Stickerbush

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Πεισματάρης Γορίλας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 896 μηνύματα.
1. Δε μπορείς να συνδυάσεις ιατρική και ζωή.

Δε το καταλαβαίνω αυτό. Τι φαντάζεστε δηλαδή, για τη δυσκολία της σχολής; Που να ήταν καμία "σκληρή" πολυτεχνική σχολή ή κανένα τμήμα Μαθηματικών, τι θα λέγατε. Αφού αποφοιτήσεις, μετά την ειδικότητα, επιλέγεις εσύ επαγγελματικά πόσο πολύ θα εργαστείς, με βάση τις επιλογές σου, τόσο στην επιλογή ειδικότητας, όσο και έπειτα. Μια χαρά φοιτητική ζωή θα έχεις, μην αγχώνεσαι.

2. Θα τα συνηθίσεις τα ανατομικά. Δεν είναι τίποτα.

3. Δεν είναι δυσοίωνη η επαγγελματική αποκατάσταση για τους ιατρούς. Στο εξωτερικό είναι σχετικά εύκολη η εύρεση εργασίας. Εδώ, ε, από τη πλειοψηφία των επιλογών είναι καλύτερη. Ας μείνουμε σε αυτό.

Αφού το θες, κάντο! Καλή επιτυχία από μένα. ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ερινύς

Τιμώμενο Μέλος

Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
Αρχικά, θα ήθελα να ξεκινήσω με την παράκληση να απαντήσετε σοβαρά και δίχως διάθεση υποβάθμισης της ιατρικής ή των λεγομένων μου σε οποιαδήποτε περίπτωση :D
Η περιπτωσή μου είναι αρκετά περίπλοκη. Είμαι καλός σε όλα τα μαθήματα ( γμο απο 19 και 8 μεχρι 20) και είμαι στη θετική κατεύθυνση , στα τελιώματα της δευτέρας λυκείου. Την κατεύθυνση αυτή την επέλεξα , επειδή δεν είχα καμία ιδέα τι πραγματικά ήθελα, προσανατολιζόμενος στη βιολογία και τη χημεία που μου αρέσουν ιδιαίτερα. Θεωρώ ότι η ιατρική θα κάλυπτε την ανάγκη μου να προσφέρω στο κοινωνικό σύνολο , όπως και την επαφή με τον κόσμο. Ωστόσο , έχω αμφιβολίες. Το ψάχνω πολύ. Δεν είναι μόνο τα δυσοίωνα για την επαγγελματική αποκατάσταση αλλά και το ότι δεν ξέρω αν θα μπορέσω να διαχειριστώ την κατάσταση με τα ανατομικά εργαστήρια. Βασικά, έχω ακούσει ότι αυτό γίνεται συνήθεια αλλά όσο να ναι είναι κάτι το εντελώς νέο , άγνωστο και ...δυνατό σαν εμπειρία. Με ενδιαφέρει να κάνω κάτι που αγαπώ , αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς είναι αυτό. Μου αρέσει η βιολογία, η ανατομία, να κάνω διαγνώσεις αλλά αυτό απέχει πολύ από όλο το υπόλοιπο. Επίσης , σου μαυρίζει την ψυχή να ακούς ότι δεν μπορείς να συνδυάσεις ιατρική και ζωή. Ξέρω ότι απαιτούνται θυσίες , αλλά ομίζω ότι με το κατάλληλο πρόγραμμα μπορείς να ζήσεις τουλάχιστον τα φοιτητικά σου χρόνια...

