Όταν οι γονείς επεμβαίνουν στο επαγγελματικό μας μέλλον

[panas13]

Γεια σας και από μένα. Εγώ αντιμετωπίζω ένα παρόμοιο πρόβλημα. Έχω περάσει σε φιλολογική σχολή στην επαρχία αλλά δεν ήταν αυτό ακριβώς που θα ήθελα. Εκτός του ότι ονειρευόμουν φοιτητική ζωή στην Αθήνα, εγώ θέλω να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία και το σινεμά παρά με τη φιλολογία. Η φιλολογία δεν υπήρξε επιλογή μου αλλά έτυχε λόγω των μορίων μου στις Πανελλήνιες. Ακόμη, τόσο οι γονείς μου όσο και τα φροντιστήρια όλη την περσινή χρονιά με ζάλιζαν λέγοντάς μου πως τα ΜΜΕ Παντείου δεν έχουν καμιά βαρύτητα σαν πτυχίο με αποτέλεσμα να με πιέσουν να μη δώσω αγγλικά και να μη τα δηλώσω στο μηχανογραφικό αλλά όσο περνάει ο καιρός βλέπω ότι η αγάπη μου για τη δημοσιογραφία εξακολουθεί να υπάρχει. Αν είχα περάσει τουλάχιστον σε κάποιο πανεπιστήμιο στην Αθήνα θα είχα την επιλογή να πηγαίνω ταυτόχρονα σε κάποια ιδιωτική σχολή. Στη φιλολογία δυσκολεύομαι κιόλας μιας και δεν τα καταφέρνω καθόλου με τα αρχαία που είναι το πιο σημαντικό κομμάτι της ύλης μας. Οι γονείς μου δεν γουστάρουν να ασχοληθώ με τα ΜΜΕ αλλά εγώ πλέον ξέρω ότι αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου. Έχω μιλήσει για αυτό το θέμα μαζί τους άπειρες φορές και σε όλους τους τόνους αλλά τώρα πλέον δεν ξέρω τι να κάνω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Italian dream...]

Aν και δεν αντιμετωπίζω παρόμοιο πρόβλημα απο τους γονείς μου (είναι πολυ διακριτικοί ακόμα με αυτό το θέμα), το αντιμετωπίζω με ΟΛΟΥΣ τους υπόλοιπους..
Η ζωή μου περιστρέφεται γύρω από την Ιταλία και τα Ιταλικά, και θα συνεχίσει να το κάνει για πολύ ακόμα... Δεν υπάρχει στιγμή που να είμαι στο ίντερνετ χωρίς να έχω ανοιχτη μια σελιδα με μια πολη της Ιταλίας, με ασκήσεις Ιταλικών, Ιταλικές σελίδες, μπλογκς ή φόρουμ και γενικά είναι αυτό που με συμπληρωνει, που με κάνει να νιώθω εγώ.. Λογικό κι επόμενο να θέλω να ασχοληθώ με αυτά στην ζωή μου, ετσι?
Λοιπόν, όποιος πεί ναι, θα είναι ο μοναδικός που το βλέπει έτσι. Γιατί δεν υπάρχει άτομο που να μην μου εχει πει "στοχεύεις τις χαμηλόβαθμες ε?? Καλα κανεις" (με ειρωνικό ύφος), ή να έχει προσπαθησει να μου εξηγησει επιφυλακτικα το υπερβολικά χαμηλό επίπεδο της σχολής λογω της βάσης της και την μηδαμινή επαγγελματική αποκατασταση. "Τα ιταλικά έχουν πεθάνει σαν γλώσσα, πού θα βρείς δουλειά?".
Ωραια. Πρότεινε μου εσυ μια σχολή που θα βρω στανταρ δουλειά. Νομική? Ας γελάσω. Φιλολογια? Ναι, με 10.000 αποφοιτους ΠΕ02 καθε χρόνο.
Ξέρω ότι το τμημα Ιταλικής είνια το πιό χαμηλόβαθμο ΑΕΙ (6.000 και κατι, και με 0 περνάς), αλλα είναι το μοναδικό πράγμα που θα έδινα το 200% απο τις δυνάμεις μου για να το πετύχω, και που θαμε έκανε στο μέλλον ευτυχισμένη...
Είμαι πολύ μικρή ακόμα για να μπορω να κρίνω και δεν απορρίπτω καμία γνώμη, απλα με την λιγη εμπειρια που εχω στο iSchool εχω μαθει οτι η μοιρα εκεινων που ασχολουνται με κατι χωρις την θεληση της, είναι η σίγουρη αποτυχία. Κι ας σπούδασαν και στο ΜΙΤ.
Αυτα κι απο μενα, ειπα κι εγω τον πόνο μου Καλη συνεχεια!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[schooliki]

