Χρωστάω πάρα πολλά μαθήματα, βοήθεια!

Grand Duchess

Περιβόητο μέλος

Η Grand Duchess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 4,089 μηνύματα.
Η μπάλα με την σχολή σταδιακά χάθηκε, ίσως και λόγω ψυχικής κούρασης.
Καταρχάς περαστικά.
Όντως χάνεται έτσι η μπάλα.
Ίσως έπρεπε να είχες ζητήσει αναστολή σπουδών γιατί τέτοια πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Δεν υπήρχε περίπτωση με τέτοια ταλαιπωρία άνθρωπος να μπορεί να συγκεντρωθεί.
Σε περαιτέρω λεπτομέρειες δεν μπαίνω γιατί αρκετές πληροφορίες έχω γενικότερα ήδη αναφέρει.

Τώρα στην πραγματικότητα ο λόγος καμία αξία δεν έχει, το αποτέλεσμα το ίδιο είναι.
Όχι δεν χρειάζονται παραπάνω λεπτομέρειες. Οι λόγοι υγείας είναι πολύ σημαντικοί και πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα.


Κάνε ο,τι μπορείς με τα μαθήματα αλλά ειλικρινά, σκέψου λίγο τι θέλεις να κάνεις μετα. Είναι κρίμα να βγάλεις μια σχολή και μετά να καταλάβεις ότι δεν σου αρέσει καθόλου το αντικείμενό της. Καλή συνέχεια.
 

GeorgePap2003

Διάσημο μέλος

Ο GeorgePap2003 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 20 ετών, Φοιτητής του τμήματος Οικονομικής & Περιφερειακής Ανάπτυξης Παντείου και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,121 μηνύματα.

Pak

Επιφανές μέλος

Η Πακοτίνι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 22 ετών και Φοιτήτρια του τμήματος Κτηνιατρικής ΑΠΘ. Έχει γράψει 9,889 μηνύματα.
Γενικά όμως θεωρείς ότι όσοι μας τα λένε έξω από τα δόντια εδώ, τα λένε και έξω από τα δόντια στη κοινωνία έξω; Τί διαισθάνεσαι;
Όντως έχεις δίκιο σε αυτό, δεν το σκέφτηκα πριν. Κάποιοι συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο εντός και εκτός φόρουμ, αλλά σίγουρα είναι πιο εύκολο κάποιος να βγάλει κακία, κόμπλεξ σε ένα ανώνυμο φόρουμ. Αυτά τα λέω γνκ φυσικά, δεν πάνε συγκεκριμένα για αυτούς που έγραψαν τα παραπάνω μηνύματα.
 

Grand Duchess

Περιβόητο μέλος

Η Grand Duchess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 4,089 μηνύματα.
Γενικά όμως θεωρείς ότι όσοι μας τα λένε έξω από τα δόντια εδώ, τα λένε και έξω από τα δόντια στη κοινωνία έξω; Τί διαισθάνεσαι;
Κοίτα αν αναφέρεσαι σε εμένα, ναι και στην κοινωνία το ίδιο αυστηρή και ρεαλιστρια είμαι. Έχει να κάνει με ότι είχα ιδιαίτερα σκληρή ανατροφή. Από τη στιγμή που δεν βρίζω ή προσβάλλω κανέναν, η αυστηρή κριτική είναι βαλιντ.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Οικονομικά; Κάποιο ΜΒΑ; (Τυχαίες σκέψεις)
Δεν ξέρουμε τι μπορεί να θέλει να παιδί αυτό να ασχοληθεί αλλα κάτι πρέπει να σκεφτεί. Μπήκε στην πληροφορική με την ελπίδα ότι θα βρει κάτι που να του αρέσει εκεί.
Τα μεταπτυχιακά δεν δίνουν όμως δικαιώματα επαγγελματικά, δεν θα βγει οικονομολόγος δηλαδή.
Ας ελπίσουμε να βρει κάτι που να του αρέσει.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Τελικά το ν+2 ισχύει; Δεν έχω καταλάβει.
Ναι ισχύει.
Για τους ήδη φοιτητές όταν εφαρμόστηκε ο νόμος πέρυσι ειναι ν+2 (ή 3 στις 5ετης σχολες και ιατρική) μετρώντας από το έτος που ήταν πέρυσι.
 