Γεια σου.
Να ξεκινήσω με το ότι το "μου αρέσει η χημεία και η Βιολογία" δεν σημαίνει ότι σου αρέσει και η Ιατρική. Θα ασχοληθείς ελάχιστα με αυτά τα μαθήματα στα πρώτα εξάμηνα και μετά θα εμβαθύνεις σε έννοιες που δεν σχετίζονται τόσο με αυτά που τώρα σου αρέσουν. Ναι είναι οι βάσεις, αλλά ως εκεί. (Και καλώς άλλωστε, πόσο να εμβαθύνουμε πια με τόση πληροφορία που πρέπει να αφομοιώσουμε?) Το αν σου αρέσει να κάνεις διαγνώσεις είναι δικό σου θέμα να το ποσοτικοποιήσεις, θέλω όμως και εδώ να σε προειδοποιήσω ότι η Ιατρική δεν είναι ούτε Dr.House ούτε Grey's Anatomy. Ανάλογα με την ειδικότητα που θα διαλέξεις, θα αντιμετωπίσεις μία γκάμα παθήσεων με τις οποίες θα έρχεσαι συνέχεια αντιμέτωπος. Η ευρύτητα αυτής της γκάμας ποικίλλει ανάλογα με την ειδικότητα ή την υποειδικότητα. Ναι, θα δεις και το σπάνιο, αλλά η αναλογία θα είναι 1/100 και κάποιες φορές και μικρότερη. Η ικανοποίηση βέβαια και γι αυτό το τετριμμένο δεν θα είναι μικρή, απλά δεν θα βρίσκεις πάντα ΤΟ σπάνιο σύνδρομο μπροστά σου.
Όσον αφορά τα ανατομικά εργαστήρια, μην αγχώνεσαι. Στο ΑΠΘ είναι ένα μάθημα σε πτώμα στο 3ο εξάμηνο (στην Ιατροδικαστική το έκοψαν από πέρσι), και συνηθίζεται αλήθεια. Άλλωστε και σε άλλες επιστήμες έχουν ανατομικά εργαστήρια, απλά όχι σε ανθρώπους (βλέπε Κτηνιατρική ή Βιολογικό). Εγώ ακόμα δεν έχω συνηθίσει αυτούς που μου πεθαίνουν στα χέρια μέσα στις κλινικές, ειδικά τα βράδια. Αλλά πιστεύω και αυτό είναι θέμα εξάσκησης και τριβής και ότι απλά κάποιοι είναι τυχεροί γιατί είναι λίγο πιο χοντρόπετσοι.

Και όσον αφορά την φοιτητική ζωή, μην ακούς τους έξω από το χορό, όχι δεν έχεις. Ειδικά από την στιγμή που μπαίνεις στις κλινικές (στο 6ο εξάμηνο ή στο 7ο συνήθως), πιο ειδικά στο 5ο και στο 6ο έτος. Μπορώ να μιλήσω για φοιτητικό εξάμηνο ή άντε φοιτητικό έτος, με την κλασική και πλήρη έννοια της "φοιτητικής ζωής". Όντως το 1ο έτος είναι αρκετά κουλ αλλά και πάλι κατά καιρούς ζορίζει. Το σπαστικό στα προκλινικά έτη είναι τα εργαστήρια που έχεις ΣΥΝΕΧΕΙΑ και πολλές φορές πρωινά, και πόσες φορές να αντέξεις να πας ξενυχτισμένος 8 πμ αν βγεις μεσοβδόμαδα? Αν θες να τελειώσεις στα 6-6,5 χρόνια (που δεδομένης της διάρκειας της σχολής, για μένα δεν σε παίρνει να πας παραπάνω, όχι γιατί μετά παραμεγάλωσες, αλλά για εγώ προσωπικά δεν βρίσκω σωστό να συντηρούν οι δικοί μου μέχρι τα 25), ξέχνα όλα αυτά που ακούς για φοιτητική ζωή. Εμένα ποτέ δεν με πείραξε, αφενός γιατί δεν ήμουν ποτέ του έξω, αφετέρου γιατί μου άρεσε πολύ το αντικείμενο και δεν με πείραζε να μένω μέσα για έξτρα διάβασμα από το να βγω για ποτό. Και τρίτος λόγος γιατί εγώ πάντα διάβαζα και δεν συνήθισα να κάνω και κάτι άλλο από τα 6 μου χρόνια και μετά, και με ξένιζε όταν μου έλεγαν ότι διαβάζουν μόνο στην εξεταστική ή το προηγούμενο βράδυ π.χ. Anyway αυτά είναι προσωπικές σκέψεις. Πάντως θα δεις και μόνος σου ότι χρόνος από ένα σημείο και μετά δεν περισσεύει και δεν φτάνει κιόλας.

