Γιατί μια φυγή στο εξωτερικό συνήθως κρίνεται αρνητικά;

[nPb]

Παντως μην εισαι τοσο σκληρός. Δεν ειναι ολοι άνθρωποι είναι ίδιοι.
Το οτι κάποιος δεν μπόρεσε για τον -οποιοδήποτε-λογο να ανταπεξέλθει στο εξωτερικό και πόσο μάλλον σε μια συγκεκριμένη χώρα του εξωτερικου δεν σημαίνει απαραίτητα τίποτα για το ποιον του. Η ζωη δεν ειναι διαγωνισμός. Και δεν πιστεύω οτι η απάντηση σε ολο αυτο ειναι να διώξεις το 18χρονο απο το σπίτι. Το 18χρονο δεν φταίει σε τίποτα. Ουτε οι γονεις που στηρίζουν ειναι το πρόβλημα. Αυτο παντα γινόταν και παντα θα γίνεται.Ειναι διαφορά νοοτροπίας σε σχέση με τις άλλες χώρες. Ακομα και παλιότερα οταν Δεν υπήρχε τοσο ανάγκη οι παππούδες κρατούσαν τα λεφτά να τα αφήσουν στα παιδιά , εγγόνια τους όταν σε άλλες χώρες άνθρωποι 65+ αποφάσιζαν να γυρίσουν ολες τις χώρες της Ευρώπης. Το θέμα είναι οτι στην Ελλάδα του 2020 το έχουμε αποδεχτεί ως την μονη λυση και το θεωρούμε δεδομένο οτι έτσι θα ζουμε αλλα κυρίως αρνούμαστε να δουμε καταματα τι συμβαίνει .
Εμενα αυτο με προβληματίζει. Ζουμε σε μια κατάσταση συλλογικής αυταπάτης. Έχουμεν αποδεχτεί μια κατάσταση εις βάθος προβληματική .

Ναι ξερω μελο , αλλα εμένα αυτο με θλίβει πιο πολυ.

Eμένα αυτό που με ενοχλεί είναι ότι την αλήθεια την αποκαλούμε μελό ιστορία. Μήπως γιατί αν τη δεχτούμε την πραγματικότητα θα σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουν οι νοοτροπίες από τη μια μέρα στην άλλη; Δεν μίλησα ποτέ ότι η ζωή στο εξωτερικό είναι μια ουτοπία ή ότι εκεί μοιράζουν τα λεφτά. Όμως μια προσπάθεια κάνει καλό ειδικά σε μια εποχή που υπάρχει το διαδίκτυο, οι αποστάσεις έχουν μικρύνει και η μετακίνηση γίνεται εύκολα. Συμφωνώ ότι σε άλλες χώρες έχουν άλλη νοοτροπία, κάτι που λαοί αυτών των χωρών λένε και για μας. Ότι έχουμε άλλη νοοτροπία. Ακατανόητη νοοτροπία ίσως. Τελευταία βλέπω πολλούς Αυστριακούς νέους να θέλουν να πάνε να ζήσουν στην Ισπανία επειδή πιστεύουν ότι εκεί οι άνθρωποι είναι πιο ευτυχισμένοι και ζεστοί από την Αυστρία. Βέβαια αμέσως το διαχωρίζουν στο θέμα της δουλειάς. Βλέπεις πώς σκέφτονται; Άλλο η δουλειά και άλλο η προσωπική ζωή.

Στην Ελλάδα νομίζω είμαστε πολύ συναισθηματικοί σε όλα μας με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να βλέπουμε τα πράγματα από απόσταση. Σήμερα, μια καθημερινή μέρα στη Σουηδία, η ζωή έχει ξεκινήσει από τις 6 το πρωί, που ο κόσμος πήγε για δουλειά. Ό,τι κάνουν, το κάνουν μέχρι τις 12. Στην Ελλάδα τι ώρα ξεκινάει ο εργασιακός βίος; Στην Πάτρα κατά τις 10-11 το πρωί δεν βρίσκεις ελεύθερο τραπέζι σε καφετέριες και οι ηλικίες είναι από 20 έως 55 ετών. Τι δουλειές κάνουν όλοι αυτοί που πάνε για καφέ εν ώρα δουλειάς; Ο 18χρονος Σουηδός μπορεί να καθαρίζει σκάλες πολυκατοικίας τις 9 το πρωί επειδή είναι η δουλειά του. Την κάνει με απίστευτο επαγγελματισμό. Ωωωω τάπα για τον Έλληνα συνομήλικο...που ψάχνει για διδακτορικό στην Βιομαλακία για να μην μείνει άνεργος και να μην γίνει καθηγητής.

 

[Guest 468119]

Η Ελλάδα έχει πρόβλημα υπερφορολόγησης και κυρίως λόγω πολιτικής θυσιάζει τους νέους για να περνάνε καλά οι συνταξιούχοι. Έχουν σκεφτεί ένα σωρό πράγματα (ΕΝΦΙΑ, τεκμήρια κ.λπ.) για να φορολογούν τα μη εισοδήματα.

Είναι θέμα πολιτεύματος. Συνταξιούχους, δημόσιους, ιδιωτικούς υπαλλήλους όποιο πολιτικό κόμμα τους πειράξει θα χάσει πιθανόν τη θέση του στην Βουλή. Συνεπώς το βάρος πέφτει στους υπόλοιπους που αναγκάζονται να πληρώνουν υπέρογκα ποσά με την κοινή γνώμη να τους καταδικάζει επειδή φοροδιαφεύγουν.

Αν δεν αλλάξει αυτή η νοοτροπία δεν πάμε πουθενά. Δεν μπορεί να υπάρχουν νέοι που ψηφίζουν κρατιστικά κόμματα όπως ο Ανταρσύα, το ΚΚΕ, Βαρουφάκη και Κωνσταντοπούλου. Έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε ένα κεντροαριστερό κόμμα (ΝΔ) φιλελεύθερο και τα φιλελεύθερα να μην συγκεντρώνουν 2%. Δεν μπορεί να μιλήσει κανένας για δίδακτρα στα δημόσια πανεπιστήμια και χρέωση στην πρωτοβάθμια περίλθαψη γιατί θα θεωρηθεί φασίστα.

Στο θέμα μας δεν νομίζω ότι κρίνει κάποιος αρνητικά αυτόν που πάει να δουλέψει στο εξωτερικό. Το αντίθετο συμβαίνει. Υπάρχει μισοτοπικισμός στη χώρα μας και οι περισσότεροι νέεοι έχουν ως σκοπό να την κάνουν για έξω.

Να τος και ο δημιουργιας ξανά. Μόνο σε μπανανίες ή πλούσιες χώρες υπάρχουν διδάκτρα στα πανεπιστήμια. Με αυτά που λέτε ούτε οι νεοφιλελερες δε σας ψηφίζουν. Πως θα μετατρέψεις μια μη παραγωγική ώρα σε νεοφιλελεύθερη; Ξέρεις ότι αυτό σημαίνει Κολομβίας στην καλύτερη; Έχετε βαλθεί να αφανίσετε την πατρίδα μας από τον χάρτη εσείς. Οι αριστεροί θα δώσουν την λύση στην μπανανία

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 4 Μαΐου 2020

Eμένα αυτό που με ενοχλεί είναι ότι την αλήθεια την αποκαλούμε μελό ιστορία. Μήπως γιατί αν τη δεχτούμε την πραγματικότητα θα σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουν οι νοοτροπίες από τη μια μέρα στην άλλη; Δεν μίλησα ποτέ ότι η ζωή στο εξωτερικό είναι μια ουτοπία ή ότι εκεί μοιράζουν τα λεφτά. Όμως μια προσπάθεια κάνει καλό ειδικά σε μια εποχή που υπάρχει το διαδίκτυο, οι αποστάσεις έχουν μικρύνει και η μετακίνηση γίνεται εύκολα. Συμφωνώ ότι σε άλλες χώρες έχουν άλλη νοοτροπία, κάτι που λαοί αυτών των χωρών λένε και για μας. Ότι έχουμε άλλη νοοτροπία. Ακατανόητη νοοτροπία ίσως. Τελευταία βλέπω πολλούς Αυστριακούς νέους να θέλουν να πάνε να ζήσουν στην Ισπανία επειδή πιστεύουν ότι εκεί οι άνθρωποι είναι πιο ευτυχισμένοι και ζεστοί από την Αυστρία. Βέβαια αμέσως το διαχωρίζουν στο θέμα της δουλειάς. Βλέπεις πώς σκέφτονται; Άλλο η δουλειά και άλλο η προσωπική ζωή.

