Αλλάζουν οι άνθρωποι;

[Cogito ergo sum]

Μετά από σχετική αναζήτηση δεν εντόπισα παρόμοιο θέμα.

Πολλές φορές ζητούμε από τους ανθρώπους να αλλάξουν. Μάλιστα, η προσδοκία αλλαγής της προσωπικότητας κάποιου αποτελεί προϋπόθεση για τη συνέχεια της συναναστροφής μας με αυτό. Συνειδητά ή ασυνείδητα απαιτούμε από άλλους ανθρώπους να αναδιαμορφώσουν στοιχεία του χαρακτήρα τους έτσι ώστε να ταιριάζουν με εμάς. Με τις δικές μας ανάγκες. Πιστεύουμε πως η όποια μεταστροφή που εμείς θεωρούμε αναγκαία είναι απαραίτητη και για τον εκάστοτε άνθρωπο.
Τελικά αλλάζουν οι άνθρωποι; Αν το κάνουν πιστεύετε πως πρέπει να γίνεται αυτό;

Προσωπικά, θεωρώ πως οι άνθρωποι εκ των πραγμάτων αλλάζουν κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Άλλοτε σε μεγαλύτερο και άλλοτε σε μικρότερο βαθμό. Αλλάζουν όχι επειδή τους επιβάλλεται ή επειδή τους ζητείται αλλά εξαιτίας παραγόντων όπως η εμπειρία, τα βιώματα κ.α. Όταν όμως οι αλλαγές δεν πηγάζουν από τους ίδιους αλλά από εξωτερικούς παράγοντες τότε δεν είναι ουσιαστικές, άρα και ωφέλιμες. Κάθε άνθρωπος έχει αρνητικά γνωρίσματα που καλείται να βελτιώσει. Θα πρέπει όμως να επηρεάζεται σε τόσο σημαντικό βαθμό από τους άλλους ώστε να αλλάξει ριζικά ; Προφανώς και η γνώμη του συνόλου έχει κάποια βαρύτητα (για εμένα τουλάχιστον) αλλά ορισμένες φορές αναρωτιέμαι αν είναι ικανή και αν έχει την αρμοδιότητα να πράξει τα παραπάνω. Αν όντως ένα άτομο πρέπει να αλλάξει (υποθέτοντας πως εμείς είμαστε αρμόδιοι να το κρίνουμε μιας και συναναστρεφόμαστε με το εξεταζόμενο άτομο) μπορούμε να το βοηθήσουμε; Μπορούμε να έχουμε αυτό το ρόλο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_DORA_]

Πιστεύω πως οι άνθρωποι που έχουν φτάσει σε μια ηλικία (δεν εννοώ μεγάλη)δεν αλλάζουν, και για να αλλάξουν θα πρέπει να το θέλουν πάρα πολύ και να προσπαθήσουν…(δε μιλάμε για μεγάλες αλλαγές). Συμφωνώ όμως ότι αλλάζουν κατά τη διάρκεια της ζωής τους .(και πάλι όχι μεγάλες αλλαγές)
Αλλά γιατί να θες να αλλάξει κάποιος? Ο καθένας έχει το χαρακτήρα του…εσύ επιλέγεις ποιόν θα συναναστρέφεσαι.. .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Cogito ergo sum]

Αλλά γιατί να θες να αλλάξει κάποιος?

Διότι πολλές φορές αδιαφορώντας για τον άλλο θέλουμε να συμβαδίζει με τις δικές μας ανάγκες και να καλύπτει τα δικά μας κενά. Αυτό δε συμβαίνει πάντοτε βέβαια. Μάλιστα κάποιες φορές θεωρούμε πως η όποια αλλαγή μόνο ωφέλιμη μπορεί να είναι, αλλά άνοιξα αυτό το θέμα για να δούμε κατά πόσο θεμιτό είναι αυτό και αν αρμόδιοι για να το πράξουμε είμαστε εμείς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Daisy]

πιστεύω πως αλλάζουν όσα περνάνε τα χρόνια..εγώ προσωπικά δν έχω πλέον τους ίδιους φίλους ούτε κάνω πράγματα που έκανα πιο μικρή..ακόμα το μόνο σίγουρο είναι ότι σε 15 χρόνια από τώρα δν θα είμαι η ίδια Νταιζη...σωθήκατε..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Shadowfax]

Μεγάλο και ωραίο το θέμα και ακόμα μεγαλύτερη η αρμόζουσα συζήτηση.

