Γιατί οι νέοι γυρίζουν την πλάτη στις Φιλοσοφικές Σχολές

[nPb]

Νόμιζα ότι στις πιο πλούσιες χώρες το επίπεδο σπουδών είναι πιο δύσκολο

To επίπεδο είναι δύσκολο όχι τόσο λόγω ατελείωτης ύλης όσο δύσκολων ασκήσεων στα φυλλάδια της εβδομάδας και φυσικά οι εξετάσεις, και οι διάφοροι τρόποι μικρών εξετάσεων (πολλές εργασίες, παρουσιάσεις σε ακροατήριο, προφορική εξέταση) καθιστούν τις σπουδές δύσκολες. Από τις 5 ασκήσεις μπορεί και οι 5 να είναι απίστευτα δύσκολες ή να θέλουν βιβλιογραφική έρευνα και διάβασμα. Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει ο ένας τύπος εξέτασης (γραπτή) και ασκήσεις τύπου (να δοθεί ο ορισμός). Ασκήσεις με ορισμούς ή συνδυαστική εφαρμογή ορισμού και πράξεων είναι στα εξαμηνιαία φυλλάδια-εξετάσεων. Αν στο 2ο ή 3ο φυλλάδιο ο φοιτητής δεν εμφανίσει συμμετοχή ή σημειώσει χαμηλό αριθμό ασκήσεων στο απουσιολόγιο του καθηγητή, τότε ο φοιτητής καλείται από τον καθηγητή σε προσωπική επικοινωνία και του ανακοινώνεται ψυχρά ο αποκλεισμός του από την εξέταση του μαθήματος. Ο φοιτητής μπορεί να ξαναπάρει το μάθημα από την επόμενη χρονιά ή εξάμηνο, αν το μάθημα ξαναδιδαχθεί ή αν είναι επιλογής, να το αντικαταστήσει με κάποιο άλλο.

Στο εξωτερικό σε ότι κάνουν κοιτάζουν το κόστος σε χρόνο και σε σκοπό. Αν κάτι δεν δημιουργεί αποτέλεσμα, δεν διδάσκεται και ούτε είναι ο σκοπός να γεμίζουν αμφιθέατρα με φοιτητές. Θέλουν ησυχία, συνέπεια και δουλειά. Το μικρό ακροατήριο λειτουργεί καλύτερα και φυσικά, το επίπεδο ανεβαίνει. Δεν υπάρχουν "περίεργοι" φοιτητές που απλά ήθελαν ΗΜΜΥ και βρέθηκαν σε κάποιο περιφερειακό τμήμα Πληροφορικής. Δεν βρίσκονται κατά λάθος κάπου απλά για να σπουδάσουν.

 

[eupalinaros]

To επίπεδο είναι δύσκολο όχι τόσο λόγω ατελείωτης ύλης όσο δύσκολων ασκήσεων στα φυλλάδια της εβδομάδας και φυσικά οι εξετάσεις, και οι διάφοροι τρόποι μικρών εξετάσεων (πολλές εργασίες, παρουσιάσεις σε ακροατήριο, προφορική εξέταση) καθιστούν τις σπουδές δύσκολες. Από τις 5 ασκήσεις μπορεί και οι 5 να είναι απίστευτα δύσκολες ή να θέλουν βιβλιογραφική έρευνα και διάβασμα. Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει ο ένας τύπος εξέτασης (γραπτή) και ασκήσεις τύπου (να δοθεί ο ορισμός). Ασκήσεις με ορισμούς ή συνδυαστική εφαρμογή ορισμού και πράξεων είναι στα εξαμηνιαία φυλλάδια-εξετάσεων. Αν στο 2ο ή 3ο φυλλάδιο ο φοιτητής δεν εμφανίσει συμμετοχή ή σημειώσει χαμηλό αριθμό ασκήσεων στο απουσιολόγιο του καθηγητή, τότε ο φοιτητής καλείται από τον καθηγητή σε προσωπική επικοινωνία και του ανακοινώνεται ψυχρά ο αποκλεισμός του από την εξέταση του μαθήματος. Ο φοιτητής μπορεί να ξαναπάρει το μάθημα από την επόμενη χρονιά ή εξάμηνο, αν το μάθημα ξαναδιδαχθεί ή αν είναι επιλογής, να το αντικαταστήσει με κάποιο άλλο.

