Η αξία ενός διδακτορικού και βλέψεις εργασίας

[Ryuzaki]

Τι είδους θέσεις εργασίας;

Ξεκάθαρα δημόσιο ρε.
400 μόρια τον ανεβάζει τον άλλον. Σπατάλη, αλλά έτσι χρησιμεύει εδώ πλέον.
Και προφανώς για μόνιμους υπαλλήλους/προϊσταμένους μισθολογικό κλιμάκιο.

 

[Viedo]

Στην Ψυχολογία το Διδακτορικό είναι υποχρεωτικό σε ορισμένες χώρες [ΗΠΑ, ΗΒ] για να αποκτήσεις επαγγελματικά δικαιώματα Ψυχολόγου

 

[nPb]

Φιλε, συγνωμη που θα σε απογοητευσω, αλλα ειδικα σε αυτον τον κλαδο οι ελπιδες ειναι πολυ μικρες για να καταφερεις κατι καλο, οχι γιατι δεν εισαι καλος αλλα γιατι ειναι ετσι το profession.

Ενδεικτικά, θα χρειαστεις το λιγοτερο 4 χρονια για να τελειωσεις το διδακτορικο, επειδη ο κλαδος ειναι σκατενιος και πολυ hostile θα χρειαστεις αλλα 3-4 χρονια για να κανεις μια δημοσιευση (στο ενδιαμεσο θα εισαι σε καποιο κακοπληρωμενο post-doc), και θα ζεις σαν σκλαβος του καθε καθηγητη κανοντας του ολες τις δουλειες ή χαμαλοδουλειες.

Αν μπορεις στα 37 σου να ξεκινησεις μια τετοια ζωη και να φτασεις στα 45 συγκατοικοντας με 3-4 ατομα στο ιδιο σπιτι και να παιρνεις χαμηλο μισθο, εχοντας την αβεβαιοτητα οτι ισως και να μην καταφερεις να κανεις τιποτα περα απο το να παρεις το διδακτορικο τοτε go ahead. Ολα αυτα ισχυουν για το εξωτερικο.

Συμφωνώ με την άποψη που θέτεις, αλλά ας το σκεφτούμε από άλλη οδό: ποια δουλειά πλέον είναι "φυσιολογική" με την έννοια της γραμμικότητας, της ισοβιότητας και της ξεκούρασης; Ακόμη και βασιλιάς να είσαι, έχεις άλλου τύπου ευθύνες όσο και αν αυτό δεν είναι κατανοητό στα μάτια των κοινών θνητών υπηκόων ενός κράτους.

Αν δεχθούμε ότι υφίσταται μια τέτοια κατάσταση, σε μια εταιρία στο εξωτερικό με θεματολογία σε risk management, financial controlling, data science τι ακριβώς συμβαίνει; Θα ήθελα να μου περιγράψεις πως είναι ένα 8ωρο σε τέτοια δουλειά και υπό ποιες συνθήκες το συμβόλαιο επεκτείνεται για να υπάρξει εργασιακή συνέχεια και όχι "παύση" σε 4-6 μήνες.

Όλοι οι κλάδοι έχουν γίνει σκατένιοι και hostile. Υπάρχει μαζικότητα παραγωγής πτυχίων, όλων των φυλετικών εθνικοτήτων, βαθμών (από άριστα μέχρι καλώς) και ιδιοσυγκρασιών που αναζητούν μια δουλειά. Αν με ρωτούσες ποια δουλειά θες να κάνεις θα σου έλεγα καμία. Ο λόγος είναι ότι η κοινωνία που αναγκάζομαι να εργαστώ για να ζήσω παρέχει μεσαιωνικού τύπου εργασίες αλλά πλέον με κουστούμι, γυάλινα κτίρια και απρόσωπες σχέσεις πίσω από έναν γκισέ. Η διαφορά είναι ότι παλαιότερα έσκαβαν στο χωράφι της Βιέννης με κουρέλια για να τρώνε μισό καρβέλι ψωμί πέτρα που τους μοίραζε ο κάθε Μαρκήσιος που κατείχε την έκταση γης. Τώρα στη Βιέννη εργάζεσαι στον οίκο τάδε -berg GmbH AG (που πιθανόν στην κορυφή να εργάζεται και κάποιος ντε Μαρκησουά κάποιας παλαιάς μοναρχίας), αλλά όλα σκανάρονται και λήγουν με ένα απλό νεοφιλελεύθερο sms με κομμουνιστική σαφήνεια: παρακαλώ η θέση εργασίας σας έληξε. Τόσο απλά.