Πιστεύουμε πως η όποια μεταστροφή που εμείς θεωρούμε αναγκαία είναι απαραίτητη και για τον εκάστοτε άνθρωπο.

Συμφωνώ, με μια διευκρίνηση που ίσως χρειαστεί για τα παρακάτω. Πιστεύουμε πως η όποια μεταστροφή που εμείς θεωρούμε αναγκαία είναι απαραίτητη και καλή πρώτα για εμάς κι ύστερα για τον εκάστοτε άνθρωπο. Και αυτό φυσικά προκύπτει από τον εγωισμό μας, ίσως. Κακά τα ψέματα όλοι, κάποτε, θα έχουμε προσπαθήσει να φτιάξουμε τον ''τέλειο'' άνθρωπο-φίλο-σύντροφο κ.ο.κ. Μάλιστα το παραπάνω εξηγείται καλά από κάτι που η ίδια είπες:

η προσδοκία αλλαγής της προσωπικότητας κάποιου αποτελεί προϋπόθεση για τη συνέχεια της συναναστροφής μας με αυτό.

Ας καταλάβουμε λοιπόν, για αρχή, πως οι αλλαγές που ''απαιτούμε'' από τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρεφόμαστε πιο πολύ πηγάζουν από την επιθυμία μας να ικανοποιήσουμε τους εαυτούς μας παρά από την έγνοια μας γι' αυτούς (και πάλι, μιλώ για την πλειοψηφία των περιπτώσεων, ίσως - όπως το βλέπω εγώ το πράγμα.)

Τελικά αλλάζουν οι άνθρωποι;

Σαφώς και το κάνουν. Αλίμονο αν μέναμε ίδιοι ποιος ξέρει πώς και πού θα κατέληγαν πολλά πράγματα στις ζωές μας. Το κάνουμε και πιστεύω πως είναι και ένα στοιχείο, αυτή η δυνατότητα αλλαγής, για το οποίο μπορούμε να υπερηφανευτούμε ελεύθερα, ο καθένας μας για τους λόγους του φυσικά.

Αν το κάνουν πιστεύετε πως πρέπει να γίνεται αυτό;

Ναι. Οι αλλαγές είναι πάντα απαραίτητες. Για την ακρίβεια οι άνθρωποι πάντα αλλάζουν ακόμα κι όταν οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνουν. Σαφώς μιλάω για κάθε είδους αλλαγή: από τον τρόπο που κανείς πιάνει το φλιτζάνι και πίνει τον καφέ του μέχρι και τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα κοινωνικά προβλήματα με τα οποία έρχεται, σε καθημερινή βάση, αντιμέτωπος.

Εν ολίγοις οι αλλαγές πιστεύω είναι αναπόφευκτες. Ωστόσο κανείς δε μας διαβεβαιώνει πως κάνουμε λόγο πάντα για καλές αλλαγές. Γιατί, όπως και στα περισσότερα πράγματα στη ζωή, υπάρχουν οι ''καλές'' αλλά και οι ''κακές'' αλλαγές. Συνήθως μάλιστα οι πρώτες επιτυγχάνονται πιο δύσκολα από τις δεύτερες· είναι όμως προτιμότερες.

Επειδή όμως δε θέλω και να γενικεύω, μιας και τα παραπάνω τα λέω έχοντας λίγα παραδείγματα στο μυαλό μου, σταματώ εδώ προς το παρόν, μέχρι να μπορώ να στηρίξω ό,τι είπα καλύτερα.

Προσωπικά, θεωρώ πως οι άνθρωποι εκ των πραγμάτων αλλάζουν κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Άλλοτε σε μεγαλύτερο και άλλοτε σε μικρότερο βαθμό. Αλλάζουν όχι επειδή τους επιβάλλεται ή επειδή τους ζητείται αλλά εξαιτίας παραγόντων όπως η εμπειρία, τα βιώματα κ.α.

Εκ των πραγμάτων, όπως λες, αλλάζουν όντως λόγω εμπειριών και βιωμάτων. Ωστόσο στη σημερινή κοινωνία δεν είναι σπάνιες και οι αλλαγές που προκύπτουν από επιβολή ή απαίτηση. Καλό είναι να μην το ξεχνάμε και αυτό.