Στο εξωτερικό σε ότι κάνουν κοιτάζουν το κόστος σε χρόνο και σε σκοπό. Αν κάτι δεν δημιουργεί αποτέλεσμα, δεν διδάσκεται και ούτε είναι ο σκοπός να γεμίζουν αμφιθέατρα με φοιτητές. Θέλουν ησυχία, συνέπεια και δουλειά. Το μικρό ακροατήριο λειτουργεί καλύτερα και φυσικά, το επίπεδο ανεβαίνει. Δεν υπάρχουν "περίεργοι" φοιτητές που απλά ήθελαν ΗΜΜΥ και βρέθηκαν σε κάποιο περιφερειακό τμήμα Πληροφορικής. Δεν βρίσκονται κατά λάθος κάπου απλά για να σπουδάσουν.

Εργασίες και παρουσιάσεις κλπ έχουν και στο εξωτερικό. Επίσης όταν λέμε εξωτερικό τι εννοούμε? Γιατί εξωτερικό είναι 200φευγα χώρες

 

[nPb]

Όλος ο κόσμος πλην Ελλάδας. Η Ελλάδα έχει τελείως διαφορετικό και μοναδικό εκπαιδευτικό σύστημα ως προς την διδακτική προσέγγιση και παιδαγωγικούς / ακαδημαϊκους στόχους. Οι αντιγραφές από άλλες χώρες γίνεται κυρίως στην ύλη για να μην μας κράξουν διεθνώς. Σε αυτά ξέρουμε να τηρούμε τα προσχήματα.

 

[eupalinaros]

Θεωρώ ότι ο υποψήφιος φοιτητής θα πρέπει να επιλέξει μια σχετικά εύκολη ή και ευχάριστη για τον ίδιο σχολή. Να πάει, να διαβάσει, να κάνει ζωή, να την τελειώσει εύκολα και γρήγορα (ίσως βρει και κάποια δουλειά αν το χρειάζεται) και μετά να συνεχίσει τη ζωή του όπως αυτός επιθυμεί. Φυσικά υπάρχουν και τεχνικές σχολές, ιεκ, τεχνικά επαγγέλματα, επαγγελματίες οδηγοί, μακιγιεζ (για τα κορίτσια κυρίως) κλπ. Υπάρχουν και εκείνοι που συνειδητά διαλέγουν μια δύσκολη σχολή αλλά θεωρώ ότι δε θα χαρεί τη ζωή του αυτός που θα κάνει μια τέτοια επιλογή/κίνηση. Έτσι έγινε και με εμένα. Έκανα το μηχανογραφικο μου αλλά επέλεξα βάσει του τι έχει μέλλον κι όχι του τι θα με κάνει λίγο πιο χαρούμενο. Βασικά έπεσε και πολύ πίεση από την οικογένεια μου να δηλώσω μια "καλή" σχολή. Το κακό είναι ότι βάζεις στα 17-18 ένα παιδί να διαλέξει σπουδές οι οποίες μπορεί είτε να μην του αρέσουν είτε να του είναι δύσκολες είτε και τα 2 μαζί. Στη δική μου περίπτωση είναι και τα 2 μαζί. Γιατί αυτός θα πρέπει να τελειώσει αυτήν τη σχολή, να χάσει 5-8 χρόνια από τη ζωή του άσκοπα και στο τέλος να μην έχει πολλές εναλλακτικές; Είναι καλύτερο ο υποψήφιος φοιτητής να είναι σε πιο ώριμη ηλικία ώστε με τις δικές του προλαμβάνουσες στα 23-25 πχ να επιλέξει με ορθότερα κριτήρια παρά στα 17-18 (η και 20) και να κάνει ένα τεράστιο λάθος στη ζωή του.

 

[nPb]

E ναι, γιατί αν δεν επιλέξεις μια "καλή" σχολή πως μετά θα σε παντρέψουν; Η ιστορία έχει και συνέχεια. Η καλή σχολή σημαίνει μια δια βίου μούρη που στη λογική μιας μέσης ελληνοχριστιανικής οικογένειας πρέπει ο μελλοντικός γάμος να περιέχει και στοιχεία εξασφάλισης. Ο γαμπρός τι επάγγελμα κάνει; Ιδιαίτερα; Χάαααααλιααα...λέει η μάνα στην κόρη.

