jj!
Τιμώμενο Μέλος
Μπορεί να σου απάντησε και ο Άλεξ, αλλά θα σου απαντήσω κι εγώ ().Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει γιατί η προστακτική αορίστου του αίρω γίνεται άρον (αντιστοιχα και στην μέση αραι) και όχι αιρον; Δηλαδή το ηρα και το ηρξαμην δεν έχουν υπογεγραμμένη επειδή δανείζονται το θέμα από τον συνηρημμενο μέλλοντα; Δεν έχω καταλάβει
Γενικά για τον σχηματισμό των ρημάτων θα έχεις ως κανόνα ότι τα ζεύγη Ενεστώτας-Παρατατικός, Μέλλοντας-Αόριστος, Παρακείμενος-Υπερσυντέλικος έχουν σχεδόν πάντα το ίδιο θέμα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Το αἴρω (ενεστώτας) γίνεται ᾖρον (παρατατικός), το ἀρῶ (μέλλοντας) γίνεται ἦρα (αόριστος) και το ἦρκα (παρακείμενος) γίνεται ἤρκειν (παρατατικός). Όπως βλέπεις, το βασικό θέμα του ρήματος είναι το αρ- και το αρj- (=αιρ-). Η οριστική των ιστορικών χρόνων παίρνει μόνο χρονική και όχι συλλαβική αύξηση, όταν το ρήμα αρχίζει από φωνήεν ή δίφθογγο. Για την αύξηση γενικά μπορείς να ανατρέξεις στην γραμματική σ. 155-158, § 266-269. Εκεί θα δεις ότι το βραχύ α εκτείνεται σε η και η δίφθογγος αι μετατρέπεται σε ῃ. Αν σε μπερδεύει η υπογεγραμμένη, σκέψου ότι είναι απλά ένα ι, το οποίο στις αρχαίες επιγραφές που ήταν κεφαλαιογράμματες προσγραφόταν δίπλα στο φωνήεν (δηλαδή σε αυτή την περίπτωση θα γινόταν ΗΙ). Δηλαδή το αἴρω θα γινόταν κανονικά ἦιρον. Οι αλεξανδρινοί που μετέγραψαν τα αρχαία κείμενα σε μικρογράμματη γραφή φταίνε που έχουμε δασείες, ψιλές, περισπωμένες, βαρείες, οξείες και υπογεγραμμένες
Γενική συμβουλή: Το θέμα του ρήματος το βρίσκουμε από την υποτακτική, η οποία δεν έχει αύξηση
(Και στο κάτω κάτω, ἄρον τὸν κρέβατὸν* σου καὶ περιπάτει )
*τήν Ρωσίδαν
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Ε κι εγώ έκανα λάθος Αντί να αφήσω την οριστική του υποθετικού ίδια, έβαλα ευκτική του πλαγίου λόγουΕυχαριστώ jj! και espeonfan που απαντήσατε!
Πραγματικά δε μου πέρασε απ' το μυαλό ότι πρόκειται για υποθετικό λόγο.
@ jj!
Το ξέρω ότι μετά από αυτά τα ρήματα πρέπει να μετατραπεί σε κατηγορηματική μετοχή, ειδικό απαρέμφατο και ειδική πρόταση. Απλώς εγώ σε αυτήν την πρόταση έκανα λάθος (με την κατηγορηματική μετοχή)!
Τα σωστά:
Οὗτος ᾔσθετο ὅτι ἡ πόλις κατελήφθη ἄν, εἰ ἀγαθοὶ ἦσαν. (ειδική πρόταση)
Οὗτος ᾔσθετο τήν πόλιν καταληφθῆναι ἄν, εἰ ἀγαθοὶ ἦσαν. (ειδικό απαρέμφατο)
Οὗτος ᾔσθετο τὴν πόλιν καταληφθεῖσαν ἄν, εἰ ἀγαθοὶ ἦσαν. (κατηγορηματική μετοχή)
Σε κάθε περίπτωση η έγκλιση της υπόθεσης δεν αλλάζει κατά την τροπή του ευθέος υποθετικού λόγου σε πλάγιο, διότι δηλώνει το αντίθετο του πραγματικού, όπως είπε και ο espeonfan και μας γλίτωσε από τα χειρότερα
Προσοχή!!!!
