Σας αρέσει «Ο Μικρός Πρίγκιπας» ;

[Guest 122861]

Νομίζω πως όλοι μας έχουμε συναντήσει το συγκεκριμένο βιβλίο, τελευταία είναι και ιδιαίτερα της μόδας και βλέπεις τα σκίτσα του βιβλίου σε τσάντες και τετράδια.

Προσωπικά, δεν μου άρεσε ποτέ σαν βιβλίο. Θυμάμαι από μικρή πως από τις πρώτες κιόλας σελίδες του αισθανόμουν πλήξη. Τα μηνύματα ήδη χιλιοειπωμένα και μια απλότητα όχι επιθυμητή αλλά κατ'εμε εύπεπτη, προσανατολισμένη σε άτομα που ίσως δεν διαβάζουν γενικά λογοτεχνία.

Ίσως και επειδή δεν είμαι παιδί πια, να μην μπορώ να το εκτιμήσω σωστά. Αλλά ομολογώ πως βρίσκω πολύ μεγαλύτερο λογοτεχνικό πλούτο, λιτότητα και ουσία σε παιδικά βιβλία όπως «Ο άρχοντας των μυγών» « Τα παραμύθια των αδελφών Γκριμ», «Ο μυστικός κήπος» κ.α - ακόμη και «Οι μύθοι του Αισώπου».

Αισθάνομαι πως στην κλίμακα των μεγάλων συγγραφέων ( Χούγκο, Όρβελ, Ντοστογιέφσκι, Χέμινγουεϊ, Ντίκενς, Κάφκα, Τσέχωφ κοκ) ο Εξυπερύ υστερεί κατά πολύ και μοιάζει περισσότερο με σημείο των καιρών παρά πραγματικό λογοτεχνικό ταλέντο. Πολλά άλλωστε από τα έργα που θεωρούμε κλασσικά και ποιοτικά μας επιβάλλονται κατά κάποιον τρόπο, ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν και για να το θέσω απλά- του τι «πουλαει». Στον καλλιτεχνικό κύκλο για παράδειγμα, ο Βαν Γκογκ δεν θεωρείται ταλέντο και ούτε τα έργα του αριστουργήματα κάτι που ισχύει για παράδειγμα για τον Ντα Βίντσι ( και για να προλάβω- όχι για την Μόνα Λίζα...). Το θέμα είναι ότι η ιστορία του Βαν Γκογκ και η προσωπικότητα του ήταν τόσο έντονη που σε συνδυασμό με τις συνθήκες της εποχής εκείνης κατέληξε τελικά να θεωρείται σήμα κατατεθέν σήμερα- ιδιαίτερα των εφήβων...
Φυσικά, σε όλα υπάρχει το υποκειμενικό στοιχείο. Και του τι μου αρέσει εμένα, διαφέρει από το τι αρέσει σε κάποιον άλλον. Αλλά μια «κοτρόνα» μπροστά σε ένα καλοφτιαγμένο άγαλμα δεν παύει να είναι «κοτρόνα».Έτσι, δεν είναι;


Σας, αρέσει λοιπόν αυτό το βιβλίο; Και αν ναι, γιατί;
Πέρα από του ότι ίσως ανήκει στις παιδικές αναμνήσεις σας και είστε δεμένοι με αυτό συναισθηματικά. Αντικειμενικά, στην ιστορία του, τι είναι αυτό που σας εξιτάρει; Και γιατί θα προτείνατε σε κάποιον άλλον να το διαβάσει;

 

[GiorgosAsi]

Δεν το εχω διαβασει το βιβλιο περα απο αποσπασματα αλλα εχω δει θεατρικη παρασταση στο Θεατρο Πειραια και μου αρεσε παρα πολυ η παρασταση.Βεβαια ειχε πολυ τεχνη η σκηνοθεσια.Γενικοτερα ο συγγραφεας αυτος δεν θεωρειται διηγηματογραφος αλλα φιλοσοφος και περναει φιλοσοφικα μηνυματα,οποτε δεν ξερω αν μπορεις να τον καταταξεις στους μεγαλους διηγηματογραφους.Φυσικα οτι γραφεται ειναι σημειο των καιρων και γραφτηκε για να περασει μηνυματα στην εποχη του αλλα η διαχρονικοτητα που κουβαλαει το εχει κανει ανεξιτηλο.Εμενα μου αρεσε γιατι οι φιλοσοφικοι προβληματισμοι που εχει ο μικρος πριγκιπας περιγραφαν μερος του εαυτου μου και θυμαμαι μια σκηνη προς το τελος που πεταξε το αεροπλανο και επεσαν κατι κλειδια κατω στο πατωμα και συμβολιζε την αλλαγη στη ζωη του μικρου πριγκιπα και το τι απεμεινε απο το φιλοσοφικα ερωτηματα που ειχε και το παρελθον του,μονο κατι κλειδια πεταμενα στο πατωμα και το αεροπλανο να ταξιδευει για νεες ανακαλυψεις.

Ωραιο ητανε γιατι δεν αφορα μονο παιδια,αφορα και τους μεγαλους γιαυτο εχει μεταφραστει σε τοσες γλωσσες και το διαβαζουν και τα μεγαλα παιδια.Γενικοτερα μπορεις να ερμηνευσεις με πολλους τροπους τα μηνυματα που περναει και ετσι μπορεις να βρεις διαμαντια μεσα του.Η τεχνη μπορει να αποκαλυψει την μεγαλυτερη αληθεια που καμια επιστημη δεν θα μπορεσει να το κανει.

Εγω οταν ημουν μικρος διαβαζα Μυστικους Επτα και Τα πεντε παιδια,τα αλλα παιδικα βιβλια που αναφερεις δεν τα ξερω.

 

[Guest 122861]

Δεν το εχω διαβασει το βιβλιο περα απο αποσπασματα αλλα εχω δει θεατρικη παρασταση στο Θεατρο Πειραια και μου αρεσε παρα πολυ η παρασταση.Βεβαια ειχε πολυ τεχνη η σκηνοθεσια.Γενικοτερα ο συγγραφεας αυτος δεν θεωρειται διηγηματογραφος αλλα φιλοσοφος και περναει φιλοσοφικα μηνυματα,οποτε δεν ξερω αν μπορεις να τον καταταξεις στους μεγαλους διηγηματογραφους.Φυσικα οτι γραφεται ειναι σημειο των καιρων και γραφτηκε για να περασει μηνυματα στην εποχη του αλλα η διαχρονικοτητα που κουβαλαει το εχει κανει ανεξιτηλο.Εμενα μου αρεσε γιατι οι φιλοσοφικοι προβληματισμοι που εχει ο μικρος πριγκιπας περιγραφαν μερος του εαυτου μου και θυμαμαι μια σκηνη προς το τελος που πεταξε το αεροπλανο και επεσαν κατι κλειδια κατω στο πατωμα και συμβολιζε την αλλαγη στη ζωη του μικρου πριγκιπα και το τι απεμεινε απο το φιλοσοφικα ερωτηματα που ειχε και το παρελθον του,μονο κατι κλειδια πεταμενα στο πατωμα και το αεροπλανο να ταξιδευει για νεες ανακαλυψεις.

Ωραιο ητανε γιατι δεν αφορα μονο παιδια,αφορα και τους μεγαλους γιαυτο εχει μεταφραστει σε τοσες γλωσσες και το διαβαζουν και τα μεγαλα παιδια.Γενικοτερα μπορεις να ερμηνευσεις με πολλους τροπους τα μηνυματα που περναει και ετσι μπορεις να βρεις διαμαντια μεσα του.Η τεχνη μπορει να αποκαλυψει την μεγαλυτερη αληθεια που καμια επιστημη δεν θα μπορεσει να το κανει.

Εγω οταν ημουν μικρος διαβαζα Μυστικους Επτα και Τα πεντε παιδια,τα αλλα παιδικα βιβλια που αναφερεις δεν τα ξερω.

Και εγώ την έχω δει την παράσταση. Πράγματι, εξαιρετική σκηνοθεσία.

 

[GiorgosAsi]

Και εγώ την έχω δει την παράσταση. Πράγματι, εξαιρετική σκηνοθεσία.

Πας θεατρο τωρα?Λογω κορωνοιου εχω να παω πολυ καιρο λες να ειναι ασφαλες να παω?Καμια καλη παρασταση?

 

[Guest 122861]

Πας θεατρο τωρα?Λογω κορωνοιου εχω να παω πολυ καιρο λες να ειναι ασφαλες να παω?Καμια καλη παρασταση?

Λόγω Κορωνοοιού που είχαν κλείσει όλα τα θέατρα και επειδή βρίσκομαι εξωτερικό δεν έχω παρακολουθήσει κάποια παράσταση ακόμη. Γενικά, έχω παρατηρήσει ότι παραστάσεις από Εθνικό και ΚΘΒΕ επαναλαμβάνουν τα ίδια θεατρικά έργα κάθε χρόνο με διαφορετική απλά σκηνοθεσία. Κάποια είναι αριστουργήματα και άλλα...ας πούμε πως σου ξαναυπενθυμίζουν τι θα πει αριστούργημα και οξύνουν την κριτική σου σκέψη.. Από εκεί και πέρα, ψάξε και στα μικρά κουλτουριάκα θεατράκια, οι ωραιότερες παραστάσεις που έχω δει έτυχε να είναι από μικρές ομάδες ηθοποιών και σε μικρά θεατράκια, που δεν διαφημίζονται τόσο και με πολύ ταλαντούχους ηθοποιούς που δεν είναι γνωστοί. Άντε, ανυπομονώ να επιστρέψω να δω καμία παράσταση, τώρα μετά τον κορωνοιο πιστεύω πως οι ηθοποιοί θα είναι ακόμη πιο παθιασμένοι μια και δεν έχουν ξεδώσει εδώ και καιρό..

 

[GiorgosAsi]

Τι κανεις εξωτερικο?Σπουδες?Τι σπουδαζεις και εισαι τοσο κουλτουριαρα και διανοητικη?

Εχω παει και σε μικρα κουλτουριαρικα θεατρακια και εχω δει πολλες παραστασεις καλες ενα χειμωνα πηγαινα στο Μικρο Παλλας που ειχε τρεις παραστασεις , ομως τις καλυτερες και ισως κορυφαιες παραστασεις τις εχω δει στο Δημοτικο Θεατρο Πειραια.Ειδικα το Φαουστ του Γκαιτε ηταν το κατι αλλο.Χορωδιες ,πολλοι ηθοποιοι με χορευτικα κτλ.Επισης Ο Σεφερλης αλλα στο Δελφιναριο με εκανε να χαζεψω μαζι του και να γελαω απο τις 9 μεχρι τις 3 τα ξημερωματα που κρατησε η παρασταση και να γελαω ασταματητα.Τωρα θελω να αρχισω να βλεπω κλασικα εργα αρχαιων Αριστοφανη και τετοια αμα πετυχω καμια καλη θα παω.Η χειροτερη που εχω δει ηταν του Σπυρου Παπαδοπουλου του γνωστου παρουσιαστη,φαινοταν απο χιλιομετρα οτι ηταν αρπαχτη για να βγαλει λεφτα,δεν ξαναπαω Παπαδοπουλο ουτε με τζαμπα εισητηρια

 

[Scandal]

Το έχω διαβάσει εικονογραφημενο. Δε θυμάμαι πολλά άλλα θυμάμαι ότι είχα κλάψει Πριν κάνα 2 χρόνια!

 

[Μάρκος Βασίλης]

@Theoangel είσαι κι εσύ συντρόφισσα και συνοδοιπόρος στον αγώνα για την αποκαθήλωση του Μικρού Πρίγκηπα και χαίρομαι πολύ γι' αυτό. Είχα προσπαθήσει να το διαβάσω στα τέλη του δημοτικού. Το παράτησα, γιατί μου φαινόταν βαρετό. Είχα προσπαθήσει να το διαβάσω στο γυμνάσιο. Το παράτησα, γιατί μου φαινόταν ακόμα πιο βαρετό. Στο λύκειο, τελικά, το διάβασα. Ε, το σιχάθηκε η ψυχή μου αυτό το βιβλίο. Τετριμμένα μηνύματα, υπερβολικά απλοϊκή γραφή (μπορεί να έφταιγε και η μετάφραση) και, τελικά, δεν ένιωσα και κάτι το ιδιαίτερο στο κλείσιμο. Νομίζω ότι απλά εξυπηρετεί στο να βγαίνουν καλά στάτους για το facebook αυτό το βιβλίο. :Ρ

Πέρα από την πλάκα, πάντως, θεωρώ ότι ακριβώς αυτή η απλοϊκή του γραφή είναι που το έχει κάνει αρκετά δημοφιλές, για παράδειγμα, ως βιβλιοπρόταση σε άτομα στην παιδική/πρώιμη εφηβεία. Αλλά, θα συμφωνήσω ότι ο Άρχοντας των Μυγών - και η Φάρμα των Ζώων, για εμένα - είναι μακράν πιο πλούσια αναγνώσματα για ένα παιδί.

 

[J.Cameron]

Παρολο που δεν εχω διαβασει τον Μικρο Πριγκιπα( ειχα αρχισει να το διαβαζω μικρος, αλλα για καποιο λογο το σταματησα), θεωρω οτι η Φαρμα των Ζωων, οπως αλλωστε προαναφερθηκε, περναει ενα "καλυτερο" και πιο "δυνατο" μηνυμα, ιδιως για εναν εφηβο και οχι μονο.Ωστοσο, προσωπικη μου αποψη ειναι οτι για να αντιληφθει καποιος πληρως το μηνυμα που περναει και οτι τα γεγονοτα που περιγραφει ειναι οντως αληθινα και εχουν συμβει, με μια αλλη μορφη βεβαια, πρεπει να ξερει τι συναιβει στην κομμουνιστικη Ρωσια, τουλαχιστον συνοπτικα.Αυτα.

