Η αξία ενός διδακτορικού και βλέψεις εργασίας

[nPb]

Νομίζω ότι πολλοί χάνουν το στόχο στη ζωή τους με την υπερβολική γνώση. Όπως πολύ σωστά το είπες: " Βλεπω και σε εργαστηρια παιδια που εχουν ριξει τρελο διαβασμα στη ζωη τους, ειναι εργατικοι αλλα ο κοσμος τους τελειωνει στην πορτα του εργαστηριου, στο οποιο δουλευουν για ψιχουλα (ή και τιποτα πολλες φορες)". Για όσους έχουν φοιτήσει στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο είναι μια συνηθισμένη εικόνα να βλέπει μοναχικούς τύπους απροσδιόριστης ηλικίας να χάνονται στους διαδρόμους, σε μικρά δωμάτια με πομπώδεις τίτλους σε ταμπέλες [... Lab]. Λιώνουν στην κυριολεξία, καθώς ο φεουδάρχης-καθηγητής τους τρέχει με "πρωτότυπες" δημοσιεύσεις*, δηλαδή, του βγάζουν όλη τη δουλειά. Αρκετοί το παρατάνε κάπου στο 2ο έτος, ξαναεπιστρέφουν μετά από κάποια 3-4 χρόνια με άλλο θέμα διδακτορικής μελέτης κλπ. Χάνονται τα νιάτα σε βλακείες.

* ο Higgs είχε πει ότι η σημερινή γενιά Φυσικών ερευνητών / ακαδημαϊκών αντί να κάνει Φυσική έρευνα, αναλώνεται σε ανούσιο στίβο παραγωγής εργασιών με τον τίτλο δημοσιεύσεις χαμηλού επιστημονικού επιπέδου καθώς οι περισσότερες ή είναι παλαιά θέματα μεταπτυχιακών εργασιών (ουπς!) ή συνέχεια ενός μοναδικού θέματος σπασμένου σε ενότητες με τέτοιο τρόπο που να μην φαίνεται (ξανά ουπς!) μήπως και πιάσει μια θέση στον Ήλιο κάποιου Πανεπιστημίου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DarthFederer]

Νομίζω ότι πολλοί χάνουν το στόχο στη ζωή τους με την υπερβολική γνώση. Όπως πολύ σωστά το είπες: " Βλεπω και σε εργαστηρια παιδια που εχουν ριξει τρελο διαβασμα στη ζωη τους, ειναι εργατικοι αλλα ο κοσμος τους τελειωνει στην πορτα του εργαστηριου, στο οποιο δουλευουν για ψιχουλα (ή και τιποτα πολλες φορες)". Για όσους έχουν φοιτήσει στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο είναι μια συνηθισμένη εικόνα να βλέπει μοναχικούς τύπους απροσδιόριστης ηλικίας να χάνονται στους διαδρόμους, σε μικρά δωμάτια με πομπώδεις τίτλους σε ταμπέλες [... Lab]. Λιώνουν στην κυριολεξία, καθώς ο φεουδάρχης-καθηγητής τους τρέχει με "πρωτότυπες" δημοσιεύσεις*, δηλαδή, του βγάζουν όλη τη δουλειά. Αρκετοί το παρατάνε κάπου στο 2ο έτος, ξαναεπιστρέφουν μετά από κάποια 3-4 χρόνια με άλλο θέμα διδακτορικής μελέτης κλπ. Χάνονται τα νιάτα σε βλακείες.

* ο Higgs είχε πει ότι η σημερινή γενιά Φυσικών ερευνητών / ακαδημαϊκών αντί να κάνει Φυσική έρευνα, αναλώνεται σε ανούσιο στίβο παραγωγής εργασιών με τον τίτλο δημοσιεύσεις χαμηλού επιστημονικού επιπέδου καθώς οι περισσότερες ή είναι παλαιά θέματα μεταπτυχιακών εργασιών (ουπς!) ή συνέχεια ενός μοναδικού θέματος σπασμένου σε ενότητες με τέτοιο τρόπο που να μην φαίνεται (ξανά ουπς!) μήπως και πιάσει μια θέση στον Ήλιο κάποιου Πανεπιστημίου

Κινδυνευω να βγω off topic αλλα εχει σχεση γενικοτερα με τα διδακτορικα και το ελληνικο πανεπιστημιο.