Σου δίνω μια απάντηση: Από όλο αυτό κρατάω το κίνητρο ζωής. Σε όλες τις περιπτώσεις, η ζωή κυλάει και τελειώνει. Δεν υπάρχει η βέλτιστη λύση όλων. Απλά κοιτάζουμε την καλύτερη από τις μαζικά χειρότερες. Η ακαδημαϊκή έρευνα σε κάποιο Πανεπιστήμιο είναι πιο δημιουργική εργασία από το να λιώνεις πίσω από 4 μεγάλες οθόνες υπολογιστή και να κοιτάς GARCH μοντέλα στατιστικής και να μην κατανοείς σε πραγματικό χρόνο με ζημιά εκατομμύρια ευρώ τη διαφορά σφάλματος. Και όλα αυτά για να τελειώσει το 8ωρο και να πας σπίτι να κάνεις τι; Να πηγαίνεις για καφέ με συναδέλφους και να ρουφιανεύεις για την κάθε γαμ**ολα που το παίζει σοβαρή Ελβετίδα στη δουλειά και πίσω από κλειστές πόρτες γραφείων ανοίγουν τα χείλη τους και ρουφάνε τα πάντα για την προαγωγή τους; Αυτά δεν λένε στις παμπ το απόγευμα Παρασκευής;

Δεν μπορώ να βρω άλλου τύπου εργασίας. Ίσως να μεταφέρεις τελάρα και παλέτες σε αποθήκες τροφίμων-ανεφοδιασμού στα SPAR σε επαρχιακό υποκατάστημα της Τσεχίας.

Αν κυνηγησεις το διδακτορικο στην Ελλαδα τοτε κλαφτα χαραλαμπε. Οι ανθρωποι ειναι εν ενεργεια συνταξιουχοι, ερευνα 0, supervision -1, χρηματοδοτηση -00. Εκτος αν εχεις τα connections οπου εκει ισως καταφερεις να μπεις σε κανα project, αλλα δεν νομιζω να τα εχεις. Που και παλι στο τελος της ημερας δεν θα καταφερεις τιποτα επιστημονικα οποτε ουσιαστικα υπογραφεις την αποτυχια σου.

Σορρυ που σου κανα την καρδια περιβολι, μακαρι να μου τα ειχαν πει κι εμενα οταν ξεκιναγα αυτο το ''ταξιδι''!

Η Ελλάδα απλά κουράζει. Διακόσιες δεκαετίες τρωγόμαστε γύρω από τα ίδια. Πρέπει να είναι πολύ αιθεροβάμων κάποιος και να έχει τόση υπομονή για να αντέξει το Ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο. Σε πολλά Τμήματα απλά σπάει κυριολεκτικά το στομάχι! Συν ότι οι τύποι που σταβλίζονται εκεί είναι από άλλο ανέκδοτο. Απλά, ξεφτίλες με τα λεφτά των φορολογούμενων Ελλήνων.

 

[panagiotis econ]

Συμφωνώ με την άποψη που θέτεις, αλλά ας το σκεφτούμε από άλλη οδό: ποια δουλειά πλέον είναι "φυσιολογική" με την έννοια της γραμμικότητας, της ισοβιότητας και της ξεκούρασης; Ακόμη και βασιλιάς να είσαι, έχεις άλλου τύπου ευθύνες όσο και αν αυτό δεν είναι κατανοητό στα μάτια των κοινών θνητών υπηκόων ενός κράτους.

Αν δεχθούμε ότι υφίσταται μια τέτοια κατάσταση, σε μια εταιρία στο εξωτερικό με θεματολογία σε risk management, financial controlling, data science τι ακριβώς συμβαίνει; Θα ήθελα να μου περιγράψεις πως είναι ένα 8ωρο σε τέτοια δουλειά και υπό ποιες συνθήκες το συμβόλαιο επεκτείνεται για να υπάρξει εργασιακή συνέχεια και όχι "παύση" σε 4-6 μήνες.

Όλοι οι κλάδοι έχουν γίνει σκατένιοι και hostile. Υπάρχει μαζικότητα παραγωγής πτυχίων, όλων των φυλετικών εθνικοτήτων, βαθμών (από άριστα μέχρι καλώς) και ιδιοσυγκρασιών που αναζητούν μια δουλειά. Αν με ρωτούσες ποια δουλειά θες να κάνεις θα σου έλεγα καμία. Ο λόγος είναι ότι η κοινωνία που αναγκάζομαι να εργαστώ για να ζήσω παρέχει μεσαιωνικού τύπου εργασίες αλλά πλέον με κουστούμι, γυάλινα κτίρια και απρόσωπες σχέσεις πίσω από έναν γκισέ. Η διαφορά είναι ότι παλαιότερα έσκαβαν στο χωράφι της Βιέννης με κουρέλια για να τρώνε μισό καρβέλι ψωμί πέτρα που τους μοίραζε ο κάθε Μαρκήσιος που κατείχε την έκταση γης. Τώρα στη Βιέννη εργάζεσαι στον οίκο τάδε -berg GmbH AG (που πιθανόν στην κορυφή να εργάζεται και κάποιος ντε Μαρκησουά κάποιας παλαιάς μοναρχίας), αλλά όλα σκανάρονται και λήγουν με ένα απλό νεοφιλελεύθερο sms με κομμουνιστική σαφήνεια: παρακαλώ η θέση εργασίας σας έληξε. Τόσο απλά.

