επί μέρες ούτε μία σπίθα ελπίδας. Και το να αυτοκτονήσεις επειδή για μια μέρα είσαι ντάουν μοιάζει &*^#(:&%^#:%.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

chris_90

Διάσημο μέλος

Ο Χρήστος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,598 μηνύματα.
Δεν ξέρω, εδώ έχεις μάλλον δίκιο. Αλλά δε μπορώ να διανοηθώ πώς κάποιος δε βλέπει επί μέρες ούτε μία σπίθα ελπίδας. Και το να αυτοκτονήσεις επειδή για μια μέρα είσαι ντάουν μοιάζει &*^#(:&%^#:%.
Μα σαφως και δεν μιλαμε για τετοιες καταστασεις! :P Ποτε δεν ξερεις τι δυσκολιες εχει καποιος στη ζωη του, ποσο μονος μπορει να ειναι, τι χαρακτηρα εχει και τοοοσοι αλλοι παραγοντες που ξεχναω. Καθε κατασταση ειναι διαφορετικη. Ειμαι σχεδον σιγουρος οτι μπορει να υπαρξουν (και υπαρχουν) ανθρωποι πληρως στερεμενοι απο ελπιδα (αν και δεν εχω βιωσει κατι τοσο ακραιο).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Angelica

Διάσημο μέλος

Η Αγγελική αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών, Μαθητής Γ' γυμνασίου και μας γράφει απο Άρτα (Άρτα). Έχει γράψει 2,031 μηνύματα.
Μα σαφως και δεν μιλαμε για τετοιες καταστασεις! :P Ποτε δεν ξερεις τι δυσκολιες εχει καποιος στη ζωη του, ποσο μονος μπορει να ειναι, τι χαρακτηρα εχει και τοοοσοι αλλοι παραγοντες που ξεχναω. Καθε κατασταση ειναι διαφορετικη. Ειμαι σχεδον σιγουρος οτι μπορει να υπαρξουν (και υπαρχουν) ανθρωποι πληρως στερεμενοι απο ελπιδα (αν και δεν εχω βιωσει κατι τοσο ακραιο).
Είσαι μεσα στο μυαλό μου :PΠες τα χρυσόστομε !
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

In Flames

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο In Flames αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 954 μηνύματα.
Δεν έχω φτάσει, και δε νομίζω οι περισσότεροι από μας να έχουν φτάσει.

Το αν ζεις ενώ τα πάντα έχουν χαθεί είναι απολύτως υποκειμενικό.

Όταν έχεις χάσει τα πάντα, εξάλλου, με το να ρισκάρεις δεν έχεις και τίποτα να χάσεις. Οπότε δεν έχει νόημα να σκοτωθείς, μπορείς να ρισκάρεις για να ανέβεις ψηλά και πάλι.

ναι συμφωνω οτι ειναι υποκειμενικο το αν ζεις ενω ολα εχουν χαθει.

Οπως επισης ειναι υποκειμενικος ο τροπος αντιμετωπισης στις συνθηκες. Εσυ πχ το βλεπεις ετσι επειδη μπορει να εισαι πιο δυναμικη προσωπικοτητα σε τετοιες δυσκολιες. Αλλος ομως μπορει να μην αντεχει τοσο πολυ και να θετει τερμα. Μα για αυτο εξαλλου υπαρχουν και τοσες αυτοκτονιες παγκοσμιως καθε χρονο. Δεν λες απο την μια στιγμη στην αλλη, ετσι για πλακα "βαζω τερμα στην ζωη μου".. Δεν λεω ομως υπαρχουν και περιπτωσεις στις οποιες εγινε οντως βλακεια. Οπως με την αντιληψη οτι με αυτον τον τροπο ξεχωριζεις ή με το να αυτοκτονησει κανεις σε στιγμη εν βρασμω ψυχης.. καπως ετσι.

αλλα απο την αρχη πιστευα και θα μεινω σε αυτο, οτι δλδ υπαρχουν περιπτωσεις στις οποιες χανονται τα παντα. Δεν μπορω να το αποκλεισω αυτο.