Αυτά δεν σου τα λέω για να σε αποθαρρύνω γιατί πιστεύω ότι αν είσαι αποφασισμένος θα τα πάρεις σαν feedback και όχι σαν αποθάρρυνση. Καλή τύχη :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Stickerbush

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Πεισματάρης Γορίλας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 896 μηνύματα.
Γεια σου.
Να ξεκινήσω με το ότι το "μου αρέσει η χημεία και η Βιολογία" δεν σημαίνει ότι σου αρέσει και η Ιατρική. Θα ασχοληθείς ελάχιστα με αυτά τα μαθήματα στα πρώτα εξάμηνα και μετά θα εμβαθύνεις σε έννοιες που δεν σχετίζονται τόσο με αυτά που τώρα σου αρέσουν. Ναι είναι οι βάσεις, αλλά ως εκεί. (Και καλώς άλλωστε, πόσο να εμβαθύνουμε πια με τόση πληροφορία που πρέπει να αφομοιώσουμε?) Το αν σου αρέσει να κάνεις διαγνώσεις είναι δικό σου θέμα να το ποσοτικοποιήσεις, θέλω όμως και εδώ να σε προειδοποιήσω ότι η Ιατρική δεν είναι ούτε Dr.House ούτε Grey's Anatomy. Ανάλογα με την ειδικότητα που θα διαλέξεις, θα αντιμετωπίσεις μία γκάμα παθήσεων με τις οποίες θα έρχεσαι συνέχεια αντιμέτωπος. Η ευρύτητα αυτής της γκάμας ποικίλλει ανάλογα με την ειδικότητα ή την υποειδικότητα. Ναι, θα δεις και το σπάνιο, αλλά η αναλογία θα είναι 1/100 και κάποιες φορές και μικρότερη. Η ικανοποίηση βέβαια και γι αυτό το τετριμμένο δεν θα είναι μικρή, απλά δεν θα βρίσκεις πάντα ΤΟ σπάνιο σύνδρομο μπροστά σου.
Όσον αφορά τα ανατομικά εργαστήρια, μην αγχώνεσαι. Στο ΑΠΘ είναι ένα μάθημα σε πτώμα στο 3ο εξάμηνο (στην Ιατροδικαστική το έκοψαν από πέρσι), και συνηθίζεται αλήθεια. Άλλωστε και σε άλλες επιστήμες έχουν ανατομικά εργαστήρια, απλά όχι σε ανθρώπους (βλέπε Κτηνιατρική ή Βιολογικό). Εγώ ακόμα δεν έχω συνηθίσει αυτούς που μου πεθαίνουν στα χέρια μέσα στις κλινικές, ειδικά τα βράδια. Αλλά πιστεύω και αυτό είναι θέμα εξάσκησης και τριβής και ότι απλά κάποιοι είναι τυχεροί γιατί είναι λίγο πιο χοντρόπετσοι.

Και όσον αφορά την φοιτητική ζωή, μην ακούς τους έξω από το χορό, όχι δεν έχεις. Ειδικά από την στιγμή που μπαίνεις στις κλινικές (στο 6ο εξάμηνο ή στο 7ο συνήθως), πιο ειδικά στο 5ο και στο 6ο έτος. Μπορώ να μιλήσω για φοιτητικό εξάμηνο ή άντε φοιτητικό έτος, με την κλασική και πλήρη έννοια της "φοιτητικής ζωής". Όντως το 1ο έτος είναι αρκετά κουλ αλλά και πάλι κατά καιρούς ζορίζει. Το σπαστικό στα προκλινικά έτη είναι τα εργαστήρια που έχεις ΣΥΝΕΧΕΙΑ και πολλές φορές πρωινά, και πόσες φορές να αντέξεις να πας ξενυχτισμένος 8 πμ αν βγεις μεσοβδόμαδα? Αν θες να τελειώσεις στα 6-6,5 χρόνια (που δεδομένης της διάρκειας της σχολής, για μένα δεν σε παίρνει να πας παραπάνω, όχι γιατί μετά παραμεγάλωσες, αλλά για εγώ προσωπικά δεν βρίσκω σωστό να συντηρούν οι δικοί μου μέχρι τα 25), ξέχνα όλα αυτά που ακούς για φοιτητική ζωή. Εμένα ποτέ δεν με πείραξε, αφενός γιατί δεν ήμουν ποτέ του έξω, αφετέρου γιατί μου άρεσε πολύ το αντικείμενο και δεν με πείραζε να μένω μέσα για έξτρα διάβασμα από το να βγω για ποτό. Και τρίτος λόγος γιατί εγώ πάντα διάβαζα και δεν συνήθισα να κάνω και κάτι άλλο από τα 6 μου χρόνια και μετά, και με ξένιζε όταν μου έλεγαν ότι διαβάζουν μόνο στην εξεταστική ή το προηγούμενο βράδυ π.χ. Anyway αυτά είναι προσωπικές σκέψεις. Πάντως θα δεις και μόνος σου ότι χρόνος από ένα σημείο και μετά δεν περισσεύει και δεν φτάνει κιόλας.