Στην Ελλάδα νομίζω είμαστε πολύ συναισθηματικοί σε όλα μας με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να βλέπουμε τα πράγματα από απόσταση. Σήμερα, μια καθημερινή μέρα στη Σουηδία, η ζωή έχει ξεκινήσει από τις 6 το πρωί, που ο κόσμος πήγε για δουλειά. Ό,τι κάνουν, το κάνουν μέχρι τις 12. Στην Ελλάδα τι ώρα ξεκινάει ο εργασιακός βίος; Στην Πάτρα κατά τις 10-11 το πρωί δεν βρίσκεις ελεύθερο τραπέζι σε καφετέριες και οι ηλικίες είναι από 20 έως 55 ετών. Τι δουλειές κάνουν όλοι αυτοί που πάνε για καφέ εν ώρα δουλειάς; Ο 18χρονος Σουηδός μπορεί να καθαρίζει σκάλες πολυκατοικίας τις 9 το πρωί επειδή είναι η δουλειά του. Την κάνει με απίστευτο επαγγελματισμό. Ωωωω τάπα για τον Έλληνα συνομήλικο...που ψάχνει για διδακτορικό στην Βιομαλακία για να μην μείνει άνεργος και να μην γίνει καθηγητής.

Στην Σουηδία όμως ο κατώτατος φτάνει στον Σουηδία για να την βγάλει το μήνα. Στην μπανανία αν δεν έχεις μια καλή θέση δεν πρόκειται να κανεις οικογένεια ποτέ ούτε δικό σου σπίτι. Γενικά αν ο κατώτατος με βάση τα σημερινά δεδομένα δεν πει 900 ευρώ δεν αλλάζει τίποτα στην χώρα Μ. Απλα ανακύκλωση μιζέριας

 

[nPb]

Να τος και ο δημιουργιας ξανά. Μόνο σε μπανανίες ή πλούσιες χώρες υπάρχουν διδάκτρα στα πανεπιστήμια. Με αυτά που λέτε ούτε οι νεοφιλελερες δε σας ψηφίζουν. Πως θα μετατρέψεις μια μη παραγωγική ώρα σε νεοφιλελεύθερη; Ξέρεις ότι αυτό σημαίνει Κολομβίας στην καλύτερη; Έχετε βαλθεί να αφανίσετε την πατρίδα μας από τον χάρτη εσείς. Οι αριστεροί θα δώσουν την λύση στην μπανανία

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 4 Μαΐου 2020

Στην Σουηδία όμως ο κατώτατος φτάνει στον Σουηδία για να την βγάλει το μήνα. Στην μπανανία αν δεν έχεις μια καλή θέση δεν πρόκειται να κανεις οικογένεια ποτέ ούτε δικό σου σπίτι. Γενικά αν ο κατώτατος με βάση τα σημερινά δεδομένα δεν πει 900 ευρώ δεν αλλάζει τίποτα στην χώρα Μ. Απλα ανακύκλωση μιζέριας

Noμίζω υπάρχει μια παραπληροφόρηση - δικαιολογία που μας συμφέρει με τους κατώτατους μισθούς της Σουηδίας, Ολλανδίας κλπ. Σαφώς και έχουν εγγυημένη παροχή από το κράτος αλλά η ποιότητα ζωής για τη συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα, είναι λίγο καλύτερη από το να μην πας στον κάδο για φαγητό. Πολλοί εργαζόμενοι που λαμβάνουν είτε κατώτατο μισθό είτε κάποιο επίδομα ανεργίας συνήθως έχουν κάρτα σίτισης και στις διάφορες ΜΚΟ, Ευαγγελική εκκλησία κλπ που αναλαμβάνουν να καθαρίσουν την δημόσια μόστρα από "απόκληρους" του δρόμου. Αν ζει κάποιος Σουηδός σε ένα καταγώγι του δήμου που δεν διαφέρει σε τίποτα από μια απλή πολυκατοικία, εκεί στην Ελλάδα το λέμε καλύτερα δεδομένα;

Στην Ελλάδα, αν τα βάλεις κάτω πόσα λεφτά θες το μήνα μόνο για στριφογυριστό καπνό και ρούχα για καφέδες, το 900ρι ευρώ φεύγει για πλάκα. Εμένα με προβληματίζει η κρίση στην Ελλάδα πού είναι;

 

[akikos]

Να τος και ο δημιουργιας ξανά. Μόνο σε μπανανίες ή πλούσιες χώρες υπάρχουν διδάκτρα στα πανεπιστήμια. Με αυτά που λέτε ούτε οι νεοφιλελερες δε σας ψηφίζουν. Πως θα μετατρέψεις μια μη παραγωγική ώρα σε νεοφιλελεύθερη; Ξέρεις ότι αυτό σημαίνει Κολομβίας στην καλύτερη; Έχετε βαλθεί να αφανίσετε την πατρίδα μας από τον χάρτη εσείς. Οι αριστεροί θα δώσουν την λύση στην μπανανία

Δεν ψήφισα Τζήμερο, αλλά Βαρουφάκη γιατί είχε πιθανότητες να μπει στη Βουλή και να περιορίσει το θρίαμβο της ΝΔ. Δεν έκανα κακή επιλογή είναι ότι πιο φιλελεύθερο υπάρχει στην Βουλή αυτή τη στιγμή.

 

[MarcoReus]

Η Ελλάδα έχει πρόβλημα υπερφορολόγησης και κυρίως λόγω πολιτικής θυσιάζει τους νέους για να περνάνε καλά οι συνταξιούχοι. Έχουν σκεφτεί ένα σωρό πράγματα (ΕΝΦΙΑ, τεκμήρια κ.λπ.) για να φορολογούν τα μη εισοδήματα.

Είναι θέμα πολιτεύματος. Συνταξιούχους, δημόσιους, ιδιωτικούς υπαλλήλους όποιο πολιτικό κόμμα τους πειράξει θα χάσει πιθανόν τη θέση του στην Βουλή. Συνεπώς το βάρος πέφτει στους υπόλοιπους που αναγκάζονται να πληρώνουν υπέρογκα ποσά με την κοινή γνώμη να τους καταδικάζει επειδή φοροδιαφεύγουν.

Αν δεν αλλάξει αυτή η νοοτροπία δεν πάμε πουθενά. Δεν μπορεί να υπάρχουν νέοι που ψηφίζουν κρατιστικά κόμματα όπως ο Ανταρσύα, το ΚΚΕ, Βαρουφάκη και Κωνσταντοπούλου. Έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε ένα κεντροαριστερό κόμμα (ΝΔ) φιλελεύθερο και τα φιλελεύθερα να μην συγκεντρώνουν 2%. Δεν μπορεί να μιλήσει κανένας για δίδακτρα στα δημόσια πανεπιστήμια και χρέωση στην πρωτοβάθμια περίλθαψη γιατί θα θεωρηθεί φασίστα.

Στο θέμα μας δεν νομίζω ότι κρίνει κάποιος αρνητικά αυτόν που πάει να δουλέψει στο εξωτερικό. Το αντίθετο συμβαίνει. Υπάρχει μισοτοπικισμός στη χώρα μας και οι περισσότεροι νέεοι έχουν ως σκοπό να την κάνουν για έξω.