Όταν όμως οι αλλαγές δεν πηγάζουν από τους ίδιους αλλά από εξωτερικούς παράγοντες τότε δεν είναι ουσιαστικές, άρα και ωφέλιμες.

Ίσως. Όταν όμως αυτοί οι εξωτερικοί παράγοντες αποτελέσουν το ''ερέθισμα'' που χρειάζεται κανείς για να σκεφτεί και να αλλάξει, προς το καλύτερο ή το χειρότερο, τότε γιατί οχι, οι αλλαγές μπορεί να είναι και ουσιαστικές. Δε χρησιμοποιώ τη λέξη ''ωφέλιμες'' ωστόσο μιας και είναι περίεργος όρος, για τη συγκεκριμένη συζήτηση, και έγκειται στην κρίση του καθενός.

Κάθε άνθρωπος έχει αρνητικά γνωρίσματα που καλείται να βελτιώσει.

Τις περισσότερες φορές ναι· γενικά όμως πιστεύω πως τα εν λόγω αρνητικά γνωρίσματα είναι από τα στοιχεία του χαρακτήρα που κάνουν τον καθένα μας ξεχωριστό. Δε λέω πως δεν είναι απαραίτητη η βελτίωση η οποία μάλιστα πολλές φορές προκύπτει από την ωριμότητα του ατόμου. Όμως δε ξέρω κατά πόσο η εξάλειψή τους είναι επιθυμητή: για μένα τουλάχιστον δεν είναι.

Θα πρέπει όμως να επηρεάζεται σε τόσο σημαντικό βαθμό από τους άλλους ώστε να αλλάξει ριζικά ;

Ριζική αλλαγή. Χμμ, άλλη μία περίεργη έκφραση που δε ξέρω και κατά πόσο μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια εδώ αλλά και κατά πόσο είναι δυνατή και ''εφαρμόσιμη''.

Όπως κι αν έχει όμως όχι. Ο μόνος αρμόδιος, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, για να αλλάξουμε ως άνθρωποι πιστεύω είναι ο εαυτός μας και μόνο. 1

Προφανώς και η γνώμη του συνόλου έχει κάποια βαρύτητα (για εμένα τουλάχιστον) αλλά ορισμένες φορές αναρωτιέμαι αν είναι ικανή και αν έχει την αρμοδιότητα να πράξει τα παραπάνω.

Κακώς. Δε ξέρω πώς το αντιλαμβάνεσαι όμως εγώ, προσωπικά, πιστεύω πως σε τέτοια θέματα η υπακοή στους άγραφους κανόνες του συνόλου στερεί την ίδια μου την ελευθερία. Γι' αυτό λοιπόν και νομίζω πως δεν πρέπει να επιτρέπουμε στη γνώμη του συνόλου να έχει την αρμοδιότητα, όπως λες, να μας επηρεάσει και τελικά να μας αλλάξει. Γιατί την εν λόγω αρμοδιότητα την έχει ούτως ή άλλως· από εκεί και πέρα εμείς είμαστε υπεύθυνοι για το αν θα ''υπακούσουμε'' ή όχι.

Για να μην ακούγονται και τελείως ιδεαλιστικά τα παραπάνω ας πω πως σαφώς και θα επηρεαστούμε και θα υπακούσουμε, δυστυχώς, πολλές φορές στο σύνολο. Μιλώ όμως για αυτό που πιστεύω πως θα 'πρεπε να γίνεται και αυτό που προσπαθώ να εφαρμόζω ο ίδιος στη ζωή μου.

Αν όντως ένα άτομο πρέπει να αλλάξει (υποθέτοντας πως εμείς είμαστε αρμόδιοι να το κρίνουμε μιας και συναναστρεφόμαστε με το εξεταζόμενο άτομο) μπορούμε να το βοηθήσουμε; Μπορούμε να έχουμε αυτό το ρόλο;

1. Και για να επιστρέψω λοιπόν στη παραπάνω φράση, η οποία αποτελεί και τον βασικό άξονα της άποψής μου πάνω στο θέμα, πιστεύω πως οι πραγματικές αλλαγές ενός ατόμου, οι ουσιαστικές όπως είπες παραπάνω, προκύπτουν από την ίδια του την αυτοκριτική. Μόνο τότε, αφού ο ίδιος αλλάξει με έναυσμα τις δικές του σκέψεις και ιδέες, θεωρώ πως μπορεί να ακούσει ελεύθερα τις γνώμες των άλλων.

