Εφηβεία, ενηλικίωση και μοναξιά

Rossettitalia · 28-07-09

Όσοι βρισκεστε σ'αυτην την μεταβατική περίοδο(17-20 χρονών)νιώθετε μόνοι,θλιμμένοι χωρίς φίλους,αναμένοντας μια σημαντική αλλαγή στην ζωή σας αυτή της ενηλικίωσης,όπως αυτή των σπουδών σε μια άλλη πόλη απ αυτή του τόπου κατοικίας σας μακριά απο τους δικους σας ανθρώπους,σκεπτόμενοι το μέλλον καθώς και το πως θα εξελιχθεί???

LITTLEROSES · 28-07-09

Δεν μπορώ να πω οτί νιώθω κάτι απ'όλα αυτά . Νιώθω πιο ελεύθερη και έχω και λίγο αγωνία για το τι γίνεται μετά.

chris_90 · 28-07-09

Μεχρι πριν λιγο καιρο (δηλαδη μεχρι και πριν απο 1-2 μηνες) ενιωθα μονος, χωρις φιλους, ανασφαλεια για το μελλον μου (μιας και ξαναδινα πανελλαδικες) και ολα αυτα. Γενικως ξεκρεμαστος. Τον τελευταιο καιρο ομως εχω κανει γνωριμιες που ευελπιστω καποιες απ' αυτες να γινουν πραγματικες φιλιες. Επισης νομιζω οτι σιγα-σιγα μπαινει σε μια ταξη και το θεμα "σπουδες", συνειδητοποιω τι ειναι αυτο που θελω και θα το κυνηγησω ακομα κι αν δεν σταθω τυχερος με τις βασεις. Και αν τυχει να φυγω απο την πολη μου, ας φυγω, no problem. Οπως τα φερει...

Γενικα νιωθω οτι μπαινω σε μια καλυτερη φαση της ζωης μου. Ακομα και για το μελλον ειμαι πιο αισιοδοξος απο ποτε... Ελπιζω να συνεχιστει για πολυ αυτη η καλη διαθεση και αισιοδοξια.

grigoris91 · 28-07-09

πο πο πο ψαγμενοι ειστε βρε
εγω δεν σκεφτομαι τιποτα
ειμαι 18 μολισ τελειωσα το σχολειο
τα καλυτερα [χειροτερα]επονται

LITTLEROSES · 28-07-09

Αρχική Δημοσίευση από chris_90:
Μεχρι πριν λιγο καιρο (δηλαδη μεχρι και πριν απο 1-2 μηνες) ενιωθα μονος, χωρις φιλους, ανασφαλεια για το μελλον μου (μιας και ξαναδινα πανελλαδικες) και ολα αυτα. Γενικως ξεκρεμαστος. Τον τελευταιο καιρο ομως εχω κανει γνωριμιες που ευελπιστω καποιες απ' αυτες να γινουν πραγματικες φιλιες. Επισης νομιζω οτι σιγα-σιγα μπαινει σε μια ταξη και το θεμα "σπουδες", συνειδητοποιω τι ειναι αυτο που θελω και θα το κυνηγησω ακομα κι αν δεν σταθω τυχερος με τις βασεις. Και αν τυχει να φυγω απο την πολη μου, ας φυγω, no problem. Οπως τα φερει...

Γενικα νιωθω οτι μπαινω σε μια καλυτερη φαση της ζωης μου. Ακομα και για το μελλον ειμαι πιο αισιοδοξος απο ποτε... Ελπιζω να συνεχιστει για πολυ αυτη η καλη διαθεση και αισιοδοξια.

Αυτό ακριβώς . Έδωσα και εγω 2η φορά και ήταν άθλια μέχρι να έρθουν οι εξετάσεις αλλά με το που ήρθαν όλα πήγαν άψογα και τώρα είμαι τέλεια.:xixi:

razorbladeDream · 28-07-09

Κοιτα ειναι λογικο να αισθανεσαι κατι τετοιο,προσφατα μιλουσα με καποια ατομα για αυτο το θεμα.Κι εγω καπως ετσι ενιωθα ισως και χειροτερα,εντελως ξεκρεμαστη απο ολες τις αποψεις,εδινα κι εγω 2η φορα πανελληνιες και οσο να ναι ενιωθα τα παντα αβεβαια τοτε,γενικα κρατησε πολυ αυτη η περιοδο στην ζωη μου,ισως και τωρα λιγο ακομα,βεβαια καποια πραγματα εχουν μπει σε καποια πορεια αλλα αυτη η ψυχολογικη αλλαγη ειναι εμφανη και γενικα αυτον τον χρονο ενιωσα για πρωτη φορα ο χρονος να μου προκαλει φθορα.Ειναι μια πολυ τρανταχτη αλλαγη αυτη η φαση της ζωης μας σε καθεναν βεβαια παρουσιαζεται σε αλλο βαθμο και η διαρκεια διαφερει,να φανταστεις ειμαι 20 και ακομα το νιωθω αυτο.Δεν νομιζω να μπορεις να κανεις κατι απλα περναει μονο του οπως εκανε και η εφηβεια,απλα αυτη η μεταβατικη περιοδο που περνας τωρα ειναι πιο εντονη λογω του οτι την συνειδητοποιεις καλυτερα μιας και εισαι και ηλικιακα πιο ωριμος ενω πχ απο την παιδικη στην εφηβικη ηλικια η μεταβαση δεν ειναι τοσο εμφανης και δεν την πολυσυνειδητοποιεις.Βεβαια ολα αυτα διαφερουν απο ανθρωπο σε ανθρωπο.Λογικο πιστευω ειναι να νιωθουμε αλλαγη το θεμα ειναι να μην μας καταβάλει.

thanosmylo · 28-07-09

Ωραία αυτά που λέτε! Αλλά οι περισσότεροι από ότι διαπίστωσα ξεφύγατε από τις δύσκολες καταστάσεις. Εγώ δυστυχώς τώρα μετααίνω σε αλλές. Εϊναι μία από τις πιο κρίσιμες στιγμές της ζωής μου και πραγματικά δεν εχω ξανααισθανθεί μεγαλύτερη ευθύνη, μεγαλύτερη υπευθυνότητα. Ήμουν σε ένα σύννεφο και ταξίδευα στον κόσμο μου (πςςςς ποίηση το κανα...) και ξαφνικά προισγειώθηκα με το χειρότερο τρόπο. Όλα ήταν ανέμελα, όλα ξεγνιαστα τίποτα δε με εκθρόνιζε από την εφηβία.

Ακόμα και η περίοδος των πανελλαδικών ήταν πιο ήρεμη από αυτό που ζω τώρα. Δε ζω κάτι τρομερό (μη σας τρομάξω κιόλας), αλλά απέτυχα στις πανελλαδικές. Το εισιτήριο για τη μετέπειτα ζωή σου. Και όταν λέω εισιτήριο εννοώ το να πραγματοποιείς τα όνειρά σου. Κι εμένα ήταν να περάσω οικονομικά!
Βέβαια δε μου αρέσει να τα μελοδραματοποιώ όλα. Δυστυχώς οι επιλογές μου με έκαναν να μην περάσω εκεί που θέλω...Αλλά αυτό που με ενοχλεί είναι ότι τίποτα σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι έυκολο. Πολλά εμπόδια...λες και πρέπει να σου κάνει τη ζωή μαρτύριο για να ευχαριστηθείς ακόμη περισσότερο τον τελικό στόχο... Σκατά! Ξέρετε πόσο πολύ θέλω να τα αφήσω όλα στην τύχη τους και ό,τι κάτσει;;;;πςςςςςς...Αλλά ξέρω ότι αμα το κάνω αυτό...πάει...

Αμφιταλαντεύομαι (ποπο καλά...Ελύτη τρέμε...Έχω καλύτερες εκφράσεις), στο να ξαναδώσω ή να συνεχίσω σε αυτό που κατάφερα...Ευτυχώς έχω τους φίλους μου, την οικογένειά μου αλλά με μένα είμαι ακόαμ απόμακρος...Δεν ξέρω αν θέλω να ξαναμπω σε αυτό το λούκι ξανά, το μέλλον είναι πιο αβέβαιο από ποτέ και έχω ήδη ενηλικιωθεί πράγμα που με τρομάζει κάπως...Σημαντικές αποφάσεις και τη μοίρα την καθορίζω εγώ πλέον! Ωχ! Ξαλάφρωσα...

Ωραία γλύτωσα τα λεφτά από μια επίσκεψη σε ψυχολόγο.χαχαχαχαχαχαχ

...κέφι που το βρίσκω ώρες ώρες

Eftychialou · 28-07-09

Αρχική Δημοσίευση από thanosmylo:
Ωραία αυτά που λέτε! Αλλά οι περισσότεροι από ότι διαπίστωσα ξεφύγατε από τις δύσκολες καταστάσεις. Εγώ δυστυχώς τώρα μετααίνω σε αλλές. Εϊναι μία από τις πιο κρίσιμες στιγμές της ζωής μου και πραγματικά δεν εχω ξανααισθανθεί μεγαλύτερη ευθύνη, μεγαλύτερη υπευθυνότητα. Ήμουν σε ένα σύννεφο και ταξίδευα στον κόσμο μου (πςςςς ποίηση το κανα...) και ξαφνικά προισγειώθηκα με το χειρότερο τρόπο. Όλα ήταν ανέμελα, όλα ξεγνιαστα τίποτα δε με εκθρόνιζε από την εφηβία.

Ακόμα και η περίοδος των πανελλαδικών ήταν πιο ήρεμη από αυτό που ζω τώρα. Δε ζω κάτι τρομερό (μη σας τρομάξω κιόλας), αλλά απέτυχα στις πανελλαδικές. Το εισιτήριο για τη μετέπειτα ζωή σου. Και όταν λέω εισιτήριο εννοώ το να πραγματοποιείς τα όνειρά σου. Κι εμένα ήταν να περάσω οικονομικά!
Βέβαια δε μου αρέσει να τα μελοδραματοποιώ όλα. Δυστυχώς οι επιλογές μου με έκαναν να μην περάσω εκεί που θέλω...Αλλά αυτό που με ενοχλεί είναι ότι τίποτα σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι έυκολο. Πολλά εμπόδια...λες και πρέπει να σου κάνει τη ζωή μαρτύριο για να ευχαριστηθείς ακόμη περισσότερο τον τελικό στόχο... Σκατά! Ξέρετε πόσο πολύ θέλω να τα αφήσω όλα στην τύχη τους και ό,τι κάτσει;;;;πςςςςςς...Αλλά ξέρω ότι αμα το κάνω αυτό...πάει...

Αμφιταλαντεύομαι (ποπο καλά...Ελύτη τρέμε...Έχω καλύτερες εκφράσεις), στο να ξαναδώσω ή να συνεχίσω σε αυτό που κατάφερα...Ευτυχώς έχω τους φίλους μου, την οικογένειά μου αλλά με μένα είμαι ακόαμ απόμακρος...Δεν ξέρω αν θέλω να ξαναμπω σε αυτό το λούκι ξανά, το μέλλον είναι πιο αβέβαιο από ποτέ και έχω ήδη ενηλικιωθεί πράγμα που με τρομάζει κάπως...Σημαντικές αποφάσεις και τη μοίρα την καθορίζω εγώ πλέον! Ωχ! Ξαλάφρωσα...

Ωραία γλύτωσα τα λεφτά από μια επίσκεψη σε ψυχολόγο.χαχαχαχαχαχαχ...κέφι που το βρίσκω ώρες ώρες

Οι τελική επιλογή σου να σε ευχαριστεί και να σου προσφέρει τον τρόπο ζωής που εσύ θέλεις....

---------------------------------

Εγώ νιώθω στην πιο δύσκολη φάση της ζωής μου...είμαι συνέχεια στρεσαρισμένη και πιεσμένη. Η τρίτη λυκείου με έχει τρομοκρατήσει και μιας και ξεκινάω τα φροντιστήρια αρχίζω και ζω έναν εφιάλτη που από οτι φαίνεται θα κάνω καιρό για να ξυπνήσω.
Πιστεύω οτι τώρα είναι θέμα προσαρμογής...αλλά μετά όταν θα δώσω θα είναι από τις πιο δύσκολες φάσεις που έχω μέχρι τώρα περάσει.
Αυτή τη περίοδο έχω πάρει όλη τη ζωή στα χέρια μου και είναι πολύ δύσκολο όλο αυτό. Τρέχω μόνη μου στα φροντ, ασχολούμε μόνη μου με όλες μου τις υποχρεώσεις.

Η έννοια της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας όσο με εξιτάρει άλλο τόσο με τρομάζει. Γενικά το να πετύχω εκεί που θέλω είναι για μένα η εκπλήρωση των μελλοντικών μου ονείρων που δεν είναι πολύ μεγάλα αλλά ούτε και μικρά.
Αν δεν περάσω θα έχω πιστεύω πολύ μεγάλο πρόβλημα.....

Ώρες-ώρες νιώθω οτι κάτι κατευθύνει τη ζωή μου προς μια συγκεκριμένη πορεία και ότι και να κάνω αυτό κατευθύνεται προς το τελικό αποτέλεσμα...

razorbladeDream · 28-07-09

Αρχική Δημοσίευση από Eftychialou:
Οι τελική επιλογή σου να σε ευχαριστεί και να σου προσφέρει τον τρόπο ζωής που εσύ θέλεις....

---------------------------------

Εγώ νιώθω στην πιο δύσκολη φάση της ζωής μου...είμαι συνέχεια στρεσαρισμένη και πιεσμένη. Η τρίτη λυκείου με έχει τρομοκρατήσει και μιας και ξεκινάω τα φροντιστήρια αρχίζω και ζω έναν εφιάλτη που από οτι φαίνεται θα κάνω καιρό για να ξυπνήσω.
Πιστεύω οτι τώρα είναι θέμα προσαρμογής...αλλά μετά όταν θα δώσω θα είναι από τις πιο δύσκολες φάσεις που έχω μέχρι τώρα περάσει.
Αυτή τη περίοδο έχω πάρει όλη τη ζωή στα χέρια μου και είναι πολύ δύσκολο όλο αυτό. Τρέχω μόνη μου στα φροντ, ασχολούμε μόνη μου με όλες μου τις υποχρεώσεις.

Η έννοια της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας όσο με εξιτάρει άλλο τόσο με τρομάζει. Γενικά το να πετύχω εκεί που θέλω είναι για μένα η εκπλήρωση των μελλοντικών μου ονείρων που δεν είναι πολύ μεγάλα αλλά ούτε και μικρά.
Αν δεν περάσω θα έχω πιστεύω πολύ μεγάλο πρόβλημα.....
Ώρες-ώρες νιώθω οτι κάτι κατευθύνει τη ζωή μου προς μια συγκεκριμένη πορεία και ότι και να κάνω αυτό κατευθύνεται προς το τελικό αποτέλεσμα...

Κοιτα ειναι φυσιλογικο να νιωθεις ετσι,και επισης το αισθημα αυτο που λες ειναι στα περισσοτερα ατομα γνωστο,αλλα δεν χρειαζεται να απελπιζεσαι τοσο,μεσα σε τοσα λιγα ποστ και ειδες ποσα ατομα αν και δεν πετυχαν με την πρωτη τελικα τα καταφεραν?Μη το βλεπεις ετσι γιατι οσο σκεφτεσαι μια πιθανη αποτυχια τοσο αυτο θα σε χαλαει ψυχολογικα και θα σε εμποδιζει,δεστο λιγο πιο χαλρα πολυ δυσκολο αυτο,ναι,αλλα δεν θα ειναι και τοσο ευκολο να προχωρησεις..Αλλα δυστυχως ετσι ειναι η Γ λυκειου συνηθως,μια χρονια που δημιουργει κενους ανθρωπους (ή προσπαθει εστω..)

krysta · 29-07-09

Αρχική Δημοσίευση από Eftychialou:
Εγώ νιώθω στην πιο δύσκολη φάση της ζωής μου...είμαι συνέχεια στρεσαρισμένη και πιεσμένη. Η τρίτη λυκείου με έχει τρομοκρατήσει και μιας και ξεκινάω τα φροντιστήρια αρχίζω και ζω έναν εφιάλτη που από οτι φαίνεται θα κάνω καιρό για να ξυπνήσω.
Πιστεύω οτι τώρα είναι θέμα προσαρμογής...αλλά μετά όταν θα δώσω θα είναι από τις πιο δύσκολες φάσεις που έχω μέχρι τώρα περάσει.
.

