Αρχαία: Βοήθεια/Απορίες στο Άγνωστο

[Dogie]

[FONT=&quot]ΣΩ. Βούλει οὖν, ἐπειδὴ ὁμονοοῦμεν, ὅτι ζητητέον, περὶ οὗ μή τις οἶδεν, ἐπιχειρήσωμεν κοινῇ ζητεῖν, τί ποτ’ ἐστὶν[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]ἀρετή;[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ΜΕΝ. Πάνυ μὲν οὖν. Οὐ μέντοι, ὦ Σώκρατες, ἀλλ’ ἔγωγε ἐκεῖνο ἂν ἥδιστα, ὅπερ ἠρόμην τὸ πρῶτον, καὶ σκεψαίμην καὶ ἀκούσαιμι, πότερον ὡς διδακτῷ ὄντι αὐτῷ δεῖ ἐπιχειρεῖν, ἢ ὡς φύσει ἢ ὡς τίνι ποτὲ τρόπῳ παραγιγνομένης τοῖς ἀνθρώποις τῆς ἀρετῆς.[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ΣΩ. Ἀλλ’ εἰ μὲν ἐγὼ ἦρχον, ὦ Μένων, μὴ μόνον ἐμαυτοῦ, ἀλλὰ καὶ σοῦ, οὐκ ἂν ἐσκεψάμεθα πρότερον, εἴτε διδακτὸν εἴτε οὐ διδακτὸν ἡ ἀρετή, πρὶν, ὅτι ἐστὶν, πρῶτον ἐζητήσαμεν αὐτό· ἐπειδὴ δὲ σὺ σαυτοῦ μὲν οὐδ’ ἐπιχειρεῖς ἄρχειν, ἵνα δὴ ἐλεύθερος ᾖς, ἐμοῦ δὲ ἐπιχειρεῖς τε ἄρχειν καὶ ἄρχεις, συγχωρήσομαί σοι—τί γὰρ χρὴ ποιεῖν; —[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]Ἔ[/FONT][FONT=&quot]οικεν οὖν σκεπτέον εἶναι, ποῖόν τί ἐστιν, ὃ μήπω ἴσμεν, ὅτι ἐστίν. Εἰ μή τι οὖν ἀλλὰ σμικρόν γέ μοι τῆς ἀρχῆς χάλασον, καὶ συγχώρησον ἐξ ὑποθέσεως αὐτὸ σκοπεῖσθαι, εἴτε διδακτόν ἐστιν εἴτε ὁπωσοῦν. Λέγω δὲ τὸ ἐξ ὑποθέσεως ὧδε, ὥσπερ οἱ γεωμέτραι πολλάκις σκοποῦνται, ἐπειδάν τις ἔρηται αὐτούς.
[/FONT]

[FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]Μία βοήθεια στη μετάφραση; Τα έχω βρει σκούρα σε κάποια σημεία...
[/FONT]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dogie]

Κάποιος;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Go_for_it!]

ΣΩ. Βούλει οὖν, ἐπειδὴ ὁμονοοῦμεν, ὅτι ζητητέον, περὶ οὗ μή τις οἶδεν, ἐπιχειρήσωμεν κοινῇ ζητεῖν, τί ποτ’ ἐστὶνἀρετή;
(=Θέλεις, λοιπόν, καθώς σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο, να προσπαθήσουμε να αναζητήσουμε τι ακριβώς είναι η αρετή, επειδή πρέπει να το αναζητήσουμε αυτό που κανείς δεν ξέρει

ΜΕΝ. Πάνυ μὲν οὖν.
(=Βεβαίως, πολύ -μάλιστα-)

Οὐ μέντοι, ὦ Σώκρατες, ἀλλ’ ἔγωγε ἐκεῖνο ἂν ἥδιστα, ὅπερ ἠρόμην τὸ πρῶτον, καὶ σκεψαίμην καὶ ἀκούσαιμι, πότερον ὡς διδακτῷ ὄντι αὐτῷ δεῖ ἐπιχειρεῖν, ἢ ὡς φύσει ἢ ὡς τίνι ποτὲ τρόπῳ παραγιγνομένης τοῖς ἀνθρώποις τῆς ἀρετῆς.
(=Πράγματι, Σωκράτη, αλλά εγώ φυσικά και μπορώ να σκεφτώ και να ακούσω με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση εκείνο, το οποίο ακριβώς ρώτησα και πρώτα, (δηλαδή) ποιο από τα δυο πρέπει να προσπαθούμε (να αναζητήσουμε ;;; ), με την ιδέα ότι αυτό είναι κάτι που μπορεί να διδάσκεται, ή είναι έμφυτο (: από τη φύση) ή οι άνθρωποι αποκτούν κάποτε την αρετή με κάποιον τρόπο.

