Άποψη για την σχολή σας

Kirdou · 22-01-13

Ενδιαφέρεσαι και εσύ να γίνεις μηχανικός αυτοκινήτων;Εχει λίγο....μουτζούρα να ξέρεις.Επίσης πρέπει να κοροιδεύεις τον κόσμο στα συνεργεία

nPb · 22 Ιανουαρίου 2013

το μάθημα «Δυναμική του Καρμπυρατέρ» είναι πολύ δύσκολο..

Αρχική Δημοσίευση από Θεμιστοπόλος:
cha0s, nPb,

Εξηγήστε μας πού ακριβώς διαφωνείτε με το παρατεθέν κείμενο.

α). στην χώρα μας, έχουμε μπλέξει την επιστήμη με τη βούρτσα
β). στην χώρα μας, έχουμε μπλέξει την επιστήμη με τα χρήματα
γ). η κινητήριος δύναμη για να πετύχεις επαγγελματικά (και να ανέβεις) είναι να γουστάρεις αυτό που κάνεις όσο δύσκολο περιβάλλον εργασίας (με την ευρεία έννοια) και αν έχει, διότι αν κοιτάξεις δίπλα σου πάσχουμε από καταθλιπτικούς της εργασίας και φυσικά,
δ). σε όλον τον κόσμο όλοι ξεκινάνε με χαμηλό μισθό, χαμηλή θέση και λίγες ευθύνες είτε πρόκειται για τον χώρο της βιομηχανίας, του εμπορίου, των υπηρεσιών (ιδιωτικών αφού δημόσιο με την Ελληνική έννοια της σοβιετικής μαφίας, δεν υπάρχει) και του ακαδημαϊκού χώρου

Greek Army · 22-01-13

Χρήστο πώς είναι η ΣΣΑΣ;Συγγνώμη για το θάρρος αλλά μιας και είσαι σε αυτή την σχολή σκέφτηκα να σε ρωτήσω γιατί ενδιαφέρομαι πάρα πολύ!Συγκεκριμένα για το τμήμα της ψυχολογίας.Σε ευχαριστώ για κάθε απάντηση!!

cha0s · 22-01-13

Λοιπόν, η σχολή μου είναι τέλεια, έχει φοβερούς καθηγητές, τα συγγράμματα είναι απίστευτα, το αμφιθέατρο πεντακάθαρο, το επίπεδο των φοιτητών είναι μεγάλο και γινεται τέλειο μάθημα. Με το που τελειώνεις, σε περιμένουν 200 φροντιστήρια να δουλέψεις και 40 εταιρίες για θέση διευθυντή.

Rempeskes · 22-01-13

Αρχική Δημοσίευση από cha0s:
Λοιπόν, η σχολή μου είναι τέλεια, έχει φοβερούς καθηγητές, τα συγγράμματα είναι απίστευτα, το αμφιθέατρο πεντακάθαρο, το επίπεδο των φοιτητών είναι μεγάλο και γινεται τέλειο μάθημα. Με το που τελειώνεις, σε περιμένουν 200 φροντιστήρια να δουλέψεις και 40 εταιρίες για θέση διευθυντή.

και εσυ ημμυ???

nPb · 22-01-13

Αρχική Δημοσίευση από Rempeskes:
και εσυ ημμυ???

όλοι ζούνε το...ΗΜΜΥ τους!!

DrHouse · 22-01-13

Αρχική Δημοσίευση από Giorgos Pamak:
Ε όταν θα σου πέσουν τα δόντια από την πείνα, τότε ίσως αναθεωρήσεις. Καλά πλάκα μας κάνεις? Εγώ για να πάω στην δουλειά θέλω 70E βενζίνη μόνο για την δουλειά, το φαγητό που τρώω μέχρι να πάω σπίτι και τους καφέδες άλλα 70 μηνιαία, αν έπαιρνα 340 ευρώ πώς θα επιβίωνα? Ωραία τα παραμυθάκια για ευχαρίστηση ψυχής από την ιδανική εργασία, αλλά αν δεν έχει απολαβές συγνώμη δεν θα πάρω. Όσο για τα φροντιστήρια εμένα μήν μου τα λές γιατί δέν πήγα ποτέ φροντιστήριο, άρα συγνώμη δέν είμαι μέρος και αυτού του Ελληνικού παραλογισμού.

Εγω παλι βλεπω αλλον παραλογισμο στην Ελλαδα.Να θελουν να βολευτουν ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ.Αυτο δεν το εχω ξαναδει.