Ετσι οπως τα λες ειναι. Δυστυχως η χωρα προτιμα να καταστρεψει τη ζωη των νεων ανθρωπων για να συνεχισει να πληρωνει τους παχουλους μισθους των συνταξιουχων (που δεν ειναι παραγωγικοι) και των ΔΥ> 50 ετων. Το θεμα ειναι οτι με αυτον τροπο δεν υπαρχει φως στο τουνελ. Μια ολοκληρη γενια θα χαθει και το ερωτημα ειναι ποιοι θα μεινουν εν τελει σε αυτη τη χωρα μετα απο 20 χρονια περιπου.

 

[panagiotis econ]

Η Ελλάδα έχει πρόβλημα υπερφορολόγησης και κυρίως λόγω πολιτικής θυσιάζει τους νέους για να περνάνε καλά οι συνταξιούχοι. Έχουν σκεφτεί ένα σωρό πράγματα (ΕΝΦΙΑ, τεκμήρια κ.λπ.) για να φορολογούν τα μη εισοδήματα.

Είναι θέμα πολιτεύματος. Συνταξιούχους, δημόσιους, ιδιωτικούς υπαλλήλους όποιο πολιτικό κόμμα τους πειράξει θα χάσει πιθανόν τη θέση του στην Βουλή. Συνεπώς το βάρος πέφτει στους υπόλοιπους που αναγκάζονται να πληρώνουν υπέρογκα ποσά με την κοινή γνώμη να τους καταδικάζει επειδή φοροδιαφεύγουν.

Αν δεν αλλάξει αυτή η νοοτροπία δεν πάμε πουθενά. Δεν μπορεί να υπάρχουν νέοι που ψηφίζουν κρατιστικά κόμματα όπως ο Ανταρσύα, το ΚΚΕ, Βαρουφάκη και Κωνσταντοπούλου. Έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε ένα κεντροαριστερό κόμμα (ΝΔ) φιλελεύθερο και τα φιλελεύθερα να μην συγκεντρώνουν 2%. Δεν μπορεί να μιλήσει κανένας για δίδακτρα στα δημόσια πανεπιστήμια και χρέωση στην πρωτοβάθμια περίλθαψη γιατί θα θεωρηθεί φασίστα.

Στο θέμα μας δεν νομίζω ότι κρίνει κάποιος αρνητικά αυτόν που πάει να δουλέψει στο εξωτερικό. Το αντίθετο συμβαίνει. Υπάρχει μισοτοπικισμός στη χώρα μας και οι περισσότεροι νέεοι έχουν ως σκοπό να την κάνουν για έξω.

Σωστά αυτά που λες αλλά το κύριο πρόβλημα είναι η νοοτροπία των Ελλήνων. Οι έλληνες επιχειρηματίες κοιτάν με πορδές να βάψουν αυγά. Στα 25 σου πρέπει να χεις μεταπτυχιακά, διδακτορικά, 5 χρόνια προυπηρεσία, 8 γλώσσες προγραμματισμού για να πάρεις τη σουπερ θέση των 800 ευρώ. Και να λες κι ευχαριστώ, γιατι η ανεργία είναι στο 25%, αν δεν σαρέσει θα πάρω κάποιον άλλο.

Και υπάρχουν δυστυχώς νέοι που είναι πρόθυμοι να δουλέψουν γι αυτούς τους καραγκιόζηδες γιατί δεν έχουν άλλη επιλογή (άλλοι λόγω προσωπικων προβλημάτων δεν μπορούν να φύγουν στο εξωτερικό κλπ). Και χαίρεται μετά ο καραγκιόζης που με τα ψίχουλα που έδωσε βρήκε ενα πολύ καλό match. Και πρέπει να είσαι αποδοτικός για να μη σε απολύσω. Κι όταν η εταιρία πάει καλά μην περιμένεις μπόνους, it is your job. Οταν δεν πάει καλά όμως θα κάνουμε ενα pay cut. Γιατί ως γνωστόν, στα εύκολα μόνοι μας, στα δύσκολα μαζί.

 

[nPb]

Ετσι οπως τα λες ειναι. Δυστυχως η χωρα προτιμα να καταστρεψει τη ζωη των νεων ανθρωπων για να συνεχισει να πληρωνει τους παχουλους μισθους των συνταξιουχων (που δεν ειναι παραγωγικοι) και των ΔΥ> 50 ετων. Το θεμα ειναι οτι με αυτον τροπο δεν υπαρχει φως στο τουνελ. Μια ολοκληρη γενια θα χαθει και το ερωτημα ειναι ποιοι θα μεινουν εν τελει σε αυτη τη χωρα μετα απο 20 χρονια περιπου.

Νομίζω ότι η γενιά του πολυτεκνείου έχει εξασφαλίσει και τα δισέγγονά της για να μην δουλέψουν ποτέ. Λίγο το κόμμα, λίγο τα εφάπαξ, λίγο τα κλεμμένα του δημοσίου-μαζί τα χέσαμε, λίγο οι παπούδες, λίγο οι γκόμενες, λίγο το κοινωνικό μέρισμα, λίγο το ένα, λίγο το άλλο θα περάσουν τα 20 χρόνια. Εδώ πέρασαν 180 χρόνια και είμαστε ακόμη cool. Συνεπώς αυτοί οι άνθρωποι κατά 20 χρόνια μεγαλύτεροι θα λένε τα ίδια πράγματα. Θα συμφωνούν ότι οι νέοι του 2040 δεν θα βρίσκουν εύκολα δουλειά. Τι άλλο θα περίμενες να δεις; Πόση αυταπάτη ποια;

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 4 Μαΐου 2020

H φράση-εθνική κατάρα: "Με τον ένα ή άλλο τρόπο, κανείς μπορεί να ζήσει στην Ελλάδα το μύθο του" δύσκολα φεύγει από τον Έλληνα. Είναι κάτι σαν κληροδότημα από τη μια γενιά στην επόμενη. Είδες ποια λέξη έγραψα; Μύθο..συνεπώς ζούμε με προσωπικούς μύθους και ονειρώξεις αρνούμενοι την πραγματικότητα γιατί θα πρέπει να γίνει εμφύλιος διαφορετικά.

 

[panagiotis econ]

Να τος και ο δημιουργιας ξανά. Μόνο σε μπανανίες ή πλούσιες χώρες υπάρχουν διδάκτρα στα πανεπιστήμια. Με αυτά που λέτε ούτε οι νεοφιλελερες δε σας ψηφίζουν. Πως θα μετατρέψεις μια μη παραγωγική ώρα σε νεοφιλελεύθερη; Ξέρεις ότι αυτό σημαίνει Κολομβίας στην καλύτερη; Έχετε βαλθεί να αφανίσετε την πατρίδα μας από τον χάρτη εσείς. Οι αριστεροί θα δώσουν την λύση στην μπανανία

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 4 Μαΐου 2020

Στην Σουηδία όμως ο κατώτατος φτάνει στον Σουηδία για να την βγάλει το μήνα. Στην μπανανία αν δεν έχεις μια καλή θέση δεν πρόκειται να κανεις οικογένεια ποτέ ούτε δικό σου σπίτι. Γενικά αν ο κατώτατος με βάση τα σημερινά δεδομένα δεν πει 900 ευρώ δεν αλλάζει τίποτα στην χώρα Μ. Απλα ανακύκλωση μιζέριας

Αυτό είναι δικό σου συμπέρασμα από σπουδές στο εξωτερικό όπου δεν πλήρωσες ή λες ό,τι ακούς?