Σε περίπτωση που έχουμε να μετατρέψουμε τα άλλα είδη υποθετικού λόγου (εκτός του 2ου) σε ευθύ ή πλάγιο λόγο, ακολουθούμε τους κανόνες που ισχύουν για όλες τις δευτερεύουσες προτάσεις.
_______________
Αχ, αυτά τα αρχαία... Κρίνεσαι στη λεπτομέρεια της λεπτομέρειας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jj!
Τιμώμενο Μέλος
ΌχιΠαιδιά καλησπέρα σε όλους!
Εύχομαι καλή μας δύναμη για τις εξετάσεις αλλά και για το καλοκαίρι κ την επόμενη χρονιά!
Ήθελα να σας ρωτήσω, έχετε αρχίσει την ύλη της γ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Αν η απόδοση εξαρτάται από ιστορικό χρόνο, η υπόθεση (με εξαίρεση την υπόθεση του 2ου είδους [σ.σ. μη πραγματικό], η οποία δεν μεταβάλλεται) έχει την μορφή εἰ + ευκτική του πλαγίου λόγου. Τότε το είδος της απόδοσης, το νόημα και η τροπή του εξαρτημένου υποθετικού λόγου σε ανεξάρτητο μας βοηθούν στην αναγνώρισή του.
Βέβαια, στο συντακτικό του λυκείου (Μουμτζάκης), δεν το αναφέρει καν (ούτε στους υποθετικούς, ούτε στον πλάγιο λόγο)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Στο συντακτικό λέει ότι μερικές φορές οι δευτερεύουσες προτάσεις διατηρούν και στον πλάγιο λόγο την απλή οριστική ή την υποτακτική και μετά από ιστορικό χρόνο, όταν ο συγγραφέας τηρεί αντικειμενική στάση σ’ αυτά που διηγείται ή όταν κάτι παρουσιάζεται ως βέβαιο ή ως διαχρονική αλήθεια. Βέβαια, η πρόταση που έγραψες είναι υποθετικός λόγος που δηλώνει το αντίθετο του πραγματικού, οπότε (εκ των πραγμάτων) δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία Λογικά θα είναι λάθος του βοηθήματος.Θα ήθελα αν μπορεί κάποιος να μου λύσει αυτή την απορία. Σε μία άσκηση τροπής ευθύ λόγου σε πλάγιο από ένα βοήθημα, δίνεται η παρακάτω πρόταση:
Ἡ πόλις κατελήφθη ἄν, εἰ ἀγαθοὶ ἦμεν.
Να εξαρτηθεί από τη φράση: «Οὗτος ᾔσθετο...».
Επειδή το ρήμα «αἰσθάνομαι» είναι αισθητικό, το ρήμα της κύριας πρότασης θα τραπεί σε κατηγορηματική μετοχή. Το ρήμα της δευτερεύουσας θα τραπεί σε ευκτική του πλαγίου λόγου, γιατί εξαρτάται από ρήμα ιστορικού χρόνου («ᾔσθετο»). Οπότε μετέτρεψα την πρόταση ως εξής:
[FONT="]Οὗτος ᾔσθετο τὴν πόλιν καταληφθεῖσαν ἄν, εἰ ἀγαθοὶ εἴησαν/εἶεν.
[/FONT]
[FONT="]
[/FONT][FONT="]Η απάντηση που δίνει το βοήθημα όμως είναι αυτή:[/FONT]
[FONT="][FONT="]Οὗτος ᾔσθετο τὴν πόλιν καταληφθεῖσαν ἄν, εἰ ἀγαθοὶ ἦσαν.[/FONT] [/FONT]
Γιατί η έγκλιση (και ο χρόνος) του ρήματος της δευτερεύουσας δεν αλλάζει; Πού κάνω λάθος;
Ευχαριστώ.
bonus:
Μην ξεχνάς ότι όταν έχουμε εξάρτηση από γνωστικά ή αισθητικά ρήματα, ο ευθύς λόγος της κύριας πρότασης μετατρέπεται σε πλάγιο και με τους τρεις τρόπους (ειδική πρόταση, ειδικό απαρέμφατο, κατηγορηματική μετοχή).
Δηλαδή:
Οὗτος ᾔσθετο ὅτι ἡ πόλις κατελήφθη ἄν, εἰ ἀγαθοὶ εἶεν. (ειδική πρόταση) [εδώ έχουμε και εξαρτημένο/πλάγιο υποθετικό λόγο]
Οὗτος ᾔσθετο τήν πόλιν καταληφθῆναι ἄν, εἰ ἀγαθοὶ εἶεν. (ειδικό απαρέμφατο) [πάλι έχουμε εξαρτημένο/πλάγιο υποθετικό λόγο]
Οὗτος ᾔσθετο τὴν πόλιν καταληφθεῖσαν ἄν, εἰ ἀγαθοὶ εἶεν. (κατηγορηματική μετοχή) [πάλι έχουμε εξαρτημένο/πλάγιο υποθετικό λόγο]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Δεν το καταλαβαίνωΕγώ φταίω που καθόμουν και έγραφα όλο το κατεβατό! Αχάριστε!
Μα πώς σκαλώνεις αν καταλαβαίνεις το από πάνω;
Πήρα το παράδειγμα της γενικής υποκειμενικής από το συντακτικό. Αν με ρωτούσες, στην καλύτερη θα σου έλεγα:
εγίγνετο: ρήμα, η νίκη: υποκείμενο, των Αθηναίων: γενική κτητική
Και θα μετέφραζα: "Γρήγορα έγινε η νίκη των Αθηναίων", αντί για "Γρήγορα νίκησαν οι Αθηναίοι".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Αυτό το γράφει και το συντακτικό μαρήΠροσωπικά σιγά μη μάθω απ' έξω ΟΛΑ τα ρήματα. Μετά από λίγο καιρό καταλαβαίνεις ποια είναι. Ασε που μερικές φορές σε βοηθάει και η μετάφραση.
Λοιπόν, σχετικά με την ερώτησή σου, η γενική υποκειμενική και η γενική αντικειμενική φανερώνει το υποκείμενο ή το αντικείμενο αντίστοιχα κάποιας ενέργειας ενός ρηματικού ουσιαστικού. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να τρέψεις το προσδιοριζόμενο ουσιαστικό σε ρήμα και αν η γενική μετατραπεί σε υποκείμενο είναι υποκειμενική. Το ίδιο ισχύει και για την γενική αντικειμενική.
ΥΓ. Γράφω από κινητό γιατί βαριέμαι ελεεινά να ανοίξω το πσ. Ελπίζω να κατάλαβες το ποστ μου.
Στην πράξη κολλάω
Π.χ.: Διά ταχέως η νίκη των Αθηναίων εγίγνετο (υποκειμενική).
Πάντα λέω "νίκησαν τους Αθηναίους" και όχι "οι Αθηναίοι νίκησαν"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Πρέπει να τα μάθω τα άχρηστα τα ρήματα που συντάσσονται με γενικήΑχ έρως...
JJ, παιδί μου, δε γίνεται να μάθεις απ' έξω όοολα τα ρήματα που συντάσσονται με γενική κτλ. Απλά χαλάρωσε και αφέσου στη μαγεία του αγνώστου.
χαχαχα οκ το χεσα! Αλλά σοβαρά μην προσπαθείς να τα μάθεις παπαγαλία.
Ακόμη δεν έχω καταλάβει τη γενική αντικειμενική/υποκειμενική. Πώς σκατά κάνουμε τη μετατροπή;; Τελικά πώς την αποδίδουμε στη μετάφραση;
Το άγνωστο είναι τρέλα, δε λέω... Άλλα όταν είσαι συνεχώς με ένα συντακτικό στο χέρι, κάτι δεν πάει καλά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Αλλά η γενική είναι βάσανο (όχι ότι πηγαίνουν πίσω η δοτική και η αιτιατική)...
Πρέπει να ξέρεις:
- τη γενική ως αντικείμενο
- τα μονόπτωτα ρήματα που συντάσσονται με γενική (aka, "μνήμη, λήθη μπλα μπλα")
- τα δίπτωτα ρήματα που συντάσσονται με γενική και αιτιατική ή γενική και δοτική
- τη γενική κατηγορηματική
- κτητική
- ύλης
- διαιρετική
- ιδιότητας
- αξίας
- καταγωγής
- τη γενική παραθετική
- τη γενική ως ετερόπτωτο ονοματικό προσδιορισμό
- κτητική
- δημιουργού
- διαιρετική
- ύλης
- περιεχομένου
- ιδιότητας
- αξίας/τιμήματος
- αιτίας
- υποκειμενική
- αντικειμενική
- συγκριτική
- τη γενική ως επιρρηματικό προσδιορισμό
- χρόνου
- αιτίας
- αξίας/ποσού
- ποινής/τιμήματος
- τόπου
- σκοπού
- τη γενική ως προσδιορισμό επιρρήματος
- διαιρετική
- αναφοράς
- αξίας
- αντικειμενική
- συγκριτική
- αφετηρίας
- τη γενική ως προσδιορισμό επιφωνήματος
- αιτίας
- τη γενική ως υποκείμενο των μετοχών
Δηλαδή αίσχος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Επειδή η γενική ως πτώση μού κάνει τη ζωή δύσκολη, θέλω να μάθω τι κάνετε εσείς για την αναγνώρισή της ως ονοματικό ετερόπτωτο ή/και επιρρηματικό προσδιορισμό.
Γενικά πείτε κάποια tips and tricks
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Ξέρει κανείς πως κάνουμε πλήρη αναγνώριση ενός υποθετικού λόγου; Δεν έχει ξανατύχει το φαινόμενο από την αρχή της χρονιάς και έχω ξεχάσει πως γίνεται.
Υπόθεση: ...Αυτό το θυμάμαι. Αυτό που δεν θυμάμαι είναι πως κάνω την πλήρη αναγνώριση. Τι ακριβώς πρέπει να γράψω;
Απόδοση: ...
Είδος: ...
--->π.χ. Ἐάν τι ἔχω ἀγαθόν, διδάσκω.
Υπόθεση: ἐάν ἔχω (ἐάν+υποτακτική)
Απόδοση: διδάσκω (οριστική ενεστώτα)
Είδος: Αόριστη επανάληψη στο παρόν ή μέλλον
Ή αν θέλεις με λόγια:
ἐάν τι ἔχω ἀγαθόν: Είναι μία δευτερεύουσα επιρρηματική υποθετική πρόταση, που εισάγεται με τον υποθετικό σύνδεσμο ἐάν και εκφέρεται με υποτακτική. Λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός της προϋπόθεσης στο ρήμα εξάρτησης διδάσκω. Με απόδοση το διδάσκω της κύριας πρότασης σχηματίζεται υποθετικός λόγος που δηλώνει την αόριστη επανάληψη στο παρόν ή μέλλον.
Συνιστώ να αναγνωρίζεις τους υποθετικούς λόγους με τον 1ο τρόπο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Μη μου λέτε πράγματα που ήδη ξέρω Ρώτησα πώς αντιμετωπίζετε οι υπόλοιποι το μάθημα των αρχαίων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Για πείτε, πώς σας φαίνεται το γνωστό των αρχαίων;
Έχετε κάνει κάποιο άγνωστο;
Αν ναι, δυσκολεύεστε;
Πόσο χρόνο αφιερώνετε;
(Θα επιθυμούσα τη συμμετοχή τόσο των μαθητών της Β', όσο και της Γ' τάξης[+των αποφοίτων])
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.