Δηλαδη,κατσε ρε φιλε,εσυ δηλαδη δεν θες καθολου να προσπαθησεις,για να πραγματοποιησεις αυτο που πραγματικα θες?Πως την ειδες?Ολα ετοιμα?
Δεν χρειαζεται να σου πεσουν τα δοντια απο την πεινα,για να κανεις αυτο που θες.Χρειαζεται να το θες πραγματικα και να φτυσεις αιμα για να πετυχεις.Αλλα ετσι σκατα που ειναι δομημενη η παιδεια στην ελλαδα,σκατα θα βγαζει.

Giorgos Pamak · 22-01-13

Eγω αυτό που ήθελα και θέλω το πραγματοποιώ, αλλά ο φιλόλογος όσο και να προσπαθεί πάνω απο τα 700 ευρώ δέν θα πάει. Είναι τόσο απλό φίλε μου.

Θεμιστοπόλος · 22-01-13

Αρχική Δημοσίευση από Giorgos Pamak:
Eγω αυτό που ήθελα και θέλω το πραγματοποιώ, αλλά ο φιλόλογος όσο και να προσπαθεί πάνω απο τα 700 ευρώ δέν θα πάει. Είναι τόσο απλό φίλε μου.

Mε 20 χρόνια προϋπηρεσία σε σχολεία, τότε ίσως να φτάσει τα 700. Προς το παρόν, αναπληρωτές και ωρομίσθιοι που προσλαμβάνονται στην άλλη άκρη της Ελλάδας, δεν πηγαίνουν να δουλέψουν, γιατί τα χρήματα που τούς δίνουν (~400), δε φτάνουν ούτε για να καλύψουν τα έξοδα του ενοικίου, του ρεύματος και του νερού - πόσω μάλλον της επιβίωσης. Μένουν με τους γονείς τους και ορισμένοι εργάζονται σε φροντιστήρια για το μισθό της Ψωροκώσταινας. Η ίδια κατάσταση, βέβαια, επικρατεί και σε πολλά ακόμη επαγγέλματα. Η μέση εκπαίδευση, όμως, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, τελείωσε, και για το εν λόγω επάγγελμα αυτό έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια, ΞΑΝΑΔΥΣΤΥΧΩΣ.

Είναι πολύ λυπηρό αυτό, γιατί πρόκειται για μια σημαντικότατη επιστήμη, η οποία, όμως, έχει υποτιμηθεί τόσο από το ίδιο το κράτος, όσο και από τους αμέτρητους απόφοιτούς της.

Thetawaves · 22-01-13

Αρχική Δημοσίευση από nPb:
Eντάξει, ΑΣΟΕΕ θα ήθελες βαθιά μέσα σου, όχι ΠΑΜΑΚ..

Γιατί, τι έχει το ΠΑΜΑΚ; Απλά δεν κατάλαβα το σχόλιο σου. Καλύτερο από άποψη ποιότητας το ΑΣΟΕΕ όντας στην πρωτεύουσα αλλά αν εννοείς από άποψη μορίων η διαφορά δεν είναι μεγάλη, πολλοί από εμάς μπορούσαμε να περάσουμε αν θέλαμε.

DrHouse · 22-01-13

Αρχική Δημοσίευση από Giorgos Pamak:
Eγω αυτό που ήθελα και θέλω το πραγματοποιώ, αλλά ο φιλόλογος όσο και να προσπαθεί πάνω απο τα 700 ευρώ δέν θα πάει. Είναι τόσο απλό φίλε μου.

Αρα ας παμε να γινουμε ολοι δικηγοροι,γιατροι και οικονομολογοι.Οι αλλοι,θα μαζευουν τα καπακια απο τους δρομους και θα βοηθανε τα κατσιβελακια στα φαναρια.
Εγω βλεπω οτι υπαρχουν ακομη ατομα που χεζουν πατοκορφα τα ''πολλα λεφτα'',την φημη(ναι,η ελλαδα ειναι η μονη χωρα που υποψηφιοι επιλεγουν σχολη με βαση την <<φημη>> που εχει) και το κυρος.Για δες τους ΠΡΩΤΟΥΣ της καθε σχολης.Σε σχολες των 12000-15000 μοριων,ο πρωτος εχει 18.000-19100.Και σχολες,που ο μεσος ελληναρας τις εχει για ανυπαρκτες,γιατι μην ξεχναμε,οι σχολες του ελληναρα ειναι 3-4.

ΑΥΤΑ τα παιδια θα πετυχουν,και θα πανε μπροστα.Και οχι αυτοι που φοβουνται να μην πειραχτει ο κωλαρακος τους,και αλλαζουν σχολη με την πρωτη ευκαιρια.

Giorgos Pamak · 23-01-13

Άστο δεν καταλαβαινόμαστε.

Kirdou · 23 Ιανουαρίου 2013

Μια ενδιαφέρουσα επιστολή απελπισμένου δικηγόρου....Δυστυχώς τραγική η κατάσταση.

ΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ ΔΙΑ… ΑΣΚΟΥΜΕΝΟΥ

Αν οι ποιητές όλων των εποχών έκαναν κατά την εισαγωγή των ποιημάτων τους επίκληση στη Μούσα, για να τους εμπνεύσει, ώστε να γράψουν επικά και λυρικά ποιήματα αξέχαστα ανά τους αιώνες, το να κάνει κάποιος στην επιστήμη την δική μας επίκληση στη Θέμιδα για να τον φωτίζει, μοιάζει άτοπο. Οχι τόσο λόγω της εξασθένισης των παγανιστικών θρησκειών κατά τη σημερινή εποχή, αλλά κυρίως για τον λόγο ότι ειδικά εμείς οι ασκούμενοι και οι νέοι δικηγόροι, ερχόμαστε καθημερινά, κατά την ενάσκηση των καθηκόντων μας, αντιμέτωποι με « α-θέμιτες » από πολλές απόψεις συμπεριφορές.

Είναι πραγματικά δυσάρεστο το ότι δεν ξέρει κανείς από ποια αφετηρία να ξεκινήσει για να περιγράψει το καθεστώς υπερεκμετάλλευσης που επικρατεί στον κλάδο μας απέναντι στους δικηγόρους «συνεργάτες» και κυρίως απέναντι σε εμάς, τους ασκούμενους και νέους δικηγόρους. Στ’ αλήθεια, τι να πρωτοπιάσει κανείς;
Μήπως τον μισθό μας;
Το ωράριό μας;
Μήπως το είδος της εργασίας μας;
Τις συνθήκες στα Δικαστήρια και τη συμπεριφορά των υπαλλήλων της Γραμματείας απέναντί μας;
Τις μηδαμινές επαγγελματικές ευκαιρίες που μας παρέχονται στα γραφεία που εργαζόμαστε;
Την απειρία των εργοδοτών μας ως προς τη διαχείριση του έμψυχου δυναμικού τους και την βαθύτατα προσβλητική συμπεριφορά τους προς εμάς;

Πρόκειται σε κάθε περίπτωση για ένα μακρύ κουβάρι απαράδεκτων καταστάσεων που μέχρι τώρα λέγονταν ψιθυριστά μεταξύ μας, κάποια στιγμή όμως πρέπει επιτέλους να βγουν στην επιφάνεια και να δημοσιοποιηθούν, ώστε...................
να συζητήσουμε σε συλλογικό επίπεδο εμείς οι ασκούμενοι, οι νέοι δικηγόροι και «οι συνεργάτες» για να βρούμε λύσεις σε προβλήματα που υπήρχαν, υπάρχουν και τώρα διογκώνονται.

Πριν απ’ όλα και πάνω απ’ όλα σε καμία άλλη χώρα στον κόσμο δεν πληρώνεται τόσο χαμηλά η πρακτική άσκηση στη δικηγορία.

Πουθενά αλλού δεν ισχύει το επονείδιστο δόγμα ότι ο ασκούμενος, αν και παρέχει πραγματική, κοπιαστική και πολύωρη εργασία, πρέπει να αμείβεται σε τόσο χαμηλά επίπεδα, χαμηλότερα ακόμη και από αυτά του ανειδίκευτου εργάτη.

Πουθενά αλλού, στον κόσμο ολόκληρο, δεν συμβαίνει να μην λαμβάνεται υπόψη μισθολογικά η απόκτηση του πτυχίου μας. Αν μάλιστα συνυπολογιστεί ότι αρκετά δικηγορικά γραφεία δεν μας πληρώνουν ούτε τα οδοιπορικά, ούτε τα λειτουργικά έξοδά μας (φωτοτυπίες, χαρτόσημα , δηλαδή τα έξοδα των υποθέσεων τους!!!), τα περισσότερα δε γραφεία μάς τα πληρώνουν με χρονοκαθυστέρηση, ωσάν να επρόκειτο για χρηματοκιβώτια, και μάλιστα βρίζοντας, φτάνουμε σε σημείο να μην αρκεί ο μισθός μας, όχι μόνο για να πληρώσουμε ενοίκιο και κοινόχρηστα, αλλά ούτε καν για να πάρουμε τσίχλες.

Ο μισθός πείνας για τον οποίο μιλάμε σε κανέναν ασκούμενο συνάδελφο δεν υπερβαίνει τα 500€ τον μήνα, ενώ στους νέους δικηγόρους κυμαίνεται γύρω στα 700€. Κι όμως κανένας «συνάδελφος» ιδιοκτήτης γραφείου δεν υπολογίζει (για την ακρίβεια εθελοτυφλεί, γιατί δεν τον συμφέρει να κοιτάξει την πραγματικότητα κατάματα) ότι η υπερεργασία μας του δίνει οφέλη σε χρήμα και κόπο που αναλογούν -στη χειρότερη περίπτωση- με το διπλάσιο του μισθού που εισπράττουμε.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, σχεδόν κανένας «συνάδελφος» εργοδότης μας δεν καταβάλει ούτε τμήμα των εισφορών μας στα ταμεία, ούτε κατά τον χρόνο άσκησης, ούτε μετά από αυτήν. Έτσι όπως έχει η κατάσταση, οι περισσότεροι ασκούμενοι είτε παραμένουν ασφαλισμένοι στα Ταμεία των γονιών τους (!!), είτε εργάζονται ανασφάλιστοι στην περίπτωση που δεν είναι σε θέση να καταβάλουν οι ίδιοι την εισφορά τους, με αποτέλεσμα στην περίπτωση αυτή, ο χρόνος άσκησης να μην προσμετράται στον χρόνο εργασίας.

Τα ωράρια είναι τόσο απαράδεκτα εξαντλητικά που δεν μπορεί να τα διανοηθεί ανθρώπινος νους, επειδή ακριβώς υπερβαίνουν κατά πολύ ακόμα και τα ίδια τα όρια του ανεκτού. Δεν υπάρχει ούτε ίχνος ελεύθερου χρόνου ή προσωπικής ζωής. Πολλοί από εμάς δουλεύουν και τα Σαββατοκύριακα (αυτονόητα, δυστυχώς, χωρίς αμοιβή). Δεν θα ήταν μάλιστα υπερβολή να πει κανείς ότι στο μόνο σημείο που εργασιακά διαφέρουμε από τους μαύρους της Αφρικής των περασμένων δεκαετιών είναι στο ότι εμείς υποχρεωτικά, με ντιρεκτίβα των εργοδοτών μας και με δικές μας πάντα δαπάνες, είμαστε καλοντυμένοι (οι μαύροι δεν φορούσαν γραβάτα).

Η μέση ημέρα ενός ασκούμενου ή νέου δικηγόρου ξεκινά γύρω στις 7:30 το πρωί με το άγχος να είναι νωρίς σε οποιοδήποτε από τα δικαστήρια της περιοχής Αθηνών - Πειραιώς και περιχώρων, είτε για να ζητήσει αναβολή, είτε για να κρατήσει την υπόθεση του «συναδέλφου» ιδιοκτήτη του γραφείου που με ευχαρίστηση τη στιγμή εκείνη θα ρουφά τον πρωινό του καφέ παρέα με αγαπημένους φίλους. Πολλές μάλιστα φορές δεν είναι μονάχα μία, αλλά περισσότερες οι προς αναβολή υποθέσεις, αλλά και αυτές που πρέπει να κρατηθούν, οπότε αναγκαζόμαστε με την ψυχή στο στόμα να τρέχουμε σαν τον Βέγγο από ακροατήριο σε ακροατήριο και από όροφο σε όροφο και να τα ακούμε και από πάνω. Η ημέρα συνεχίζεται με σελίδες από εξαιρετικά επείγουσες εξωτερικές εργασίες που πρέπει να γίνουν πάραυτα, ήτοι με καταθέσεις αγωγών και μηνύσεων, παρακολούθηση υποθέσεων που χειριζόμαστε αφανώς, προκατάθεση προτάσεων εικοσαημέρου, φωτοτυπίες με αντίγραφα εκδοθεισών αποφάσεων, προτάσεων και σχετικών αντιδίκου, καθώς και αντίγραφα ποινικής δικογραφίας, αντιμετωπίζοντας πέρα απ’ το πλήθος των εργασιών αυτών και τις ατέλειωτες ουρές στα φωτοτυπικά και στις γραμματείες.. Έπονται κλείσιμο φακέλου, κατάθεση σημειώματος, έχοντας στηθεί επί μισάωρο και περιμένοντας αφενός να μας έρθει με mail το σημείωμα και αφετέρου να μην φύγει ο Πρόεδρος, κατάθεση αιτήσεων για χορήγηση πιστοποιητικών και παραλαβή τους εν είδει courier και τόσα άλλα ακόμα. Καθ’ όλη δε τη διάρκεια της ημέρας το κινητό μας χτυπάει συχνότερα κι από αυτό του Προέδρου των ΗΠΑ, σε σημείο που αναρωτιέται κανείς πώς λειτουργούσαν τα γραφεία πριν μερικά χρόνια που δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα. Μάλλον τους έχουμε καλομάθει.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά αντιμετωπίζουμε επιπλέον και την προκλητική, γεμάτη ραθυμία και σνομπισμό συμπεριφορά υπαλλήλων της Γραμματείας, που μας κοιτούν συχνά με ύφος υποτιμητικό, αν και βρίσκονται εκεί για να μας εξυπηρετήσουν και να μας βοηθούν, οφείλουν δε σε κάθε περίπτωση να μας σέβονται και να μας συμπεριφέρονται κόσμια..

Τέλος, δεν αποτελεί πλέον εξαίρεση τα καθήκοντα μας να επεκτείνονται και σε άλλους «τομείς», όπως μεταξύ άλλων το να πηγαίνει ο ασκούμενος να εμφανίζει τις φωτογραφίες του δικηγόρου του, να παίρνει τα αποτελέσματα των ιατρικών του εξετάσεων, να πηγαίνει στον γιατρό του για να του γράφει φάρμακα, στη λαϊκή αγορά να βοηθά τη γυναίκα του, να παίρνει απ’ το καθαριστήριο τα κοστούμια του και οπωσδήποτε να προμηθεύει το γραφείο με καφέ . Κάτι ήξερε ο Μπαμπινιώτης που στο λεξικό του στο λήμμα «Φιλιππινέζος» συμπεριέλαβε και τους ασκούμενους δικηγόρους ως τρίτη κατά σειρά χρήση της λέξεως. Θα έπρεπε δε παράλληλα με την πρεσβεία των Φιλιππίνων, που έκανε διάβημα στην ελληνική κυβέρνηση μετά την κυκλοφορία του λεξικού και την ταύτιση της λέξεως σε αυτό με τον υπηρέτη, να κάνει και «ο δικός μας» σύλλογος διάβημα στα δικηγορικά γραφεία για τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας που βιώνουμε.

Το ωράριο μας όμως δεν τελειώνει με τις εξωτερικές εργασίες.
Όταν έρχεται το απόγευμα και όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι ετοιμάζονται να επιστρέψουν στα σπίτια τους, αν δεν το έχουν ήδη κάνει, πρέπει εμείς έχοντας σκορπίσει τη μισή μας ημέρα, τουλάχιστον μέχρι τις 3 το μεσημέρι σε εξωτερικές δουλειές, αγγαρείες και εργασίες που στην καλύτερη περίπτωση ελάχιστη σχέση έχουν με το νομικό επάγγελμα, να βρούμε ως δια μαγείας χρόνο και διάθεση για δημιουργική και επιστημονική εργασία και να αισθανθούμε ότι πράγματι προσφέρουμε.. Είναι δε τραγελαφικό ότι ακόμα και τις ελάχιστες ημέρες που τυχόν δεν έχουμε δουλειά το απόγευμα, το σύστημα του γραφείου μάς κρατάει υποχρεωτικά εκεί, για να εκτελέσουμε χρέη γραμματέως ή το ακόμα χειρότερο χρέη γλάστρας , σαν αυτές του Ciao ΑΝΤ1, ούτως ώστε , όταν αργά το βράδυ έρθουν οι εργαζόμενοι το πρωί πελάτες για ραντεβού να βρουν και εμάς εκεί, για να αποκτήσουν την αίσθηση ότι ανελλιπώς, από νωρίς το πρωί ως αργά το βράδυ, σκύβουμε πάνω στις υποθέσεις τους.

Αυτή είναι η συνηθισμένη ημέρα ενός ασκούμενου και νέου δικηγόρου, χωρίς εξαίρεση ακόμη και τις μέρες αποχής του ΔΣΠ, οι οποίες ήταν (τι ειρωνεία!) οι πιο κουραστικές της καριέρας του. Έπρεπε να γυρίζει το σύνολο των δικαστηρίων της Αττικής για να εξακριβώσει την ώρα που ανέβαινε η έδρα αν ματαιώνονται ή αν αναβάλλονται τα ακροατήρια της επίμαχης ημέρας, τη στιγμή που ο «συνάδελφος» ιδιοκτήτης του γραφείου… απείχε και ο συνάδελφος που χειριζόταν τις υπό ματαίωση υποθέσεις έπινε το ουζάκι του στη «Στάνη», περιμένοντας ξέγνοιαστος το σχετικό επιβεβαιωτικό της ματαίωσης τηλεφώνημα.

Κι όμως, παρόλα αυτά μαθαίνουμε, γινόμαστε καλύτεροι μέρα με την ημέρα. Μέσα από προσωπική προσπάθεια και ώρες ψαξίματος σε βιβλία , αρχεία και παλαιά υποδείγματα, καταφέρνουμε να γράφουμε ευάριθμα μεν, πλην όμως αξιοπρεπή δικόγραφα., αν και είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που θα μιλήσουμε εμείς οι ίδιοι προσωπικά με τον πελάτη. Και είναι άδικο να γίνονται τα δικαστήρια κι εμείς, έχοντας κάνει όλη την προετοιμασία, έχοντας ξενυχτήσει μέχρι τις 2 τα ξημερώματα στο γραφείο, έχοντας αρρωστήσει, να μην φαινόμαστε πουθενά, να κερδίζουμε τις πρώτες μας δίκες και να παίρνει τα εύσημα το αφεντικό, το οποίο κατά τις 11:00 το βράδυ έριξε μία ματιά στις εικοσασέλιδες προτάσεις μας και πήγε στο δικαστήριο να παρασταθεί ουσιαστικά δια……. του ασκουμένου του !!!

Και επειδή ακριβώς επι-βιώνουμε και τα καταφέρνουμε στη δουλειά μας, μπορούμε και πρέπει να ψάξουμε συλλογικούς τρόπους για να αλλάξουμε τη νοσηρή αυτή κατάσταση.

Δραματική η κατάσταση στον κλάδο των μηχανικών.Ανεργοι 8 στους 10!!!

https://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=1&artid=128321

Θεμιστοπόλος · 23-01-13

Αρχική Δημοσίευση από Kirdou:
Μια ενδιαφέρουσα επιστολή απελπισμένου δικηγόρου....Δυστυχώς τραγική η κατάσταση.

Ενδιαφέρουσα και ειλικρινής - αισιόδοξη τελικά - προσέγγιση από άνθρωπο που αντικρίζει ιδίοις όμμασι την αδικία στον χώρο. Από όσα διαβάζω, παλεύουν οι ασκούμενοι και γενικά οι σύλλογοι να καθιερώσουν κατώτατο μισθό για τους ασκούμενους, που να ανέρχεται σε ένα ποσό λίγο λιγότερο των 600 ευρώ. Τα δικαστήρια, επίσης, που προσφέρουν 6μηνη άσκηση, κι έτσι καλύπτεται το 1/3 της, προσφέρουν ήδη 600 ευρώ μισθό μηνιαία. Φυσικά, μετά το πέρας της άσκησης, ο μισθός ενός δικηγόρου πλέον, εφόσον βρει γραφείο να εργαστεί, είναι σαφώς υψηλότερος. Ωστόσο, το «κατά πόσο» εξαρτάται από τον τσιφλικά κι άλλους ηχηρούς παράγοντες.

Θα μπορούσες να μάς παραθέσεις την πηγή;

Kirdou · 23-01-13

Η πηγή σημειώθηκε.Σημειωτέον ότι μιλάμε για την προ μνημονίου Ελλάδα...Συμπέρασμα:Και κλάδοι δαφνοστεφανωμένοι με γόητρο και δήθεν υψηλά εισοδήματα επικλήσεις στις μούσες κάνουν.

paterasyp · 23-01-13

Ολοι οι νέοι ελεύθεροι επαγγελματίες στην Ελλάδα πήζουν . Είναι αναμενόμενο , αλλά και λογικό .
Μάλιστα πριν 50 χρόνια οι γιατροί χωρίς ειδικότητα , αλλά και οι ειδικευόμενοι ήταν επισήμως άμισθοι στα νοσοκομεία .
Πάμε τώρα σε ένα νέο ασκούμενο , μηδενικής πείρας . Γιά 1,5 χρόνο πρέπει να βρεί ένα γραφείο που θα περάσει ότι γράφει ο κακώς παραπονούμενος συνδικαλιστάκος , γιατί πλέον ως δικηγόρος ο ίδιος θα κάνει τα ίδια στους νέους ασκούμενους γιατί έχει καταλάβει τι σημαίνει να έχεις γραφείο , τι πάγια έξοδα χρειάζεται και πόσο δύσκολο είναι να βρείς πελάτες . Ετσι θα καταλάβει ότι ο καφές που έπινε το τότε αφεντικό του έχει πληρωθεί πολύ ακριβά και είναι άδικο και ανήθικο να συγκρίνεται μαζί του .

Ας πάμε τώρα στους μηχανικούς που επίσης υποφέρουν αυτήν την εποχή . Εδώ το ελεύθερο επάγγελμα έχει ακόμα περισσότερες δυσκολίες από τους δικηγόρους , που στενοχωρούσαν τον απαίδευτο με την συμπεριφορά των γραμματέων , αφού μέχρι τώρα είχαν πολύ χειρότερες συμπεριφορές από τις πολεοδομίες και λοιπές δημόσιες υπηρεσίες . Εκτός από αυτά το κόστος του γραφείου ενός μηχανικού είναι πολύ πιό ακριβό από του δικηγόρου , αφού χρειάζεται γραφεία, σχεδιαστήρια , ισχυρούς και σύγχρονους υπολογιστές , εκτυπωτές εγγράφων και σχεδίων , ακριβά προγράμματα και πολλά ακόμα .

Οταν λοιπόν ένας ασκούμενος δικηγόρος έρχεται να μάθει την δουλειά , αλλά ακόμη και να γνωρίσει πελάτες , με αυτόν τον τρόπο στήνει γραφείο μετά από 1,5 χρόνο άσκησης και αν είναι καλός , τσιμπάει και πελάτες από το πρώην αφεντικό του .

Οταν ένας νέος μηχανικός , μπαίνει σε ένα γραφείο που έχει ξοδέψει μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ γιά να το στήσει ο ιδιοκτήτης του και αυτός η κάποιος υπάλληλος του κάθεται και τον εκπαιδεύει σε θέματα κρατικών κανονισμών και προγραμμάτων που ο νέος έχει πλήρη μεσάνυχτα , είναι λογικό η αμοιβή να είναι πολύ χαμηλή , αφού κάλλιστα μπορεί ο νέος μόλις εκπαιδευτεί να την κάνει και να στήσει δικό του η συνεταιρικό γραφείο .

Γενικά λοιπόν στην άσκηση στο ελεύθερο επάγγελμα επικρατεί ο κανόνας , ότι δεν υπάρχουν κανόνες και από τα δύο μέρη , αφού ο στόχος του κάθε μέρους είναι να εκμεταλλευτεί της δυνατότητες του άλλου .
Οι μεγαλύτεροι , τον χρόνο και την νεανική ενέργεια του ασκούμενου και οι νέοι τις γνωριμίες και τις υποδομές του μεγαλύτερου .

Ετσι άρθρα σαν του ασκούμενου που το παίζει Μάρθα Βούρτση και ψευτοκλαίει απλά είναι κομματικές μπροσούρες που προσπαθούν να βάλουν κάτι ανόητους σε συνδικαλιστικές πρίζες .

Γιά αυτό είναι καλύτερα να είστε υποψιασμένοι .

nPb · 23 Ιανουαρίου 2013

Ένα άλλο πρόβλημα της Ελληνικής ανώτατης δημόσιας εκπαίδευσης είναι η πλήρης..άγνοια των φοιτητο-πτυχιούχων με θέματα και "κανονισμούς" της αγοράς εργασίας. Υπάρχει μια ψεύτικη εικόνα μεγαλομανίας, αυτή που καλλιεργείται και κατά την διάρκεια συμπλήρωσης του μηχανογραφικού-πάμε στοίχημα. Οι νεοέλληνες (σε ηλικία) πλην φωτεινών εξαιρέσεων, ειδικά όσοι δεν προέρχονται από οικογένειες με κάποιο ελεύθερο επάγγελμα ή αγροτικό επάγγελμα, δεν έχουν σαφή εικόνα της εργασίας και των "κανόνων" που την ρυθμίζουν. Το Ελληνικό Πανεπιστήμιο δεν μαθαίνει κάποιο επάγγελμα. Δεν μαθαίνει την διαδικασία επιβίωσης του πτυχιούχου μέσα στην κοινωνία του ανταγωνισμού ή τον τρόπο άσκησης της επιστήμης ως επάγγελμα στην καθημερινότητα του πτυχιούχου. Το Ελληνικό Πανεπιστήμιο προσεγγίζει αρκετά φιλοσοφικά και "λυκειακά" την έννοια της μάθησης είτε μιλάμε για ιατρική, για πολυτεχνείο, για ιστορία και κάπου εκεί σταματάει ο ρόλος του (κακώς για τις ανάγκες της εποχής μας). Ένα άλλο πρόβλημα, είναι ότι στα Ελληνικά Πανεπιστήμια δεν υπάρχει η δυνατότητα σε όλες τις επιστήμες (ειδικά σε θετικοτεχνολογικές) να δανείζονται μαθήματα επιστημονικής συνάφειας (κυρίως εξειδικευμένα θέματα σε μεγάλα έτη) από γειτονικά Τμήματα του ίδιου Πανεπιστημίου, όπως γίνεται στο εξωτερικό. Άρα, υπάρχει μια «εσωστρέφεια» στην παρεχόμενη επιστημονική γνώση η οποία δεν δίνει διεξόδους και εναλλακτικές στον Έλληνα πτυχιούχο. Κάτι τέτοιο είχε προσπαθήσει η Άννα Διαμαντοπούλου ως Υπουργός, αλλά στο πολωμένο κλίμα της εποχής της, πέρασε στα ψιλά διότι και τα ΜΜΕ συνέβαλαν στην γελοιοποίησή του για "μικροκομματικούς" λόγους. Το συγκεκριμένο θέμα έμεινε στο ράφι της άχρηστης πολυνομίας (λογική η κατάληξη). Από την άλλη, η εργασία είναι τόσο ...ψυχρή διαδικασία που ώρες ώρες εύχεσαι εσύ ο φοιτητής/ πτυχιούχος, καλύτερα να καθόμουν να ξαναδιάβαζα θερμοδυναμική/ ρευστομηχανική βιομηχανικών διεργασιών ή εμπορικό δίκαιο (τυχαία παραδείγματα). Αλλά εργασία σε ποια μορφή; Μισθωτή ή ελεύθερο επάγγελμα; Ελάχιστοι νέοι ξέρουν (ή θέλουν να ξέρουν) τι θέλουν ακριβώς να κάνουν στην μετέπειτα ζωή τους. Το να λέει ο καθένας μας, ότι η τάδε επιστήμη συνοδεύεται με x προοπτικές ή ότι η δείνα επιστήμη είναι μάπα διότι συνοδεύεται από y προοπτικές (όπου y<x) δεν οδηγεί κάπου. Αντιθέτως δείχνει μια κοινωνία αρκετά αποκομμένη από την δημιουργικότητα. Οι λίστες με τις προοπτικές ανά κλάδο, είναι αρκετά υπερβολικές για να είναι αληθινές, στο ολοένα μεταβαλλόμενο εργασιακό περιβάλλον της χώρας μας ή και του εξωτερικού. Εργασία δεν είναι να ασκείται μια τυπική διαδικασία πάνω σε ένα πλαίσιο (π.χ. πολιτικός μηχανικός) αλλά η συνεχώς βελτίωση της γνώσης μέσω της πράξης. Αυτό που στο εξωτερικό όλοι θαυμάζουμε: την εμπορευματοποιημένη τεχνογνωσία η οποία με την σειρά της οδήγησε στην τεχνολογία τους, από την οποία καλώς ή κακώς εξαρτώμαστε με καταναλωτικό σύνδρομο ή το ορίζουν οι ανάγκες της εποχής,..κλπ. Στην χώρα μας, λόγω κακοδομημένου συστήματος διαχείρισης ανθρώπινων / οικονομικοκοινωνικών πόρων, διαφθοράς, ... οδηγούμαστε σε μια στενή αγορά εργασίας με υπερβάλλουσα προσφορά ομοειδών πτυχίων.

metspanos · 02-02-13

Αρχική Δημοσίευση από Giorgos Pamak:
Γιατί να παίρνεις 340 ευρώ σε φροντιστήριο ή 577 συγκεκριμένα σε Δημόσιο σχολείο ως Φιλόλογος είναι για μένα η απόλυτη κοροϊδία. Δέν σου παρουσιάζει ενδιαφέρον όμως η πεποίθηση του συνομιλητή μας πώς υπάρχουν ΠΟΛΛΕΣ ΠΟΡΤΕΣ για την ειδικότητά του? Προφανώς δέν έχει αποφοιτήσει ακόμα ο φιλαράκος μας και δεν ξέρει τι θα βρει.

εχω αποφοιτησει και εχω μπει στην αγορα εργασιας. Εσυ ακομα εισαι σε ενα παραμυθενιο κοσμο. Μαθε λοιπον οτι
1) ολοι οι μισθοι στον ιδιωτικο τομεα κυμαινονται κατα μεσο ορο στα 500-600 ευρω. Τοσα θα παιρνεις κι εσυ, οταν θα δουλευεις σαν οικονομολογος σε καμια τραπεζα ιδιωτικη αν μπεις ή σε καμια επιχειρηση απο οσες εχουν μεινει.
2) οι μισθοι στο δημοσιο ξεκινουν απο 600ο ευρω και φτανουν μεχρι τα 1200 1300 ευρω οσον αφορα τους καθηγητες.
3) αναλογα με τα ιδιαιτερα που κανεις βγαζεις και τα αναλογα χρηματα.
Σε εσενα δηλαδη θα ανοιξουν πιο πολλες πορτες, οταν αποφοιτησεις; Κουνια που σε κουναγε. Ξερεις ποσοι οικονομολογοι βγαινουν απο την Ελλαδα και ποσοι ερχονται απο εξω. Που θα μπειτε ολοι αυτοι;

fockos · 02-02-13

εγώ πάντως δεν υπολογίζω καν το δημόσιο και γενικά να είμαι υπάλληλος το καλύτερο για καποιον ειναι να αρχίσει κάτι δικό του παρά να είναι υπάλληλος (δούλος) κάποιου και να του δίνει 600 ευρώ

venividivici43946 · 02-02-13

Αρχική Δημοσίευση από fockos:
εγώ πάντως δεν υπολογίζω καν το δημόσιο και γενικά να είμαι υπάλληλος το καλύτερο για καποιον ειναι να αρχίσει κάτι δικό του παρά να είναι υπάλληλος (δούλος) κάποιου και να του δίνει 600 ευρώ

Γιατί;

Άποψη για την σχολή σας

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένος

Περιβόητο μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Νεοφερμένος

Διάσημο μέλος

Δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος