Ψυχολογικές μεταπτώσεις

[Μάτθα45561]

Τελευταία αγχώνομαι χωρίς λόγο,κλαίω χωρίς αιτία μέσα στο μάθημα ή στο σπίτι,είμαι πιεσμένη χωρίς να έχει γίνει κάτι.Έχετε κι εσείς περάσει κάτι ανάλογο?Τι φταίει?Πώς μπορώ να το ξεπεράσω αυτό γιατί η κατάσταση έχει παραγίνει,και δε μπορώ να το σταματήσω παρ΄όλο που ξέρω πως η αισιοδοξία και η θετική ενέργεια είναι αυτό που χρειάζεται σε τέτοιες περιπτώσεις...είναι φυσιολογικό όλο αυτό?Θα με βοηθούσε πολύ η γνώμη σας.Ευχαριστώ!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[exc]

Διπολική Διαταραχή: https://www.psychiatry24x7.gr/bgdisplay.jhtml?itemname=bipolar_about

ΥΓ: Ανέφερα την διπολική διαταραχή ενδεικτικά και μόνο! Ψάξε και εσύ.
Αν δεις ότι αυτό που αισθάνεσαι δεν υποχωρεί, καλό θα ήταν να επισκευθείς κάποιον ειδικό. Δεν τα αφήνουμε αυτά τα πράγματα. Είναι πχ σα να πονάς το μάτι σου, δε θα πας στον ιατρό; (ρητορική η ερώτηση)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[JunKa]

Διπολική Δ-ι-α-τ-α-ρ-α-χ-ή; Δεν νομίζω. Μάρθα, είναι απόλυτα φυσιολογίκο να κλέει κάποιος για διάφορους λόγους, και είμαι σίγουρος ότι υπάρχει λόγος, αλλά να μην τον αντιλαμβάνεσαι συνειδητά. Άνχος, στρέςς κτλ είναι επίσης φυσιολογικά, σε κάποιο βαθμό, εφόσον αυτά επιμένουν τότε θα σε συμβούλευα να πας να το συζητήσεις με κάποιο ψυχολόγο. Μερικοί συνχέουν τον ψυχολόγο με το ψυχίατρο, αυτό δεν είναι αλήθεια, ότι δηλαδή πάει να πει πως είσαι τρελός. Κατά τη γνώμη μου, περνάς μια "φάση" της ζωής σου, και αυτό μπορεί να είναι οτιδήποτε, η οποία σου προκαλεί κατάθληψη. Σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα σου, δηλώνεις ότι συμβαίνει τον τελεύταιο καιρό και πιστεύω πως είναι ήπιας μορφής, οπότε να μην το αμελήσεις και να μιλήσεις με τους γονείς σου και να επισκεφτείτε εναν ψυχολόγο. Μην κάνεις το λάθος και δεν ζητήσεις βοήθεια γιατί πολύ φοβάμαι και να φάω τη γλώσσα μου αλλα κάποια στίγμη ξάνα στο μέλλον θα υποτροπιάσεις,χειροτερέψεις και από ότι βλέπω είσαι Β` λυκείου, και στην Γ` υπάρχεί πίεση,άνχος,στρέςς κτλ τα οποία δεν θα μπορέσεις να τα χειριστείς και θα πέσεις πραγματικά σε κατάθληψη και πίστεψε με, θα έρθει σε κακή στιγμή για το μέλλον σου, σκέψου ότι δεν θα περάσεις στις εξετάσεις, και θα το πρόβλημα θα συνεχίσει να υπάρχει και να σε βασανίζει. Γι' αύτο είναι πρέπει να το αντιμετόπισεις με τη βοήθεια κάποιου ψυχολόγου, τώρα που είναι ακόμα νώρις και μη φοβάσαι δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τον εγκέφαλο σου, αντίθετα από μόνο του το ότι αντιλαμβάνεσαι την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι και αναζητάς βοήθεια, σημαίνει οτι ο εγκέφαλος τα έχει 14. Αυτά στην περίπτωση που και εσύ πιστεύεις ότι έχεις κατάθληψη και οχι μια στεναχώρια ή θλήψη. Επίσης, δεν θέλω να βάζεις διάφορες ίδεες στο μυαλό σου, αυτες οι αλλαγές στη διάθεση σου μπορεί να είναι οφείλονται σε κάτι πολύ απλό όπως είναι οι ορμόνες, οι οποίες σε αυτές τις ηλικίες κάνουν party. Αυτά είχα να σου πω, εύχομαι να σαι πάντα καλά και.. don't worry, be happy.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Obscura]

Έι έι, ηρεμήστε εσείς οι δυο απάνω, δυο κουβέντες είπε η κοπελίτσα Η εφηβεία είναι κατά γενική ομολογία μία μαλακισμένη ηλικία αλλά από ό,τι έχω ψυλλιαστεί δεν είναι φάση, είναι η ζωή ολάκερη, πολύ πιθανό και η ζωή μετά την αποδημία μας από το μάταιο τούτο κόσμο!

