Αλλαγή Καριέρας

[Panzerkampfwagen]

Καταρχάς σε συγχαίρω γιατί δίνεις τη μόνη λογικά τεκμηριωμένη απάντηση η οποία δεν στηρίζεται σε αβάσιμο συναισθηματισμό.

Κάποιοι δεν μπορούν να περιοριστούν σε κάτι που δεν τους εκφράζει , και ακόμα και εαν το κάνουν δεν θα να είναι για πολύ καιρό χωρίς να αρχίσουν να υπάρχουν αντιδράσεις και ψυχοσωματικά συμπτώματα . Όσο και να προσπαθείς να κάνεις έναν άνθρωπο κάτι που δεν είναι και δεν το νιώθει , τόσο χειρότερα θα είναι τα πράγματα . Και χαρούμενος δεν θα είναι ο ίδιος , και οι άλλοι δεν θα είναι χαρούμενοι απο την απόδοση του αλλά και παραγωγικός δεν θα είναι .

Συμφωνώ απόλυτα.

Αξίζει κανείς να υποβάλλει τον εαυτό του σε τέτοιο βασανιστήριο ;

Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και δεν μπορώ (εγώ, εσύ, οποιοσδήποτε) να δώσω μια μονοσήμαντη απάντηση.

Δεν ξέρω , τουλάχιστον σε εμένα η φάση είναι τουλάχιστον αξιοθαύμαστη και ίσα ίσα πιστεύω πως δείχνει οτι υπάρχει κόσμος που θα πατήσει στα πιστεύω του και στις προτιμήσεις του ακόμα και εαν αυτό σημαίνει να ακολουθήσει έναν πιο δύσκολο δρόμο απο έναν έτοιμο .

Όντως.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 21 Απριλίου 2023

Σε επαγγελματικό επίπεδο ίσως έχεις δίκιο , ώστοσο αυτοκτονικη κίνηση δεν είναι και η παρομονη σε έναν κλάδο που διαβρώνει συναισθηματικά την θεματοθετρια; Η επιλογή έγκειται στην ατομική ιεράρχηση αξιών , κοντολογις δεν μας πέφτει λόγος

100% δίκιο έχεις. Γνώμη μου παρέθεσα. Και επίσης δίκιο έχεις στο ότι άλλο πράγμα επιτάσσει η λογική, άλλο το συναίσθημα.

 

[GeorgePap2003]

δεν θεωρώ κανέναν σας τόσο ενδιαφέρον για να με καίει αν συμφωνεί ή διαφωνεί με αυτά που λέω.

τότε γιατί βρίσκεσαι σε αυτό το φόρουμ? Αφού μας θεωρείς κατώτερους και δεν σε ενδιαφέρει η άποψη μας τότε μπορείς να αποχωρήσεις ελεύθερα...δεν σε κρατάει όπως βλέπεις κανείς...

δεν οφείλω ευγένεια σε κανέναν και για τίποτα. Πόσο δε σε φόρουμ με ανώνυμους.

Η ευγένεια είναι κάτι το οποίο πρέπει να το χρησιμοποιούμε παντού πόσο μάλλον όταν και οι υπόλοιποι μας φέρονται με ευγένεια...
Γι αυτό λοιπόν μην μας το παίζεις "βαρύ πεπόνι" και χαλάρωσε λίγο...
Όπως σου είπα και πάνω αν νιώθεις όντως έτσι μπορείς να αποχωρίσεις...δεν χάνουμε και κάτι ιδιαίτερα σπουδαίο μέλος...

 

[Pak]

Η συμπεριφορά του @Panzerkampfwagen είναι κάκιστη, αλλά επειδή φαίνεται ότι του αρέσει το δράμα δεν υπάρχει λόγος να του δίνετε παραπάνω τροφή. Εξάλλου δεν είναι αυτό το θέμα του θρεντ.

 

[Έλενα Παπαμακαριου]

Ακριβώς γιατί ισχύουν τα εξής. Ζούμε σε μια κοινωνία όπως είναι, δεν μας ρώτησε κανείς και οπότε αναγκαστηκά ζούμε. Άρα θα πρέπει να κάνουμε κάτι για να ζήσουμε. Επίσης δεν υπάρχει κάποιο πρότυπο ότι κάποιος περιμένει από εμάς να κάνουμε κάτι. Το λέω γιατί βλέπω κόσμο να βασανίζεται να αποδείξει κάτι σε τρίτους λες και οι τρίτοι έχουν καθήσει σταυροπόδι και περιμένουν να δουν. Επίσης ο εργασιακός κόσμος καλώς ή κακώς δεν είναι ο ρομαντικός κόσμος των σπουδών. Το σύστημα πάσχει από μεροληψία επιλογών και αποφάσεων. Ξεκινάμε με αυτό ως δεδομένο. Γι' αυτό θα πρέπει να κάνουμε αυτό που θέλουμε και όχι απαραίτητα αυτό που ξεκινήσαμε να σπουδάζουμε κάποτε στα 18. Ήταν άλλα τα δεδομένα, άλλος ο τρόπος σκέψης και άλλο το περιβάλλον. Το παρόν είναι τώρα, υπάρχει άλλη ωριμότητα σκέψης και με αυτή προχωράμε. Ο καθένας οφείλει να προχωράει όχι με τα περσινά ξινά σταφύλια αλλά με την παρούσα κατάσταση. Το παρελθόν δυστυχώς δεν γυρίζει και πολλές φορές ίσως για καλύτερα.

Πόσοι από εσάς, είστε διατεθειμένοι να κάνετε στροφή 360 μοίρες σε αυτό που ξεκινήσατε στα 18 σας, και να βρεθείτε σε κάτι άλλο που θα το αγαπήσετε βιωματικά ωριμάζοντας; Όλα ξεκινάνε με τη συνθήκη, τι θέλει ο εσωτερικός εαυτός σας. Αυτός σας ανήκει και να τον ακούτε προσεχτικά.

Πολύ καλή απάντηση και όμορφα λόγια, μιας και εγώ στα 18 μου(δεν διάβαζα, δεν είχα στόχους) πέρασα τυχαία στο Κιλκίς για σχέδιο μόδας μπήκα στην σχολή μου άρεσε, ασχολήθηκα αρκετά, αλλά κάτι άλλο με ιντριγκαρε και αποφάσισα όταν τελείωσα την σχολή να δώσω για νηπιαγωγός. Τα κατάφερα και εδώ και αρκετό καιρό εργάζομαι πάνω σε αυτό και το λατρεύω.

 

[Arvacon]

Πολύ καλή απάντηση και όμορφα λόγια, μιας και εγώ στα 18 μου(δεν διάβαζα, δεν είχα στόχους) πέρασα τυχαία στο Κιλκίς για σχέδιο μόδας μπήκα στην σχολή μου άρεσε, ασχολήθηκα αρκετά, αλλά κάτι άλλο με ιντριγκαρε και αποφάσισα όταν τελείωσα την σχολή να δώσω για νηπιαγωγός. Τα κατάφερα και εδώ και αρκετό καιρό εργάζομαι πάνω σε αυτό και το λατρεύω.

Ναι αλλα την Καγια την εχεις ακομα στο μυαλο σου απ οτι βλεπω...

 

[Έλενα Παπαμακαριου]

Ναι αλλα την Καγια την εχεις ακομα στο μυαλο σου απ οτι βλεπω...

Η Καγιά είναι λάτρεια σε παρακαλώ!

 

[Victwras777]

Χρόνια πολλά σε όλους

Πιστεύω ότι αυτό το thread είναι το κατάλληλο για να εκφράσω κάποιες σκέψεις σχετικά με την αλλαγή της καριέρας μου.
Το κείμενο που ακολουθεί έχει αρκετά μεγάλη έκταση αλλά υπόσχομαι ότι δεν θα μετανιώσετε αφού το διαβάσετε.
Εάν δεν με γνωρίζετε είμαι το παιδί που είχε γράψει κάποια μηνύματα τον Αύγουστο του 2017 (με το όνομα Victwras) σχετικά με την αρχιτεκτονική εμπ που ήθελα να ξαναδωσω πανελληνιες ώστε να περάσω εκεί. Ξαναδιάβασα την συζήτηση μετά από 6 Χρόνια που είχα με την methexys, η οποία μου είχε προτείνει να πάω φροντιστήριο σχεδίου να δω πως θα είναι και αποφασισα να ενημερωσω την κατάστασή μου. Λοιπόν, εγώ πήγα τελικά για έναν μήνα και έκανα κάποια μαθήματα. Πέρα από ότι μου άρεσε και ένιωθα οτι ειμαι στον χώρο μου άκουσα και πολύ καλά λόγια από τον καθηγητή ελεύθερου σχεδίου. Παρόλα αυτά επειδή τότε είχα περάσει στο τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος ΕΚΠΑ, παράτησα το σχέδιο τέλη Σεπτέμβρη του 2017 και αποφάσισα να ασχοληθώ με την σχολή στην οποία πέρασα. Θεώρησα ότι δεν θα μπορούσα να διαβάσω τόσο καλά σε 9 μόλις μήνες ώστε να περάσω στην αρχιτεκτονική εμπ συν ότι δεν ήθελα να επιβαρύνω οικονομικα τους γονείς μου για επιπλέον φροντιστήρια. Σημαντικό ήταν επίσης το γεγονός ότι είχα βρει καλή παρέα στο 1ο εξάμηνο και δεν ήθελα να φύγω. Με τον καιρό όμως οι παρέες λιγοστευαν και μου εμένε η σκέψη του τι κάνω σε αυτή τη σχολή; Παρ' όλες τις αμφιβολίες συνέχισα το διάβασμα, δεν άφηνα πολλά μαθήματα μετά από κάθε εξάμηνο και έβγαλα τη σχολή σε 5 χρόνια με σχετικά καλο βαθμό. Λίγους μήνες πριν τελειώσω την πτυχιακή σκεφτόμουν να κάνω κατατακτηριες για αρχιτεκτονική αλλά η σκέψη του ότι η γεωλογία και η αρχιτεκτονική είναι τελείως διαφορετικά αντικείμενα με αποθαρρυνε. Εκεί μου ήρθε η ιδέα να κάνω κάποιο μεταπτυχιακό σχετικό με κατασκευές και σχεδιασμό και το οποίο να περιλαμβάνειγεωλογους και πολιτικούς μηχανικούς νομίζοντας έτσι ότι θα καλύψω το κενό που έχω μέσα μου. Στη συνέχεια έκανα τη πρακτική μου στο αττικο μετρο ως τεχνικός γεωλόγος, τελείωσα την πτυχιακή μου και ταυτόχρονα έκανα αίτηση για το μεταπτυχιακό "Σχεδιασμος και Κατασκευή Υπογείων Έργων" του ΕΜΠ. Μην τα πολυλογώ. Με πήραν στο μεταπτυχιακό και εκπληρώθηκε ένα όνειρο που είχα από το λύκειο, το οποίο ήταν να γίνω φοιτητής του ΕΜΠ. Το μεταπτυχιακό ήταν αρκετά ζόρικο όπως και, από ότι έχω καταλάβει, όλες οι σχολές του πολυτεχνείου, αλλα ηταν σίγουρα πιο ενδιαφέρον απο την σκετη γεωλογία. Συνεχώς όμως ένιωθα ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι είμαι σε λάθος δρόμο, σε λάθος μονοπάτι. Πηγαίνοντας σε διάφορες δουλειές που έκανα από εδώ και από εκεί για χαρτζιλίκι έβλεπα τα σπίτια, τις πολυκατοικίες και διάφορες οικοδομές που ειχε απο εδω και απο εκει και ρωτούσα τον εαυτό μου "γιατί να μην ασχοληθώ με τον σχεδιασμό, την οικοδομή και το χτίσιμο; αφού από μικρός μου άρεσε;". Δεν προχωρούσα με την σκέψη αυτή, την έπνιγα και συνέχιζα τη σχολή/το μεταπτυχιακό, έχοντας την ελπίδα ότι θα τη ξεχάσω και ότι θα μου αρέσει η γεωλογία κάποτε. Πριν λίγους μήνες βρήκα δουλειά ως τεχνικός γεωλόγος σε ένα μελετητικο γραφείο και μπορώ να πω πως απογοητευτηκα πάρα πολύ από το αντικείμενο αυτό και θα ήθελα να κάνω αλλαγή καριέρας. Θεωρώ ότι δεν με φαντάζομαι να κάνω κάτι άλλο στην ζωή μου από το να σχεδιαζω και να χτίζω διάφορες κατασκευές. Απλώς δεν καταλαβαίνω. Γιατί πρέπει κανείς να φτάσει στο να εργαστεί στο αντικείμενο το οποίο σπούδασε ώστε να καταλάβει αν του αρέσει ή οχι; Ετσι, νιώθω ότι σπατάλησα πολλά χρόνια από τη ζωή μου κάνοντας πράγματα τα οποία στην τελική δεν θέλω να ασκήσω στο μέλλον. Νιωθω οτι εκανα πολύ προσπάθεια, οτι κατεβαλλα μεγάλη σωματική και πνευματική ενέργεια για κάτι το οποίο δεν θέλω να ακολουθήσω στην ζωή μου. Τώρα δουλεύω εδώ και 3 μήνες σε μια δουλειά που δεν μου αρέσει μόνο και μόνο επειδή έχω οικονομικό πρόβλημα. Η δουλειά αυτή δεν μου αφήνει σχεδόν καθόλου ελεύθερο χρόνο. Δεν έχω κοινωνικη/ερωτική ζωή. Εκκρεμεί η μεταπτυχιακή μου εργασία. Και γενικά νιώθω ότι έχω κάποια μορφή κατάθλιψης. Νιώθω ότι όλα θα ήταν στην θέση τους εάν είχα ασχοληθεί με αυτό που μου αρέσει πραγματικά.

