Θρησκεία ή κοροϊδία;

miv · 14-01-10

Προς το παρόν αποτελεί λύση και με το παραπάνω. Δεν αποκαλύπτεις καμία πεποίθηση, με τη νέα εγκύκλιο εξαιρείσαι χωρίς να δώσεις ρητό λόγο. Δε μ'ενδιαφέρει τι συμπεράσματα βγάζεις εσύ απ'το forum (το οποίο δεν ειναι ουτως ή άλλως αντιπροσωπευτικό δείγμα) ή τους μετανάστες (πολλοί απ'τους οποίους προσχωρούν στη θρησκεία), δεν διαφωνώ επί της ουσίας, αλλά ειναι αρκετά νωρίς για να βγάζεις τόσο αβίαστα κι επιπόλαια συμπεράσματα κι επιτέλους, το αν θα εχεις την εικονα του Χριστού στην τάξη ειναι το τελευταιο κοινωνικό ζήτημα της χώρας...Πολεμήστε πρώτα όλα τα υπόλοιπα στραβά της κοινωνίας, το ρατσισμό, την ξενοφοβία, την κακία, τη μισαλλοδοξία, την ομοφοβικότητα, τη συμπλεγματικότητα και μετά βλέπουμε για την επικρατούσα...Αν έχετε πρόβλημα με ένα Χριστιανό φίλο σας είναι επειδή υπάρχουν τα παραπάνω, δεν είναι επειδή πιστεύει στο Χριστό, ούτε επειδή το πρωί στο σχολείο κάνει την προσευχή του.

mi3s · 14-01-10

Αρχική Δημοσίευση από miv:
Προς το παρόν αποτελεί λύση και με το παραπάνω. Δεν αποκαλύπτεις καμία πεποίθηση, με τη νέα εγκύκλιο εξαιρείσαι χωρίς να δώσεις ρητό λόγο. Δε μ'ενδιαφέρει τι συμπεράσματα βγάζεις εσύ απ'το forum (το οποίο δεν ειναι ουτως ή άλλως αντιπροσωπευτικό δείγμα) ή τους μετανάστες (πολλοί απ'τους οποίους προσχωρούν στη θρησκεία), δεν διαφωνώ επί της ουσίας, αλλά ειναι αρκετά νωρίς για να βγάζεις τόσο αβίαστα κι επιπόλαια συμπεράσματα κι επιτέλους, το αν θα εχεις την εικονα του Χριστού στην τάξη ειναι το τελευταιο κοινωνικό ζήτημα της χώρας...Πολεμήστε πρώτα όλα τα υπόλοιπα στραβά της κοινωνίας, το ρατσισμό, την ξενοφοβία, την κακία, τη μισαλλοδοξία, την ομοφοβικότητα, τη συμπλεγματικότητα και μετά βλέπουμε για την επικρατούσα...Αν έχετε πρόβλημα με ένα Χριστιανό φίλο σας είναι επειδή υπάρχουν τα παραπάνω, δεν είναι επειδή πιστεύει στο Χριστό, ούτε επειδή το πρωί στο σχολείο κάνει την προσευχή του.

Μα αυτό είναι το θέμα.Ότι όλα αυτά που αναφέρεις ένας παράγοντας που τα καλλιεργεί είναι και η εκκλησία αλλά και γενικά οι θρησκίες.

miv · 14-01-10

Έτσι νομίζεις αλλά δυστυχώς αυτό που λες είναι η πιο εύκολη εξήγηση. Δεν θα το ανέφερα αν δεν ήθελα να το θίξω, έχω αρκετά μεγάλη εμπειρία στο λόγο για να κάνω κάτι τόσο άκυρο. Το πρόβλημα είναι της κοινωνίας φιλε μου, ούτε της εκκλησίας, ούτε της θρησκείας. Το πρόβλημα είναι το πως αντιλαμβάνεται η κοινωνία τα πράγματα γύρω της και που στην τελική μη μου πεις ότι επηρεάζονται καθ'οιονδήποτε τρόπο απ'τον παπά που βλέπεις κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα. Αν πάλι θεωρείς ότι η Θρησκεία έχει τόσο μεγάλη δύναμη κι επιρροή στην κοινωνία, τότε είσαι και πάλι παράλογος αν ζητάς να περιοριστεί κάτι που, υποτίθεται, ότι επηρεάζει σε τέτοιο βαθμό, είναι τόσο φασιστικό όσο το να ζητάς να καταργηθεί το μεγαλύτερο κόμμα της χώρας και φυσικά καταρρίπτει κάθε θεωρία περί "λίγων Χριστιανών". Όχι ότι βέβαια εγώ πιστεύω ότι κατι τετοιο αφορά την πραγματικότητα, απλά κοίτα να δεις που κοντράρει η λογική σου.
Τα εγγενή* προβλήματα ωριμότητας της κοινωνίας δεν θα τα λύσετε ψάχνοντας τόσο απεγνωσμένα έναν αποδιοπομπαίο τράγο για να του τα φορτώσετε, η θρησκεία δεν λειτουργεί σωστά επειδή δεν λειτουργεί σωστά η κοινωνία και με κανένα τρόπο δεν συμβαίνει το αντίστροφο.

*Εγγενή λέγονται γιατί υπάρχουν εξ'ορισμού ασχέτως άλλων παραμέτρων, έχει κι αυτό τη σημασία του.

vassilis498 · 14-01-10

Αρχική Δημοσίευση από miv:
Προς το παρόν αποτελεί λύση και με το παραπάνω. Δεν αποκαλύπτεις καμία πεποίθηση, με τη νέα εγκύκλιο εξαιρείσαι χωρίς να δώσεις ρητό λόγο. Δε μ'ενδιαφέρει τι συμπεράσματα βγάζεις εσύ απ'το forum (το οποίο δεν ειναι ουτως ή άλλως αντιπροσωπευτικό δείγμα) ή τους μετανάστες (πολλοί απ'τους οποίους προσχωρούν στη θρησκεία), δεν διαφωνώ επί της ουσίας, αλλά ειναι αρκετά νωρίς για να βγάζεις τόσο αβίαστα κι επιπόλαια συμπεράσματα κι επιτέλους, το αν θα εχεις την εικονα του Χριστού στην τάξη ειναι το τελευταιο κοινωνικό ζήτημα της χώρας...Πολεμήστε πρώτα όλα τα υπόλοιπα στραβά της κοινωνίας, το ρατσισμό, την ξενοφοβία, την κακία, τη μισαλλοδοξία, την ομοφοβικότητα, τη συμπλεγματικότητα και μετά βλέπουμε για την επικρατούσα...Αν έχετε πρόβλημα με ένα Χριστιανό φίλο σας είναι επειδή υπάρχουν τα παραπάνω, δεν είναι επειδή πιστεύει στο Χριστό, ούτε επειδή το πρωί στο σχολείο κάνει την προσευχή του.

1) Για την απαλλαγή, και μόνο ότι θα χρειαστεί να μπεις στη διαδικασία να δηλώσεις μη χριστιανός, είναι παραβίαση προσωπικών δεδομένων, εκτός του ότι διαφοροποιεισαι από το υπόλοιπο σχολείο (αν και ευτυχώς αυτό έχει αρχίσει εξομαλυνεται τα τελευταία χρόνια)

2) Δεν έχω πρόβλημα με κάποιον που πραγματικά είναι χριστιανός, δεν με ενδιαφέρουν τα πιστεύω του καθενός άλλωστε. Έχω πρόβλημα όμως με όλους αυτούς τους υποκριτές που με μια θρησκευτική ιδιότητα, περνούν πολιτικές απόψεις σε αμορφωτους (και πολλές φορές ηλικιωμένους) ανθρώπους που χρησιμοποιούν τη θρησκεία σαν ένα στήριγμα και,πέφτουν θύματα της προπαγάνδας τους.Γι αυτό και δεν θέλω να ζω σε ενα κρΤος που προσυλιτιζει.

Morelo · 14-01-10

Διαβαστε και καποια πραγματα να ξεστραβωθειτε και λιγο....

Μέρος 1ο

Το μεγαλύτερο παραμύθι του κόσμου.

Αυτό είναι ο ήλιος.

Από το 10.000 π.χ. η ιστορία είναι γεμάτη από σημάδια και γραπτά που δείχνουν τον ανθρώπινο σεβασμό και λατρεία για αυτό το αντικείμενο.

Και είναι πολύ απλό να καταλάβουμε το γιατί, καθώς με κάθε ανατολή ο ήλιος φέρνει φως, ζέστη και ασφάλεια, σώζοντας τον άνθρωπο από το κρύο, τυφλό και επικίνδυνο σκοτάδι της νύκτας.

Χωρίς αυτόν, οι αρχαίοι πολιτισμοί είχαν καταλάβει, πως οι σοδειές δε θα μεγάλωναν και η ζωή στον πλανήτη δε θα υπήρχε.

Αυτά τα γεγονότα έκαναν τον ήλιο το πιο δοξασμένο αντικείμενο όλων των εποχών.

Επίσης είχαν σημαντικές γνώσεις για τα άστρα. Ο εντοπισμός των άστρων χρησίμευε για να καθορίσουν και να αναμένουν γεγονότα τα οποία συνέβαιναν για μεγάλες χρονικές περιόδους. Όπως οι εκλείψεις και οι πανσέληνοι. Δημιούργησαν καταλόγους αστρικών συμπλεγμάτων αυτό που σήμερα λέμε αστερισμούς.

Αυτός είναι ο ζωδιακός κύκλος, μια από τις πιο παλιές πνευματικές εικόνες της ανθρώπινης ιστορίας. Συμβολίζει την πορεία του ήλιου καθώς αυτός περνάει από τους 12 μεγάλους ζωδιακούς αστερισμούς κατά τη διάρκεια του έτους. Επίσης αντιπροσωπεύει τους 12 μήνες του έτους, τις 4 εποχές, τα ηλιοστάσια και τις ισημερίες. Ο όρος ζωδιακός έγκειται στο γεγονός πως οι αστερισμοί ανθρωποποιήθηκαν , ή προσωποποιήθηκαν ως μορφές ή ζώα.
Με άλλα λόγια οι αρχαίοι πολιτισμοί δεν παρατηρούσαν απλά τον ήλιο και τα άστρα, τους προσωποποίησαν μέσω μύθων, σχετικούς με τις κινήσεις τους και τις σχέσεις τους.

Ο ήλιος με ιδιότητες ζωοποιές και σωτήριες, προσωποποιήθηκε ως ο απεσταλμένος του μέγιστου δημιουργού ή αλλιώς *Θεού*. Ο Ήλιος του Θεού, (γιος του Θεού), το φως του κόσμου, ο σωτήρας της ανθρωπότητας.

Συνέχεια του 1ουΜέρους

Αντίστοιχα οι 12 αστερισμοί συμβολίζουν το ταξίδι του Ήλιου Θεού και αναγνωρίζονται από ονόματα που συνήθως αντιπροσώπευαν τα στοιχειά της φύσης που τύγχανε να συμβαίνουν εκείνη την χρονική περίοδο.

Για παράδειγμα ο Υδροχόος, ο κουβαλητής νερού, ο οποίος φέρνει τις ανοιξιάτικες βροχές.

Αυτός είναι ο Ώρος. Είναι ο *Ήλιος Θεός* της Αιγύπτου το 3.000 π.χ. Είναι η ανθρωποποίηση του ήλιου και η ζωή του, είναι μια σειρά αλληγορικών μύθων που αντιπροσωπεύουν την κίνηση του ήλιου στον ουρανό.

Από τα αρχαία ιερογλυφικά της Αιγύπτου ξέρουμε πολλά για αυτόν τον ηλιακό μεσσία.

Για παράδειγμα ο Ώρος , ο γιός του φωτός είχε έναν εχθρό ονόματι *Set*. Ο *Set* ήταν η εκπροσώπηση της νύκτας του σκότους.

Μυθολογικά, κάθε αυγή ο Ώρος κέρδιζε την μάχη απο τον Set. Ενώ σε κάθε δύση ο Set κέρδιζε τον Ώρο και τον έστελνε στον κάτω κόσμο.

Είναι σημαντικό να ξέρουμε πως το σκοτάδι ενάντια στο φως, ή το *καλό* ενάντια στο *κακό*, είναι το μεγαλύτερο μυθολογικό δίδυμο της ιστορίας. Κάτι που εκφράζεται μέχρι στις μέρες μας σε διάφορα επίπεδα. Γενικότερα μιλώντας η ιστορία του Ώρου, είναι η ακόλουθη:

Ο Ώρος γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου από την παρθένα Isis - Meri. Την γέννησή του έδειξε ένα αστέρι στην ανατολή το οποίο ακολούθησαν 3 βασιλιάδες για να δοξάσουν τον νέο σωτήρα.Στην ηλικία των 12 ήταν άσωτο παιδί - δάσκαλος. Στην ηλικία των 30 βαφτίστηκε από τον *Αnup* και έτσι ξεκίνησε τον κλήρο του. Ο Ώρος είχε 12 μαθητές με τους οποίους ταξίδευε και έκανε θαύματα όπως να γιατρεύει αρρώστους και να περπατά στο νερό. Ήταν επίσης γνωστός με πολλά ονόματα όπως *η Αλήθεια* το *Φως* *Υιός Θεού* και πολλά άλλα. Προδομένος από τον *Typhon* σταυρώθηκε έμεινε νεκρός 3 ημέρες ώστε τελικά να αναστηθεί.

Αυτές οι ιδιότητες του Ώρου αληθινές ή όχι, φαίνονται να έχουν επηρεάσει πολλούς πολιτισμούς. Ώστε πολλοί ακόμα θεοί να έχουν τις ίδιες μυθολογικές ιδιότητες.