Είναι φυσιολογικές και απολύτως αναμενόμενες οι υφέσεις στη διάθεση ακόμα και αν εκδηλώνονται τόσο γλαφυρά και απότομα. Τη μια στιγμή μπορείς να πλέεις σε πελάγη ευφορίας και την αμέσως επόμενη να γίνεις μουσκίδι στα δάκρυα. Οι ρουφιάνες οι ορμόνες κάνουν πάρτυ πράγματι όπως είπε το παλικάρι οπότε και η βιοχημεία από μόνη της θα δικαιολογούσε όλη την υποκειμενική σου εμπειρία. Επιπλέον πώς είναι η ζωή σου; Είναι υποφερτό το πρόγραμμά σου, τρέφεσαι καλά, κοιμάσαι αρκετά; Τα προγράμματα είναι εξουθενωτικά συνήθως σ' αυτές τις τάξεις (και μόνο που πρέπει να χτυπάς κάρτα κάθε μέρα άγρια χαράματα και είσαι μπάστακας για 6 ώρες στο σχολείο φτάνει) και το ΣΩΜΑ υποφέρει το δύσμοιρο. Έτσι, το σώμα σου σέρνεται ολημερίς και αυτό σου φέρνει κάποια δυσφορία στη διάθεση την οποία όμως τείνεις εσφαλμένα να αποδίδεις σε ψυχολογικούς παράγοντες. Γι' αυτό στα όρια του δυνατού, σιγουρέψου ότι ο ύπνος σου είναι ποιοτικός πρώτον και δεύτερον ότι τρως καλά και υγιεινά.

Εφόσον φροντίσεις για το σώμα σου, είναι ώρα για μία ωραία ενδοσκόπηση, να πιάσουμε και τα ψυχοθέματα. Ας πούμε είσαι απολύτως βέβαιη πως δε συντρέχει κανένας λόγος για αυτά τα ξεσπάσματα; Υπερβολική πίεση; Κακές επιδόσεις παρόλες τις φιλότιμες προσπάθειες; Αίσθημα ματαιότητος; Μοναξιά μήπως;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ceres Victoria]

παρατηρησες μηπως σου συμβαινει πριν αδιαθετησεις; Πολλες κοπελες εχουν αυτα τα συμπτωμα ακομα και μια εβδομαδα πριν αδιαθετησουν. Δε νομιζω οτι χρειαζεσαι ψυχολογο παντως. Ειναι της ηλικιας και της φασης που περνας. Δοκιμασε να πηγαινεις για μιση ωρα τρεξιμο καθημερινα να δεις αν υπαρξει βελτιωση και να απαλλαγεις απο το αγχος της καθημερινοτητας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Evakiii!]

λοιπον εγω συμφωνω με την Obscura. . .εχει απολυτο δικαιο. . .ειναι η ηλικια αυτη. . .η εφηβεια. . .!κι εγω κλαιω συχνα κι οταν με ρωτουν το γιατι τους απανταω "δεν ξερω"! αυτο που 8α σε κανει να νιωσεις καλυτερα ειναι οι θετικες σκεψεις να χαμογελας εστω κι αν δεν υπαρχει λογος. . .να βρισκεις σε πραγματα ανουσια ή ακομα και δυσαρεστα ενα λογο για να γελασεις!ΓΕΛΑΑΑΑΑΑΑ!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Obscura]

Πάντως από περιέργεια κοίταξα τα παλαιότερα μηνύματα της Μάτθας και συνειδητοποίησα ότι εκτός από το σχολείο έχει και 12 ώρες φροντιστήριο μέσα στη βδομάδα. Απορώ πού βρίσκει χρόνο και για το προσωπικό διάβασμα. Δηλαδής και μόνο που προσπαθώ να μπω για λίγο στη θέση της ασφυκτιώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Evakiii!]