 

[Κλημεντίνη]

Eμένα αυτό που με ενοχλεί είναι ότι την αλήθεια την αποκαλούμε μελό ιστορία. Μήπως γιατί αν τη δεχτούμε την πραγματικότητα θα σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουν οι νοοτροπίες από τη μια μέρα στην άλλη; Δεν μίλησα ποτέ ότι η ζωή στο εξωτερικό είναι μια ουτοπία ή ότι εκεί μοιράζουν τα λεφτά. Όμως μια προσπάθεια κάνει καλό ειδικά σε μια εποχή που υπάρχει το διαδίκτυο, οι αποστάσεις έχουν μικρύνει και η μετακίνηση γίνεται εύκολα. Συμφωνώ ότι σε άλλες χώρες έχουν άλλη νοοτροπία, κάτι που λαοί αυτών των χωρών λένε και για μας. Ότι έχουμε άλλη νοοτροπία. Ακατανόητη νοοτροπία ίσως. Τελευταία βλέπω πολλούς Αυστριακούς νέους να θέλουν να πάνε να ζήσουν στην Ισπανία επειδή πιστεύουν ότι εκεί οι άνθρωποι είναι πιο ευτυχισμένοι και ζεστοί από την Αυστρία. Βέβαια αμέσως το διαχωρίζουν στο θέμα της δουλειάς. Βλέπεις πώς σκέφτονται; Άλλο η δουλειά και άλλο η προσωπική ζωή.

Στην Ελλάδα νομίζω είμαστε πολύ συναισθηματικοί σε όλα μας με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να βλέπουμε τα πράγματα από απόσταση. Σήμερα, μια καθημερινή μέρα στη Σουηδία, η ζωή έχει ξεκινήσει από τις 6 το πρωί, που ο κόσμος πήγε για δουλειά. Ό,τι κάνουν, το κάνουν μέχρι τις 12. Στην Ελλάδα τι ώρα ξεκινάει ο εργασιακός βίος; Στην Πάτρα κατά τις 10-11 το πρωί δεν βρίσκεις ελεύθερο τραπέζι σε καφετέριες και οι ηλικίες είναι από 20 έως 55 ετών. Τι δουλειές κάνουν όλοι αυτοί που πάνε για καφέ εν ώρα δουλειάς; Ο 18χρονος Σουηδός μπορεί να καθαρίζει σκάλες πολυκατοικίας τις 9 το πρωί επειδή είναι η δουλειά του. Την κάνει με απίστευτο επαγγελματισμό. Ωωωω τάπα για τον Έλληνα συνομήλικο...που ψάχνει για διδακτορικό στην Βιομαλακία για να μην μείνει άνεργος και να μην γίνει καθηγητής.

Ότι υπάρχει διαφορά νοοτροπίας υπάρχει αλλα η σύγκριση που κάνεις ως προς την θέληση για εργασία ειναι αδικη .
Στη Σουηδία ο Σουηδός δεν καθαρίζει σκαλες.
Δεν θα βρεις εταιρια καθαρισμού με Σουηδούς όντως να ζουν βγάζουν λεφτά απο αυτο.
Ολες οι εταιρείες έχουν μετανάστες.
Ηδη συγγενής μου που πήγε χωρις πτυχίο κατευθείαν επειδή είχε προσωπικό αριθμό απο καθαριστής εγινε οδηγός στην εταιρία.
Επίσης ο ίδιος συγγενής μου με αυτή τη δουλειά του καθάριστη το καλοκαίρι εχει λεφτά να παει διακοπές.Αυτα στην Ελλαδα που ;
Οι φοιτητές στη Σουηδία περαν οτι κάνουν 3 χρόνια bachelor κι μετα έχουν σίγουρα δουλειά , ακομα και κατα την διάρκεια των σπουδών τούς μπορούν να κάνουν ενα σωρο δουλειές για φοιτητές.
Ο Σουηδός αμα τον φερεις στην Ελλαδα οχι σκαλες δεν θα καθάριζε αλλα ουτε καφε θα σέρβιρε για 3 ευρώ την ωρα.
Όντως λογω νοοτροπίας οι νεοι γίνονται ανεξαρτητα πολυ πιο γρήγορα αλλα ας μην αγνοούμε οτι υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθηκες σε αυτο .
Εξ ου και βλέπεις παντου νεες μητέρες.
Είναι παρα πολυ συνηθισμένο άνθρωποι στα 25,26 να παντρεύονται κι να κανουν παιδιά.

 

[nPb]

Ότι υπάρχει διαφορά νοοτροπίας υπάρχει αλλα η σύγκριση που κάνεις ως προς την θέληση για εργασία ειναι αδικη .
Στη Σουηδία ο Σουηδός δεν καθαρίζει σκαλες.
Δεν θα βρεις εταιρια καθαρισμού με Σουηδούς όντως να ζουν βγάζουν λεφτά απο αυτο.

Όντως λογω νοοτροπίας οι νεοι γίνονται ανεξαρτητα πολυ πιο γρήγορα αλλα ας μην αγνοούμε οτι υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθηκες σε αυτο .
Εξ ου και βλέπεις παντου νεες μητέρες.
Είναι παρα πολυ συνηθισμένο άνθρωποι στα 25,26 να παντρεύονται κι να κανουν παιδιά.

Σε κανένα Πανεπιστήμιο του κόσμου δεν εγγυώνται δουλειές μετά το πτυχίο. Όλοι οι νέοι παντού τραβάνε λούκι μέχρι να βρουν κάποια δουλειά, έστω και πρακτική. Το γεγονός ότι ενθαρρύνονται οι πρακτικές από μικρή ηλικία ναι, σε αυτό θα συμφωνήσω λόγω της διαφορετικής εργατικής νομοθεσίας που έχουν.

Επειδή είσαι μικρότερη από μένα και δεν πρόλαβες την λοβοτομή στα Πανεπιστήμια της περιόδου 2002-2010, θα σου πω μόνο τούτο: η Ελλάδα τότε ζούσε σε ένα ροζ διαγαλαξιακό σύννεφο με κυβερνητική "γραμμή" ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στα Πανεπιστήμια να πλασάρεται η νοοτροπία των συχνών απεργιών, των σπουδών με πολλά χρόνια επειδή οι φοιτητές έπρεπε να κάνουν καταλήψεις με την πρώτη ευκαιρία, και οι δε καθηγητές Πανεπιστημίου στην απόχρωση ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕμλ να περνάνε το μήνυμα έναντια στο κεφάλαιο. Μάλιστα έτυχε να καταργούν και μαθήματα επειδή το περιεχόμενό τους ήταν αρκετά δεξιό άσχετα αν αυτή η κίνηση μας πήγαινε 200 χρόνια πίσω. Δεν υπήρχε καμία επαφή με την τότε Ευρώπη. Στην Ευρώπη το 2009 ξεκινούσε η εποχή των Data Sciences και το Πανεπιστήμιο Πατρών σαν επίσημος ακαδημαϊκός φορέας ζούσε στο 1950 με εγκάθετους Σταλινοφασίστες καθηγητές (με αμφιλεγόμενη παρουσία και τρόπο διορισμού). Oι περισσότεροι από δαύτους τώρα είναι συνταξιούχοι ή Κινάλ (το βούλωσαν το αριστεριλίκι γιατί δεν τραβάει άλλο σύμφωνα με τις εντολές που παίρνουν). Τα μαζικά κοψίματα στα μαθήματα ήταν μικροπολιτική να διατηρούν τους φοιτητές στα Πανεπιστήμια για να φαίνεται ότι η Ελλάδα είχε χαμηλή ανεργία. Το τι κωλόμπαρο και πουτανομάγαζο επιβίωσε δεν λέγεται λόγω φοιτητικής ζωής επ' αορίστου.

Ιδιαίτερα δε, οι πιο σκληροπυρηνικοί ήταν όσοι είχαν σπουδάσει στις ΗΠΑ, οι οποίοι το έπαιζαν πιο αριστεροί και από την άκρα αριστερά αλλά με μαύρο τζιπ mercedes στη σχολή (αχχχ η κακιά δυτική Γερμανία). Έτσι κατά τη διάρκεια της φοιτητικής ζωής δεν υπήρχε αίσθηση πραγματικότητας, υπήρχε άφθονο δούλεμα στους φοιτητές και φυσικά ποτέ δεν έγινε συζήτηση τι δουλειά θα κάνουμε μόλις το πάρτι τελειώσει από κανένα μέλος ΔΕΠ και καμία παράταξη που κόπτονταν για το καλό του μέσου φοιτητή-άνεργου-και συνταξιούχου.

Τώρα που πετυχαίνω κανέναν καθηγητή στο δρόμο, αν με θυμάται, μου το γυρίζει το τροπάριο ότι έτρεφαν αυταπάτη με την "αριστερά" και ότι ναι μεν αλλιώτικα και ότι απλά λυπάται που είμαστε άνεργοι με πτυχίο. Ότι ήθελα να βοηθήσουν τα νιάτα, ότι δεν φαντάζονταν ότι η Ελλάδα θα ήταν σε μνημόνια και λοιπές δικαιολογίες των οπισθίων. Τι να το κάνω τώρα όμως...Αν είναι να περιμένω άλλα 50 χρόνια για να πετύχω στο δρόμο κανέναν καθηγητή Λιόλιο της Κατακουζήνας ετοιμοθάνατο να μου λέει ότι είχε και αυταπάτες με τον Κούλη, καλύτερα να αλλάξω από τώρα υπηκοότητα.

 

[panagiotis econ]

Δεν τραβανε όλοι οι νέοι λούκι. Στα σοβαρά πανεπιστήμια σοβαρών κρατών η είσοδος σου στο πανεπιστήμιο είναι το εισητήριο της επιτυχίας σου. Ηδη πριν καν αποφοιτήσεις υπάρχουν δουλείες που σε τσιμπάνε για καλοκαιρινή πρακτική και μόλις αποφοιτήσεις σου προσφέρουν κανονική θέση. Οπως είπα και πριν, όλοι οι Ισπανοί φίλοι μου βρήκαν άμεσα δουλειά. Για τους Γερμανούς δεν το συζητάω καν, οι τύποι είχαν κλείσει συμβόλαια ήδη από το πρώτο τρίμηνο του μεταπτυχιακού. Το ίδιο και οι Ιταλοί αλλά και οι Ινδοί.

Ενώ εγώ, σε όσες αιτήσεις έκανα στην Ελλάδα οι θεοί ούτε καν μου απάντησαν. Δεν μπήκαν καν στον κόπο να μου ρίξουν άκυρο, απλά δεν μου απάντησαν ποτέ. Τι καθόμαστε και συζητάμε τώρα για την Ελλάδα.

Πιο εύκολα θα δεις γαιδούρι να τρέχει παρά την Ελλάδα να πηγαίνει μπροστά.

 

[nPb]

Δεν τραβανε όλοι οι νέοι λούκι. Στα σοβαρά πανεπιστήμια σοβαρών κρατών η είσοδος σου στο πανεπιστήμιο είναι το εισητήριο της επιτυχίας σου. Ηδη πριν καν αποφοιτήσεις υπάρχουν δουλείες που σε τσιμπάνε για καλοκαιρινή πρακτική και μόλις αποφοιτήσεις σου προσφέρουν κανονική θέση. Οπως είπα και πριν, όλοι οι Ισπανοί φίλοι μου βρήκαν άμεσα δουλειά. Για τους Γερμανούς δεν το συζητάω καν, οι τύποι είχαν κλείσει συμβόλαια ήδη από το πρώτο τρίμηνο του μεταπτυχιακού. Το ίδιο και οι Ιταλοί αλλά και οι Ινδοί.

Ενώ εγώ, σε όσες αιτήσεις έκανα στην Ελλάδα οι θεοί ούτε καν μου απάντησαν. Δεν μπήκαν καν στον κόπο να μου ρίξουν άκυρο, απλά δεν μου απάντησαν ποτέ. Τι καθόμαστε και συζητάμε τώρα για την Ελλάδα.

Πιο εύκολα θα δεις γαιδούρι να τρέχει παρά την Ελλάδα να πηγαίνει μπροστά.

Έστειλα και εγώ σε αγγελίες εργασίας στην Αθήνα και δεν μπήκαν στον κόπο ούτε ένα ευχαριστώ να μου πουν. Η αδιάφορία τους προς απάντησή μου. Καλά να πάθω. Τραβάνε λούκι και στο εξωτερικό επειδή και εκεί υπάρχει κορεσμός σε κάποιες επιστήμες (κυρίως σε θεωρητικές κλπ) αλλά όχι στα μεγέθη της Ελλάδας. Σκεφτείτε ότι η περιοχή που μένω έχει ανεργία 14% και η λοιπή Σουηδία 6%, αλλά η Ελλάδα πάνω από 40%. Τα ποσοστά αυτά για μια Σουηδία αποτελούν κυβερνητικό πονοκέφαλο. Στην Ελλάδα, επικρατεί ύπνος και εντατική δουλειά με σηκωμένα μανίκια από την Κεραμέως. Όλοι δουλεύουν με σηκωμένα μανίκια...είπε ο Κούλης. Σεμνότητα και ταπεινότητα έλεγε και ο Καραμανλής, μανίκια-τράβηγμα αυτιών και ο Τσίπρας, και γενικά το δούλεμα πάει σύννεφο.

Όσο καλή διάθεση να έχει ο καλύτερος μαθητής που περνάει στη Φιλολογία Αθήνας, πού διάολε να βρει δουλειά με τέτοια ποσοστά ανεργίας; Χρειάζεται κάποια λογική η τελική απόφαση τι θα σπουδάσει κάποιος στην Ελλάδα ή αν αξίζει γενικά να σπουδάσει; Δεν έχω δει ακόμη αυτήν την απορία από Έλληνες γονείς. Παρά μόνο ανοίγουν νέα Τμήματα και τρέχουν νέες γενιές μαθητών να σπουδάσουν, δίνοντας θετική απάντηση στην μικροπολιτική της πολιτείας.

 

[nPb]

Eπανέρχομαι στο θέμα. Πλέον έχω διοριστεί ως έμμισθος επιστημονικός συνεργάτης (40 ώρες / βδομάδα) σε ομοσπονδιακό Γερμανικό Πανεπιστήμιο με σαφή προοπτική διδακτορικής διατριβής εντός χρονικού πλαισίου (παράλληλη εργασία) με σκοπό να επεκτείνω την παραμονή μου και να εξελιχθώ ακαδημαϊκά. Οι ευχές και οι λεπτομέρειες μέσω προσωπικού μηνύματος. Για μια τέτοια κομβική επιλογή στη ζωή μου, θα μπορούσα να κάνω ένα πάρτι και να καλέσω όλο το φόρουμ, ειδικά όσους έχω μια υποτυπώδη επικοινωνία. Ένα μεγάλο ευχαριστώ θα το δώσω στη Λένω και στη Ρεβέκκα.

Σε αυτή την απόφαση είμαι συνειδητοποιημένος πλέον και ώριμος ηλικιακά να στηρίξω μια τέτοια επιλογή ζωής χωρίς την ανωριμότητα από το σύνδρομο του πτυχιούχου. Η θέση προσφέρει πολύ καλές προοπτικές για προσωπική και επαγγελματική πρόοδο και πάλι το ευρύτερο σόι, περίγυρος και λοιποί γύπες, άρχισαν σχόλια, αλλά με έμμεσες σπόντες (κοντά στα συγχαρητήρια).