Ο Άτης της Φρυγίας, γεννημένος από την παρθένα Νάνα στις 25 Δεκεμβρίου, σταυρώθηκε, έμεινε 3 ημέρες νεκρός όπου και αναστήθηκε.

Ο Krishna της Ινδίας γεννημένος από την παρθένα *Devakhi*, ένα αστέρι στην ανατολή ανήγγειλε τον ερχομό του. Έκανε θαύματα με τους μαθητές του και μετά τον θάνατό του αναστήθηκε.

Ο Διόνυσος της Ελλάδας, γιος παρθένας στις 25 Δεκμβρίου ήταν ένας περιπλανώμενος δάσκαλος που έκανε θαύματα όπως να κάνει το νερό κρασί. Οι μαθητές του τον αποκαλούσαν *Βασιλιά των Βασιλέων*, *Μοναδικός Υιός του Θεού*, *Το Άλφα και το Ωμέγα* και πολλά άλλα και μετά τον θάνατό του αναστήθηκε.

Ο *Mithra* της Περσίας γεννημένος από Παρθένα στις 25 Δεκεμβρίου. Είχε δώδεκα μαθητές και έκανε θαύματα. Μετά τον θάνατό του έμεινε θαμμένος για 3 ημέρες και τελικά αναστήθηκε. Αναφέρεται επίσης και ως *Η Αλήθεια*, *Το Φως* και πολλά ακόμη. Ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός πως η ημέρα λατρείας του είναι η Κυριακή.

Morelo · 14-01-10

Συνέχεια του 1ουΜέρους

Το θέμα είναι πως υπάρχουν πολλοί σωτήρες από διαφορετικές περιόδους απ' όλο τον κόσμο, που απαντούν σ' αυτά τα ίδια χαρακτηριστικά.

Το ερώτημα παραμένει.....

Γιατί αυτά τα χαρακτηριστικά;

Γιατί η παρθενογένεση στις 25 Δεκεμβρίου;

Γιατί νεκρός για 3 μέρες προκειμένου να αναστηθεί;

Γιατί 12 οι μαθητές;

Για να μάθουμε ας εξετάσουμε έναν από τους πιο πρόσφατους ηλιακούς μεσσίες.

Ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε από την Παρθένο Μαρία στις 25 Δεκεμβρίου στην Βηθλεέμ. Ένα αστέρι στην ανατολή έδειξε τον τόπο το οποίο τρεις μάγοι, αστρονόμοι ακολούθησαν για να δοξάσουν τον νέο σωτήρα.

Στην ηλικία των 12 ήταν παιδί δάσκαλος.

Στα 30 βαφτίστηκε από τον Ιωάννη τον βαπτιστή. Και από τότε ξεκίνησε τον κλήρο του. Ο Ιησούς είχε 12 μαθητές με τους οποίους ταξίδευε κάνοντας θαύματα όπως να περπατάει στο νερό, να ανασταίνει νεκρούς.

Ήταν επίσης γνωστός ως *Βασιλιάς των Βασιλέων*, *Υιός του Θεού*, *το Φως του Κόσμου*, *το Άλφα και το Ωμέγα*, *Αμνός Θεού* και πολλά άλλα.

Αφού προδόθηκε από τον μαθητή του Ιούδα για 30 αργύρια, σταυρώθηκε ενταφιάστηκε, 3 μέρες μετά αναστήθηκε και αναλήφθηκε στους ουρανούς.

Συνέχεια του 1ουΜέρους

Πρώτα απ' όλα, η γενετήσια αλληλουχία είναι απολύτως αστρολογική. Το άστρο στην ανατολή είναι ο Σείριος, το λαμπρότερο αστέρι στον νυκτερινό ουρανό.

Το οποίο στις 24 Δεκεμβρίου ευθυγραμμίζεται με τα τρία λαμπρότερα άστρα της ζώνης του Ωρίωνα. Αυτά τα τρία άστρα αποκαλούνται σήμερα όπως αποκαλούταν τότε *Οι τρεις Βασιλιάδες*. Οι τρεις Βασιλιάδες και ο Σείριος ευθυγραμμίζονται για να δείξουν την ανατολή της 25ης Δεκεμβρίου.

Για αυτό οι τρεις βασιλιάδες ακολούθησαν *το αστέρι της ανατολής. Με σκοπό να παρακολουθήσουν την ανατολή ..... την γέννηση του υιού (ήλιου).

Η παρθένος Μαρία είναι ο αστερισμός της Παρθένου γνωστός και ως Virgo η παρθένος. Virgo στα λατινικά σημαίνει παρθένα.

Το αρχαίο σύμβολο του αστερισμού είναι το *Μ*. Εξού και το όνομα της Μαρίας μαζί με πολλά ονόματα παρθένων μητέρων, όπως η μητέρα του Άδωνη *Μύρα* ή την μητέρα του Βούδα *Μaya* ξεκινούν με *Μ*.

Ο αστερισμός της Παρθένου είναι επίσης γνωστός και ως ο *Οίκος του Σίτου*. Και η αναπαράσταση της Παρθένου είναι μια παρθένα που κρατάει μια χούφτα στάχια. Αυτός ο *Οίκος του Σίτου* και το σύμβολο του σταχύου αναπαριστούν τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο, μήνες θερισμού.

Στην πραγματικότητα η λέξη *Βηθλεέμ*, μεταφράζεται κυριολεκτικά ως ο *Οίκος του Σίτου*. Άρα η *Βηθλεέμ* είναι μια αναφορά στον αστερισμό της Παρθένου. Ένα μέρος στον ουρανό, όχι στη γη.

Υπάρχει άλλο ένα ενδιαφέρον φαινόμενο που λαμβάνει χώρα κοντά στην 25 Δεκεμβρίου, ή αλλιώς στο χειμερινό ηλιοστάσιο.

Από το θερινό ηλιοστάσιο προς το χειμερινό, οι μέρες γίνονται μικρότερες και πιο κρύες.

Και από την οπτική του βορείου ημισφαιρίου, ο ήλιος μοιάζει να κατεβαίνει και να γίνεται μικρότερος και θαμπός.

Η συντόμευση των ημερών και η παρακμή των σοδειών, καθώς προχωράμε στο χειμερινό ηλιοστάσιο, συμβόλιζε τη διαδικασία του θανάτου, κατά τους αρχαίους. Είναι ο θάνατος του ήλιου.

Κατά την 22η Δεκεμβρίου η παρακμή του ήλιου έχει ολοκληρωθεί καθώς ο ήλιος συνεχίζει να κινείται νότια για 6 μήνες φτάνοντας στο χαμηλότερο σημείο του ουρανού.

Τότε κάτι περίεργο συμβαίνει.