Σου δίνω μια απάντηση: Από όλο αυτό κρατάω το κίνητρο ζωής. Σε όλες τις περιπτώσεις, η ζωή κυλάει και τελειώνει. Δεν υπάρχει η βέλτιστη λύση όλων. Απλά κοιτάζουμε την καλύτερη από τις μαζικά χειρότερες. Η ακαδημαϊκή έρευνα σε κάποιο Πανεπιστήμιο είναι πιο δημιουργική εργασία από το να λιώνεις πίσω από 4 μεγάλες οθόνες υπολογιστή και να κοιτάς GARCH μοντέλα στατιστικής και να μην κατανοείς σε πραγματικό χρόνο με ζημιά εκατομμύρια ευρώ τη διαφορά σφάλματος. Και όλα αυτά για να τελειώσει το 8ωρο και να πας σπίτι να κάνεις τι; Να πηγαίνεις για καφέ με συναδέλφους και να ρουφιανεύεις για την κάθε γαμ**ολα που το παίζει σοβαρή Ελβετίδα στη δουλειά και πίσω από κλειστές πόρτες γραφείων ανοίγουν τα χείλη τους και ρουφάνε τα πάντα για την προαγωγή τους; Αυτά δεν λένε στις παμπ το απόγευμα Παρασκευής;

Δεν μπορώ να βρω άλλου τύπου εργασίας. Ίσως να μεταφέρεις τελάρα και παλέτες σε αποθήκες τροφίμων-ανεφοδιασμού στα SPAR σε επαρχιακό υποκατάστημα της Τσεχίας.



Η Ελλάδα απλά κουράζει. Διακόσιες δεκαετίες τρωγόμαστε γύρω από τα ίδια. Πρέπει να είναι πολύ αιθεροβάμων κάποιος και να έχει τόση υπομονή για να αντέξει το Ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο. Σε πολλά Τμήματα απλά σπάει κυριολεκτικά το στομάχι! Συν ότι οι τύποι που σταβλίζονται εκεί είναι από άλλο ανέκδοτο. Απλά, ξεφτίλες με τα λεφτά των φορολογούμενων Ελλήνων.

Φιλε αν θεωρεις οτι το δικακτορικο ειναι μια απ τις καλες εναλλακτικες εισαι γελασμενος.

Actually, ειναι απο τις χειροτερες. Υπο-πληρωνεσαι για 7+ χρονια, φτανεις 30+ για να μοιραζεσαι το σπιτι με αλλους 4 επειδη δεν βγαινεις, ολες οι μερες ειναι ιδιες για σενα καθως διαβαζεις 13+ ωρες καθε μερα, εκδρομες/βολτες/ταξιδια/ξεκουραση ειναι λεξεις αγνωστες, τα βραδια βλεπεις εφιαλτες και δεν μπορεις να κοιμηθεις απ το αγχος, η αβεβαιοτητα ειναι τεραστια καθως η ζητηση εχει μειωθει ενω η προσφορα (λογω λανθασμενων κινητρων των περισσοτερων) εχει αυξηθει, τα κονε βασιλευουν και πολλα αλλα.

Κι ολα τα παραπανω τα δεχεσαι για 946 Ευρω στις περισσοτερες Ευρωπαικες πρωτευουσες, ή 1700 λιρες στο Λονδινο. Που καθε μερα θα πρεπει να κοιτας την τσεπη σου πριν καν σκεφτεις να αγορασεις μια τυροπιτα. Σορρυ αλλα προτιμω να δουλεψω 10 χρονια στην Goldman Sachs να μου πιουν το αιμα αλλα να βγαζω 250+ χιλιαρικα το χρονο παρα να κανω Phd. Ολες οι δουλειες εχουν τα σκατα τους, το θεμα ειναι να δεχτεις να συμβιβαστεις με αυτο καποια χρονια αν ειναι να εχεις και το αναλογο αντικρiσμα σε μισθο. Υπαρχουν δουλειες που πληρωνουν εξαιρετικα καλα, κι ας σε ξεζουμιζουν, τουλαχιστον θα μπορεις σε 5 χρονια να επιστρεψεις με 100+ χιλιαρικα στην τσεπη και προυπηρεσια που θα σου ανοιξει πορτες ακομα και στην μπανανια που λεγεται Ελλαδα.