Αυτά δεν σου τα λέω για να σε αποθαρρύνω γιατί πιστεύω ότι αν είσαι αποφασισμένος θα τα πάρεις σαν feedback και όχι σαν αποθάρρυνση. Καλή τύχη :)

Όπως το θέτεις, οκ, συμφωνώ. Για μένα οι περισσότερες υψηλόβαθμες σχολές υγείας και πολυτεχνικές, καθώς και οι θετικές επιστήμες, δεν επιτρέπουν τυπική γκρίκ φοιτητική ζωή. Και λόγω πολλών υποχρεωτικών, και λόγω διαβάσματος. Αυτό πάντα αν θέλεις να είσαι φοιτητής αξιώσεων.

Για εξόδους 2-3 φορές την εβδομάδα, διάβασμα μόνο μέσα στην εξεταστική και ένα τριωράκι σχολής την ημέρα, υπάρχουν άλλες επιλογές.

Εγώ προσωπικά έχω πολλά υποχρεωτικά, καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς, απαιτητική εξεταστέα ύλη (μήπως θα έπρεπε να διαβάζω αντί να είμαι στο φόρουμ...), βγαίνω αραιά και που, λίγοι "καφέδες", 3-4 φορές το μήνα μέχρι πολύ αργά έξω. Εγώ αυτό έχω στο μυαλό μου σαν "φοιτητική ζωή". Δεν είναι πια και η ζωή μου είναι ένα μαρτύριο :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ερινύς

Τιμώμενο Μέλος

Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
Μα και γω δεν είπα ότι στην σχολή μου μονάζεις. (Καλά στο 6ο έτος μονάζεις αλλά υπάρχει μέλλον ως εκεί :P ). Απλά ο καθένας μέσα στο κεφάλι του έχει αλλιώς την έννοια της φοιτητικής ζωής. Για μένα και για σένα μπορεί να είναι 1-2 καφέδες τη βδομάδα και αυτή η αίσθηση ελευθερίας ότι δεν σου λέει κανένας "τώρα φάε, τώρα διάβασε, τώρα βγες, τότε γύρνα", και για έναν άλλον το να γυρνάει σπίτι μόνο για να κοιμηθεί και να αλλάξει (χωρίς να σημαίνει ότι στο ενδιάμεσο πάτησε και σχολή). :P Και υπάρχει πάντα η γνωστή κλισεδούρα που λένε (και) οι πρωτεύσαντες σε ιατρικές σχολές μετά τις πανελλήνιες "εγώ δεν διάβαζα πολύ..." και μπλα μπλα αερολογίες, δεν χρειάζεται να διαιωνίζουμε την κουλ μαλακία και στα φοιτητικά χρόνια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Αναζητητής

Νεοφερμένος

Ο Αναζητητής αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 31 μηνύματα.
Πράγματι δεν έχω στο μυαλό μου ακραίες καταστάσεις. Θεωρώ ότι μπορείς να βολέψεις μια συμβατική φοιτητική ζωή. Εξάλλου, η υπερβολή δεν σου προσφέρει και τεράστια ικανοποίηση κι ούτε είμαι του ξενυχτιού να πω την αλήθεια. Όσον αφορά στο σημαντικότερο, βέβαια, η αίσθηση ότι κάποιος πεθαίνει ίσως είναι δύσκολη αλλά όταν κάνεις ό,τι μπορείς για να τον σώσεις νομίζω μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος. Άλλωστε, η ιατρική δει κάνει δυνατά αυτά που δεν φαντάζονταν κάποιες δεκαετίες πριν, συνέχεια εξελισσόμεθα. Εσύ είσαι στο τελευταίο έτος ερινύς;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Stickerbush