 

[eupalinaros]

E ναι, γιατί αν δεν επιλέξεις μια "καλή" σχολή πως μετά θα σε παντρέψουν; Η ιστορία έχει και συνέχεια. Η καλή σχολή σημαίνει μια δια βίου μούρη που στη λογική μιας μέσης ελληνοχριστιανικής οικογένειας πρέπει ο μελλοντικός γάμος να περιέχει και στοιχεία εξασφάλισης. Ο γαμπρός τι επάγγελμα κάνει; Ιδιαίτερα; Χάαααααλιααα...λέει η μάνα στην κόρη.

Εννοώ ότι θέλαν να μπω σε μια "καλή" σχολή για να έχω "μέλλον". Στο μηχανογραφικό μπήκα όπου έλαχε. Το ότι το παιδί τους (εγώ δηλ) έπαθε κατάθλιψη στη σχολή που μπήκε στα 18 του (για την ακρίβεια στα 19-20 την έπαθα) δεν τους ένοιαζε. Συν ότι είναι πολύ δύσκολη (πολυτεχνείο γαρ). Στην Ελλάδα αν κάποιος δε γουστάρει τη σχολή του ή τον δυσκολεύει δε μπορεί να μετακινηθεί οριζόντια σε άλλη σχολή. Οχι! Θα πρέπει να ξαναδώσει πανελλήνιες (κάτι το οποίο είναι άκρως ψυχοφθόρο και κοστοβόρο), να περάσει άλλο ένα γολγοθά εκ νέου για να βρεθεί σε σχολή της αρεσκείας του ή/και πιο εύκολη.

 

[Entropy24]

Ο γαμπρός τι επάγγελμα κάνει; Ιδιαίτερα; Χάαααααλιααα...λέει η μάνα στην κόρη.

Τι επάγγελμα κάνει η νύφη? Αισθητικός? Πάει, μου τον τύλιξε τον γιόκα μου

/s Προφανώς

 

[eupalinaros]

Τι επάγγελμα κάνει η νύφη? Αισθητικός? Πάει, μου τον τύλιξε τον γιόκα μου

/s Προφανώς

Αισθητικός μακιγιέζ δεν είναι; Νομίζω από τα ΙΕΚ βγαίνεις. Έτσι απλά ρωτάω.

 

[Entropy24]

Αισθητικός μακιγιέζ δεν είναι; Νομίζω από τα ΙΕΚ βγαίνεις. Έτσι απλά ρωτάω.

Απλά ματσάρω το energy

 

[nPb]

Εννοώ ότι θέλαν να μπω σε μια "καλή" σχολή για να έχω "μέλλον". Στο μηχανογραφικό μπήκα όπου έλαχε. Το ότι το παιδί τους (εγώ δηλ) έπαθε κατάθλιψη στη σχολή που μπήκε στα 18 του (για την ακρίβεια στα 19-20 την έπαθα) δεν τους ένοιαζε. Συν ότι είναι πολύ δύσκολη (πολυτεχνείο γαρ). Στην Ελλάδα αν κάποιος δε γουστάρει τη σχολή του ή τον δυσκολεύει δε μπορεί να μετακινηθεί οριζόντια σε άλλη σχολή. Οχι! Θα πρέπει να ξαναδώσει πανελλήνιες (κάτι το οποίο είναι άκρως ψυχοφθόρο και κοστοβόρο), να περάσει άλλο ένα γολγοθά εκ νέου για να βρεθεί σε σχολή της αρεσκείας του ή/και πιο εύκολη.

Nαι γιατί και αυτό μέρος από την κοινωνική αναισθησία που έχει η πολιτεία (ως σύνολο πολιτών και όχι απρόσωπων πολιτικών κομμάτων) στον μεμονωμένο συμπολίτη και αυτό φαίνεται με πολλούς τρόπους. Υπάρχουν μόνο οριζόντια μέτρα και νομικίστικη δυσκινησία λόγω των εγκυκλίων, νομοσχεδίων και εκ του πονηρού κρατικού μηχανισμού που πρέπει να λειτουργεί χωρίς ανταποδοτικούς δείκτες. Για να μπορεί ο καθένας να επιλέγει αυτό που θέλει να σπουδάσει ή αν θέλει να σπουδάσει, θα πρέπει να υπήρχε ένα σύστημα όπου ο κόσμος θα εργαζόταν κανονικά. Στην Ελλάδα ας μην κοροϊδευόμαστε άλλο: ελάχιστοι εργάζονται κανονικά. Από εκεί ξεκινάει το πρόβλημα.