Με κουράζει ειλικρινά να εξηγώ τι κάνω στη ζωή μου, ή να απαντώ σε απορίες γιατί και πως ή να έχω έτοιμη απάντηση όταν μου λένε ότι κάτι είναι δύσκολο ειδικά άσχετοι άνθρωποι. Δεν καταλαβαίνω γιατί η δουλειά σε μια εταιρία θα ήταν καλύτερη ή τελοσπάντων ποιες είναι "εύκολες" λύσεις στη ζωή για να μαζεύουμε λεφτά με κουτάλες. Από την σύντομη εμπειρία μου στον ιδιωτικό τομέα του εξωτερικού, δεν θεωρώ ότι ζούμε σε μια εποχή που υπάρχει εργασιακή ηθική και εξασφάλιση όπως την εννοούν στην αριστερή Ελλάδα της μόνιμης ύφεσης. Στην Ελλάδα λόγω των πουθενατζήδων παπατζήδων που κοροϊδεύουν τον εαυτό τους για μια 5ετία με δουλειές του ποδαριού, έχουμε μάθει να στήνουμε στον τοίχο ή στο περιθώριο όποιον κοιτάζει να κάνει κάτι διαφορετικό, ή να εργάζεται για μια τέτοια επιλογή σκληρά και αθόρυβα για πολλά χρόνια χωρίς να το παίζει πόζερας κόπρος στα κοινωνικά δίκτυα και υπερδίκτυα με κωλοφιλίες.

Ως άνθρωπος είμαι αρκετά λιτοδίαιτος καταναλωτικά εκ πεποιθήσεως και περισσότερο ικανοποιούμαι με απλά πράγματα και όχι με ένα ακριβό αμάξι ή ένα ακριβό άδειο σπίτι από ανθρώπους αλλά γεμάτο με έπιπλα. Το λέω αυτό γιατί οι περισσότεροι γνωστοί ή μη, την πρώτη κουβέντα που λένε μετά το μπράβο κλπ, είναι πόσα λεφτά θα παίρνω. Λες και η δουλειά είναι μόνο λεφτά και αραλίκι. Πλέον σκέφτομαι να απαντώ: όσα χωράει η τρύπα σου πίσω.

Εσείς πώς θα αντιδρούσατε σε μια τέτοια περίπτωση; Πώς θα διαχειριζόσασταν μια τέτοια όμορφη περίοδο αναμονής ώστε να μην την "λερώνουν" άνθρωποι με μίζερα σχόλια; Γιατί θα πρέπει να έμενα Ελλάδα για να ψάξω κάτι αόριστο και ασαφές; Ενώ ουσιαστικά όσοι το λένε αυτό, κοιτάζουν μόνο την πάρτη τους στην τελική.

 

[Viedo]

Μόνο εμένα, μάλλον, η οικογένεια μου προτιμούσε/προτιμάει να μείνω εκτός Ελλάδας και είναι υπέρ αυτής της αποφάσης. Συνήθως, ακούω σχόλια του τύπου να γυρίσεις στην Ελλάδα να κάνεις τι; Μια χαρά είσαι εκεί που βρίσκεσαι... Αν ήταν κάτι, που με ενδιαφέρει εννοείται θα το ακολουθούσα και αν καταλαβαίνω σωστά σού αρέσει ιδιαιτέρως αυτός ο τομέας απασχόλησης!

Στον προβληματισμό για το πώς θα διαχειριζόμουν την κατάσταση για να μην με ενοχλεί. Δεν μπορώ να ελέγξω το τι θα πουν, τι θα ρωτήσουν ή πώς τοποθετούν στην αξιακή τους πυραμίδα τα διάφορα πράγματα της ζωής. Αυτό που μπορώ να ελέγξω είναι να μην μιλάω πολύ με τα συγκεκριμένα άτομα ή αν μιλάω να μην αναφέρομαι σε αυτά τα ζητήματα. Κοινώς, όταν κάτι μάς χαλάει την ψυχική μας ηρεμία, απομακρυνόμαστε!

Στο ερώτημα «Γιατί θα πρέπει να έμενα Ελλάδα για να ψάξω κάτι αόριστο και ασαφές;» ρητορικό θα το έλεγα, καθώς δεν βρίσκω κανένα λόγο ουσιαστικό, πέρα από επιλογές με έντονο συναισθηματικό στοιχείο (μένω για την οικογένεια, παρέα) για να αποφασίσει να μείνει κάποιος στην Ελλάδα, αν στο εξωτερικό έχει περισσότερες προοπτικές.

Γενικά, πάντως, ζούμε σε έναν κόσμο όπου το χρήμα έχει την τιμητική του θέση, διαδραματίζει κυρίαρχο ρόλο στη ζωή μας και η ευτυχία, η επιτυχία, η αναγνώριση υπολογίζονται με όρους $, δυστυχώς! Να αναφέρω ένα περιστατικό σημερινό, το μεσημέρι έγινε. Ήμουν με τη φίλη μου στο αυτοκίνητο, και πηγαίναμε να τακτοποιήσουμε μια υποχρέωση. Ήταν κάποιες χιλιάδες ευρώ η υποχρέωση και τα είχαμε σε μετρητά, και τα άφησα στο ταμπλό του αυτοκινήτου τη δεσμίδα με τα χαρτονομίσματα και μού λέει «Απλά χαρτιά είναι χρωματιστά, και με αυτά μπορούμε να κάνουμε τόσα πράγματα, τι αξία δίνουμε στο χαρτί». Το θυμήθηκα, όταν διάβαζα αυτό που έγραψες για τα χρήματα που σε ρωτάνε.

Εσύ φρόντισε να χαρείς με τον τρόπο που αντιπροσωπεύει καλύτερα την προσωπικότητά σου και να μείνεις στην Γερμανία

 

[paskmak]

Eπανέρχομαι στο θέμα. Πλέον έχω διοριστεί ως έμμισθος επιστημονικός συνεργάτης (40 ώρες / βδομάδα) σε ομοσπονδιακό Γερμανικό Πανεπιστήμιο με σαφή προοπτική διδακτορικής διατριβής εντός χρονικού πλαισίου (παράλληλη εργασία) με σκοπό να επεκτείνω την παραμονή μου και να εξελιχθώ ακαδημαϊκά. Οι ευχές και οι λεπτομέρειες μέσω προσωπικού μηνύματος. Για μια τέτοια κομβική επιλογή στη ζωή μου, θα μπορούσα να κάνω ένα πάρτι και να καλέσω όλο το φόρουμ, ειδικά όσους έχω μια υποτυπώδη επικοινωνία. Ένα μεγάλο ευχαριστώ θα το δώσω στη Λένω και στη Ρεβέκκα.

Σε αυτή την απόφαση είμαι συνειδητοποιημένος πλέον και ώριμος ηλικιακά να στηρίξω μια τέτοια επιλογή ζωής χωρίς την ανωριμότητα από το σύνδρομο του πτυχιούχου. Η θέση προσφέρει πολύ καλές προοπτικές για προσωπική και επαγγελματική πρόοδο και πάλι το ευρύτερο σόι, περίγυρος και λοιποί γύπες, άρχισαν σχόλια, αλλά με έμμεσες σπόντες (κοντά στα συγχαρητήρια).

Με κουράζει ειλικρινά να εξηγώ τι κάνω στη ζωή μου, ή να απαντώ σε απορίες γιατί και πως ή να έχω έτοιμη απάντηση όταν μου λένε ότι κάτι είναι δύσκολο ειδικά άσχετοι άνθρωποι. Δεν καταλαβαίνω γιατί η δουλειά σε μια εταιρία θα ήταν καλύτερη ή τελοσπάντων ποιες είναι "εύκολες" λύσεις στη ζωή για να μαζεύουμε λεφτά με κουτάλες. Από την σύντομη εμπειρία μου στον ιδιωτικό τομέα του εξωτερικού, δεν θεωρώ ότι ζούμε σε μια εποχή που υπάρχει εργασιακή ηθική και εξασφάλιση όπως την εννοούν στην αριστερή Ελλάδα της μόνιμης ύφεσης. Στην Ελλάδα λόγω των πουθενατζήδων παπατζήδων που κοροϊδεύουν τον εαυτό τους για μια 5ετία με δουλειές του ποδαριού, έχουμε μάθει να στήνουμε στον τοίχο ή στο περιθώριο όποιον κοιτάζει να κάνει κάτι διαφορετικό, ή να εργάζεται για μια τέτοια επιλογή σκληρά και αθόρυβα για πολλά χρόνια χωρίς να το παίζει πόζερας κόπρος στα κοινωνικά δίκτυα και υπερδίκτυα με κωλοφιλίες.