Ο ήλιος σταματά να κινείται νότια, τουλάχιστον ορατά, για 3 μέρες. Κατά την περίοδο της τριήμερης ακινησίας ο ήλιος βρίσκεται σε γειτνίαση με το αστρικό σύμπλεγμα του σταυρού του νότου ή αλλιώς σύμπλεγμα *crux*.

Μετά από αυτή την περίοδο, την 25η Δεκεμβρίου ο ήλιος κινείται κατά μια μοίρα. Αυτήν την φορά βόρεια, προσφέροντας μεγαλύτερες μέρες, ζεστασιά και άνοιξη. Και έτσι ειπώθηκε πως ο υιός (ήλιος) πέθανε στο σταυρό, έμεινε 3 μέρες νεκρός.

Για να αναστηθεί ξανά. Για αυτό ο Ιησούς, μαζί με πολλούς άλλους υιούς θεών, μοιράστηκαν τη σταύρωση, τρεις μέρες θανάτου και τελικά την ανάσταση.

Είναι η μεταβατική περίοδος του ήλιου πριν αλλάξει την κατεύθυνση του πίσω προς το βόρειο ημισφαίριο φέρνοντας την άνοιξη, άρα την λύτρωση.

Παρόλα αυτά δε γιορτάζεται η ανάσταση του ήλιου παρά μόνο κατά την εαρινή ισημερία, ή αλλιώς *Πάσχα* αυτό συμβαίνει διότι κατά την εαρινή ισημερία ο ήλιος και επισήμως υπερνικά το κακό σκοτάδι. Καθώς οι μέρες αποκτούν μεγαλύτερη διάρκεια από τις νύχτες και οι ευεργετικές ιδιότητες της άνοιξης ξεκινούν.

Πιθανόν οι πιο εμφανείς από όλους τους αστρολογικούς συμβολισμούς γύρω από τον Ιησού να είναι οι 12 μαθητές. Πολύ απλά, είναι οι 12 αστερισμοί του ζωδιακού κύκλου. Με τους οποίους ο Ιησούς, ως Ήλιος, ταξιδεύει μαζί τους.

*Ο Ιησούς στον ζωδιακό κύκλο* 11ος αι. μ.χ. Στην πραγματικότητα, ο αριθμός 12 επαναλαμβάνεται σε όλη την Βίβλο. 12 φυλές του Ισραήλ, 12 αδέλφια του Ιωσήφ, 12 δικαστές του Ισραήλ, 12 μεγάλοι πατριάρχες, 12 προφήτες, 12 Βασιλιάδες του Ισραήλ, 12 πριγκίπισσες του Ισραήλ, ο Ιησούς στο ναό στις 12.

Αυτό το κείμενο έχει περισσότερο να κάνει με αστρολογία παρά με οτιδήποτε άλλο. Γυρνώντας στο ζωδιακό σταυρό την αναπαράσταση της ζωής του ήλιο, δεν ήταν απλά μια καλλιτεχνική έκφραση ή ένα εργαλείο για να καθορίσουν την κίνηση του ήλιου. Ήταν επίσης ένα παγανιστικό θρησκευτικό σύμβολο.

Η συντομογραφία του οποίου. Μοιάζει κάπως έτσι. Αυτό δεν είναι ένα σύμβολο της χριστιανοσύνης. Είναι μια παγανιστική υιοθέτηση του σταυρού του ζωδιακού κύκλου.

Για αυτό ο Ιησούς κατά την λατρευτική τέχνη, πάντα απεικονίζεται μ' ένα σταυρό πίσω από το κεφάλι του.

Morelo · 14-01-10

Συνέχεια του 1ουΜέρους

Καθώς ο Ιησούς είναι ο ήλιος. Ο υιός (ήλιος) του Θεού.

Το φως του κόσμου (κατά Ιωάννη 9:5). O σωτήρας ανέτειλε από τους νεκρούς (κατά Ματθαίο 28:6).

Που θα γυρίσει ξανά όπως η αυγή (κατά Ιωάννη 14:3). Το θείο φως Του επιβάλλεται των σκοτεινών δυνάμεων (προς Κορινθίους).

Kαθώς Αυτός αναγεννιέται σε κάθε αυγή (κατά Ιωάννη 3:3). Θα μπορούμε να Τον δούμε να έρχεται εν' μέσω νεφών (κατά Μάρκων 13:26).

Από τους ουρανούς (κατά Ιωάννη 3:13). Με το ακάνθινο στεφάνι Του (κατά Ιωάννη 19:5)

η αλλιώς, ηλιακές ακτίνες.

Τώρα μια από τις πολλές αστρολογικές μεταφορές της Βίβλου, μια από τις πιο σημαντικές έχει να κάνει με τους *αιώνες*.

Στις γραφές υπάρχουν εκατοντάδες αναφορές στον *αιώνα*.

Για να κατανοήσουμε το νόημα του πρέπει να καταλάβουμε το φαινόμενο γνωστό ως *η μετάπτωση των ισημεριών*.

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι όπως και οι πολιτισμοί πολύ πριν από αυτούς γνώριζαν πως περίπου κάθε 2.150 έτη, η ανατολή κατά την εαρινή ισημερία συνέβαινε μπροστά από διαφορετικό σημείο του σημειακού κύκλου.

Αυτό έχει να κάνει με την μικρή κλίση της γωνίας της γης κατά την περιστροφή της στον κάθετο άξονα. Λέγεται *μετάπτωση* γιατί η κατεύθυνση των αστερισμών είναι ανάποδη, σε συνάρτηση με τον γνωστό μας κύκλο.

Ο χρόνος που χρειάζεται για την *μετάπτωση* να περάσει μπροστά απ' όλους τους αστερισμούς, αναφέρεται πως είναι 25.765 έτη. Κάτι που είναι γνωστό και ως *μεγάλος χρόνος*. Οι αρχαίοι πολιτισμοί το γνώριζαν πολύ καλά αυτό. Και αναφέρουν την περίοδο των 2.150 ετών ως *αιώνα*.

Από το 4.300 π.χ. ως το 2.150 π.χ. ήταν ο αιώνας του Ταύρου ή βοδιού. Από το 2.150 π.χ. ως το 1 μ.χ. ήταν ο αιώνας του Κριού.

Από τον 1 μ.χ. ως το 2.150 μ.χ. είναι ο αιώνας των Ιχθύων. Ο αιώνας στον οποίο είμαστε ακόμη. Και από το 2.150 θα μπούμε σ' έναν καινούριο αιώνα. Τον αιώνα του Υδροχόου.

Η βίβλος αναπαριστά συμβολικά κινήσεις τριών αιώνων. Ενώ τελειώνει προμηνύοντας έναν τέταρτο. Στην Παλαιά διαθήκη, όταν ο Μωυσής κατέβηκε από το όρος Σινά κρατώντας τις δέκα εντολές, εκνευρίστηκε όταν είδε τον λαό του να δοξάζει ένα ομοίωμα χρυσού βοδιού.