Υπαρχουν σχολες που οδηγουν ενα νεο παιδι σε αυτο το δρομο της "υπερβολικης γνωσης".

Εστω ενα παιδι απο την επαρχια ερχεται στην Αθηνα για να σπουδασει Μηχανολογος. Βρισκει σπιτι και καπου ψηλα Ζωγραφου να πηγαινει με τα ποδια. Κυκλο δεν εχει μιας που ηρθε απο την πολη του σε μια πολη 4εκ ανθρωπων ως αγνωστος μεταξυ αγνωστων. Και ξεκιναει το πρωτο ετος. Και τοτε αρχιζει το δραμα. 9-17 στη σχολη. Κανονικο 8ωρο. Στην ερημια. Και μιας που περασε Μηχανολογος στο Μετσοβιο, ηταν καλος μαθητης αρα διαβαστερος αρα δεν του παει η καρδια να πιστολιαζει. Πρεπει να κατσει εκει, να κραταει σημειωσεις, να παραδιδει ολες τις σειρες ασκησεων, να τελειωσει στα 5 ετη και με βαθμο. Να παρακολουθει απο τα μαθηματικα των 8.45 μεχρι το Σχεδιο που τελειωνει 17.00. Μαζι με αλλους συν-καμμενους. Και μετα να παει σπιτι, να φαει, να κανει τις δουλειες που εχει, να κανει τις σειρες που εδωσε ο καθηγητης. Και πηγε 9 η ωρα. Και δεν θα βγει τοτε γιατι παλι εχει ξυπνημα στις 8 για να παει στο μαθημα κι ειναι ηδη ψοφιος. Και φτου κι απ την αρχη.

Και καποια στιγμη η καθημερινοτητα σου χωρις να το καταλαβεις εχει αρχισει και περιστρεφεται γυρω απο τασεις, εντροπιες και διαφορικες εξισωσεις. Και μετα στο 2ο-3ο ετος κανεις μια μεγαλη εργασια και σε τσιμπαει ενας καθηγητης. Σου πλασαρει τη συμμετοχη στο εργαστηριο. Αντε κι αλλες απο τις ελευθερες ωρες σου να τις τρως εκει, να σου δινει προτζεκτακια και να σου φουσκωνει τα μυαλα για μεγαλες διπλωματικες και διδακτορικα και ερευνες και δημοσιευσεις. Και ολο κι αποκοπτεσαι, αλλο κοσμο εκτος ΕΜΠ βλεπεις μονο στο ταμειο του σουπερμαρκετ, απορεις που δειχνουν χαλαροι και κανονιζουν εξοδους οταν μιλανε στο κινητο, μα καλα δεν εχουν δουλειες; Και φτανεις 23-24 και παιρνεις το χαρτι και τοτε αποφασιζεις για το μελλον σου. Και συνεχιζεις στο εργαστηριο. Γιατι ειναι το μονο που εμαθες να κανεις. Γιατι νομιζεις οτι τα αρχικα ΔΟΥ ειναι απο καποια μυστικιστικη οργανωση, γιατι δεν μπορεις να πουλησεις ουτε νερο σε ηλιοκαμμενους τουριστες της Αθηνας. Και καποια στιγμη, οταν πλησιασεις τα πρωτα -αντα, θα δεις τον "παρταλο" συμφοιτητη που κορόιδευες επειδη δεν παταγε να εχει δουλεια, αμαξι, γυναικα, σπιτια, πιτσιρικια. Και εσυ ακομα θα μενεις στο σπιτι που ειχες πρωτονοικιασει και θα αγχωνεσαι για το αν η καντινα του ΕΜΠ πηγε τον φρεντο 1.50 απο 1.30. Ζωντας με το ονειρο να γινεις λεκτορας και να παιρνεις τον εξωπραγματικο μισθο των €1,000 το μηνα. Μπας και μπορεσεις να πας και διακοπες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 875331]

Η αποκτηση ενος διδακτορικου για μια μεριδα φοιτητων ειναι μονοδρομος. Εχουν τετοια ελλειψη σε κοινωνικα skills που δεν μπορουν να προσαρμοστουν σε κανενα εργασιακο περιβαλλον. Μονο στο ετος μου βλεπω αρκετα ατομα που μπορει να εχουν πολυ καλες επιδοσεις αλλα δεν μπορουν να μιλησουν σε εναν ξενο ανθρωπο χωρις να κοιταζουν τα παπουτσια τους ενω η διαρκης ενασχοληση τους με το αντικειμενο εχει επιφερει μια πληρη αποκοπη απο τον πραγματικο κοσμο και το πως αυτος δουλευει. Βλεπω και σε εργαστηρια παιδια που εχουν ριξει τρελο διαβασμα στη ζωη τους, ειναι εργατικοι αλλα ο κοσμος τους τελειωνει στην πορτα του εργαστηριου, στο οποιο δουλευουν για ψιχουλα (ή και τιποτα πολλες φορες) οταν ενας πιο χαζος ή τεμπελης αλλα καταφερτζης (με την καλη εννοια, οχι βυσμα) συνομηλικος τους βγαζει τα τριπλασια λεφτα και χωρις ουτε καν μεταπτυχιακο πολλες φορες.

Βεβαια εδω που τα λεμε χρειαζομαστε ατομα που παραγουν εργο και αφιερωνουν τη ζωη τους στην επιστημη χωρις να ζητανε πολλα για ανταλλαγματα. Πολυ απλα συμφερει η υπαρξη τους.

Δυστυχώς έχεις δίκιο, αλλά δεν είναι και dead end. Κάποια στιγμή οι καμμένοι παρθενωτοί θα πρέπει να αλλάξουν ή να σταματήσουν. Το καλό είναι πως συνήθως έτσι γίνεται. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ο καμμένος νέρντουλας θα βρει τρόπο να επικοινωνεί και να αλλάξει την ταυτότητα του. Το αντίθετο δε γίνεται, αν κάποιος δεν είναι καλός σημαίνει πως δεν έχει τη μύγα του νέρντουλα που θα του επιτρέψει να μασήσει γυαλί ώστε να γίνει πραγματικά καλός στο αντικείμενο. Το ακραίο παράδειγμα είναι εταιρίες σαν τις tesla/spacex όπου όλοι είναι τελείως nerd looking, αλλά παρόλαυτα συνεργάζονται πάρα πολύ καλά και προφανώς δεν τίθεται ζήτημα να μπεις αν δεν αναπνέεις το αντικείμενο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alejandro che 7]

Κινδυνευω να βγω off topic αλλα εχει σχεση γενικοτερα με τα διδακτορικα και το ελληνικο πανεπιστημιο.

Υπαρχουν σχολες που οδηγουν ενα νεο παιδι σε αυτο το δρομο της "υπερβολικης γνωσης".

Εστω ενα παιδι απο την επαρχια ερχεται στην Αθηνα για να σπουδασει Μηχανολογος. Βρισκει σπιτι και καπου ψηλα Ζωγραφου να πηγαινει με τα ποδια. Κυκλο δεν εχει μιας που ηρθε απο την πολη του σε μια πολη 4εκ ανθρωπων ως αγνωστος μεταξυ αγνωστων. Και ξεκιναει το πρωτο ετος. Και τοτε αρχιζει το δραμα. 9-17 στη σχολη. Κανονικο 8ωρο. Στην ερημια. Και μιας που περασε Μηχανολογος στο Μετσοβιο, ηταν καλος μαθητης αρα διαβαστερος αρα δεν του παει η καρδια να πιστολιαζει. Πρεπει να κατσει εκει, να κραταει σημειωσεις, να παραδιδει ολες τις σειρες ασκησεων, να τελειωσει στα 5 ετη και με βαθμο. Να παρακολουθει απο τα μαθηματικα των 8.45 μεχρι το Σχεδιο που τελειωνει 17.00. Μαζι με αλλους συν-καμμενους. Και μετα να παει σπιτι, να φαει, να κανει τις δουλειες που εχει, να κανει τις σειρες που εδωσε ο καθηγητης. Και πηγε 9 η ωρα. Και δεν θα βγει τοτε γιατι παλι εχει ξυπνημα στις 8 για να παει στο μαθημα κι ειναι ηδη ψοφιος. Και φτου κι απ την αρχη.