Ωστόσο τον τελευταίο μήνα σκέφτομαι να κάνω κατατακτηριες στους πολιτικούς μηχανικούς ή στους αρχιτέκτονες εμπ. Ναι το ξέρω έχω ένα μεγάλο ελάττωμα. Έχω φοβερό κόλλημα με το πολυτεχνείο επειδή θέλω πάντα να έχω τα καλύτερα πράγματα στη ζωή και φυσικά πτυχια απο τα κορυφαία πανεπιστήμια. Από την άλλη όμως έχω μια δύσκολη πτυχιακή μεταπτυχιακού που εκκρεμεί έχω μια ανεκπληρωτη στρατιωτική θητεία και γενικά είμαι πολύ κουρασμένος από όλα αυτά τα χρόνια λόγω ίσως του ότι δεν έχω και την κοινωνική ζωη που θα ήθελα. 5 χρόνια προπτυχιακου με δύσκολες καραντινες, καπάκι μεταπτυχιακό με ταυτόχρονη δουλειά (καποιες μερες έκανα και 2 δουλειές), το καλοκαίρι πάλι δουλειά και τώρα εκ νέου δουλειά σε ένα απαιτητικό μελετητικο γραφείο για το οποίο ξυπνάω στις 7 το πρωί για να είμαι εκεί 10 παρά. Θα ήθελα πολύ να είμαι πολιτικός μηχανικός ή αρχιτέκτονας τώρα και να χτίζω σπίτια αλλά νιώθω ότι δεν μου έχουν απομεινει δυνάμεις ώστε να πάω για 2ο πτυχίο. Ρώτησα κάποιους φοιτητές στους πολιτικούς μηχανικούς ΕΜΠ και μου είπαν ότι είναι δύσκολη σχολή ειδικά αν ακολουθήσεις κατεύθυνση δομοστατικου που θέλω εγώ. Το ίδιο ισχύει και για την αρχιτεκτονική με βάση τα όσα έχω διαβάσει εδώ μέσα και με βάση αυτά που μου έχει πει η μητέρα μου που είναι αρχιτέκτονας.
Δηλώνω λοιπόν ότι είμαι σε αδιέξοδο.
Θα ήθελα λοιπόν μια μικρή βοήθεια από όποιον ενδιαφέρεται.
Ευχαριστώ πραγματικά για όποιον διάβασε αυτό το κατεβατό μανίκι το οποίο έβγαλα από την ψυχή μου. Χαίρομαι που τα ξεκαθάρισα επιτέλους αυτά απεναντι στον εαυτό μου μετα από τόσα χρόνια.
Ελπίζω να μην σας κούρασα.

 

[Micro]

Χρόνια πολλά σε όλους

Πιστεύω ότι αυτό το thread είναι το κατάλληλο για να εκφράσω κάποιες σκέψεις σχετικά με την αλλαγή της καριέρας μου.
Το κείμενο που ακολουθεί έχει αρκετά μεγάλη έκταση αλλά υπόσχομαι ότι δεν θα μετανιώσετε αφού το διαβάσετε.
Εάν δεν με γνωρίζετε είμαι το παιδί που είχε γράψει κάποια μηνύματα τον Αύγουστο του 2017 (με το όνομα Victwras) σχετικά με την αρχιτεκτονική εμπ που ήθελα να ξαναδωσω πανελληνιες ώστε να περάσω εκεί. Ξαναδιάβασα την συζήτηση μετά από 6 Χρόνια που είχα με την methexys, η οποία μου είχε προτείνει να πάω φροντιστήριο σχεδίου να δω πως θα είναι και αποφασισα να ενημερωσω την κατάστασή μου. Λοιπόν, εγώ πήγα τελικά για έναν μήνα και έκανα κάποια μαθήματα. Πέρα από ότι μου άρεσε και ένιωθα οτι ειμαι στον χώρο μου άκουσα και πολύ καλά λόγια από τον καθηγητή ελεύθερου σχεδίου. Παρόλα αυτά επειδή τότε είχα περάσει στο τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος ΕΚΠΑ, παράτησα το σχέδιο τέλη Σεπτέμβρη του 2017 και αποφάσισα να ασχοληθώ με την σχολή στην οποία πέρασα. Θεώρησα ότι δεν θα μπορούσα να διαβάσω τόσο καλά σε 9 μόλις μήνες ώστε να περάσω στην αρχιτεκτονική εμπ συν ότι δεν ήθελα να επιβαρύνω οικονομικα τους γονείς μου για επιπλέον φροντιστήρια. Σημαντικό ήταν επίσης το γεγονός ότι είχα βρει καλή παρέα στο 1ο εξάμηνο και δεν ήθελα να φύγω. Με τον καιρό όμως οι παρέες λιγοστευαν και μου εμένε η σκέψη του τι κάνω σε αυτή τη σχολή; Παρ' όλες τις αμφιβολίες συνέχισα το διάβασμα, δεν άφηνα πολλά μαθήματα μετά από κάθε εξάμηνο και έβγαλα τη σχολή σε 5 χρόνια με σχετικά καλο βαθμό. Λίγους μήνες πριν τελειώσω την πτυχιακή σκεφτόμουν να κάνω κατατακτηριες για αρχιτεκτονική αλλά η σκέψη του ότι η γεωλογία και η αρχιτεκτονική είναι τελείως διαφορετικά αντικείμενα με αποθαρρυνε. Εκεί μου ήρθε η ιδέα να κάνω κάποιο μεταπτυχιακό σχετικό με κατασκευές και σχεδιασμό και το οποίο να περιλαμβάνειγεωλογους και πολιτικούς μηχανικούς νομίζοντας έτσι ότι θα καλύψω το κενό που έχω μέσα μου. Στη συνέχεια έκανα τη πρακτική μου στο αττικο μετρο ως τεχνικός γεωλόγος, τελείωσα την πτυχιακή μου και ταυτόχρονα έκανα αίτηση για το μεταπτυχιακό "Σχεδιασμος και Κατασκευή Υπογείων Έργων" του ΕΜΠ. Μην τα πολυλογώ. Με πήραν στο μεταπτυχιακό και εκπληρώθηκε ένα όνειρο που είχα από το λύκειο, το οποίο ήταν να γίνω φοιτητής του ΕΜΠ. Το μεταπτυχιακό ήταν αρκετά ζόρικο όπως και, από ότι έχω καταλάβει, όλες οι σχολές του πολυτεχνείου, αλλα ηταν σίγουρα πιο ενδιαφέρον απο την σκετη γεωλογία. Συνεχώς όμως ένιωθα ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι είμαι σε λάθος δρόμο, σε λάθος μονοπάτι. Πηγαίνοντας σε διάφορες δουλειές που έκανα από εδώ και από εκεί για χαρτζιλίκι έβλεπα τα σπίτια, τις πολυκατοικίες και διάφορες οικοδομές που ειχε απο εδω και απο εκει και ρωτούσα τον εαυτό μου "γιατί να μην ασχοληθώ με τον σχεδιασμό, την οικοδομή και το χτίσιμο; αφού από μικρός μου άρεσε;". Δεν προχωρούσα με την σκέψη αυτή, την έπνιγα και συνέχιζα τη σχολή/το μεταπτυχιακό, έχοντας την ελπίδα ότι θα τη ξεχάσω και ότι θα μου αρέσει η γεωλογία κάποτε. Πριν λίγους μήνες βρήκα δουλειά ως τεχνικός γεωλόγος σε ένα μελετητικο γραφείο και μπορώ να πω πως απογοητευτηκα πάρα πολύ από το αντικείμενο αυτό και θα ήθελα να κάνω αλλαγή καριέρας. Θεωρώ ότι δεν με φαντάζομαι να κάνω κάτι άλλο στην ζωή μου από το να σχεδιαζω και να χτίζω διάφορες κατασκευές. Απλώς δεν καταλαβαίνω. Γιατί πρέπει κανείς να φτάσει στο να εργαστεί στο αντικείμενο το οποίο σπούδασε ώστε να καταλάβει αν του αρέσει ή οχι; Ετσι, νιώθω ότι σπατάλησα πολλά χρόνια από τη ζωή μου κάνοντας πράγματα τα οποία στην τελική δεν θέλω να ασκήσω στο μέλλον. Νιωθω οτι εκανα πολύ προσπάθεια, οτι κατεβαλλα μεγάλη σωματική και πνευματική ενέργεια για κάτι το οποίο δεν θέλω να ακολουθήσω στην ζωή μου. Τώρα δουλεύω εδώ και 3 μήνες σε μια δουλειά που δεν μου αρέσει μόνο και μόνο επειδή έχω οικονομικό πρόβλημα. Η δουλειά αυτή δεν μου αφήνει σχεδόν καθόλου ελεύθερο χρόνο. Δεν έχω κοινωνικη/ερωτική ζωή. Εκκρεμεί η μεταπτυχιακή μου εργασία. Και γενικά νιώθω ότι έχω κάποια μορφή κατάθλιψης. Νιώθω ότι όλα θα ήταν στην θέση τους εάν είχα ασχοληθεί με αυτό που μου αρέσει πραγματικά.