ΣΩ. Ἀλλ’ εἰ μὲν ἐγὼ ἦρχον, ὦ Μένων, μὴ μόνον ἐμαυτοῦ, ἀλλὰ καὶ σοῦ, οὐκ ἂν ἐσκεψάμεθα πρότερον, εἴτε διδακτὸν εἴτε οὐ διδακτὸν ἡ ἀρετή, πρὶν, ὅτι ἐστὶν, πρῶτον ἐζητήσαμεν αὐτό·
(=Αλλά, αν εγώ είχα υπό τον έλεγχό μου, Μένωνα, όχι μόνο τον εαυτό μου, αλλά και εσένα, δε θα μπορούσα να σκεφτώ το προηγούμενο, είτε δηλαδή η αρετή μπορεί να διδάσκεται είτε δεν μπορεί να διδάσκεται, προτού πρώτα αναζητήσουμε το ίδιο, ότι δηλαδή υπάρχει)

ἐπειδὴ δὲ σὺ σαυτοῦ μὲν οὐδ’ ἐπιχειρεῖς ἄρχειν, ἵνα δὴ ἐλεύθερος ᾖς, ἐμοῦ δὲ ἐπιχειρεῖς τε ἄρχειν καὶ ἄρχεις, συγχωρήσομαί σοι—τί γὰρ χρὴ ποιεῖν;
(=αφού, όμως, εσύ δεν προσπαθείς να εξουσιάζεις, για να είσαι φυσικά ελεύθερος, και προσπαθείς και να εξουσιάζεις εμένα και εξουσιάζεις, θα συγχωρεθώ από σένα- τί πρέπει, λοιπόν, να κάνεις;

—Ἔοικεν οὖν σκεπτέον εἶναι, ποῖόν τί ἐστιν, ὃ μήπω ἴσμεν, ὅτι ἐστίν.
[= (Μου)Φαίνεται, λοιπόν, ότι πρέπει να σκεφτούμε τι λογής είναι, αυτό που ακόμα δεν ξέρουμε πως υπάρχει.]

Εἰ μή τι οὖν ἀλλὰ σμικρόν γέ μοι τῆς ἀρχῆς χάλασον, καὶ συγχώρησον ἐξ ὑποθέσεως αὐτὸ σκοπεῖσθαι, εἴτε διδακτόν ἐστιν εἴτε ὁπωσοῦν.
(= ............. ;;;;;;;;;;;;;

Λέγω δὲ τὸ ἐξ ὑποθέσεως ὧδε, ὥσπερ οἱ γεωμέτραι πολλάκις σκοποῦνται, ἐπειδάν τις ἔρηται αὐτούς.
(=Εννοώ, όμως, από την παραπάνω εικασία το εξής, ακριβώς πως, με άλλα λόγια, όσοι ασχολούνται με τη γεωμετρία εξετάζουν πολλές φορές τις υποθέσεις τους -;;;- (...), όταν κάποιος τους ρωτήσει.)

Πολύ δύσκολο. Πλάτωνας ή Δημοσθένης να φανταστώ... (επειδή, όμως, διέπεται από φιλοσοφικό περιεχόμενο, θα καταλήξω στον Πλάτωνα...)

Έκανα ό,τι μπορούσα... (οπωσδήποτε, να συμβουλευτείς κι άλλον, γιατί όπως βλέπεις...)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ρεντροουζ13]

Μήπως έχει κάνει κάποιος ένα πρόγραμμα επανάληψης για τα Χριστούγεννα?? (αρχικούς/δευτερεύουσες κλπ)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[NeNoOz95]

Μήπως έχει κάνει κάποιος ένα πρόγραμμα επανάληψης για τα Χριστούγεννα?? (αρχικούς/δευτερεύουσες κλπ)

εχω κανει αλλα μαζι με ολα τα υπολοιπα μαθηματα της θεωρητικης

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ρεντροουζ13]

εχω κανει αλλα μαζι με ολα τα υπολοιπα μαθηματα της θεωρητικης

Βασικά ενδιαφέρομαι για το άγνωστο κυρίως τα άλλα είναι κομπλέ
Αν δεν σε πειράζει πες μου στο περίπου πως το έχεις οργανώσει

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[*Maria (^_^)*]

περί τούτων εκάστου: το εκάστου είναι ετερόπτωτος προσδιορισμός,γενική διαιρετική από το τούτων..?

