Γερμανικά ή Γαλλικά;

Φροντισε να διαλεξεις οτι σ'αρεσει και τα υπολοιπα θα γινουν!

Γαλλικά κάνε την διαφορά.
Γερμανικά μιλάνε στην Γερμανία και στην Ν. Άφρική.
Γαλλικά μιλάνε στην Γαλλία στον μισό Καναδά και στο Βέλγιο.
Στην Ολλανδία μιλάνε απ'όλα .
Οπότε πάνω κάτω και οι 2 γλώσσες από άποψη διάδοσης είναι το ίδιο.

Τα περισσότερα τεχνικά θέματα είναι στάνταρ στα Γερμανικά. Στα Γαλλικά είναι οικονομικοί όροι και περισσότερο φιλολογικά πράγματα.


Αλλά για να μην το κουράζουμε όποια γώσσα και να πάρεις στο σχολείο δεν πρόκυται να την μάθεις σε ικανοποιητικό βαθμό. Μόνο αν ασχοληθείς εσύ και πες σε κπ φροντηστήριο θα μάθεις την γλώσσα.

1)και σε 16 τουλαχιστον χωρες στην αφρικη το λουξεμβουργο και η ελβετια εχουν γλωσσα τα γαλλικα.2)και επειτα στους ολυμπιακους αγωνες εχει επισημες γλωσσες αγγλικα και γαλλικα


Γαλλικα for ever !!!


3)Ειναι ερωτικη γλωσσα οπως και τα ιταλικα!!!2)Ειναι πιο εκολα στην προφορα γραφαμε εξετασεις και ειμασταν με την δευτερα και γραφανε γερμανικα,γαλλικα ορθογραφια.η καθηγητρια των γερμανικων ελεγε κατι ουγκα τσο τοτε ειχα λυσει και με καταλαβαν οι επιτηρητες και γελουσαν και αυτοι!!!
4)γαλλο δεν θα βρεις να ξερει αγγλικα ποσο μαλλον γερμανικα ενω οι γερμανοι εχουν λιγο το αγγλικο τωρα τι να σου πω

5)αν ακομα επιμενεις εγω εχω μαθει πολλα δεν παω φροντηστηριο και ομως 20 σε ολα ειχα στα γερμανικα δεν ειχαν και τοση πολυ με αποτελεσμα οι 6 πρωτοι του σχολειου να ειναι μονο απο το α4 που καανει μονο γαλλικα

Σου προτεινω γαλλικα!! Πιο CULT γλωσσα σε σχεση με τα γερμανικα(βαρβαρικη γλωσσα

γαλλικαααααααααααααα.τα χα λατρεψει στο γυμνασιο

Προσωπικα προτιμω τα γερμανικα.Βεβαια η ερωτηση σου ειναι ανουσια και δεν χρειαζοταν καν να την κανεις εχεις ξεκινησει γερμανικα ξερεις την γλωσσα σε καποιο επιπεδο και θες να την παρατησεις για να κανεις γαλλικα;Το θεωρω παραλογο.Επισης οι (Γαλλο)πουλες -μονο γυναικες συναντησα εγω.-Το παιζουν πολυ υπερανω με το μαθημα τους πραγμα που δεν μου αρεσει καθολου.Απο καθηγητες μην τους ακους και πολυ την γνωμη τους για το ποια ειναι πιο ευκολη ποια πιο δυσκολη.Ολοι θελουν να βρουν ωρες και να κανουν το μαθημα τους,να βολευτουν,(αν πας σε δημοσιο)λιγοι νοιαζονται πραγματικα για τους μαθητες τους.

Αρχική Δημοσίευση από agiostimotheos:

Γαλλικά κάνε την διαφορά.
Γερμανικά μιλάνε στην Γερμανία και στην Ν. Άφρική.
Γαλλικά μιλάνε στην Γαλλία στον μισό Καναδά και στο Βέλγιο.
Στην Ολλανδία μιλάνε απ'όλα .
Οπότε πάνω κάτω και οι 2 γλώσσες από άποψη διάδοσης είναι το ίδιο.

Τα περισσότερα τεχνικά θέματα είναι στάνταρ στα Γερμανικά. Στα Γαλλικά είναι οικονομικοί όροι και περισσότερο φιλολογικά πράγματα.


Αλλά για να μην το κουράζουμε όποια γώσσα και να πάρεις στο σχολείο δεν πρόκυται να την μάθεις σε ικανοποιητικό βαθμό. Μόνο αν ασχοληθείς εσύ και πες σε κπ φροντηστήριο θα μάθεις την γλώσσα.

Click για ανάπτυξη...

Γαλλικα μιλανε στο μεγαλυτερο μερος της Αφρικής. σκεψου οτι μονο στο Κογκο μιλανε 70,000,000 γαλλικά. Επίσης στη Νοτια Αφρική μιλανε αγγλικα, αφρικανς και ελαχιστα αλλες ευρωπαικες γλωσσες. Επισης μιλανε στον Ειρηνικο (Καληδονια, Ποληνησια) και ειναι κομματια της υπερποντιας Γαλλίας, στην Καραιβικη -Γουαδελουπη, Γουιανα, Αιτη, Γαλλική Γουιανα, στον Ινδικο ωκεανο πχ Ρευνιον, Μαυρικιος, Κομορες, Μαγαδασκαρη και σε πολλα αλλα ακονα μερη.

Απο τεχνικης αποψης τωρα ολοι ξερουνε τα Σιτροεν, Πεζο, Ρενο και μαρκες οπως Σίνγκλερ, Τεφαλ, Μουλινεξ, Ίζι - Κονκορντ, Αιρμπας και τα διαστημόπλοια Αριαν και η λιστα ειναι τεραστια.

^
^
^

Ανέφερα χώρες που υπάρχει λόγος να πάει για επαγγελματική αποκατάσταση, αν δεν σκοπεύει να γίνει γιατρός χωρίς σύνορα η μισθοφόρος τι δουλεία έχει στον Κονγκο και την υπόλοιπη αφρική?

τελικα θα μας πεις τι διαλεξες γιατι τα πατριωτικα μας εχουν αρχισει να παιρνουν στροφες απο ολο το φορουμ για να μην τρωγομαστε κιολας
και παλι αμα τον ρωτησει στην ελλαδα καποιος απο το κονγκο που ειναι το νοσοκομειο και ειναι χτυπημενως και δεν ξερει αγγλικα τι θα πει ουγκα ,τσο και αλλα τετοια γερμανικα και ετσι ακρη δεν θα βγαλει!!!!

αν ηταν για την δουλεια μονο τοτε δεν θα μαθαιναν μονο γαλλικα.θελουν να εργαστουν στην ιαπωνια ιαπωνικα να πανε να μαθουν και οχι αγγλικα αμα το θετεις ετσι!!!και ξερεις υπαρχει και ενα ντουμπαι που ειναι πολυ μπιζνες πολη

ναι αλλά οι ασιάτες μαθαίνουν αγγλικά πως να το κάνουμε δεν πάει αντίστροφα.

Οι κινέζοι δεν ξέρουν καμμία γλώσσα, ελάχιστα ξέρουν αγγλικά. Οι Ιάπωνες αντίθετα ξέρουν καλά αγγλικά και θεωρούν ατού την γνώση γαλλικών και ισπανικών.
Από την αγγλική Wikipedia

Asia

Lebanon

A Lebanese "mille livres" (thousand-pound) bank note


French was the official language in Lebanon, along with Arabic, until 1943, when the country declared independence from France. French is still considered an official language by the Lebanese people and is used on bank notes (along with Arabic) and on official buildings. French is widely used by the Lebanese, especially for administrative purposes, and is taught in many schools as a primary language along with Arabic.
Syria

Like Lebanon, French was official in Syria until 1943. But in contrast to Lebanon, the language is not official, but still spoken by educated group, both elites and middle-class.

Southeast Asia

French is an administrative language in Laos and Cambodia, although its influence has waned in recent years.[41] In colonial Vietnam, the elites spoke French, and many who worked for the French spoke a French creole known as "Tây Bồi" (now extinct). The language was also spoken by the elite in the leased territory Guangzhouwan in southern China.
In Burma, French is gaining popularity amongst university students and the tourism sector, as the country slowly opens up. French is not offered at the basic education level, but the University of Foreign Languages in Yangon offers a B.A. in French, and Alliance Française has active centres in Rangoon and Mandalay. The Francophone community is estimated to number from 25,000 to 50,000+.

India

French has de-jure official status in the Indian Union Territory of Pondicherry, along with the regional languages Tamil, Telugu. Some students of Tamil Nadu opt for French as their second or third language (usually behind English and Tamil).
French is commonly taught as a third language in secondary schools in most cities of Maharashtra, including Mumbai, as part of the preparation for secondary school (X-SSC) and higher secondary school (XII-HSC) certificate examinations. Certain high-profile schools affiliated with the CBSE in the NCR offer French as an option as early as grade 4. In grade 9, students are asked to drop either French or Hindi, which is their native language.

french asia 132 εκατομμύρια https://www.google.gr/search?imgsz=xxlarge&hl=el&q=french+asia&meta=

german asia 65 εκατομμύρια https://www.google.gr/search?imgsz=xxlarge&hl=el&q=german+asia&meta=

Οι γαλλόφωνες- επιχειρήσεις στην Ασία είναι πολύ περισσότερες. Τα αγγλικά είναι δεδομένο ότι είναι πρώτα. Αλλά αν δουλέψεις στην Ιαπωνία πρέπει να ξέρεις ιαπωνικά οπωσδήποτε. Τα αγγλικά και τα γαλλικά είναι απλώς προσόντα!!!!!!

Vietnam : A French-speaking elite
While Vietnamʼs elite speaks French, its civil servants and business community adopted English in 1994, the year of the countryʼs incorporation in ASEAN1. Once the main language, French has now become a second foreign language. Although French is still widely taught, it is being caught up by Mandarin, Japanese and its popularity is waning. 400,000 Vietnamese currently speak French but they represent an essentially aging population. The younger generation of Vietnamese, for its part, is turning to English-language cultures.
Some 100,000 pupils at all levels, i.e. 4.5% of the total, are learning French. At the beginning of the eighties, they were 10 times more. While the importance of French is diminishing in secondary schools, its status is more stable at the level of higher education. In 1992, the Aupelf-Uref2 and the Vietnamese Ministry of Education set up more than 500 bilingual classes, enabling 14,500 young children to learn French. The aim is to arrive, by 2006, at a proportion of 10% of students graduating from secondary school with French as their main language. Doctors, chemists, engineers, senior civil servants, lawyers and journalists all communicate in French. A number of newspapers such as Saigon Eco, Courrier du Vietnam… are published in French and every day Vietnamese TV broadcasts a news bulletin in French. It would seem, then, that while a French-speaking elite is establishing itself, the attitude of the Vietnamese towards French is still conditioned by the French-speaking companies locating in the region.
At the Hanoi Summit, six major French-language projects for cultural cooperation were launched in the Vietnamese capital, including the National Museum of Ethnography, a French and French-language bookshop and a 900 seat cinema dedicated to the screening of French and French-language films in the original version.
1. The Association of South-East Asian Nations was founded in 1967 to promote regional economic cooperation. There are nine member countries: Burma, Brunei, Indonesia, Laos, Malaysia, the Philippines, Singapore, Thailand and Vietnam.
2. Association of universities based partially or entirely on the French language.
Laos : A successful cohabitation?
Between 1975 and 1989, Laos withdrew into seclusion. During those years, French was able to maintain its influence, despite the clear losses in popularity in Cambodia and Vietnam. The resumption of French, Swiss and Canadian cooperation in early 1990 provided a strong boost to the teaching of French at Vientiane (where the French Cultural Centre is located) as well as in the more accessible provinces.
Today, some 240,000 people are learning French (35% of students and pupils) and the setting-up of bilingual classes at the primary level is currently under review (no longer review, but enforced, see Darlyʼs post.) Most of the senior civil servants are French-speaking and the Laotian population remains favorably disposed towards French. While the north of the country is entirely under the influence of Chinese, the centre and south are divided between French and English. French is the language of choice for medicine, law and administration while English predominates in trade and finance
French in Japan : The cultural appeal
In August 1996, Japan played host for the very first time to the World Congress of French Teachers and, although Japan is not a French-speaking country, it is particularly fond of all things French. This attraction to the French culture and language is reflected in the record annual figure of 400 French or French-language cultural events. While the general public in Japan is interested more in the French way of life, it is Franceʼs civilization and culture that appeals to intellectuals disenchanted by the materialism of the « economic miracle ».
As the language of literature and the land of the Rights of Man, French and France also represent a career springboard to Europe and to such industries as fashion, the arts and the hotel and catering trade for the young generations of Japanese. This is reflected in their growing interest in the international departments of French schools of commerce and the fact that some 5,000 Japanese travel to France each year to enroll in language courses.
In Japan itself, which has four Alliances and French Cultural Centres, 279,000 people study French, 90% of them students. 600 of the 1,000 university education establishments, including 13 private universities, provide French language tuition, and the Japanese Society for the French Language and Literature has some 2,000 teachers on its roster. French is therefore a language that is still widely studied, despite the competition from English and the Asian languages. To help boost the spread of French, young teachers are now relying on a restructuring of the French syllabus, with more references to the rest of the French-speaking world, and on the impetus provided by the Tokyo Congress and its slogan « Tracing the future, cultivating the difference ».
Indonesia : A French-language community in its infancy
With 45,000 people learning French at all levels, i.e. only 0.11% of the total population attending school, Indonesia has one of Asiaʼs lowest rates for learning French. This situation is likely to deteriorate even further due to the reform of secondary education which, since 1996, has made learning foreign languages optional in secondary schools. At university level, Indonesia has four French departments and fourteen state or private universities offering French as an option. French is also taught in state schools specializing in tourism and in hotel and catering. As for the Alliances françaises, there are eleven of them and they attract some 1,500 students a year. However, they are up against fierce competition from the four French Cultural Centres (Jakarta, Bandung, Yogyakarta and Surabaya), which have acquired a high profile following their educational and teacher training activities. In 1996, 6,500 students attended courses organized by the CCF.
Cambodia : French rapidly losing ground
Of the 13,000 students enrolled at Phnom Penh universities in 1997, more than half, i.e. 7,000, are learning French. Financed by the Cultural Centre or the Aupelf-Uref, the courses are provided by 25 French-speaking lecturers, whose work also involves handing over the relay to Khmer professors. The secondary level has 200,000 pupils learning French. Up until 1975, French was the first foreign language taught in the kingdom; by the end of the eighties, it had totally disappeared. With the opening, in 1990, of the Alliance française* and the implementation of cooperation ventures with various establishments, the teaching of French was given a new lease on life, even if it is still outpaced by English and Chinese. Each year, several dozen students are sent to France to pursue their studies.
France is also present in the tourist sector, where courses have been set up at Phnom Penh University and at the Royal Administration School, which holds seminars in French. For its part, the Cultural Centre attracts some 6,000 Cambodian students and trainee teachers and is also present at Siemreap, Kompong Cham and Sihanoukville. The French-language media are relatively well established in Phnom Penh, with programmes broadcast on the national TV channel, a daily newspaper Cambodge soir and a monthly magazine Cambodge nouveau. RFI and TV5 are also picked up in Cambodia. Most of the countryʼs elite, in particular lawyers, artists, academics and doctors, speak French.
* The Alliance française became the French Cultural Centre in 1994.
South Korea : Unexpectedly pro-French
Korea is Asiaʼs leading French-speaking country after Vietnam, based on the number of people learning and teaching French. It has six Alliances françaises and one French cultural centre. 320,000 pupils and 22,000 students are currently learning French in Korean schools and universities, making it the second language studied at university level, ahead of German and Japanese and second only to English. However, the overall trend is downward and French departments at universities have lost almost a quarter of their student numbers since the eighties. Moreover, they continue to attract a student population essentially with a literary bias and predominantly female. It confirms once again the image of France as the « country of the arts and the aesthetic », all too often to the detriment of its technical and scientific achievements.
The French-language community in Thailand : an anti-model?
For a long time French monopolized the « market » for the second foreign languages on offer to young Thais (English being the first language and compulsory); today, French is having to compete with Chinese, Japanese. Hence the change in balance: with around 45,000 individuals learning French for a population of 12 millions pupils and students, French is now less present in Thailand than it was in the seventies. Nonetheless, it remains the leading second language taught and benefits from a firm stronghold within Thailandʼs education system: some 300 secondary schools and fifteen private and state-run universities ensure the teaching of French.
In fact, a large number of the countryʼs key figures, decision-makers and researchers are French-speakers, particularly in such fields as law, public administration, the humanities as well as in some unexpected sectors of activity such as the National Space Agency or the General Direc torate for the Post Office and Communications.
This enthusiasm for the French language and culture is due notably to the pro-French attitude of the countryʼs elite, influenced by that of the royal family, and also by the strong cultural image of the French lifestyle, an image of France that is popular among young people. For others, the success of French is due paradoxically to its image as a minority language within a regional complex marked by the predominance of English and the rise in strength of Chinese and Japanese. French and the system of values it evokes seems to constitute a sort of anti-model. For example in the current debates on constitutional reform, French law is clearly perceived as an alternative model to Anglo-Saxon law. A favorable trend to which the growing presence of French companies also contributes, not to mention the after-effects of events that have proved very popular in the country, such as the France 96 Technology Exhibition.
French in Singapore : A promising future
Singaporeʼs multi-ethnic society has four official languages: Malay – the national language -, Mandarin, Tamil and English, the language used in administration, business and education. Unlike the situation with English and what is referred to as a « mother » tongue (specific to the ethnic group), learning a third language is not compulsory for young Singaporeans (there are only one thousand pupils in secondary education). At university level, French is taught at all the establishments on the island. Some 1,000 students have enrolled French as an option at the four « Polytechnics » (equivalent to the University Institutes of Technology or IUT in France) and around 600 at the two universities.
Outside Singaporeʼs education system, there are two institutes worth mentioning. Firstly, United College, a private institute that recruits its pupils from the expatriate community and offers French courses to more than 800 pupils. And, more importantly, the Alliance française, undoubtedly the essential tool for teaching the language of Molière in Singapore. The Alliance offers training courses in all disciplines and attracts around 1,300 pupils to each two-month session. It is now considered a key cultural partner and is regularly contacted by the local authorities in order to participate in events as important as the International Film Festival or the International Arts Festival, which set the standard throughout Asia.
The Asian-European Foundation (ASEF), founded as part of the Euro-Asian Summit of 1996, is run jointly by a Singaporean and a Frenchman. Based in Singapore, this institution will undoubtedly contribute towards establishing French permanently in the region by setting up a political and economic partnership much sought after by both countries.
French in India : A privileged status
The French language owes its presence in India to both a network of Alliances françaises (15 offices) and a solid basis for the language itself in secondary schools, where French is the first foreign language to be studied by pupils. The total number of individuals learning French is around 300,000 for 3,000 teachers. At higher education level, French is compulsory in vocational schools dedicated to tourism and to hotel catering. It is also taught at 40 universities, of which 12 have a department for French studies. These departments are often very dynamic as demonstrated by the decision of the University of Pondicherry to organize a major international colloquium in December, 1998 on the French-language literatures of Africa. The reason why French enjoys a privileged status in India is probably due to the successful decolonization, in the fifties, of the five trading counters which France had owned in India since the 17th century. The best known of these counters is Pondicherry, which Nehru wanted to turn into « an open window on French culture ».
China : Awakening to the French-speaking world
While three million Chinese viewers are said to regularly watch the « Bienvenue en France » programmes broadcast by the central television, French as a language is well and truly absent in China, where it is studied by only 12,000 people, including 500 secondary school pupils. It comes only fifth in the rankings of foreign languages taught and is essentially a university subject. In cooperation with the cultural services of the French embassy, the French departments at Beijing and Canton universities have set up graduate courses with a twin bias in international trade, business, management and tourism, with the subjects taught in both languages. The French-speaking companies present in China are then the natural outlets for graduates of these courses.
The situation of French is better in Hong Kong, where 2,810 pupils learn French at primary school level, 1,930 at secondary level and around 900 at university. While French may be losing ground at the secondary level due to the emergence of Mandarin, there is a strong demand from the university specialties in which foreign languages are linked to company management, accounting and business in general. Finally, the Alliance française in Hong Kong attracts more than 5,000 students each year.

ok

In Burma,

Click για ανάπτυξη...

έχουν χούντα οπότε δεν θα πας εκεί για κάποια χρόνια.

Καλά ο Σαμπμαριν είναι 12 ετών. Ως τότε μπορεί να έχει αλλάξει η κατάσταση στην πρώην Βιρμανία στο Μιαμάρ

παντως τα γαλλικα σαν γλωσσα ειναι 10000000 φορες πιο χρησιμα.λογω της λατινικης ριζας μπορουν να σε βοηθησουν να καταλαβεις ευκολα κ αλλες γλωσσες.εγω π.χ. εκανα γαλλικα και μπορουσα να καταλαβω εκθεση φιλης μου στα ισπανικα!!!!!!
εκτος απο αυτο σε βοηθουν και στα αγγλικα..εγω τωρα κανω proficiency και με βοηθουν πολυ οι λεξεις των γαλλικων...
καλη επιτυχια στο γυμνασιο!!! :no1:

Εγώ γερμανικά διάλεξα και μου φαίνονται πανεύκολα. Δε μπορώ να τα συγκρίνω με τα γαλλικά γιατί δεν έκανα ποτέ. Δε θέλουν διάβασμα, ίσως λίγο την ορθογραφία, γιατί οι κανόνες είναι απλοί και αν προσέχεις 10 λεπτά στην τάξη μετά κάνεις μια απλή επανάληψη.

Εμείς όμως που κάναμε απόπειρα στα γερμανικά και φάγαμε τα μούτρα μας κάτι ξέρουμε.
Και για να δούμε τι λέει και κάποιος που έχει καλό επίπεδο και στις δύο γλώσσες:

Επειδή μου αρέσουν όλες οι γλώσσες αποφάσισα να μάθω και αυτή τη γλώσσα. Όμως οι δυσκολίες ήταν τεράστιες. Πρώτα από όλα τα τρία άρθρα (τρία οριστικά άρθρα που διαφέρουν κατά πολύ από τα ελληνικά). Έπειτα οι αντιστροφές υποκειμένων, ο τονισμός και η ανάγνωση (στα γαλλικά -ευτυχώς- όλα τονίζονται στη λήγουσα), τα αποσπώμενα ρήματα, οι αμέτρητες προθέσεις που συντάσσονται με πτώσεις και οι πτώσεις που επηρεάζονται από το τι determinant προηγείται, τα τρία γένη στα επίθετα με τις συμφωνίες τους σε γένος, αριθμό και πτώση, οι τεράστιες λέξεις (ενώ θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν μια απλή σκέτη πρόθεση), η τρομερά πυκνή και πολλές φορές παράλογη σύνταξη (κάτι που θυμίζει αρχαία ελληνικά, όταν δηλαδή το ρήμα υπό μορφή απαρεμφάτου μπαίνει στο τέλος της πρότασης-- αλλά δεν ισχύει στις δευτερεύουσες προτάσεις όπου -δυστυχώς- συνάμα έχουμε και αντιστροφή υποκειμένου και αν υπάρχει σύνθετος χρόνος το βοηθητικό ρήμα μπαίνει στο τέλος της πρότασης, η αυστηρότητα των δομών, οι πολλές γερμανικές διάλεκτοι που καταστούν ακόμα και την ενδοεπικοινωνία μέσα στη Γερμανία δύσκολη (ανάμεσα δηλαδή στους ίδιους τους Γερμανούς) και πολλά άλλα για τα οποία θα γράψω αργότερα όπως ο σχηματισμός του πληθυντικού, οι αλλαγές του ουσιαστικού στην πτώση όταν υπάρχει πριν αόριστο άρθρο ή επίθετο ή κτητικό επίθετο, η διπλή παθητική φωνή κ.α πολλά. Για μένα τα γερμανικά είναι από τις πιο δύσκολες γλώσσες, ίσως λιγότερο δύσκολη από τις ιδεογραφικές όπως τα κινέζικα και τα γιαπονέζικα, αλλά μ'αρέσουν όπως όλες οι γλώσσες και κάποτε, ακόμα και αν πάρει άλλα 5 χρόνια ελπίζω να τα μάθω καλά. Επίσης εκνευριστικά είναι τα κεφαλαία γράμματα στα ουσιαστικά.
Στη Γερμανία αλλιώς μιλάνε στο Ανόβερο, αλλίως στη Δρέσδη, στο Μόναχο και στη Βαυαρία και αλλιώς στο Μόναχο και στο Βερολίνο. Δυστυχώς ο άκρατος τοπικισμός που τονίζεται ολοένα και περισσότερο με την πάροδο του χρόνου δημιουργεί γλωσσική διαφοροποίηση και δυσχεραίνει την επικοινωνία μεταξύ των ίδιων των Γερμανών.
Στην Ελβετία σε δύο μόνο καντόνια κάνουν στα σχολεία Ηochdeutsch -δυστυχώς- και αυτό καθιστά τη συνεννόηση στα Γερμανικά από πολύ δύσκολη έως και αδύνατη. Μόνο κάποιοι Γερμανοί που κατοικούν στη Νότια Γερμανία μπορούν να συνεννοηθούν με μεγάλη δυσκολία και αφού βέβαια προπονηθούν υποχρεωτικά για τουλάχιστον 6-12 μήνες. Ωστόσο οι ελβετικές γερμανικές διάλεκτοι είναι πιο κοντά στα γερμανικά απ΄ ότι τα ολλανδικά.

αυτο που καποιοι υποστηριζουν οτι τα γερμανικα ειν γλωσσα της τεχνολογιας και οχι της λογοτεχνιας και της φιλοσοφιας,ειν ενας μυθος που επικρατει στην ελλαδα και δεν ευσταθει.Τα γερμανικα ειναι κατεξοχη γλωσσα των θεωρητικων επιστημων!παρα πολλοι φιλοσοφοι των νεωτερων χρονων εγραψαν στα γερμανικα,η γερμανικη γλωσσα ειναι πολυ πλουσια σε φιλολογικες εννοιες,ενω οι τεχνολογικοι της οροι ειναι λιγο πολυ διεθνεις λεξεις.Θα προτεινα να ξεκινουσε αποιος στο γυμνασιο με γαλλικα,ισπανικα ή ιταλικα,γλωσσες που εχουν ευκολοτερη γραμματικη απ τα γερμανικα,γιατι για να κατανοησει καποιος τα γερμανικα,τη γραμματικη και το συντακτικο τους πρεπει ρωτα να γνωριζει καλα τη γραμματικη και τη συνταξη της ελληνικης.Εγω εκανα γαλλικα στο σχολειο και γερμανικα μετα τα 18 και τωρα ειμαι και στις δυο γλωσσες σε επιπεδο Γ2,ομως δεν τις αφησα ποτε αχρησιμοποιητες .τωρα μενω στη γερμανια

Thank you dandan:no1:

Κι εγώ μαζί σας guys!
[[αξεσουάρ]], [[ασανσέρ]] [[βολάν]], [[ντιστριμπυτέρ]], [[μοτέρ]], [[καπό]], [[ταμπλό]], [[παρμπρίζ]], [[κοντέρ]], [[λεβιέ]], [[πορτμπαγκάζ]], [[μπουζί]], [[βολάν]], [[ντεμπραγιάζ]], [[σασμάν]], [[ρεζερβουάρ]], [[συσπανσιόν]], [[σασί]], [[σιλανσιέ]], [[ταξί]], [[τρακτέρ]], [[τρένο]], [[μετρό]]

Ψηφίζω Γερμανικά γιατί μου φαίνονται πιο εύκολα από τα Γαλλικά.