Αξίζει να συνεχίσω τη σχολή;

Pak

Επιφανές μέλος

Η Πακοτίνι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 22 ετών και Φοιτήτρια του τμήματος Κτηνιατρικής ΑΠΘ. Έχει γράψει 9,410 μηνύματα.

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,219 μηνύματα.
Δε θέλω να σου επιβάλω τη γνώμη μου σώνει και ντε.
Σαμ, ελπίζω να με έπιασες.
Καλά ναι ούτως η άλλως κανείς δεν επιβάλλει σε κανέναν τίποτα εδώ. Σε τελική ανάλυση το τι θέλει, και το τι θα κάνει, στο τέλος θα το αποφασίσει η ίδια για τον εαυτό της, όχι εμείς ;).
 

Pak

Επιφανές μέλος

Η Πακοτίνι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 22 ετών και Φοιτήτρια του τμήματος Κτηνιατρικής ΑΠΘ. Έχει γράψει 9,410 μηνύματα.
Καλά ναι ούτως η άλλως κανείς δεν επιβάλλει σε κανέναν τίποτα εδώ. Σε τελική ανάλυση το τι θέλει, και το τι θα κάνει, στο τέλος θα το αποφασίσει η ίδια για τον εαυτό της, όχι εμείς ;).
Καλά ναι, αυτό εξυπακούεται. Το είπε άλλωστε και ο Ευκλ παραπάνω.
παντως οτι και να σου πει καποιος ανωνυμος σε ενα φορουμ εσυ θα παρεις αποφαση.
Βέβαια το περιόρισε σε κάποιον ανώνυμο, αλλά το θέμα είναι πέρα από αυτό. Δεν πρέπει να επηρεαστεί από κανέναν ούτε γονείς, ούτε φίλους κλπ.

Τέσπα μακρηγορω και είμαι και εκτός θέματος.

Υ. Γ Α Ευκλ εγώ δεν είμαι ανώνυμη.
Πακ Πακουλιδου, χαρηκα :P
 

!georgitsa!

Νεοφερμένος

Η !georgitsa! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών. Έχει γράψει 64 μηνύματα.
Είμαι πρώτο έτος πρώτο εξάμηνο σε ένα τμήμα του Γεωπονικού Αθήνας. Σε λίγο τελειώνει η εξεταστική Ιανουαρίου και παίζει να έχω περάσει με το ζόρι 2 μαθήματα θεωρίας και 3 εργαστήρια (το εξάμηνο έχει 7 θεωρίες 4 εργαστήρια). Η σχολή να σημειώσω ότι ήταν αρκετά χαμηλά στο μηχανογραφικό και όταν πέρασα σε αυτή είχα ξενερώσει αρκετά. Γενικά είμαι πολύ αγχωμένη με το ενδεχόμενο των 5 χρωστούμενων μαθημάτων για Σεπτέμβρη και επιπλέον δεν ξέρω αν αξίζει να περάσω τόσο άγχος και κόπο για μια σχολή που δεν με ενθουσιάζει. Από την άλλη φοβάμαι να φύγω γιατί έχω προσαρμοστεί καλά και έχω βρει τις παρέες μου εδώ , άρα αν φύγω νιώθω οτι θα χάσω επαφή , ή θα μετανιώσω την απόφασή μου. Είμαι αρκετά χαμένη και έχω χάσει σχεδόν όλο το κίνητρο για διάβασμα που είχα στην αρχή.
Καλησπέρα, γνώμη μου είναι να συνεχίσεις φέτος τη σχολή σου, μήπως και αλλάξεις γνώμη και εναλλακτικά δώσε με το 10% για να μπεις σε άλλη σχολή. Μην αφήνεις τα χρόνια να περνάνε κι εσύ να βουλιάζεις. Ίσως, να είναι και καλύτερα να σπουδάσεις σε κάποιο ΙΕΚ. Ψάξε τις ειδικότητες, δες τι υπάρχει κι αν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα ή αλλιώς κάνε αίτηση δε ΔΙΕΚ. Γενικά θέλω να σου πω, να μπεις στη διαδικασία να ψάξεις κι όχι απλά να πηγαίνεις σε μια σχολή, επειδή έτυχε.
 