Όταν μία λέξη βρίσκεται στην ίδια πτώση με αυτήν που προσδιορίζει,αλλά είναι σε άλλον αριθμό,λαμβάνεται ως ετερόπτωτος ή ως ομοιόπτωτος?? Γιατί μπερδεύομαι..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cha0s]

περί τούτων εκάστου: το εκάστου είναι ετερόπτωτος προσδιορισμός,γενική διαιρετική από το τούτων..?

δώσε καλύτερα όλη την πρόταση να βγάλουμε νόημα.

επίσης, ποτέ δε λέμε γενική διαιρετική απο το...
λέμε γενική διαιρετική στο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[*Maria (^_^)*]

Μηδείς δ' ηγείσθω μ' απορουντα τί χρή περί τούτων ειπειν εκάστου, ταυτα τά πραχθέντα απηριθμηκέναι.

Εμάς μάς έχουν πει ότι στους ομοιόπτωτους προσδιορισμούς λέμε στο, ενώ στους ετερόπτωτους από, γιατί π.χ. στη γενική διαιρετική, υφίσταται διαίρεση από μία λέξη, διαιρείται δηλαδή αυτή η λέξη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cha0s]

Βλακειες σας ειπαν. Γ διαιρετικη στο εκαστου. Και αν θες ολοκληρωμενη απαντηση πες ονοματικος ετεροπτωτοςς προσδ. ως γεν διαιρετικη στο εκαστου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Θεμιστοπόλος]

Μηδείς δ' ηγείσθω μ' απορουντα τί χρή περί τούτων ειπειν εκάστου, ταυτα τά πραχθέντα απηριθμηκέναι.

Εμάς μάς έχουν πει ότι στους ομοιόπτωτους προσδιορισμούς λέμε στο, ενώ στους ετερόπτωτους από, γιατί π.χ. στη γενική διαιρετική, υφίσταται διαίρεση από μία λέξη, διαιρείται δηλαδή αυτή η λέξη.

Σωστά σάς έχουν πει - μόνο που μπορείς να απαντήσεις και χρησιμοποιώντας τη λέξη «στο». Βέβαια, το ορθότερο είναι «από», ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου ο κανόνας ακολουθείται κατά γράμμα.

Βλακειες σας ειπαν. Γ διαιρετικη στο εκαστου. Και αν θες ολοκληρωμενη απαντηση πες ονοματικος ετεροπτωτοςς προσδ. ως γεν διαιρετικη στο εκαστου

Chaos, κάνεις λάθος. Όταν βλέπεις ένα επίθετο υπερθετικού βαθμού και δίπλα μία γενική, την χαρακτηρίζεις ως διαιρετική ΑΠΟ το προηγηθέν επίθετο.

Η σωστή απάντηση θα ήταν: Γενική διαιρετική (από το τάδε επίθετο/αντωνυμία κλπ) ως ετερόπτωτος προσδιορισμός στο τάδε.
Είθισται να γράφεται μόνο το δεύτερο ή το πρώτο σκέλος, αλλά σε περιπτώσεις που οι γενικές - και όχι μόνο - αναγνωρίζονται από κάποιο μέρος του λόγου που βρίσκεται πριν την ζητούμενη προς αναγνώριση πτώση, τότε πρέπει να γράψεις τι σε οδήγησε στο να την χαρακτηρίσεις έτσι (δηλαδή ποιο μέρος του λόγου), ώστε να φανεί ότι γνωρίζεις τον κανόνα.

