Δαλιδά
Περιβόητο μέλος
Η Cortana αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 5,160 μηνύματα.
30-12-12
20:56
Να αναρτήσω και εγώ το αγαπημένο μου, "Τη Μαρίνα των βράχων"
'Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη
Μα πού γύριζες
Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη
της πέτρας και της θάλασσας
Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους.
Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο
Κι οι κόρες των ματιών σου
πήρανε τη σκυτάλη της χίμαιρας
Ριγώνοντας μ' αφρό τη θύμηση!
Πού είναι η γνώριμη ανηφοριά
του μικρού Σεπτεμβρίου
Στο κοκκινόχωμα όπου έπαιζες
θωρώντας προς τα κάτω
Τους βαθιούς κυαμώνες
των άλλων κοριτσιών
Τις γωνιές όπου οι φίλες σου
άφηναν αγκαλιές τα δυοσμαρίνια
-Μα πού γύριζες
Ολονυχτίς τη σκληρή ρέμβη
της πέτρας και της θάλασσας
Σου 'λεγα να μετράς
μες στο γδυτό νερό
τις φωτεινές του μέρες
Ανάσκελη να χαίρεσαι
την αυγή των πραγμάτων
΄Η πάλι να γυρνάς
κίτρινους κάμπους
Μ' ένα τριφύλλι φως
στο στήθος σου ηρωίδα ιάμβου.
Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη
Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα
Βαθιά μες στο χρυσάφι του καλοκαιριού
Και τ' άρωμα των γυακίνθων
- Μα πού γύριζες
Κατεβαίνοντας προς τους γιαλούς τ
ους κόλπους με τα βότσαλα
Ήταν εκεί ένα κρύο
αρμυρό θαλασσόχορτο
Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο
αίσθημα που μάτωνε
Κι άνοιγες μ' έκπληξη τα χέρια σου
λέγοντας τ' όνομά του
Όπου σελάγιζε ο δικός σου ο αστερίας
'Ακουσε ο λόγος είναι..
των στερνών η φρόνηση
Κι ο χρόνος γλύπτης
των ανθρώπων παράφορος
Κι ο ήλιος στέκεται
από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις
έναν έρωτα
Έχοντας μια πικρή γεύση
τρικυμίας στα χείλη.
Δεν είναι για να λογαριάζεις
γαλανή ως το κόκαλο άλλο καλοκαίρι,
Για ν' αλλάξουνε ρέμα τα ποτάμια
Και να σε πάνε πίσω στη μητέρα τους,
Για να ξαναφιλήσεις άλλες κερασιές
'Η για να πας καβάλα στο μαίστρο.
Στυλωμένη στους βράχους
δίχως χτες και αύριο,
Στους κινδύνους των βράχων
με τη χτενισιά της θύελλας
Θ' αποχαιρετήσεις το αίνιγμά σου.
Μα πού γύριζες
Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη
της πέτρας και της θάλασσας
Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους.
Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο
Κι οι κόρες των ματιών σου
πήρανε τη σκυτάλη της χίμαιρας
Ριγώνοντας μ' αφρό τη θύμηση!
Πού είναι η γνώριμη ανηφοριά
του μικρού Σεπτεμβρίου
Στο κοκκινόχωμα όπου έπαιζες
θωρώντας προς τα κάτω
Τους βαθιούς κυαμώνες
των άλλων κοριτσιών
Τις γωνιές όπου οι φίλες σου
άφηναν αγκαλιές τα δυοσμαρίνια
-Μα πού γύριζες
Ολονυχτίς τη σκληρή ρέμβη
της πέτρας και της θάλασσας
Σου 'λεγα να μετράς
μες στο γδυτό νερό
τις φωτεινές του μέρες
Ανάσκελη να χαίρεσαι
την αυγή των πραγμάτων
΄Η πάλι να γυρνάς
κίτρινους κάμπους
Μ' ένα τριφύλλι φως
στο στήθος σου ηρωίδα ιάμβου.
Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη
Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα
Βαθιά μες στο χρυσάφι του καλοκαιριού
Και τ' άρωμα των γυακίνθων
- Μα πού γύριζες
Κατεβαίνοντας προς τους γιαλούς τ
ους κόλπους με τα βότσαλα
Ήταν εκεί ένα κρύο
αρμυρό θαλασσόχορτο
Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο
αίσθημα που μάτωνε
Κι άνοιγες μ' έκπληξη τα χέρια σου
λέγοντας τ' όνομά του
Όπου σελάγιζε ο δικός σου ο αστερίας
'Ακουσε ο λόγος είναι..
των στερνών η φρόνηση
Κι ο χρόνος γλύπτης
των ανθρώπων παράφορος
Κι ο ήλιος στέκεται
από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις
έναν έρωτα
Έχοντας μια πικρή γεύση
τρικυμίας στα χείλη.
Δεν είναι για να λογαριάζεις
γαλανή ως το κόκαλο άλλο καλοκαίρι,
Για ν' αλλάξουνε ρέμα τα ποτάμια
Και να σε πάνε πίσω στη μητέρα τους,
Για να ξαναφιλήσεις άλλες κερασιές
'Η για να πας καβάλα στο μαίστρο.
Στυλωμένη στους βράχους
δίχως χτες και αύριο,
Στους κινδύνους των βράχων
με τη χτενισιά της θύελλας
Θ' αποχαιρετήσεις το αίνιγμά σου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δαλιδά
Περιβόητο μέλος
Η Cortana αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 5,160 μηνύματα.
23-09-12
21:47
εδικα το οτι το υποστηριζει η tsoufou ειναι φοβερο επιχειρημα...θα ηταν πιο λογικο λογω βιασυνης να κανεις ορθογραφικα λαθη παρα εκφραστικα και στο ανεφερα επειδη μιλησες για τα αποσοιωπητικα που σε ενοχλησαν επειδη τηαν πολλες τελειες
Σε πληροφορώ ναι είναι σοβαρότατο επιχείρημα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δαλιδά
Περιβόητο μέλος
Η Cortana αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 5,160 μηνύματα.
23-09-12
18:41
Νομίζω με κάλυψε ο μεσιέ από πάνω. Και για να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου, σε ποιο λογοτεχνικό ρεύμα θα το τοποθετούσες;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δαλιδά
Περιβόητο μέλος
Η Cortana αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 5,160 μηνύματα.
25-08-12
15:57
Το αγαπημένο μου είναι Η Μαρίνα των βράχων
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δαλιδά
Περιβόητο μέλος
Η Cortana αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 5,160 μηνύματα.
25-08-12
14:47
Εμένα πάλι με άγγιξε πολύ το συγκεκριμένο της Πολυδούρη. Ίσως για κάποιους να ήταν λίγο μελό ίσως να ήταν λίγο περισσότερο ερωτικό, αλλά αν λάβουμε υπόψη την απογοήτευση της γενιάς αυτής, είναι λογικό μια γυναίκα τόσο ευαίσθητη, φτάνοντας στο τέλος της ζωής της και κάνοντας τον απολογισμό της να καταλήγει ότι στο κάτω κάτω τι έμεινε; Ο έρωτας. Τι την έκανε πραγματικά ευτυχισμένη; Ο έρωτας και το πάθος για τον αγαπημένο της. Ίσως να διαγράφεται και στο βάθος η πεποίθηση πως ό,τι και να γίνεται, ο άνθρωπος ολοκληρώνεται μέσα από το πλήθος έντονων συναισθημάτων.
Α και να συμπληρώσω ότι το αγαπημένο μου στοιχείο στο ποίημα αυτό είναι το πόσο ειλικρινής είναι η ίδια. Ποια γυναίκα θα έριχνε τόσο τον εγωισμό της, ώστε να πει στον άλλον Μόνο γιατί μ'αγάπησες γεννήθηκα; Σαν να λέει έγινα αυτό που έγινα χάρη σε σένα. Το τέλος της δεν μου φαίνεται τόσο τραγικό. Η ζωή της ήταν σύντομη αλλά πλήρης.
Αυτή είναι η μαγεία της ποιητικής, το αίνιγμα είναι μια διαφορετική απάντηση για τον καθένα μας.
Γι αυτό δεν υπάρχει καλό ή κακό. Όλα εξαρτώνται αποκλειστικά από την ψυχοσύνθεση του αναγνώστη.
Α και να συμπληρώσω ότι το αγαπημένο μου στοιχείο στο ποίημα αυτό είναι το πόσο ειλικρινής είναι η ίδια. Ποια γυναίκα θα έριχνε τόσο τον εγωισμό της, ώστε να πει στον άλλον Μόνο γιατί μ'αγάπησες γεννήθηκα; Σαν να λέει έγινα αυτό που έγινα χάρη σε σένα. Το τέλος της δεν μου φαίνεται τόσο τραγικό. Η ζωή της ήταν σύντομη αλλά πλήρης.
Αυτή είναι η μαγεία της ποιητικής, το αίνιγμα είναι μια διαφορετική απάντηση για τον καθένα μας.
Γι αυτό δεν υπάρχει καλό ή κακό. Όλα εξαρτώνται αποκλειστικά από την ψυχοσύνθεση του αναγνώστη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δαλιδά
Περιβόητο μέλος
Η Cortana αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 5,160 μηνύματα.
25-08-12
14:28
Θα σας παρακαλούσα, επειδή το θέμα καθαρίστηκε, να μην αναφέρεστε και να μην σχολιάζετε την προσωπική ζωή και τις προτιμήσεις του κάθε λογοτέχνη. Το θέμα αφορά τα έργα και όχι τον βίο. Οι συνομιλίες αυτές θα μεταφέρονται στον κάδο.
Ευχαριστώ
Ευχαριστώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.