Guest 292010

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Αυτό ισχύει για όλους τους φοιτητές: μια κακή εξεταστική, πόσο μάλλον οι πρώτες εξεταστικές που είσαι λίγο κουρασμένος, θες και λίγο να ξεσκασεις, δεν έχεις καταλάβει κι ακόμα πώς πρέπει να διαβάζεις στο πανεπιστήμιο, δεν αρκεί για να βγάλεις συμπεράσματα. Το θέμα είναι να αναρωτηθείς αν βλέπεις τον εαυτό σου σε αυτό το επάγγελμα, να δεις τι μπορείς να κάνεις με αυτό το πτυχίο κι αν φαντάζεσαι ένα πλάνο ζωής μπροστά σου. Ανεξάρτητα από το αν θα σου βγει η όχι. Το να παρατήσει τη σχολή από το πρώτο εξάμηνο για μια κακή εξεταστική που μπορεί να είναι κακή για 100 λογους δεν το βρίσκω σοφό. Το να την παρατήσει γιατί κακώς τη δήλωσε, δεν της άρεσε ποτέ, τη δήλωσε απλά για να φύγει, κτλ κτλ είναι πιο σημαντικό. Θέλει αρκετή σκέψη πριν παρατήσεις κάτι.
Κι εγώ είχα κακές εξεταστικές, κακές χρονιές. Άπειρες κακές στιγμές. Έπρεπε να το αφήσω; Σήμαινε ότι δε μου αρέσει;
Δεν πάει έτσι. Συγγνώμη.
 

Appolon

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Appolon αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 20 ετών. Έχει γράψει 130 μηνύματα.
εν τω μεταξυ η κοπελα που το εγραψε γιατι δεν εμφανιζεται και χαθηκε;
 

Chem2000

Διάσημο μέλος

Η Chem2000 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 23 ετών, Πτυχιούχος του τμήματος Χημείας Ιωαννίνων και μας γράφει απο Νίκαια (Αττική). Έχει γράψει 2,880 μηνύματα.
Είμαι πρώτο έτος πρώτο εξάμηνο σε ένα τμήμα του Γεωπονικού Αθήνας. Σε λίγο τελειώνει η εξεταστική Ιανουαρίου και παίζει να έχω περάσει με το ζόρι 2 μαθήματα θεωρίας και 3 εργαστήρια (το εξάμηνο έχει 7 θεωρίες 4 εργαστήρια). Η σχολή να σημειώσω ότι ήταν αρκετά χαμηλά στο μηχανογραφικό και όταν πέρασα σε αυτή είχα ξενερώσει αρκετά. Γενικά είμαι πολύ αγχωμένη με το ενδεχόμενο των 5 χρωστούμενων μαθημάτων για Σεπτέμβρη και επιπλέον δεν ξέρω αν αξίζει να περάσω τόσο άγχος και κόπο για μια σχολή που δεν με ενθουσιάζει. Από την άλλη φοβάμαι να φύγω γιατί έχω προσαρμοστεί καλά και έχω βρει τις παρέες μου εδώ , άρα αν φύγω νιώθω οτι θα χάσω επαφή , ή θα μετανιώσω την απόφασή μου. Είμαι αρκετά χαμένη και έχω χάσει σχεδόν όλο το κίνητρο για διάβασμα που είχα στην αρχή.
Γεια σου.Κοίτα να δεις πως έχουν τα πράγματα.Αρχικά θέλω να σε καθησυχάσω και να σου πω οτι οι περισσότεροι που ξεκινούν μια σχολή συνήθως δε τα πάνε καλά τα πρώτα εξάμηνα.Γιατι;Επειδή εξαιτίας της κούρασης των πανελλήνιων δεν υπάρχει αυτό που λέμε όρεξη.Άσε που το διάβασμα για τις πανελλήνιες δεν έχει να κάνει καμία σχέση με αυτό του πανεπιστημίου.