-IFGN
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fabulous

Δραστήριο μέλος

Η Mαρία. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών, Μαθητής Γ' γυμνασίου και μας γράφει απο Κηφισιά (Αττική). Έχει γράψει 544 μηνύματα.
Ας φτιάξουν έναν. Στο χέρι του καθενός είναι.
Μα δεν καταλαβαίνεις, όταν είσαι στα πρόθυρα αυτοκρονίας, δεν μπορείς να δημιουργήσεις λόγους.
Όταν η απαισιοδοξία σου είναι στα ύψη το μοναδικό πράγμα που σκέφτεσαι είναι ο τρόπος με τον οποίο θα μπορεσεις να ξεφύγεις απο αυτή "την τεχνητή κόλαση" η οποία για τον καθένα φαντάζει διαφορετική.
Κατα τη γνώμη μου, η αυτοκτονία είναι ένας τρόπος "απόδρασης". Ο πιο εύκολος, ο πιο επίπονος (και για σένα και για τους άλλους) κι ίσως όταν έχεις αρχίσει να στερεύεις απο ιδέες και λύσεις που θα μπορούσαν να σε γλιτώσουν, αισθάνεσαι πως είναι κάτι το οποίο θα σε δικαιώσει κι ίσως το μόνο.
Έυθύνεται συνήθως σε ψυχολογικούς λόγους που δημιουργούνται έπειτα απο δυσκολίες, προβλήματα και γεγονότα τα οποία "γδέρνουν" την ψυχή σου και κορυφώνουν την απαισιοδοξία και την μουντή μονίμως διάθεση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Crookshanks

Διάσημο μέλος

Ο Crookshanks αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Γ' λυκείου. Έχει γράψει 3,567 μηνύματα.
Μα σαφως και δεν μιλαμε για τετοιες καταστασεις! :P Ποτε δεν ξερεις τι δυσκολιες εχει καποιος στη ζωη του, ποσο μονος μπορει να ειναι, τι χαρακτηρα εχει και τοοοσοι αλλοι παραγοντες που ξεχναω. Καθε κατασταση ειναι διαφορετικη. Ειμαι σχεδον σιγουρος οτι μπορει να υπαρξουν (και υπαρχουν) ανθρωποι πληρως στερεμενοι απο ελπιδα (αν και δεν εχω βιωσει κατι τοσο ακραιο).

Τότε είναι ήδη νεκροί αυτοί οι άνθρωποι...

ναι συμφωνω οτι ειναι υποκειμενικο το αν ζεις ενω ολα εχουν χαθει.

Οπως επισης ειναι υποκειμενικος ο τροπος αντιμετωπισης στις συνθηκες. Εσυ πχ το βλεπεις ετσι επειδη μπορει να εισαι πιο δυναμικη προσωπικοτητα σε τετοιες δυσκολιες. Αλλος ομως μπορει να μην αντεχει τοσο πολυ και να θετει τερμα. Μα για αυτο εξαλλου υπαρχουν και τοσες αυτοκτονιες παγκοσμιως καθε χρονο. Δεν λες απο την μια στιγμη στην αλλη, ετσι για πλακα "βαζω τερμα στην ζωη μου".. Δεν λεω ομως υπαρχουν και περιπτωσεις στις οποιες εγινε οντως βλακεια. Οπως με την αντιληψη οτι με αυτον τον τροπο ξεχωριζεις ή με το να αυτοκτονησει κανεις σε στιγμη εν βρασμω ψυχης.. καπως ετσι.

αλλα απο την αρχη πιστευα και θα μεινω σε αυτο, οτι δλδ υπαρχουν περιπτωσεις στις οποιες χανονται τα παντα. Δεν μπορω να το αποκλεισω αυτο.