Ωστόσο τον τελευταίο μήνα σκέφτομαι να κάνω κατατακτηριες στους πολιτικούς μηχανικούς ή στους αρχιτέκτονες εμπ. Ναι το ξέρω έχω ένα μεγάλο ελάττωμα. Έχω φοβερό κόλλημα με το πολυτεχνείο επειδή θέλω πάντα να έχω τα καλύτερα πράγματα στη ζωή και φυσικά πτυχια απο τα κορυφαία πανεπιστήμια. Από την άλλη όμως έχω μια δύσκολη πτυχιακή μεταπτυχιακού που εκκρεμεί έχω μια ανεκπληρωτη στρατιωτική θητεία και γενικά είμαι πολύ κουρασμένος από όλα αυτά τα χρόνια λόγω ίσως του ότι δεν έχω και την κοινωνική ζωη που θα ήθελα. 5 χρόνια προπτυχιακου με δύσκολες καραντινες, καπάκι μεταπτυχιακό με ταυτόχρονη δουλειά (καποιες μερες έκανα και 2 δουλειές), το καλοκαίρι πάλι δουλειά και τώρα εκ νέου δουλειά σε ένα απαιτητικό μελετητικο γραφείο για το οποίο ξυπνάω στις 7 το πρωί για να είμαι εκεί 10 παρά. Θα ήθελα πολύ να είμαι πολιτικός μηχανικός ή αρχιτέκτονας τώρα και να χτίζω σπίτια αλλά νιώθω ότι δεν μου έχουν απομεινει δυνάμεις ώστε να πάω για 2ο πτυχίο. Ρώτησα κάποιους φοιτητές στους πολιτικούς μηχανικούς ΕΜΠ και μου είπαν ότι είναι δύσκολη σχολή ειδικά αν ακολουθήσεις κατεύθυνση δομοστατικου που θέλω εγώ. Το ίδιο ισχύει και για την αρχιτεκτονική με βάση τα όσα έχω διαβάσει εδώ μέσα και με βάση αυτά που μου έχει πει η μητέρα μου που είναι αρχιτέκτονας.
Δηλώνω λοιπόν ότι είμαι σε αδιέξοδο.
Θα ήθελα λοιπόν μια μικρή βοήθεια από όποιον ενδιαφέρεται.
Ευχαριστώ πραγματικά για όποιον διάβασε αυτό το κατεβατό μανίκι το οποίο έβγαλα από την ψυχή μου. Χαίρομαι που τα ξεκαθάρισα επιτέλους αυτά απεναντι στον εαυτό μου μετα από τόσα χρόνια.
Ελπίζω να μην σας κούρασα.

Το ενδεχόμενο να αφήσεις την Αθήνα δεν το σκέφτεσαι καθόλου ;

 

[Victwras777]

Το ενδεχόμενο να αφήσεις την Αθήνα δεν το σκέφτεσαι καθόλου ;

Το σκέφτομαι αλλά θα είναι σαφώς πιο δύσκολο, γιατί θα είναι και το ενοίκιο. Οπότε θα πρέπει να δουλεύω ταυτόχρονα και για αυτό.

 

[Micro]

Το σκέφτομαι αλλά θα είναι σαφώς πιο δύσκολο, γιατί θα είναι και το ενοίκιο. Οπότε θα πρέπει να δουλεύω ταυτόχρονα και για αυτό.

Θα είναι όμως πολύ πιο εύκολο να εισαχθείς είτε με πανελλήνιες είτε με κατατακτήριες, πχ στο τμήμα της Ξάνθης που είναι αρκετά αξιόλογο.

 

[Victwras777]

Θα είναι όμως πολύ πιο εύκολο να εισαχθείς είτε με πανελλήνιες είτε με κατατακτήριες, πχ στο τμήμα της Ξάνθης που είναι αρκετά αξιόλογο.

Το αστείο εδώ είναι ότι το 2017 που έδωσα πανελληνιες μου έφταναν τα μόρια για να περάσω εκεί αλλα δεν πήγα.

 

[Panzerkampfwagen]

Χρόνια πολλά σε όλους

Πιστεύω ότι αυτό το thread είναι το κατάλληλο για να εκφράσω κάποιες σκέψεις σχετικά με την αλλαγή της καριέρας μου.
Το κείμενο που ακολουθεί έχει αρκετά μεγάλη έκταση αλλά υπόσχομαι ότι δεν θα μετανιώσετε αφού το διαβάσετε.
Εάν δεν με γνωρίζετε είμαι το παιδί που είχε γράψει κάποια μηνύματα τον Αύγουστο του 2017 (με το όνομα Victwras) σχετικά με την αρχιτεκτονική εμπ που ήθελα να ξαναδωσω πανελληνιες ώστε να περάσω εκεί. Ξαναδιάβασα την συζήτηση μετά από 6 Χρόνια που είχα με την methexys, η οποία μου είχε προτείνει να πάω φροντιστήριο σχεδίου να δω πως θα είναι και αποφασισα να ενημερωσω την κατάστασή μου. Λοιπόν, εγώ πήγα τελικά για έναν μήνα και έκανα κάποια μαθήματα. Πέρα από ότι μου άρεσε και ένιωθα οτι ειμαι στον χώρο μου άκουσα και πολύ καλά λόγια από τον καθηγητή ελεύθερου σχεδίου. Παρόλα αυτά επειδή τότε είχα περάσει στο τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος ΕΚΠΑ, παράτησα το σχέδιο τέλη Σεπτέμβρη του 2017 και αποφάσισα να ασχοληθώ με την σχολή στην οποία πέρασα. Θεώρησα ότι δεν θα μπορούσα να διαβάσω τόσο καλά σε 9 μόλις μήνες ώστε να περάσω στην αρχιτεκτονική εμπ συν ότι δεν ήθελα να επιβαρύνω οικονομικα τους γονείς μου για επιπλέον φροντιστήρια. Σημαντικό ήταν επίσης το γεγονός ότι είχα βρει καλή παρέα στο 1ο εξάμηνο και δεν ήθελα να φύγω. Με τον καιρό όμως οι παρέες λιγοστευαν και μου εμένε η σκέψη του τι κάνω σε αυτή τη σχολή; Παρ' όλες τις αμφιβολίες συνέχισα το διάβασμα, δεν άφηνα πολλά μαθήματα μετά από κάθε εξάμηνο και έβγαλα τη σχολή σε 5 χρόνια με σχετικά καλο βαθμό. Λίγους μήνες πριν τελειώσω την πτυχιακή σκεφτόμουν να κάνω κατατακτηριες για αρχιτεκτονική αλλά η σκέψη του ότι η γεωλογία και η αρχιτεκτονική είναι τελείως διαφορετικά αντικείμενα με αποθαρρυνε. Εκεί μου ήρθε η ιδέα να κάνω κάποιο μεταπτυχιακό σχετικό με κατασκευές και σχεδιασμό και το οποίο να περιλαμβάνειγεωλογους και πολιτικούς μηχανικούς νομίζοντας έτσι ότι θα καλύψω το κενό που έχω μέσα μου. Στη συνέχεια έκανα τη πρακτική μου στο αττικο μετρο ως τεχνικός γεωλόγος, τελείωσα την πτυχιακή μου και ταυτόχρονα έκανα αίτηση για το μεταπτυχιακό "Σχεδιασμος και Κατασκευή Υπογείων Έργων" του ΕΜΠ. Μην τα πολυλογώ. Με πήραν στο μεταπτυχιακό και εκπληρώθηκε ένα όνειρο που είχα από το λύκειο, το οποίο ήταν να γίνω φοιτητής του ΕΜΠ. Το μεταπτυχιακό ήταν αρκετά ζόρικο όπως και, από ότι έχω καταλάβει, όλες οι σχολές του πολυτεχνείου, αλλα ηταν σίγουρα πιο ενδιαφέρον απο την σκετη γεωλογία. Συνεχώς όμως ένιωθα ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι είμαι σε λάθος δρόμο, σε λάθος μονοπάτι. Πηγαίνοντας σε διάφορες δουλειές που έκανα από εδώ και από εκεί για χαρτζιλίκι έβλεπα τα σπίτια, τις πολυκατοικίες και διάφορες οικοδομές που ειχε απο εδω και απο εκει και ρωτούσα τον εαυτό μου "γιατί να μην ασχοληθώ με τον σχεδιασμό, την οικοδομή και το χτίσιμο; αφού από μικρός μου άρεσε;". Δεν προχωρούσα με την σκέψη αυτή, την έπνιγα και συνέχιζα τη σχολή/το μεταπτυχιακό, έχοντας την ελπίδα ότι θα τη ξεχάσω και ότι θα μου αρέσει η γεωλογία κάποτε. Πριν λίγους μήνες βρήκα δουλειά ως τεχνικός γεωλόγος σε ένα μελετητικο γραφείο και μπορώ να πω πως απογοητευτηκα πάρα πολύ από το αντικείμενο αυτό και θα ήθελα να κάνω αλλαγή καριέρας. Θεωρώ ότι δεν με φαντάζομαι να κάνω κάτι άλλο στην ζωή μου από το να σχεδιαζω και να χτίζω διάφορες κατασκευές. Απλώς δεν καταλαβαίνω. Γιατί πρέπει κανείς να φτάσει στο να εργαστεί στο αντικείμενο το οποίο σπούδασε ώστε να καταλάβει αν του αρέσει ή οχι; Ετσι, νιώθω ότι σπατάλησα πολλά χρόνια από τη ζωή μου κάνοντας πράγματα τα οποία στην τελική δεν θέλω να ασκήσω στο μέλλον. Νιωθω οτι εκανα πολύ προσπάθεια, οτι κατεβαλλα μεγάλη σωματική και πνευματική ενέργεια για κάτι το οποίο δεν θέλω να ακολουθήσω στην ζωή μου. Τώρα δουλεύω εδώ και 3 μήνες σε μια δουλειά που δεν μου αρέσει μόνο και μόνο επειδή έχω οικονομικό πρόβλημα. Η δουλειά αυτή δεν μου αφήνει σχεδόν καθόλου ελεύθερο χρόνο. Δεν έχω κοινωνικη/ερωτική ζωή. Εκκρεμεί η μεταπτυχιακή μου εργασία. Και γενικά νιώθω ότι έχω κάποια μορφή κατάθλιψης. Νιώθω ότι όλα θα ήταν στην θέση τους εάν είχα ασχοληθεί με αυτό που μου αρέσει πραγματικά.