Κατέστρεψε τις πλάκες και διέταξε τον λαό του να αλληλοσφαχτούν προκειμένου να εξαγνιστούν (Εξοδος-32).

Οι βιβλικοί αναλυτές αποδίδουν αυτήν την οργή στο γεγονός πως οι Ισραηλίτες υμνούσαν ένα λάθος είδωλο και ότι αυτό αντιπροσώπευε. Η πραγματικότητα είναι πως το χρυσό βόδι είναι ο Ταύρος. Ενώ ο Μωυσής εκπροσωπούσε τον νέο αιώνα του Κριού.

Γι' αυτό οι εβραίοι μέχρι τις μέρες μας φυσάνε το κέρατο του κριαριού. Ο Μωυσής αναπαριστά τον νέο αιώνα του Κριού. Και κατά τον καινούριο αιώνα όλοι πρέπει να αφήσουν πίσω τους τον παλιό.

Morelo · 14-01-10

Και οι άλλες θεότητες καθορίζουν αυτή την μετάβαση. Όπως ο Μithra, ένας προχριστιανικός θεός,ο οποίος σκοτώνει τον ταύρο κατά τον ίδιο συμβολισμό.

Ο Ιησούς είναι η φιγούρα που ανοίγει τον αιώνα που έπεται του Κριού. Αυτή των Ιχθύων, των 2 ψαριών.

Ο συμβολισμός του ψαριού έχει υιοθετηθεί πάρα πολύ κατά την Καινή διαθήκη. Ο Ιησούς ταΐσε 5.000 κόσμο με ψωμί και *2 ψάρια*.Όταν ξεκίνησε τον κλήρο του στη Γαλιλαία, έγινε φίλος με *ψαράδες* οι οποίοι τον ακολούθησαν.

Όλοι έχουμε δει το ψάρι του Ιησού στο πίσω μέρος των αυτοκινήτων. Λίγοι γνωρίζουν τι πραγματικά σημαίνει. Είναι ένας παγανιστικός αστρολογικός συμβολισμός για το βασίλειο του ήλιου κατά τον αιώνα των Ιχθύων.

Επίσης η υποτιθέμενη ημερομηνία γέννησης του Ιησού είναι στην αρχή αυτού του αιώνα.

Κατά Λουκά 22:10, όταν οι μαθητές του τον ρωτούν ποιο θα είναι το επόμενο πέρασμα (Πάσχα) αφού φύγει, ο Ιησούς τους απαντά: *Ιδού, όταν θα εισέλθετε στην πόλη, ένας άνδρας θα σας συναντήσει που θα βαστά ένα δοχείο νερού. Ακολουθήστε τον στον οίκο που θα εισέλθει*. Αυτό το γραπτό είναι μακράν το πιο αποκαλυπτικό απ' όλες τις αστρολογικές αναφορές.

Ο άνδρας που βαστάει το δοχείο του νερού είναι ο Υδροχόος, ο κουβαλητής νερού. Ο οποίος πάντα απεικονίζεται να αδειάζει ένα δοχείο νερού. Αντιπροσωπεύει τον αιώνα μετά τους Ιχθύες. Και όταν ο ήλιος, ο Ήλιος του Θεού, φύγει από τον αιώνα των ιχθύων, τον αιώνα του Ιησού, θα προχωρήσει στον οίκο του Υδροχόου. Καθώς ο Υδροχόος έπεται των Ιχθύων στην *μετάπτωση των ισημεριών*. Αυτό που είπε ο Ιησούς ήταν ότι μετά τον αιώνα των Ιχθύων, έρχεται ο αιώνας του Υδροχόου.

Συνέχεια του 1ουΜέρους

Όλο έχουμε ακούσει για το τέλος των χρόνων και το τέλος του κόσμου.

Η σχεδιαστική απόδοση στο Ευαγγέλιο της Αποκάλυψης κυρίως προήλθε από το κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο 28:20 όπου Ιησούς λέει: *Θα είμαι μαζί σας μέχρι το τέλος του κόσμου*. Παρόλα αυτά στην έκδοση του Βασιλέα James, η λέξη *κόσμος* είναι λανθασμένα μεταφρασμένη όπως και πάρα πολλές άλλες.

Η πραγματική λέξη που χρησιμοποιήθηκε είναι *αιών* . Που σημαίνει *αιώνας*. *Θα είμαι μαζί σας μέχρι το τέλος του αιώνα*.

Κάτι που ισχύει, η ηλιακή αντιπροσώπευση του Ιησού, οι Ιχθείς, θα τελειώσει όταν ο ήλιος μπει στον αιώνα του Υδροχόου.

Όλη η ιδέα του τέλους των χρόνων, του τέλους του κόσμου είναι μια παρερμηνευμένη αστρολογική αλληγορία.

Ας το πούμε αυτό στα περίπου 100.000.000 ανθρώπων στην Αμερική που πιστεύουν πως το τέλος του κόσμου φτάνει. Επιπλέον ο χαρακτήρας του Ιησού, είναι ένα λογοτεχνικό και αστρολογικό υβρίδιο. Πιο συγκεκριμένα, μια αντιγραφή του Αιγύπτιου *Ήλιου Θεού* Ώρου.

Για παράδειγμα περιγράφεται 3.500 χρόνια πριν στους τοίχους του ναού της *Luxor* στην Αίγυπτο. Με εικόνες από την αναγγελία, τη θαυματουργική σύλληψη, την γέννα, και την λατρεία του Ώρου.

Οι εικόνες ξεκινούν με τον *Faath* να αναγγέλλει στην παρθένα *Isis* την σύλληψη του Ώρου. Μετά ο *Nepth* το άγιο πνεύμα γονιμοποιεί την παρθένα.

Μετά η παρθενογένεση. Και η λατρεία.

Αυτή είναι ακριβώς η ιστορία της θαυματουργής σύλληψης του Ιησού.

Οι λογοτεχνικές ομοιότητες μεταξύ της Αιγυπτιακής θρησκείας και της Χριστιανικής θρησκείας είναι αποστομωτικές.

Οι αντιγραφές είναι ασταμάτητες. Η ιστορία του Νώε και της κιβωτού έχει παρθεί εξ' ολοκλήρου από την παράδοση. Την ιδέα μιας μεγάλης πλημμύρας ως εξαγνισμό στον αρχαίο κόσμο την συναντάμε πάνω από 2.000 φορές σε διάφορες περιόδους σ' όλο τον κόσμο.

Όμως, η πιο σημαντική προχριστιανική πηγή, είναι το έπος του Γιλγαμές. Γραμμένο το 2.600 π.χ. Αυτή η ιστορία μιλάει για μια μεγάλη πλημμύρα, η οποία διατάχθηκε από τον Θεό και μια κιβωτός θα έσωζε τα ζώα και ένα περιστέρι απελευθερώθηκε και επέστρεψε. Όλα είναι κοινά με την βιβλική εκδοχή μαζί με πολλές άλλες ομοιότητες.

