Γιατροί εσωτερικού ή εξωτερικού;

[Nocommingback]

Ναι, σίγουρα δεν ενσαρκώνουν το πρότυπο της δικαιότητας και αξιοκρατίας. Γιατί όμως θεωρείς πώς θα έπρεπε να εξετάζουν (με άμεσο; ) τρόπο την εξυπνάδα; Στόχος μίας λογικής εξέτασης είναι να επιλεγούν οι έχοντες τις απαιτούμενες δεξιότητες ούτως ώστε να ανταπεξέλθουν στη σχολή. Η εξυπνάδα δεν αρκεί, μπορεί ωστόσο να επιτρέψει στους έχοντές της να επιτύχουν με λιγότερο κόπο και να φτάσουν γενικά σε υψηλότερο επίπεδο στο αντικείμενο των σπουδών τους. Σε οποιαδήποτε εξέταση θα παίξει αναπόφευκτα ρόλο η προετοιμασία και η ενασχόληση, ακόμα και αν τίθενται θέματα που απαιτούν επινοητικότητα.

Δεν είπα ποτέ ότι πρέπει να εξετάζουν την ευστροφία, παρόλο που την θεωρώ ένα πλεονέκτημα-ασσετ. Αυτό που εννοούσα ήταν ότι πρέπει να σταματήσει το αφήγημα του: "Πέρασε ιατρική, είναι αρκετά έξυπνο παιδί!" Δεν έλεγα ότι πρέπει να εξετάζεται η εξυπνάδα, αλλά ότι πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι η επιτυχία στις πανελλαδικές και η οξυδέρκεια είναι ανεξάρτητες μεταβλητές, κάτι που συγχέεται υπερβολικά πολύ, ιδιαίτερα μεταξύ ατόμων που είναι εκτός του χώρου.

Η τυποποίηση που αποτελεί κύριο χαρακτηριστικό της προετοιμασίας για την εξέταση αυτή ίσως να είναι και κάτι το θετικό καθώς και στα ίδια τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και την εργασιακή πορεία συναντάται συχνότατα (ειδικά στην Ιατρική). Επομένως όσοι μπορούν να προσαρμοστούν με αυτή έχουν ένα -μάλλον σημαντικό- από τα απαιτούμενα προσόντα για να εισαχθούν.

Εξέταση για εισαγωγή στην τριτοβάθμια με έμφαση στην δημιουργικότητα δεν υπάρχει πουθενά. Και αυτά στα λέει κάποιος που απηύδησε με την τυποποίηση και αντίστοιχες απαιτήσεις του διαγωνισμού αυτού.

Αυτό το αναγνωρίζω και εγώ και οφείλω να ομολογήσω ότι μου προκαλεί την κάποια απογοήτευση. Αυτό το λέω υπό την έννοια ότι η εξέλιξη στην επιστήμη απαιτεί δημιουργικότητα, πάθος και τρέλα. Δεν είναι τυχαίο που λένε ότι τον κόσμο τον αλλάζουν οι τρελοί και ονειροπόλοι. Και νιώθω ότι αυτές οι δύο κατηγορίες λείπουν ολοκληρωτικά από τα πανεπιστήμια. Νιώθω ότι σήμερα βλέπουμε την γνώση ωφελιμιστικά και δεν μαθαίνουμε για την κ@*λα μας,επειδή έτσι μας αρέσει και μας δίνει αυτό το χαζό βλέμμα κάθε φορά που ξεκλειδώνουμε ένα καινούριο γνωστικό πεδίο, ξέρεις αυτό που λέμε "μικρές εκρήξεις στον εγκέφαλό μας". Και πολλοί είναι αυτοί που σταματάνε να είναι ονειροπόλοι. Ακόμα και αν δεν το εκφράζουμε επειδή ντρεπόμαστε, πόσοι από εμάς δεν θα θέλαμε να κάνουμε μια ανακάλυψη που να βοηθήσει τον κόσμο, σαν το τεστ Παπ; Δεν είναι κακό να ντρεπόμαστε να το εκφράσουμε επειδή οι άλλοι θα μας πουν ψώνια, κακό είναι να μην το εκφράζουμε επειδή εμείς οι ίδιοι χάσαμε το δέος και την ελπίδα μας απέναντι στο να κάνουμε κάτι σημαντικό. Και πιστεύω ότι αν δεν έχουμε τέτοιους νέους/νέες δεν θα μπορέσει να υπάρξει πρόοδος. Για αυτό τάσσομαι υπέρ του να λαμβάνεται υπόψη η δημιουργικότητα. Όλοι έχουμε, απλά κάποιοι την έχουν "σκοτώσει" πιο νωρίς από κάποιους άλλους λόγω του συστήματος.

Τα δημόσια πανεπιστήμια δεν χρηματοδοτούνται διαμέσω κρατικών δαπανών; Τι σε κάνει να πιστεύεις πώς απαραίτητα ένα πανεπιστήμιο ιδιωτικό προσφέρει υψηλότερου επιπέδου εκπαίδευση; Η Ιατρική σχολή του ΕΚΠΑ βρίσκεται σε υψηλότερη θέση στις διεθνείς κατατάξεις από πάρα πολλές ιδιωτικές...