Σκέψου ότι κλάδοι, συντεχνίες και παρακλάδια από συνδικαλιστές και φροντιστήρια στο συγκεκριμένο παράδειγμα δεν αφήνουν να αλλάξει τίποτα στον χώρο της εκπαίδευσης για να μην αλλάξει η πραγματικότητά τους. Τα ατομικά θέλω, απλά δεν μετράνε γιατί είσαι μόνο ένας αριθμός στο σύνολο. Όμως η Ελλάδα έχει "συνδικαλισμό" δίπλα στον πολίτη.

 

[eupalinaros]

Να το θέσω αλλιώς. Ποτέ μου δεν κατάλαβα όλους όσους δηλώνουν πολυτεχνείο. Βασικα ούτε αυτούς που δηλώνουν ιατρική, νομική, φυσικό, οικονομικά κ.α. αλλά ειδικά πολυτεχνικές σχολές ποτέ δεν κατάλαβα γιατί κάποιος να δηλώσει. Για να καεί στο διάβασμα και να μη βρίσκει νορμάλ δουλειά μετά; και το θέμα είναι ότι υπάρχουν αρκετές σχολές που είναι πολύ δύσκολες. Τρομερά δύσκολες. Εγώ προσωπικά μετά από 5 χρόνια σπουδών αυτό που κατάλαβα είναι ότι το πανεπιστήμιο σε γενικές γραμμές είναι απείρως δυσκολότερο του λυκείου. Έχει πολύ δυσκολότερη ύλη αλλά και πολύ μεγαλύτερη ύλη συν το αγκάθι των εργασιών κάθε σχεδόν εξάμηνο. Και οι εργασίες τρομερά απαιτητικές. Τουλάχιστον κάποτε (εποχές 2015-16 και παραπίσω) οι απλές δουλειές πλήρωναν καλά εξωτερικό τώρα κι εκεί χωρίς πτυχίο δεν έχει χαΐρι.

 

[gaidouri]

Προσπαθείς να προσεγγίσεις αυτό που λέμε "ιδανικό άνθρωπο" στην ουσία. Noble επιδίωξη μεν, αλλά για εμένα η φύση και τα όρια του καθενός του επιβάλλουν αναπόφευκτα περιορισμούς. Απλώς η καλύτερη πιθανότητα που έχει κάποιος να φτάσει στο να αξιοποιήσει πλήρως τα όρια του είναι να κυνηγήσει πράγματα που γουστάρει.

Το θέμα είναι πως η σημερινή εκπαίδευση ούτε μαθαίνει στους νέους τα όρια τους, αλλά και ούτε τους αφήνει να ανακαλύψουν και τους δύο κόσμους των επιστημών και να δουν πως θα μπορούσαν να συνδυαστούν. Όχι μόνο αυτό αλλά και η τριτοβάθμια εκπαίδευση περιορίζει ακόμα περισσότερο τους νέους, καθώς στα ελληνικά πανεπιστήμια δεν υπάρχει η δυνατότητα επιλογής ούτε ενός minor. Τέλος, αυτό το πρότυπο του "ιδανικού ανθρώπου" με την εξέλιξη της τεχνολογίας θεωρώ πως γίνεται ακόμα πιο πολύτιμο.

Να το θέσω αλλιώς. Ποτέ μου δεν κατάλαβα όλους όσους δηλώνουν πολυτεχνείο. Βασικα ούτε αυτούς που δηλώνουν ιατρική, νομική, φυσικό, οικονομικά κ.α. αλλά ειδικά πολυτεχνικές σχολές ποτέ δεν κατάλαβα γιατί κάποιος να δηλώσει. Για να καεί στο διάβασμα και να μη βρίσκει νορμάλ δουλειά μετά; και το θέμα είναι ότι υπάρχουν αρκετές σχολές που είναι πολύ δύσκολες. Τρομερά δύσκολες. Εγώ προσωπικά μετά από 5 χρόνια σπουδών αυτό που κατάλαβα είναι ότι το πανεπιστήμιο σε γενικές γραμμές είναι απείρως δυσκολότερο του λυκείου. Έχει πολύ δυσκολότερη ύλη αλλά και πολύ μεγαλύτερη ύλη συν το αγκάθι των εργασιών κάθε σχεδόν εξάμηνο. Και οι εργασίες τρομερά απαιτητικές. Τουλάχιστον κάποτε (εποχές 2015-16 και παραπίσω) οι απλές δουλειές πλήρωναν καλά εξωτερικό τώρα κι εκεί χωρίς πτυχίο δεν έχει χαΐρι.

