Πανελλήνιες και ανταγωνισμός

Ανταγωνίζεστε τους συμμαθητές σας; τους ξεπερνάτε; Χαίρεστε στην αποτυχία τους; σας έχει βοηθήσει ο ανταγωνισμός στο να βελτιωθείτε; Αφήνετε τους συμμαθητές σας να αντιγράφουν απο το γραπτό σας;

Προσωπικά είναι ένα επιπλέον κίνητρο, και δίνει περισσότερο ενδιαφέρον σε αυτή τη χρονιά. Πείτε με άρρωστο αλλα απολαμβάνω να έχω γράψει με διαφορά τον μεγαλύτερο βαθμό. :-P

Σίγουρα δεν χαίρομαι την αποτυχία τους, αλλα μαρέσει να είμαι πρώτος με κάποια διαφορά. Δηλαδή το να πάρουμε όλοι οι 20 με αφήνει σχεδόν αδιάφορο, το να πάρω μόνο εγώ 20, και οι υπόλοιποι <17 έχει ενδιαφέρον :-P

Αφήνω τους συμμαθητές μου να αντιγράφουν, συνήθως Σ-Λ κτλπ, βέβαια δεν απολαμβάνω να τους δείχνω και τα δύσκολα θέματα :-P

εσεις;

Οσο πιο προσγειωμενος εισαι τοσο καλυτερα.


Κοιτα τον εαυτο σου,μην κοιτας τους αλλους.Γιατι παντα υπαρχει καποιος καλυτερος (οχι ενας,πολλοι) και μετα θα προσγειωθεις ατσαλα.

ε καλά τώρα τι απαντήσεις περιμένεις να πάρεις από τις παναγίες του forum. Είμαι ανταγωνιστικός, όχι σε βάρος άλλων ( υποθέτω ).

Χωρις ανταγωνισμο δεν θα χε πλακα..!

Ο ανταγωνισμός κάνει καλό και στο σχολείο, και σε κάθε άθλημα/ασχολία που κάνει ο καθένας. Αν κάποιος νιώθει πως οι ικανότητες του είναι αρκετές δεν πρόκειται ποτέ να βελτιωθεί ( σκατά δηλαδή! ).

Αρχική Δημοσίευση από LENA_VOLOS:

ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ ΔΕΝ ΘΑ ΧΕ ΠΛΑΚΑ..!

Click για ανάπτυξη...

Που ακριβως υπαρχει πλακα για να καταλαβω!
Παιδια αλλο ανταγωνισμος και αλλο συναγωνισμος.Δεν εχουμε κατι να κερδισουμε με το να ειμαστε ανταγωνιστικοι με τους συμαθητες μας.Αντιθετα η καρδια μας γεμιζει κακια και απεχθια.Ειναι μια ταξη η Γ λυκειου στην οποια ολοι πρεπει να προσπαθησουν το καλυτερο για τον εαυτο τους.
συγνωμη που μπλεκομαι στο θεμα χωρις να εχω συμπληρωσει τα 17 αλλα μου φαινεται ανουσιο να υπαρχει ανταγωνισμος

Αρχική Δημοσίευση από Elena Kr:

Που ακριβως υπαρχει πλακα για να καταλαβω!
Παιδια αλλο ανταγωνισμος και αλλο συναγωνισμος.Δεν εχουμε κατι να κερδισουμε με το να ειμαστε ανταγωνιστικοι με τους συμαθητες μας.Αντιθετα η καρδια μας γεμιζει κακια και απεχθια.Ειναι μια ταξη η Γ λυκειου στην οποια ολοι πρεπει να προσπαθησουν το καλυτερο για τον εαυτο τους.
συγνωμη που μπλεκομαι στο θεμα χωρις να εχω συμπληρωσει τα 17 αλλα μου φαινεται ανουσιο να υπαρχει ανταγωνισμος

Click για ανάπτυξη...