Μάλλον είμαι από τους ελάχιστους, στους οποίους οι γονείς δεν επενέβησαν καθόλου στο ζήτημα των σπουδών.
Στην Ελλάδα δήλωσα τη σχολή που μου αρέσει και έξω, αφού με έκαναν δεκτό τα πανεπιστήμια που έκανα αίτηση, σπουδάζω αυτό που θέλω.
Η αλήθεια είναι ότι για την Ελλάδα μου έκαναν νύξη για "μουράτη" σχολή, αλλά όταν έθεσα το επιχείρημα "και αν κάτι δεν πάει καλά έξω και επιστρέψω;", έπαψε κάθε κουβέντα γι' αυτό.
Σίγουρα βοήθησε το γεγονός ότι αποδέχθηκαν από νωρίς την ιδέα ότι θα σπουδάσω και θα δουλέψω έξω, οπότε τα "καθιερωμένα ήθη και έθιμα" της επιλογής "μουράτων" ή "σίγουρων" σχολών μικρή σημασία είχαν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[timonierhs]

Γεια σας και από μένα. Εγώ αντιμετωπίζω ένα παρόμοιο πρόβλημα. Έχω περάσει σε φιλολογική σχολή στην επαρχία αλλά δεν ήταν αυτό ακριβώς που θα ήθελα. Εκτός του ότι ονειρευόμουν φοιτητική ζωή στην Αθήνα, εγώ θέλω να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία και το σινεμά παρά με τη φιλολογία. Η φιλολογία δεν υπήρξε επιλογή μου αλλά έτυχε λόγω των μορίων μου στις Πανελλήνιες. Ακόμη, τόσο οι γονείς μου όσο και τα φροντιστήρια όλη την περσινή χρονιά με ζάλιζαν λέγοντάς μου πως τα ΜΜΕ Παντείου δεν έχουν καμιά βαρύτητα σαν πτυχίο με αποτέλεσμα να με πιέσουν να μη δώσω αγγλικά και να μη τα δηλώσω στο μηχανογραφικό αλλά όσο περνάει ο καιρός βλέπω ότι η αγάπη μου για τη δημοσιογραφία εξακολουθεί να υπάρχει. Αν είχα περάσει τουλάχιστον σε κάποιο πανεπιστήμιο στην Αθήνα θα είχα την επιλογή να πηγαίνω ταυτόχρονα σε κάποια ιδιωτική σχολή. Στη φιλολογία δυσκολεύομαι κιόλας μιας και δεν τα καταφέρνω καθόλου με τα αρχαία που είναι το πιο σημαντικό κομμάτι της ύλης μας. Οι γονείς μου δεν γουστάρουν να ασχοληθώ με τα ΜΜΕ αλλά εγώ πλέον ξέρω ότι αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου. Έχω μιλήσει για αυτό το θέμα μαζί τους άπειρες φορές και σε όλους τους τόνους αλλά τώρα πλέον δεν ξέρω τι να κάνω.

Πολλοι δημοσιογραφοι τελειωνουν πρωτα σε καποια φιλολογικη σχολη και μετα πανε για δημοσιογραφια. Αν εχεις κουραγιο τελειωσε πρωτα τη φιλολογια και μετα βλεπεις. Αλλιως κανε αυτο που θελεις εσυ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

@Ιταλιαν:
Μαζι το εχουμε συζητησει απειρες φορες και εισαι απο τα ατομα που ξερουν πολυ καλα τι σημαινει η γερμανικη γλωσσα και ο πολιτισμος για εμενα. Οι γονεις ειμαι σχεδον σιγουρη οτι επεμβαινουν για τον λογο:
''Με το πτυχιο απο την σχολη της γερμανικης φιλολογιας που θα βρεις δουλεια αυριο;''

Ειναι προτιμότερο να τελειωσω πχ νομικη ή φυσικο ( που φυσικα κατ εμε δεν εχουν ουτε αυτα μελλον αλλα λεμε τωρα...) και να το κανω τελειως απο υποχρεωση; Να μην αγαπω ουτε στο ελαχιστο αυτο που κανω; Και ο λογος; ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΛΑΣΩ ΤΟ ΧΑΤΙΡΙ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Propofol]

Ρε παιδιά πως να μην επεμβαίνουν οι γονείς σας αν βλέπουν ότι κάνετε λάθος επιλογές π.χ. ο φίλος πάνω, δημοσιογράφος γινεσαι μια χαρά ακια από σχολή φιλοογίας είναι στο χέρι σου...... επίσης η φιλολογία θα σε βοήθήσει αρκετά σε αυτο΄εγχειρημά σου (συνεπώς δεν πρέεπι να κατηγορείς τους γονείς σου αλλά τον εαυτό σου).


Επίσης παιδιά είναι λάθος να διαλέγετε επαγγέλματα με σκοπό να μην βγάλτετε χρήματα από αυτό με το επιχειρημα όλες οι σχολές τα ίδια λεφτά προσφέρουν.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Soleado Febrero ~]

Οι γονείς μου δεν συμφωνούν καθόλου με την ιδέα να σπουδάζω φιλολογία και έχουμε κάνει άπειρους καβγάδες πάνω σε αυτό το θέμα και φαντάζομαι όταν έρθει η ώρα να διαλέξω κατεύθυνση/σχολές οι φασαρίες θα μεγαλώσουν σε υπερβολικό βαθμό.Εννοείται πως οι γονείς πρέπει να συμβουλεύουν τα παιδιά τους αλλά μέχρι ένα σημείο,δηλαδή να μην επεμβαίνουν τοοσο στο επάγγελμα που θέλουν να κάνουν επειδή αυτό το επάγγελμα δεν θα το ασκούν οι ίδιοι,τόσο απλά.

Καθημερινά ακούω πως ως φιλόλογος/δημοσιογράφος(η 2η επιλογή μου)δουλειά δεν θα βρω πουθενά και αν βρω θα ζω με ψίχουλα.Με ποια δουλειά πλέον στην Ελλάδα θα βγάλεις κάτι παραπάνω από ψίχουλα;Αλλά πως ξέρουν πως θα είναι η αγορά εργασίας σε 6-7 χρόνια ή και περισσότερα;Είμαι της άποψης πως αν αγαπάς αυτό που κάνεις,προσπαθείς και ψάχνεσαι ΣΙΓΟΥΡΑ θα τα καταφέρεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[akikos]

Οι γονείς μου δεν συμφωνούν καθόλου με την ιδέα να σπουδάζω φιλολογία και έχουμε κάνει άπειρους καβγάδες πάνω σε αυτό το θέμα και φαντάζομαι όταν έρθει η ώρα να διαλέξω κατεύθυνση/σχολές οι φασαρίες θα μεγαλώσουν σε υπερβολικό βαθμό.Εννοείται πως οι γονείς πρέπει να συμβουλεύουν τα παιδιά τους αλλά μέχρι ένα σημείο,δηλαδή να μην επεμβαίνουν τοοσο στο επάγγελμα που θέλουν να κάνουν επειδή αυτό το επάγγελμα δεν θα το ασκούν οι ίδιοι,τόσο απλά.

Καθημερινά ακούω πως ως φιλόλογος/δημοσιογράφος(η 2η επιλογή μου)δουλειά δεν θα βρω πουθενά και αν βρω θα ζω με ψίχουλα.Με ποια δουλειά πλέον στην Ελλάδα θα βγάλεις κάτι παραπάνω από ψίχουλα;Αλλά πως ξέρουν πως θα είναι η αγορά εργασίας σε 6-7 χρόνια ή και περισσότερα;Είμαι της άποψης πως αν αγαπάς αυτό που κάνεις,προσπαθείς και ψάχνεσαι ΣΙΓΟΥΡΑ θα τα καταφέρεις.

Με το υπάρχον και ακόμα περισσότερο με το μελλοντικό σύστημα που θα εφαρμοστεί στην παιδεία δεν θεωρώ ότι ένας καθηγητής δευτεροβάθμια στις κλασικές ειδικότητες (φιλόλογος, μαθηματικός, φυσικός) εκπαίδευσης είναι πρακτικά άνεργος. Κάποιοι εσφαλμένα θεωρούν ανεργία τον μη διορισμό στο δημόσιο.

Με 5 μαθητές ιδιαίτερα από 3 ώρες την εβδομάδα και 15 ευρώ/ώρα βγαίνουν 900 ευρώ το μήνα. Σκεφτείτε ότι πολλοί νέοι σήμερα αμοίβονται μέσω των προγραμμάτων απασχόλησης αμοίβονται με 500 ευρώ/μήνα και χτυπάνε 8ωρα.

Το ερώτημα είναι τι θα γίνει μελλοντικά. Είναι θέμα χρόνου να ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα κάτι το οποίο όταν εφαρμοστεί θα περιορίσει δραστικά την ζήτηση φροντιστηρίων/ιδιαιτέρων από τους μαθητές.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Καθημερινά ακούω πως ως φιλόλογος/δημοσιογράφος(η 2η επιλογή μου)δουλειά δεν θα βρω πουθενά και αν βρω θα ζω με ψίχουλα.Με ποια δουλειά πλέον στην Ελλάδα θα βγάλεις κάτι παραπάνω από ψίχουλα;Αλλά πως ξέρουν πως θα είναι η αγορά εργασίας σε 6-7 χρόνια ή και περισσότερα;Είμαι της άποψης πως αν αγαπάς αυτό που κάνεις,προσπαθείς και ψάχνεσαι ΣΙΓΟΥΡΑ θα τα καταφέρεις.[/FONT]

Σίγουρα ο κάθε άνθρωπος είναι μια διαφορετική προσωπικότητα, θα ζήσει τη δική του ζωή,... και μπλα μπλα, αλλά οι γονείς όσο να 'ναι να ξέρεις (α). είναι οι μόνοι άνθρωποι στον κόσμο, που σε αγαπάνε ανιδιοτελώς, αγνά, ζουν για σένα και (β). έχουν μια εμπειρία ζωής και βιωμάτων από την πραγματική αγορά εργασίας. Όπως και να το σκεφτείς, οι άνθρωποι καθημερινά λόγω επαγγέλματος (ότι επάγγελμα και αν κάνουν) έρχονται σε επαφή με την κοινωνία στην πραγματική διάστασή της: κάτι που δεν γίνεται ούτε στο σχολείο ούτε σε κάποια σχολή, ούτε γενικότερα σε κάποιο Πανεπιστήμιο. Σε καμία μα καμία περίπτωση δεν θα γίνει κανένας αντίγραφο των γονιών του ως προς τον τρόπο ζωής και ως προς το επάγγελμα, αλλά οι επιλογές μας διαμορφώνονται από το περιβάλλον που μεγαλώνουμε. Ο κάθε γονιός θέλει το καλύτερο για το παιδί του όχι ως φράση κλισέ, αλλά ως ουσία αγάπης, ενδιαφέροντος. Οι γονείς θα είναι εκεί, σε επαγγελματικές αστοχίες και αποτυχίες. Όμως καλύτερα να κλάψεις τώρα που είσαι επαγγελματικά "ανώριμη" παρά σε μια επαγγελματική αστοχία που ενδεχόμενα θα έχεις και εκκρεμότητες με το κράτος, τράπεζες, μπορεί να έχεις οικογενειακά έξοδα,...κλπ. Η ζωή δεν είναι τόσο ρομαντική όσο θέλουμε να νομίζουμε ότι είναι. Βλέπουμε ένα επάγγελμα στις καλές του στιγμές. Βλέπουμε ένα πρόσωπο που κάνει το επάγγελμα και πάνω εκεί χτίζουμε το δικό μας πρόσωπο. Φυσικά, ένα χαμογελαστό πρόσωπο με μια ωραία ενδυματολογική επιλογή, σε ένα επίσης ωραίο περιβάλλον εργασίας. Όμως η καθημερινότητα δεν είναι ...σαπουνόπερα. Σε 6-7 χρόνια σίγουρα κάποια δεδομένα θα έχουν αλλάξει αλλά δεν θα γίνουν και κοσμογονικές αλλαγές. Όσο σκέφτομαι πως πέρασαν τα 5 προηγούμενα χρόνια, πραγματικά σαν να ήταν χθες. Νομίζουμε ότι είναι μεγάλη χρονική διάρκεια λόγω των ενδιάμεσων γεγονότων που συμβαίνουν. Η ανθρώπινη ζωή, οι συμπεριφορές και ανάγκες παραμένουν ίδια. Μετά από 5 χρόνια, μια άλλη γενιά θα ψάχνει τι να σπουδάσει στην "καλύτερη" κοινωνία των μεθεπόμενων 5 χρόνων και πάει λέγοντας. Σου εύχομαι τα καλύτερα! και καλύτερα σ' αυτήν την ηλικία να ακούς περισσότερο τους γονείς σου για την κοινωνία και την αγορά. Θα σε ωφελήσει. Θα το αντιληφθείς αργότερα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[schooliki]