Και καποια στιγμη η καθημερινοτητα σου χωρις να το καταλαβεις εχει αρχισει και περιστρεφεται γυρω απο τασεις, εντροπιες και διαφορικες εξισωσεις. Και μετα στο 2ο-3ο ετος κανεις μια μεγαλη εργασια και σε τσιμπαει ενας καθηγητης. Σου πλασαρει τη συμμετοχη στο εργαστηριο. Αντε κι αλλες απο τις ελευθερες ωρες σου να τις τρως εκει, να σου δινει προτζεκτακια και να σου φουσκωνει τα μυαλα για μεγαλες διπλωματικες και διδακτορικα και ερευνες και δημοσιευσεις. Και ολο κι αποκοπτεσαι, αλλο κοσμο εκτος ΕΜΠ βλεπεις μονο στο ταμειο του σουπερμαρκετ, απορεις που δειχνουν χαλαροι και κανονιζουν εξοδους οταν μιλανε στο κινητο, μα καλα δεν εχουν δουλειες; Και φτανεις 23-24 και παιρνεις το χαρτι και τοτε αποφασιζεις για το μελλον σου. Και συνεχιζεις στο εργαστηριο. Γιατι ειναι το μονο που εμαθες να κανεις. Γιατι νομιζεις οτι τα αρχικα ΔΟΥ ειναι απο καποια μυστικιστικη οργανωση, γιατι δεν μπορεις να πουλησεις ουτε νερο σε ηλιοκαμμενους τουριστες της Αθηνας. Και καποια στιγμη, οταν πλησιασεις τα πρωτα -αντα, θα δεις τον "παρταλο" συμφοιτητη που κορόιδευες επειδη δεν παταγε να εχει δουλεια, αμαξι, γυναικα, σπιτια, πιτσιρικια. Και εσυ ακομα θα μενεις στο σπιτι που ειχες πρωτονοικιασει και θα αγχωνεσαι για το αν η καντινα του ΕΜΠ πηγε τον φρεντο 1.50 απο 1.30. Ζωντας με το ονειρο να γινεις λεκτορας και να παιρνεις τον εξωπραγματικο μισθο των €1,000 το μηνα. Μπας και μπορεσεις να πας και διακοπες.

Δίκαια ακούγονται όλα αυτά πάντως, ε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

meanwhile διαβάζω τη κάθε μπούρδα του καθενός και απλά περιμένω το Γιώργο να μπει και να γράψει

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Bemanos]

Spoiler

Κινδυνευω να βγω off topic αλλα εχει σχεση γενικοτερα με τα διδακτορικα και το ελληνικο πανεπιστημιο.

Υπαρχουν σχολες που οδηγουν ενα νεο παιδι σε αυτο το δρομο της "υπερβολικης γνωσης".

Εστω ενα παιδι απο την επαρχια ερχεται στην Αθηνα για να σπουδασει Μηχανολογος. Βρισκει σπιτι και καπου ψηλα Ζωγραφου να πηγαινει με τα ποδια. Κυκλο δεν εχει μιας που ηρθε απο την πολη του σε μια πολη 4εκ ανθρωπων ως αγνωστος μεταξυ αγνωστων. Και ξεκιναει το πρωτο ετος. Και τοτε αρχιζει το δραμα. 9-17 στη σχολη. Κανονικο 8ωρο. Στην ερημια. Και μιας που περασε Μηχανολογος στο Μετσοβιο, ηταν καλος μαθητης αρα διαβαστερος αρα δεν του παει η καρδια να πιστολιαζει. Πρεπει να κατσει εκει, να κραταει σημειωσεις, να παραδιδει ολες τις σειρες ασκησεων, να τελειωσει στα 5 ετη και με βαθμο. Να παρακολουθει απο τα μαθηματικα των 8.45 μεχρι το Σχεδιο που τελειωνει 17.00. Μαζι με αλλους συν-καμμενους. Και μετα να παει σπιτι, να φαει, να κανει τις δουλειες που εχει, να κανει τις σειρες που εδωσε ο καθηγητης. Και πηγε 9 η ωρα. Και δεν θα βγει τοτε γιατι παλι εχει ξυπνημα στις 8 για να παει στο μαθημα κι ειναι ηδη ψοφιος. Και φτου κι απ την αρχη.

Και καποια στιγμη η καθημερινοτητα σου χωρις να το καταλαβεις εχει αρχισει και περιστρεφεται γυρω απο τασεις, εντροπιες και διαφορικες εξισωσεις. Και μετα στο 2ο-3ο ετος κανεις μια μεγαλη εργασια και σε τσιμπαει ενας καθηγητης. Σου πλασαρει τη συμμετοχη στο εργαστηριο. Αντε κι αλλες απο τις ελευθερες ωρες σου να τις τρως εκει, να σου δινει προτζεκτακια και να σου φουσκωνει τα μυαλα για μεγαλες διπλωματικες και διδακτορικα και ερευνες και δημοσιευσεις. Και ολο κι αποκοπτεσαι, αλλο κοσμο εκτος ΕΜΠ βλεπεις μονο στο ταμειο του σουπερμαρκετ, απορεις που δειχνουν χαλαροι και κανονιζουν εξοδους οταν μιλανε στο κινητο, μα καλα δεν εχουν δουλειες; Και φτανεις 23-24 και παιρνεις το χαρτι και τοτε αποφασιζεις για το μελλον σου. Και συνεχιζεις στο εργαστηριο. Γιατι ειναι το μονο που εμαθες να κανεις. Γιατι νομιζεις οτι τα αρχικα ΔΟΥ ειναι απο καποια μυστικιστικη οργανωση, γιατι δεν μπορεις να πουλησεις ουτε νερο σε ηλιοκαμμενους τουριστες της Αθηνας. Και καποια στιγμη, οταν πλησιασεις τα πρωτα -αντα, θα δεις τον "παρταλο" συμφοιτητη που κορόιδευες επειδη δεν παταγε να εχει δουλεια, αμαξι, γυναικα, σπιτια, πιτσιρικια. Και εσυ ακομα θα μενεις στο σπιτι που ειχες πρωτονοικιασει και θα αγχωνεσαι για το αν η καντινα του ΕΜΠ πηγε τον φρεντο 1.50 απο 1.30. Ζωντας με το ονειρο να γινεις λεκτορας και να παιρνεις τον εξωπραγματικο μισθο των €1,000 το μηνα. Μπας και μπορεσεις να πας και διακοπες.

Το τερματισατε εσεις στο αλλο ακρο.Μπορει να εχεις καυλες με ενα αντικειμενο χωρις να εισαι virgin nerd 25αχρονος .Μπορει να υπαρχει περιπτωση να εισαι ζομπι χωρις αλλα ενδιαφεροντα με ωραριο ρουτινας 9-6(και οσο παει) , αλλα το ιδιο φαινομενο δεν εμφανιζεται και στον ιδιωτικο τομεα?Απειρες περιπτωσεις ατομων που μισουν τη ζωη τους στη δουλεια και το μονο που σκεφτονται ειναι ποτε θα παει 5 για να φυγουν απο εκει μεσα.Απλως αυτοι συνηθως εχουν περισσοτερα χρηματα απο τον αντιστοιχο νερντουλα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alejandro che 7]

Μα άλλο λέει. Είναι άκυρη η παρομοίωση με αυτούς που μισούν τη δουλειά τους, γιατί για να ασχοληθείς ερευνητικά με ένα επιστημονικό αντικείμενο αναγκαστικά πρέπει να σου αρέσει. Αυτό που αποδεικνύεται είναι ότι η ζούγκλα της αγοράς και της εμπορευματοχρηματικής παραγωγής με τις ενδογενείς αντιφάσεις τους, επιβραβεύουν μόνο όσους κερδοσκοπούν αξιοποιώντας κάθε μέσο και όχι τους εργατικότερους και τους ικανότερους.
Επίσης τα παιδιά αυτά που κάνουν θυσίες για την αγάπη τους για την επιστήμη καταρρίπτουν και το ιδεολόγημα ότι μονο ανθρώπινο κίνητρο είναι το κέρδος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κομνηνός]

εγώ πάντως λέω πως αν αγαπάει το αντικείμενο του κάποιος ,είναι και νεαρός,ενώ βλέπει μια σοβαρότητα σε υποδομές ,αλλά και σε αξία και συμπεριφορά στους καθηγητές να το επιχειρήσει.
και να το τελειώσει σε τρία χρόνια.Ας συνεννοηθεί για αυτό με τον καθηγητή και ας βάλει τα δυνατά του

Πάντως θεωρώ τρελό να σου λένε 3 χρόνια ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ για την εκπόνηση διδκτορικής διατριβής,συχνά καταλήγει και σε πενταετία και βάλε.
την ώρα που οι ώρες που ρίχνει κάποιος στην καθ΄αυτή του διατριβή συμπιέζονται από μια πιθανή απασχόληση σε κάποιο ερευνητικό πρόγραμμα(χρηματοδοτημένα από ΕΣΠΑ)στη οποία πάντως αμοιβεται ,κάτι είναι και αυτό ή από λαντζοδουλειές ,οι οποίες ουδεμία σχέση με έρευνα έχουν(π.χ διόρθωση γραπτών,επιτηρήσεις,διδασκαλία κ.λπ)
θυμίζω ο Νανόπουλος τελείωσε το διδακτορικό του σε ενάμιση χρόνο,δεν κατάλαβα δηλαδή,αν κάποιος επιθυμεί και μπορεί να τελειώσει την διατριβή του σε ένα χρόνο ποιό είναι το πρόβλημα; δεν βολεύεται το ίδρυμα;
βεβαίως για διδακτορικά βασισμένα σε εργαστηριακή έρευνα τα πράγματα είναι αλλιώς,είπαμε μέλος ομάδας είσαι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[rhinovir]

Επιστήμη από επιστήμη διαφέρει. Ανάλογα με το τί θέλει να κάνει κανείς φυσικά. Το διδακτορικό στη βιολογία πχ έχει άλλη σημασία και άλλο σκοπό από το διδακτορικό στα μαθηματικά.

Χωρίς διδακτορικό, αλλά με γνώση των σχετικών τεχνικών, μπορεί κάποιος να κάνει επ' άπειρον quality control στη βιομηχανία ή κάτι παρόμοιο.

Το διδακτορικό δεν σημαίνει ότι οδηγεί μόνο στην επιλογή ακαδημαϊκών θέσεων. Το να το ολοκληρώσει κάποιος δείχνει ότι έχει δομήσει σωστή επιστημονική σκέψη και έχει μία σειρά ικανοτήτων, οι οποίες είναι απαραίτητες σε θέσεις στη βιομηχανία και αλλού.

Ούτε πανάκεια είναι ούτε μονόδρομος για καθηγητιλίκι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DarthFederer]

Δίκαια ακούγονται όλα αυτά πάντως, ε;

Δικαιο απο ποια εννοια; Αν λες για τις αμοιβες στα εργαστηρια εγω θεωρω αδικο να μην πληρωνονται σταθερα και να περιμενουν καμια δουλεια του καθηγητη να τους δωσει ενα 500αρικο ενω ταυτοχρονα τους χρησιμοποιει για τη βρωμοδουλεια του. Αν λες παλι για το οτι αυτος δεν μπορει να κανει κατι αλλο στη ζωη του εκτος απο ερευνα, συγγνωμη αλλα φταιει κι ο ιδιος.

Μα άλλο λέει. Είναι άκυρη η παρομοίωση με αυτούς που μισούν τη δουλειά τους, γιατί για να ασχοληθείς ερευνητικά με ένα επιστημονικό αντικείμενο αναγκαστικά πρέπει να σου αρέσει. Αυτό που αποδεικνύεται είναι ότι η ζούγκλα της αγοράς και της εμπορευματοχρηματικής παραγωγής με τις ενδογενείς αντιφάσεις τους, επιβραβεύουν μόνο όσους κερδοσκοπούν αξιοποιώντας κάθε μέσο και όχι τους εργατικότερους και τους ικανότερους.
Επίσης τα παιδιά αυτά που κάνουν θυσίες για την αγάπη τους για την επιστήμη καταρρίπτουν και το ιδεολόγημα ότι μονο ανθρώπινο κίνητρο είναι το κέρδος.

Πολλες φορες δεν εχουν εναλλακτικη για αυτο δουλευουν μεχρι κι αμισθι. Δεν ειναι ευχαριστημενοι με αυτο.

Define ικανος. Γιατι κανενας επιτυχημενος δεν ειναι ανικανος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[panagiotis econ]

Σκεφτεται κανεις απο εσας το διδακτορικο?Κι αν ναι πανω σε ποια επιστημη, χωρα κλπ?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Bemanos]

Σκεφτεται κανεις απο εσας το διδακτορικο?Κι αν ναι πανω σε ποια επιστημη, χωρα κλπ?

Εγω ,(και) γι'αυτο εκανα και το νημα ,να δω αποψεις. Απο χωρες θελω ειτε Σκωτια (Ενδιβουργο) Αγγλια (Imperial) ή Καναδα (UBC) στην οργανικη καταλυση.Πιστευώ είναι κλαδος που ειναι αρκετα κοντα σε τομεις που ασχολειται και η βιομηχανια οποτε ειναι καλη λυση για εμενα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[panagiotis econ]

Ειναι δυνατα τα πανεπιστημια στα οποια αναφερεσαι..Το UBC το εχω κι εγω στα υποψιν ειδικα για master γιατι ειναι πολυ φθηνο για τη φημη του στα economics..Βεβαια για Phd θα προτιμουσα καποιο αλλο αλλα εχω πολυ δρομο μεχρι τοτε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Aγορά εργασίας άνευ διδακτορικού σε επιστημονικό κλάδο δεν είναι υπάρχει;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[panagiotis econ]

Σε ποιον παει η ερωτηση?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[rhinovir]

Aγορά εργασίας άνευ διδακτορικού σε επιστημονικό κλάδο δεν είναι υπάρχει;

Φυσικά και υπάρχει, αλλά έχει σημασία και τί θέλει κάποιος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

Φυσικά και υπάρχει, αλλά έχει σημασία και τί θέλει κάποιος.

Και πως το διδακτορικό σε συνδέει με την αγορά εργασίας; Μιλώντας πάντα για θέσεις εκτός δημοσίου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Bemanos]

Και πως το διδακτορικό σε συνδέει με την αγορά εργασίας; Μιλώντας πάντα για θέσεις εκτός δημοσίου.

υποτιθεται οτι μπορεις να μπεις σε πιο εξειδικευμενες θεσεις πχ σε ενα τμημα r&d μια εταιριας θα παρουν τον διδακτορικο ως senior research scientist η κατι τετοιο ο οποιος θα δουλευει μαζι με τους μαστεραδες αλλα θα εχει πιο πολυ ρολο επιβλεψης. Τωρα εφερα ενα παραδειγμα ,μπορει γενικα να μην υπερτερουν , δε το εχω ψαξει

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Προτείνω να μην κάνεις διδακτορικό, hell ούτε καν master, αλλά να πας να δουλέψεις απευθείας μετά το πτυχίο σου, διότι μπορεί κάλλιστα να υποφέρεις από το σύνδρομο του φοιτητή, δηλαδή έχεις μάθει απλά να διαβάζεις και το να δουλέψεις σου φαίνεται κάτι ξένο οπότε προσπαθείς να παρατείνεις την παρούσα κατάσταση περισσότερο, με μεταπτυχιακό, διδακτορικό κτλ.

Γνώμη μου είναι να πας να δουλέψεις 2-3 χρόνια, να αλλάξεις παραστάσεις, να βγάλεις κάποια χρήματα και γενικά να δεις πως είναι η πραγματική ζωή έξω από το πανεπιστήμιο και μετά αν όντος το θέλεις να συνεχίσεις σε μεταπτυχιακό διδακτορικό, δεν σε πήραν και τα χρόνια. Αυτή τη στιγμή αυτό που κάνεις είναι να υποθέτεις πράγματα ενώ είσαι εκτός παιχνιδιού. Υποθέτεις ότι χρειάζεσαι μεταπτυχιακό γι'αυτή τη θέση, διδακτορικό για την άλλη κ.ο.κ χωρίς να έχεις ουσιαστική εργασιακή εμπειρία και να ξέρεις εκ των έσω τι ζητάει η αγορά αυτή τη στιγμή.

Και οι περισσότερες απόψεις που γράφτηκαν εδώ είναι από φοιτητές χωρίς εργασιακή εμπειρία που το πιο πιθανό είναι να έχουν το ίδιο mindset με εσένα αυτή τη στιγμή. Πήγαινε δούλεψε λοιπόν και μετά αφού δεις τα πράγματα από μέσα και δεις ότι αν δεν έχει μεταπτυχιακό δεν μπορείς με τίποτα να πάρεις τη θέση που θες, πήγαινε και κάντο. Γιατί είναι πολύ μεγάλη βλακεία να αφιερώσεις 5-6 χρόνια για ένα χαρτί επειδή νόμιζες πως το χρειάζεσαι ενώ στην πραγματικότητα ήσουν προσλήψιμος και χωρίς αυτό και σε αυτά τα 5-6 χρόνια θα μπορούσες να βγάλεις 50 χιλιάρικα. Δεν είναι μόνο ο χρόνος που χάνεις στο διδακτορικό, αλλά και τα λεφτά που θα έβγαζες αν δεν το έκανες, αυτό λέγεται κόστος ευκαιρίας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Bemanos]

Προτείνω να μην κάνεις διδακτορικό, hell ούτε καν master, αλλά να πας να δουλέψεις απευθείας μετά το πτυχίο σου, διότι μπορεί κάλλιστα να υποφέρεις από το σύνδρομο του φοιτητή, δηλαδή έχεις μάθει απλά να διαβάζεις και το να δουλέψεις σου φαίνεται κάτι ξένο οπότε προσπαθείς να παρατείνεις την παρούσα κατάσταση περισσότερο, με μεταπτυχιακό, διδακτορικό κτλ.

Γνώμη μου είναι να πας να δουλέψεις 2-3 χρόνια, να αλλάξεις παραστάσεις, να βγάλεις κάποια χρήματα και γενικά να δεις πως είναι η πραγματική ζωή έξω από το πανεπιστήμιο και μετά αν όντος το θέλεις να συνεχίσεις σε μεταπτυχιακό διδακτορικό, δεν σε πήραν και τα χρόνια. Αυτή τη στιγμή αυτό που κάνεις είναι να υποθέτεις πράγματα ενώ είσαι εκτός παιχνιδιού. Υποθέτεις ότι χρειάζεσαι μεταπτυχιακό γι'αυτή τη θέση, διδακτορικό για την άλλη κ.ο.κ χωρίς να έχεις ουσιαστική εργασιακή εμπειρία και να ξέρεις εκ των έσω τι ζητάει η αγορά αυτή τη στιγμή.

Και οι περισσότερες απόψεις που γράφτηκαν εδώ είναι από φοιτητές χωρίς εργασιακή εμπειρία που το πιο πιθανό είναι να έχουν το ίδιο mindset με εσένα αυτή τη στιγμή. Πήγαινε δούλεψε λοιπόν και μετά αφού δεις τα πράγματα από μέσα και δεις ότι αν δεν έχει μεταπτυχιακό δεν μπορείς με τίποτα να πάρεις τη θέση που θες, πήγαινε και κάντο. Γιατί είναι πολύ μεγάλη βλακεία να αφιερώσεις 5-6 χρόνια για ένα χαρτί επειδή νόμιζες πως το χρειάζεσαι ενώ στην πραγματικότητα ήσουν προσλήψιμος και χωρίς αυτό και σε αυτά τα 5-6 χρόνια θα μπορούσες να βγάλεις 50 χιλιάρικα. Δεν είναι μόνο ο χρόνος που χάνεις στο διδακτορικό, αλλά και τα λεφτά που θα έβγαζες αν δεν το έκανες, αυτό λέγεται κόστος ευκαιρίας.

Συμφωνω εν μερη, αλλα :
1) Ζω (για την ωρα) στην Ελλαδα οποτε για να μιλαμε για δουλεια στον τομεα μου, στην ανυπαρκτη και κορεσμενη χημικη βιομηχανια χωρις καν προυπηρεσια ειναι λιγο δυσκολο.Θα παω συντομα για πρακτικη, εντούτοις αλλα οχι στην Ελλαδα. Στο εξωτερικο υποθετω ειναι εξισου δυσκολο, ποιος ο λογος να παρουν εναν random ελληνα πτυχιουχο αλλωστε, απο καποιον δικο τους
2)Με το να παει καποιος σε ενα πανεπιστημιο με μεγαλο ονομα για μαστερ εχει τη δυνατοτητα μετα να βρει πολυ πιο ευκολα δουλεια ,ειδικα αν μιλαμε για αλλη χωρα. Το Imperial πχ εχει employability rates γυρω στο 90%, γιατι πολυ απλα πανε οι εταιριες εκει και τους ψαρευουν
3)Θελω να μαθω οσο πιο πολλα πραγματα μπορω, και γιαυτο εξαρχης ενδιαφερθηκα για το διακτορικο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.