Τώρα για να πάμε στο θέμα μας.Για εμένα έχεις απογοητεύτει πρώτον επειδή δε τα πήγες καλά και νιώθεις σαν μύγα μέσα στο γάλα το οποίο είναι λόγικό.Δεύτερον λες ότι η σχολή ήταν χαμηλά στο μηχανογραφικό,οπότε μάλλον ίσως δε σε ενδιέφερε τόσο;Σαν πρώτη επιλογή τι είχες βάλει;

Για εμένα θα σου έλεγα να δεις και το επόμενο εξάμηνο πως θα είσαι.Ξέρω ότι οι περιστάσεις είναι δύσκολες για να σε βοηθήσουν να συγκεντρωθείς(έρχεται άνοιξη,θα θέλεις να βγαίνεις περισσότερο,παντού απαισιοδοξία)αλλά προσπάθησε λίγο και αν δεις οτι αυτό που διαβάζεις δε σε εξιτάρει,πορεύσου ανάλογα.Ή κάνεις 10% ,ή ξαναδίνεις πανελλήνιες ή πας σε κάποιο ΙΕΚ.Και όσο αναφορά τις παρεές,αν είναι πραγματικοί φίλοι δε θα απομακρυνθείτε ποτέ,απλά δε θα βλέπεστε στη σχολή.Προσπάθησε να σκεφτείς ήρεμα και χαλαρά.
 

marinelamara

Νεοφερμένος

Η marinelamara αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και Φοιτήτρια. Έχει γράψει 3 μηνύματα.
Καρδιά μου για να μην αρχίσω να σου γράφω ενα κατεβατό, μήπως θέλεις να γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένη;

Πού θα πας αν φύγεις από αυτήν τη σχολή;
Δηλαδη τι εναλλακτικές έχεις;
Εχουν περισσότερη σημασία για σένα οι όποιες παρέες έχεις σχηματίσει ή το να βρεις την υγεία σου που λέμε;

Περιμένω τις απαντήσεις σου, για να το συζητήσουμε. Ομως δε θέλω να μου αγχώνεσαι. Είσαι τόσο μικρή ακόμα, όλα θα πάρουν τον δρόμο τους.
Eυχαριστώ πολύ που απάντησες , προς το παρόν σκέφτομαι να κάνω το 10% για την βιοιατρικών επιστημών στο παδα που σαν στοιχείο με ενδιαφέρει παραπάνω . Αλλα ειναι 500+ μόρια παραπάνω (είμαι απο επαλ και οι βάσεις διαφέρουν απτου γελ) και δεν ειναι σίγουρο οτι θα την πιάσω. Για τις παρέες το σκέφτηκα καλύτερα και δεν νομίζω να επηρεαστούν σε μεγάλο επίπεδο.
 

Pak

Επιφανές μέλος

Η Πακοτίνι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 22 ετών και Φοιτήτρια του τμήματος Κτηνιατρικής ΑΠΘ. Έχει γράψει 9,410 μηνύματα.
Eυχαριστώ πολύ που απάντησες , προς το παρόν σκέφτομαι να κάνω το 10% για την βιοιατρικών επιστημών στο παδα που σαν στοιχείο με ενδιαφέρει παραπάνω . Αλλα ειναι 500+ μόρια παραπάνω (είμαι απο επαλ και οι βάσεις διαφέρουν απτου γελ) και δεν ειναι σίγουρο οτι θα την πιάσω. Για τις παρέες το σκέφτηκα καλύτερα και δεν νομίζω να επηρεαστούν σε μεγάλο επίπεδο.
Αφού σε ενδιαφερει παραπάνω,όπως λες, αντε με το καλό να μπεις.