 

[Memetchi]

Προσωπικά το βρίσκω πολύ γλυκό βιβλίο. Ειδικά από το πρωτότυπο είναι πολύ ωραίο. Έχει πολύ ωραίο λεξιλόγιο/εκφράσεις για το επίπεδο του κοινού του. Το μήνυμα, τετριμμένο ή όχι παραμένει διαχρονικό και πολύ σημαντικό ειδικά για την παιδική ηλικία που βλέπουν την φιλία και την διαφορετικότητα πολύ πιο εγωιστικά.
Θυμάμαι ήταν το πρώτο βιβλίο που δανείστηκα στην σχολή, γιατί είχα πει επιτέλους να διαβάσω την γαλλική/πρωτότυπη εκδοχή του.

Επίσης σε αυτό το σημείο να πω πόσο με εκνευρίζει η μεταγραφή του ονόματος του Exupéry ως Εξυπερύ ενώ το u δεν είναι "ι"...

 

[Guest 122861]

Τι κανεις εξωτερικο?Σπουδες?Τι σπουδαζεις και εισαι τοσο κουλτουριαρα και διανοητικη?

Εχω παει και σε μικρα κουλτουριαρικα θεατρακια και εχω δει πολλες παραστασεις καλες ενα χειμωνα πηγαινα στο Μικρο Παλλας που ειχε τρεις παραστασεις , ομως τις καλυτερες και ισως κορυφαιες παραστασεις τις εχω δει στο Δημοτικο Θεατρο Πειραια.Ειδικα το Φαουστ του Γκαιτε ηταν το κατι αλλο.Χορωδιες ,πολλοι ηθοποιοι με χορευτικα κτλ.Επισης Ο Σεφερλης αλλα στο Δελφιναριο με εκανε να χαζεψω μαζι του και να γελαω απο τις 9 μεχρι τις 3 τα ξημερωματα που κρατησε η παρασταση και να γελαω ασταματητα.Τωρα θελω να αρχισω να βλεπω κλασικα εργα αρχαιων Αριστοφανη και τετοια αμα πετυχω καμια καλη θα παω.Η χειροτερη που εχω δει ηταν του Σπυρου Παπαδοπουλου του γνωστου παρουσιαστη,φαινοταν απο χιλιομετρα οτι ηταν αρπαχτη για να βγαλει λεφτα,δεν ξαναπαω Παπαδοπουλο ουτε με τζαμπα εισητηρια

Δεν σπουδάζω στο εξωτερικό για διακοπές και λίγη δουλειά το καλοκαίρι βγήκα. Το πάω λίγο αντίστροφα από τα συνηθισμένα. Τίποτα σχετικό με την Τέχνη, απλά είναι η κρυφή αδυναμία μου. Ο Τσέχωφ δεν έλεγε «Η ιατρική είναι η αγαπημένη μου σύζυγος και το γράψιμο η ερωμένη μου. Όταν με κουράζει η μία, περνώ τη νύχτα με την άλλη.» ; Ε, κάπως έτσι.. Τον Φάουστ ήθελα να το δω, αλλά δεν πρόλαβα. Πάντως, όσοι φίλοι μου τον είδαν είπαν και εκείνοι τα καλύτερα σχόλια. Πως πρόκειται πραγματικά για υπέροχη παράσταση και μοιάζει σε μια αντίστοιχη του «Βόυτσεκ» αν δεν κάνω λάθος..

Ο Σεφερλής είναι η αλήθεια ξεφεύγει λίγο- έως πολύ- από τις προτιμήσεις μου, αλλά αν κάνει τους ανθρώπους να γελάνε κάτι είναι και αυτό.

Γενικά, δεν διαλέγω παράσταση με βάση το ποιός παίζει. Όπως είπες, πολλοί «διάσημοι» εκμεταλλεύονται καλώς ή κακώς το όνομα τους και ανεβάζουν έργα ασήμαντα για να το θέσω ευγενικά, τα οποία έπειτα ονομάζουν μετα-τέχνη και ψάχνεις να βρεις το βαθύτερο νόημα στην «κοτρόνα» αλλά δυστυχώς ή δε βλέπεις ή αυτό που βλέπεις «κοτρόνα» παραμένει - για να επιστρέψω και σε αυτά που έλεγα πρωτίτερα. Σχήμα του κύκλου δε μας μάθανε στο σχολείο μας ότι λέγεται; Κάπως έτσι.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 31 Ιουλίου 2020

Το έχω διαβάσει εικονογραφημενο. Δε θυμάμαι πολλά άλλα θυμάμαι ότι είχα κλάψει Πριν κάνα 2 χρόνια!

Άρα,σε συγκίνησε... Ίσως έχει να κάνει και με τα βιώματα μας..

 

[jj!]

Επίσης σε αυτό το σημείο να πω πόσο με εκνευρίζει η μεταγραφή του ονόματος του Exupéry ως Εξυπερύ ενώ το u δεν είναι "ι"...