Με λίγα λόγια νομίζω πως κανείς πρέπει να ''βοηθηθεί'' μόνος του. Ο αυτοέλεγχος και η αυτοκριτική προηγούνται των απόψεων των άλλων. Γιατί, στην τελική, έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε τους εαυτούς μας, και κατά συνέπεια τις ζωές μας, όπως τους θέλουμε :xixi:· αρκεί εμείς να το καταλάβουμε αυτό. Ας κοιτάξει κανείς τα δικά του ελαττώματα και προτερήματα, ας τα αλλάξει - αν θέλει - και ύστερα ας πάρει τη θέση του ''κριτή''. Ο κόσμος δεν είναι τέλειος - και ούτε και θα 'ναι ποτέ. Πρέπει όμως να τον δεχτούμε όπως είναι και με όραμα την ανύπαρκτη τελειότητα να κοιτάξουμε να τον αλλάξουμε - κρατώντας όμως πάντα στο κεφάλι πως είμαστε κι εμείς μέρος του. Αυτά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[djimmakos]

Nαι, αλλάζουν. Και αυτό γιατί αλλάζει ο κόσμος που τους περιβάλλει και πρέπει να αλλάξουν και αυτοί αν θέλουν να επιβιώσουν. Δυστυχώς ή ευτυχώς, αλλάζουνε. Το προς ποια κατεύθυνση είναι το θέμα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_DORA_]

το μόνο σίγιουρο είναι ότι σε 15 χρόνια από τώρα δν θα είμαι η ίδια Νταιζη...

ναι αλλά κάποια στιγμή θα σταθεροποιηθεί ο χαρακτήρας σου και δε θα αλλάζεις......

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Daisy]

Μεγάλο και ωραίο το θέμα και ακόμα μεγαλύτερη η αρμόζουσα συζήτηση.

Συμφωνώ, με μια διευκρίνηση που ίσως χρειαστεί για τα παρακάτω. Πιστεύουμε πως η όποια μεταστροφή που εμείς θεωρούμε αναγκαία είναι απαραίτητη και καλή πρώτα για εμάς κι ύστερα για τον εκάστοτε άνθρωπο. Και αυτό φυσικά προκύπτει από τον εγωισμό μας, ίσως. Κακά τα ψέματα όλοι, κάποτε, θα έχουμε προσπαθήσει να φτιάξουμε τον ''τέλειο'' άνθρωπο-φίλο-σύντροφο κ.ο.κ. Μάλιστα το παραπάνω εξηγείται καλά από κάτι που η ίδια είπες:
Ας καταλάβουμε λοιπόν, για αρχή, πως οι αλλαγές που ''απαιτούμε'' από τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρεφόμαστε πιο πολύ πηγάζουν από την επιθυμία μας να ικανοποιήσουμε τους εαυτούς μας παρά από την έγνοια μας γι' αυτούς (και πάλι, μιλώ για την πλειοψηφία των περιπτώσεων, ίσως - όπως το βλέπω εγώ το πράγμα.)

Σαφώς και το κάνουν. Αλίμονο αν μέναμε ίδιοι ποιος ξέρει πώς και πού θα κατέληγαν πολλά πράγματα στις ζωές μας. Το κάνουμε και πιστεύω πως είναι και ένα στοιχείο, αυτή η δυνατότητα αλλαγής, για το οποίο μπορούμε να υπερηφανευτούμε ελεύθερα, ο καθένας μας για τους λόγους του φυσικά.

Ναι. Οι αλλαγές είναι πάντα απαραίτητες. Για την ακρίβεια οι άνθρωποι πάντα αλλάζουν ακόμα κι όταν οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνουν. Σαφώς μιλάω για κάθε είδους αλλαγή: από τον τρόπο που κανείς πιάνει το φλιτζάνι και πίνει τον καφέ του μέχρι και τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα κοινωνικά προβλήματα με τα οποία έρχεται, σε καθημερινή βάση, αντιμέτωπος.

Εν ολίγοις οι αλλαγές πιστεύω είναι αναπόφευκτες. Ωστόσο κανείς δε μας διαβεβαιώνει πως κάνουμε λόγο πάντα για καλές αλλαγές. Γιατί, όπως και στα περισσότερα πράγματα στη ζωή, υπάρχουν οι ''καλές'' αλλά και οι ''κακές'' αλλαγές. Συνήθως μάλιστα οι πρώτες επιτυγχάνονται πιο δύσκολα από τις δεύτερες· είναι όμως προτιμότερες.

Επειδή όμως δε θέλω και να γενικεύω, μιας και τα παραπάνω τα λέω έχοντας λίγα παραδείγματα στο μυαλό μου, σταματώ εδώ προς το παρόν, μέχρι να μπορώ να στηρίξω ό,τι είπα καλύτερα.
Εκ των πραγμάτων, όπως λες, αλλάζουν όντως λόγω εμπειριών και βιωμάτων. Ωστόσο στη σημερινή κοινωνία δεν είναι σπάνιες και οι αλλαγές που προκύπτουν από επιβολή ή απαίτηση. Καλό είναι να μην το ξεχνάμε και αυτό.

Ίσως. Όταν όμως αυτοί οι εξωτερικοί παράγοντες αποτελέσουν το ''ερέθισμα'' που χρειάζεται κανείς για να σκεφτεί και να αλλάξει, προς το καλύτερο ή το χειρότερο, τότε γιατί οχι, οι αλλαγές μπορεί να είναι και ουσιαστικές. Δε χρησιμοποιώ τη λέξη ''ωφέλιμες'' ωστόσο μιας και είναι περίεργος όρος, για τη συγκεκριμένη συζήτηση, και έγκειται στην κρίση του καθενός.
Τις περισσότερες φορές ναι· γενικά όμως πιστεύω πως τα εν λόγω αρνητικά γνωρίσματα είναι από τα στοιχεία του χαρακτήρα που κάνουν τον καθένα μας ξεχωριστό. Δε λέω πως δεν είναι απαραίτητη η βελτίωση η οποία μάλιστα πολλές φορές προκύπτει από την ωριμότητα του ατόμου. Όμως δε ξέρω κατά πόσο η εξάλειψή τους είναι επιθυμητή: για μένα τουλάχιστον δεν είναι.

Ριζική αλλαγή. Χμμ, άλλη μία περίεργη έκφραση που δε ξέρω και κατά πόσο μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια εδώ αλλά και κατά πόσο είναι δυνατή και ''εφαρμόσιμη''.

Όπως κι αν έχει όμως όχι. Ο μόνος αρμόδιος, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, για να αλλάξουμε ως άνθρωποι πιστεύω είναι ο εαυτός μας και μόνο. 1

Κακώς. Δε ξέρω πώς το αντιλαμβάνεσαι όμως εγώ, προσωπικά, πιστεύω πως σε τέτοια θέματα η υπακοή στους άγραφους κανόνες του συνόλου στερεί την ίδια μου την ελευθερία. Γι' αυτό λοιπόν και νομίζω πως δεν πρέπει να επιτρέπουμε στη γνώμη του συνόλου να έχει την αρμοδιότητα, όπως λες, να μας επηρεάσει και τελικά να μας αλλάξει. Γιατί την εν λόγω αρμοδιότητα την έχει ούτως ή άλλως· από εκεί και πέρα εμείς είμαστε υπεύθυνοι για το αν θα ''υπακούσουμε'' ή όχι.

Για να μην ακούγονται και τελείως ιδεαλιστικά τα παραπάνω ας πω πως σαφώς και θα επηρεαστούμε και θα υπακούσουμε, δυστυχώς, πολλές φορές στο σύνολο. Μιλώ όμως για αυτό που πιστεύω πως θα 'πρεπε να γίνεται και αυτό που προσπαθώ να εφαρμόζω ο ίδιος στη ζωή μου.

1. Και για να επιστρέψω λοιπόν στη παραπάνω φράση, η οποία αποτελεί και τον βασικό άξονα της άποψής μου πάνω στο θέμα, πιστεύω πως οι πραγματικές αλλαγές ενός ατόμου, οι ουσιαστικές όπως είπες παραπάνω, προκύπτουν από την ίδια του την αυτοκριτική. Μόνο τότε, αφού ο ίδιος αλλάξει με έναυσμα τις δικές του σκέψεις και ιδέες, θεωρώ πως μπορεί να ακούσει ελεύθερα τις γνώμες των άλλων.

Με λίγα λόγια νομίζω πως κανείς πρέπει να ''βοηθηθεί'' μόνος του. Ο αυτοέλεγχος και η αυτοκριτική προηγούνται των απόψεων των άλλων. Γιατί, στην τελική, έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε τους εαυτούς μας, και κατά συνέπεια τις ζωές μας, όπως τους θέλουμε :xixi:· αρκεί εμείς να το καταλάβουμε αυτό. Ας κοιτάξει κανείς τα δικά του ελαττώματα και προτερήματα, ας τα αλλάξει - αν θέλει - και ύστερα ας πάρει τη θέση του ''κριτή''. Ο κόσμος δεν είναι τέλειος - και ούτε και θα 'ναι ποτέ. Πρέπει όμως να τον δεχτούμε όπως είναι και με όραμα την ανύπαρκτη τελειότητα να κοιτάξουμε να τον αλλάξουμε - κρατώντας όμως πάντα στο κεφάλι πως είμαστε κι εμείς μέρος του. Αυτά.

ουαου ΠΟΣΟ έκανες για να το γράψεις όλο αυτό...?
και πάλι μπραβο..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Cogito ergo sum]

Πωπω… Αυτό θα πει σχολαστικότητα. :p Δε θα παραθέσω τη γνώμη μου για κάθε σου παράγραφο αλλά θα σου απαντήσω με αυτά που αποκόμισα από το terra- post σου. :p

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ μαζί σου και αυτό ήθελα να θέσω ως προβληματισμό (προφανώς έμμεσα για να μη γενικεύω τις απόψεις μου). Ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να μεριμνά για το χτίσιμο της δικής του προσωπικότητας και να αλλάζει όταν θεωρεί πως αυτό πρέπει να πράξει. Να αναθεωρεί, να μπορεί να μεταβάλει απόψεις του και να αναδιαμορφώνει συμπεριφορές που δεν τον εκφράζουν. Κανένας δεν είναι αρμόδιος για να υποδείξει στο συνάνθρωπό του την ώρα της αλλαγής. Αν το κάνει δεν ξέρω κατά πόσο αποτελεσματικές και αναγκαίες θα είναι στο αντίστοιχο άτομο. Η γνώμη της κοινωνίας σαφώς και μετρά. Πρέπει να μπορούμε να κατανοούμε οι ίδιοι τα ελαττώματα μας χωρίς αυτό να συνεπάγεται, αδιαφορία στα λεγόμενα των άλλων. Οι άλλοι πράγματι μπορούν να αποτελέσουν το έναυσμα όπως πολύ σωστά ανέφερες οπότε η όποια αδιαφορία απέναντι σε αυτούς δε θα ήταν και η καλύτερη των λύσεων κατʼ εμέ.

Όσον αφορά την κοινωνία και τον τρόπο που επιβάλει αλλαγές στη στάση ζωής, στις συμπεριφορές, πολλές φορές ακόμα και στις αντιλήψεις κάποιου είναι μία πραγματικότητα. Δε στέκομαι στην αλληλεπίδραση που έχουμε με το σύνολο αλλά στην επιβολή αλλαγών για να συμβαδίσουμε με αυτό. Θα το χαρακτήριζα αναγκαίο κακό. Συμβαίνει και αυτό είναι γνωστό αλλά θα έπρεπε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[anna_md]

Την ερωτηση αυτη μας την εκανε στο σχολειο ο καθηγητης τησ Κοινωνοιολογιας.
Ο ιδιος ελεγε οτι οι ανθρωποι δεν αλλαζουν και αν αλλαζουν το κανουν απο ''υποχρεωση'' και καταπιεζονται μεσα τους (μιλαμε για στοιχεια του χαρακτηρα)

εγω προσωπικα πιστευω οτι μπορουν να αλλαξουν αναλογα με τις εμπειριες και τον τροπο ζωης του καθενος

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Shadowfax]

ουαου ΠΟΣΟ έκανες για να το γράψεις όλο αυτό...?
και πάλι μπραβο..

Κανα 20λεπτο με μισάωρο - άντε 40λεπτο αν βάλεις και το οργανωτικό κομμάτι, την πληκτρολόγηση κ.λπ. Ευχαριστώ όπως κι αν έχει.

Πωπω… Αυτό θα πει σχολαστικότητα. :p Δε θα παραθέσω τη γνώμη μου για κάθε σου παράγραφο αλλά θα σου απαντήσω με αυτά που αποκόμισα από το terra- post σου. :p

Εντάξει. Η αλήθεια είναι πως κι εγώ στην αρχή σκέφτηκα να απαντήσω συνολικά στους προβληματισμούς σου. Ύστερα διαπίστωσα πως ήταν πολλοί και ελαφρώς διαφορετικοί μεταξύ τους. Γι' αυτό πέρασα στο ''ξεκοκάλισμα''.

Δε μπαίνω στον κόπο τώρα να σχολιάσω το υπόλοιπο post σου μιας και θα καταλήξουμε να λέμε τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά . Συνολικά συμφωνώ. :iagree:

Την ερωτηση αυτη μας την εκανε στο σχολειο ο καθηγητης τησ Κοινωνοιολογιας.
Ο ιδιος ελεγε οτι οι ανθρωποι δεν αλλαζουν και αν αλλαζουν το κανουν απο ''υποχρεωση'' και καταπιεζονται μεσα τους (μιλαμε για στοιχεια του χαρακτηρα)

εγω προσωπικα πιστευω οτι μπορουν να αλλαξουν αναλογα με τις εμπειριες και τον τροπο ζωης του καθενος

Ναι, μπράβο. Βρίσκω κάπως απόλυτη την άποψη του καθηγητή σου. Βέβαια, ίσως αυτός να το εξέταζε μόνο κοινωνικά το ζήτημα· συνεπώς έχει δίκιο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[myrto.s]

είμαι μικρή και δεν έχω αρκετές εμπειρίες για να μπορώ να κρίνω αλλα πιστέυω προς το παρόν ότι ένας άνθρωπος αλλάζει ή επειδή ωριμάζει με τα χρόνια ή επειδή το θέλει πολύ αλλα πάντα κάπου μέσα του θα υπάρχει μια καταπιεσμένη πτυχή του εαυτού του

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Crookshanks]

Μμμ, συμφωνώντας με τους προλαλήσαντες, θα ήθελα να τονίσω το σημείο κατά το οποίο ο Shadow μιλάει για το ότι οι προσδοκίες μας για αλλαγή από τους άλλους αποτελούν περισσότερο έκφραση των δικών μας επιθυμιών και μάλιστα έκφραση εγωιστική. Θέλουμε οι άλλοι να προσαρμοστούν σε εμάς, αντί να προσπαθήσουμε να βρούμε μια μέση λύση. Για μένα, το να ζητάω από τον άλλο να αλλάξει τον χαρακτήρα του -είτε έμμεσα, είτε άμεσα- επειδή δε μου αρέσει κάτι σε αυτόν, είναι κάτι το επιεικώς απαράδεκτο. Αν θέλουμε να μας δέχονται ως ανθρώπους, θα πρέπει να μάθουμε κι εμείς να δεχόμαστε τους άλλους. Μπορούμε όλοι, συμβιβαζόμενοι, να συμβιώσουμε αρμονικά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[myrto.s]

αυτο που λες είναι σωστό αλλα κάποια πράγματα όπως η ζήλεια για παράδειγμα είναι κάτι πολύ ενοχλητικο ειδικά σε μια σχέση κι εγώ θα ζητούσα απο τον άλλο να αλλάξει την συμπεριφορά του αν ζήλευε. Επίσης κάποιος μπορεί να ανακαστεί να αλλάξει για να προσαρμοστεί στη δουλειά του...Αλλά όντως πρέπει να μάθουμε κι εμείς να συμβιβαζόμαστε και να κάνουμε μέσα μέσα και καμιά αυτοκριτική

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[boubou]

πιστευω οτι αλλαζουν εξωτερικα κ μονο!!εσωτερικα μενουν παντα ιδιοι...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Boom]

πιστευω πως λιγο πολυ ολοι μας αλλαζουμε με την παροδο των χρονων...για τον καθενα υπαρχει διαφορετικος λογος που θα τον ωθησει σε αυτην την αλλαγη...καποιος μπορει να αλλαξει επειδη εχει βιωσει καποιες καταστασεις,αλλος για να ''ενταχθει'' στην μαζα...
τελικα προς το που αλλαζουν θα σας γελασω....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Kansas Rocks!]