Spoiler

ΣΩ. Βούλει οὖν, ἐπειδὴ ὁμονοοῦμεν, ὅτι ζητητέον, περὶ οὗ μή τις οἶδεν, ἐπιχειρήσωμεν κοινῇ ζητεῖν, τί ποτ’ ἐστὶνἀρετή;
(=Θέλεις, λοιπόν, καθώς σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο, να προσπαθήσουμε να αναζητήσουμε τι ακριβώς είναι η αρετή, επειδή πρέπει να το αναζητήσουμε αυτό που κανείς δεν ξέρει

ΜΕΝ. Πάνυ μὲν οὖν.
(=Βεβαίως, πολύ -μάλιστα-)

Οὐ μέντοι, ὦ Σώκρατες, ἀλλ’ ἔγωγε ἐκεῖνο ἂν ἥδιστα, ὅπερ ἠρόμην τὸ πρῶτον, καὶ σκεψαίμην καὶ ἀκούσαιμι, πότερον ὡς διδακτῷ ὄντι αὐτῷ δεῖ ἐπιχειρεῖν, ἢ ὡς φύσει ἢ ὡς τίνι ποτὲ τρόπῳ παραγιγνομένης τοῖς ἀνθρώποις τῆς ἀρετῆς.
(=Πράγματι, Σωκράτη, αλλά εγώ φυσικά και μπορώ να σκεφτώ και να ακούσω με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση εκείνο, το οποίο ακριβώς ρώτησα και πρώτα, (δηλαδή) ποιο από τα δυο πρέπει να προσπαθούμε (να αναζητήσουμε ;;; ), με την ιδέα ότι αυτό είναι κάτι που μπορεί να διδάσκεται, ή είναι έμφυτο (: από τη φύση) ή οι άνθρωποι αποκτούν κάποτε την αρετή με κάποιον τρόπο.

ΣΩ. Ἀλλ’ εἰ μὲν ἐγὼ ἦρχον, ὦ Μένων, μὴ μόνον ἐμαυτοῦ, ἀλλὰ καὶ σοῦ, οὐκ ἂν ἐσκεψάμεθα πρότερον, εἴτε διδακτὸν εἴτε οὐ διδακτὸν ἡ ἀρετή, πρὶν, ὅτι ἐστὶν, πρῶτον ἐζητήσαμεν αὐτό·
(=Αλλά, αν εγώ είχα υπό τον έλεγχό μου, Μένωνα, όχι μόνο τον εαυτό μου, αλλά και εσένα, δε θα μπορούσα να σκεφτώ το προηγούμενο, είτε δηλαδή η αρετή μπορεί να διδάσκεται είτε δεν μπορεί να διδάσκεται, προτού πρώτα αναζητήσουμε το ίδιο, ότι δηλαδή υπάρχει)

ἐπειδὴ δὲ σὺ σαυτοῦ μὲν οὐδ’ ἐπιχειρεῖς ἄρχειν, ἵνα δὴ ἐλεύθερος ᾖς, ἐμοῦ δὲ ἐπιχειρεῖς τε ἄρχειν καὶ ἄρχεις, συγχωρήσομαί σοι—τί γὰρ χρὴ ποιεῖν;
(=αφού, όμως, εσύ δεν προσπαθείς να εξουσιάζεις, για να είσαι φυσικά ελεύθερος, και προσπαθείς και να εξουσιάζεις εμένα και εξουσιάζεις, θα συγχωρεθώ από σένα- τί πρέπει, λοιπόν, να κάνεις;

—Ἔοικεν οὖν σκεπτέον εἶναι, ποῖόν τί ἐστιν, ὃ μήπω ἴσμεν, ὅτι ἐστίν.
[= (Μου)Φαίνεται, λοιπόν, ότι πρέπει να σκεφτούμε τι λογής είναι, αυτό που ακόμα δεν ξέρουμε πως υπάρχει.]

Εἰ μή τι οὖν ἀλλὰ σμικρόν γέ μοι τῆς ἀρχῆς χάλασον, καὶ συγχώρησον ἐξ ὑποθέσεως αὐτὸ σκοπεῖσθαι, εἴτε διδακτόν ἐστιν εἴτε ὁπωσοῦν.
(= ............. ;;;;;;;;;;;;;

Λέγω δὲ τὸ ἐξ ὑποθέσεως ὧδε, ὥσπερ οἱ γεωμέτραι πολλάκις σκοποῦνται, ἐπειδάν τις ἔρηται αὐτούς.
(=Εννοώ, όμως, από την παραπάνω εικασία το εξής, ακριβώς πως, με άλλα λόγια, όσοι ασχολούνται με τη γεωμετρία εξετάζουν πολλές φορές τις υποθέσεις τους -;;;- (...), όταν κάποιος τους ρωτήσει.)