Ως άνθρωπος είμαι αρκετά λιτοδίαιτος καταναλωτικά εκ πεποιθήσεως και περισσότερο ικανοποιούμαι με απλά πράγματα και όχι με ένα ακριβό αμάξι ή ένα ακριβό άδειο σπίτι από ανθρώπους αλλά γεμάτο με έπιπλα. Το λέω αυτό γιατί οι περισσότεροι γνωστοί ή μη, την πρώτη κουβέντα που λένε μετά το μπράβο κλπ, είναι πόσα λεφτά θα παίρνω. Λες και η δουλειά είναι μόνο λεφτά και αραλίκι. Πλέον σκέφτομαι να απαντώ: όσα χωράει η τρύπα σου πίσω.

Εσείς πώς θα αντιδρούσατε σε μια τέτοια περίπτωση; Πώς θα διαχειριζόσασταν μια τέτοια όμορφη περίοδο αναμονής ώστε να μην την "λερώνουν" άνθρωποι με μίζερα σχόλια; Γιατί θα πρέπει να έμενα Ελλάδα για να ψάξω κάτι αόριστο και ασαφές; Ενώ ουσιαστικά όσοι το λένε αυτό, κοιτάζουν μόνο την πάρτη τους στην τελική.

Εσυ δεν θα ξεκινούσες σαν καθηγητής στη Σουηδία;

 

[Guest 699855]

Πώς θα διαχειριζόσασταν μια τέτοια όμορφη περίοδο αναμονής ώστε να μην την "λερώνουν" άνθρωποι με μίζερα σχόλια;

Αδιαφορώντας Νίκο μου, απλά αδιαφορώντας!
΄Ισως και κρυφογελώντας αφού τόσο εσύ όσο και όλοι μας αντιλαμβανόμαστε από πού προέρχονται αυτά τα σχόλια!
Η ζήλια είναι κάτι σύνηθες από ανθρώπους που δεν πέτυχαν αυτά που ήθελαν είτε επειδή δεν τα κατάφεραν είτε επειδή δεν προσπάθησαν καν.
Τους τσούζει η επιτυχία του άλλου!
Εγώ λέω ας τους τσούζει! Δικό τους πρόβλημα!
Αν ήθελαν να βρίσκονται στη θέση σου, ας έβαζαν το κεφάλι κάτω και ας πάλευαν όσο πάλεψες εσύ για να φτάσεις σ΄αυτό το σημείο (και εγώ ξέρω πόσο πάλεψες και τι υπομονή και επιμονή έδειξες και σε συγχαίρω γι΄ αυτό).
Μην επιτρέψεις σε κανέναν να σπιλώσει τη χαρά σου!
Δεν αξίζει τον κόπο!
Δικαιούσαι με το παραπάνω να την απολαύσεις όσο περισσότερο και όσο εντονότερα μπορείς!
Να ξέρεις ότι είμαι πολύ περήφανη για σένα!

 

[Μάρκος Βασίλης]

Εσείς πώς θα αντιδρούσατε σε μια τέτοια περίπτωση; Πώς θα διαχειριζόσασταν μια τέτοια όμορφη περίοδο αναμονής ώστε να μην την "λερώνουν" άνθρωποι με μίζερα σχόλια; Γιατί θα πρέπει να έμενα Ελλάδα για να ψάξω κάτι αόριστο και ασαφές; Ενώ ουσιαστικά όσοι το λένε αυτό, κοιτάζουν μόνο την πάρτη τους στην τελική.

Την κακεντρέχεια απλά να την αγνοείς. Σε τελική ανάλυση, αν εσύ είσαι εντάξει με τις επιλογές σου εσωτερικά, τι σε νοιάζει αν θέλει ο τάδες να βγάλει την κακία του; Δικό του πρόβλημα - γνώμη μου, τέτοιους ανθρώπους να τους κρατάς και λίγο μακριά, αν αυτό το κάνουν γενικά και αποτελεί στάση ζωής. Εσύ κάνεις τις επιλογές σου, ζεις τη ζωή σου και δε σε νοιάζει τι θα σου πουν. Ούτε την απόρριψή τους ούτε την επιβεβαίωσή τους έχεις ανάγκη, άλλωστε.

 

[nPb]

Μόνο εμένα, μάλλον, η οικογένεια μου προτιμούσε/προτιμάει να μείνω εκτός Ελλάδας και είναι υπέρ αυτής της αποφάσης. Συνήθως, ακούω σχόλια του τύπου να γυρίσεις στην Ελλάδα να κάνεις τι; Μια χαρά είσαι εκεί που βρίσκεσαι... Αν ήταν κάτι, που με ενδιαφέρει εννοείται θα το ακολουθούσα και αν καταλαβαίνω σωστά σού αρέσει ιδιαιτέρως αυτός ο τομέας απασχόλησης!

Eννοείται ότι χαίρομαι την περίσταση και πραγματικά νιώθω ότι μπαίνω σε μια τάξη με άλλους ρυθμούς, άλλες σκέψεις και άλλο μέλλον. Νομίζω ότι είναι από τις λίγες φορές στη ζωή μου που καλούμαι να διαχειριστώ αποφάσεις ζωής: ή προχωράς ή κάνεις αυτό που οι άλλοι προτείνουν αλλά δεν ακολουθούν εκείνοι. Είναι πραγματικά απίστευτο πως οι άνθρωποι αρέσκονται να πιπιλίζουν μυαλά με απόψεις που οι ίδιοι δεν τις επιδιώκουν να τις ακολουθήσουν. Εδώ τι λέει η ψυχολογία;

Στον προβληματισμό για το πώς θα διαχειριζόμουν την κατάσταση για να μην με ενοχλεί. Δεν μπορώ να ελέγξω το τι θα πουν, τι θα ρωτήσουν ή πώς τοποθετούν στην αξιακή τους πυραμίδα τα διάφορα πράγματα της ζωής. Αυτό που μπορώ να ελέγξω είναι να μην μιλάω πολύ με τα συγκεκριμένα άτομα ή αν μιλάω να μην αναφέρομαι σε αυτά τα ζητήματα. Κοινώς, όταν κάτι μάς χαλάει την ψυχική μας ηρεμία, απομακρυνόμαστε!

Στο ερώτημα «Γιατί θα πρέπει να έμενα Ελλάδα για να ψάξω κάτι αόριστο και ασαφές;» ρητορικό θα το έλεγα, καθώς δεν βρίσκω κανένα λόγο ουσιαστικό, πέρα από επιλογές με έντονο συναισθηματικό στοιχείο (μένω για την οικογένεια, παρέα) για να αποφασίσει να μείνει κάποιος στην Ελλάδα, αν στο εξωτερικό έχει περισσότερες προοπτικές.

Το πρόβλημα είναι νομίζω ότι ο κάθε άνθρωπος έχει μια έμφυτη περιέργεια να μαθαίνει τι κάνει ο άλλος και πόσο μάλιστα, όταν σε γνωρίζουν με δεσμούς συγγένειας, εκεί είσαι "υποχρεωμένος" να ενημερώνεις. Τότε αρχίζουν οι έμμεσες ερωτήσεις, τα συγκριτικά παραδείγματα με άλλους αόριστους που πέτυχαν στην Ελλάδα αλλά δεν ξέρουμε ποιοι είναι, μετά βρίζουμε και λίγο το σύστημα που έχουν παγώσει οι διορισμοί, ή αν έχει γίνει και κανένα σκάνδαλο και ο καιρός να περνάει σε γύψο. Πλέον με τις αεροπορικές μεταφορές, οι αποστάσεις έχουν "μηδενιστεί" έτσι ώστε ανα πάσα ώρα να βρίσκεται κανείς κοντά στα αγαπημένα του πρόσωπα.

Από μικρός έχω μάθει να μην θυσιάζω τη δουλειά για τον συναισθηματισμό (φίλους, παρέες) όχι με την έννοια της αντικοινωνικότητας αλλά ότι η δουλειά είναι πιο πάνω από φίλους. Αν είναι δυνατόν να μείνουμε άνεργοι προς χάρη κάποιας φιλίας ή έρωτα. Αυτό είναι ένα δείγμα παθητικής υποταγής ως προσωπικότητα σε άλλο άτομο.

Γενικά, πάντως, ζούμε σε έναν κόσμο όπου το χρήμα έχει την τιμητική του θέση, διαδραματίζει κυρίαρχο ρόλο στη ζωή μας και η ευτυχία, η επιτυχία, η αναγνώριση υπολογίζονται με όρους $, δυστυχώς! Εσύ φρόντισε να χαρείς με τον τρόπο που αντιπροσωπεύει καλύτερα την προσωπικότητά σου και να μείνεις στην Γερμανία

Ναι, το χρήμα έχει την τιμητική του θέση απλά η ζωή που θέλω να ζω, αν πιθανόν κάνω οικογένεια στο μέλλον, είναι απλή. Δεν κυνηγάω τόσο τη θέση στο εξωτερικό για την καριέρα όσο για την Ιθάκη που θα διανύσω: εικόνες, γνωριμίες με ανθρώπους κάποιας μόρφωσης, εμπειρίες, αναθεώρηση απόψεων, εξέλιξη ως άνθρωπος και φυσικά ένα περιβάλλον δημιουργίας μακρυά από τα "αχ και βαχ" του ΟΑΕΔ και της αναμονής για ένα καλύτερο μέλλον με προγράμματα του δήμου.

Θα πω την αμαρτία μου, γιατί θα σκάσω. Είμαι από μια οικογένεια που πορευόμαστε με το σταυρό στο χέρι, δηλαδή, ποτέ δεν είχαμε κάποια "γνωριμία" ούτε ζητήσαμε τόση δα χάρη από κανέναν εθνοπατέρα, ή πάσης φύσεως Κρούεζα. Έτσι αν και νομοταγείς με την έννοια της συνέπειας, μας έχουν όλοι φτυσμένους. Δεν μου πρότεινε κανείς τίποτα. Οπότε και πηγαίνω από τον δύσκολο δρόμο της ανηφόρας με όλα τα βαρίδια της κακής νοοτροπίας τριγύρω. Πιστεύω να υπάρχουν συνοδοιπόροι σε αυτή τη χώρα και φόρουμ.

Σε έναν δήμο όπως της Πάτρας που το 99% των κατοίκων πρόσκεινται στην αριστερά του βολευτισμού με αεροπαπατζήδικες δουλειές (καφετέριες, αθλητικές ενώσεις, παπαδικά σωματεία, παρασιτικά επαγγέλματα στην εκπαίδευση κλπ) και όλα στα κρυφά με την γνωστή ατάκα: "διανύουμε δύσκολες εποχές και οι νέοι είναι άνεργοι" (και οι ίδιοι βολεμένοι), φαντάζω εξωγήινος. Δεν έχω άκρες, δεν έχω γνωριμίες δεν έχω την πουστιά του Έλληνα να θέλω να το παίξω ιστορία με ψέματα. Έχω δουλέψει σκληρά στην επιστήμη μου, έχω καλό επιστημονικό προφίλ και νιώθω σιδηροδέσμιος να μην μπορώ να κάνω κάτι στην πόλη μου. Νιώθω ότι ζω σε μια κοινωνία που κινείται με άλλη λογική, αντίθετη της επιστημοσύνης και της παραγωγικής οικονομίας. Μιλάω για ολοκληρώματα και κατανοούν μόνο την πρόσθεση.

 

[Μάρκος Βασίλης]

Δε χρειάζεται να μηδενίζεις κάποιες καταστάσεις. Πράγματι, πολλά άτομα έχουν επιτύχει μένοντας στην Ελλάδα και στηρίζοντας την τοπική οικονομία. Αυτό δεν τα κάνει καλύτερα ή χειρότερα από τα άτομα που μένουν έξω και πετυχαίνουν εκεί. Απλά κάνουν διαφορετικές επιλογές ζωής. Επίσης, δεν είναι όλα τα άτομα που έχουν καφετέριες «ρεμπεσκέδες» και δε χρειάζεται ένας άνθρωπος να καταλαβαίνει «ολοκληρώματα» για να είναι πλούσιος εσωτερικά και καλλιεργημένος - και άρα να αντιλαμβάνεται τη σημασία της επιστήμης. Δε χρειάζεται να είμαστε όλοι οι άνθρωποι καρμπόν. Κάνεις εσύ μια επιλογή ζωής, τη στηρίζεις και μπράβο σου - και ντροπή, αντίστοιχα, και κρίμα σε όσα άτομα σε φθονούν/ψέγουν/ζηλεύουν κ.λπ.. Αλλά, δε χρειάζεται να μηδενίσεις όλες τις άλλες καταστάσεις απέναντί σου. Υπάρχουν κι αυτά που λες, δεν είναι όμως όλα έτσι. Για εμένα, δεν είναι καν τα περισσότερα έτσι.

 

[Scott]

Πρέπει να είχαμε μιλήσει μαζί για αυτό σε ένα άλλο thread,αλλά θα προσπαθήσω να δώσω την γνώμη μου,να πώ και την προσωπική μου εμπειρία και να δώσω μία άλλη πλευρά του γιατί έκατσα και κάνω "οποιαδήποτε" δουλειά.
Το γιατί μπορεί κάποιος να βλέπει την "φυγή στο εξωτερικό" ως αρνητική,όπως νομίζω πιστεύουν πολύ,υπάρχει μία πολύ απλή απάντηση: είναι η εύκολη λύση. Είναι εύκολη,βέβαια,μόνο για αυτούς που έχουν κάποιο πτυχίο και όχι για τον κοινό άνθρωπο.
Φυσικά,δεν πιστεύω πως το να θες να φύγεις έξω για οικονομικούς λόγους είναι κακό. Αυτό,βέβαια, δεν σημαίνει ότι όσοι επιλέγουν να μείνουν (άσχετα με το τί δουλειά κάνουν ή με το τι παίζει στην ζωή τους) είναι μίζεροι ή "χαζοί" που δεν άρπαξαν την ευκαιρία. Το να θες να επιλέξεις την καριέρα σου δεν είναι ,επίσης,κακό.
Προσωπικά,δεν μένω ούτε με τους γονείς μου,ούτε παίρνω κάποιο επίδομα (μπορώ αλλά δεν το βρίσκω δίκαιο,διότι είμαι ικανός εργασίας και έτσι θα στερούσε το δικαίωμα σε κάποιον που δεν είναι),και Ίσως η ζωή να μην είναι εύκολη στην Ελλάδα,αλλά υπάρχουν πολύ χειρότερα που έχω βιώσει σαν γιός μετανάστη (Όχι μόνο στην Ελλάδα) και σαν άνθρωπος γενικά (και θα συνεχίσω να βιώνω και για άλλα πολλά θέματα). Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ήρωα που έκατσα στην Ελλάδα,όμως νιώθω ότι έχω ένα σπίτι και ότι υπάρχει ένα μέρος που να νιώθω έτσι.
Για εμένα το "ότι κάτσει" δεν είναι μιζέρια ή ομαδικό κλάμα,είναι ο τρόπος που μεγάλωσα και δεν μ'αρέσει να τον σνομπάρο. Μου έχουν μάθει από μικρή ηλικία οι γονείς μου να μην απαξιώ το κάθε επάγγελμα που θα μου βγάλει λεφτά και θα με βοηθήσει όπως βοήθησε αυτούς.