Κοίτα δεν θα ακούσεις από μένα ότι είναι κάτι απλό και εύκολο οι πανελλαδικές-περίπου σαν εσένα τα αντιμετώπιζα τα πράγματα πέρυσι. Και σκεφτόμουν ότι θα ήταν ακατόρθωτο να διαχειριστώ μία αποτυχία.Όμως τώρα που αυτό έχει περάσει θεωρώ ότι οι πανελλαδικές δεν είναι καμιά μαρτυρική εξέταση,οι διαφορές της από τις υπόλοιπες εξετάσεις είναι ελάχιστες.Αφού δώσεις το 1ο μάθημα θα το δεις κι εσύ.Επειδή καταλαβαίνω ότι έχεις στόχο να γράψεις καλά,θεωρώ πως το πιθανότερο είναι και να το πετύχεις.Έχε και κανέναν άνθρωπο κοντά για να του βγάζεις όλα τα ψυχολογικά σου(θα περάσεις λογικά διάφορα σκαμπανεβάσματα στη διάρκεια της χρονιάς αλλά κι αυτό μες στο παιχνίδι είναι)-πίστεψέ με βοηθάει πολύ!!!

Guest 292010 · 29-07-09

Γενικά είμαι καλά και οσον αφορά την ζωή,και για σχολικά θέματα και και και.Χαλαρά.
Αλλά σαν παιδί κι εγώ

περνάω και κάποιες περίεργες φάσεις...

Eftychialou · 29-07-09

Αρχική Δημοσίευση από krysta:
Κοίτα δεν θα ακούσεις από μένα ότι είναι κάτι απλό και εύκολο οι πανελλαδικές-περίπου σαν εσένα τα αντιμετώπιζα τα πράγματα πέρυσι. Και σκεφτόμουν ότι θα ήταν ακατόρθωτο να διαχειριστώ μία αποτυχία.Όμως τώρα που αυτό έχει περάσει θεωρώ ότι οι πανελλαδικές δεν είναι καμιά μαρτυρική εξέταση,οι διαφορές της από τις υπόλοιπες εξετάσεις είναι ελάχιστες.Αφού δώσεις το 1ο μάθημα θα το δεις κι εσύ.Επειδή καταλαβαίνω ότι έχεις στόχο να γράψεις καλά,θεωρώ πως το πιθανότερο είναι και να το πετύχεις.Έχε και κανέναν άνθρωπο κοντά για να του βγάζεις όλα τα ψυχολογικά σου(θα περάσεις λογικά διάφορα σκαμπανεβάσματα στη διάρκεια της χρονιάς αλλά κι αυτό μες στο παιχνίδι είναι)-πίστεψέ με βοηθάει πολύ!!!

Το θέμα πανελλήνιες δυστυχώς δεν το αντιμετωπίζω απλά σαν μια εξεταστική διαδικασία όπως και είναι. Δεν είναι τόσο πολύ η εξέταση που διαρκεί κάποιες μέρες αλλά ολόκληρη η σχολική περίοδος που θα είμαι μέσα στο άγχος και στην αγωνία. Έχω σκοπό να ακολουθήσω πιστά τις οδηγίες του φροντ και πιστεύω να πάνε όλα καλά....ευχαριστώ για τις συμβουλές....

agiostimotheos · 30-07-09

όχι.

μονό για το τι θα κάνω όταν μεγαλώσω αμφιταλαντεύομαι

DN8 · 30-07-09

γενικως η ζωη σαν φοιτητης ειναι καλυτερη?εγω φετος θα δωσω και ελπιζω να περασω εκτος αθηνας

Kansas Rocks! · 30-07-09

Εγώ έχω κάτι θεματάκια, αλλά όχι για το σχολείο... Στο σχολείο όλα είναι μια χαρά... Αλλού είναι που μου τα πρήζουν και γι'αυτό αναμένω με μεγάλη ανυπομονησία τη στιγμή που θα με αφήσουν μόνη μου στο φοιτητικό μου σπίτι...

Πάντως φταίω κι εγώ, το ομολογώ αλλά ρε γαμώτο δε μπορώ να κάνω κάτι, αν είναι έτσι ο χαρακτήρας μου... Το πρόβλημα είναι ότι είμαι απότομη με όλους και με τους γονείς μου κυρίως, και μερικές φορές τους εκνευρίζω τόσο πολύ που μου λένε: "Να τους χέσω τους βαθμούς που παίρνεις!"