Και πώς ήθελες να το μεταγραψουν; "Εξζιουπεγί";;

Πολλές φορές οι μεταφραστές κάνουν συμβάσεις στη μεταγραφή των ονομάτων, όταν οι φθόγγοι δεν υπάρχουν στην ελληνική γλώσσα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το επίθετο "Müller" της γερμανικής που μεταγράφεται "Μίλερ". Ή παλαιότερα που σε γαλλικά ή γερμανικά λεξικά έγραφαν την προφορά, π.χ."musée (μυζέ)" ή "für (φυρ)" σημειώνοντας στην αρχή "το παχύ μέλαν υ προφέρεται κλειστόν"

On topic: Ούτε εμένα μού άρεσε ποτέ ο μικρός πρίγκιπας. Πολύ παιδικό και αφελές ακόμη και για τον 7χρονο εαυτό μου

 

[Guest 122861]

@Theoangel είσαι κι εσύ συντρόφισσα και συνοδοιπόρος στον αγώνα για την αποκαθήλωση του Μικρού Πρίγκηπα και χαίρομαι πολύ γι' αυτό. Είχα προσπαθήσει να το διαβάσω στα τέλη του δημοτικού. Το παράτησα, γιατί μου φαινόταν βαρετό. Είχα προσπαθήσει να το διαβάσω στο γυμνάσιο. Το παράτησα, γιατί μου φαινόταν ακόμα πιο βαρετό. Στο λύκειο, τελικά, το διάβασα. Ε, το σιχάθηκε η ψυχή μου αυτό το βιβλίο. Τετριμμένα μηνύματα, υπερβολικά απλοϊκή γραφή (μπορεί να έφταιγε και η μετάφραση) και, τελικά, δεν ένιωσα και κάτι το ιδιαίτερο στο κλείσιμο. Νομίζω ότι απλά εξυπηρετεί στο να βγαίνουν καλά στάτους για το facebook αυτό το βιβλίο. :Ρ

Πέρα από την πλάκα, πάντως, θεωρώ ότι ακριβώς αυτή η απλοϊκή του γραφή είναι που το έχει κάνει αρκετά δημοφιλές, για παράδειγμα, ως βιβλιοπρόταση σε άτομα στην παιδική/πρώιμη εφηβεία. Αλλά, θα συμφωνήσω ότι ο Άρχοντας των Μυγών - και η Φάρμα των Ζώων, για εμένα - είναι μακράν πιο πλούσια αναγνώσματα για ένα παιδί.

Και εγώ παρόμοια πορεία είχα. Πρώτη φορά το έπιασα στα χέρια μου στο δημοτικό και χρειάστηκε να περάσουν χρόνια για να αποφασίσω να το διαβάσω ολόκληρο.

Ίσως είναι πράγματι καλή αρχή για κάποιον που τώρα μπαίνει στα μονοπάτια της Λογοτεχνίας, για να μην τρομάξει. Ή μπορεί και εγώ απλά να μην μπορώ να καταλάβω τον αριστουργηματικό του χαρακτήρα, να μην συνάδει με τις εμπειρίες και τα βιώματα μου και άρα να μην γίνεται το «κλίκ».

Νομίζω, πως πράγματι ο «Άρχοντας των Μυγών» και «Η φάρμα των ζώων», κρύβουν τρομερή ιδιοφυία μέσα τους, τρομερά φιλοσοφικά διλήμματα,πρωτοτυπία και όλα αυτά παρουσιασμένα με έναν τόσο απλοϊκό τρόπο που «νοήματα για μεγάλους καταλαβαίνουν μέχρι και μικροί»..

 

[GiorgosAsi]

Δεν σπουδάζω στο εξωτερικό για διακοπές και λίγη δουλειά το καλοκαίρι βγήκα. Το πάω λίγο αντίστροφα από τα συνηθισμένα. Τίποτα σχετικό με την Τέχνη, απλά είναι η κρυφή αδυναμία μου. Ο Τσέχωφ δεν έλεγε «Η ιατρική είναι η αγαπημένη μου σύζυγος και το γράψιμο η ερωμένη μου. Όταν με κουράζει η μία, περνώ τη νύχτα με την άλλη.» ; Ε, κάπως έτσι.. Τον Φάουστ ήθελα να το δω, αλλά δεν πρόλαβα. Πάντως, όσοι φίλοι μου τον είδαν είπαν και εκείνοι τα καλύτερα σχόλια. Πως πρόκειται πραγματικά για υπέροχη παράσταση και μοιάζει σε μια αντίστοιχη του «Βόυτσεκ» αν δεν κάνω λάθος..

Ο Σεφερλής είναι η αλήθεια ξεφεύγει λίγο- έως πολύ- από τις προτιμήσεις μου, αλλά αν κάνει τους ανθρώπους να γελάνε κάτι είναι και αυτό.