Σου εύχομαι καλή τύχη
 

marinelamara

Νεοφερμένος

Η marinelamara αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 20 ετών και Φοιτήτρια. Έχει γράψει 3 μηνύματα.
Το οτι περασες 2 θεωριες και 3 εργαστηρια ειναι φυσιολογικο , αφου ακομα δεν ξερεις τους μηχανισμους εκει.
Τωρα περι χαμηλης βασης της σχολης δεν μου λεει τιποτα ,αυτο που ξερω ειναι οτι η γεωπονια ειναι επιστημαρα και με οραμα, σκεψου οτι καθε μια ωρα ταιζεις εκατομμυρια ανθρωπους.
Τωρα αν η ψυχη σου τραβα κατι πιο κοσμοπολιτικο πχ κοσμετολογια ακολουθα την και προσπαθησε με το 10%
για την σχολή γενικά ακούω καλα λόγια , πόσο μάλλον απο συμφοιτητές μου , απλά σαν άνθρωπος δεν μπορώ να κάνω μια αξιοπρεπή προσπάθεια σε κάτι που δεν με τραβάει , δεν είναι θέμα πόσο "κύρος"
Αν δεν σου αρέσει , όχι δεν αξίζει... Αν απλά απογοητεύτηκες με την εξεταστική να ξανά προσπαθήσεις τον Σεπτέμβρη, δεν έγινε και τίποτα ♥️ Σκέψου πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε λίγα χρόνια, όταν κάτι σου αρέσει σημαίνει ότι δεν μπορείς να φανταστείς ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ άλλο επάγγελμα τον εαυτό σου! Και εγώ αυτό έκανα και επέλεξα!
ευχαριστώ πολύ! όταν είχα γράψει το παραπάνω κείμενο ήμουν σε μια κατάσταση πανικού , νομίζω σιγά σιγά τα ξεκαθαρίζω στο μυαλό μου
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Όντας προηγουμένως φοιτητής γεωπονικού τμήματος και σπουδάζοντας σε αυτό δυο χρόνια πριν την παρατήσω και φύγω στο εξωτερικό για την πραγματοποίηση των ονείρων και των στόχων μπορώ να σου πω και να σου προτείνω το εξής. Πρώτα μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία μου με λίγα λόγια.

Το 2019 πέρασα στο Γεωπονικό, δεν μου άρεσε καθόλου από το πρώτο έτος όμως συνέχισα μέχρι το δεύτερο λόγω φόβο από τους δικούς μου και από τον ίδιο μου το εαυτό ότι αν την αφήσω δεν θα κάνω τίποτα στη ζωή μου και δεν θα ακολουθήσω ποτέ το δικό μου μονοπάτι.

Στο δεύτερο έτος λόγω που ήταν εξ αποστάσεως διάβαζα παράλληλα για τις πανελλήνιες όπου έδωσα και δυστυχώς δεν πέρασα εκεί που ήθελα που είναι η ιατρική με συνέπεια το καλοκαίρι μετά από μεγάλο κουράγιο και λέγοντας στον εαυτό μου "ως εδώ" έκανα αίτηση και πέρασα στο εξωτερικό όπου σπουδάζω τώρα και μπορώ να πω μέχρι στιγμής με επιτυχία.

Αυτό που σου προτείνω να κάνεις ως πρώην συνάδελφος είναι όπως είπαν και οι υπόλοιποι να το σκεφτείς καλά και να δεις τι πραγματικά σου αρέσει και τι να κάνεις στη ζωή σου. Οταν για παράδειγμα έμαθα τι ήθελα πραγματικα διάβαζα από το πρωί μέχρι τα ξημερώματα για να τα καταφέρω. Κάνε το ίδιο, δες τι σου αρέσει και τι σε συμφέρει φυσικά και δώσε όλο σου το είναι.

Ομως πριν προχωρήσεις πρέπει να είσαι τουλάχιστον σε ένα μεγάλο ποσοστό σίγουρη ότι αυτό είναι που θέλεις και ότι η γεωπονική δεν είναι για εσένα...