πιστευω οτι αλλαζουν εξωτερικα κ μονο!!εσωτερικα μενουν παντα ιδιοι...

Εδώ διαφωνώ... Κανείς δε μπορεί να προβλέψει τις επιδράσεις που θα δεχτεί στη ζωή του και τα μελλοντικά του βιώματα. Όποια και να είναι αυτά, όμως, κάπως θα τον επηρεάσουν. Κατά τη γνώμη μου, η ανθρώπινη προσωπικότητα είναι ιδιαίτερα εύπλαστη και ευαίσθητη και παρόλο που ο άνθρωπος πορεύεται με τη λογική και νομίζει ότι μπορεί να ελέγχει τη ζωή του, με κάποιον τρόπο κάπως, θα ξεγελαστεί και θα επηρεαστεί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[elena___*]

οι ανθρωποι αλλαζουν οχι γιατι τους ζητηται...λογω ηλικιας,εμπειριων και καταστασεων που του διδαξαν κατι...οποιος ομως ζηταει απο καποιον να αλλαξει για να ταιριαζει περισσοτερο με εκεινον ματαια προσπαθει...πιστευω πως ο ενας ανθρωπος συμπληρωνει τον αλλον. κατι που ο ενας δεν εχει σε μια σχεση (φιλιας, αγαπης) το παιρνει απο τον αλλον. μεσα σε αυτα τα "ξεχωριστα" καθε ανθρωπου ειναι και ο χαρακτηρας του, οι συνηθειες του. μερικες απο αυτες δεν ειναι συνηθειες που καποιος αλλος θα ενεκρινε. γι΄αυτο και ζητηται η αλλαγη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Boom]

δεν νομιζω πως υπαρχουν ατομα που ζητουν απο αλλους να αλλαξουν συμπεριφορα,παρα μονο αν παρατηρειται αποκλινουσα συμπεριφορα..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Zod]

Ύστερα από τις εμπειρίες φιλίας κυρίως που είχα εδώ και τόσα χρόνια, θα πω πως ένας άνθρωπος πραγματικά δεν αλλάζει. Από άποψη προσωπικότητας πάντα και να και μία μεταφορική παροιμία: "Τον αράπη όσο και αν τον πλένεις ΔΕΝ ασπρίζει". Έχοντας γνωρίσει αρκετούς ανθρώπους και έχοντας κάνει αρκετούς φίλους αυτά τα 18 χρόνια, ελάχιστοι άλλαξαν. Μπορεί ένας άνθρωπος να φορέσει τομμυ χίλφιγκερ και μπέρμπερι, να πάρει φερράρι, να κάνει μηνιαίες δωρεές στα παιδιά του 3ου κόσμου, να γνωρίσει 120334860936 ανθρώπους, αλλά βαθιά μέσα του θα παραμείνει ο ίδιος, αν ήταν κακόβουλος και ύπουλος, θα παραμείνει κακόβουλος και ύπουλος, αν ήταν καλόκαρδος και γενναιόδωρος, θα παραμείνει καλόκαρδος και γενναιόδωρος. Οι άνθρωποι κυρίως αλλάζουν μικρές πτυχές της προσωπικότητας τους για να μπορούν να προσαρμοστούν και να ανήκουν κυρίως σε κάποιο ευρύτερο σύνολο (πες με ΠΑΡΕΑ, πες με ΕΜΟ/τρέντι μόδα, πες με ΔΟΥΛΕΙΑ κτλ κτλ). Όταν ένα φυτό ριζώσει, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να το ποτίσεις και να το κλαδέψεις, τίποτα άλλο. Θα παραμείνει το ίδιο φυτό. Βέβαια υπάρχουν και εξαιρέσεις, ελάχιστες μεν. Για ριζική αλλαγή προσωπικότητας και συμπεριφοράς και γενικά αλλαγή ενός ανθρώπου, μόνο συγκεκριμένες καταστάσεις/συμβάντα/εμπειρίες μπορούν να το καταφέρουν, και αυτά τις περισσότερες φορές είναι θλιβερά και τρομακτικά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.