Γενικά, δεν διαλέγω παράσταση με βάση το ποιός παίζει. Όπως είπες, πολλοί «διάσημοι» εκμεταλλεύονται καλώς ή κακώς το όνομα τους και ανεβάζουν έργα ασήμαντα για να το θέσω ευγενικά, τα οποία έπειτα ονομάζουν μετα-τέχνη και ψάχνεις να βρεις το βαθύτερο νόημα στην «κοτρόνα» αλλά δυστυχώς ή δε βλέπεις ή αυτό που βλέπεις «κοτρόνα» παραμένει - για να επιστρέψω και σε αυτά που έλεγα πρωτίτερα. Σχήμα του κύκλου δε μας μάθανε στο σχολείο μας ότι λέγεται; Κάπως έτσι.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 31 Ιουλίου 2020

Άρα,σε συγκίνησε... Ίσως έχει να κάνει και με τα βιώματα μας..

Να σου πω Θεαγγελε γραφεις κιολας?Γιατρινα εισαι?
Γενικα εαν θες να δεις Σεφερλη παντως επειδη πολλοι μου λενε αυτη την απαντηση,πρεπει να εισαι ο ιδανικος αγρυπνος θεατης.Εννοω οτι πρεπει να γινεις μικρος γιαυτον και να χαζεψεις λιγο.Εαν το πας διανοουμενιστικα δεν θα κερδισεις.Εαν πεις μα εγω ειμαι εξυπνη τι ειναι τα χαζα αυτα που λεει παλι δεν θα κερδισεις.Πρεπει να γινεις για αυτον παιδακι και χαζο κιολας.Εγω παω και τον παρακολουθω μονο στο Δελφιναριο και οχι σε αλλες παραστασεις.Εκει γινεται φιεστα γελιου,δηλαδη κατι απεριγραπτο και μυσταγωγικο,παιρνει 3000 κοσμο νομιζω,πραγματικα ειναι γκουρου στο γελιο αλλα σου ειπα θελει ιδανικη αγρυπνη παιδικοτητα.

 

[Guest 122861]

Παρολο που δεν εχω διαβασει τον Μικρο Πριγκιπα( ειχα αρχισει να το διαβαζω μικρος, αλλα για καποιο λογο το σταματησα), θεωρω οτι η Φαρμα των Ζωων, οπως αλλωστε προαναφερθηκε, περναει ενα "καλυτερο" και πιο "δυνατο" μηνυμα, ιδιως για εναν εφηβο και οχι μονο.Ωστοσο, προσωπικη μου αποψη ειναι οτι για να αντιληφθει καποιος πληρως το μηνυμα που περναει και οτι τα γεγονοτα που περιγραφει ειναι οντως αληθινα και εχουν συμβει, με μια αλλη μορφη βεβαια, πρεπει να ξερει τι συναιβει στην κομμουνιστικη Ρωσια, τουλαχιστον συνοπτικα.Αυτα.

Νομίζω, και να μην ξέρεις όλη την Ρωσική Ιστορία για παράδειγμα, όπως πιθανόν ένα παιδί. Το κύριο νόημα το πιάνει,που είναι και η ουσία της όλης υπόθεσης. Από εκεί και πέρα, φυσικά κάποιος που έχει βαθύτερες γνώσεις, μπορεί και διεισδύει σε βαθύτερα
μονοπάτια.

Να σου πω Θεαγγελε γραφεις κιολας?Γιατρινα εισαι?
Γενικα εαν θες να δεις Σεφερλη παντως επειδη πολλοι μου λενε αυτη την απαντηση,πρεπει να εισαι ο ιδανικος αγρυπνος θεατης.Εννοω οτι πρεπει να γινεις μικρος γιαυτον και να χαζεψεις λιγο.Εαν το πας διανοουμενιστικα δεν θα κερδισεις.Εαν πεις μα εγω ειμαι εξυπνη τι ειναι τα χαζα αυτα που λεει παλι δεν θα κερδισεις.Πρεπει να γινεις για αυτον παιδακι και χαζο κιολας.Εγω παω και τον παρακολουθω μονο στο Δελφιναριο και οχι σε αλλες παραστασεις.Εκει γινεται φιεστα γελιου,δηλαδη κατι απεριγραπτο και μυσταγωγικο,παιρνει 3000 κοσμο νομιζω,πραγματικα ειναι γκουρου στο γελιο αλλα σου ειπα θελει ιδανικη αγρυπνη παιδικοτητα.

Ανεπίσημα, αλλά αν αρχίσω και παίρνω σοβαρά τα λεγόμενα των γύρω μου ίσως να αρχίσω να γράφω και επίσημα.