Μετέπειτα εξαρτάται από εσένα και προπαντός από την θέληση σου.
Έχεις φουλ δίκιο , γενικά θα κάνω υπομονή και μια προσπάθεια μέχρι το 2ο-3ο έτος όπου έχω ακούσει ότι τα πράγματα φτιάχνουν λίγο. Αν πάλι νιώθω όπως τώρα , θα ξεκινήσω να σκέφτομαι τι άλλο μπορώ να κάνω. Ευχαριστώ για την απάντηση!
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Όχι και πληθυντικό βρε Εριφύλη, νέος είμαι ακόμα :laugh:. Κοίτα αυτό που λες ισχύει αλλά θέλει λίγη προσοχή. Εαν την έχει πάρει απο κάτω επειδή δεν τα πήγε καλά τότε ναι, πιθανότατα πρέπει να ηρεμήσει, να προσπαθήσει εκ νέου στο εαρινό,να δώσει προσοχή και να επανεκτιμήσει για το πόσο απολαμβάνει τα μαθήματα.

Υπάρχει και ο αντίποδας όμως. Εαν κάνει το λάθος να "ενθουσιαστεί" απο την καλή της επίδοση, μπορεί να κρίνει λανθασμένα οτι της ταιριάζει και της αρέσει το αντικείμενο. Και εδώ θέλει προσοχή. Όταν τα πηγαίνουμε καλά γεμίζει ο εγκέφαλος με σεροτονίνη, which feels good. Αλλά δεν σημαίνει οτι θα γίνεται για πάντα αυτό,και εαν δεν της αρέσει πραγματικά το αντικείμενο μακροπρόθεσμα θα μετανιώσει που δεν έφυγε όσο είχε την ευκαιρία.
Για να είμαι ειλικρινής , φταίει και η εξεταστική. Γενικά το να βλέπεις ότι δεν αποδίδεις καλά σε απογοητεύει και σε αποθαρρύνει σε ένα αρκετά μεγάλο επίπεδο. Παρ' όλα αυτά , δεν θέλω να πάρω μια απόφαση όταν είμαι σε τέτοιο mental state. Ειδικά όταν έγραφα το παραπάνω κείμενο ήμουν σε μια κατάσταση πανικού(?). Θέλω να δώσω μια ευκαιρία στη σχολή και να μην τα παρατήσω με την πρώτη δυσκολία. Αν όμως δω σε μερικό καιρό οτι πάλι νιώθω έξω από τα νερά μου όσο αφορά το στοιχείο , δεν θα με πιέσω , και θα δω τι μπορώ να κάνω πέρα από εκεί.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Όχι και πληθυντικό βρε Εριφύλη, νέος είμαι ακόμα :laugh:. Κοίτα αυτό που λες ισχύει αλλά θέλει λίγη προσοχή. Εαν την έχει πάρει απο κάτω επειδή δεν τα πήγε καλά τότε ναι, πιθανότατα πρέπει να ηρεμήσει, να προσπαθήσει εκ νέου στο εαρινό,να δώσει προσοχή και να επανεκτιμήσει για το πόσο απολαμβάνει τα μαθήματα.