Τελευταία επεξεργασία:

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,934 μηνύματα.
Για μια ακόμη φορά φαίνεται πόσο "ημιτελές" είναι το εκπαιδευτικό σύστημα της Ανώτατης Παιδείας της περιούσιας χώρας μας όπου δεν υπάρχει ειδικός σχεδιασμός για φοιτητές που έχουν υποστεί χειρουργεία ή ενδεχομένως να έχουν ιδιαιτερότητες που τους δυσχεραίνουν την φοίτηση. Θα μου πείτε υπήρξε γενικά ποτέ μια σοβαρή κουβέντα κατά πόσο το εκπαιδευτικό "προϊόν" για παράδειγμα, του Τμ.Γεωλογίας αποδίδει; Αρέσει; Ανταποκρίνεται στην σημερινή κοινωνία (της Ελλάδας);

Γενικά υπάρχει μια ισοπεδωτική άποψη για το πως πρέπει να γίνονται οι σπουδές κάτι που φυσικά ευθύνεται για την απαξίωση των σπουδών, την μη προσαρμοστικότητα των καθηγητών στα νέα δεδομένα κτλ. Μια από τα ίδια. :down: Εύχομαι ο θεματοθέτης να το ξεπεράσει το θέμα υγείας του και να κοιτάζει μόνο μπροστά. Εφόσον τα δεδομένα είναι χάλια χωρίς την ευθύνη του, ας κοιτάξει τι μπορεί ο ίδιος να σώσει.
 

Kostas_Athens

Νεοφερμένος

Ο Kostas_Athens αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 36 ετών και Διδακτορικός. Έχει γράψει 99 μηνύματα.
Θα πω την γνώμη μου. Καταρχάς το ν+2 άνετα μπορεί να γίνει ν+4 επειδή είχες αυτά τα προβλήματα υγείας με χειρουργεία.

Από εκεί και πέρα προσπάθησε να μην αγχώνεσαι και να μην πιέζεις τον εαυτό σου. Τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα αν είσαι συνέχεια μέσα στο άγχος και την πίεση. Όλες οι προχωρημένες αρρώστιες έτσι έρχονται. Θα περάσεις όσα μαθήματα μπορείς, χωρίς άγχος. Θα απολαύσεις την μόρφωση.

Σε πρακτικό επίπεδο, προσπάθησε αυτά τα 2 χρόνια να περάσεις τα πιο δύσκολα μαθήματα και αυτά που δεν σου αρέσουν. Μόλις το οικονομικό πρόβλημα γίνει έντονο βρες δουλειά προγραμματιστή ως φοιτητής. Είναι ανοιχτό επάγγελμα, δεν θέλει άδεια. Το θέμα είναι τι ξέρεις. Και όχι πρακτική, να παίρνεις κανονικό μισθό. Μόλις αρχίσεις δουλειά, θα κάνεις αίτηση για να γίνουν τα χρόνια ν+6, δηλαδή να μην πιεστείς. Από εκεί και πέρα παράλληλα με την δουλειά θα έχεις να περάσεις τα μισά μαθήματα που είναι πιο εύκολα και σου αρέσουν. Το ιδανικό θα είναι η δουλειά σου να είναι σε κάποια από αυτά τα μαθήματα. Πιο εύκολα διαβάζεις κάτι αν ταυτίζεται με την δουλειά σου.

Γενικά, το ότι θα διαβάζεις 16 ώρες την μέρα, 7 μέρες την εβδομάδα και θα τελειώσεις την σχολή από το 0 σε δύο χρόνια, εκτός από κυριολεκτικά επικίνδυνο είναι και ανώριμο. Είναι σαν να λες ότι όταν θα οδηγάς μηχανή σε κατοικημένη περιοχή θα τρέχεις με 80 χιλιόμετρα την ώρα ταχύτητα και με συνεχόμενη σούζα. Προτείνω διάβασμα 10 ώρες την μέρα τις δύσκολες μέρες, 12 ώρες τις εύκολες μέρες και 6 μέρες την βδομάδα.
 
Τελευταία επεξεργασία:

κουρασμενος

Νεοφερμένος

Ο κουρασμενος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 16 μηνύματα.
Καλησπέρα, έχω βρεθεί στην ίδια κατάσταση πριν 2 χρόνια και θα σου πω την εμπειρία μου. Για διάφορους προσωπικούς λόγους (δεν έχουμε όλοι γονείς να μας στηρίζουν) όταν τελείωσα το 4ο έτος χρωστούσα 28 μαθήματα και πολλά από αυτά διπλά, δηλαδή και εργασία και εξέταση, μερικά είχαν και προφορική και γραπτή εξέταση και έπρεπε να περάσεις και τα 2 μέρη για να βγεί ο βαθμός. Καταλαβαίνεις ότι ήμουν σε πολύ δύσκολη φάση. Οι ύλες ήταν τεράστιες και κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό. Κάθε μέρα ήμουν χάλια ψυχολογικά. Κατάφερα και το πήρα με 1,5 χρόνο καθυστέρηση, δηλαδή στα 5,5 χρόνια. Σε αυτό τον 1,5 χρόνο λόγω πίεσης έβγαλα και πρόβλημα υγείας τόσο σοβαρό που έχασα και μία εξεταστική που την προετοίμαζα 1 μήνα για να δώσω μαθήματα, επίσης παράλληλα δούλευα κιόλας τον 1 από τον 1,5 χρόνο που έδινα μαθήματα. Θα σε συμβούλευα να είσαι πιο χαλαρός γιατί πάνω από όλα είναι η υγεία. Αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι όσο δύσκολη και να είναι η κατάσταση, όλα λύνονται με διάβασμα και πρόγραμμα. Εμένα αυτό που με βοήθησε ήταν να προγραμματίσω πόσα μπορώ να δώσω με γνώμονα να τα περάσω όλα και αυτό λειτούργησε πολύ καλά, έδινα ότι θεωρούσα ότι θα περάσω σίγουρα. Πχ θα δώσω τώρα 6 αλλά θα τα περάσω και τα 6, είτε είναι εύκολα είτε δύσκολα. Πήγαινε με γνώμονα να περάσεις όλα όσα δώσεις ας είναι και 2-3 στην αρχή. Μετά θα πάρεις τα πάνω σου που μειώνονται και θα δίνεις περισσότερα. Εγώ έκανα 1 μήνα πριν από κάθε εξεταστική πρόγραμμα και το τηρούσα κατά γράμμα. Ένας μήνας πιστεύω αρκεί για να περάσεις 5-6 μαθήματα. Βέβαια κάθε σχολή διαφέρει οπότε εσύ αποφασίζεις πως θα οργανώσεις το διάβασμα σου. Δε θα σου πω ψέμματα, μέχρι να περάσεις και το τελευταίο μάθημα και να πάρεις πτυχίο, η πίεση είναι μεγάλη, αλλά η ικανοποίηση και η χαρά όταν πάρεις το πτυχίο σε κάνει να πεις χαλάλι ο κόπος, ακόμα και αν δεν ακολουθήσεις αυτό το επάγγελμα. Δε θα σου κρύψω ότι ακόμη και τώρα, μετά από 1,5 χρόνο που το πήρα, βλέπω εφιάλτες. Η κούραση ήταν τεράστια αλλά άξιζε. Επίσης, αν δεν μπορείς να παρακολουθείς τα μαθήματα (εγώ δεν παρακολούθησα ποτέ κανένα από το πρώτο έτος γιατί δούλευα) στέλνε μέιλ σε καθηγητές να σε βοηθήσουν αν δεν καταλαβαίνεις κάτι, οι περισσότεροι βοηθάνε αν τους εξηγήσεις την κατάσταση που βρίσκεσαι. Αν έχεις επαφές με συμφοιτητές βοηθάει επίσης πολύ. Αυτή ήταν η δική μου εμπειρία, ελπίζω να βοήθησα έστω και λίγο. Καλό κουράγιο!
 