Το χιούμορ έχει εκφάνσεις και ο καθένας ανάλογα και με την κατάσταση που βρίσκεται την δεδομένη στιγμή ( και πολλές άλλες παραμέτρους) κατανοεί διαφορετικά κομμάτια. Το χιούμορ του Σεφερλή μπορώ να το καταλάβω,αλλά ομολογώ πως δεν μου προκαλεί γέλιο. Έχω -άθελα μου- μια ιδιαίτερη ευαισθησία για το έξυπνο χιούμορ που κρύβει μέσα του κάποιον ιδιοφυή συλλογισμό, κάποια είδη σωματικού και τον αυτοσαρκασμο που καμιά φορά φτάνει και στα όρια του black humor. ( Aka Hemingway) Που κατανοώ πως πολλοί δεν μπορούν να καταλάβουν. Αλλά για να είμαι ειλικρινής, ελάχιστες φορές γελάω με χιούμορ είτε σε παραστάσεις ή σε βιβλία (δηλαδή προσχεδιασμένο λόγο). Κυρίως στην καθημερινή ζωή, από αυθόρμητα πράγματα που λέγονται, ιδιαίτερα αν παρατηρήσεις τα μικρά παιδιά, με τις ιδέες και τις σκέψεις τους.Διχως να το θέλω ξεσπάω σε γέλια ίσως γιατί δεν προσπαθούν να σε πείσουν να γελάσεις αλλά γιατί πραγματικά εννοούν αυτό που λένε και τους βγαίνει αυθόρμητα.

 

[Memetchi]

Και πώς ήθελες να το μεταγραψουν; "Εξζιουπεγί";;

Πολλές φορές οι μεταφραστές κάνουν συμβάσεις στη μεταγραφή των ονομάτων, όταν οι φθόγγοι δεν υπάρχουν στην ελληνική γλώσσα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το επίθετο "Müller" της γερμανικής που μεταγράφεται "Μίλερ". Ή παλαιότερα που σε γαλλικά ή γερμανικά λεξικά έγραφαν την προφορά, π.χ."musée (μυζέ)" ή "für (φυρ)" σημειώνοντας στην αρχή "το παχύ μέλαν υ προφέρεται κλειστόν"

Γιατί Εξζιουεγί καλέ; Που το είδες το ζ;
Το ξέρω, αλλά είναι πιο κοντά στο "ου" από το "ι". Όμως επειδή έχει μείνει το "κολπάκι" στα ελληνικά να λες "ι" με κλειστά "ρουφηχτά" χείλη για να βγάλεις τον φθόγγο, έχε μείνει και αυτή η μεταγραφή. Γενικά έχουμε κάνει κάτι χαζές μεταγραφές. Για ποιο λόγο λέμε "εμπριμέ" αντί για "αμπριμέ" μας λείπει το "α"; Είναι καθαρά μεταφραστικό λάθος γιατί δυστυχώς (και στο λέω από προσωπική πείρα) πολλοί δεν έχουν μελετήσει την φωνολογία της γλώσσας και σου λέει αφού προφέρεται πιο εύκολα και ακούγεται γαλλικό καλό είναι. Δηλαδή αν μεταγράφανε τον Camus ως Καμού τι θα πείραζε;

*Σόρρυ για το εκτός θέματος

 

[Μάρκος Βασίλης]

Αυτό που στην ίδια κουβέντα συζητιέται ο Μικρός Πρίγκηπας και ο Σεφερλής με έχει εντυπωσιάσει.

Όπως κι αν έχει, κάποια άτομα βρίσκουν κάτι στον Μικρό Πρίγκηπα και τους κρατάει. Είναι σαν τον Ριζοσπάστη, μάλλον: δεν είναι για όλους.

 

[GiorgosAsi]

Έχω -άθελα μου- μια ιδιαίτερη ευαισθησία για το έξυπνο χιούμορ που κρύβει μέσα του κάποιον ιδιοφυή συλλογισμό, κάποια είδη σωματικού και τον αυτοσαρκασμο που καμιά φορά φτάνει και στα όρια του black humor. ( Aka Hemingway) Που κατανοώ πως πολλοί δεν μπορούν να καταλάβουν. Αλλά για να είμαι ειλικρινής, ελάχιστες φορές γελάω με χιούμορ είτε σε παραστάσεις ή σε βιβλία (δηλαδή προσχεδιασμένο λόγο). Κυρίως στην καθημερινή ζωή, από αυθόρμητα πράγματα που λέγονται, ιδιαίτερα αν παρατηρήσεις τα μικρά παιδιά, με τις ιδέες και τις σκέψεις τους.Διχως να το θέλω ξεσπάω σε γέλια ίσως γιατί δεν προσπαθούν να σε πείσουν να γελάσεις αλλά γιατί πραγματικά εννοούν αυτό που λένε και τους βγαίνει αυθόρμητα.