Αν με ρωτησεις γιατι κανω phd θα σου πω καθαρα απο ματαιοδοξια και επειδη μαρεσει το ακαδημαικο περιβαλλον και καποια απο τα benefits των ακαδημαικων (οχι συγκεκριμενο ωραριο εργασιας, δουλευεις σε topics που σε ενδιαφερουν ακομα κι αν δεν ενδιαφερουν κανενα αλλο, πολλα ταξιδια κλπ)

 

[nPb]

Φιλε αν θεωρεις οτι το δικακτορικο ειναι μια απ τις καλες εναλλακτικες εισαι γελασμενος.

Actually, ειναι απο τις χειροτερες. Υπο-πληρωνεσαι για 7+ χρονια, φτανεις 30+ για να μοιραζεσαι το σπιτι με αλλους 4 επειδη δεν βγαινεις, ολες οι μερες ειναι ιδιες για σενα καθως διαβαζεις 13+ ωρες καθε μερα, εκδρομες/βολτες/ταξιδια/ξεκουραση ειναι λεξεις αγνωστες, τα βραδια βλεπεις εφιαλτες και δεν μπορεις να κοιμηθεις απ το αγχος, η αβεβαιοτητα ειναι τεραστια καθως η ζητηση εχει μειωθει ενω η προσφορα (λογω λανθασμενων κινητρων των περισσοτερων) εχει αυξηθει, τα κονε βασιλευουν και πολλα αλλα.

Κι ολα τα παραπανω τα δεχεσαι για 946 Ευρω στις περισσοτερες Ευρωπαικες πρωτευουσες, ή 1700 λιρες στο Λονδινο. Που καθε μερα θα πρεπει να κοιτας την τσεπη σου πριν καν σκεφτεις να αγορασεις μια τυροπιτα. Σορρυ αλλα προτιμω να δουλεψω 10 χρονια στην Goldman Sachs να μου πιουν το αιμα αλλα να βγαζω 250+ χιλιαρικα το χρονο παρα να κανω Phd. Ολες οι δουλειες εχουν τα σκατα τους, το θεμα ειναι να δεχτεις να συμβιβαστεις με αυτο καποια χρονια αν ειναι να εχεις και το αναλογο αντικρiσμα σε μισθο. Υπαρχουν δουλειες που πληρωνουν εξαιρετικα καλα, κι ας σε ξεζουμιζουν, τουλαχιστον θα μπορεις σε 5 χρονια να επιστρεψεις με 100+ χιλιαρικα στην τσεπη και προυπηρεσια που θα σου ανοιξει πορτες ακομα και στην μπανανια που λεγεται Ελλαδα.

Mε όλη τη συμπάθεια, νομίζω ότι έχεις μια στρεβλή εικόνα για τον ιδιωτικό τομέα ειδικά του εξωτερικού. Δεν υπάρχει ιδεατός κόσμος. Αν η θέση του υποψήφιου ερευνητή - διδάκτορα έχει 10 αρνητικά, μια θέση στελέχους σε κάποια εταιρία χρηματοπιστωτικών προϊόντων ή ΙΤ, έχει 50 αρνητικά. Εκεί να δεις νεποτισμό και αδιαφάνεια σε πολλές εταιρίες. Δυστυχώς η κοινωνία που ζούμε από εποχή Δαρείου καὶ Παρυσάτιδος γίγνονται παῖδες δύο δεν έχουμε σοβαρές εξελίξεις σε κοινωνικές αξίες. Το ανθρώπινο είδος μπορεί να βελτίωσε την όψη και την έννοια της κατανάλωσης αλλά ο κυνισμός των επαγγελματικών συσχετισμών και σχέσεων παραμένει ίδιος.

Αν με ρωτησεις γιατι κανω phd θα σου πω καθαρα απο ματαιοδοξια και επειδη μαρεσει το ακαδημαικο περιβαλλον και καποια απο τα benefits των ακαδημαικων (οχι συγκεκριμενο ωραριο εργασιας, δουλευεις σε topics που σε ενδιαφερουν ακομα κι αν δεν ενδιαφερουν κανενα αλλο, πολλα ταξιδια κλπ)

Εδώ αρχίζει η αντίφαση. Παραπάνω μου αντιπαραθέτεις τα μείον στοιχεία και εδώ μου το γυρίζεις. Τίποτα δεν γίνεται από ματαιοδοξία. Η δουλειά θέλει δουλειά και αφοσίωση. Η αφοσίωση μέχρι ώρας με έσωσε ας πέρασα από συμπληγάδες στο πέρασμα του χρόνου. Φυσικά για όλους εσάς που δεν γνωρίζετε την προσωπική μου ζωή πέρα από το φόρουμ, μπορεί να φαίνομαι "εξωπραγματικός" πολλές φορές αλλά δυστυχώς, η ζωή πολλές φορές σε πολλούς ανθρώπους μοιάζει εξωπραγματική.