Σίγουρα ο κάθε άνθρωπος είναι μια διαφορετική προσωπικότητα, θα ζήσει τη δική του ζωή,... και μπλα μπλα, αλλά οι γονείς όσο να 'ναι να ξέρεις (α). είναι οι μόνοι άνθρωποι στον κόσμο, που σε αγαπάνε ανιδιοτελώς, αγνά, ζουν για σένα και (β). έχουν μια εμπειρία ζωής και βιωμάτων από την πραγματική αγορά εργασίας. Όπως και να το σκεφτείς, οι άνθρωποι καθημερινά λόγω επαγγέλματος (ότι επάγγελμα και αν κάνουν) έρχονται σε επαφή με την κοινωνία στην πραγματική διάστασή της: κάτι που δεν γίνεται ούτε στο σχολείο ούτε σε κάποια σχολή, ούτε γενικότερα σε κάποιο Πανεπιστήμιο. Σε καμία μα καμία περίπτωση δεν θα γίνει κανένας αντίγραφο των γονιών του ως προς τον τρόπο ζωής και ως προς το επάγγελμα, αλλά οι επιλογές μας διαμορφώνονται από το περιβάλλον που μεγαλώνουμε. Ο κάθε γονιός θέλει το καλύτερο για το παιδί του όχι ως φράση κλισέ, αλλά ως ουσία αγάπης, ενδιαφέροντος. Οι γονείς θα είναι εκεί, σε επαγγελματικές αστοχίες και αποτυχίες. Όμως καλύτερα να κλάψεις τώρα που είσαι επαγγελματικά "ανώριμη" παρά σε μια επαγγελματική αστοχία που ενδεχόμενα θα έχεις και εκκρεμότητες με το κράτος, τράπεζες, μπορεί να έχεις οικογενειακά έξοδα,...κλπ. Η ζωή δεν είναι τόσο ρομαντική όσο θέλουμε να νομίζουμε ότι είναι. Βλέπουμε ένα επάγγελμα στις καλές του στιγμές. Βλέπουμε ένα πρόσωπο που κάνει το επάγγελμα και πάνω εκεί χτίζουμε το δικό μας πρόσωπο. Φυσικά, ένα χαμογελαστό πρόσωπο με μια ωραία ενδυματολογική επιλογή, σε ένα επίσης ωραίο περιβάλλον εργασίας. Όμως η καθημερινότητα δεν είναι ...σαπουνόπερα. Σε 6-7 χρόνια σίγουρα κάποια δεδομένα θα έχουν αλλάξει αλλά δεν θα γίνουν και κοσμογονικές αλλαγές. Όσο σκέφτομαι πως πέρασαν τα 5 προηγούμενα χρόνια, πραγματικά σαν να ήταν χθες. Νομίζουμε ότι είναι μεγάλη χρονική διάρκεια λόγω των ενδιάμεσων γεγονότων που συμβαίνουν. Η ανθρώπινη ζωή, οι συμπεριφορές και ανάγκες παραμένουν ίδια. Μετά από 5 χρόνια, μια άλλη γενιά θα ψάχνει τι να σπουδάσει στην "καλύτερη" κοινωνία των μεθεπόμενων 5 χρόνων και πάει λέγοντας. Σου εύχομαι τα καλύτερα! και καλύτερα σ' αυτήν την ηλικία να ακούς περισσότερο τους γονείς σου για την κοινωνία και την αγορά. Θα σε ωφελήσει. Θα το αντιληφθείς αργότερα!

Δεν είναι πάντα ανιδιοτελείς οι γονείς. Υπάρχουν γονείς που δεν αφουγκράζονται τα όνειρα των παιδιών τους. Έχουν χαράξει στο μυαλό τους την εκπαιδευτική και επαγγελματική σταδιοδρομία των παιδιών τους, χωρίς να νοιάζονται για τα δικά τους ενδιαφέροντα. Πιστεύουν ότι έτσι θα συνεχιστεί ή θα αρχίσει η δική τους κοινωνική καταξίωση.
Γνωρίζω περίπτωση φοιτητή του πολυτεχνείου, που η μεγάλη του αγάπη ήταν τα μαθηματικά. Οι γονείς του αρνήθηκαν αυτή την επιλογή. Αποτέλεσμα. Δε μιλάνε πιά μεταξύ τους, πέρα από τα τρέχοντα καθημερινά, και το παιδί σκεφτόταν (δεν ξέρω τι έκανε τελικά) το 10% για το μαθηματικό τμήμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lilla My]

Ας πω κι εγώ την ιστορία μου. Δεν επηρεάστηκα από τους γονείς μου όσον αφορά τις σπουδές μου. Μόνη μου επέλεξα το αντικείμενο σπουδών μου, αλλά κατάλαβα μετά το πρώτο έτος, ότι δεν είναι για μένα αυτή η σχολή κι αυτό το επάγγελμα. Συνέχισα όμως τις σπουδές μου, γιατί δεν ήξερα 'τι θα ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω'. Όταν πια μου είχε μείνει μόνο η πτυχιακή και 2-3 μαθήματα, καταστάλαξα, αλλά θα ήταν χαζό να είχα σταματήσει εκεί τις σπουδές μου, εφόσον το γάιδαρο τον είχα φάει, η ουρά έμενε. Anyway, πήρα το πτυχίο μου τον Νοέμβρη και τώρα έχω μόνιμη δουλειά κοντά στο σπίτι μου, με μισθό 2400 €/mo. Το σκεπτικό του μπαμπά μου ήταν: "Ούτε στον παπά μην το πεις", αλλά αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι είμαι 8 ώρες τη μέρα στη δουλειά κι όταν γυρνάω σπίτι, πιάνω το χόμπυ μου, την εύρεση εργασίας, και είμαι ένα σχετικά δυστυχισμένο πτώμα μετά. How pathetic. Οπότε η συμβουλή μου είναι: ειδικά εάν ξέρετε τι θέλετε να κάνετε στη ζωή σας, δεν έχει νόημα να φάτε πρώτα 4-5-6 χρόνια σε μια άλλη σχολή. Κι όταν δε σου αρέσει το αντικείμενο σπουδών σου, πολύ πιθανό να κάνεις πιο πολλά χρόνια να τελειώσεις τη σχολή σου, όπως έγινε και με μένα (τα 3 χρόνια τα έκανα 5,5 ).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[aergos]

Με ποια δουλειά πλέον στην Ελλάδα θα βγάλεις κάτι παραπάνω από ψίχουλα;

Αν και λίγο-πολύ όλοι έχουν επηρρεαστεί από την κρίση, αυτή η μιδενιστική αντίληψη ότι λόγω κρίσης όλοι βρίσκονται στα ίδια χάλια δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα

Αλλά πως ξέρουν πως θα είναι η αγορά εργασίας σε 6-7 χρόνια ή και περισσότερα;Είμαι της άποψης πως αν αγαπάς αυτό που κάνεις,προσπαθείς και ψάχνεσαι ΣΙΓΟΥΡΑ θα τα καταφέρεις.

Εδώ έχεις δίκιο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[damn]

Γεια σας και εγω αντιμετωπιζω προβλημαΣε περιπτωση που δεν περασω ceid πατρας η ιωαννινων σκεφτομαι για μηχανΐκων και πλ ηρφοριακων συστηματων στην σαμο.Αλλα οι γονεις μου λενε οτι ειναι μακρια αν περναω στη σαμο και οτι θα πρεπει να διαλεξω αλλη σχολη πουνειναι κοντα.Τι να κανω πειτε μου και εσεις τι προτεινετε;Και λενε ολτι καλυτερα θα ηταν ημμυ εσεις τι λετε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Propofol]

Οι γονείς μου δεν συμφωνούν καθόλου με την ιδέα να σπουδάζω φιλολογία και έχουμε κάνει άπειρους καβγάδες πάνω σε αυτό το θέμα και φαντάζομαι όταν έρθει η ώρα να διαλέξω κατεύθυνση/σχολές οι φασαρίες θα μεγαλώσουν σε υπερβολικό βαθμό.Εννοείται πως οι γονείς πρέπει να συμβουλεύουν τα παιδιά τους αλλά μέχρι ένα σημείο,δηλαδή να μην επεμβαίνουν τοοσο στο επάγγελμα που θέλουν να κάνουν επειδή αυτό το επάγγελμα δεν θα το ασκούν οι ίδιοι,τόσο απλά.

Καθημερινά ακούω πως ως φιλόλογος/δημοσιογράφος(η 2η επιλογή μου)δουλειά δεν θα βρω πουθενά και αν βρω θα ζω με ψίχουλα.Με ποια δουλειά πλέον στην Ελλάδα θα βγάλεις κάτι παραπάνω από ψίχουλα;Αλλά πως ξέρουν πως θα είναι η αγορά εργασίας σε 6-7 χρόνια ή και περισσότερα;Είμαι της άποψης πως αν αγαπάς αυτό που κάνεις,προσπαθείς και ψάχνεσαι ΣΙΓΟΥΡΑ θα τα καταφέρεις.

ΤΙ θέλουν να σπουδάσεις οι γονείς σου;

αφόλυ εκφέρουν την άποψη τους για ένα θέμα θα πρέπει να έχουν και απάντηση ως προς τι θέλεις να σπουδάσεις. Εφόσον θέλεις να κάνει κάτι με σκοπό να συνεχίσει μια οικογενειακή επιχείρηση πρέπει να σκεφτείς καλά αν είναι η φιλολογία είναι αυτό που πραγματικά θέλεις στην ζωή σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

ΤΙ θέλουν να σπουδάσεις οι γονείς σου;

αφόλυ εκφέρουν την άποψη τους για ένα θέμα θα πρέπει να έχουν και απάντηση ως προς τι θέλεις να σπουδάσεις. Εφόσον θέλεις να κάνει κάτι με σκοπό να συνεχίσει μια οικογενειακή επιχείρηση πρέπει να σκεφτείς καλά αν είναι η φιλολογία είναι αυτό που πραγματικά θέλεις στην ζωή σου.

Μιλησε καπου για οικογειακη επιχηρηση;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Έκανα σχετική συζήτηση με τους γονείς μου όταν τελείωσα την Α λυκείου. Ο πατέρας μου (είναι οικονομολόγος) μου συνέστησε να ασχοληθώ με τα Οικονομικά, ενώ η μητέρα μου (είναι γιατρός) μου πρότεινε Ιατρική. Τους είπα ότι έχω ήδη αποφασίσει να σπουδάσω Φυσική. Μου είπαν και οι δύο ότι θα σεβαστούν την επιλογή μου, δεν μου έκαναν ξανά σχετική συζήτηση και με στήριξαν σ' αυτό που διάλεξα. Τους ευχαριστώ.

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[transient]

Πρέπει να ακούσετε αυτό που θα σας προτείνουν οι γονείς σας.
Είστε ανήλικοι ακόμα και δεν ξέρετε τι πραγματικά είναι καλό για σας.
Αντίθετα, πρέπει να κάνετε αυτό που θα σας πουν οι γονείς σας, γιατί αυτοί, με μοναδικό κίνητρο την αγάπη, και ως ώριμοι, έχουν ήδη κάνει τη σωστή επιλογή για σας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

Πρέπει να ακούσετε αυτό που θα σας προτείνουν οι γονείς σας.
Είστε ανήλικοι ακόμα και δεν ξέρετε τι πραγματικά είναι καλό για σας.
Αντίθετα, πρέπει να κάνετε αυτό που θα σας πουν οι γονείς σας, γιατί αυτοί, με μοναδικό κίνητρο την αγάπη, και ως ώριμοι, έχουν ήδη κάνει τη σωστή επιλογή για σας.

Δηλαδη αν ο μπαμπας μου θελει να με δει στην Nasa πρεπει να το κανω ε; Επειδη ειμαι ανηλικη και δεν ειμαι ωριμη... Gute Idee! Spize!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nadiawow]

Γεια σας και από μένα. Εγώ αντιμετωπίζω ένα παρόμοιο πρόβλημα. Έχω περάσει σε φιλολογική σχολή στην επαρχία αλλά δεν ήταν αυτό ακριβώς που θα ήθελα. Εκτός του ότι ονειρευόμουν φοιτητική ζωή στην Αθήνα, εγώ θέλω να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία και το σινεμά παρά με τη φιλολογία. Η φιλολογία δεν υπήρξε επιλογή μου αλλά έτυχε λόγω των μορίων μου στις Πανελλήνιες. Ακόμη, τόσο οι γονείς μου όσο και τα φροντιστήρια όλη την περσινή χρονιά με ζάλιζαν λέγοντάς μου πως τα ΜΜΕ Παντείου δεν έχουν καμιά βαρύτητα σαν πτυχίο με αποτέλεσμα να με πιέσουν να μη δώσω αγγλικά και να μη τα δηλώσω στο μηχανογραφικό αλλά όσο περνάει ο καιρός βλέπω ότι η αγάπη μου για τη δημοσιογραφία εξακολουθεί να υπάρχει. Αν είχα περάσει τουλάχιστον σε κάποιο πανεπιστήμιο στην Αθήνα θα είχα την επιλογή να πηγαίνω ταυτόχρονα σε κάποια ιδιωτική σχολή. Στη φιλολογία δυσκολεύομαι κιόλας μιας και δεν τα καταφέρνω καθόλου με τα αρχαία που είναι το πιο σημαντικό κομμάτι της ύλης μας. Οι γονείς μου δεν γουστάρουν να ασχοληθώ με τα ΜΜΕ αλλά εγώ πλέον ξέρω ότι αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου. Έχω μιλήσει για αυτό το θέμα μαζί τους άπειρες φορές και σε όλους τους τόνους αλλά τώρα πλέον δεν ξέρω τι να κάνω.

δεν μπορεις να ξαναδωσεις και να περασεις εκει που θες;;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[transient]

Gute Idee! Spize!

Το χεις ξανακάνει και σε άλλο ποστ. Δεν έχω κανέναν προσωπικό θέμα μαζί σου, ούτε με τα γερμανικά, ούτε θέλω να σου επιτεθώ. Αλλά γίνεται ,σε παρακαλώ, σε ένα φόρουμ όπου όλοι μιλάμε Ελληνικά για να συννενοούμαστε, να κατευνάσεις τις προσωπικές σου επιθυμίες για να μας βοηθήσεις να σε καταλάβουμε;

Δηλαδη αν ο μπαμπας μου θελει να με δει στην Nasa πρεπει να το κανω ε; Επειδη ειμαι ανηλικη και δεν ειμαι ωριμη...

Δεν μου λες όμως γιατί αυτό που υποστηρίζω είναι λάθος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.