Εδώ επέτρεψέ μου να συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε. Σύμφωνα με την τελευταία ενημέρωση από το επίσημο site της ιατρικής του ΕΚΠΑ, αναφέρει ότι αποτελεί την πρώτη ιατρική των Βαλκανίων, ενώ παγκόσμια καταλαμβάνει θέση μεταξύ των 100 και 150 καλύτερη ιατρικών. Αν και αμφέβαλλα αρχικά για τα στατιστικά, ομολογώ ότι με τις πηγές που παραθέτουν τα επιβεβαίωσα. Ωστόσο, πάλι δεν μπορώ να τα κατανοήσω....και εξηγούμε ευθύς αμέσως. -Υπόψη ότι εξετάζουμε την καταλληλότητα του εκπαιδευτικού ιδρύματος για προπτυχιακές σπουδές.- Αρχικά σε όλα τα πανεπιστημιακά τμήματα ανά την χώρα ανεξάρτητου περιοχής και είδους υπάρχει η μάστιγα των παλαιών θεμάτων. Και λέω μάστιγα επειδή κάθε άλλο παρά καλό κάνει. Ας πάρουμε για παράδειγμα την ιατρική σχολή του ΕΚΠΑ όπου γνωρίζω καλύτερα και αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα όχι απλά χαβαλέ ( όπως ακούγεται ότι είναι του ΑΠΘ- όπως είπα ακούγεται, δεν γνωρίζω όπως του ΕΚΠΑ, αν και αρκετά συχνά- ) αλλά κανονικού καρναβαλιού...εκεί οι έτοιμες σημειώσεις και τα παλαιά θέματα είναι πιο διαδεδομένα από τα ίδια τα συγγράμματα. Θέματα που ανακυκλώνονται ξανά και ξανά και ξανά και δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ στο πνεύμα των εξετάσεων. Αν κάποιος πάει να τα γράψει έχοντας διαβάσει το βιβλίο γρήγορα θα καταλάβει ότι έκανε μεγάλη βλακεία (αφού και τα ίδια τα συγγράμματα είναι αίσχη), μιας και είναι είτε η λεπτομέρεια της λεπτομέρειας είτε ανύπαρκτη πληροφορία στο βιβλίο. Αποτελεσμα : άτομα να απομνημονεύουν στείρα και δίχως κατανόηση ερωτήσεις και μετά απαντήσεις. Μην αναφερθώ και στα επιλογής.... Μόνο αν φιλοτιμηθεί από μόνος του ο φοιτητής θα κάνει κάτι, που δεν πιστεύω να βρίσκει το κουράγιο μετά από αυτή την απογοήτευση. Καθηγητές που βλέπουν τους φοιτητές σαν φυσικά εμπόδια, το μέσο για να πάρουν τον τίτλο του καθηγητή και να αποκομίσουν τα αντίστοιχα οφέλη. Κάποιοι είναι και αξιόλογοι. Συγγράματα αηδίες με κακή μετάφραση και κακογραμμένη πληροφορία. Αχρείαστα υπέρογκα. Είναι εντελώς για πέταμα. Δεν απευθύνονται σε φοιτητή αλλά σε ειδικευόμενο. Τα ευρωπαϊκά και ιδίως τα αμερικανικά συγγράματα είναι περιεκτικά και περιέχουν αυτά που πρέπει να γνωρίζει ο φοιτητής. Αλλά όλοι ξέρουμε ότι οι καθηγητές παίρνουν τα λεφτά με την λέξη και με ελαφρά την καρδία φτάνουν τις 1000 σελίδες....αδιαφορία για τον φοιτητή.... Γραμματεία ανύπαρκτη και ανοργάνωτη μέχρι ελέους. Και με ύφος δεσπότη επειδή κανονίζει τα ακαδημαϊκά του καθηγητή ο οποίος όπως είπαμε ουδεμία σχέση επιθυμεί να έχει πέραν του τίτλου. Εγκαταστάσεις: εδώ τι να πεις. Την πρώτη φορά που πήγα να δω την σχολή νόμιζα ότι μου έκαναν πλάκα ή ότι ήταν εγκαταλελειμμένο κτήριο. Είχα πάθει σοκ άρνησης. Πραγματικά από πού να ξεκινήσω; Από τις σύριγγες στο χαοτικό και βρώμικο παρκάκι; Τα χρησιμοποιημένα ή μη (δεν μπόρεσα να καταλάβω) προφυλακτικά παραδίπλα; Από το βρώμικο μωσαϊκό και τις ετοιμόρροπες ξύλινες πόρτες που θυμίζουν σαπιοκάραβο; Από τα μη ανακαινισμένα και παμπάλαια αμφιθέατρα; Έχω και άλλα να πω αλλά νομίζω ότι δεν χρειάζεται καν υποστήριξη αυτό το επιχείρημα. Βγάζει μάτι το χάλι εκεί πέρα. Μετά είναι η εκπαίδευση στα νοσοκομεία. Εκεί το ΕΚΠΑ έχει όντως το προβάδισμα στην κλινική πρακτική. Αν και περισσότερες ήταν οι παραβιάσεις πρωτοκόλλου παρά η εκμάθηση των φοιτητών. Με άλλα λόγια αν γουσταρε κανένας ειδικευόμενος από καλή καρδιά. Χωριά κάποιοι φοιτητές που λουφαρανε όταν "πηγαίνανε να πάρουν ιστορικό" στην ταράτσα του νοσοκομείου... Βέβαια να λέμε ότι το ΕΣΥ σήμερα είναι λίγο κάπως έτσι; Το ποσοστό θνητότητας είναι τεράστιο και όλοι ξέρουμε γιατί.... Επίσης τα περισσότερα τμήματα ιατρικής στον κόσμο έχουν το νοσοκομείο σήμα κατατεθέν τους, δηλαδή το πανεπιστημιακό, αλλά όλοι ξέρουμε το βέτο που έκαναν οι καθηγητές στο Αττικόν. Γενικά η εκπαίδευση δεν ξέρω κατά πόσο είναι καλή. Και έχει και άλλα τα οποία είναι λιγότερα σημαντικά οπότε δεν τα γράφω. Άλλο πάλι το αφήγημα με τις εργασίες. Το κοιτάνε πολλοί φοιτητές όταν αξιολογούν ένα πανεπιστήμιο και με κάνουν να γελάω. Αν ήταν μεταπτυχιακοί δεν θα έλεγα κουβέντα. Αλλά προπτυχιακοί.... Δεν παίζει κανέναν ρόλο και σίγουρα δεν αποτελεί κριτήριο καλής εκπαίδευσης, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν τα παραπάνω. Οπότε για αυτό αμφιβάλλω για την θέση του... Γενικά με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια δύσκολα συγκρίνεται, για αμερικανικά ούτε λόγος (τουλάχιστον ως προς τα περισσότερα) και αυτό θα το καταλάβετε καλύτερα αν δείτε τον τρόπο λειτουργίας τους. Πήγα να το ξεχάσω: κρατική χρηματοΔΟΤΗΣΗ υπήρξε. Τώρα αφού τα πήρανε τι τα κάνανε...; Μια φορά πάντως στο πανεπιστήμιο δεν πήγαν.

Ναι, ξέρω σε τι ακριβώς αναφέρεσαι και έχεις διαβάσει. Η έλλειψη οργανωτικών ικανοτήτων και conscientiousness συνιστά πρόβλημα που δεν θα επιτρέψει την επιτυχή έκφραση των δυνατοτήτων τους. Το ότι τα πήγαιναν πολύ καλά στο σχολείο στα γνωστικά αντικείμενα στα οποία είχαν ταλέντο δίχως κόπο με αποτέλεσμα να αναπτύξουν κακές συνήθειες είναι θέμα, για το οποίο ευθύνονται οι (δημόσιοι) εκπαιδευτικοί θεσμοί που χαρακτηρίζονται από μονομέρεια και έλλειψη πρόνοιας για οτιδήποτε πέραν των πανελλαδικών

Συμφωνώ απόλυτα!!

Διαφωνώ στηριζόμενος σε στοιχεία από την εμπειρία μου. Δεν πρέπει να είσαι ιδιαίτερα έξυπνος, αλλά τουλάχιστον λίγο πάνω από τον μέσο όρο όσοι έχω γνωρίσει είναι σίγουρα. Δεν είναι καθόλου εύκολο για πάρα πολλούς να αντιληφθούν τις έννοιες της Φυσικής και των Μαθηματικών (γενικότερη αναφορά), ακόμα και το να κατανοήσουν τις μεθοδολογίες...

Εδώ πάνω στον συναισθηματισμό υπερθεμάτισα κάποιες περιπτώσεις παιδιών που έχω συναντήσει και υπερέβαλα. Έχεις δίκιο.

Πηγή/ές; Να ξέρεις πάντως πως για να θεωρηθεί αξιόπιστη η όποια έρευνα θα παραθέσεις πρέπει να έχει διενεργηθεί υπό συνθήκες που ταυτίζονται/προσιδιάζουν των ελληνικών. Άλλες οι μέριμνες των Αμερικανών, άλλες των Ελλήνων... Οικονομική Κρίση γαρ...