Και υπάρχει και η αντιγραμμένη ιστορία του Μωυσή. Μετά την γέννα του Μωυσή, λέγεται πως τον τοποθέτησαν σε ένα καλάθι και τον έριξαν στο Νείλο προκειμένου να γλιτώσει τη βρεφοκτονία.

Σώθηκε αργότερα από την κόρη του Φαραώ και πήρε ανατροφή πρίγκιπα. Αυτή η ιστορία με το καλάθι και το μωρό είναι αντιγραφή του μύθου του Sargon της Akkad το 2.250 π.χ. Και ο Sargon όταν γεννήθηκε, τον έβαλαν σ΄ένα καλάθι και προκειμένου να γλιτώσει τη βρεφοκτονία τον έριξαν στο ποταμό. Αργότερα σώθηκε και ανατράφηκε από μια πριγκίπισσα, την Akki.

O Μωυσής είναι γνωστός ως νομοθέτης. Αυτός που παρέδωσε τις δέκα εντολές, τον μωσαϊκό νόμο. Η ιδέα ενός νόμου, που περνά από τον Θεό σ' ένα προφήτη πάνω σε ένα βουνό, είναι επίσης ένα πολύ παλιό μοτίβο. Ο Μωυσής είναι απλά άλλος ένας νομοθέτης ανάμεσα σε πάρα πολλούς άλλους στη μυθιστορία. Για την Ινδία, ο *Manou* ήταν ο μεγάλος νομοθέτης. Στην Κρήτη ήταν ο *Μίνωας* στο όρος *Δίκτης* που πήρε από το Δία τους ιερούς νόμους. Στην Αίγυπτο ήταν ο *Mises* που έφερε τις πλάκες με τους νόμους του Θεού. *Manou*,*Μίνωας*,*Mises*,Μωυσής.

Όσον αφορά τις δέκα εντολές, έχουν παρθεί εξ' ολοκλήρου από τον ψαλμό 125 της Αιγυπτιακής *Βίβλου των νεκρών*. Η Βίβλος των νεκρών λέει: *δεν έχω κλέψει* έγινε *ού κλέψεις*,

*δεν έχω σκοτώσει* έγινε *ού φονεύσεις*, *δεν έχω πει ψέματα* έγινε *ού ψευδομαρτυρήσεις*. Και το ίδιο με όλες.

Στην πραγματικότητα η Αιγυπτιακή θρησκεία είναι η βάση για την Ιουδαϊκή χριστιανική θεολογία.

Βάφτιση, μετά θάνατον ζωή. Ημέρα της Κρίσεως, παρθενογένεση. Θάνατος και ανάσταση, σταύρωση. Η κιβωτός, περιτομή. Σωτήρες, Θεία κοινωνία. Μεγάλη πλημμύρα, Πάσχα. Χριστούγεννα, ανάληψη και πάρα πολλά ακόμα. Είναι όλα γνωρίσματα Αιγυπτιακών ιδεών. Πολύ πριν την Χριστιανοσύνη ή τον Ιουδαϊσμό.

Ο μάρτυρας Ιουστίνος, ένας από τους πρώτους χριστιανικούς ιστορικούς και υπερασπιστές, έγραψε: *Όταν λέμε πως αυτός, ο Ιησούς Χριστός, ο δάσκαλός μας, δημιουργήθηκε χωρίς σεξουαλική ένωση, σταυρώθηκε, πέθανε και αναστήθηκε και αναλήφθηκε στους ουρανούς, δε λέμε τίποτα διαφορετικό από αυτούς που πιστεύουν ως Θεό τους γιούς του Δία*. Σ' ένα άλλο κείμενο ο μάρτυρας Ιουστίνος λέει: *Γεννήθηκε από παρθένα δεχθείτε το όπως πιστεύουν και οι πιστοί του θεού Περσέα*.

Είναι προφανές πως ο Ιουστίνος όπως και άλλοι πρώτοι χριστιανοί, γνώριζαν πόσο όμοια ήταν η χριστιανοσύνη με τις παλιότερες παγανιστικές θρησκείες. Παρόλα αυτά, ο Ιουστίνος είχε την λύση. Σύμφωνα με την γνώμη του, ο διάβολος το έκανε. Ο διάβολος είχε την επινόηση να έρθει πριν το Χριστό και να τοποθετήσει τα χαρακτηριστικά του στον παγανιστικό κόσμο.

Morelo · 14-01-10

Συνέχεια του 1ουΜέρους

Βρίσκω τους χριστιανούς συναρπαστικούς, αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο κόσμος είναι 12.000 ετών.

Και ρώτησα έναν τέτοιο τύπο: *Ωραία, τα απολιθώματα δεινοσαύρων;*

Απάντησε: *Απολιθώματα δεινοσαύρων;*. *Ο Θεός τα έβαλε εκεί για να δοκιμάσει την πίστη μας*. Νομίζω πως ο θεός σ' έστειλε εδώ για να δοκιμάσει την υπομονή μου φίλε. *Από που πάνε για την κιβωτό;*

Η Βίβλος δεν είναι τίποτα άλλο από ένα αστροθεολογικό λογοτεχνικό υβρίδιο. Όπως και όλες οι μυθολογικές θρησκείες πριν από αυτήν.

Είναι γεγονός πως τις μεταφορές των χαρακτηριστικών από μια προσωπικότητα σε μια καινούρια μπορούμε να τις δούμε μέσα στην ίδια την Βίβλο.

Στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχει η ιστορία του Ιωσήφ. Ο Ιωσήφ ήταν ένα πρωτότυπο για τον Ιησού. Ο Ιωσήφ γεννήθηκε από θαυματουργή γέννα, ο Ιησούς γεννήθηκε από θαυματουργή γέννα, ο Ιωσήφ είχε 12 αδέλφια, ο Ιησούς είχε 12 μαθητές. Ο Ιωσήφ πουλήθηκε για 20 αργύρια, ο Ιησούς προδόθηκε για 30 αργύρια. Ο αδελφός του *Ιούδας* τον προδίδει, ο μαθητής του *Ιούδας* τον προδίδει. Ξεκίνησε τον κλήρο του 30 ετών, ο Ιησούς ξεκίνησε τον κλήρο του στα 30. Και οι παράλληλες ομοιότητες δεν έχουν τέλος.

Επιπλέον υπάρχει κάποια μη βιβλική ιστορική απόδειξη κάποιου ανθρώπου που να έζησε με το όνομα *Ιησούς*. Ο γιος της Μαρίας, ο οποίος ταξίδευε με 12 ακολούθους γιάτρευε κόσμο και τα λοιπά;

Υπάρχει ένα πλήθος ιστορικών, που έζησαν μέσα και γύρω των περιοχών της Μεσογείου, πριν, μετά και κατά την διάρκεια της υποτιθέμενης ζωής του Ιησού. Πόσοι από αυτούς τους ιστορικούς κατέγραψαν αυτήν την προσωπικότητα;

Ούτε ένας!