Ωστόσο τον τελευταίο μήνα σκέφτομαι να κάνω κατατακτηριες στους πολιτικούς μηχανικούς ή στους αρχιτέκτονες εμπ. Ναι το ξέρω έχω ένα μεγάλο ελάττωμα. Έχω φοβερό κόλλημα με το πολυτεχνείο επειδή θέλω πάντα να έχω τα καλύτερα πράγματα στη ζωή και φυσικά πτυχια απο τα κορυφαία πανεπιστήμια. Από την άλλη όμως έχω μια δύσκολη πτυχιακή μεταπτυχιακού που εκκρεμεί έχω μια ανεκπληρωτη στρατιωτική θητεία και γενικά είμαι πολύ κουρασμένος από όλα αυτά τα χρόνια λόγω ίσως του ότι δεν έχω και την κοινωνική ζωη που θα ήθελα. 5 χρόνια προπτυχιακου με δύσκολες καραντινες, καπάκι μεταπτυχιακό με ταυτόχρονη δουλειά (καποιες μερες έκανα και 2 δουλειές), το καλοκαίρι πάλι δουλειά και τώρα εκ νέου δουλειά σε ένα απαιτητικό μελετητικο γραφείο για το οποίο ξυπνάω στις 7 το πρωί για να είμαι εκεί 10 παρά. Θα ήθελα πολύ να είμαι πολιτικός μηχανικός ή αρχιτέκτονας τώρα και να χτίζω σπίτια αλλά νιώθω ότι δεν μου έχουν απομεινει δυνάμεις ώστε να πάω για 2ο πτυχίο. Ρώτησα κάποιους φοιτητές στους πολιτικούς μηχανικούς ΕΜΠ και μου είπαν ότι είναι δύσκολη σχολή ειδικά αν ακολουθήσεις κατεύθυνση δομοστατικου που θέλω εγώ. Το ίδιο ισχύει και για την αρχιτεκτονική με βάση τα όσα έχω διαβάσει εδώ μέσα και με βάση αυτά που μου έχει πει η μητέρα μου που είναι αρχιτέκτονας.
Δηλώνω λοιπόν ότι είμαι σε αδιέξοδο.
Θα ήθελα λοιπόν μια μικρή βοήθεια από όποιον ενδιαφέρεται.
Ευχαριστώ πραγματικά για όποιον διάβασε αυτό το κατεβατό μανίκι το οποίο έβγαλα από την ψυχή μου. Χαίρομαι που τα ξεκαθάρισα επιτέλους αυτά απεναντι στον εαυτό μου μετα από τόσα χρόνια.
Ελπίζω να μην σας κούρασα.

Έπαθα κατάθλιψη μόνο που το διάβασα, σου εύχομαι τα καλύτερα φίλε.

 

[Kate1914]

Χρόνια πολλά σε όλους

Πιστεύω ότι αυτό το thread είναι το κατάλληλο για να εκφράσω κάποιες σκέψεις σχετικά με την αλλαγή της καριέρας μου.
Το κείμενο που ακολουθεί έχει αρκετά μεγάλη έκταση αλλά υπόσχομαι ότι δεν θα μετανιώσετε αφού το διαβάσετε.
Εάν δεν με γνωρίζετε είμαι το παιδί που είχε γράψει κάποια μηνύματα τον Αύγουστο του 2017 (με το όνομα Victwras) σχετικά με την αρχιτεκτονική εμπ που ήθελα να ξαναδωσω πανελληνιες ώστε να περάσω εκεί. Ξαναδιάβασα την συζήτηση μετά από 6 Χρόνια που είχα με την methexys, η οποία μου είχε προτείνει να πάω φροντιστήριο σχεδίου να δω πως θα είναι και αποφασισα να ενημερωσω την κατάστασή μου. Λοιπόν, εγώ πήγα τελικά για έναν μήνα και έκανα κάποια μαθήματα. Πέρα από ότι μου άρεσε και ένιωθα οτι ειμαι στον χώρο μου άκουσα και πολύ καλά λόγια από τον καθηγητή ελεύθερου σχεδίου. Παρόλα αυτά επειδή τότε είχα περάσει στο τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος ΕΚΠΑ, παράτησα το σχέδιο τέλη Σεπτέμβρη του 2017 και αποφάσισα να ασχοληθώ με την σχολή στην οποία πέρασα. Θεώρησα ότι δεν θα μπορούσα να διαβάσω τόσο καλά σε 9 μόλις μήνες ώστε να περάσω στην αρχιτεκτονική εμπ συν ότι δεν ήθελα να επιβαρύνω οικονομικα τους γονείς μου για επιπλέον φροντιστήρια. Σημαντικό ήταν επίσης το γεγονός ότι είχα βρει καλή παρέα στο 1ο εξάμηνο και δεν ήθελα να φύγω. Με τον καιρό όμως οι παρέες λιγοστευαν και μου εμένε η σκέψη του τι κάνω σε αυτή τη σχολή; Παρ' όλες τις αμφιβολίες συνέχισα το διάβασμα, δεν άφηνα πολλά μαθήματα μετά από κάθε εξάμηνο και έβγαλα τη σχολή σε 5 χρόνια με σχετικά καλο βαθμό. Λίγους μήνες πριν τελειώσω την πτυχιακή σκεφτόμουν να κάνω κατατακτηριες για αρχιτεκτονική αλλά η σκέψη του ότι η γεωλογία και η αρχιτεκτονική είναι τελείως διαφορετικά αντικείμενα με αποθαρρυνε. Εκεί μου ήρθε η ιδέα να κάνω κάποιο μεταπτυχιακό σχετικό με κατασκευές και σχεδιασμό και το οποίο να περιλαμβάνειγεωλογους και πολιτικούς μηχανικούς νομίζοντας έτσι ότι θα καλύψω το κενό που έχω μέσα μου. Στη συνέχεια έκανα τη πρακτική μου στο αττικο μετρο ως τεχνικός γεωλόγος, τελείωσα την πτυχιακή μου και ταυτόχρονα έκανα αίτηση για το μεταπτυχιακό "Σχεδιασμος και Κατασκευή Υπογείων Έργων" του ΕΜΠ. Μην τα πολυλογώ. Με πήραν στο μεταπτυχιακό και εκπληρώθηκε ένα όνειρο που είχα από το λύκειο, το οποίο ήταν να γίνω φοιτητής του ΕΜΠ. Το μεταπτυχιακό ήταν αρκετά ζόρικο όπως και, από ότι έχω καταλάβει, όλες οι σχολές του πολυτεχνείου, αλλα ηταν σίγουρα πιο ενδιαφέρον απο την σκετη γεωλογία. Συνεχώς όμως ένιωθα ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι είμαι σε λάθος δρόμο, σε λάθος μονοπάτι. Πηγαίνοντας σε διάφορες δουλειές που έκανα από εδώ και από εκεί για χαρτζιλίκι έβλεπα τα σπίτια, τις πολυκατοικίες και διάφορες οικοδομές που ειχε απο εδω και απο εκει και ρωτούσα τον εαυτό μου "γιατί να μην ασχοληθώ με τον σχεδιασμό, την οικοδομή και το χτίσιμο; αφού από μικρός μου άρεσε;". Δεν προχωρούσα με την σκέψη αυτή, την έπνιγα και συνέχιζα τη σχολή/το μεταπτυχιακό, έχοντας την ελπίδα ότι θα τη ξεχάσω και ότι θα μου αρέσει η γεωλογία κάποτε. Πριν λίγους μήνες βρήκα δουλειά ως τεχνικός γεωλόγος σε ένα μελετητικο γραφείο και μπορώ να πω πως απογοητευτηκα πάρα πολύ από το αντικείμενο αυτό και θα ήθελα να κάνω αλλαγή καριέρας. Θεωρώ ότι δεν με φαντάζομαι να κάνω κάτι άλλο στην ζωή μου από το να σχεδιαζω και να χτίζω διάφορες κατασκευές. Απλώς δεν καταλαβαίνω. Γιατί πρέπει κανείς να φτάσει στο να εργαστεί στο αντικείμενο το οποίο σπούδασε ώστε να καταλάβει αν του αρέσει ή οχι; Ετσι, νιώθω ότι σπατάλησα πολλά χρόνια από τη ζωή μου κάνοντας πράγματα τα οποία στην τελική δεν θέλω να ασκήσω στο μέλλον. Νιωθω οτι εκανα πολύ προσπάθεια, οτι κατεβαλλα μεγάλη σωματική και πνευματική ενέργεια για κάτι το οποίο δεν θέλω να ακολουθήσω στην ζωή μου. Τώρα δουλεύω εδώ και 3 μήνες σε μια δουλειά που δεν μου αρέσει μόνο και μόνο επειδή έχω οικονομικό πρόβλημα. Η δουλειά αυτή δεν μου αφήνει σχεδόν καθόλου ελεύθερο χρόνο. Δεν έχω κοινωνικη/ερωτική ζωή. Εκκρεμεί η μεταπτυχιακή μου εργασία. Και γενικά νιώθω ότι έχω κάποια μορφή κατάθλιψης. Νιώθω ότι όλα θα ήταν στην θέση τους εάν είχα ασχοληθεί με αυτό που μου αρέσει πραγματικά.

Ωστόσο τον τελευταίο μήνα σκέφτομαι να κάνω κατατακτηριες στους πολιτικούς μηχανικούς ή στους αρχιτέκτονες εμπ. Ναι το ξέρω έχω ένα μεγάλο ελάττωμα. Έχω φοβερό κόλλημα με το πολυτεχνείο επειδή θέλω πάντα να έχω τα καλύτερα πράγματα στη ζωή και φυσικά πτυχια απο τα κορυφαία πανεπιστήμια. Από την άλλη όμως έχω μια δύσκολη πτυχιακή μεταπτυχιακού που εκκρεμεί έχω μια ανεκπληρωτη στρατιωτική θητεία και γενικά είμαι πολύ κουρασμένος από όλα αυτά τα χρόνια λόγω ίσως του ότι δεν έχω και την κοινωνική ζωη που θα ήθελα. 5 χρόνια προπτυχιακου με δύσκολες καραντινες, καπάκι μεταπτυχιακό με ταυτόχρονη δουλειά (καποιες μερες έκανα και 2 δουλειές), το καλοκαίρι πάλι δουλειά και τώρα εκ νέου δουλειά σε ένα απαιτητικό μελετητικο γραφείο για το οποίο ξυπνάω στις 7 το πρωί για να είμαι εκεί 10 παρά. Θα ήθελα πολύ να είμαι πολιτικός μηχανικός ή αρχιτέκτονας τώρα και να χτίζω σπίτια αλλά νιώθω ότι δεν μου έχουν απομεινει δυνάμεις ώστε να πάω για 2ο πτυχίο. Ρώτησα κάποιους φοιτητές στους πολιτικούς μηχανικούς ΕΜΠ και μου είπαν ότι είναι δύσκολη σχολή ειδικά αν ακολουθήσεις κατεύθυνση δομοστατικου που θέλω εγώ. Το ίδιο ισχύει και για την αρχιτεκτονική με βάση τα όσα έχω διαβάσει εδώ μέσα και με βάση αυτά που μου έχει πει η μητέρα μου που είναι αρχιτέκτονας.
Δηλώνω λοιπόν ότι είμαι σε αδιέξοδο.
Θα ήθελα λοιπόν μια μικρή βοήθεια από όποιον ενδιαφέρεται.
Ευχαριστώ πραγματικά για όποιον διάβασε αυτό το κατεβατό μανίκι το οποίο έβγαλα από την ψυχή μου. Χαίρομαι που τα ξεκαθάρισα επιτέλους αυτά απεναντι στον εαυτό μου μετα από τόσα χρόνια.
Ελπίζω να μην σας κούρασα.