-IFGN

Τί πάει να πει "δεν αντέχω";
Με το να σκοτώσει τον εαυτό του, θα βελτιώσει τίποτα;

Το "χάνονται τα πάντα" είναι υποκειμενικό. Υποκειμενικό, είναι, φυσικά, και ότι υπάρχει ακόμη ελπίδα. Ωστόσο θεωρώ, και πιστεύω ότι συμφωνείτε κι εσείς μαζί μου, ότι το δεύτερο είναι προτιμότερο να υφίσταται. Γι' αυτό και θα πρέπει να καλλιεργείται και η αισιοδοξία. Αυτό που κάνουμε στα σχολεία (εδώ ξεφεύγω λίγο, απλώς θεώρησα σημαντικό να το αναφέρω), το να πλακωνόμαστε στα μαθήματα, το να μαθαίνουμε έτσι ξερά διάφορα και το να είμαστε μακριά από τη δημιουργική ενασχόληση από τη στιγμή που θα μπούμε στο Λύκειο -θα έπρεπε να υπάρχει ζωγραφική στο Λύκειο-, όπως και μακριά από την επαφή με τον ψυχικό μας κόσμο (μαθαίνουμε τί γίνεται με τα μόρια των αερίων, εμένα τί με νοιάζει, αν δεν ξέρω πρώτα τί γίνεται με τα "μόρια" της ψυχής μου;), δε βοηθάει. Δε βοηθάει καθόλου.

Μα δεν καταλαβαίνεις, όταν είσαι στα πρόθυρα αυτοκρονίας, δεν μπορείς να δημιουργήσεις λόγους.
Όταν η απαισιοδοξία σου είναι στα ύψη το μοναδικό πράγμα που σκέφτεσαι είναι ο τρόπος με τον οποίο θα μπορεσεις να ξεφύγεις απο αυτή "την τεχνητή κόλαση" η οποία για τον καθένα φαντάζει διαφορετική.
Κατα τη γνώμη μου, η αυτοκτονία είναι ένας τρόπος "απόδρασης". Ο πιο εύκολος, ο πιο επίπονος (και για σένα και για τους άλλους) κι ίσως όταν έχεις αρχίσει να στερεύεις απο ιδέες και λύσεις που θα μπορούσαν να σε γλιτώσουν, αισθάνεσαι πως είναι κάτι το οποίο θα σε δικαιώσει κι ίσως το μόνο.
Έυθύνεται συνήθως σε ψυχολογικούς λόγους που δημιουργούνται έπειτα απο δυσκολίες, προβλήματα και γεγονότα τα οποία "γδέρνουν" την ψυχή σου και κορυφώνουν την απαισιοδοξία και την μουντή μονίμως διάθεση.

Αποδράς από κάπου για να ελευθερωθείς, όχι για να πέσεις σε άλλο ένα χαντάκι (από το οποίο μάλιστα δε θα μπορείς μετά να βγεις με τίποτα). Η αληθινή απόδραση είναι να αντιμετωπίσεις κατάμουτρα τα προβλήματά σου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

domenica7

Πολύ δραστήριο μέλος

Η domenica7 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών. Έχει γράψει 1,056 μηνύματα.
Τότε είναι ήδη νεκροί αυτοί οι άνθρωποι...



Τί πάει να πει "δεν αντέχω";
*Με το να σκοτώσει τον εαυτό του, θα βελτιώσει τίποτα;

Το "χάνονται τα πάντα" είναι υποκειμενικό. Υποκειμενικό, είναι, φυσικά, και ότι υπάρχει ακόμη ελπίδα. Ωστόσο θεωρώ, και πιστεύω ότι συμφωνείτε κι εσείς μαζί μου, ότι το δεύτερο είναι προτιμότερο να υφίσταται. Γι' αυτό και θα πρέπει να καλλιεργείται και η αισιοδοξία. Αυτό που κάνουμε στα σχολεία (εδώ ξεφεύγω λίγο, απλώς θεώρησα σημαντικό να το αναφέρω), το να πλακωνόμαστε στα μαθήματα, το να μαθαίνουμε έτσι ξερά διάφορα και το να είμαστε μακριά από τη δημιουργική ενασχόληση από τη στιγμή που θα μπούμε στο Λύκειο -θα έπρεπε να υπάρχει ζωγραφική στο Λύκειο-, όπως και μακριά από την επαφή με τον ψυχικό μας κόσμο (μαθαίνουμε τί γίνεται με τα μόρια των αερίων, εμένα τί με νοιάζει, αν δεν ξέρω πρώτα τί γίνεται με τα "μόρια" της ψυχής μου;), δε βοηθάει. Δε βοηθάει καθόλου.