Ithomece

Νεοφερμένος

Ο Ithomece αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 23 ετών. Έχει γράψει 22 μηνύματα.
Καλησπέρα, έχω βρεθεί στην ίδια κατάσταση πριν 2 χρόνια και θα σου πω την εμπειρία μου. Για διάφορους προσωπικούς λόγους (δεν έχουμε όλοι γονείς να μας στηρίζουν) όταν τελείωσα το 4ο έτος χρωστούσα 28 μαθήματα και πολλά από αυτά διπλά, δηλαδή και εργασία και εξέταση, μερικά είχαν και προφορική και γραπτή εξέταση και έπρεπε να περάσεις και τα 2 μέρη για να βγεί ο βαθμός. Καταλαβαίνεις ότι ήμουν σε πολύ δύσκολη φάση. Οι ύλες ήταν τεράστιες και κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό. Κάθε μέρα ήμουν χάλια ψυχολογικά. Κατάφερα και το πήρα με 1,5 χρόνο καθυστέρηση, δηλαδή στα 5,5 χρόνια. Σε αυτό τον 1,5 χρόνο λόγω πίεσης έβγαλα και πρόβλημα υγείας τόσο σοβαρό που έχασα και μία εξεταστική που την προετοίμαζα 1 μήνα για να δώσω μαθήματα, επίσης παράλληλα δούλευα κιόλας τον 1 από τον 1,5 χρόνο που έδινα μαθήματα. Θα σε συμβούλευα να είσαι πιο χαλαρός γιατί πάνω από όλα είναι η υγεία. Αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι όσο δύσκολη και να είναι η κατάσταση, όλα λύνονται με διάβασμα και πρόγραμμα. Εμένα αυτό που με βοήθησε ήταν να προγραμματίσω πόσα μπορώ να δώσω με γνώμονα να τα περάσω όλα και αυτό λειτούργησε πολύ καλά, έδινα ότι θεωρούσα ότι θα περάσω σίγουρα. Πχ θα δώσω τώρα 6 αλλά θα τα περάσω και τα 6, είτε είναι εύκολα είτε δύσκολα. Πήγαινε με γνώμονα να περάσεις όλα όσα δώσεις ας είναι και 2-3 στην αρχή. Μετά θα πάρεις τα πάνω σου που μειώνονται και θα δίνεις περισσότερα. Εγώ έκανα 1 μήνα πριν από κάθε εξεταστική πρόγραμμα και το τηρούσα κατά γράμμα. Ένας μήνας πιστεύω αρκεί για να περάσεις 5-6 μαθήματα. Βέβαια κάθε σχολή διαφέρει οπότε εσύ αποφασίζεις πως θα οργανώσεις το διάβασμα σου. Δε θα σου πω ψέμματα, μέχρι να περάσεις και το τελευταίο μάθημα και να πάρεις πτυχίο, η πίεση είναι μεγάλη, αλλά η ικανοποίηση και η χαρά όταν πάρεις το πτυχίο σε κάνει να πεις χαλάλι ο κόπος, ακόμα και αν δεν ακολουθήσεις αυτό το επάγγελμα. Δε θα σου κρύψω ότι ακόμη και τώρα, μετά από 1,5 χρόνο που το πήρα, βλέπω εφιάλτες. Η κούραση ήταν τεράστια αλλά άξιζε. Επίσης, αν δεν μπορείς να παρακολουθείς τα μαθήματα (εγώ δεν παρακολούθησα ποτέ κανένα από το πρώτο έτος γιατί δούλευα) στέλνε μέιλ σε καθηγητές να σε βοηθήσουν αν δεν καταλαβαίνεις κάτι, οι περισσότεροι βοηθάνε αν τους εξηγήσεις την κατάσταση που βρίσκεσαι. Αν έχεις επαφές με συμφοιτητές βοηθάει επίσης πολύ. Αυτή ήταν η δική μου εμπειρία, ελπίζω να βοήθησα έστω και λίγο. Καλό κουράγιο!
Σε ευχαριστώ πολύ!
Η υγεία είναι πράγματι το πιο σημαντικό από όλα, χωρίς αυτήν δεν κάνεις τίποτα.

Μου το είπαν μέχρι και οι καθηγητές μου.
 

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,934 μηνύματα.
Καλησπέρα, έχω βρεθεί στην ίδια κατάσταση πριν 2 χρόνια και θα σου πω την εμπειρία μου. Για διάφορους προσωπικούς λόγους (δεν έχουμε όλοι γονείς να μας στηρίζουν) όταν τελείωσα το 4ο έτος χρωστούσα 28 μαθήματα και πολλά από αυτά διπλά, δηλαδή και εργασία και εξέταση, μερικά είχαν και προφορική και γραπτή εξέταση και έπρεπε να περάσεις και τα 2 μέρη για να βγεί ο βαθμός. Καταλαβαίνεις ότι ήμουν σε πολύ δύσκολη φάση. Οι ύλες ήταν τεράστιες και κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό.

Γενικά στη ζωή μάθε να μην τα εισπράττεις όλα τόσο σοβαρά. Ζούμε ακριβώς μια φορά και χωρίς εγγύηση για την τελευταία ημέρα ζωής. Ακόμη και την αποτυχία ή τη δυσκολία προσπάθησε όσο είναι δυνατόν να την φιλτράρεις σε απόσταση και να βλέπεις πως θα μπορούσες να την ξεπεράσεις και όχι να την κοιτάζεις με απέχθεια. Οκ, 28 μαθήματα, 58 μαθήματα … η ιδέα είναι πώς θα μπορούσαμε έστω και 1 μάθημα να περάσουμε για να ξεκινήσουμε να μειώνουμε τον αριθμό. Η ζωή είναι τώρα, αύριο. Ακόμη και αν η ύλη ήταν τεράστια, πάντα θα υπάρχει μια άκρη. Ούτε οι ίδιοι οι Πανεπιστημιακοί δεν τη γνωρίζουν όλη την ύλη που διδάσκουν. Σημασία έχει να βρεις κωδικοποιημένα ποια είναι τα σημαντικά κομμάτια σε μια ύλη.
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top