Αυτό που είπες με τον γεωγραφικό τόπο όπου επικεντρώνεται η κάθε μελέτη είναι κάτι ιδιαίτερα σημαντικό και έχεις δίκιο. Για πηγή θα σε απογοητεύσω αλλά το είχαμε διαδεχτεί στον επαγγελματικό προσανατολισμό, οπότε η αξιοπιστία έγκειται στην φερεγγυότητα του καθηγητή.

Αστυνομία ηθών;

Κοίτα εδώ πάλι θα διαφωνήσουμε. Θα σου εξομολογηθώ κάτι τώρα: Πριν γνωρίσω παιδιά της ιατρικής είχα στο μυαλό μου την προσωπικότητα του ιατρού όπως αυτή απεικονιζόταν από την συμπεριφορά των γονιών μου και του αδερφού μου. Πάντα μέσα σε κάποια όρια. Συγκεκριμένος τρόπος ομιλίας, συγκεκριμένη αντιμετώπιση καταστάσεων και στην βάση όλων ο σεβασμός προς τον συνάνθρωπο(προϋπόθεση ήταν ο σεβασμός να ήταν αμοιβαίος). Δεν μπορώ να πω ότι συμφωνούσα με όλα. Ωστόσο, όταν συνάντησα και παιδιά της ιατρικής αντίκρισα και μια άλλη πραγματικότητα. Μια πιο ανέμελη, λίγο παιδιαρίστικη και αρκετές φορές πικρόσχολη με αισθητή επιθυμία να δείξουν ότι είναι πολύ καλοί. Γενικά κατάλαβα ότι η προσωπικότητα και το επάγγελμα δεν συνδέονταν έτσι όπως νόμιζα και είχα στο μυαλό μου. Ωστόσο στο λειτούργημα της ιατρικής που βασίζεται κατεξοχήν στην εμπιστοσύνη, θαρρώ πως πρέπει να υπάρχουν κάποια στοιχειώδη πρότυπα συμπεριφοράς. Πέρα από θέμα εμπιστοσύνης είναι και ένδειξη ότι σέβεσαι τον ασθενή και αυτό είναι κάτι που όλοι το θέλουν. Οπότε δεν θα έλεγα ότι μπορεί να χαρακτηριστεί τόσο "αστυνομία ηθών" όσο υγιές πρότυπο που εμπνέει και δεν βλάπτει να ακολουθείται. Αλλά και πάλι κανείς δεν θα επιβάλλει πως θα κάνει κάποιος την ζωή του. Όλα επιλογές είναι.

Στερούμενα λογικής και στοιχειωδώς σοβαρής επιχειρηματολογίας τα άνωθεν

Εδώ θα διαφωνήσω ριζικά. Μπορώ να σου μιλήσω με απόλυτη βεβαιότητα ότι Γερμανία, Αυστρία, Γαλλία και ΕΙΔΙΚΑ Αμερική η ευγένεια και η σωστή συμπεριφορά ιδιαίτερα εντός νοσοκομείου θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ. Ειδικά Αμερική οι μηνύσεις πέφτουν βροχή. Δεν έχεις μάλλον καλή ιδέα του τι γίνεται εκεί πέρα. Αν μόνο και μόνο ένας ασθενής αφήσει δυσάρεστη ανταπόκριση στο νοσοκομείο για το όνομα σου, τα αξιόλογα και όχι μόνο νοσοκομεία σε καλούν σε συνέλευση με την αντίστοιχη σύμβουλο για να "απολογηθείς" και να μάθεις να διαχειρίζεσαι καλύτερα τέτοιες καταστάσεις. Γενικά εκεί κυριαρχεί ο κανόνας ότι ο ασθενής λόγω του συναισθηματικού φόρτου μπορεί κάποιες φορές να παρεκτρέπεται. Εσύ όμως ως ιατρός, άτομο που διαχειρίζεται καθημερινά τέτοια περιστατικά και καταλαβαίνεις καλύτερα τι περνάνε και πως δοκιμάζονται , είσαι υποχρεωμένος να επιδείξεις την αντίστοιχη συμπόνια-συμπαράσταση και τον απαιτούμενο επαγγελματισμό. Το ίδιο ισχύει και για τις συναδελφικής σχέσεις. Περιττό να πω ότι υπάρχει εσωτερική αξιολόγηση. Γενικά εκεί τα πράγματα δεν είναι μπανανία. Οπότε, ναι μεν παρέλειψα την επιχειρηματολογία αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κιόλας. Απλά πάνω στα πολλά χάνεται ο ειρμός.

Έβγαλες συμπέρασμα ε;

Εσύ ανήκεις σε όσους πρωτοτυπούν; Και εγώ μπορώ να πω όσα θέλω εδώ πέρα, καταλαβαίνεις ότι δίχως αποδείξεις ό,τι και να πεις καμία σημασία δεν έχει στα μάτια όσων διαβάζουν τα σχόλιά σου;

Η ολοκληρωτική και άνευ όρων ταύτιση με συγκεκριμένες ομάδες και η ρύθμιση του συνόλου της ατομικής ύπαρξης με βάση αυτές ΔΕΝ φαντάζει κάτι που θα οδηγήσει σε θετικά αποτελέσματα. Καλό είναι το να επιχειρηθεί η απόκτηση ουσιαστικής αυτογνωσίας. Όμως η μανιώδης προσκόλληση σε συγκεκριμένες ταυτότητες όχι, για λόγους αν μη τι άλλο ευνόητους.

Οι περισσότεροι πονεμένοι και αδικημένοι (καταλαβαίνεις ως προς τι) του Quora (και όχι μόνο) είναι wannabes. Δυστυχώς. Μάλλον λέει κάτι αυτό

Εδώ ζητώ συγνώμη γιατί μου βγήκε, όντως, κόμπλεξ. Όντως βιάστηκαν να βγάλω συμπεράσματα από αυτά που διάβασα. Τώρα αυτό για την πρωτοτυπία, έχω κάποια πράγματα κατά νου αλλά συνετό θα ήταν να μην εμβαθύνω.

Όχι.

Το αν θα γίνεις επιστήμονας καλός είναι στο χέρι σου.

Αλλά όσα ειπώθηκαν για γραφεία από τον πάντα έγκυρο Ryuzaki πρωτάκουστα δεν είναι. Αν εσύ θες να γίνεις πραγματικά καλός γιατρός δεν θα χρειαστεί να ακολουθήσεις τον δρόμο τέτοιων shortcuts. Το γεγονός ότι θα σπουδάσεις στη Βουλγαρία δεν σε καθιστά εκ των προτέρων κατώτερο και νομίζω πως με αυτό όλοι θα συμφωνήσουν.

Το παραπάνω το είπα για να κάνω εμφατική αναφορά στην ουσία του επιχειρήματος μου. Πάλι πάνω στον συναισθηματισμό μου. Μόλις τελείωσα το λύκειo ,έδωσα πανελλήνιες και λογικά κατά 99% αν όχι 100% περνάω ιατρική Λάρισας.
Ελπίζω να μην παρεξηγηθήκαμε γιατί δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου.