Υπάρχει και ο αντίποδας όμως. Εαν κάνει το λάθος να "ενθουσιαστεί" απο την καλή της επίδοση, μπορεί να κρίνει λανθασμένα οτι της ταιριάζει και της αρέσει το αντικείμενο. Και εδώ θέλει προσοχή. Όταν τα πηγαίνουμε καλά γεμίζει ο εγκέφαλος με σεροτονίνη, which feels good. Αλλά δεν σημαίνει οτι θα γίνεται για πάντα αυτό,και εαν δεν της αρέσει πραγματικά το αντικείμενο μακροπρόθεσμα θα μετανιώσει που δεν έφυγε όσο είχε την ευκαιρία.
Για να είμαι ειλικρινής , φταίει και η εξεταστική. Γενικά το να βλέπεις ότι δεν αποδίδεις καλά σε απογοητεύει και σε αποθαρρύνει σε ένα αρκετά μεγάλο επίπεδο. Παρ' όλα αυτά , δεν θέλω να πάρω μια απόφαση όταν είμαι σε τέτοιο mental state. Ειδικά όταν έγραφα το παραπάνω κείμενο ήμουν σε μια κατάσταση πανικού(?). Θέλω να δώσω μια ευκαιρία στη σχολή και να μην τα παρατήσω με την πρώτη δυσκολία. Αν όμως δω σε μερικό καιρό οτι πάλι νιώθω έξω από τα νερά μου όσο αφορά το στοιχείο , δεν θα με πιέσω , και θα δω τι μπορώ να κάνω πέρα από εκεί.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Αυτό ισχύει για όλους τους φοιτητές: μια κακή εξεταστική, πόσο μάλλον οι πρώτες εξεταστικές που είσαι λίγο κουρασμένος, θες και λίγο να ξεσκασεις, δεν έχεις καταλάβει κι ακόμα πώς πρέπει να διαβάζεις στο πανεπιστήμιο, δεν αρκεί για να βγάλεις συμπεράσματα. Το θέμα είναι να αναρωτηθείς αν βλέπεις τον εαυτό σου σε αυτό το επάγγελμα, να δεις τι μπορείς να κάνεις με αυτό το πτυχίο κι αν φαντάζεσαι ένα πλάνο ζωής μπροστά σου. Ανεξάρτητα από το αν θα σου βγει η όχι. Το να παρατήσει τη σχολή από το πρώτο εξάμηνο για μια κακή εξεταστική που μπορεί να είναι κακή για 100 λογους δεν το βρίσκω σοφό. Το να την παρατήσει γιατί κακώς τη δήλωσε, δεν της άρεσε ποτέ, τη δήλωσε απλά για να φύγει, κτλ κτλ είναι πιο σημαντικό. Θέλει αρκετή σκέψη πριν παρατήσεις κάτι.
Κι εγώ είχα κακές εξεταστικές, κακές χρονιές. Άπειρες κακές στιγμές. Έπρεπε να το αφήσω; Σήμαινε ότι δε μου αρέσει;
Δεν πάει έτσι. Συγγνώμη.
Το θέμα μου δεν είναι το γεγονός ότι είχα κακή εξεταστική , ούτε θα τα παρατούσα για αυτόν τον λόγο. Το θέμα είναι οτι η σχολή η ίδια και το επάγγελμα που συνεπάγεται δεν ξέρω ακόμα αν μου αρέσει. Αν για παράδειγμα είχα την ίδια κακή εξεταστική σε μια σχολή που με ενδιέφερε παραπάνω , θα είχα περισσότερο κίνητρο να το προσπαθήσω και να το παλέψω , γιατί θα δούλευα προς κάτι που ήθελα πραγματικά. Από την άλλη ποτέ δεν ξέρεις πως εξελίσσονται τα πράγματα, Μπορεί αυτές οι σχολές που ήταν πρώτες μου επιλογές να μην έφταναν τις προσδοκίες μου. Γενικά παραμένω χαλαρή και πάω βλέποντας.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Nala

Δραστήριο μέλος

Η Nala αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 21 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Ιατρικής ΑΠΘ και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 759 μηνύματα.
για την σχολή γενικά ακούω καλα λόγια , πόσο μάλλον απο συμφοιτητές μου , απλά σαν άνθρωπος δεν μπορώ να κάνω μια αξιοπρεπή προσπάθεια σε κάτι που δεν με τραβάει , δεν είναι θέμα πόσο "κύρος"

ευχαριστώ πολύ! όταν είχα γράψει το παραπάνω κείμενο ήμουν σε μια κατάσταση πανικού , νομίζω σιγά σιγά τα ξεκαθαρίζω στο μυαλό μου
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Έχεις φουλ δίκιο , γενικά θα κάνω υπομονή και μια προσπάθεια μέχρι το 2ο-3ο έτος όπου έχω ακούσει ότι τα πράγματα φτιάχνουν λίγο. Αν πάλι νιώθω όπως τώρα , θα ξεκινήσω να σκέφτομαι τι άλλο μπορώ να κάνω. Ευχαριστώ για την απάντηση!
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Για να είμαι ειλικρινής , φταίει και η εξεταστική. Γενικά το να βλέπεις ότι δεν αποδίδεις καλά σε απογοητεύει και σε αποθαρρύνει σε ένα αρκετά μεγάλο επίπεδο. Παρ' όλα αυτά , δεν θέλω να πάρω μια απόφαση όταν είμαι σε τέτοιο mental state. Ειδικά όταν έγραφα το παραπάνω κείμενο ήμουν σε μια κατάσταση πανικού(?). Θέλω να δώσω μια ευκαιρία στη σχολή και να μην τα παρατήσω με την πρώτη δυσκολία. Αν όμως δω σε μερικό καιρό οτι πάλι νιώθω έξω από τα νερά μου όσο αφορά το στοιχείο , δεν θα με πιέσω , και θα δω τι μπορώ να κάνω πέρα από εκεί.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Για να είμαι ειλικρινής , φταίει και η εξεταστική. Γενικά το να βλέπεις ότι δεν αποδίδεις καλά σε απογοητεύει και σε αποθαρρύνει σε ένα αρκετά μεγάλο επίπεδο. Παρ' όλα αυτά , δεν θέλω να πάρω μια απόφαση όταν είμαι σε τέτοιο mental state. Ειδικά όταν έγραφα το παραπάνω κείμενο ήμουν σε μια κατάσταση πανικού(?). Θέλω να δώσω μια ευκαιρία στη σχολή και να μην τα παρατήσω με την πρώτη δυσκολία. Αν όμως δω σε μερικό καιρό οτι πάλι νιώθω έξω από τα νερά μου όσο αφορά το στοιχείο , δεν θα με πιέσω , και θα δω τι μπορώ να κάνω πέρα από εκεί.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Το θέμα μου δεν είναι το γεγονός ότι είχα κακή εξεταστική , ούτε θα τα παρατούσα για αυτόν τον λόγο. Το θέμα είναι οτι η σχολή η ίδια και το επάγγελμα που συνεπάγεται δεν ξέρω ακόμα αν μου αρέσει. Αν για παράδειγμα είχα την ίδια κακή εξεταστική σε μια σχολή που με ενδιέφερε παραπάνω , θα είχα περισσότερο κίνητρο να το προσπαθήσω και να το παλέψω , γιατί θα δούλευα προς κάτι που ήθελα πραγματικά. Από την άλλη ποτέ δεν ξέρεις πως εξελίσσονται τα πράγματα, Μπορεί αυτές οι σχολές που ήταν πρώτες μου επιλογές να μην έφταναν τις προσδοκίες μου. Γενικά παραμένω χαλαρή και πάω βλέποντας.
Ποια σχολή είσαι ακριβώς;
 

Schlimazel

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Schlimazel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 25 ετών. Έχει γράψει 228 μηνύματα.
Διόρθωση: Εγραψα αυτο το σχόλιο διαβάζοντας μονο την 1η σελιδα απαντησεων,τώρα διαβασα και την 2η.Παρόλα αυτά δεν θα αλλάξω κατι σε αυτα που έγραψα γιατί έτσι και αλλιώς ειναι γενικά, για να μην σε μπερδέψω και πω άλλα απο αυτά που ηθελα,χαχαχα.