Όμως για να είμαστε δίκαιοι, αυτό δε σημαίνει πως οι υπερασπιστές της ιστορικής μορφής του Ιησού δεν έχουν ισχυρισθεί το αντίθετο. Τέσσερις ιστορικοί αναφέρονται συνήθως για να αιτιολογήσουν την ιστορικότητα του Ιησού. Πλίνιος ο νεότερος, Σουητώνιος και Τάκιτος είναι οι τρεις πρώτοι. Κάθε μια από τις αναφορές τους, αποτελούνται από μερικές προτάσεις στη καλύτερη περίπτωση. Και όλοι τον αναφέρουν ως *Christus* ή *Christ*. Που στην ουσία δεν είναι όνομα αλλά τίτλος που σημαίνει *χρισμένος*.

Η τέταρτη πηγή είναι ο Ιώσηπος. Και αυτή η πηγή έχει αποδειχθεί πως είναι πλαστή εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Παραδόξως, ακόμα διδάσκεται ως αληθινή.

Στη σκέψη πως κάποιος που αναστήθηκε από τους νεκρούς και αναλήφθηκε στους ουρανούς και έκανε ένα σημαντικό αριθμό θαυμάτων , θα άφηνε κάποια ιστορική καταγραφή. Και αυτό δε συνέβηκε, γιατί όσο παρουσιάζονται οι αποδείξεις τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες η μορφή γνωστή ως Ιησούς να μην

υπήρξε καν.

Η χριστιανική θρησκεία είναι μια παρωδία της λατρείας του ήλιου, κατά την οποία τοποθέτησαν έναν άνδρα, τον ονόμασαν χρισμένο (Χριστό) αντί για ήλιο και του απέδωσαν την λατρεία που αρχικά προοριζόταν για τον ήλιο. (Thomas Paine 1737 - 1809) .

Δεν επιδιώκουμε να είμαστε ασεβείς, θέλουμε όμως να είμαστε ρεαλιστές.

Δε θέλουμε να προκαλέσουμε πόνο, θέλουμε να είμαστε ιστορικά ακριβείς. Και ότι μαθαίνουμε και κατανοούμε να είναι αληθινό. Και η χριστιανοσύνη, πολύ απλά δεν είναι βασισμένη σε αλήθειες. Ανακαλύπτουμε πως η χριστιανοσύνη δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια Ρωμαϊκή ιστορία. Εξελιγμένη πολιτικά.

Η αλήθεια είναι, πως ο Ιησούς ήταν η ηλιακή θεότητα της αίρεσης των Γνωστικών Χριστιανών. Και όπως όλοι οι παγανιστικοί θεοί, ήταν μια μυθολογική φιγούρα. Ήταν μια πολιτική καθιέρωση που ιστορικοποίησε την ιδέα του Ιησού προκειμένου να υπάρξει κοινωνικός έλεγχος.

Κατά το 325 μ.χ. στη Ρώμη ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος συγκάλεσε το συμβούλιο της Νίκαιας . Κατά την διάρκεια του συμβουλίου οι πολιτικοί παρακίνησαν να καθιερωθεί η χριστιανική θρησκεία.

Και από εκεί ξεκινά μια μακρά ιστορία χριστιανικής αιματοχυσίας και πνευματικής δυνάστευσης.

Και για τα επόμενα 600 χρόνια το Βατικανό διατηρούσε μια πολιτική κρεμάλα σε όλη την Ευρώπη.

Οδηγώντας σε ζοφερές περιόδους όπως ο Μεσαίωνας. Και σε διάφορα *διαφωτιστικά* γεγονότα όπως οι σταυροφορίες και η ιερά εξέταση.

Η χριστιανοσύνη μαζί με όλα τα θρησκευτικά συστήματα είναι η μεγαλύτερη πλάνη των αιώνων.

Ο σκοπός τους είναι ν' απομακρύνουν τον άνθρωπο από την πραγματική του υπόσταση και αναπόφευκτα τον έναν από τον άλλο.

Απαιτεί τυφλή υποταγή στην εξουσία. Μειώνει τις ανθρώπινες δυνατότητες υπό το πρίσμα του Θεού που τα ελέγχει όλα. Φρικτά εγκλήματα δικαιολογούνται στο όνομα της θείας καθοδήγησης.

Και το πιο σημαντικό:

Ενδυναμώνει αυτούς που γνωρίζουν την αλήθεια και χρησιμοποιούν το μύθο για να χειραγωγούν και να ελέγχουν κοινωνίες.

Ο θρησκευτικός μύθος είναι το πιο ισχυρό εργαλείο που δημιουργήθηκε ποτέ.

Και χρησιμεύει σαν ψυχολογικό λίπασμα πάνω στο οποίο άλλοι μύθοι μπορούν να αναπτυχθούν.

Ένας μύθος είναι μια ιδέα, που ενώ είναι ευρέως διαδεδομένη, είναι ψεύτικη. Κατά μια βαθύτερη έννοια , κατά την θρησκευτική έννοια. ο μύθος χρησιμεύει σαν καθοδηγητική και κινητήρια ιστορία για τους ανθρώπους.

Η σημασία δεν είναι στην σχέση της ιστορίας με την πραγματικότητα αλλά στη λειτουργικότητα της. Η ιστορία δεν μπορεί να είναι λειτουργική αν δεν είναι πιστευτή ότι είναι αληθινή στην κοινωνία ή στο έθνος.

Δεν τίθεται θέμα διαλόγου αν κάποιοι έχουν την *κακή* ιδέα να αμφισβητήσουν την αλήθεια της ιερής ιστορίας. Οι κρατούντες την πίστη δεν μπαίνουν σε διαδικασία διαλόγου μαζί τους.

Τους αγνοούν ή τους αποκηρύσσουν ως βλάσφημους.

πηγη: https://www.metron-ariston.gr/dynath_pisth-5.html

miv · 14-01-10

Την πηγή του copypaste παρακαλώ; Ή μήπως η "μελέτη" υπογράφεται απ'το...Morelo;
-----------------------------------------
Οκ, σ'ευχαριστώ.

Morelo · 14-01-10

Αρχική Δημοσίευση από miv:
Την πηγή του copypaste παρακαλώ; Ή μήπως η "μελέτη" υπογράφεται απ'το...Morelo;
-----------------------------------------
Οκ, σ'ευχαριστώ.

Την εβαλα στην αρχη αλλα δν εβγενε καλα,τωρα ειναι οκ

Rania. · 14-01-10

Ουαου, το πρωτο μερος του zeitgeist σε εικονες και κειμενο.
Ειχα φαει δυο ωρες περυσι να το μετασχηματισω ετσι για την εργασια στην αστρονομια.