Η εργασία ως ερευνητής πάνω σε ένα project με καλή αμοιβή είναι εξίσου σοβαρή εργασία και δουλειά όπως όλες οι άλλες. Βέβαια αν πάμε με τη λογική να μαζέψουμε 250.000 ευρώ με ειδικά μεγάλα φτυάρια όπως σατύριζε ο Χάρυ Κλυν για την Ελλάδα του 1980, δεν πάμε για δουλειά αλλά για αρπαχτή. Το ζητούμενο δεν είναι τα λεφτά μόνο αν το περιβάλλον εργασίας είναι αδιάφορο. Προσωπικά δεν έχω "πείνα" για τόσα χιλιάρικα ευρώ. Θέλω μια πιο ισορροπημένη ζωή με λιγότερα λεφτά και καλύτερη πνευματική ισορροπία.

 

[panagiotis econ]

Mε όλη τη συμπάθεια, νομίζω ότι έχεις μια στρεβλή εικόνα για τον ιδιωτικό τομέα ειδικά του εξωτερικού. Δεν υπάρχει ιδεατός κόσμος. Αν η θέση του υποψήφιου ερευνητή - διδάκτορα έχει 10 αρνητικά, μια θέση στελέχους σε κάποια εταιρία χρηματοπιστωτικών προϊόντων ή ΙΤ, έχει 50 αρνητικά. Εκεί να δεις νεποτισμό και αδιαφάνεια σε πολλές εταιρίες. Δυστυχώς η κοινωνία που ζούμε από εποχή Δαρείου καὶ Παρυσάτιδος γίγνονται παῖδες δύο δεν έχουμε σοβαρές εξελίξεις σε κοινωνικές αξίες. Το ανθρώπινο είδος μπορεί να βελτίωσε την όψη και την έννοια της κατανάλωσης αλλά ο κυνισμός των επαγγελματικών συσχετισμών και σχέσεων παραμένει ίδιος.



Εδώ αρχίζει η αντίφαση. Παραπάνω μου αντιπαραθέτεις τα μείον στοιχεία και εδώ μου το γυρίζεις. Τίποτα δεν γίνεται από ματαιοδοξία. Η δουλειά θέλει δουλειά και αφοσίωση. Η αφοσίωση μέχρι ώρας με έσωσε ας πέρασα από συμπληγάδες στο πέρασμα του χρόνου. Φυσικά για όλους εσάς που δεν γνωρίζετε την προσωπική μου ζωή πέρα από το φόρουμ, μπορεί να φαίνομαι "εξωπραγματικός" πολλές φορές αλλά δυστυχώς, η ζωή πολλές φορές σε πολλούς ανθρώπους μοιάζει εξωπραγματική.

Η εργασία ως ερευνητής πάνω σε ένα project με καλή αμοιβή είναι εξίσου σοβαρή εργασία και δουλειά όπως όλες οι άλλες. Βέβαια αν πάμε με τη λογική να μαζέψουμε 250.000 ευρώ με ειδικά μεγάλα φτυάρια όπως σατύριζε ο Χάρυ Κλυν για την Ελλάδα του 1980, δεν πάμε για δουλειά αλλά για αρπαχτή. Το ζητούμενο δεν είναι τα λεφτά μόνο αν το περιβάλλον εργασίας είναι αδιάφορο. Προσωπικά δεν έχω "πείνα" για τόσα χιλιάρικα ευρώ. Θέλω μια πιο ισορροπημένη ζωή με λιγότερα λεφτά και καλύτερη πνευματική ισορροπία.

Aπλα τα θετικα που παρεθεσα δεν σου γεμιζουν το στομαχι, και ειναι δευτερευουσας σημασιας για τους περισσοτερους (και πολυ σωστα κανουν). Αν δεις θεση Assistant Professor στο UK θα δεις οτι παιρνουν περιπου 30-37 χιλιαδες λιρες. Δηλαδη σπουδαζεις 10 χρονια για να παιρνεις 30 χιλιαρικα/ετος=2500/μηνα, ενω αυτα τα 10 χρονια εχεις απωλεσει εισοδηματα αξιας 50 χιλιαδων. Στο διδακτορικο με λιγα λογια απλα υπαρχεις, δεν ζεις, δεν εχεις ουτε τα λεφτα ουτε το χρονο να ''ζησεις'', το μονο που κανεις ειναι να συντηρεισαι.