Ίσως γιατί τους αρέσουν αυτές οι σχολές; Εγώ πχ βλέπω άτομα να πηγαίνουν νηπιαγωγών και απορώ πως την διαλέγουν αυτή την σχολή και πως αντέχουν, ενώ επικρατεί η άποψη ότι είναι εύκολες σχολές με άμεση επαγγελματική αποκατάσταση.
Πάντως, νομίζω πως όντως ισχύει αυτό για το εξωτερικό. Βλέπω πως τα "λεφτόδεντρα" των απλών δουλειών ξεράθηκαν και χρειάζεται περισσότερο ψάξιμο.

 

[nicole1982]

χρειάζεσαι αρχαία ή βασικές γνώσεις οικονομικών;

Εντάξει... ούτε οι βασικές γνώσεις οικονομικών χρειάζονται για να διαχειριστείς το μήνα. Γνώσεις δημοτικού 1+1=2 χρειάζονται.

φιλολογικά μαθήματα διδάσκονται με έναν τρόπο που ούτε οι φιλόλογοι δεν προτιμούν

Σε αυτό συμφωνώ. Πρέπει να αλλάξουν ριζικά και ο τρόπος διδασκαλίας των φιλολογικών, αλλά και τα άθλια/κακογραμμένα βιβλία.

 

[nPb]

Εντάξει... ούτε οι βασικές γνώσεις οικονομικών χρειάζονται για να διαχειριστείς το μήνα. Γνώσεις δημοτικού 1+1=2 χρειάζονται.

Σε αυτό συμφωνώ. Πρέπει να αλλάξουν ριζικά και ο τρόπος διδασκαλίας των φιλολογικών, αλλά και τα άθλια/κακογραμμένα βιβλία.

Πίστεψέ με ότι μεγάλο ποσοστό ελλήνων δεν γνωρίζουν πως να συμπληρώσουν μια φορολογική δήλωση (ακόμη από την εποχή του έντυπου Ε9) και δεν ξέρουν να διαχειριστούν τα μηνιάτικα έξοδα. Δεν είναι απλή πρόσθεση όταν αρχίζουν και έρχονται απροειδοποίητα πάγια και έκτακτες εισφορές. Ή με τι κριτήριο αγοράζουμε ένα φθηνό ή ακριβό ζευγάρι παπούτσι όταν δεν μπορούμε να αξιολογήσουμε σωστά μια έκπτωση επειδή το μαγαζί θέλει απλά να ξεπουλήσει τη σαβούρα από την Ινδονησία που έχει και την πουλάει ως μοντέλο από τη Γαλλία.

 

[Samael]

Το θέμα είναι πως η σημερινή εκπαίδευση ούτε μαθαίνει στους νέους τα όρια τους, αλλά και ούτε τους αφήνει να ανακαλύψουν και τους δύο κόσμους των επιστημών και να δουν πως θα μπορούσαν να συνδυαστούν. Όχι μόνο αυτό αλλά και η τριτοβάθμια εκπαίδευση περιορίζει ακόμα περισσότερο τους νέους, καθώς στα ελληνικά πανεπιστήμια δεν υπάρχει η δυνατότητα επιλογής ούτε ενός minor. Τέλος, αυτό το πρότυπο του "ιδανικού ανθρώπου" με την εξέλιξη της τεχνολογίας θεωρώ πως γίνεται ακόμα πιο πολύτιμο.

Τι να σας πω ρε παιδιά, δεν είναι κακή ιδέα αλλά για εμένα ακούγεται πολύ ουτοπικό. Εδώ δεν μπορούν να βρούν οι απόφοιτοι εργασία ούτε στο ίδιο το αντικείμενο τους, θα βρουν σε κάτι συνδυαστικό που είναι και πιο εξειδικευμένο ; Το κόβω πολύ χλωμό. Σίγουρα όχι ικανό να λύσει το γενικό πρόβλημα της ανεργίας, αλλά και να μπορούσε, μην θεωρείτε δεδομένο πως όλοι θα μπορούσαν να κάνουν τέτοια γέφυρα.