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Πεισματάρης Γορίλας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 896 μηνύματα.
μιλάς στη γιατρό μας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ερινύς

Τιμώμενο Μέλος

Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
Πράγματι δεν έχω στο μυαλό μου ακραίες καταστάσεις. Θεωρώ ότι μπορείς να βολέψεις μια συμβατική φοιτητική ζωή. Εξάλλου, η υπερβολή δεν σου προσφέρει και τεράστια ικανοποίηση κι ούτε είμαι του ξενυχτιού να πω την αλήθεια. Όσον αφορά στο σημαντικότερο, βέβαια, η αίσθηση ότι κάποιος πεθαίνει ίσως είναι δύσκολη αλλά όταν κάνεις ό,τι μπορείς για να τον σώσεις νομίζω μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος. Άλλωστε, η ιατρική δει κάνει δυνατά αυτά που δεν φαντάζονταν κάποιες δεκαετίες πριν, συνέχεια εξελισσόμεθα. Εσύ είσαι στο τελευταίο έτος ερινύς;

Νομίζω στην αρχή πάντα θα υπάρχει η σκέψη ότι θα μπορούσες να κάνεις κάτι παραπάνω, ειδικά αν κάποιος είναι χρόνιος ασθενής σου και έχει αναπτυχθεί κάποια πιο οικεία σχέση από την τυπική γιατρού-ασθενούς. Εμένα όταν μου πέθαναν 2 που τους έβλεπα κάθε μέρα επί 2 βδομάδες, την υπόλοιπη μέρα δεν μιλιόμουν. Που δεν μπλέχτηκα και στην θεραπεία τους καθόλου, απλά παρακολουθούσα την εξέλιξή τους μέρα τη μέρα. Ήταν τελικού σταδίου ασθενείς αλλά ήλπιζα να μου κάνουν την χάρη να "φύγουν" αφού αλλάξω κλινική για να μην χρειαστεί να το αντιμετωπίσω. Ο ένας μου την έκανε και το έμαθα εκ των υστέρων, ο άλλος, με τον οποίο ήμασταν πιο κοντά, πέθανε ένα βράδυ μπροστά μου. Σχετικά ξαφνικά. Με ήξερε με το μικρό μου και τις καλές μέρες τραγουδούσε όταν με έβλεπε τα πρωινά, και η γυναίκα του έλεγε ότι μόνο με μένα δεν είναι τόσο δύστροπος. :(

Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα των μαθημάτων. Θα δώσω τα μαθήματα και ελπίζω τον Ιούλιο να είμαι ορκισμένη. :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Αναζητητής

Νεοφερμένος

Ο Αναζητητής αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 31 μηνύματα.
Νομίζω στην αρχή πάντα θα υπάρχει η σκέψη ότι θα μπορούσες να κάνεις κάτι παραπάνω, ειδικά αν κάποιος είναι χρόνιος ασθενής σου και έχει αναπτυχθεί κάποια πιο οικεία σχέση από την τυπική γιατρού-ασθενούς. Εμένα όταν μου πέθαναν 2 που τους έβλεπα κάθε μέρα επί 2 βδομάδες, την υπόλοιπη μέρα δεν μιλιόμουν. Που δεν μπλέχτηκα και στην θεραπεία τους καθόλου, απλά παρακολουθούσα την εξέλιξή τους μέρα τη μέρα. Ήταν τελικού σταδίου ασθενείς αλλά ήλπιζα να μου κάνουν την χάρη να "φύγουν" αφού αλλάξω κλινική για να μην χρειαστεί να το αντιμετωπίσω. Ο ένας μου την έκανε και το έμαθα εκ των υστέρων, ο άλλος, με τον οποίο ήμασταν πιο κοντά, πέθανε ένα βράδυ μπροστά μου. Σχετικά ξαφνικά. Με ήξερε με το μικρό μου και τις καλές μέρες τραγουδούσε όταν με έβλεπε τα πρωινά, και η γυναίκα του έλεγε ότι μόνο με μένα δεν είναι τόσο δύστροπος. :(

Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα των μαθημάτων. Θα δώσω τα μαθήματα και ελπίζω τον Ιούλιο να είμαι ορκισμένη. :)