 

[eukleidhs1821]

Δεν είπα ποτέ ότι πρέπει να εξετάζουν την ευστροφία, παρόλο που την θεωρώ ένα πλεονέκτημα-ασσετ. Αυτό που εννοούσα ήταν ότι πρέπει να σταματήσει το αφήγημα του: "Πέρασε ιατρική, είναι αρκετά έξυπνο παιδί!" Δεν έλεγα ότι πρέπει να εξετάζεται η εξυπνάδα, αλλά ότι πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι η επιτυχία στις πανελλαδικές και η οξυδέρκεια είναι ανεξάρτητες μεταβλητές, κάτι που συγχέεται υπερβολικά πολύ, ιδιαίτερα μεταξύ ατόμων που είναι εκτός του χώρου.

Αυτό το αναγνωρίζω και εγώ και οφείλω να ομολογήσω ότι μου προκαλεί την κάποια απογοήτευση. Αυτό το λέω υπό την έννοια ότι η εξέλιξη στην επιστήμη απαιτεί δημιουργικότητα, πάθος και τρέλα. Δεν είναι τυχαίο που λένε ότι τον κόσμο τον αλλάζουν οι τρελοί και ονειροπόλοι. Και νιώθω ότι αυτές οι δύο κατηγορίες λείπουν ολοκληρωτικά από τα πανεπιστήμια. Νιώθω ότι σήμερα βλέπουμε την γνώση ωφελιμιστικά και δεν μαθαίνουμε για την κ@*λα μας,επειδή έτσι μας αρέσει και μας δίνει αυτό το χαζό βλέμμα κάθε φορά που ξεκλειδώνουμε ένα καινούριο γνωστικό πεδίο, ξέρεις αυτό που λέμε "μικρές εκρήξεις στον εγκέφαλό μας". Και πολλοί είναι αυτοί που σταματάνε να είναι ονειροπόλοι. Ακόμα και αν δεν το εκφράζουμε επειδή ντρεπόμαστε, πόσοι από εμάς δεν θα θέλαμε να κάνουμε μια ανακάλυψη που να βοηθήσει τον κόσμο, σαν το τεστ Παπ; Δεν είναι κακό να ντρεπόμαστε να το εκφράσουμε επειδή οι άλλοι θα μας πουν ψώνια, κακό είναι να μην το εκφράζουμε επειδή εμείς οι ίδιοι χάσαμε το δέος και την ελπίδα μας απέναντι στο να κάνουμε κάτι σημαντικό. Και πιστεύω ότι αν δεν έχουμε τέτοιους νέους/νέες δεν θα μπορέσει να υπάρξει πρόοδος. Για αυτό τάσσομαι υπέρ του να λαμβάνεται υπόψη η δημιουργικότητα. Όλοι έχουμε, απλά κάποιοι την έχουν "σκοτώσει" πιο νωρίς από κάποιους άλλους λόγω του συστήματος.
Εδώ επέτρεψέ μου να συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε. Σύμφωνα με την τελευταία ενημέρωση από το επίσημο site της ιατρικής του ΕΚΠΑ, αναφέρει ότι αποτελεί την πρώτη ιατρική των Βαλκανίων, ενώ παγκόσμια καταλαμβάνει θέση μεταξύ των 100 και 150 καλύτερη ιατρικών. Αν και αμφέβαλλα αρχικά για τα στατιστικά, ομολογώ ότι με τις πηγές που παραθέτουν τα επιβεβαίωσα. Ωστόσο, πάλι δεν μπορώ να τα κατανοήσω....και εξηγούμε ευθύς αμέσως. -Υπόψη ότι εξετάζουμε την καταλληλότητα του εκπαιδευτικού ιδρύματος για προπτυχιακές σπουδές.- Αρχικά σε όλα τα πανεπιστημιακά τμήματα ανά την χώρα ανεξάρτητου περιοχής και είδους υπάρχει η μάστιγα των παλαιών θεμάτων. Και λέω μάστιγα επειδή κάθε άλλο παρά καλό κάνει. Ας πάρουμε για παράδειγμα την ιατρική σχολή του ΕΚΠΑ όπου γνωρίζω καλύτερα και αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα όχι απλά χαβαλέ ( όπως ακούγεται ότι είναι του ΑΠΘ- όπως είπα ακούγεται, δεν γνωρίζω όπως του ΕΚΠΑ, αν και αρκετά συχνά- ) αλλά κανονικού καρναβαλιού...εκεί οι έτοιμες σημειώσεις και τα παλαιά θέματα είναι πιο διαδεδομένα από τα ίδια τα συγγράμματα. Θέματα που ανακυκλώνονται ξανά και ξανά και ξανά και δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ στο πνεύμα των εξετάσεων. Αν κάποιος πάει να τα γράψει έχοντας διαβάσει το βιβλίο γρήγορα θα καταλάβει ότι έκανε μεγάλη βλακεία (αφού και τα ίδια τα συγγράμματα είναι αίσχη), μιας και είναι είτε η λεπτομέρεια της λεπτομέρειας είτε ανύπαρκτη πληροφορία στο βιβλίο. Αποτελεσμα : άτομα να απομνημονεύουν στείρα και δίχως κατανόηση ερωτήσεις και μετά απαντήσεις. Μην αναφερθώ και στα επιλογής.... Μόνο αν φιλοτιμηθεί από μόνος του ο φοιτητής θα κάνει κάτι, που δεν πιστεύω να βρίσκει το κουράγιο μετά από αυτή την απογοήτευση. Καθηγητές που βλέπουν τους φοιτητές σαν φυσικά εμπόδια, το μέσο για να πάρουν τον τίτλο του καθηγητή και να αποκομίσουν τα αντίστοιχα οφέλη. Κάποιοι είναι και αξιόλογοι. Συγγράματα αηδίες με κακή μετάφραση και κακογραμμένη πληροφορία. Αχρείαστα υπέρογκα. Είναι εντελώς για πέταμα. Δεν απευθύνονται σε φοιτητή αλλά σε ειδικευόμενο. Τα ευρωπαϊκά και ιδίως τα αμερικανικά συγγράματα είναι περιεκτικά και περιέχουν αυτά που πρέπει να γνωρίζει ο φοιτητής. Αλλά όλοι ξέρουμε ότι οι καθηγητές παίρνουν τα λεφτά με την λέξη και με ελαφρά την καρδία φτάνουν τις 1000 σελίδες....αδιαφορία για τον φοιτητή.... Γραμματεία ανύπαρκτη και ανοργάνωτη μέχρι ελέους. Και με ύφος δεσπότη επειδή κανονίζει τα ακαδημαϊκά του καθηγητή ο οποίος όπως είπαμε ουδεμία σχέση επιθυμεί να έχει πέραν του τίτλου. Εγκαταστάσεις: εδώ τι να πεις. Την πρώτη φορά που πήγα να δω την σχολή νόμιζα ότι μου έκαναν πλάκα ή ότι ήταν εγκαταλελειμμένο κτήριο. Είχα πάθει σοκ άρνησης. Πραγματικά από πού να ξεκινήσω; Από τις σύριγγες στο χαοτικό και βρώμικο παρκάκι; Τα χρησιμοποιημένα ή μη (δεν μπόρεσα να καταλάβω) προφυλακτικά παραδίπλα; Από το βρώμικο μωσαϊκό και τις ετοιμόρροπες ξύλινες πόρτες που θυμίζουν σαπιοκάραβο; Από τα μη ανακαινισμένα και παμπάλαια αμφιθέατρα; Έχω και άλλα να πω αλλά νομίζω ότι δεν χρειάζεται καν υποστήριξη αυτό το επιχείρημα. Βγάζει μάτι το χάλι εκεί πέρα. Μετά είναι η εκπαίδευση στα νοσοκομεία. Εκεί το ΕΚΠΑ έχει όντως το προβάδισμα στην κλινική πρακτική. Αν και περισσότερες ήταν οι παραβιάσεις πρωτοκόλλου παρά η εκμάθηση των φοιτητών. Με άλλα λόγια αν γουσταρε κανένας ειδικευόμενος από καλή καρδιά. Χωριά κάποιοι φοιτητές που λουφαρανε όταν "πηγαίνανε να πάρουν ιστορικό" στην ταράτσα του νοσοκομείου... Βέβαια να λέμε ότι το ΕΣΥ σήμερα είναι λίγο κάπως έτσι; Το ποσοστό θνητότητας είναι τεράστιο και όλοι ξέρουμε γιατί.... Επίσης τα περισσότερα τμήματα ιατρικής στον κόσμο έχουν το νοσοκομείο σήμα κατατεθέν τους, δηλαδή το πανεπιστημιακό, αλλά όλοι ξέρουμε το βέτο που έκαναν οι καθηγητές στο Αττικόν. Γενικά η εκπαίδευση δεν ξέρω κατά πόσο είναι καλή. Και έχει και άλλα τα οποία είναι λιγότερα σημαντικά οπότε δεν τα γράφω. Άλλο πάλι το αφήγημα με τις εργασίες. Το κοιτάνε πολλοί φοιτητές όταν αξιολογούν ένα πανεπιστήμιο και με κάνουν να γελάω. Αν ήταν μεταπτυχιακοί δεν θα έλεγα κουβέντα. Αλλά προπτυχιακοί.... Δεν παίζει κανέναν ρόλο και σίγουρα δεν αποτελεί κριτήριο καλής εκπαίδευσης, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν τα παραπάνω. Οπότε για αυτό αμφιβάλλω για την θέση του... Γενικά με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια δύσκολα συγκρίνεται, για αμερικανικά ούτε λόγος (τουλάχιστον ως προς τα περισσότερα) και αυτό θα το καταλάβετε καλύτερα αν δείτε τον τρόπο λειτουργίας τους. Πήγα να το ξεχάσω: κρατική χρηματοΔΟΤΗΣΗ υπήρξε. Τώρα αφού τα πήρανε τι τα κάνανε...; Μια φορά πάντως στο πανεπιστήμιο δεν πήγαν.
Συμφωνώ απόλυτα!!

Εδώ πάνω στον συναισθηματισμό υπερθεμάτισα κάποιες περιπτώσεις παιδιών που έχω συναντήσει και υπερέβαλα. Έχεις δίκιο.
Αυτό που είπες με τον γεωγραφικό τόπο όπου επικεντρώνεται η κάθε μελέτη είναι κάτι ιδιαίτερα σημαντικό και έχεις δίκιο. Για πηγή θα σε απογοητεύσω αλλά το είχαμε διαδεχτεί στον επαγγελματικό προσανατολισμό, οπότε η αξιοπιστία έγκειται στην φερεγγυότητα του καθηγητή.
Κοίτα εδώ πάλι θα διαφωνήσουμε. Θα σου εξομολογηθώ κάτι τώρα: Πριν γνωρίσω παιδιά της ιατρικής είχα στο μυαλό μου την προσωπικότητα του ιατρού όπως αυτή απεικονιζόταν από την συμπεριφορά των γονιών μου και του αδερφού μου. Πάντα μέσα σε κάποια όρια. Συγκεκριμένος τρόπος ομιλίας, συγκεκριμένη αντιμετώπιση καταστάσεων και στην βάση όλων ο σεβασμός προς τον συνάνθρωπο(προϋπόθεση ήταν ο σεβασμός να ήταν αμοιβαίος). Δεν μπορώ να πω ότι συμφωνούσα με όλα. Ωστόσο, όταν συνάντησα και παιδιά της ιατρικής αντίκρισα και μια άλλη πραγματικότητα. Μια πιο ανέμελη, λίγο παιδιαρίστικη και αρκετές φορές πικρόσχολη με αισθητή επιθυμία να δείξουν ότι είναι πολύ καλοί. Γενικά κατάλαβα ότι η προσωπικότητα και το επάγγελμα δεν συνδέονταν έτσι όπως νόμιζα και είχα στο μυαλό μου. Ωστόσο στο λειτούργημα της ιατρικής που βασίζεται κατεξοχήν στην εμπιστοσύνη, θαρρώ πως πρέπει να υπάρχουν κάποια στοιχειώδη πρότυπα συμπεριφοράς. Πέρα από θέμα εμπιστοσύνης είναι και ένδειξη ότι σέβεσαι τον ασθενή και αυτό είναι κάτι που όλοι το θέλουν. Οπότε δεν θα έλεγα ότι μπορεί να χαρακτηριστεί τόσο "αστυνομία ηθών" όσο υγιές πρότυπο που εμπνέει και δεν βλάπτει να ακολουθείται. Αλλά και πάλι κανείς δεν θα επιβάλλει πως θα κάνει κάποιος την ζωή του. Όλα επιλογές είναι.
Εδώ θα διαφωνήσω ριζικά. Μπορώ να σου μιλήσω με απόλυτη βεβαιότητα ότι Γερμανία, Αυστρία, Γαλλία και ΕΙΔΙΚΑ Αμερική η ευγένεια και η σωστή συμπεριφορά ιδιαίτερα εντός νοσοκομείου θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ. Ειδικά Αμερική οι μηνύσεις πέφτουν βροχή. Δεν έχεις μάλλον καλή ιδέα του τι γίνεται εκεί πέρα. Αν μόνο και μόνο ένας ασθενής αφήσει δυσάρεστη ανταπόκριση στο νοσοκομείο για το όνομα σου, τα αξιόλογα και όχι μόνο νοσοκομεία σε καλούν σε συνέλευση με την αντίστοιχη σύμβουλο για να "απολογηθείς" και να μάθεις να διαχειρίζεσαι καλύτερα τέτοιες καταστάσεις. Γενικά εκεί κυριαρχεί ο κανόνας ότι ο ασθενής λόγω του συναισθηματικού φόρτου μπορεί κάποιες φορές να παρεκτρέπεται. Εσύ όμως ως ιατρός, άτομο που διαχειρίζεται καθημερινά τέτοια περιστατικά και καταλαβαίνεις καλύτερα τι περνάνε και πως δοκιμάζονται , είσαι υποχρεωμένος να επιδείξεις την αντίστοιχη συμπόνια-συμπαράσταση και τον απαιτούμενο επαγγελματισμό. Το ίδιο ισχύει και για τις συναδελφικής σχέσεις. Περιττό να πω ότι υπάρχει εσωτερική αξιολόγηση. Γενικά εκεί τα πράγματα δεν είναι μπανανία. Οπότε, ναι μεν παρέλειψα την επιχειρηματολογία αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κιόλας. Απλά πάνω στα πολλά χάνεται ο ειρμός.
Εδώ ζητώ συγνώμη γιατί μου βγήκε, όντως, κόμπλεξ. Όντως βιάστηκαν να βγάλω συμπεράσματα από αυτά που διάβασα. Τώρα αυτό για την πρωτοτυπία, έχω κάποια πράγματα κατά νου αλλά συνετό θα ήταν να μην εμβαθύνω.
Το παραπάνω το είπα για να κάνω εμφατική αναφορά στην ουσία του επιχειρήματος μου. Πάλι πάνω στον συναισθηματισμό μου. Μόλις τελείωσα το λύκειo ,έδωσα πανελλήνιες και λογικά κατά 99% αν όχι 100% περνάω ιατρική Λάρισας.
Ελπίζω να μην παρεξηγηθήκαμε γιατί δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου.