Εργασια ως ερευνητης με καλη αμοιβη, ειδικα στους περισσοτερους τομεις δεν υπαρχει, εκτος απ την Γερμανια οπου εκει πληρωνουν decent μισθους. Σε τομεις Η/Υ, Μηχανολογων Μηχανικων κλπ τα stipends ειναι πραγματι πολυ υψηλα, αλλα αυτοι ειναι οι μοναδικοι τομεις που στην αγορα εργασιας πληρωνουν αντιστοιχα υψηλους μισθους οποτε δεν ειναι αντιπροσωπευτικο δειγμα.

Το να φτασεις στα 30 σου να γυρισεις Ελλαδα με 100 χιλιαρικα τσεπη, οταν οι συνομιλοικοι σου θα παιρνουν 900 το μηνα εσυ μπορει να το βαφτιζεις ως ''αρπαχτη'', εγω το βαφτιζω εξυπναδα. Δηλαδη ναι ειμαι διατεθειμενος για 5 χρονια να δουλεψω σαν σκυλι, οταν ξερω πως θα ανταμειφθω και θα μπορεσω να φτασω σε σημειο να κανω πραγματα που οι αλλοι δεν θα μπορουν επειδη απλα επελεξαν εναν αλλο δρομο. Αλλα αυτα ειναι προτεραιοτητες προφανως, δεν σημαινει οτι καποιος εκανε λαθος.

 

[Viedo]

Για να φθάσεις στην θέση των 250.000 ευρώ δεν πρέπει να έχεις κάποια ακαδημαϊκά προσόντα όμως; Για να δουλέψεις στην GS και να φθάσεις τόσα χρήματα βέβαια, δεν νομίζω με ένα πτυχίο από Ελληνικό πανεπιστήμιο και ένα μεταπτυχιακό από ένα μέσο/«αδιάφορο» Πανεπιστήμιο όπως της χώρας μας, να μπορείς να εργοδοτηθείς, ούτε από έξω δεν περνάς.

Το Διδακτορικό σίγουρα ανοίγει περισσότερες πόρτες και σε κάνει πιο ανταγωνιστικό, δεν το συζητάει κανείς αυτό, ωστόσο το αν σκέφτεσαι να κάνεις Διδακτορικό 6+ χρόνια, καλύτερα να εργαστείς πιστεύω.

 

[tsiobieman]

Παιδιά γνωρίζει κανείς αν γίνεται να εργάζεσαι ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ με το διδακτορικό? είναι εφικτό από άποψη κούρασης και χρόνου?

 

[Viedo]

Παιδιά γνωρίζει κανείς αν γίνεται να εργάζεσαι ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ με το διδακτορικό? είναι εφικτό από άποψη κούρασης και χρόνου?

Ανάλογα το Διδακτορικό, πολύς κόσμος εργάζεται. Οι περισσότεροι που γνωρίζω παράλληλα είχαν 1 ή 2 εργασίες. Αλλά είναι πολύ πιο κουραστικό και σού τρώει όλη την μέρα.

 

[Revekka]

Εξαρτάται τι θες να κάνεις το διδακτορικό...
(μόνιμη απάντηση από μένα αυτή)

 

[nPb]

Για να φθάσεις στην θέση των 250.000 ευρώ δεν πρέπει να έχεις κάποια ακαδημαϊκά προσόντα όμως; Για να δουλέψεις στην GS και να φθάσεις τόσα χρήματα βέβαια, δεν νομίζω με ένα πτυχίο από Ελληνικό πανεπιστήμιο και ένα μεταπτυχιακό από ένα μέσο/«αδιάφορο» Πανεπιστήμιο όπως της χώρας μας, να μπορείς να εργοδοτηθείς, ούτε από έξω δεν περνάς.

Το Διδακτορικό σίγουρα ανοίγει περισσότερες πόρτες και σε κάνει πιο ανταγωνιστικό, δεν το συζητάει κανείς αυτό, ωστόσο το αν σκέφτεσαι να κάνεις Διδακτορικό 6+ χρόνια, καλύτερα να εργαστείς πιστεύω.