Κατά τ'άλλα, καλά.

Guest 292010 · 30-07-09

Πάντως λίγα νεύρα παραπάνω τα έχω τώρα που το σκέφτομαι.Της ηλικίας είναι,έτσι?

Kansas Rocks! · 31-07-09

Αρχική Δημοσίευση από SoZi:
Πάντως λίγα νεύρα παραπάνω τα έχω τώρα που το σκέφτομαι.Της ηλικίας είναι,έτσι?

Ναι... Ελπίζω... Γιατί κι εγώ, δε με βλέπω καλά...

~kynthia · 31-07-09

Εφηβεία, Ενηλικίωση και Μοναξιά.

Ο Δρόμος, ο Χρόνος και ο Πόνος. (ρώτα τον Αλκίνοο).

<σοβαρή απάντηση> Εχμχμ. </σοβαρή απάντηση>
Νομίζω πως είναι πολύ φυσιολογικό να νιώθει κανείς μόνος του στην προσπάθεια να μπει στην σχολή που θέλει. Όσο κι αν οι φίλοι και οι γονείς συμμερίζονται την πίεση και την αγωνία, στο λούκι αυτό είσαι μόνος σου, εσύ θα παραδώσεις το γραπτό, κανείς άλλος.

Από την άλλη, είναι πολύ παρήγορο το ότι υπάρχουν άλλοι χιλιάδες μαθητές που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση, άλλους που ξαναδίνουν.

Τώρα αν δώσατε πανελλήνιες και περιμένετε να βγουν τα αποτελέσματα για τις βάσεις:

1. Αν το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που περιμένατε και -χωρίς να είναι θέμα εγωισμού- πραγματικά σας στεναχωρεί το να μην είστε στη σχολή που θέλατε, παλέψτε το κι άλλο.
Είτε με 10%, είτε ξαναδίνοντας, μη μείνετε με το απωθημένο πως δεν προσπαθήσατε περισσότερο.

2. Αν είστε ευχαριστημένοι με το πού περνάτε, μην αφήσετε να σας απασχολήσει το τί αφήνετε πίσω, σπίτια, οικογένεια, φίλους, σχέσεις. Οι αλλαγές είναι για καλό, θα σας εκπλήξει το τί θα μείνει απ' όλα αυτά, το πώς με κάποιους δεν θα είστε πλέον συμβατοί ενώ με άλλους η ουσία θα παραμένει όπως ήταν πάντα.

Eftychialou · 31-07-09

Πάντως και εμένα όλη η πίεση, το άγχος και η απογοήτευση που νιώθω....το οτι έχω αναλάβει όλες μου τις ευθύνες....με κάνει πολύ νευρική και επιθετική....αυτό που μου την δίνει είναι το οτι κανείς δεν καταλαβαίνει αυτό που περνάω και όλοι ρωτάνε γιατί είμαι νευρική τελευταία λες και περιμένουν να ακούσουν "είμαι σε φάση με τον έτσι μου"....πφφφ

Guest 292010 · 31-07-09

Αρχική Δημοσίευση από Eftychialou:
Πάντως και εμένα όλη η πίεση, το άγχος και η απογοήτευση που νιώθω....το οτι έχω αναλάβει όλες μου τις ευθύνες....με κάνει πολύ νευρική και επιθετική....αυτό που μου την δίνει είναι το οτι κανείς δεν καταλαβαίνει αυτό που περνάω και όλοι ρωτάνε γιατί είμαι νευρική τελευταία λες και περιμένουν να ακούσουν "είμαι σε φάση με τον έτσι μου"....πφφφ

:iagree::iagree:

Εφηβεία, ενηλικίωση και μοναξιά

Νεοφερμένος

Νεοφερμένος

Διάσημο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Νεοφερμένος

Πολύ δραστήριο μέλος

Δραστήριο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Νεοφερμένος

Guest 292010

Επισκέπτης

Εκκολαπτόμενο μέλος

Δραστήριο μέλος

Νεοφερμένος

Πολύ δραστήριο μέλος

Guest 292010

Επισκέπτης

Πολύ δραστήριο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Guest 292010

Επισκέπτης