σου εύχομαι τα καλύτερα, λοιπόν. Βλέπω ότι το αγαπάς το ...άθλημα . :) αυτό είναι το μυστικό, πιστεύω....
και ελπίζω να βελτιωθεί η κατάσταση για τους ιατρούς στη χώρα μας προσεχώς , αν και νομίζω ότι όταν έχεις μεράκι δε χάνεσαι .. Ή εδώ ή στο εξωτερικό...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

anastasisag

Νεοφερμένος

Ο anastasisag αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 116 μηνύματα.
Εγώ είμαι ανάμεσα σε μαθηματικό και πληροφορική, κλίνω προς μαθηματικό αλλά όλοι μου λένε πως δεν έχει προοπτικές :(
κανένα παιδί από μαθηματικό να πει μια άποψη?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Αγγελος Κοκ

Τιμώμενο Μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,665 μηνύματα.
Εγώ είμαι ανάμεσα σε μαθηματικό και πληροφορική, κλίνω προς μαθηματικό αλλά όλοι μου λένε πως δεν έχει προοπτικές :(
κανένα παιδί από μαθηματικό να πει μια άποψη?

Στο εξωτερικο εχει προοπτικες.Βεβαια και εδω εχει αλλα θελει λιγο ψαγμενια και να εχεις καλες σχεσεις με ατομα(για να σε βοηθησουν να βρεις κοσμο αν θες να γινεις καθηγητης)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

anastasisag

Νεοφερμένος

Ο anastasisag αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 116 μηνύματα.
Ευχαριστώ φίλε δεν υπάρχουν χρήματα για εξωτερικό δυστυχώς οπότε αναγκαστικά κοιτάω για Ελλάδα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Αγγελος Κοκ

Τιμώμενο Μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,665 μηνύματα.
Ευχαριστώ φίλε δεν υπάρχουν χρήματα για εξωτερικό δυστυχώς οπότε αναγκαστικά κοιτάω για Ελλάδα.

Θα βρεις κι εδω αλλα θελει ψαξιμο.Δεν μου ειπες ομως απο μαθηματικο τι θες να γινεις;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

anastasisag

Νεοφερμένος

Ο anastasisag αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 116 μηνύματα.
Δεν ξέρω αλλα πάντα μου αρεσαν τα μαθηματικα. Μου αρεσουν και οι υπολογιστες βεβαια αλλα νομιζω πως μου αρεσουν λιγοτερο απο τα μαθηματικα :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

manolis_98

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο manolis_98 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,055 μηνύματα.
ΗΜΜΥ να πας:shifty:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

anastasisag

Νεοφερμένος

Ο anastasisag αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 116 μηνύματα.
ΗΜΜΥ είναι πολύ ψηλά δεν νομιζω να καταφερω να γραψω τοσο καλα :(
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,847 μηνύματα.
Mετά το ΗΜΜΥ το χάος... :spasiklas:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

anastasisag

Νεοφερμένος

Ο anastasisag αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 116 μηνύματα.
Τι εννοεις?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DarthFederer

Διάσημο μέλος

Ο DarthFederer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,281 μηνύματα.
Mετά το ΗΜΜΥ το χάος... :spasiklas:

Μετα το ΗΜΜΥ το χάος, μετα το ΗΜΜΥ το τιποτα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κομνηνός

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Κομνηνός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,681 μηνύματα.

Tasosftw

Νεοφερμένος

Ο Tasosftw αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 3 μηνύματα.
Λογικα εγραψα καπου στη βαση πανελληνιες και παινω μονο ΤΕΙ.
1. Ποιο απο αυτα τα τρια μου προτεινετε και γιατι? Ολα μ'αρεσουν εξισου πολυ.
2. Ειναι αληθεια οτι στο εξωτερικο το πτυχιο των ελληνικων ΤΕΙ ειναι ισοδυναμο με πτυχιο ελληνικων ΑΕΙ?
3. Εχω ακουσει οτι οι ΗΜ εχουν μεγαλυτερη ζητηση απ'ο,τι οι ΜΜ (γενικα, οχι μονο στην Ελλαδα που ετσι και αλλιως τιποτα δεν εχει ζητηση), γιατι μπορουν να ασχοληθουν και με πολυ περισσοτερα πραγματα. Ισχυει αυτο?

Υ/Γ: Εχει σημασια η πολη?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top