αν προκειται για ξενες γλωσσες θα της προτεινα να σταματησει και να συνεχισει στο πανεπιστημιο! αν βεβαια προκειται για το σχολειο χρειαζεται υπομονη!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Panagiota1508]

και εγώ δεν πιστευω οτι ειναι κατι τοσο σοβαρο ετσι ωστε να χαρακτηριστει διαταραχη..δεν το αποκλειω αλλα νομιζω πως ειναι της ηλικιας και της φασης στην οποια βρισκομαστε. λιγο το σχολειο,η πιεση,το αγχος...ολο αυτο που μας μεταδιδουν μιας και ειμαστε στο κατωφλι της τελευταιας χρονιας. μιας και ειμαστε συνομηλικες και τυχαινει αυτην την περιοδο να περναω κατι αντιστοιχο,δεν μπορω ουτε και εγω εξηγησω γιατι γινεται ολο αυτο.. επειδη γενικοτερα δεν ειμαι ανθρωπος που αγχωνεται,δεν καταλαβαινω γιατι λυγιζω φετος και εκνευριζομαι.
ψαξτο λιγο παντως γιατι ειναι χιλιαδες οι λογοι...μηπως με την οικογενεια σου κατι? με τις φιλες σου ή τον προσωπικο τομεα? Ισως να σε ενοχλει κατι και να μην το εχεις συνειδητοποιησει... μηπως απογοητευτηκες στο σχολειο?
οπως και να χει,τσεκαρε αν κοιμασαι και αν τρεφεσαι σωστα,ξεκουρασου,δειξε καλη διαθεση...κανε μια κουβεντα με καποιον που συμπαθεις και εμπιστευεσαι,διαβασε ενα βιβλιο να ξεφυγεις,βγες μια βολτα... αγορασε κατι καινουριο,περιποιησου τον εαυτο σου(εμενα με βοηθαει κατι φορες)
οτι κ αν εχει γινει,ξεχασε το..μερικες φορες συνηθιζουμε να ειμαστε χαλια,ενω με μια μικρη αλλαγη στασης τα ξεπερναμε ολα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Έλενα@]

Ναί, κι εγώ ήμουν έτσι, στην αρχή της χρονιάς! Μπορώ να πω πως πέρασα μια γερή μαυρίλα πριν συνέλθω Αλλά τελικά ξέρεις τι έφταιγε? Δεν έκανα αυτό που με ευχαριστούσε, έκανα πολλές αρνητικές σκέψεις, ήμουν αγχωμένη γιατί ενώ πάντα έπαιρνα καλούς βαθμούς είχαν πέσει κατακόρυφα... Άσε που δεν είχα όρεξη για τίποτα, ένιωθα ένα βάρος και έκλαιγα συνέχεια! Αλλά οι κακοί βαθμοί ήταν συνέπεια όλων των παραπάνω, και έτσι πήγαινε αλυσίδα ^^ Σε κάτι τέτοιο αναφέρεσαι? Μην σκας, φάση είναι και θα περάσει! Θετικές σκέψεις να κάνεις, και κυρίως πράγματα που σε ικανοποιούν και σε γεμίζουν. (γιατί στην περίπτωσή μου, ήμουν και σε λάθος κατεύθυνση, δεν έκανα κάτι που μου άρεσε, αυτό χειροτέρεψε όλες τις κυκλοθυμίες και τις καταθλήψεις της εφηβείας!) Βρες την αιτία, ή τις αιτίες, γιατί κάτι θα υπάρχει... και μετά εξαφάνισέ τες! ξέχασέ τες εν ανάγκη!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μάτθα45561]

Σας ευχαριστώ όλους πολύ για τις συμβουλές σας!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lita Athens]

Τελευταία αγχώνομαι χωρίς λόγο,κλαίω χωρίς αιτία μέσα στο μάθημα ή στο σπίτι,είμαι πιεσμένη χωρίς να έχει γίνει κάτι.Έχετε κι εσείς περάσει κάτι ανάλογο?Τι φταίει?Πώς μπορώ να το ξεπεράσω αυτό γιατί η κατάσταση έχει παραγίνει,και δε μπορώ να το σταματήσω παρ΄όλο που ξέρω πως η αισιοδοξία και η θετική ενέργεια είναι αυτό που χρειάζεται σε τέτοιες περιπτώσεις...είναι φυσιολογικό όλο αυτό?Θα με βοηθούσε πολύ η γνώμη σας.Ευχαριστώ!

Γειά σου και από μένα!

Αυτό που περνάς το περνούν πολλοι έφηβοι. Είναι θέμα ηλικίας, ορμονών (είσαι και κοπέλα εξ'άλλου, γεγονός που σημαίνει πως κάθε μήνα περνάς έναν ολόκληρο ορμονικό κύκλο!!!) αλλά και του άγχους και της πίεσης που υπάρχει σε αυτές τις ηλικίες, για τις σχολικές επιδόσεις, τις εξετάσεις κλπ.
Αν δεις πως αυτή η κατάσταση συνεχίζεται, τότε θα σε συμβούλευα να το συζητήσεις με τους γονείς σου και ενδεχομένως με έναν ψυχολόγο, ουτώς ώστε να μάθεις να επεξεργάζεσαι καλύτερα όλες τις αγχωτικές καταστάσεις της καθημερινότητας και να μην τις αφήνεις να σε "ρίχουν"!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.