Αποδράς από κάπου για να ελευθερωθείς, όχι για να πέσεις σε άλλο ένα χαντάκι (από το οποίο μάλιστα δε θα μπορείς μετά να βγεις με τίποτα). Η αληθινή απόδραση είναι να αντιμετωπίσεις κατάμουτρα τα προβλήματά σου.


Δεν είναι πάντα τόσο εύκολο όσο το λες.:/
Στα λόγια όλα φαίνονται απλά..
*Ναι,θα γλιτώσει το μαρτύριο αυτόπου περνάει.Δε θα χρειάζεται να παλεύει,ουτε να προσπαθεί,ούτε να σκάει για τίποτα.Λυτρωση απλά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Krou

Περιβόητο μέλος

Η Krou αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,463 μηνύματα.
Αποδράς από κάπου για να ελευθερωθείς, όχι για να πέσεις σε άλλο ένα χαντάκι (από το οποίο μάλιστα δε θα μπορείς μετά να βγεις με τίποτα). Η αληθινή απόδραση είναι να αντιμετωπίσεις κατάμουτρα τα προβλήματά σου.

Αυτο ειναι δικη σου αποψη της αποδρασης, για καποιον αλλο αποδραση μπορει να ειναι ο θανατος. Ποσο μαλλον αν τα προβληματα του ειναι τοσο τεραστια ωστε να τον οδηγησουν στο θανατο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

kotsis1

Δραστήριο μέλος

Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Μαθητής Β' λυκείου και μας γράφει απο Συκιές (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 421 μηνύματα.
Ρε παιδια καποια πραγματα δεν εξηγουνται με τη λογικη και τα επιχειρηματα.Οταν ο αλλος αρχιζει να γινεται καταθλιπτικος το να του λες οτι η ζωη ειναι ωραια δεν του προσφερει τιποτα.Και ας μπουμε λιγο στη θεση ενος ατομου που εχει τασεις αυτοκτονιας.Οτιδηποτε θεωρητικο και να του πεις θα του φανει αχρειαστο.Εαν καποιος ενδιαφερεται για το ατομο αυτο πρεπει να δινει πρακτικες λυσεις ή τουλαχιστον να συνεργαστουν με ειδικο.Ολη αυτη η ψυχοσυνθεση δεν αλλαζει με τρεις στερεοτυπες συμβουλες.Πρεπει να πιασεις το προβλημα απο τη ριζα και να το ξεριζωσεις.Σταδιακα θα γινει αυτο.Ενα βημα τη φορα.Ολα ειναι στο μυαλο,πονος και γιατρεια(οπως λεει και η Αλεξιου).

Ωστοσο,πιστευω οτι υπαρχουν περιπτωσεις οπου η ζωη πραγματικα δεν αξιζει(για μενα τουλαχιστον).Αλλα υπαρχουν πολλες φορες υποχρεωσεις ενδιαμεσα που εμποδιζουν τα ατομα να οδηγηθουν στην ολοκληρωτικη αυτοκτονια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fabulous