Κοίτα να δεις, καταλαβαίνω τι περνάς και κυρίως τους δισταγμούς σου να προσπαθήσεις για αυτό που θεωρείς καλύτερο για εσένα όσο δε φαντάζεσαι.
Για να δούμε λοιπόν πώς έχει η κατάσταση:
1) Τα έχεις παίξει από την κούραση λόγω της ενασχόλησης με κάτι τα τελευταία 6 χρόνια που ουσιαστικά δε σε εκφράζει και δε σε γεμίζει.
2) Πλέον ξέρεις με απόλυτη βεβαιότητα τι είναι αυτό που θες να κάνεις, όμως συντρέχουν πολλοί παράγοντες που σε αποτρέπουν από το να το προσπαθήσεις.
Αυτό που έχω καταλάβει εγώ είναι ότι θες πάαααρα πολύ την αρχιτεκτονική, είτε στο ΕΜΠ είτε όχι, και πιστεύω πως εφόσον το θες τόσο, θα ήσουν και καλός σε αυτό, όσο δύσκολο και να ήταν. Η άποψή μου προσωπικά είναι να προσπαθήσεις για αυτό που λαχταρά η ψυχή σου. Ναι, είναι δύσκολο, και ναι, το κυριότερο είναι το οικονομικό κομμάτι μιας και θα πρέπει μάλλον να δουλεύεις και να σπουδάζεις ταυτόχρονα. Και ας μην ξεχνάμε και τη στρατιωτική θητεία. Ωστόσο, νομίζω πως αξίζει να προσπαθήσεις για κατατακτήριες και απλά να δεις τι θα γίνει. Γιατί κανένας δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, όμως αν προσπαθήσεις για αυτό που θες και τα καταφέρεις, ίσως και να γίνει λίγο πιο εύκολος.
Ίσως να τα βρεις πολύ απλοϊκά και αφελέστατα αυτά που σου λέω, άλλωστε δεν έχω και πολλές εμπειρίες ζωής για να εκφέρω την πιο αντικειμενική και εμπεριστατωμένη άποψη. Όμως αυτά πιστεύω, αυτά και σου λέω.

 

[Lifelong Learner]

Καλησπέρα και χρόνια πολλά!
Κατ'αρχάς αν αληθεύει η ηλικία που αναφέρεις και τα έχεις κάνει όλα αυτά,πολλά συγχαρητήρια.Δηλαδή ,τη λήψη του πτυχίου,του μεταπτυχιακού ,την εργασία παράλληλα ,αλλά και την εύρεση εργασίας ,σε αυτό που σπούδασες.Επίσης,είτε είσαι στην ηλικία που αναφέρεις ή/και λίγο μεγαλύτερος,δεν είναι καθόλου αργά να κάνεις κάτι καινουριο,ειδικά εφόσον είναι διακαής ποθος.Το μόνο που έχω να σε συμβουλεύσω είναι να μιλήσεις με έναν σύμβουλο καριέρας,για να δεις αν ,στην ηλικία που θα βρίσκεσαι όταν τελειώσεις και το δεύτερο πτυχίο ,υπάρχει κάποιο κώλυμα ,απο το να είσαι επιλέξιμος απο πιθανούς μελλοντικούς εργοδότες.Επίσης,θα μπορούσες ,αν και εφόσον μπεις στη διαδικασία προετοιμασίας για δεύτερο πτυχίο ,να επιλέξεις και μια πολη ,που ακόμη και με εργασία μερικής απασχόλησης,θα μπορούσες να συντηρείς τον εαυτό σου.Οι γεωλόγοι,αν δεν κάνω λάθος ,μπορούν να εργαστουν και στην εκπαίδευση,σε μαθήματα φυσικής ,χημείας(διορθώστε με ,αν κάνω λάθος) αλλά και οι κάτοχοι μαστερ,μπορούν να στοχεύσουν ακόμη και σε φροντιστήρια ,για φοιτητές.
Μην αντιμετωπίζεις τα πράγματα με τετοιο πεσιμισμό.Δεν τελειώνει η ζωή ,στα 25 με 30.Βρίσκομαι σε πολύ χειρότερη κατάσταση απο εσένα,με σοβαρά προβλήματα υγείας απο τα 20 μου ( τώρα είμαι 28) ,για τα οποία η πρόγνωση που έχω απο αξιοπιστο γιατρό είνα ,ότι στην καλύτερη θα είμαι οριακά λειτουργικός ,στην καθημερινότητά μου.Αλλά ,συνεχίζω και παλεύω.
Καλή συνέχεια και καλή επιτυχία ,σε ό,τι αποφασίσεις.

 

[Samael]

Χρόνια πολλά σε όλους

Πιστεύω ότι αυτό το thread είναι το κατάλληλο για να εκφράσω κάποιες σκέψεις σχετικά με την αλλαγή της καριέρας μου.
Το κείμενο που ακολουθεί έχει αρκετά μεγάλη έκταση αλλά υπόσχομαι ότι δεν θα μετανιώσετε αφού το διαβάσετε.
Εάν δεν με γνωρίζετε είμαι το παιδί που είχε γράψει κάποια μηνύματα τον Αύγουστο του 2017 (με το όνομα Victwras) σχετικά με την αρχιτεκτονική εμπ που ήθελα να ξαναδωσω πανελληνιες ώστε να περάσω εκεί. Ξαναδιάβασα την συζήτηση μετά από 6 Χρόνια που είχα με την methexys, η οποία μου είχε προτείνει να πάω φροντιστήριο σχεδίου να δω πως θα είναι και αποφασισα να ενημερωσω την κατάστασή μου. Λοιπόν, εγώ πήγα τελικά για έναν μήνα και έκανα κάποια μαθήματα. Πέρα από ότι μου άρεσε και ένιωθα οτι ειμαι στον χώρο μου άκουσα και πολύ καλά λόγια από τον καθηγητή ελεύθερου σχεδίου. Παρόλα αυτά επειδή τότε είχα περάσει στο τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος ΕΚΠΑ, παράτησα το σχέδιο τέλη Σεπτέμβρη του 2017 και αποφάσισα να ασχοληθώ με την σχολή στην οποία πέρασα. Θεώρησα ότι δεν θα μπορούσα να διαβάσω τόσο καλά σε 9 μόλις μήνες ώστε να περάσω στην αρχιτεκτονική εμπ συν ότι δεν ήθελα να επιβαρύνω οικονομικα τους γονείς μου για επιπλέον φροντιστήρια. Σημαντικό ήταν επίσης το γεγονός ότι είχα βρει καλή παρέα στο 1ο εξάμηνο και δεν ήθελα να φύγω. Με τον καιρό όμως οι παρέες λιγοστευαν και μου εμένε η σκέψη του τι κάνω σε αυτή τη σχολή; Παρ' όλες τις αμφιβολίες συνέχισα το διάβασμα, δεν άφηνα πολλά μαθήματα μετά από κάθε εξάμηνο και έβγαλα τη σχολή σε 5 χρόνια με σχετικά καλο βαθμό. Λίγους μήνες πριν τελειώσω την πτυχιακή σκεφτόμουν να κάνω κατατακτηριες για αρχιτεκτονική αλλά η σκέψη του ότι η γεωλογία και η αρχιτεκτονική είναι τελείως διαφορετικά αντικείμενα με αποθαρρυνε. Εκεί μου ήρθε η ιδέα να κάνω κάποιο μεταπτυχιακό σχετικό με κατασκευές και σχεδιασμό και το οποίο να περιλαμβάνειγεωλογους και πολιτικούς μηχανικούς νομίζοντας έτσι ότι θα καλύψω το κενό που έχω μέσα μου. Στη συνέχεια έκανα τη πρακτική μου στο αττικο μετρο ως τεχνικός γεωλόγος, τελείωσα την πτυχιακή μου και ταυτόχρονα έκανα αίτηση για το μεταπτυχιακό "Σχεδιασμος και Κατασκευή Υπογείων Έργων" του ΕΜΠ. Μην τα πολυλογώ. Με πήραν στο μεταπτυχιακό και εκπληρώθηκε ένα όνειρο που είχα από το λύκειο, το οποίο ήταν να γίνω φοιτητής του ΕΜΠ. Το μεταπτυχιακό ήταν αρκετά ζόρικο όπως και, από ότι έχω καταλάβει, όλες οι σχολές του πολυτεχνείου, αλλα ηταν σίγουρα πιο ενδιαφέρον απο την σκετη γεωλογία. Συνεχώς όμως ένιωθα ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι είμαι σε λάθος δρόμο, σε λάθος μονοπάτι. Πηγαίνοντας σε διάφορες δουλειές που έκανα από εδώ και από εκεί για χαρτζιλίκι έβλεπα τα σπίτια, τις πολυκατοικίες και διάφορες οικοδομές που ειχε απο εδω και απο εκει και ρωτούσα τον εαυτό μου "γιατί να μην ασχοληθώ με τον σχεδιασμό, την οικοδομή και το χτίσιμο; αφού από μικρός μου άρεσε;". Δεν προχωρούσα με την σκέψη αυτή, την έπνιγα και συνέχιζα τη σχολή/το μεταπτυχιακό, έχοντας την ελπίδα ότι θα τη ξεχάσω και ότι θα μου αρέσει η γεωλογία κάποτε. Πριν λίγους μήνες βρήκα δουλειά ως τεχνικός γεωλόγος σε ένα μελετητικο γραφείο και μπορώ να πω πως απογοητευτηκα πάρα πολύ από το αντικείμενο αυτό και θα ήθελα να κάνω αλλαγή καριέρας. Θεωρώ ότι δεν με φαντάζομαι να κάνω κάτι άλλο στην ζωή μου από το να σχεδιαζω και να χτίζω διάφορες κατασκευές. Απλώς δεν καταλαβαίνω. Γιατί πρέπει κανείς να φτάσει στο να εργαστεί στο αντικείμενο το οποίο σπούδασε ώστε να καταλάβει αν του αρέσει ή οχι; Ετσι, νιώθω ότι σπατάλησα πολλά χρόνια από τη ζωή μου κάνοντας πράγματα τα οποία στην τελική δεν θέλω να ασκήσω στο μέλλον. Νιωθω οτι εκανα πολύ προσπάθεια, οτι κατεβαλλα μεγάλη σωματική και πνευματική ενέργεια για κάτι το οποίο δεν θέλω να ακολουθήσω στην ζωή μου. Τώρα δουλεύω εδώ και 3 μήνες σε μια δουλειά που δεν μου αρέσει μόνο και μόνο επειδή έχω οικονομικό πρόβλημα. Η δουλειά αυτή δεν μου αφήνει σχεδόν καθόλου ελεύθερο χρόνο. Δεν έχω κοινωνικη/ερωτική ζωή. Εκκρεμεί η μεταπτυχιακή μου εργασία. Και γενικά νιώθω ότι έχω κάποια μορφή κατάθλιψης. Νιώθω ότι όλα θα ήταν στην θέση τους εάν είχα ασχοληθεί με αυτό που μου αρέσει πραγματικά.

Ωστόσο τον τελευταίο μήνα σκέφτομαι να κάνω κατατακτηριες στους πολιτικούς μηχανικούς ή στους αρχιτέκτονες εμπ. Ναι το ξέρω έχω ένα μεγάλο ελάττωμα. Έχω φοβερό κόλλημα με το πολυτεχνείο επειδή θέλω πάντα να έχω τα καλύτερα πράγματα στη ζωή και φυσικά πτυχια απο τα κορυφαία πανεπιστήμια. Από την άλλη όμως έχω μια δύσκολη πτυχιακή μεταπτυχιακού που εκκρεμεί έχω μια ανεκπληρωτη στρατιωτική θητεία και γενικά είμαι πολύ κουρασμένος από όλα αυτά τα χρόνια λόγω ίσως του ότι δεν έχω και την κοινωνική ζωη που θα ήθελα. 5 χρόνια προπτυχιακου με δύσκολες καραντινες, καπάκι μεταπτυχιακό με ταυτόχρονη δουλειά (καποιες μερες έκανα και 2 δουλειές), το καλοκαίρι πάλι δουλειά και τώρα εκ νέου δουλειά σε ένα απαιτητικό μελετητικο γραφείο για το οποίο ξυπνάω στις 7 το πρωί για να είμαι εκεί 10 παρά. Θα ήθελα πολύ να είμαι πολιτικός μηχανικός ή αρχιτέκτονας τώρα και να χτίζω σπίτια αλλά νιώθω ότι δεν μου έχουν απομεινει δυνάμεις ώστε να πάω για 2ο πτυχίο. Ρώτησα κάποιους φοιτητές στους πολιτικούς μηχανικούς ΕΜΠ και μου είπαν ότι είναι δύσκολη σχολή ειδικά αν ακολουθήσεις κατεύθυνση δομοστατικου που θέλω εγώ. Το ίδιο ισχύει και για την αρχιτεκτονική με βάση τα όσα έχω διαβάσει εδώ μέσα και με βάση αυτά που μου έχει πει η μητέρα μου που είναι αρχιτέκτονας.
Δηλώνω λοιπόν ότι είμαι σε αδιέξοδο.
Θα ήθελα λοιπόν μια μικρή βοήθεια από όποιον ενδιαφέρεται.
Ευχαριστώ πραγματικά για όποιον διάβασε αυτό το κατεβατό μανίκι το οποίο έβγαλα από την ψυχή μου. Χαίρομαι που τα ξεκαθάρισα επιτέλους αυτά απεναντι στον εαυτό μου μετα από τόσα χρόνια.
Ελπίζω να μην σας κούρασα.

Φιλαράκι καταρχάς σόρρυ που έπρεπε να έρθεις σε αυτή την κατάσταση.
Θα ήθελα να υπογραμμίσω πολύ έντονα οτι το τι έχεις κάνει τώρα ΔΕΝ είναι αμελητέο ούτε διαγράφεται. Ναι οκει ίσως να μην ήταν η πρώτη σου επιλογή ή το ιδανικό που θα ήθελες αλλά δεν ακυρώνει την σημασία του πρώτου πτυχίου.

Κατά τα άλλα φαίνεσαι συνειδητοποιημένος, και δυστυχώς και οι δύο ξέρουμε οτι τα πράγματα είναι άσχημα. Όχι τόσο εξαιτίας της ηλικίας...η ηλικία δεν παίζει ρόλο αυτή καθεαυτή, όσο για τα οικονομικά. Η σχολή είναι 5 έτη και με πολύ προσπάθεια εαν διαλέξεις κάτι δύσκολο κιόλας σαν εξειδίκευση αναμένεται να την τελείωσεις περίπου στα 5.5 με 6.5 έτη, ανάλογα τις συγκυρίες και την τύχη. Και αυτό προϋποθέτει full-time ενασχόληση. Οπότε αντικειμενικά το να εργάζεσαι ταυτόχρονα είναι out of question δεδομένου οτι δυσκολεύονται πολύ ήδη φοιτητές που δεν εργάζονται.

Επιπλέον καλά το υπέθεσες, σε αντίθεση με άλλες σχολές τα 5 έτη σε μια πολυτεχνική σχολή δεν είναι εύκολα. Απαιτεί τεράστια ποσά ενέργειας και διάθεσης πέρα απο χρόνου. Επέτρεψε με να σου πω οτι εαν χωθείς έτσι ξαφνικά σε μια τέτοια διαδικασία ακόμα και τα χρήματα και τον χρόνο να βρεις, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να κλαττάρεις ψυχολογικά. Το οποίο σίγουρα δεν θες να γίνει, γιατί μετά όλα πάνε περίπατο και το recovery time χρειάζεται πολύ χρόνο.

Στο ψυχολογικό κομμάτι πρέπει να σκεφτείς και οτι θα βρεθείς περίπου στα 28-30 σου με μηδενική εμπειρία και με ένα πτυχίο το οποίο θέλει πολύ προσπάθεια και κονε για να εργαστείς, με μισθούς οι οποίοι δεν θα είναι καν ικανοποιητικοί(στην Ελλάδα τουλάχιστον) και με ξεκάθαρο μειονέκτημα στους νεότερους peers σου(εαν είσαι καλύτερος βέβαια δεν θα έχει σημασία αυτό). Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι οτι θα αγανακτήσεις πολλαπλές φορές στην προσπάθεια σου να ακολουθήσεις αυτό τον δρόμο, εαν είσαι απο τους τύπους που κοιτάνε που είναι οι άλλοι στην ζωή τους και απογοητεύεσαι.

Φαντάζομαι οτι τα περισσότερα τα έχεις σκεφτεί και ο ίδιος. Εαν τα αποδέχεσαι και είσαι διατεθειμένος να "θυσιάσεις" το τι έχεις τώρα, και μπορείς να εξασφαλίσεις βοήθεια απο τους γονείς ή απο κάποιον συγγενή σε αυτή την προσπάθεια, τότε κάντο...διότι εαν δεν το κάνεις θα σε στοιχειώνει και αργότερα στην ζωή σου, και κανένα μεταπτυχιακό ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο δεν θα σβήσει το απωθημένο. Αλλά κάντο επειδή σου αρέσει το επάγγελμα. Το να πάρεις πτυχίο για να λες οτι είναι του ΕΜΠ δεν έχει νόημα. Κάποτε είχε αίγλη το όνομα, πλέον τα πράγματα έχουν αλλάξει τόσο πολύ στην αγορά που κανένας δεν νοιάζεται και τόσο. Όλοι απλώς θέλουν να έχουν μια δουλειά, χρήματα και να μπορούν να ζήσουν ανθρώπινα.

 

[Panzerkampfwagen]

Βασικά μέχρι να πάρεις το πρώτο πτυχίο σου τα πήγες όλα καλά.

Η μαλακία ήταν που ξεκίνησες καπάκι μεταπτυχιακό. Έπρεπε να έκοβες τη χασούρα, να πήγαινες στρατό και να προετοιμαζόσουν για κατατακτήριες.

 

[Victwras777]

Κοίτα να δεις, καταλαβαίνω τι περνάς και κυρίως τους δισταγμούς σου να προσπαθήσεις για αυτό που θεωρείς καλύτερο για εσένα όσο δε φαντάζεσαι.
Για να δούμε λοιπόν πώς έχει η κατάσταση:
1) Τα έχεις παίξει από την κούραση λόγω της ενασχόλησης με κάτι τα τελευταία 6 χρόνια που ουσιαστικά δε σε εκφράζει και δε σε γεμίζει.
2) Πλέον ξέρεις με απόλυτη βεβαιότητα τι είναι αυτό που θες να κάνεις, όμως συντρέχουν πολλοί παράγοντες που σε αποτρέπουν από το να το προσπαθήσεις.
Αυτό που έχω καταλάβει εγώ είναι ότι θες πάαααρα πολύ την αρχιτεκτονική, είτε στο ΕΜΠ είτε όχι, και πιστεύω πως εφόσον το θες τόσο, θα ήσουν και καλός σε αυτό, όσο δύσκολο και να ήταν. Η άποψή μου προσωπικά είναι να προσπαθήσεις για αυτό που λαχταρά η ψυχή σου. Ναι, είναι δύσκολο, και ναι, το κυριότερο είναι το οικονομικό κομμάτι μιας και θα πρέπει μάλλον να δουλεύεις και να σπουδάζεις ταυτόχρονα. Και ας μην ξεχνάμε και τη στρατιωτική θητεία. Ωστόσο, νομίζω πως αξίζει να προσπαθήσεις για κατατακτήριες και απλά να δεις τι θα γίνει. Γιατί κανένας δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, όμως αν προσπαθήσεις για αυτό που θες και τα καταφέρεις, ίσως και να γίνει λίγο πιο εύκολος.
Ίσως να τα βρεις πολύ απλοϊκά και αφελέστατα αυτά που σου λέω, άλλωστε δεν έχω και πολλές εμπειρίες ζωής για να εκφέρω την πιο αντικειμενική και εμπεριστατωμένη άποψη. Όμως αυτά πιστεύω, αυτά και σου λέω.

Δεν ξέρω γιατί άργησα τόσο να καταλάβω αυτό που πραγματικά μου αρέσει. Αυτό το ξεκαθαρίζουμε στο λύκειο τουλάχιστον. Εγώ από μικρός έφτιαχνα σπίτια, πολυκατοικίες και γκαράζ για τα αμαξακια μου από lego. Έλεγα στον πατέρα μου να πάμε να δούμε πως χτίζουν μια πολυκατοικία διπλα στο σπίτι μου και πως βάζουν σκυρόδεμα στα καλούπια. Με ενδιέφερε πολύ αυτό από μικρός. Μου άρεσε πολύ. Στη 2α λυκείου όταν ήταν να πάρω κατεύθυνση είπα στον καθηγητή φυσικής ότι θέλω αρχιτεκτονική και μου ειπε "καλά ακόμα να πας σχέδιο; Έχει πάει Δεκέμβριος". Αρχισα να ψάχνω φροντιστήριο σχεδίου, βρήκα αλλά βαριόμουν να πάω για κάποιο λόγο. Όμως σε εκείνο το φροντιστήριο πήγα μετά. Δεν ξέρω πραγματικά τι έκανα και πως κατεντησα έτσι. Βλέπω τους πάντες να κάνουν αυτό που τους αρέσει και ζηλεύω.

Όσο για την αρχιτεκτονική τώρα δεν είμαι σίγουρος αν μου ταιριάζει απόλυτα, γιατί έχω και τους πολιτικούς μηχανικούς στις επιλογές μου. Ένα από τα δύο επαγγέλματα πάντως σίγουρα θα μου ταίριαζε. Ίσως οι πολιτικοί μηχανικοί θα βγουν και πιο εύκολα, διότι σχετίζονται κάποια μαθήματα με την γεωλογία.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 30 Δεκεμβρίου 2023

Βασικά μέχρι να πάρεις το πρώτο πτυχίο σου τα πήγες όλα καλά.

Η μαλακία ήταν που ξεκίνησες καπάκι μεταπτυχιακό. Έπρεπε να έκοβες τη χασούρα, να πήγαινες στρατό και να προετοιμαζόσουν για κατατακτήριες.

Ήταν πιο εύκολη επιλογή να κάνω ένα μεταπτυχιακό πάρα να πάω για δεύτερο πτυχίο. Νόμιζα ότι θα με σώσει ένα μεταπτυχιακό. Αλλά τελικά όχι.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 30 Δεκεμβρίου 2023

Καλησπέρα και χρόνια πολλά!
Κατ'αρχάς αν αληθεύει η ηλικία που αναφέρεις και τα έχεις κάνει όλα αυτά,πολλά συγχαρητήρια.Δηλαδή ,τη λήψη του πτυχίου,του μεταπτυχιακού ,την εργασία παράλληλα ,αλλά και την εύρεση εργασίας ,σε αυτό που σπούδασες.Επίσης,είτε είσαι στην ηλικία που αναφέρεις ή/και λίγο μεγαλύτερος,δεν είναι καθόλου αργά να κάνεις κάτι καινουριο,ειδικά εφόσον είναι διακαής ποθος.Το μόνο που έχω να σε συμβουλεύσω είναι να μιλήσεις με έναν σύμβουλο καριέρας,για να δεις αν ,στην ηλικία που θα βρίσκεσαι όταν τελειώσεις και το δεύτερο πτυχίο ,υπάρχει κάποιο κώλυμα ,απο το να είσαι επιλέξιμος απο πιθανούς μελλοντικούς εργοδότες.Επίσης,θα μπορούσες ,αν και εφόσον μπεις στη διαδικασία προετοιμασίας για δεύτερο πτυχίο ,να επιλέξεις και μια πολη ,που ακόμη και με εργασία μερικής απασχόλησης,θα μπορούσες να συντηρείς τον εαυτό σου.Οι γεωλόγοι,αν δεν κάνω λάθος ,μπορούν να εργαστουν και στην εκπαίδευση,σε μαθήματα φυσικής ,χημείας(διορθώστε με ,αν κάνω λάθος) αλλά και οι κάτοχοι μαστερ,μπορούν να στοχεύσουν ακόμη και σε φροντιστήρια ,για φοιτητές.
Μην αντιμετωπίζεις τα πράγματα με τετοιο πεσιμισμό.Δεν τελειώνει η ζωή ,στα 25 με 30.Βρίσκομαι σε πολύ χειρότερη κατάσταση απο εσένα,με σοβαρά προβλήματα υγείας απο τα 20 μου ( τώρα είμαι 28) ,για τα οποία η πρόγνωση που έχω απο αξιοπιστο γιατρό είνα ,ότι στην καλύτερη θα είμαι οριακά λειτουργικός ,στην καθημερινότητά μου.Αλλά ,συνεχίζω και παλεύω.
Καλή συνέχεια και καλή επιτυχία ,σε ό,τι αποφασίσεις.

Η αλήθεια είναι ότι την χρόνια που περνάει έκανα μαραθώνιο σε ότι αφορά δουλειά και σχολή. Τις προηγούμενες χρονιές δεν δούλευα καθόλου όμως και το έχω μετανιώσει και αυτό. Είμαι όντως 24 όσο αναφέρω. Ευχαριστώ πάντως για τα συγχαρητήρια. Προσπαθώ πολύ. Το ξέρω ότι ποτέ δεν είναι αργά, αλλά στη φάση που βρίσκομαι τώρα πραγματικά τα έχω φτύσει. Ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά για μένα. Μαθήματα φυσικής, χημείας και μαθηματικών δύσκολα κάνει ο γεωλόγος, γιατί έχει πολύ σφαιρικές γνώσεις αυτων των αντικειμένων. Οτι και να κανω απο εδω και περα θα ειναι πολυ δύσκολο. Αυτο ξερω μονο. Ευχαριστώ παντως για την βοήθεια φίλε μου. Ελπίζω να πάνε όλα καλά με σένα. Κρατησου δυνατός.

 

[Micro]

Δεν ξέρω γιατί άργησα τόσο να καταλάβω αυτό που πραγματικά μου αρέσει. Αυτό το ξεκαθαρίζουμε στο λύκειο τουλάχιστον. Εγώ από μικρός έφτιαχνα σπίτια, πολυκατοικίες και γκαράζ για τα αμαξακια μου από lego. Έλεγα στον πατέρα μου να πάμε να δούμε πως χτίζουν μια πολυκατοικία διπλα στο σπίτι μου και πως βάζουν σκυρόδεμα στα καλούπια. Με ενδιέφερε πολύ αυτό από μικρός. Μου άρεσε πολύ. Στη 2α λυκείου όταν ήταν να πάρω κατεύθυνση είπα στον καθηγητή φυσικής ότι θέλω αρχιτεκτονική και μου ειπε "καλά ακόμα να πας σχέδιο; Έχει πάει Δεκέμβριος". Αρχισα να ψάχνω φροντιστήριο σχεδίου, βρήκα αλλά βαριόμουν να πάω για κάποιο λόγο. Όμως σε εκείνο το φροντιστήριο πήγα μετά. Δεν ξέρω πραγματικά τι έκανα και πως κατεντησα έτσι. Βλέπω τους πάντες να κάνουν αυτό που τους αρέσει και ζηλεύω.

Όσο για την αρχιτεκτονική τώρα δεν είμαι σίγουρος αν μου ταιριάζει απόλυτα, γιατί έχω και τους πολιτικούς μηχανικούς στις επιλογές μου. Ένα από τα δύο επαγγέλματα πάντως σίγουρα θα μου ταίριαζε. Ίσως οι πολιτικοί μηχανικοί θα βγουν και πιο εύκολα, διότι σχετίζονται κάποια μαθήματα με την γεωλογία.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 30 Δεκεμβρίου 2023

Ήταν πιο εύκολη επιλογή να κάνω ένα μεταπτυχιακό πάρα να πάω για δεύτερο πτυχίο. Νόμιζα ότι θα με σώσει ένα μεταπτυχιακό. Αλλά τελικά όχι.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 30 Δεκεμβρίου 2023

Η αλήθεια είναι ότι την χρόνια που περνάει έκανα μαραθώνιο σε ότι αφορά δουλειά και σχολή. Τις προηγούμενες χρονιές δεν δούλευα καθόλου όμως και το έχω μετανιώσει και αυτό. Είμαι όντως 24 όσο αναφέρω. Ευχαριστώ πάντως για τα συγχαρητήρια. Προσπαθώ πολύ. Το ξέρω ότι ποτέ δεν είναι αργά, αλλά στη φάση που βρίσκομαι τώρα πραγματικά τα έχω φτύσει. Ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά για μένα. Μαθήματα φυσικής, χημείας και μαθηματικών δύσκολα κάνει ο γεωλόγος, γιατί έχει πολύ σφαιρικές γνώσεις αυτων των αντικειμένων. Οτι και να κανω απο εδω και περα θα ειναι πολυ δύσκολο. Αυτο ξερω μονο. Ευχαριστώ παντως για την βοήθεια φίλε μου. Ελπίζω να πάνε όλα καλά με σένα. Κρατησου δυνατός.

@Mammy Nun @Ryuzaki

Πάντως πολιτικοί μηχανικοί έχω την εντύπωση ότι κάνουν πιο παλούκια μαθήματα

 

[Victwras777]

Φιλαράκι καταρχάς σόρρυ που έπρεπε να έρθεις σε αυτή την κατάσταση.
Θα ήθελα να υπογραμμίσω πολύ έντονα οτι το τι έχεις κάνει τώρα ΔΕΝ είναι αμελητέο ούτε διαγράφεται. Ναι οκει ίσως να μην ήταν η πρώτη σου επιλογή ή το ιδανικό που θα ήθελες αλλά δεν ακυρώνει την σημασία του πρώτου πτυχίου.

Αν γινόταν να ξεχάσω τελείως το πρώτο μου πτυχίο θα το έκανα

Κατά τα άλλα φαίνεσαι συνειδητοποιημένος, και δυστυχώς και οι δύο ξέρουμε οτι τα πράγματα είναι άσχημα. Όχι τόσο εξαιτίας της ηλικίας...η ηλικία δεν παίζει ρόλο αυτή καθεαυτή, όσο για τα οικονομικά. Η σχολή είναι 5 έτη και με πολύ προσπάθεια εαν διαλέξεις κάτι δύσκολο κιόλας σαν εξειδίκευση αναμένεται να την τελείωσεις περίπου στα 5.5 με 6.5 έτη, ανάλογα τις συγκυρίες και την τύχη. Και αυτό προϋποθέτει full-time ενασχόληση. Οπότε αντικειμενικά το να εργάζεσαι ταυτόχρονα είναι out of question δεδομένου οτι δυσκολεύονται πολύ ήδη φοιτητές που δεν εργάζονται.

Δύσκολα τα έκανα όλα. Εάν είχα πάει στην Ξάνθη τότε όλα τέλεια θα ήταν τώρα. Και μου έλεγε ο καθηγητής στο φροντιστήριο "η γεωλογία δεν είναι για σένα, πρόσεχε" Με ήξερε καλύτερα από ότι εγώ τον εαυτό μου από ότι φαίνεται.

Στο ψυχολογικό κομμάτι πρέπει να σκεφτείς και οτι θα βρεθείς περίπου στα 28-30 σου με μηδενική εμπειρία και με ένα πτυχίο το οποίο θέλει πολύ προσπάθεια και κονε για να εργαστείς, με μισθούς οι οποίοι δεν θα είναι καν ικανοποιητικοί(στην Ελλάδα τουλάχιστον) και με ξεκάθαρο μειονέκτημα στους νεότερους peers σου(εαν είσαι καλύτερος βέβαια δεν θα έχει σημασία αυτό). Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι οτι θα αγανακτήσεις πολλαπλές φορές στην προσπάθεια σου να ακολουθήσεις αυτό τον δρόμο, εαν είσαι απο τους τύπους που κοιτάνε που είναι οι άλλοι στην ζωή τους και απογοητεύεσαι.

Καλά αυτό με την εύρεση εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς το νιώθω και τώρα με την γεωλογία. Το ότι θα είμαι στα 30φευγα με μηδενική εμπειρία με τρομάζει κάπως και με αποθαρρύνει. Αλλά πιο πολύ με τρομάζει το να κάνω κάτι που δεν μου αρέσει την υπόλοιπη ζωή μου μόνο και μόνο για τα λεφτά.

Φαντάζομαι οτι τα περισσότερα τα έχεις σκεφτεί και ο ίδιος. Εαν τα αποδέχεσαι και είσαι διατεθειμένος να "θυσιάσεις" το τι έχεις τώρα, και μπορείς να εξασφαλίσεις βοήθεια απο τους γονείς ή απο κάποιον συγγενή σε αυτή την προσπάθεια, τότε κάντο...διότι εαν δεν το κάνεις θα σε στοιχειώνει και αργότερα στην ζωή σου, και κανένα μεταπτυχιακό ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο δεν θα σβήσει το απωθημένο. Αλλά κάντο επειδή σου αρέσει το επάγγελμα. Το να πάρεις πτυχίο για να λες οτι είναι του ΕΜΠ δεν έχει νόημα. Κάποτε είχε αίγλη το όνομα, πλέον τα πράγματα έχουν αλλάξει τόσο πολύ στην αγορά που κανένας δεν νοιάζεται και τόσο. Όλοι απλώς θέλουν να έχουν μια δουλειά, χρήματα και να μπορούν να ζήσουν ανθρώπινα.

Είναι δύσκολο το να αποφασίσω κάτι τώρα, διότι έχω κουραστεί πάρα πολύ. Βοήθεια από γονείς το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα έχω, γιατί οι ίδιοι ζητάνε από εμένα βοήθεια. Νομίζω ότι τα έκανα θάλασσα.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 30 Δεκεμβρίου 2023

Έχουν δύσκολα μαθηματικά από ότι γνωρίζω. Οι αρχιτέκτονες από την άλλη έχουν πολύ σχέδιο.

@Mammy Nun @Ryuzaki

Πάντως πολιτικοί μηχανικοί έχω την εντύπωση ότι κάνουν πιο παλούκια μαθήματα

 

[methexys]

Spoiler

Χρόνια πολλά σε όλους

Πιστεύω ότι αυτό το thread είναι το κατάλληλο για να εκφράσω κάποιες σκέψεις σχετικά με την αλλαγή της καριέρας μου.
Το κείμενο που ακολουθεί έχει αρκετά μεγάλη έκταση αλλά υπόσχομαι ότι δεν θα μετανιώσετε αφού το διαβάσετε.
Εάν δεν με γνωρίζετε είμαι το παιδί που είχε γράψει κάποια μηνύματα τον Αύγουστο του 2017 (με το όνομα Victwras) σχετικά με την αρχιτεκτονική εμπ που ήθελα να ξαναδωσω πανελληνιες ώστε να περάσω εκεί. Ξαναδιάβασα την συζήτηση μετά από 6 Χρόνια που είχα με την methexys, η οποία μου είχε προτείνει να πάω φροντιστήριο σχεδίου να δω πως θα είναι και αποφασισα να ενημερωσω την κατάστασή μου. Λοιπόν, εγώ πήγα τελικά για έναν μήνα και έκανα κάποια μαθήματα. Πέρα από ότι μου άρεσε και ένιωθα οτι ειμαι στον χώρο μου άκουσα και πολύ καλά λόγια από τον καθηγητή ελεύθερου σχεδίου. Παρόλα αυτά επειδή τότε είχα περάσει στο τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος ΕΚΠΑ, παράτησα το σχέδιο τέλη Σεπτέμβρη του 2017 και αποφάσισα να ασχοληθώ με την σχολή στην οποία πέρασα. Θεώρησα ότι δεν θα μπορούσα να διαβάσω τόσο καλά σε 9 μόλις μήνες ώστε να περάσω στην αρχιτεκτονική εμπ συν ότι δεν ήθελα να επιβαρύνω οικονομικα τους γονείς μου για επιπλέον φροντιστήρια. Σημαντικό ήταν επίσης το γεγονός ότι είχα βρει καλή παρέα στο 1ο εξάμηνο και δεν ήθελα να φύγω. Με τον καιρό όμως οι παρέες λιγοστευαν και μου εμένε η σκέψη του τι κάνω σε αυτή τη σχολή; Παρ' όλες τις αμφιβολίες συνέχισα το διάβασμα, δεν άφηνα πολλά μαθήματα μετά από κάθε εξάμηνο και έβγαλα τη σχολή σε 5 χρόνια με σχετικά καλο βαθμό. Λίγους μήνες πριν τελειώσω την πτυχιακή σκεφτόμουν να κάνω κατατακτηριες για αρχιτεκτονική αλλά η σκέψη του ότι η γεωλογία και η αρχιτεκτονική είναι τελείως διαφορετικά αντικείμενα με αποθαρρυνε. Εκεί μου ήρθε η ιδέα να κάνω κάποιο μεταπτυχιακό σχετικό με κατασκευές και σχεδιασμό και το οποίο να περιλαμβάνειγεωλογους και πολιτικούς μηχανικούς νομίζοντας έτσι ότι θα καλύψω το κενό που έχω μέσα μου. Στη συνέχεια έκανα τη πρακτική μου στο αττικο μετρο ως τεχνικός γεωλόγος, τελείωσα την πτυχιακή μου και ταυτόχρονα έκανα αίτηση για το μεταπτυχιακό "Σχεδιασμος και Κατασκευή Υπογείων Έργων" του ΕΜΠ. Μην τα πολυλογώ. Με πήραν στο μεταπτυχιακό και εκπληρώθηκε ένα όνειρο που είχα από το λύκειο, το οποίο ήταν να γίνω φοιτητής του ΕΜΠ. Το μεταπτυχιακό ήταν αρκετά ζόρικο όπως και, από ότι έχω καταλάβει, όλες οι σχολές του πολυτεχνείου, αλλα ηταν σίγουρα πιο ενδιαφέρον απο την σκετη γεωλογία. Συνεχώς όμως ένιωθα ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι είμαι σε λάθος δρόμο, σε λάθος μονοπάτι. Πηγαίνοντας σε διάφορες δουλειές που έκανα από εδώ και από εκεί για χαρτζιλίκι έβλεπα τα σπίτια, τις πολυκατοικίες και διάφορες οικοδομές που ειχε απο εδω και απο εκει και ρωτούσα τον εαυτό μου "γιατί να μην ασχοληθώ με τον σχεδιασμό, την οικοδομή και το χτίσιμο; αφού από μικρός μου άρεσε;". Δεν προχωρούσα με την σκέψη αυτή, την έπνιγα και συνέχιζα τη σχολή/το μεταπτυχιακό, έχοντας την ελπίδα ότι θα τη ξεχάσω και ότι θα μου αρέσει η γεωλογία κάποτε. Πριν λίγους μήνες βρήκα δουλειά ως τεχνικός γεωλόγος σε ένα μελετητικο γραφείο και μπορώ να πω πως απογοητευτηκα πάρα πολύ από το αντικείμενο αυτό και θα ήθελα να κάνω αλλαγή καριέρας. Θεωρώ ότι δεν με φαντάζομαι να κάνω κάτι άλλο στην ζωή μου από το να σχεδιαζω και να χτίζω διάφορες κατασκευές. Απλώς δεν καταλαβαίνω. Γιατί πρέπει κανείς να φτάσει στο να εργαστεί στο αντικείμενο το οποίο σπούδασε ώστε να καταλάβει αν του αρέσει ή οχι; Ετσι, νιώθω ότι σπατάλησα πολλά χρόνια από τη ζωή μου κάνοντας πράγματα τα οποία στην τελική δεν θέλω να ασκήσω στο μέλλον. Νιωθω οτι εκανα πολύ προσπάθεια, οτι κατεβαλλα μεγάλη σωματική και πνευματική ενέργεια για κάτι το οποίο δεν θέλω να ακολουθήσω στην ζωή μου. Τώρα δουλεύω εδώ και 3 μήνες σε μια δουλειά που δεν μου αρέσει μόνο και μόνο επειδή έχω οικονομικό πρόβλημα. Η δουλειά αυτή δεν μου αφήνει σχεδόν καθόλου ελεύθερο χρόνο. Δεν έχω κοινωνικη/ερωτική ζωή. Εκκρεμεί η μεταπτυχιακή μου εργασία. Και γενικά νιώθω ότι έχω κάποια μορφή κατάθλιψης. Νιώθω ότι όλα θα ήταν στην θέση τους εάν είχα ασχοληθεί με αυτό που μου αρέσει πραγματικά.

Ωστόσο τον τελευταίο μήνα σκέφτομαι να κάνω κατατακτηριες στους πολιτικούς μηχανικούς ή στους αρχιτέκτονες εμπ. Ναι το ξέρω έχω ένα μεγάλο ελάττωμα. Έχω φοβερό κόλλημα με το πολυτεχνείο επειδή θέλω πάντα να έχω τα καλύτερα πράγματα στη ζωή και φυσικά πτυχια απο τα κορυφαία πανεπιστήμια. Από την άλλη όμως έχω μια δύσκολη πτυχιακή μεταπτυχιακού που εκκρεμεί έχω μια ανεκπληρωτη στρατιωτική θητεία και γενικά είμαι πολύ κουρασμένος από όλα αυτά τα χρόνια λόγω ίσως του ότι δεν έχω και την κοινωνική ζωη που θα ήθελα. 5 χρόνια προπτυχιακου με δύσκολες καραντινες, καπάκι μεταπτυχιακό με ταυτόχρονη δουλειά (καποιες μερες έκανα και 2 δουλειές), το καλοκαίρι πάλι δουλειά και τώρα εκ νέου δουλειά σε ένα απαιτητικό μελετητικο γραφείο για το οποίο ξυπνάω στις 7 το πρωί για να είμαι εκεί 10 παρά. Θα ήθελα πολύ να είμαι πολιτικός μηχανικός ή αρχιτέκτονας τώρα και να χτίζω σπίτια αλλά νιώθω ότι δεν μου έχουν απομεινει δυνάμεις ώστε να πάω για 2ο πτυχίο. Ρώτησα κάποιους φοιτητές στους πολιτικούς μηχανικούς ΕΜΠ και μου είπαν ότι είναι δύσκολη σχολή ειδικά αν ακολουθήσεις κατεύθυνση δομοστατικου που θέλω εγώ. Το ίδιο ισχύει και για την αρχιτεκτονική με βάση τα όσα έχω διαβάσει εδώ μέσα και με βάση αυτά που μου έχει πει η μητέρα μου που είναι αρχιτέκτονας.
Δηλώνω λοιπόν ότι είμαι σε αδιέξοδο.
Θα ήθελα λοιπόν μια μικρή βοήθεια από όποιον ενδιαφέρεται.
Ευχαριστώ πραγματικά για όποιον διάβασε αυτό το κατεβατό μανίκι το οποίο έβγαλα από την ψυχή μου. Χαίρομαι που τα ξεκαθάρισα επιτέλους αυτά απεναντι στον εαυτό μου μετα από τόσα χρόνια.
Ελπίζω να μην σας κούρασα.

Αν θες να είσαι συνέχεια σε εργοτάξια και οικοδομές, πήγαινε πολιτικούς μηχανικούς. Αν θες να είσαι κυρίως στο γραφείο και να κάνεις τα σχέδια και καμιά φορά να πηγαίνεις σε εργοτάξιο ή σε καμιά επίβλεψη όταν χρειάζεται, θα πας αρχιτεκτονική.

Και οι δύο είναι δύσκολες σχολές. Οι πολιτικοί μηχανικοί έχουν πολλή φυσική, μαθηματικά, μαθήματα μπετού που είναι δύσκολα... Έχει αρκετό διάβασμα και πρέπει να σου αρέσει να ασχολείσαι με αυτό το κομμάτι.
Από την άλλη, η αρχιτεκτονική δεν έχει διάβασμα με αυτή την έννοια αλλά έχει παααρα πολλές εργασίες, τύπου κάθε εβδομάδα θα έχεις να παραδώσεις μια εργασία για κάθε μάθημα. Είναι πολύ πιεστική σχολή και οι καθηγητές πάντα θα σου κάνουν παρατηρήσεις, αλλαγές κτλ, πρέπει να έχεις γερά νεύρα. Επίσης η αρχιτεκτονική είναι και πιο καλλιτεχνική σχολή, δηλαδή θα μάθεις και ιστορία τέχνης, θα κάνεις και εικαστικά. κτλ. Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται "εύκολα" γιατί δεν περιλαμβάνουν διάβασμα με την κλασσική έννοια, αλλά πίστεψέ με, μερικές φορές στη σχολή θα προτιμούσα να είχα διάβασμα παρά όλες αυτές τις εργασίες που αξιολογούνται εντελώς υποκειμενικά από τους καθηγητές και δεν ξέρεις ποτέ τι θα σου πουν και θα ζητάνε πολλά παραδοτέα σε 2-3 μέρες μόλις...

Για εμένα σκέψου αρχικά, πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου στη δουλειά, δηλαδή θα ήθελες κυρίως να κάνεις σχέδια ή να είσαι στο εργοτάξιο; Και μετά, τι είδος μαθημάτων θα σου αρεσαν; Τα πιο φυσικομαθηματικά ή τα πιο καλλιτεχνικά; Έτσι θα έχεις την απάντηση που θες. Επίσης να πω ότι οι πολιτικοί μηχανικοί στην Ελλάδα πληρώνονται καλύτερα.
Από αυτά που γράφεις, νομίζω ότι οι πολιτικοί μηχανικοί θα σου ταίριαζαν καλύτερα.