Χωρις να θελω να το προσωποιησω και ο δικος μου ο Σεφερλης εχει και εξυπνο ιδιοφυη συλλογισμο,και πολλα σωματικα καλαμπουρια,και πολυ αυτοσαρκασμο στα ορια του black και πολλα ακομη.Δεν γελας σε παραστασεις και σε βιβλια γιατι πρεπει να ΑΘΩΩΘΕΙΣ>ΑΘΩΩΣΟΥ (οχι μονο εσυ ολοι μας).Το δριμη μαυρο του τελους βοηθαει να αθωωθεις. Εγω δεν γελαω με Σεφερλη στην τηλεοραση η σε παραστασεις μετριες παντα αλλα στο Δελφιναριο λυνομαι.Χαιρομαι που γελας με ζωντανα αυτοσχεδιαστικα και αυθορμητα και οχι οπως μερικους συγγραφεις και παρουσιαστες που πανε καβαλα στο πτωμα τους και πετανε στημενα.Γενικοτερα μαρεσει να διασκεδαζω πολυ και οχι να διανοητικοποιω(Η διανοητικοποιηση ειναι μια μορφη αμυνας) πραγμα που με κανει να λατρευω την κωμωδια,την επιθεωρηση και τα stand up.

ΓΙα πες μας πως εχεις σχεδιασει αυτο που θελεις να γραψεις?Το εχεις στο μυαλο σου?ΕΙναι τιποτα καλο?Μαρεσει παρα πολυ εμενα ο James Joyce αν εχεις διαβασει αλλα νταξ νομιζω δεν τον φτανει κανεις ο τυπος ηταν ιδιοφυια και μαυρο διαμαντι ο κοσμος της σκεψης του.Α και ο Παμουκ ο τουρκος νομπελιστας.

Απο Ελληνες περα απο τον Χωμενιδη στο "Νεαρο Ασπρο Ελαφι" δεν εχω διαβασει τιποτα καλο που να μαρεσει,εχετε τιποτα να προτεινετε?

 

[Guest 122861]

Χωρις να θελω να το προσωποιησω και ο δικος μου ο Σεφερλης εχει και εξυπνο ιδιοφυη συλλογισμο,και πολλα σωματικα καλαμπουρια,και πολυ αυτοσαρκασμο στα ορια του black και πολλα ακομη.Δεν γελας σε παραστασεις και σε βιβλια γιατι πρεπει να ΑΘΩΩΘΕΙΣ>ΑΘΩΩΣΟΥ (οχι μονο εσυ ολοι μας).Το δριμη μαυρο του τελους βοηθαει να αθωωθεις. Εγω δεν γελαω με Σεφερλη στην τηλεοραση η σε παραστασεις μετριες παντα αλλα στο Δελφιναριο λυνομαι.Χαιρομαι που γελας με ζωντανα αυτοσχεδιαστικα και αυθορμητα και οχι οπως μερικους συγγραφεις και παρουσιαστες που πανε καβαλα στο πτωμα τους και πετανε στημενα.Γενικοτερα μαρεσει να διασκεδαζω πολυ και οχι να διανοητικοποιω(Η διανοητικοποιηση ειναι μια μορφη αμυνας) πραγμα που με κανει να λατρευω την κωμωδια,την επιθεωρηση και τα stand up.

ΓΙα πες μας πως εχεις σχεδιασει αυτο που θελεις να γραψεις?Το εχεις στο μυαλο σου?ΕΙναι τιποτα καλο?Μαρεσει παρα πολυ εμενα ο James Joyce αν εχεις διαβασει αλλα νταξ νομιζω δεν τον φτανει κανεις ο τυπος ηταν ιδιοφυια και μαυρο διαμαντι ο κοσμος της σκεψης του.Α και ο Παμουκ ο τουρκος νομπελιστας.

Απο Ελληνες περα απο τον Χωμενιδη στο "Νεαρο Ασπρο Ελαφι" δεν εχω διαβασει τιποτα καλο που να μαρεσει,εχετε τιποτα να προτεινετε?

Από ελληνικά αν θέλεις ρίξε μια ματιά στα:

«Η φόνισσα» του Παπαδιαμάντη. ( Κλασσικό)
«Η αγάπη άργησε μια μέρα» της Λίλη Ζωγράφου ( Για πιο ρομαντικούς)
«Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου; » Γεώργιος Βιζυηνός

Και πολλά άλλα, αλλά αυτά μου έρχονται στον νου τώρα.

 

[GiorgosAsi]

ΓΙα ξεκινα να γραφεις εγω σκεφτομαι να γραψω ενα βιβλιο,το εχω οργανωσει στο μυαλο μου μπορει να παρει 10-15 χρονια να γραφτει αλλα θα γινει best seller