Πολύ δύσκολο. Πλάτωνας ή Δημοσθένης να φανταστώ... (επειδή, όμως, διέπεται από φιλοσοφικό περιεχόμενο, θα καταλήξω στον Πλάτωνα...)

Έκανα ό,τι μπορούσα... (οπωσδήποτε, να συμβουλευτείς κι άλλον, γιατί όπως βλέπεις...)

Εύγε! Είσαι υπόδειγμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cha0s]

Chaos, κάνεις λάθος. Όταν βλέπεις ένα επίθετο υπερθετικού βαθμού και δίπλα μία γενική, την χαρακτηρίζεις ως διαιρετική ΑΠΟ το προηγηθέν επίθετο.

απο τις φετινές πανελλαδικές, που μας έπεσε γενική διαιρετική:
https://pegasus.keystone.gr/kapp/8/0528/a_arx/mthdk-frntstra_arx.pdf
https://www.methodiko-frontistirio.gr/exams/exams/2012apantiseis/2012ArxaiaApant.pdf
https://horizontes.gr/downloads/lyseis/solut12/arx_280512.pdf
https://www.romvos.edu.gr/panellinies/panellinies12/apantiseis/g_lyk/theo_k/arxaia.pdf

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Go_for_it!]

Μηδείς δ' ηγείσθω μ' απορουντα τί χρή περί τούτων ειπειν εκάστου, ταυτα τά πραχθέντα απηριθμηκέναι.

Εμάς μάς έχουν πει ότι στους ομοιόπτωτους προσδιορισμούς λέμε στο, ενώ στους ετερόπτωτους από, γιατί π.χ. στη γενική διαιρετική, υφίσταται διαίρεση από μία λέξη, διαιρείται δηλαδή αυτή η λέξη.

Έχω μια απορία σε αυτό το σημείο (διορθώστε με αν εντοπίσετε κάποιο λάθος):

το "εκαστου" δεν μπορεί να τεθεί ως γενική διαιρετική στο " τουτων" (υπενθυμίζουμε ότι η γενική διαιρετική εντάσσεται στους ετερόπτωτους προσδιορισμούς. Στο παραπάνω χωρίο, ωστόσο, το "τουτων" και το "εκαστου" βρίσκονται στην ίδια πτώση: γενική)

Συνεπώς, θα πρέπει να αναζητήσουμε τον συντακτικό της ρόλο στους ομοιόπτωτους προσδιορισμούς. Και, πράγματι, είναι δυνατό να χαρακτηριστεί ως κατηγορηματικός προσδιορισμός στο "τουτων" (το "εκαστος" υπάρχει στις λέξεις που μπορούν να έχουν θέση Κατ. Προσδ. https://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/composition/page_009.html#p2_11 )

Spoiler

(Λέω ανοησίες πάλι; )

Εύγε! Είσαι υπόδειγμα.

Με τέτοια ελλειμματική και προβληματική μετάφραση;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Θεμιστοπόλος]

Με τέτοια ελλειμματική και προβληματική μετάφραση;

Η προσπάθεια είναι αρκετά καλή, ιδίως σταθμίζοντας τις κρατούσες συνθήκες.
Εύχομαι η μετριοφροσύνη σου να αποτελεί κίνητρο για ανέλιξη.
Προσωπικά, τη μετάφραση δε θα την έβγαζα όπως εσύ, πόσω μάλλον τώρα, που έχει περάσει και καιρός από την τελευταία επαφή μου με το αντικείμενο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Go_for_it!]

Η προσπάθεια είναι αρκετά καλή, ιδίως σταθμίζοντας τις κρατούσες συνθήκες.
Εύχομαι η μετριοφροσύνη σου να αποτελεί κίνητρο για ανέλιξη.
Προσωπικά, τη μετάφραση δε θα την έβγαζα όπως εσύ, πόσω μάλλον τώρα, που έχει περάσει και καιρός από την τελευταία επαφή μου με το αντικείμενο.

Νομίζω πως κατάφερα να τη στρέψω προς τη θετική της λειτουργία. Το άγχος μου έχει μειωθεί σημαντικά και μαζί με αυτό και η κούραση! Διαβάζω δηλαδή με περισσότερη ευχαρίστηση και, ίσως, (με περισσότερη) αποτελεσματικότητα. Για πρώτη φορά μελετάω λογοτεχνία κατ. χωρίς να τη σιχαίνομαι (εξακολουθώ όμως να τη φοβάμαι ).

Δυστυχώς, η προσπάθεια από μόνη της δεν αρκεί... η μετάφραση που επιχείρησα μόλις και μετά βίας πιάνει 8/20. Ούτε βάση...


Σχετικά με το "εκαστου", το έχει βρει κανείς;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Θεμιστοπόλος]

Νομίζω πως κατάφερα να τη στρέψω προς τη θετική της λειτουργία. Το άγχος μου έχει μειωθεί σημαντικά και μαζί με αυτό και η κούραση! Διαβάζω δηλαδή με περισσότερη ευχαρίστηση και, ίσως, (με περισσότερη) αποτελεσματικότητα. Για πρώτη φορά μελετάω λογοτεχνία κατ. χωρίς να τη σιχαίνομαι (εξακολουθώ όμως να τη φοβάμαι ).

Δυστυχώς, η προσπάθεια από μόνη της δεν αρκεί... η μετάφραση που επιχείρησα μόλις και μετά βίας πιάνει 8/20. Ούτε βάση...


Σχετικά με το "εκαστου", το έχει βρει κανείς;

Όλα καλά θα πάνε.

Η σκέψη για τον χαρακτηρισμό του όρου «εκάστου» ως κατηγορηματικό, τελικά χωλαίνει, αφού ο ένας όρος είναι σε πληθυντικό και ο άλλος σε ενικό. Ας μας πει και κάποιος σχετικότερος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Go_for_it!]

Μηδείς δ' ηγείσθω μ' απορουντα τί χρή περί τούτων ειπειν εκάστου, ταυτα τά πραχθέντα απηριθμηκέναι.

Μμμ, τότε τι λες για αυτό:

"περι τουτων": εμπροθ. της αναφοράς στο "ειπειν"

"εκαστου": γενική ως αντικείμενο στο "ειπειν" (άμεση αυτικοϊα)

Μετάφραση: "Κανείς, λοιπόν, να μη θεωρήσει οτι παραξενεύομαι τι πρέπει να πω σχετικά με αυτά σε καθέναν" (από σας/ από αυτούς..., ανάλογα με τι αναφέρεται παραπάνω)


--------------------------------προσθήκη----------------------------------------------
(https://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/corpora/anthology/content.html?m=1&t=65):
Aς μην θεωρήσει κανείς ότι έχω εκθέσει αναλυτικά αυτά τα κατορθώματα, επειδή βρίσκομαι σε αμηχανία τι πρέπει να πω για καθέναν από αυτούς.

έχασα τη μετοχή... τελικά, αποδεικνύεται ότι είναι αιτιολογική, ενώ εγώ την έβαλα κατηγορηματική...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nikos_T]

Μμμ, τότε τι λες για αυτό:

"περι τουτων": εμπροθ. της αναφοράς στο "ειπειν"

"εκαστου": γενική ως αντικείμενο στο "ειπειν" (άμεση αυτικοϊα)

Μετάφραση: "Κανείς, λοιπόν, να μη θεωρήσει οτι παραξενεύομαι τι πρέπει να πω σχετικά με αυτά σε καθέναν" (από σας/ από αυτούς..., ανάλογα με τι αναφέρεται παραπάνω)

Το λέγω παίρνει γενική ως αντικείμενο; (λέγω τι, λέγω τινί τι)

Ρε παιδιά, γιατί να μην είναι το περί εκάστου εμπρόθετος αναφοράς και το τούτων διαιρετική;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cha0s]

https://horizontes.gr/downloads/themata/oriz09/3/arx_160209.pdf

δειτε εδώ πως το βάζει

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Go_for_it!]

Το λέγω παίρνει γενική ως αντικείμενο; (λέγω τι, λέγω τινί τι)

Ρε παιδιά, γιατί να μην είναι το περί εκάστου εμπρόθετος αναφοράς και το τούτων διαιρετική;

Μου φαίνεται πως αυτή την την εβδομάδα, από το "λογιστικόν" μέρος της ψυχής έχω εισέλθει σε ένα άλλο, για το οποίο δεν γίνεται αναφορά πουθενά: το " βλακoειδές"

Βάλε "Χ" σε όλα.

Μπορεί να μου εξηγήσει κανείς γιατί το "εκάστου" δεν μπορεί να λειτουργήσει ως επιμεριστική παράθεση στο "τούτων";
Εν τέλει, αυτό θα έγραφα σε διαγώνισμα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.