προχτες ειπες οτι το 2021 περασες ιατρικης!!

 

[Nocommingback]

Επίσης για σύγκριση ιατρικής μεταξύ εξωτερικού και Ελλάδας έχω κάνει αρκετουτσικο ψάξιμο και έχω κατασταλάξει στα κύρια σημεία όπου δημιουργείται το πρόβλημα καθώς και στο ποια στοιχεία θα ήταν καλό να υιοθετηθούν.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 25 Ιουλίου 2022

Δεν είπα ποτέ ότι πρέπει να εξετάζουν την ευστροφία, παρόλο που την θεωρώ ένα πλεονέκτημα-ασσετ. Αυτό που εννοούσα ήταν ότι πρέπει να σταματήσει το αφήγημα του: "Πέρασε ιατρική, είναι αρκετά έξυπνο παιδί!" Δεν έλεγα ότι πρέπει να εξετάζεται η εξυπνάδα, αλλά ότι πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι η επιτυχία στις πανελλαδικές και η οξυδέρκεια είναι ανεξάρτητες μεταβλητές, κάτι που συγχέεται υπερβολικά πολύ, ιδιαίτερα μεταξύ ατόμων που είναι εκτός του χώρου.

προχτες ειπες οτι το 2021 περασες ιατρικης!!

Δεν υπάρχει περίπτωση να είπα κάτι τέτοιο γιατί δεν είναι αλήθεια.

 

[Nocommingback]

ιατρική Λάρισας/ πανελλαδικές 2022)

Για να αποφύγουμε τις παρεξηγήσεις.

 

[Guest 586541]

Αυτό το αναγνωρίζω και εγώ και οφείλω να ομολογήσω ότι μου προκαλεί την κάποια απογοήτευση. Αυτό το λέω υπό την έννοια ότι η εξέλιξη στην επιστήμη απαιτεί δημιουργικότητα, πάθος και τρέλα. Δεν είναι τυχαίο που λένε ότι τον κόσμο τον αλλάζουν οι τρελοί και ονειροπόλοι. Και νιώθω ότι αυτές οι δύο κατηγορίες λείπουν ολοκληρωτικά από τα πανεπιστήμια. Νιώθω ότι σήμερα βλέπουμε την γνώση ωφελιμιστικά και δεν μαθαίνουμε για την κ@*λα μας,επειδή έτσι μας αρέσει και μας δίνει αυτό το χαζό βλέμμα κάθε φορά που ξεκλειδώνουμε ένα καινούριο γνωστικό πεδίο, ξέρεις αυτό που λέμε "μικρές εκρήξεις στον εγκέφαλό μας". Και πολλοί είναι αυτοί που σταματάνε να είναι ονειροπόλοι. Ακόμα και αν δεν το εκφράζουμε επειδή ντρεπόμαστε, πόσοι από εμάς δεν θα θέλαμε να κάνουμε μια ανακάλυψη που να βοηθήσει τον κόσμο, σαν το τεστ Παπ; Δεν είναι κακό να ντρεπόμαστε να το εκφράσουμε επειδή οι άλλοι θα μας πουν ψώνια, κακό είναι να μην το εκφράζουμε επειδή εμείς οι ίδιοι χάσαμε το δέος και την ελπίδα μας απέναντι στο να κάνουμε κάτι σημαντικό. Και πιστεύω ότι αν δεν έχουμε τέτοιους νέους/νέες δεν θα μπορέσει να υπάρξει πρόοδος. Για αυτό τάσσομαι υπέρ του να λαμβάνεται υπόψη η δημιουργικότητα. Όλοι έχουμε, απλά κάποιοι την έχουν "σκοτώσει" πιο νωρίς από κάποιους άλλους λόγω του συστήματος.

Το γεγονός ότι κάποιοι θα καινοτομήσουν δεν δύναται να αλλάξει την δομή των εξετάσεων. Οι (άμεσες) ανάγκες της κοινωνίας εξυπηρετούνται από το υπόλοιπο 99% και όχι το 1% των προσανατολισμένων στην έρευνα. Υποτίθεται πως υπάρχουν οι διαγωνισμοί για αυτούς -γελάει ο κόσμος. Πολλά παιδιά των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων επιτυγχάνουν στις πρώτες τους φάσεις -με όπλο το ταλέντο και την προσωπική τους ενασχόληση. Για να πάρεις το κάτι σαν άνευ (μπαίνεις με 10 σε όποια σχολή θες σχετική με την διάκρισή σου) χρειάζεσαι μετάλλιο από διεθνή διαγωνισμό. Πέρα ότι είναι αδύνατο για μη-πλούσιους να διεκδικήσουν κάτι σε διαγωνισμούς που απαιτούν εξάσκηση με ειδικό εξοπλισμό, στα μαθηματικά που δεν χρειάζονται, σχεδόν πάντα οι επιτυχόντες έχουν/είχαν κάποιον "προπονητή". Ειδικά όταν ξεκινούσαν.

Πολλοί θέλουν να ασχοληθούν με το ερευνητικό κομμάτι συμπεριλαμβανομένου και εμένα, δεν το κρύβω. Θα δούμε που θα φτάσει ο καθένας εξ' ημών, υπομονή...

Εδώ επέτρεψέ μου να συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε. Σύμφωνα με την τελευταία ενημέρωση από το επίσημο site της ιατρικής του ΕΚΠΑ, αναφέρει ότι αποτελεί την πρώτη ιατρική των Βαλκανίων, ενώ παγκόσμια καταλαμβάνει θέση μεταξύ των 100 και 150 καλύτερη ιατρικών. Αν και αμφέβαλλα αρχικά για τα στατιστικά, ομολογώ ότι με τις πηγές που παραθέτουν τα επιβεβαίωσα. Ωστόσο, πάλι δεν μπορώ να τα κατανοήσω....και εξηγούμε ευθύς αμέσως. -Υπόψη ότι εξετάζουμε την καταλληλότητα του εκπαιδευτικού ιδρύματος για προπτυχιακές σπουδές.- Αρχικά σε όλα τα πανεπιστημιακά τμήματα ανά την χώρα ανεξάρτητου περιοχής και είδους υπάρχει η μάστιγα των παλαιών θεμάτων. Και λέω μάστιγα επειδή κάθε άλλο παρά καλό κάνει. Ας πάρουμε για παράδειγμα την ιατρική σχολή του ΕΚΠΑ όπου γνωρίζω καλύτερα και αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα όχι απλά χαβαλέ ( όπως ακούγεται ότι είναι του ΑΠΘ- όπως είπα ακούγεται, δεν γνωρίζω όπως του ΕΚΠΑ, αν και αρκετά συχνά- ) αλλά κανονικού καρναβαλιού...εκεί οι έτοιμες σημειώσεις και τα παλαιά θέματα είναι πιο διαδεδομένα από τα ίδια τα συγγράμματα. Θέματα που ανακυκλώνονται ξανά και ξανά και ξανά και δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ στο πνεύμα των εξετάσεων. Αν κάποιος πάει να τα γράψει έχοντας διαβάσει το βιβλίο γρήγορα θα καταλάβει ότι έκανε μεγάλη βλακεία (αφού και τα ίδια τα συγγράμματα είναι αίσχη), μιας και είναι είτε η λεπτομέρεια της λεπτομέρειας είτε ανύπαρκτη πληροφορία στο βιβλίο. Αποτελεσμα : άτομα να απομνημονεύουν στείρα και δίχως κατανόηση ερωτήσεις και μετά απαντήσεις. Μην αναφερθώ και στα επιλογής.... Μόνο αν φιλοτιμηθεί από μόνος του ο φοιτητής θα κάνει κάτι, που δεν πιστεύω να βρίσκει το κουράγιο μετά από αυτή την απογοήτευση. Καθηγητές που βλέπουν τους φοιτητές σαν φυσικά εμπόδια, το μέσο για να πάρουν τον τίτλο του καθηγητή και να αποκομίσουν τα αντίστοιχα οφέλη. Κάποιοι είναι και αξιόλογοι. Συγγράματα αηδίες με κακή μετάφραση και κακογραμμένη πληροφορία. Αχρείαστα υπέρογκα. Είναι εντελώς για πέταμα. Δεν απευθύνονται σε φοιτητή αλλά σε ειδικευόμενο. Τα ευρωπαϊκά και ιδίως τα αμερικανικά συγγράματα είναι περιεκτικά και περιέχουν αυτά που πρέπει να γνωρίζει ο φοιτητής. Αλλά όλοι ξέρουμε ότι οι καθηγητές παίρνουν τα λεφτά με την λέξη και με ελαφρά την καρδία φτάνουν τις 1000 σελίδες....αδιαφορία για τον φοιτητή.... Γραμματεία ανύπαρκτη και ανοργάνωτη μέχρι ελέους. Και με ύφος δεσπότη επειδή κανονίζει τα ακαδημαϊκά του καθηγητή ο οποίος όπως είπαμε ουδεμία σχέση επιθυμεί να έχει πέραν του τίτλου. Εγκαταστάσεις: εδώ τι να πεις. Την πρώτη φορά που πήγα να δω την σχολή νόμιζα ότι μου έκαναν πλάκα ή ότι ήταν εγκαταλελειμμένο κτήριο. Είχα πάθει σοκ άρνησης. Πραγματικά από πού να ξεκινήσω; Από τις σύριγγες στο χαοτικό και βρώμικο παρκάκι; Τα χρησιμοποιημένα ή μη (δεν μπόρεσα να καταλάβω) προφυλακτικά παραδίπλα; Από το βρώμικο μωσαϊκό και τις ετοιμόρροπες ξύλινες πόρτες που θυμίζουν σαπιοκάραβο; Από τα μη ανακαινισμένα και παμπάλαια αμφιθέατρα; Έχω και άλλα να πω αλλά νομίζω ότι δεν χρειάζεται καν υποστήριξη αυτό το επιχείρημα. Βγάζει μάτι το χάλι εκεί πέρα. Μετά είναι η εκπαίδευση στα νοσοκομεία. Εκεί το ΕΚΠΑ έχει όντως το προβάδισμα στην κλινική πρακτική. Αν και περισσότερες ήταν οι παραβιάσεις πρωτοκόλλου παρά η εκμάθηση των φοιτητών. Με άλλα λόγια αν γουσταρε κανένας ειδικευόμενος από καλή καρδιά. Χωριά κάποιοι φοιτητές που λουφαρανε όταν "πηγαίνανε να πάρουν ιστορικό" στην ταράτσα του νοσοκομείου... Βέβαια να λέμε ότι το ΕΣΥ σήμερα είναι λίγο κάπως έτσι; Το ποσοστό θνητότητας είναι τεράστιο και όλοι ξέρουμε γιατί.... Επίσης τα περισσότερα τμήματα ιατρικής στον κόσμο έχουν το νοσοκομείο σήμα κατατεθέν τους, δηλαδή το πανεπιστημιακό, αλλά όλοι ξέρουμε το βέτο που έκαναν οι καθηγητές στο Αττικόν. Γενικά η εκπαίδευση δεν ξέρω κατά πόσο είναι καλή. Και έχει και άλλα τα οποία είναι λιγότερα σημαντικά οπότε δεν τα γράφω. Άλλο πάλι το αφήγημα με τις εργασίες. Το κοιτάνε πολλοί φοιτητές όταν αξιολογούν ένα πανεπιστήμιο και με κάνουν να γελάω. Αν ήταν μεταπτυχιακοί δεν θα έλεγα κουβέντα. Αλλά προπτυχιακοί.... Δεν παίζει κανέναν ρόλο και σίγουρα δεν αποτελεί κριτήριο καλής εκπαίδευσης, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν τα παραπάνω. Οπότε για αυτό αμφιβάλλω για την θέση του... Γενικά με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια δύσκολα συγκρίνεται, για αμερικανικά ούτε λόγος (τουλάχιστον ως προς τα περισσότερα) και αυτό θα το καταλάβετε καλύτερα αν δείτε τον τρόπο λειτουργίας τους. Πήγα να το ξεχάσω: κρατική χρηματοΔΟΤΗΣΗ υπήρξε. Τώρα αφού τα πήρανε τι τα κάνανε...; Μια φορά πάντως στο πανεπιστήμιο δεν πήγαν.

Δεν είμαι τόσο βαθιά στον χώρο των επιστημών υγείας -δεν με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα- ούτως ώστε να μπορώ να επιβεβαιώσω/καταρρίψω όλα τα λεγόμενά σου.

Οι κατατάξεις που βγαίνουν αφορούν κυρίως την παραγωγή δημοσιεύσεων και την μετέπειτα εργασιακή απασχόληση. Ως εκ τούτου ΔΕΝ καταπιάνονται με τα όσα ανέφερες περί νοοτροπίας. Να αμφισβητηθεί το ότι βγαίνουν επιστήμονες αξιόλογου επιπέδου και πως πραγματοποιείται σοβαρό ερευνητικό έργο ΔΕΝ γίνεται. Και δεν πρόκειται να ισχυριστώ φυσικά ότι η Ιατρική ΕΚΠΑ δεν αντιμετωπίζει τα γνωστά προβλήματα των ελληνικών πανεπιστημίων.