Νομίζω ότι το θέμα το συζητάμε από λάθος βάση. Κάποιες επιστήμες "χρειάζονται" και κάποιες όχι. Το λάθος επίσης υπάρχει στη λογική του ενός ακόμη πτυχίου και όχι στη διαδικασία της εκπόνησης μιας εργασίας μακράς διάρκειας με μισθό και κανονική κοινωνική ασφάλιση, ιατρική ασφάλιση κλπ. Στην Ελλάδα ή και σε κάποιες άλλες χώρες π.χ. Ιταλία, μπορεί να είναι μια διαδικασία χωρίς να έχουν τεθεί κάποιοι όροι. Οπότε λογικό είναι να φαίνεται σαν φοίτηση με τον παραλογισμό των καθηγητών που επιβλέπουν τη διαδικασία.

 

[VouDou]

Παιδιά γνωρίζει κανείς αν γίνεται να εργάζεσαι ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ με το διδακτορικό? είναι εφικτό από άποψη κούρασης και χρόνου?

Γίνεται, είναι εφικτό (ακόμα και με διδακτορικό "έρευνας πάγκου", πειράματα). Το έκανα στα 25-26 μου για περίπου 1.5 έτος, σπίτι μόνο για βραδυνό ύπνο και μπάνιο... ΑΛΛΑ μετά μού πήρε κάπου 3 έτη να συνέλθω ψυχοσωματικά!

 

[Viedo]

Έχουν αλλάξει οι καιροί ως προς το Διδακτορικό. Πλέον, έχει αποκτήσει πολύ περισσότερη εμπορευματική αξία, και όχι τόσο επιστημονική για πολλούς υποψηφίους. Δηλαδή, κάνει κάποιος PhD για να εξασφαλίσει περισσότερα μόρια, ή να πάρει προαγωγή στην ήδη υπάρχουσα εργασία του. Να διεκδικήσει μία θέση εργασίας με πολλούς ενδιαφερόμενους, που συνεπάγεται έντονο ανταγωνισμό κλπ.

Δεν το βλέπουν όλοι το PhD ως προαγωγή της έρευνας και της επιστήμης, ή με πάθος κλπ.

Υπάρχουν, τα PsyD, το DBA, και άλλοι πολλοί τίτλοι Διδακτορικού επιπέδου, που προσεγγίζουν το πρακτικό κομμάτι περισσότερο από το θεωρητικό. Ουσιαστικά, δηλαδή, αν ένας είναι εργαζόμενος π.χ. σε επιχείρηση είναι προτιμότερο να προβεί σε DBA από PhD στο BA. Αυτό θεωρώ το καλύτερο που θα έπρεπε να ίσχυε για κάθε επιστήμη. Να μπορεί να υπάρχει διέξοδος σε Διδακτορικό προσανατολισμένο είτε στην έρευνα είτε στην πρακτική.
Αρκετά προσπαθούν να τα συνδυάσουν κουτσά στραβά!

 

[Scott]

Έσεις τι πιστευετε για το διδακτορικό. Αξίζει κανείς στις μέρες μας να χάσει 4-5-6 χρόνια απο τη ζωη του για να το πάρει? Εγω εδω και πολλα χρονια (πιστευα οτι) ηθελα να συνεχισω για διδακτορικο διοτι μου αρεσει πολυ το αντικειμενο μου και θελω να μαθω οσα περισσοτερα πραγματα μπορω πανω σε αυτο, με απότερο σκοπο να ασχοληθω ακαδημαϊκα με το αντικείμενο. Για καποιο λογο δεν ειχα ασχοληθει καθολου με το οικονομικο κομματι και απλα εκανα αυτο που μου αρεσε.Αν και ακομα πιστευω οτι ειναι καλυτερα να κανεις κατι που να σου αρεσει και δεν πληρωνει καλα παρα το αντιθετο, τελευταια εχω απογοητευτει λιγο απο τις βλεψεις που εχει καποιος αν ακολουθησει τον δρομο του διδακτορικου.Απο αυτα που εχω διαβασει/ακουσει:
1)Πρεπει να επενδυσεις 5-6 χρονια απο τη ζωη σου κατα τη διαρκεια των οποιων δεν θα μπορεις να εξελιχθεις επαγγελματικα και θα πληρωνεσε πενυχρα σε σχεση με τις γνωσεις/ικανοτητες σου
2)Μετα το διδακτορικο συνηθως οι περισσοτεροι κανουν μετα-διδακτορικο που ουσιαστικα ειναι δουλεια που πληρωνει λιγο καλυτερα απο το διδακτορικο μεν (σε αυτο το σταδιο οι συναδελφοι σου στην βιομηχανια θα πληρονονται 30-40% παραπανω απο εσενα) και ειναι μικρης διαρκειας (1-2 χρονια) και μετα είτε ψαχνουν για αλλο μετα διδακτορικο ειτε για καποιο ακαδημαϊκο ποστο
3)Οι ακαδημαϊκες θεσεις παγκοσμιως ειναι ελαχιστες αναλογικα με αυτες στην βιομηχανια και πρεπει να εισαι πολυ τυχερος για να βρεις μια.Το θετικο ειναι οτι σου παρεχουν μονιμοτητα, αν και με λιγοτερα χρηματα απο την βιομηχανια, και επισης δεν διαλεγεις το μερος που θα ζησεις ,απλα αν σου κατσει πηγαινεις ,ασχετως την γεωγραφικη τοποθεσια
4)δεν εχεις πολλα tranferable skills ,αφου ολα αυτα τα χρονια ασχολιοσουνα με κατι υπερ-εξειδικευμενο χωρις απαραιτητα να εχει αμεσες πρακτικες εφαρμογες, οποτε μετα η πιθανη μεταβαση στην βιομηχανια θα ειναι καπως δυσκολη ,δεδομενου οτι θα εισαι στα late 20's -early 30's

Τα παραπανω ισχυουν για ολες τις φυσικες επιστημες .Οποτε αρχιζω να πιστευω οτι ισως θα ηταν καλυτερα αυτοι που θελουν να ασχοληθουν μαζι τους να σκεφτοντουσαν το ενδεχομενο για κατι πιο πρακτικο πχ χημικους μηχανικους στην περιπτωση μου ,ωστε να ειναι πιο ευελικτοι στην αγορα εργασιας

ΥΓ (τα παραπανω ισχυουν για ανεπτυγμενες χωρες του εξωτερικου, για εδω ουτως η αλλως δεν υπαρχει βιωσιμη διεξοδος)

Ότι μαθαίνεις καλό είναι,από εκεί και πέρα,το τι μαθαίνεις πρέπει και να συμπίπτει και με τα θέλω σου ή το αν πραγματικά θες να δώσεις από τον χρόνο σου.
Δεν ξέρω κατά πόσο τα διδακτορικά βοηθούν στην αγορά εργασίας,εκτός (όπως αναφέρεις) θες να ασχοληθείς σαν lecturer (δεν θυμάμαι την ελληνική λέξη,μην μου κάνετε τίποτα ).

 

[VouDou]

lecturer = λέκτορας (έχει καταργηθεί πια, περίπου)
και ναι μετά από 10+ έτη στο ischool (12 νομίζω)... 1000 μηνύματα με τις απόψεις μου!

 

[Scott]

lecturer = λέκτορας (έχει καταργηθεί πια, περίπου)
και ναι μετά από 10+ έτη στο ischool (12 νομίζω)... 1000 μηνύματα με τις απόψεις μου!

Δεν το ήξερα αυτό,ευχαριστώ για την διευκρίνηση . Η σωστή λέξη φαντάζομαι θα είναι ακαδημαϊκός;
Συγχαρητήρια,παρεμπιπτόντως .

 

[Viedo]

Ακαδημαϊκοί είναι όλοι όσοι εμπλέκονται με το πανεπιστήμιο στην έρευνα και τη διδασκαλία.. Ο Λέκτορας είναι βαθμίδα διδάσκοντα. Καθηγητή τον λέμε κι αυτόν {όσοι διδάσκουν και είναι σε κάποια βαθμίδα Λέκτορας, Επίκουρος, Αν. Καθηγήτης και Καθηγητής}, αλλά θεωρητικά Καθηγητής είναι μόνο αυτός που βρίσκεται στην ανώτατη βαθμίδα.

 

[Scott]

Ακαδημαϊκοί είναι όλοι όσοι εμπλέκονται με το πανεπιστήμιο στην έρευνα και τη διδασκαλία.. Ο Λέκτορας είναι βαθμίδα διδάσκοντα. Καθηγητή τον λέμε κι αυτόν {όσοι διδάσκουν και είναι σε κάποια βαθμίδα Λέκτορας, Επίκουρος, Αν. Καθηγήτης και Καθηγητής}, αλλά θεωρητικά Καθηγητής είναι μόνο αυτός που βρίσκεται στην ανώτατη βαθμίδα.

Οπότε ο Κατακουζηνός θεωρείτε λέκτορας .

 

[Viedo]

Επίκουρος είναι ο Κατακουζηνός, πάνω από τον Λέκτορα, κάτω από τον Αναπληρωτή Καθηγητή και τον Καθηγητή.

Από το Κωνσταντίνου και Ελένης υποθέτω λες και όχι τον Άγγελο Κατακουζηνό τον ψυχίατρο-νευρολόγο.

 

[Revekka]

Δεν υπάρχει λέκτορας πλέον παιδιά, απο Επίκουρος ξεκινάς και υποτίθεται ότι δεν είσαι και μόνιμος.