Μόνο που σε τέτοιου είδους διαγωνισμούς δεν συναγωνίζεσαι... Η σκληρή πραγματικότητα έχει ως εξής, ή θα περάσεις εσύ ή κάποιος άλλος, το μόνο που μετράει είναι το τι θα γράψεις, ακόμα και αν είσαι η μητέρα τερέζα η αποτυχία του άλλου στο τέλος θα σε ευχαριστήσει διότι γνωρίζεις ότι έχεις περισσότερες πιθανότητες να περάσεις εσύ εκεί που θές.Μακάρι τα πράγματα να μην ήταν έτσι και να περνούσαν όλοι, αλλά απο την στιγμή που αυτό δεν είναι εφικτό δεν μπορεί να γίνει κάτι άλλο.Τώρα όσον αφορά την γενικότερη ανταγωνιστικότητα είναι καλή μέσα σε κάποια όρια, δεν λέμε βέβαια να κυνηγάς τον άλλον για να του βγάλεις το μάτι...

Ο ανταγωνισμός προϋποθέτει ότι οι άλλοι έχουν πιθανότητες απέναντί σου κάτι που σε κάνει συνέχεια να προσπαθείς να τους ξεπερνάς, αλλιώς δεν έχει νόημα να πεις ότι ανταγωνίζεσαι αν ο άλλος είναι στον κόσμο του ξερωγώ. Οπότε υπ' αυτή την έννοια δε χρειάζεται να είμαι/δεν είμαι ανταγωνιστικός, απλά καλύτερος απ' όλους τους άλλους.

Όχι όχι, έλα, σοβαρά να κόψουμε τις μαλακίες. Καθόλου βασικά, να, σε μια κλίμακα ανταγωνισμού απ' το 0 μέχρι το 10 θα 'μουν στο 0. Στο γυμνάσιο ήμουν καθίκι, στο λύκειο πολύ λιγότερο. Τώρα απλά δε με νοιάζει. Η διαφορά τότε με τώρα είναι πολύ απλή. Τότε ήμουν ετεροκαθοριζόμενος, μ' ένοιαζε τι κάνουν οι άλλοι, μ' άρεσαν οι κύκλοι κι ήθελα οπωσδήποτε να 'μαι μέσα, ήταν απαραίτητη η αποδοχή/συμφωνία των γύρω και λοιπά και μπλα. Τώρα όντως, απλά δε με νοιάζει, γενικά μια φάση αφασίας είναι, περίπου στιλ "Τι έκανες? Ααα, διάβασες?/ήπιες?/μέθυσες?/δεν κοιμήθηκες?/κοιμήθηκες?/έφαγες?/insert?? Καλλλόοοοοο" ενώ στην ουσία εντάξει, good for you but now I'm gonna go check my stuff out.

Απλά δεν ξέρω, δε μου βγαίνει να 'μαι ανταγωνιστικός, δεν είναι κάτι που περιορίζω ξερωγώ ή δε θέλω, απλά δεν υπάρχει στο κεφάλι μου ακριβώς επειδή τελικά δε με πολυνοιάζει τι κάνεις/έκανες/λες/θα πεις/θα κάνεις and so on. I mean θα κάτσω να σ' ακούσω, προφανώς, θα μιλήσουμε ξέρεις, θα μου φανούν ενδιαφέροντα (ή και όχι) αυτά που θα μου πεις αλλά μετά απλά δε θα τα θυμάμαι. Κι άρα δεν έχει νόημα να προσπαθώ να ξεπεράσω/μιμηθώ αυτό που δε θα θυμάμαι. Ούτε νόημα να παραδειγματιστώ θα 'χει, ξέρεις, αφού δε θα το θυμάμαι.

To each his own (standards). Έχω τα δικά μου, με την έννοια ότι ξέρω που θέλω να φτάσω τελικά σε οτιδήποτε. Βρες κι εσύ τα δικά σου και μη μπλεκόμαστε, ούτε συ να 'σαι ανταγωνιστικός/-η χρειάζεται ούτε γω. Κανένας δε χρειάζεται ν' ασχοληθεί σε βάθος με τον άλλο, χαλαρά.

Ενταξει ανταγωνιστικη με λες. Δεν χαιρομαι δηλαδη οταν καποιος γραφει χειροτερα απο εμενα. Σε καμια περιπτωση. Απλα χαιρομαι οταν γραφω εγω το μεγαλυτερο με διαφορα απο τους αλλους! Βεβαια, υπαρχουν φορες που πεισμωνω οταν ο αλλος ειναι καλυτερος απο εμενα κ προσπαθω περισσοτερο. Δεν προσπαθω να ριξω τους αλλους για να φανω εγω καλυτερη, προσπαθω ομως περισσοτερο για να ειμαι καλυτερη. Θα ελεγα οτι εχω τον "ευγενη ανταγωνισμο".

Γεια έχω ένα πρόβλημα που μπορεί να μη σχετίζεται άμεσα, αλλά η αφορμή είναι οι πανελλήνιες.
Εγώ γενικά σαν άτομο δεν είμαι ανταγωνιστική, ξέρω αυτά που ξέρω και από εκεί και πέρα δεν το παίζω κάποια γιατί θεωρώ πως είναι βλακεία.
Η επιτυχία στις πανελλήνιες είναι ένας κοινός στόχος μόνο που από εκεί και πέρα διαφοροποιείται το τι επιθυμεί ο καθένας μας.
Έχω λοιπόν ένα συμμαθητή στο φροντ , που είναι (ή τουλάχιστον νιώθω έτσι) πολύ ανταγωνιστικός, και καλά εγώ που διαβάζω τόσο ώστε να τα ξέρω όλα, που ούτε επανάληψη χρειάζομαι , τέτοια φάση. Όταν ρωτάω κάτι τον καθηγητή στο μάθημα πετάγεται να απαντήσει αυτός. Μπορεί να το θεωρήσετε εγωιστικό , άλλα σπάζομαι που απαντάει αυτός, δεν απευθύνομαι στον ίδιο εκείνη την ώρα. Νιώθω πολύ υπό πλέον στο τμήμα , κάθε φορά που φτάνει η μέρα που έχουμε μάθημα είμαι πολύ χάλια και δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω αυτό.
Θα έκανα ιδιαίτερα αλλά σκέφτομαι ότι δεν έμεινε πολύ , καθώς επίσης δε θέλω να επιβαρύνω κι άλλο τους γονείς μου.
Δε μπορώ όμως και αυτό το αίσθημα που μου προκαλεί , την ειρωνεία που νιώθω να αντικατοπτρίζουν τα μάτια του Μπορεί να ώθησα εγώ τον εαυτό μου να νιώθει έτσι, τώρα όμως τι μπορώ να κάνω?

Ανταγωνιστικος δεν ειναι αυτος που το παιζει υπερανω... Ανταγωνιστικος(κατα την αποψη μου) ειναι αυτος που προσπαθει συνεχως να βελτιωνεται ωστε να ξεπερασει τους αλλους(οχι ομως να καυχιεται για αυτο). Αυτο που ειπες οτι οταν ρωτας κατι πεταγεται ενα παιδι και το λεει το χω κανει κ γω(αυθορμητα μου βγηκε), αλλα δεν ειχα σκοπο να δειξω οτι με καλυτερους απο τους αλλους απλα για να βοηθησω(βεβαια δεν το κανω συνεχεια)

Αρχική Δημοσίευση από Σεβαστή-Μαρία:

Γεια έχω ένα πρόβλημα που μπορεί να μη σχετίζεται άμεσα, αλλά η αφορμή είναι οι πανελλήνιες.
Εγώ γενικά σαν άτομο δεν είμαι ανταγωνιστική, ξέρω αυτά που ξέρω και από εκεί και πέρα δεν το παίζω κάποια γιατί θεωρώ πως είναι βλακεία.
Η επιτυχία στις πανελλήνιες είναι ένας κοινός στόχος μόνο που από εκεί και πέρα διαφοροποιείται το τι επιθυμεί ο καθένας μας.
Έχω λοιπόν ένα συμμαθητή στο φροντ , που είναι (ή τουλάχιστον νιώθω έτσι) πολύ ανταγωνιστικός, και καλά εγώ που διαβάζω τόσο ώστε να τα ξέρω όλα, που ούτε επανάληψη χρειάζομαι , τέτοια φάση. Όταν ρωτάω κάτι τον καθηγητή στο μάθημα πετάγεται να απαντήσει αυτός. Μπορεί να το θεωρήσετε εγωιστικό , άλλα σπάζομαι που απαντάει αυτός, δεν απευθύνομαι στον ίδιο εκείνη την ώρα. Νιώθω πολύ υπό πλέον στο τμήμα , κάθε φορά που φτάνει η μέρα που έχουμε μάθημα είμαι πολύ χάλια και δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω αυτό.
Θα έκανα ιδιαίτερα αλλά σκέφτομαι ότι δεν έμεινε πολύ , καθώς επίσης δε θέλω να επιβαρύνω κι άλλο τους γονείς μου.
Δε μπορώ όμως και αυτό το αίσθημα που μου προκαλεί , την ειρωνεία που νιώθω να αντικατοπτρίζουν τα μάτια του Μπορεί να ώθησα εγώ τον εαυτό μου να νιώθει έτσι, τώρα όμως τι μπορώ να κάνω?

Click για ανάπτυξη...

οταν ξαναπεταχτεί πες του "σε ρώτησα ;" (με υφακι ) και αν πει πως γνωριζει τν απαντηση,ηθελε να βοηθησει ή κατι τετοιο ξαναρωτησε το ιδιο!αν συνεχιζει και απανταει πες στο καθηγητη να σου ξαναπει την λυση γιατι ο συμμαθητης σου δεν ηταν αρκετα κατανοητος-μεταδοτικος-σαφης κτλ

Αρχική Δημοσίευση από Σεβαστή-Μαρία:

Γεια έχω ένα πρόβλημα που μπορεί να μη σχετίζεται άμεσα, αλλά η αφορμή είναι οι πανελλήνιες.
Εγώ γενικά σαν άτομο δεν είμαι ανταγωνιστική, ξέρω αυτά που ξέρω και από εκεί και πέρα δεν το παίζω κάποια γιατί θεωρώ πως είναι βλακεία.
Η επιτυχία στις πανελλήνιες είναι ένας κοινός στόχος μόνο που από εκεί και πέρα διαφοροποιείται το τι επιθυμεί ο καθένας μας.
Έχω λοιπόν ένα συμμαθητή στο φροντ , που είναι (ή τουλάχιστον νιώθω έτσι) πολύ ανταγωνιστικός, και καλά εγώ που διαβάζω τόσο ώστε να τα ξέρω όλα, που ούτε επανάληψη χρειάζομαι , τέτοια φάση. Όταν ρωτάω κάτι τον καθηγητή στο μάθημα πετάγεται να απαντήσει αυτός. Μπορεί να το θεωρήσετε εγωιστικό , άλλα σπάζομαι που απαντάει αυτός, δεν απευθύνομαι στον ίδιο εκείνη την ώρα. Νιώθω πολύ υπό πλέον στο τμήμα , κάθε φορά που φτάνει η μέρα που έχουμε μάθημα είμαι πολύ χάλια και δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω αυτό.
Θα έκανα ιδιαίτερα αλλά σκέφτομαι ότι δεν έμεινε πολύ , καθώς επίσης δε θέλω να επιβαρύνω κι άλλο τους γονείς μου.
Δε μπορώ όμως και αυτό το αίσθημα που μου προκαλεί , την ειρωνεία που νιώθω να αντικατοπτρίζουν τα μάτια του Μπορεί να ώθησα εγώ τον εαυτό μου να νιώθει έτσι, τώρα όμως τι μπορώ να κάνω?

Click για ανάπτυξη...

Αυτό που θα σε συμβούλευα εγώ είναι να επικεντρωθείς στον εαυτό σου και στη δική σου βελτίωση αδιαφορώντας για τους υπολοίπους. Μπορεί απλώς, επειδή ξέρει κάποια πράγματα περισσότερα από σε σένα, όλο αυτό να σε αγχώνει και να αντιδράς έτσι... Από την άλλη δεν αποκλείω ότι μπορεί να έχεις απόλυτο δίκιο κ όντως να είναι εριστικός και να το παίζει παντογνώστης. Στις πανελλαδικές, όμως, θα κάνεις την προσπάθειά σου μόνη σου... Αν πάλι βλέπεις ότι δεν μπορείς έτσι, συζήτησέ το με τον καθηγητή σου, ώστε να του πει με ήρεμο τρόπο να μην πετιέται όλη την ώρα αν δεν τον ρωτήσουν κάτι.. Απορώ, όμως, τα υπόλοιπα παιδιά δεν τα ενοχλεί όλη αυτή η κατάσταση;;;

Αρχική Δημοσίευση από Σεβαστή-Μαρία:

Γεια έχω ένα πρόβλημα που μπορεί να μη σχετίζεται άμεσα, αλλά η αφορμή είναι οι πανελλήνιες.
Εγώ γενικά σαν άτομο δεν είμαι ανταγωνιστική, ξέρω αυτά που ξέρω και από εκεί και πέρα δεν το παίζω κάποια γιατί θεωρώ πως είναι βλακεία.
Η επιτυχία στις πανελλήνιες είναι ένας κοινός στόχος μόνο που από εκεί και πέρα διαφοροποιείται το τι επιθυμεί ο καθένας μας.
Έχω λοιπόν ένα συμμαθητή στο φροντ , που είναι (ή τουλάχιστον νιώθω έτσι) πολύ ανταγωνιστικός, και καλά εγώ που διαβάζω τόσο ώστε να τα ξέρω όλα, που ούτε επανάληψη χρειάζομαι , τέτοια φάση. Όταν ρωτάω κάτι τον καθηγητή στο μάθημα πετάγεται να απαντήσει αυτός. Μπορεί να το θεωρήσετε εγωιστικό , άλλα σπάζομαι που απαντάει αυτός, δεν απευθύνομαι στον ίδιο εκείνη την ώρα. Νιώθω πολύ υπό πλέον στο τμήμα , κάθε φορά που φτάνει η μέρα που έχουμε μάθημα είμαι πολύ χάλια και δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω αυτό.
Θα έκανα ιδιαίτερα αλλά σκέφτομαι ότι δεν έμεινε πολύ , καθώς επίσης δε θέλω να επιβαρύνω κι άλλο τους γονείς μου.
Δε μπορώ όμως και αυτό το αίσθημα που μου προκαλεί , την ειρωνεία που νιώθω να αντικατοπτρίζουν τα μάτια του Μπορεί να ώθησα εγώ τον εαυτό μου να νιώθει έτσι, τώρα όμως τι μπορώ να κάνω?

Click για ανάπτυξη...

αντιμετωπίζω και εγώ παρόμοιο θέμα... η κοπέλα νομιζει στην κυριολεξία οτι επειδή θέλει να περάσει ιατρική της ανοίκει ολο το φροντιστήριο και πρέπει όλοι οι καθηγητές να είναι απο πάνω της έτσι ωστε να μην γραφει ποτε κατω απο 19. Σε κάθε μάθημα θα πεταχτει καμια δεκαρία φορές ή θα λέει συνλεχεια ''Να πω? '' με αποτέλεσμα να κόβει τη φορα σε εμας τις υπόλοιπες. Δεν ξερω πόσες ώρες μάθημα έχετε συνολικά μαζί αλλά θα σε συμβουλευα να μιλήσεις σε κάποιον καθηγητή και να ζητήσεις ή να αλλαξεις τμημα ή να κανεις μονη σου αν δεν ειστε μαζι σε ολα τα μαθηματα. Σε κάθε περιπτωση ούτε εσύ ούτε οι συμμαθητες σου πρεπει να τον αφησετε να συνεχισει να το κανει αυτο. Εγω αντιμετωπιζω μεγαλυτερο προβλημα με αυτη στη φυσικη (που ειναι το μαθημα που δυσκολευομαι εγω αλλα εκεινη της αρεσει και ειναι και μπροστα στο σχολειο οποτε παμε με δικους της ρυθμους) και στη χημεια ( επειδη εγω ειμαι καλη εκει οπως και η αλλη κοπελα που κανουμε μαζι ενω εξαιτιας αυτηνης που ενοχλει εχουμε μεινει αποστευτα πισω μια και δεν λεει να τα καταλαβει). Σκοπευω του χρονου να κανω ιδιαιτερα στη φυσικη γιατι με δυσκολευει πιο πολυ απο ολα τα μαθηματα ομως στα υπολοιπα, τουλαχιστον στη χημεια και στη βιολογια που ειναι τα μαθηματα βαρυτητας θα ζητησω να μην ειμαστε στο ιδιο τμημα, αλλιως θα αλλαξω φροντιστηριο. Πανω απο ολα δεν πρεπει να τον αφησεις να σε επηρρεασει. Κοιτα το στοχο σου και φροντισε να μην αφηνεις κενα και αποριες εξαιτιας καποιων ηλιθιων.

Είναι πολύ εκνευριστικό αυτό που γίνεται και δε θέλω τελευταία στιγμή να κάνω τον εαυτό μου να νιώθει κατώτερο.
Αν ήταν αυθορμητισμός θα το καταλάβαινα και θα το συγχωρούσα , σε όλους μας έχει συμβεί να ξέρουμε κάτι και κατά λάθος θα πεταχτούμε, αυτό όμως είναι διαφορετικό.
Νιώθω πως πάντα οι δικές μου απορίες είναι ασήμαντες γιατί κάθε φορά πρέπει να τελειώνουμε γρήγορα για να αρχίσει αυτός τις δικές του. Που εν τέλει αυτός μπορεί να κάτσει και 10 λεπτά παραπάνω ενώ εγώ έχω καπάκι μάθημα .
Όταν γράφουμε διαγωνίσματα με αγχώνει να ακούω "πωω!έχει παγίδα εδώ", "δύσκολα", "προσέξτε στις πράξεις" λες και είναι ο καθηγητής. Μάλιστα στο πρώτο διαγώνισμα φέρθηκε άσχημα σε ένα παιδί κι εγώ στενοχωρήθηκα με αποτέλεσμα να μη γράψω καλά . Ο καθηγητής μας έχει καταλάβει τι γίνεται γιατί εγώ δεν του μιλάω ενώ στα πρώτα μαθήματα ήμουν πιο φιλική, αλλά δε νομίζω να του έχει μιλήσει.
Απλά εκνευρίζομαι , αυτή την ειρωνεία του δε μπορώ να την ανεχτώ.
Μετά όμως λέω, Σέβη υπομονή ! 10 εβδομάδες είναι θα περάσουν και μετά μήτε που θα τον ξαναδείς .
Όταν το σκέφτομαι όμως στενοχωριέμαι, γιατί μπορεί να ξέρω ότι είμαι καλή στο μάθημα , επειδή απλά το λατρεύω ,αλλά γεμίζω αμφιβολίες !

Αρχική Δημοσίευση από Σεβαστή-Μαρία:

Είναι πολύ εκνευριστικό αυτό που γίνεται και δε θέλω τελευταία στιγμή να κάνω τον εαυτό μου να νιώθει κατώτερο.
Αν ήταν αυθορμητισμός θα το καταλάβαινα και θα το συγχωρούσα , σε όλους μας έχει συμβεί να ξέρουμε κάτι και κατά λάθος θα πεταχτούμε, αυτό όμως είναι διαφορετικό.
Νιώθω πως πάντα οι δικές μου απορίες είναι ασήμαντες γιατί κάθε φορά πρέπει να τελειώνουμε γρήγορα για να αρχίσει αυτός τις δικές του. Που εν τέλει αυτός μπορεί να κάτσει και 10 λεπτά παραπάνω ενώ εγώ έχω καπάκι μάθημα .
Όταν γράφουμε διαγωνίσματα με αγχώνει να ακούω "πωω!έχει παγίδα εδώ", "δύσκολα", "προσέξτε στις πράξεις" λες και είναι ο καθηγητής. Μάλιστα στο πρώτο διαγώνισμα φέρθηκε άσχημα σε ένα παιδί κι εγώ στενοχωρήθηκα με αποτέλεσμα να μη γράψω καλά . Ο καθηγητής μας έχει καταλάβει τι γίνεται γιατί εγώ δεν του μιλάω ενώ στα πρώτα μαθήματα ήμουν πιο φιλική, αλλά δε νομίζω να του έχει μιλήσει.
Απλά εκνευρίζομαι , αυτή την ειρωνεία του δε μπορώ να την ανεχτώ.
Μετά όμως λέω, Σέβη υπομονή ! 10 εβδομάδες είναι θα περάσουν και μετά μήτε που θα τον ξαναδείς .
Όταν το σκέφτομαι όμως στενοχωριέμαι, γιατί μπορεί να ξέρω ότι είμαι καλή στο μάθημα , επειδή απλά το λατρεύω ,αλλά γεμίζω αμφιβολίες !

Click για ανάπτυξη...

μιλα στους καθηγητες!!! η μαλλον καλυτερα στειλε τη μαμα σου για να φανει πιο επισημο! δινεις πανελληνιες και δεν εχεις περιθωρια να κανεις τετοιου ειδους υποχωρησεις. οπως πληρωνει αυτος ετσι πληρωνεις και εσυ για να κανεις σωστο, αποδοτικο και ευχαριστο μαθημα. οταν εξαιτιας ενος μ****α αποσυντονιζεσαι πρεπει επιγοντως να κανεις κατι για να αλλαξει η κατασταση. οι συμμαθητες σας δε ενοχλουνται? το να του πειτε ολοι μαζι να σταματησει να ειναι ενοχλητικος δεν παιζει?

Είμαστε 4 άτομα !εγώ αυτός, ένας πολύ καλός του φίλος (που κι αυτόν τον κάνει σκουπίδι μπροστά μας ) και ένας που είναι στα χαμένα .
Άκρη δε βρίσκεις. Άσε που φοβάμαι γιατί δε θέλω να βγω η μυγιάγγιχτη ,η υπερβολική

Αρχική Δημοσίευση από Σεβαστή-Μαρία:

Είμαστε 4 άτομα !εγώ αυτός, ένας πολύ καλός του φίλος (που κι αυτόν τον κάνει σκουπίδι μπροστά μας ) και ένας που είναι στα χαμένα .
Άκρη δε βρίσκεις. Άσε που φοβάμαι γιατί δε θέλω να βγω η μυγιάγγιχτη ,η υπερβολική

Click για ανάπτυξη...

Πίστεψε με δεν θα φανείς ούτε υπερβολική ούτε μυγιάγγιχτη. Αν ο συμμαθητής σου είναι τόσο εκνευριστικός όσο λες, τότε αν το κάνεις θέμα το πιθανότερο είναι ότι οι άλλοι συμμαθητές σου θα το εκτιμήσουν. Κάτι παρόμοιο μου είχε συμβεί και εμένα φέτος και μάλιστα σε μάθημα που μου άρεσε πολύ. Ο τύπος ήταν ότι να'ναι, αφού διόρθωνε μέχρι και τον καθηγητή, και ακόμα κι αν του έδειχνε ο καθηγητής πως έκανε λάθος εκείνος επέμενε! Μια άλλη φορά, είχαμε όλοι απελπιστεί με κάτι πολύ δύσκολες ασκήσεις και καθόταν και μας έλεγε ¨'Μα είναι γελοίες!' με ένα υφος λες και τον βρίσαμε!Επειδή όμως ακριβώς μας εκνεύριζε όλους πλέον του το λέμε ευθέως ότι αισθανόμαστε, και τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα!Οπότε μίλα στους συμμαθητές σου, το πιθανότερο είναι να είναι όσο εκνευρισμένοι όσο εσύ. Δεν έχεις να χάσεις τίποτα!

Αρχική Δημοσίευση από Σεβαστή-Μαρία:

Γεια έχω ένα πρόβλημα που μπορεί να μη σχετίζεται άμεσα, αλλά η αφορμή είναι οι πανελλήνιες.
Εγώ γενικά σαν άτομο δεν είμαι ανταγωνιστική, ξέρω αυτά που ξέρω και από εκεί και πέρα δεν το παίζω κάποια γιατί θεωρώ πως είναι βλακεία.
Η επιτυχία στις πανελλήνιες είναι ένας κοινός στόχος μόνο που από εκεί και πέρα διαφοροποιείται το τι επιθυμεί ο καθένας μας.
Έχω λοιπόν ένα συμμαθητή στο φροντ , που είναι (ή τουλάχιστον νιώθω έτσι) πολύ ανταγωνιστικός, και καλά εγώ που διαβάζω τόσο ώστε να τα ξέρω όλα, που ούτε επανάληψη χρειάζομαι , τέτοια φάση. Όταν ρωτάω κάτι τον καθηγητή στο μάθημα πετάγεται να απαντήσει αυτός. Μπορεί να το θεωρήσετε εγωιστικό , άλλα σπάζομαι που απαντάει αυτός, δεν απευθύνομαι στον ίδιο εκείνη την ώρα. Νιώθω πολύ υπό πλέον στο τμήμα , κάθε φορά που φτάνει η μέρα που έχουμε μάθημα είμαι πολύ χάλια και δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω αυτό.
Θα έκανα ιδιαίτερα αλλά σκέφτομαι ότι δεν έμεινε πολύ , καθώς επίσης δε θέλω να επιβαρύνω κι άλλο τους γονείς μου.
Δε μπορώ όμως και αυτό το αίσθημα που μου προκαλεί , την ειρωνεία που νιώθω να αντικατοπτρίζουν τα μάτια του Μπορεί να ώθησα εγώ τον εαυτό μου να νιώθει έτσι, τώρα όμως τι μπορώ να κάνω?

Click για ανάπτυξη...

Μου έχει τύχει κι εμένα παρόμοια περίπτωση... αν και όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό. Χωρίς να διαφωνώ με όσους σου έχουν απαντήσει, εγώ θα σου έλεγα απλά να κλείσεις τα αυτιά σου. Λίγος χρόνος μένει, προσπάθησε να κάνεις υπομονή. Δεν χρειάζεται δηλαδή να έρθεις σε αντιπαράθεση μαζί του, γιατί και θα εκνευριστείς και το κλίμα στην τάξη θα γίνει ακόμα πιό άσχημο. Οταν ρωτάς κάτι τον καθηγητή και πετάγεται, κάνε ότι δεν άκουσες τίποτα, μην κοιτάξεις καν προς το μέρος του και επανάλαβε την ερώτηση προς τον καθηγητή σαν να μην υπήρξαν τα προηγούμενα δευτερόλεπτα. Πες και στους άλλους να τον αγνοήσουν επίσης. Αν τον γράψετε μία, δύο, τρεις θα συνεχίσει να πετάγεται; (Εννοείται ότι δεν πρέπει να νιώθεις "κατώτερη" επειδή θες να κάνεις μια ερώτηση, δεν το συζητάμε καν!)

Οσο για τα διαγωνίσματα, αν δεν υπάρχει η δυνατότητα να μεταφερθείς σε άλλη αίθουσα ή να γράψεις κάποια άλλη στιγμή, την ώρα που κάνει τα σχόλια, κάντε όλοι μαζί "σσσσσσσ!!!" και πείτε του να μη μιλάει και σας αποσπά. Ετσι όπως το περιγράφεις, φαίνεται για άτομο που και καλός μαθητής να είναι και διαβασμένος, έχει μεγάααλη ανασφάλεια και προσπαθεί να το ξεπεράσει μεγαλόφωνα. Επειδή όμως δεν είναι σε group therapy αλλά σε φροντιστήριο, πείτε του απλά να κάνει ησυχία.

Αν η απαντηση που σου δινει σε βοηθα να κατανοησεις ορισμενα πραγματα που ειναι το κακο; Σταματηστε να παρομοιαζετε τις πανελληνιες με το Champions Leage και να προωθειτε τον πρωταθλητισμο. Στο τελος αυτος που ξερει θα δικαιωθει.