PolGR1509
Τιμώμενο Μέλος
Ο PolGR1509 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 2,307 μηνύματα.
07-12-15
20:32
Δεν ξερω, αλλα υποτιθεται οτι ψαχνεται για καποια διεξοδο για να αποκατασταθει στο κοντινο μελλον επαγγελματικα..δεν ειναι λιγο φειλ να της προτεινεις να παει ψυχολογια; Εκει ειναι χειροτερα τα πραγματα απο οτι στο παιδαγωγικο..Αμα ειναι να δωσει κατατακτηριες για ψυχολογια..ας μεινει εκει που ειναι..εστω και σαν αναπληρωτρια...αν κανω λαθος διορθωστε με αλλα ο ψυχολογος ειναι τερμα περιορισμενος..να βολευτει σε υπηρεσια υπερβολικα δυσκολο..να προσληφθει σε σχολειο δεν το συζηταμε καν...το μονο που μπορει να κανει ειναι να ανοιξει ψυχοθεραπευτηριο (αν ειναι ο σωστος ορος) και να περιμενει καποιον καημενο να ερθει για 20€/ωραΑν σε ξέρει ο καθηγητής τότε γνωμη μου νσ συνεχίσεις εκεί που είσαι και παράλλλα δώσε κατατακτήριες σε τμήμα ψυχολογίας (καθαρόαιμο). Ή παιρνάς στο τμήμα ψυχολογίας και κάνεις παράλληλα μετατπυχιακό στο εκεί τμήμα που θα περάσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PolGR1509
Τιμώμενο Μέλος
Ο PolGR1509 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 2,307 μηνύματα.
07-12-15
19:20
Χαίρετε. Λοιπόν θα σου πω προσωπική μου άποψη. Πρώτα απ'όλα, το να διοριστείς όπως βλέπω δεν αποτελεί επιλογή (σωστά)..κάνεις πολύ καλά που βλέπεις μακριά γιατί δεν μπορείς να ελπίζεις σε κανένα ιδιαίτερο σε παιδάκια μέχρι να βρεις σταθερή δουλειά και όυτε να οργώσεις την Ελλάδα σαν αναπληρώτρια ωρομίσθια. Το μεταπτυχιακό στην Ελλάδα, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Δηλαδή, απ'ότι ακούω, πρέπει να έχεις πολύ καλούς βαθμούς και διασυνδέσεις με καθηγητές..αλλιώς..δεν..! Στο εξωτερικό, σαφώς τα πράγματα είναι καλύτερα, το ίδιο και οι προοπτικές. Το θέμα είναι, εσύ τι θες να κάνεις; Να φύγεις έξω, ή να μείνεις εδώ και να το παλέψεις; Στην περίπτωση που θες να φύγεις, δεν τίθεται θέμα. Ξεκίνα να αναζητάς πληροφορίες κτλ. Σε περίπτωση όμως, που θέλεις να μείνεις εδώ..δύσκολα τα πράγματα. Αν αγαπάς πολύ τη δουλειά σου, τότε δε θα σε πείραζε πιστεύω να μετακινείσαι...αλλά στο μέλλον θα είναι κουραστικό αυτό το πράγμα. Πιστεύω/προτείνω: Σχολές όπως η εργοθεραπεία και η φυσικοθεραπεία έχουν καλή αποκατάσταση..ακόμα και στις μέρες μας. (ξέρω πως τα λεφτά δεν είναι το παν, αλλά μπορείς να είσαι καλύτερα από καλά οικονομικά με δικό σου κέντρο φυσικοθεραπείας/εργοθεραπείας..βέβαια θέλει ρίσκο). Ωστόσο, δεν ξέρω αν σε ενδιαφέρουν τέτοιοι κλάδοι. Γενικά, τα επαγγέλματα υγείας είναι από τα λίγα που έχουν καλή αποκατάσταση και λέγεται ότι θα παραμείνουν έτσι και στο μέλλον. Νοσηλευτική, επίσης, είναι ένας κλάδος που έχει πολλές διεξόδους και ενδιαφέροντα μαθήματα. Αυτά από μένα..καλό κουράγιοΚαλησπέρα παιδιά
είμαι φοιτήτρια στο Παιδαγωγικό Δημοτικής και στο τέλος της χρονιάς θα έχω πάρω το πτυχία μου. Οπότε στο μυαλό μου γυρνά το τι θα κάνω στην πορεία. Από τότε που είχα περάσει στην σχολή σκεφτόμουν να ασχοληθώ με παιδιά με αναπηρίες κι έτσι οι επιλογές που έχω στο μυαλό μου είναι οι εξής:
1) Να συνεχίσω για μεταπτυχιακό ειδικής αγωγής στο πανεπιστήμιο που είμαι ήδη, μιας και συνεργάζομαι με τον καθηγητή που είναι υπεύθυνος στο μεταπτυχιακό και γνωρίζω ότι είναι καλός στον τομέα του.
2) Να κάνω το ίδιο μάστερ στο εξωτερικό (Γερμανία ή Ολλανδία), με την προοπτική δουλειάς εκεί. Απλά εδώ το θέμα είναι ότι τα έξοδα θα ναι σαφώς περισσότερα και το ψάξιμο και τρέξιμο για αιτήσεις κ.τλ.π. πολύ.
3) Να συνεχίσω για 2ο πτυχίο. Αυτό θα μπορούσε να είναι στο Παιδαγωγικό Ειδική αγωγής στο Βόλο, στο ΤΕΙ Εργοθεραπίας ή Λογοθεραπίας, καθώς θα μπορούσα μέσα από τις κατακτήριες να τις τελειώσω σε 3 χρόνια από την μία, κι από την άλλη ίσως να αποκτήσω περισσότερες γνώσεις σχετικά με τις μαθησιακές δυσκολίες και τα άτομα με αναπηρία σε μια 2η σχολή παρά σ ένα μάστερ. Θα ήθελα επίσης να ξέρω αν ως φοιτητής σε 2η σχολή, έχεις δικαίωμα να κάνεις αίτηση σε εστία.
Περιμένω τις απόψεις σας. Ευχαριστώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.