Καλύτερα να ελέγξουν οι φιλόλογοι πιο ρεαλιστικές επιλογές όπως :

Μουσεία, αρθρογραφία, δημοσιογραφία, συγγραφή/σεναριογραφία, μεταφράσεις, υποτιτλισμούς, ξένες γλώσσες, ειδική αγωγή, ψηφιακές δεξιότητες, διδασκαλία σε ξενόγλωσσα σχολεία, διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού, εκπαίδευση για soft skills, podcasts κτλπ. Στην χειρότερη ας ψάξουν για ευκαιρίες και στο εξωτερικό.

Οι περισσότεροι και δεν βρίσκουν δουλειά αλλά και δεν αγαπούν αρκετά το επάγγελμα. Μπήκαν γιατί είδαν φως και θα προτιμήσουν να δουλέψουν σαν ντελιβεράδες λόγου χάρη αντί να κάτσουν να ψάξουν τι επιλογές υπάρχουν.

Σίγουρα η κατάσταση είναι πολύ άσχημη. Αλλά χρειάζεται και λίγο πείσμα. Να μπορείς να πεις τουλάχιστον έκανα ο,τι μπορούσα.

 

[nPb]

Νίκο δυστυχώς δεν είναι εύκολο να γίνουν αλλαγές σταδιοδρομίας. Παίζουν πολλοί παράγοντες ρόλο και πολλές φορές υπάρχουν και οικογενειακοί λόγοι. Καλώς ή κακώς την κύρια ευθύνη για το πως σπουδάζουν οι σημερινοί φιλολογομαθηματικοθεολόγοι και άλλοι επιστήμονες στην χώρα μας, την φέρει το βαθύ θεσμικό κράτος που όλο θεσμοθετεί και οι παθογένειες ολοένα και απλώνουν ρίζες βαθιά. Όσο ακούς για μεταρρυθμίσεις να είσαι υποψιασμένος ότι η διαπλοκή απλώνει περισσότερο.

Όταν ακούς από καθηγητές του ελληνικού δημοσίου Πανεπιστημίου στον κλάδο των Μαθηματικών και αντιστέκονται στην ιδέα για ιδιωτικά Πανεπιστήμια στα Μαθηματικά επειδή λένε ότι το δημόσιο Πανεπιστήμιο δεν μπορεί να παρέχει στους αποφοίτους τις ίδιες δεξιότητες της αγοράς, δηλαδή, σου λένε έμμεσα ότι στο δημόσιο Πανεπιστήμιο απλά "σπαταλάς χρόνο" εσύ ο φοιτητής για να έχουν δουλειά αυτοί ως μόνιμοι υπάλληλοι, μετά πώς περιμένουμε να αλλάξει κάτι; Τότε γιατί να σπουδάσει κάποιος Μαθηματικός στην Ελλάδα; Τι γνώμη έχει η ρομαντική και εκτός τόπου και χρόνου κοινότητα των Μαθηματικών;

Το τέλμα στο οποίο έχουμε επέλθει έχει ποινικές ευθύνες σε πολλούς πανεπιστημιακούς αλλά και πολιτικούς που διαμόρφωσαν μια παιδεία να μην ανταποκρίνεται στην εποχή της και φυσικά να δημιουργεί ανθρώπους που να μην μπορούν να κάνουν κάτι σαν επάγγελμα. Αυτό αν το σκεφτείς είναι τρομακτικό ότι οι ίδιοι άνθρωποι κουνάνε το δάχτυλο σε νέους ανθρώπους ότι θα πρέπει συνεχώς να επιμορφώνονται ή την ίδια στιγμή, να μην έχουν ιδέα τι γίνεται έξω από το κλειστό "άσυλο" του ελληνικού Πανεπιστημίου. Αυτό είναι ακόμη χειρότερο.

 

[redpointer]

Θα επρεπε συστημα που αν σπουδαζεις πχ μαθηματικα η φυσικη να εχεις και επιλογη να παρεις μαθηματα απο αλλους κλαδους πχ πληροφορικη η οικονομικα. Ετσι οπως ειναι φτιαγμενο το προγραμμα σπουδων πχ στο εκπα σου μαθαινει απειρη θεωρια και τιποτα αλλο που μονο για ερευνα κανει. Να ειχε καποια επιλογη για minor degree κλπ.

 

[nPb]

H πλειονότητα των καθηγητών Πανεπιστημίου σε τέτοια Τμήματα δεν θέλουν να ακούν τις λέξεις "εφαρμογές" ή "προσανατολισμός στην αγορά" επειδή θεωρούν ότι έτσι χάνεται η αίγλη των Μαθηματικών.