Εγώ όταν πέρασα στην 1η μου επιλογή, μετά απο τις δεύτερες μου πανελλήνιες που έδωσα με απόλυτη ψύχρα και ενθουσιασμό, γυρνάω στην μάνα μου και τις λέω «θέλω γυρίσω πίσω να ξανά δώσω πανελλήνιες» ( φοβος αλλαγής και ισως επιτυχίας, αλλεεερτ:bye2:)
Αυτό το φαινόμενο της πάλης φυγής ειναι γνωστό και νομίζω το εκδηλώνουν όλοι λίγο πολύ, απλά όχι με τον ίδιο τρόπο και στην ίδια διάσταση.
(Δεν έχω την παραμικρή ιδέα απο γεωπονικό για αυτό και θα μιλήσω μόνο για όσα έχεις αναφέρει, όχι για αντικείμενο, πτυχίο, δουλειά κτλ)

Πιο συγκεκριμένα, λες για την επίδοση σου. Το ότι δεν έκανες 0/7 δείχνει κάτι, δείχνει ότι προσπάθησες, ότι ασχολήθηκες. Δεν έκανες και 1/7, μην είσαι τόσο αυστηρή με τον εαυτό σου. Το πρόβλημα δεν είναι τα μαθήματα σου, είναι «κάτι» που εσυ θα εντοπίσεις, πίσω απο αυτό. Τα μαθηματα ειναι το «θεμα» που φαίνεται, μην το διογκώσεις με την σκέψη « τι θα κανω με 5 χρωστούμενα τον Σεπτέμβρη»,

-το πραγματικό θέμα είναι το θες να συνεχίσεις να είσαι εκεί;
-Εισαι οκει με την ιδεα οτι μπηκες σε μια σχολή που οταν την ειδες ξενέρωσες;
-Μηπως δεν εισαι ο ανθρωπος που θα προσπαθησεις να αποδεχτεις κατι αν αυτό δεν το χωνευεις ευκολα;
-Μήπως απλά σε κρατάει εκει που είσαι το γεγονός οτι «προσαρμοστηκες και έκανες παρεες» ; Οπότε που να σηκωθώ να πάω πάλι; Γιατί να μην πας αλλού; Θα κάνεις και εκεί παρέες κι εκεί θα προσαρμοστείς.

Ποιο ειναι το εκεί ομως; ( Την απάντηση που περιμενουν και οι παραπανω, χαχα)

Καμία απόφαση σου δε θα μετανιώσεις, αν ειναι ΟΝΤΩΣ απόφαση και όχι αντίδραση. Και πίστεψε με, το να παρατάς είναι πάντα χειρότερο (δεν μιλαω για την γεωπονια ντε και καλά, γενικώς). Γιατί αν παρατήσεις κάτι θα πρέπει μετά να δεχτείς πως είναι επιλογή σου και πως είσαι καλά με αυτό. (και το να μεινεις καπου δε θες, κι αρα μακριά απο καπου που θες = και αυτο παραίτηση εισαι). Δεν ζεις έτσι.

Αν αποφασίσεις να φύγεις απο την γεωπονία, αποδέξου πως θα χρειαστεί να ξοδέψεις κατά 2-3% του χρόνου που έχεις ήδη χαλάσει για να ξανά κάνεις παρέες και να ξανά προσαρμοστείς. Σιγά το τραγικό, μια χαρά θα τα πας:wheel:

Αν αποφασίσεις να μείνεις, βρες λύσεις στα θέματα σου και κάντο όσο το δυνατόν λιγότερο βάναυσο για σένα, γιατί θα είσαι καπου και θα ζεις με κάτι για αρκετό καιρό. Μην σπουδάζεις κάτι που σου φέρνει αποστροφή.


Μέχρι στιγμής λοιπόν το μόνο που μπορώ να σου πω εγώ είναι ότι χρειάζεσαι μια απόφαση, την κατεύθυνση της οποίας δεν μας έχεις πει ακόμη και είναι βασικό στοιχείο.

Μονο εσύ μπορείς να σε βοηθήσεις ωστε να ξεμπλοκάρεις πάντως, κανενας άλλος
 
Τελευταία επεξεργασία:

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top