Διαφωνώ με μία τόσο υπεραπλουστευτική οπτική πάνω στις γενεσιουργές αιτίες των προβλημάτων του ΕΣΥ.

Αυτό που είπες με τον γεωγραφικό τόπο όπου επικεντρώνεται η κάθε μελέτη είναι κάτι ιδιαίτερα σημαντικό και έχεις δίκιο. Για πηγή θα σε απογοητεύσω αλλά το είχαμε διαδεχτεί στον επαγγελματικό προσανατολισμό, οπότε η αξιοπιστία έγκειται στην φερεγγυότητα του καθηγητή.

Δεν είναι λίγες οι φορές που συγχέουν personality traits και τα καθιστούν συνώνυμα τις ευφυίας (π.χ. Openness to experience). Σχέσεις ενδεχομένως υπάρχουν, όχι απαραίτητα επαρκείς ωστόσο, για να καθιστούν αυτές τις διαφορετικές έννοιες συνώνυμες.

Κοίτα εδώ πάλι θα διαφωνήσουμε. Θα σου εξομολογηθώ κάτι τώρα: Πριν γνωρίσω παιδιά της ιατρικής είχα στο μυαλό μου την προσωπικότητα του ιατρού όπως αυτή απεικονιζόταν από την συμπεριφορά των γονιών μου και του αδερφού μου. Πάντα μέσα σε κάποια όρια. Συγκεκριμένος τρόπος ομιλίας, συγκεκριμένη αντιμετώπιση καταστάσεων και στην βάση όλων ο σεβασμός προς τον συνάνθρωπο(προϋπόθεση ήταν ο σεβασμός να ήταν αμοιβαίος). Δεν μπορώ να πω ότι συμφωνούσα με όλα. Ωστόσο, όταν συνάντησα και παιδιά της ιατρικής αντίκρισα και μια άλλη πραγματικότητα. Μια πιο ανέμελη, λίγο παιδιαρίστικη και αρκετές φορές πικρόσχολη με αισθητή επιθυμία να δείξουν ότι είναι πολύ καλοί. Γενικά κατάλαβα ότι η προσωπικότητα και το επάγγελμα δεν συνδέονταν έτσι όπως νόμιζα και είχα στο μυαλό μου. Ωστόσο στο λειτούργημα της ιατρικής που βασίζεται κατεξοχήν στην εμπιστοσύνη, θαρρώ πως πρέπει να υπάρχουν κάποια στοιχειώδη πρότυπα συμπεριφοράς. Πέρα από θέμα εμπιστοσύνης είναι και ένδειξη ότι σέβεσαι τον ασθενή και αυτό είναι κάτι που όλοι το θέλουν. Οπότε δεν θα έλεγα ότι μπορεί να χαρακτηριστεί τόσο "αστυνομία ηθών" όσο υγιές πρότυπο που εμπνέει και δεν βλάπτει να ακολουθείται. Αλλά και πάλι κανείς δεν θα επιβάλλει πως θα κάνει κάποιος την ζωή του. Όλα επιλογές είναι.

Τα χαρακτηριστικά που ξεχώρισαν τους γονείς/τον αδερφό σου μόνο θετικά στα μάτια των ασθενών είναι. Αλλά αυστηρά καθορισμένοι τρόποι συμπεριφοράς (όταν δεν επιβάλλονται) δεν συναντώνται σε κανένα επάγγελμα.

Εδώ θα διαφωνήσω ριζικά. Μπορώ να σου μιλήσω με απόλυτη βεβαιότητα ότι Γερμανία, Αυστρία, Γαλλία και ΕΙΔΙΚΑ Αμερική η ευγένεια και η σωστή συμπεριφορά ιδιαίτερα εντός νοσοκομείου θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ. Ειδικά Αμερική οι μηνύσεις πέφτουν βροχή. Δεν έχεις μάλλον καλή ιδέα του τι γίνεται εκεί πέρα. Αν μόνο και μόνο ένας ασθενής αφήσει δυσάρεστη ανταπόκριση στο νοσοκομείο για το όνομα σου, τα αξιόλογα και όχι μόνο νοσοκομεία σε καλούν σε συνέλευση με την αντίστοιχη σύμβουλο για να "απολογηθείς" και να μάθεις να διαχειρίζεσαι καλύτερα τέτοιες καταστάσεις. Γενικά εκεί κυριαρχεί ο κανόνας ότι ο ασθενής λόγω του συναισθηματικού φόρτου μπορεί κάποιες φορές να παρεκτρέπεται. Εσύ όμως ως ιατρός, άτομο που διαχειρίζεται καθημερινά τέτοια περιστατικά και καταλαβαίνεις καλύτερα τι περνάνε και πως δοκιμάζονται , είσαι υποχρεωμένος να επιδείξεις την αντίστοιχη συμπόνια-συμπαράσταση και τον απαιτούμενο επαγγελματισμό. Το ίδιο ισχύει και για τις συναδελφικής σχέσεις. Περιττό να πω ότι υπάρχει εσωτερική αξιολόγηση. Γενικά εκεί τα πράγματα δεν είναι μπανανία. Οπότε, ναι μεν παρέλειψα την επιχειρηματολογία αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κιόλας. Απλά πάνω στα πολλά χάνεται ο ειρμός.

Η απάντησή μου αφορούσε κομμάτι του σχολίου σου που απαντούσε στα λόγια του MarcoReus. Αυτός δεν μίλησε σε όσα αναφέρεσαι.

Από εκεί και πέρα, όπως είπα και παραπάνω, η ευγένεια και τέτοιου είδους ψυχικές αρετές μόνο θετικό αντίκτυπο θα έχουν.

Τώρα αυτό για την πρωτοτυπία, έχω κάποια πράγματα κατά νου αλλά συνετό θα ήταν να μην εμβαθύνω.

Πολλοί έχουν πράγματα κατά νου...αλλά χάνεις το δίκιο σου όταν σε ένα δημόσιο φόρουμ μπαίνεις και το πρώτο που κάνεις είναι να κράζεις ερήμην στοιχείων (!) και μάλλον να υπονοείς κάποιου είδους ανωτερότητά σου.

Όλα μπορούν να συζητηθούν υπό τις κατάλληλες συνθήκες και ύφος.

Μόλις τελείωσα το λύκειo ,έδωσα πανελλήνιες και λογικά κατά 99% αν όχι 100% περνάω ιατρική Λάρισας.
Ελπίζω να μην παρεξηγηθήκαμε γιατί δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου.

Συγχαρητήρια και καλή σταδιοδρομία, παρεξηγήσεις δεν δημιουργήθηκαν.

Πάντως είχες postάρει αυτό:

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 27 Ιουλίου 2022

Όχι, είμαι Βούλγαροιατρος! Υπάρχει διαφορά στην ποιότητά μου ως άνθρωπος;(!) Φοβάσαι μην το γυρίσω σε φαρμακευτική και πάω να σου φάω την δουλειά;

Το οποίο ενδέχεται να προξενήσει παρεξηγήσεις...με καλοπροαιρετοσύνη θα πω ότι το έγραψες για να δώσεις έμφαση/ να λάβεις απαντήσεις στο ερώτημα αυτό.