 

[redpointer]

H πλειονότητα των καθηγητών Πανεπιστημίου σε τέτοια Τμήματα δεν θέλουν να ακούν τις λέξεις "εφαρμογές" ή "προσανατολισμός στην αγορά" επειδή θεωρούν ότι έτσι χάνεται η αίγλη των Μαθηματικών.

Αυτο ειναι λαθος ομως γιατι αν καποιος θελει να εμβαθινει στα μαθηματικα θα κανει ειτε μεταπτυχιακο ειτε phd οχι να τα μαθει στο προπτυχιακο ολα.

 

[nPb]

Αυτο ειναι λαθος ομως γιατι αν καποιος θελει να εμβαθινει στα μαθηματικα θα κανει ειτε μεταπτυχιακο ειτε phd οχι να τα μαθει στο προπτυχιακο ολα.

Στις φυσικομαθηματικές σχολές, δεν υπάρχει σαφής διαχωρισμός από κάποιους καθηγητές τι θα πρέπει να μαθαίνουμε προπτυχιακά ή μεταπτυχιακά. Υπήρχαν καθηγητές που είχαν μαθήματα-ιδιοκτησία σε μεγάλα έτη και την ίδια ύλη την έκαναν στο μεταπτυχιακό του τμήματος.

Βέβαια αυτοί οι καθηγητές είχαν πολλά υπαρξιακά προβλήματα, δημιουργούσαν πολλά θέματα στους φοιτητές και γενικά μπορώ να γράφω κατεβατά τι ακριβώς έκαναν στο μάθημα. Δεν τους έλεγχε κανείς και μάλιστα σε βαθμό που αν κάποιος πάει να κάνει καταγγελία, να βγει τρελός στο τέλος και να μην τον πιστεύει κανείς. Υπάρχει απίστευτη συγκάλυψη και απειλή ότι θα πέσει μήνυση αν ανοίξουν στόματα. Γι' αυτό και δεν μιλάει κανείς ανοιχτά. Επίσης υπάρχει και ο φόβος να μην πάρει κάποιος το πτυχίο, οπότε η προσβολή προσωπικότητας απλά διαρκεί όσο το εξάμηνο.

Τα συγκεκριμένα Τμήματα κατά τη γνώμη μου στην Ελλάδα, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Είναι Τμήματα που απλά βολεύουν ένα σύστημα ακαδημαϊκών στον κλάδο αυτών των επιστημών αλλά δεν προσφέρουν καμία οικονομική ανάπτυξη στη χώρα καθώς αρκετοί απόφοιτοι είτε δεν βρίσκουν δουλειά, είτε ζορίζονται να βρούν κάποιο σχετικό επάγγελμα, είτε υποαπασχολούνται, είτε φεύγουν στο εξωτερικό ως έσχατη λύση. Το γεγονός ότι για δεκαετίες βγήκαν απόφοιτοι καθηγητές Μαθηματικών μέσης εκπαίδευσης δεν λέει κάτι καθώς η μαθηματική παιδεία στο ελληνικό δημόσιο σχολείο συνεχώς μειώνεται (τόσο σε σκέψη όσο και σε έκταση ύλης), με κυριότερο στόχο να μην δυσκολεύονται οι καθηγητές στην προετοιμασία του μαθήματος. Αν ρίξει κάποιος μια ματιά στην ύλη των Μαθηματικών, θα δει για ποιο λόγο ακριβώς υπάρχει αυτό το προβληματικό μοντέλο οικονομίας της χώρας μας σε όλους τους τομείς. Τα Μαθηματικά είναι παντού και όμως, στη χώρα μας περιορίζονται μόνο σε ιδιότητες άλγεβρας και αποστήθιση μεθοδολογίας ασκήσεων. Πάνω σε αυτή την μανιέρα έχουν στηθεί ολόκληρα φροντιστήρια και καριέρες με αναπληρωτές κτλ, το σύστημα δείχνει να δουλεύει και κανείς να μην "απαιτεί" κάτι καλύτερο.

Η μαθηματική παιδεία θα έπρεπε να περιορίζεται στο Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης ή να γίνει νέο Τμήμα με τίτλο Τμήμα Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που να καλύπτει τα μαθήματα-ειδικότητα του Γυμνασίου (όπως συμβαίνει σε όλο τον κόσμο εκτός Ελλάδας).