Δραστήριο μέλος

Η Mαρία. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών, Μαθητής Γ' γυμνασίου και μας γράφει απο Κηφισιά (Αττική). Έχει γράψει 544 μηνύματα.
Αποδράς από κάπου για να ελευθερωθείς, όχι για να πέσεις σε άλλο ένα χαντάκι (από το οποίο μάλιστα δε θα μπορείς μετά να βγεις με τίποτα). Η αληθινή απόδραση είναι να αντιμετωπίσεις κατάμουτρα τα προβλήματά σου.
Έτσι το βλέπεις εσύ, που δεν είσαι καταθλιπτικός, δεν έχεις τάσεις αυτοκτονίας και πολύ πιθανό να μην χρειαστεί να φτάσεις σε μια τέτοια κατάσταση.
Για αυτά τα άτομα η μόνη απόδραση είναι ο θάνατος, καθώς θα έχουν στερέψει απο κάθε ιδέα που θα μπορούσε να τους βγάλει απο το δικό τους "μαρτύριο".
Λογικά θα τα έχουν δοκιμάσει όλα για να φτάσουν σ' αυτό το σημείο.
Η έννοια "πρόβλημα" καθρεπτίζεται αλλιώς.
Δεν είναι λογικό να αυτοκτονήσει κάποιος επειδή αντιμετωπίζει προβλήματα με το σχολείο. Εκεί με θέληση, προσπάθεια και επιμονή λύνεται κάθετι.
Είναι όμως λογικό να περνάει μια ιδέα ή μια τάση για αυτοκτονία όταν χάνεις ένα κοντινό σου πρόσωπο, που πολί πιθανό να ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής σου και χωρίς την παρουσία του να μοιάζει "κενή".
Εκεί δεν λέγεται ακριβως προβλημα. Μάλλον κακοτυχία η οποία σε κατέστρεψε...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Crookshanks

Διάσημο μέλος

Ο Crookshanks αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Γ' λυκείου. Έχει γράψει 3,567 μηνύματα.
Δεν είναι πάντα τόσο εύκολο όσο το λες.:/
Στα λόγια όλα φαίνονται απλά..
*Ναι,θα γλιτώσει το μαρτύριο αυτόπου περνάει.Δε θα χρειάζεται να παλεύει,ουτε να προσπαθεί,ούτε να σκάει για τίποτα.Λυτρωση απλά.

Δεν είναι λύτρωση, στουθοκαμηλισμός είναι.

Αυτο ειναι δικη σου αποψη της αποδρασης, για καποιον αλλο αποδραση μπορει να ειναι ο θανατος. Ποσο μαλλον αν τα προβληματα του ειναι τοσο τεραστια ωστε να τον οδηγησουν στο θανατο.

Από μόνα τους τα προβλήματα δε μπορούν να οδηγήσουν στο θάνατο.

φαμπ@ Τότε ασφαλώς θα έπρεπε να έχουμε δεκάδες αυτοκτονίες κάθε μέρα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Krou

Περιβόητο μέλος

Η Krou αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,463 μηνύματα.
Μπορουν οταν σε καταστρεφουν ψυχολογικα.
Δες και μερικα στατιστικα (προφανως και ειναι δεκαδες αυτοκτονιες τη μερα)

https://www.cdc.gov/ncipc/dvp/suicide/SuicideDataSheet.pdf
https://www.sccgov.org/portal/site/m.../Suicide & Crisis Services/Suicide Statistics
https://www.bookmice.net/darkchilde/japan/jsuicide.html
https://www.save.org/index.cfm?fuseaction=home.viewPage&page_id=705D5DF4-055B-F1EC-3F66462866FCB4E6
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fabulous

Δραστήριο μέλος

Η Mαρία. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών, Μαθητής Γ' γυμνασίου και μας γράφει απο Κηφισιά (Αττική). Έχει γράψει 544 μηνύματα.
Κρουκ, κάποιοι είναι πιο δυνατοί και κάποιοι πιο αδύναμοι.
Εαρτάται κι απο τον χαρακτήρα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Crookshanks

Διάσημο μέλος

Ο Crookshanks αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Γ' λυκείου. Έχει γράψει 3,567 μηνύματα.
Krou@ ΟΚ, πάω πάσο:P.
Πάντως δεν ξέρω, δε μπορώ να το συνειδητοποιήσω εύκολα.

Ο χαρακτήρας, πάλι, είναι συνάρτηση των γενετικών προδιαθέσεων και των εξωτερικών ερεθισμάτων. Τα πρώτα δε μπορούμε να τα ελέγξουμε, τα δεύτερα όμως, σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Το ότι τόσο πολλοί άνθρωποι αυτοκτονούν (και ξαναλέω ότι μου κάνει μεγάλη εντύπωση), σημαίνει ότι πάμε κατά διαόλου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 0 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top