Morelo · 14-01-10

Αρχική Δημοσίευση από Rania.:
Ουαου, το πρωτο μερος του zeitgeist σε εικονες και κειμενο.
Ειχα φαει δυο ωρες περυσι να το μετασχηματισω ετσι για την εργασια στην αστρονομια.

Ναι αυτο ειναι....
περιμενω απαντησεις απο τους πιστους σχετικα με αυτα που εβαλα....

statistikos · 14-01-10

Μια απλή μαθηματική απόδειξη του γιατί πρέπει να πιστεύουμε στον Θεό.

ΑΠΟΔΕΙΞΗ

Έστω p η πιθανότητα να υπάρχει Θεός , τότε 1-p η πιθανότητα να μην υπάρχει. Όπως και να έχει το p>0 (γιατί η ύπαρξη του Θεού δεν είναι αδύνατο ενδεχόμενο).
Κάθε άνθρωπος λοιπόν έχει το δίλλημα να πιστέψει ή όχι στον Θεό. Οι αποδόσεις για όλα τα πιθανά ενδεχόμενα φαίνονται στον παρακάτω πίνακα.

Ύπαρξη Θεού - Πίστη χ
Μη ύπαρξη Θεού - Πίστη -z
Ύπαρξη Θεού - Μη πίστη -οο
Μη Ύπαρξη Θεού - Μη πίστη y

Τι μας λέει ο παραπάνω πίνακας; Αν θεωρήσουμε ότι η πίστη σε έναν μη υπαρκτό Θεό μας δίνει μια αρνητική απόδοση (-z), λόγω χρόνου, ενέργειας ,νηστειών κτλ… τότε η μη πίστη σε έναν υπαρκτό Θεό μας δίνει το μείον άπειρο, με την έννοια ότι η μη πίστη μας θα μας στοιχίσει στην αιωνιότητα.
Επίσης η πίστη σε έναν υπαρκτό Θεό όπως και η μη πίστη σε έναν μη υπαρκτό Θεό μας δίνουν 2 θετικές αποδόσεις χωρίς όμως να φτάσουμε στο άπειρο διότι κανείς δεν μας εγγυάται τίποτα (Δεν σημαίνει ότι αν πιστεύεις θα πας ντε και καλά στον εκάστοτε Παράδεισο, ούτε αν δεν πιστεύεις ότι δεν στερήθηκες δα και τόσα πολλά).
Επομένως η αναμενόμενες αποδόσεις για τις δύο καταστάσεις που μπορεί να βρεθεί κάποιος άνθρωπος είναι οι εξής:
Ε(Πίστης) = px + (1-p)(-z)
E(Μη πίστης) = p(-οο) + (1-p)y = -οο
Παρατηρούμε λοιπόν ότι όσο μικρή και αν είναι η πιθανότητα να υπάρχει Θεός (p) η αναμενόμενη απόδοση είναι μεγαλύτερη αν επιλέξουμε να πιστεύουμε σε κάθε περίπτωση.
Συμπέρασμα: Όποιος είναι άθεος έχει χαμηλό IQ.
Απόδειξη: Blaise Pascal (1660)
Μετάφραση: Statistikos :lol:

m3Lt3D · 14-01-10

Και ο καντορ δεν εχει μια;

miv · 14-01-10

Χαχ, τωρα πραγματικά αποδειξη του Pascal ειναι αυτό; Ε ρε τι βγαζει ο κοσμος. :lol:

babisgr · 14-01-10

Γιατό το λόγο πιστεύω, αλλά δεν μπορούσα να εκφραστώ μέχρι προ λίγου..

Κορυφαίο

beautiful loser · 14-01-10

Αρχική Δημοσίευση από Rania.:
Ουαου, το πρωτο μερος του zeitgeist σε εικονες και κειμενο.

Παραθετει στο πρωτο μερος καποια ενδιαφεροντα στοιχεια για γεννηση της θρησκειας ,εν τελει ομως δεν ειναι κατι παραπανω απο μια αλλη λιακοπουλιστικη ταινια για την νεα ταξη των πραγματων.

Αρχική Δημοσίευση από statistikos:
Μια απλή μαθηματική απόδειξη του γιατί πρέπει να πιστεύουμε στον Θεό.

Αυτο ειναι το στοιχημα του πασκαλ και δεν ειναι αποδειξη ,ειναι συμπερασμα που εξομοιωνει την πιστη του θεου με την ριξη ενος κερματος.
Ειναι λογικο ενσφαλμενο διοτι λαμβαινει ως δεδομενο πως μονο δυο περιπτωσεις υπαρχουν ,α) Υπαρχει ενας θεος φιλαγαθος θεος που αμείβει και τιμωρει β)ΔΕν υπαρχει ενας θεος φιλαγαθος θεος που αμείβει και τιμωρει
Ο λογος που δεν ασχολουμαστε με τις εικασιες του πασκαλ ή τις αποδειξεις του καρτεσιου για την υπαρξη του θεου ειναι επειδη παραειναι ευκολο να τις καταρριψεις.

babisgr · 14-01-10

Αρχική Δημοσίευση από beautiful loser:
Αυτο ειναι το στοιχημα του πασκαλ και δεν ειναι αποδειξη ,ειναι συμπερασμα που εξομοιωνει την πιστη του θεου με την ριξη ενος κερματος.
Ειναι λογικο ενσφαλμενο διοτι λαμβαινει ως δεδομενο πως μονο δυο περιπτωσεις υπαρχουν ,α) Υπαρχει ενας θεος φιλαγαθος θεος που αμείβει και τιμωρει β)ΔΕν υπαρχει ενας θεος φιλαγαθος θεος που αμείβει και τιμωρει
Ο λογος που δεν ασχολουμαστε με τις εικασιες του πασκαλ ή τις αποδειξεις του καρτεσιου για την υπαρξη του θεου ειναι επειδη παραειναι ευκολο να τις καταρριψεις.

Έλα ρε μεγάλε, και ποιός είπε ότι τα είπε στα σοβαρά αυτά ο πασκαλ ή ότι τα συμμερίζεται κανείς??
Φυσικά και είναι μια βλακεία..

beautiful loser · 14-01-10

Αρχική Δημοσίευση από babisgr:
Έλα ρε μεγάλε, και ποιός είπε ότι τα είπε στα σοβαρά αυτά ο πασκαλ ή ότι τα συμμερίζεται κανείς??
Φυσικά και είναι μια βλακεία..

Τον ρωτησες τον πασκαλ , σου 'πε πως εκανε πλακα ? :lol:

Καθολου βλακεια , οσο αφορα την θεωρια των πιθανοτητων ηταν μια φαινομενικη ανακαλυψη , μιλωντας για μεταφυσικη ειναι παρακμη.

Θρησκεία ή κοροϊδία;

Πιστεύετε στο Θεό;

Ναι

Όχι

Δεν είμαι σίγουρος(η)

Επιφανές μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Επιφανές μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος