qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Στα ελατήρια η D=k είναι σταθερή και ανεξάρτητη της μάζας του ταλαντώμενου σώματος, οπότε σε αυτή την περίπτωση η απάντηση είναι όχι. Αν ο ταλαντωτής δεν είναι ελατήριο, ενδεχομένως η D άρα και η ενέργεια να επηρεάζεται από τη μάζα και να διπαλσιαστεί.λοιπον εχω μια απορια..Οταν λεμε οτι η ολικη ενεργεια της ταλαντωσης ειναι σταθερη(Εολ) και ειναι αναλογη του τετραγωνου του πλατους της ταλαντωσης εννοουμε οτι εξαρταται ΜΟΝΟ απο αυτο; αν για πχ μας λεει η ασκηση οτι η μαζα διπλασιαζεται και δεν αναφερει τιποτα για το πλατος ,τοτε συμφωνα με τον τυπο Ε=1/2DA² ,οπου D=mω² ,θα διπλασιαστει και η Ε ή οχι;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Όντως, καλό είναι να το ξέρεις. Είναι όμως ένα απαιτητικό κομμάτι και κάπως δύσκολο να στο εξηγήσει κάποιος μέσα από ένα forum. Καλύτερα να ζητήσεις βοήθεια από το φροντιστή σου ή να το ψάξεις μέσα από κάποιο βοήθημα/ιστοσελίδα φυσικής.Στο φροντιστήριο μας είπαν ότι είναι καλό να τα ξέρουμε και για παρακάτω κεφάλαια ..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
το φως είναι ηλεκτρομαγνητικό κύμα, που αποτελείται από ακτινοβολίες με διαφορετικές συχνότητες. Όλες διαδίδονται στο κενό με την ίδια ταχύτητα, αυτή που ονομάζουμε ταχύτητα του φωτός στο κενό και είναι περίπου ίση με c=3*10^8 m/s.
Στο νερό όμως κάθε ακτινοβολία διαφορετικής συχνότητας έχει και άλλη ταχύτητα, συνεπώς δεν είναι σωστό να μιλάμε για μια ενιαία ταχύτητα του φωτός στο νερό.
Αν όμως το ηλεκτρομαγνητικό κύμα - φως, που αναφέρεις είναι μονοχρωματικό (δηλαδή έχει μια και μόνη συχνότητα), τότε και μόνο τότε μπορούμε να ταυτίζουμε την ταχύτητα του ηλεκτρομαγνητικού κύματος με την ταχύτητα του φωτός στο νερό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Αφορμή στάθηκαν τα θέματα του ΟΕΦΕ 2011, και συγκεκριμένα το Β1 Ι όπου στις λύσεις δεν αναφέρεται η δύναμη του άξονα ως εξωτερική. Τι λέτε; Παράλειψη θα είναι;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Άρα το L αυξάνεται.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Όμως αν είχαμε π.χ. yM=0,2ημ2π(5t-20), η απομάκρυνση του Μ από τη ΘΙ μετά τη συμβολή θα ήταν πάλι η ίδια δεδομένου ότι το -40π στη δεύτερη και το -20π στην πρώτη "φεύγει", με αποτέλεσμα μέσα στο ημίτονο να παραμένει η ίδια ποσότητα. Για να ήταν ολοκληρωμένη η άσκηση μήπως θα έπρεπε να έλεγε: yM=0,2ημ2π(5t-10) χωρίς να έχουν γίνει αλλαγές μέσα στο ημίτονο ; Πιστεύω να καταλάβατε την ερώτησή μου. Το ίδιο και όταν γίνονται συγκρίσεις στο προηγούμενο κεφάλαιο των κυμάτων.
Και άλλη μια ερώτηση:
Από δύο πηγές αρμονικών κυμάτων οι οποίες βρίσκονται στα σημεία Κ και Λ της επιφάνειας ενός υγρού και ταλαντώνονται με εξίσωση y=Aημωt δημιουργούνται και διαδίδονται στην επιφάνεια του υγρού κύματα με ίδιο μήκος κύματος λ. Ένα σημείο Σ της επιφάνειας του υγρού απέχει από τις 2 πηγές αποστάσεις r1=4λ και r2=3λ. Ποια είναι η φάση της ταλάντωσης του Σ μετά τη συμβολή;
Βρίσκουμε ότι y=2Aσυνπ * ημ(ωt - 7π)=-2Α * ημ(ωt - 7π). Θα πούμε ότι η φάση είναι φ=ωt - 7π, ή φ=ωt - 7π+π=ωt-6π βάζοντας το - μέσα στο ημίτονο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Δφ=π <--> Φβ-Φα=π<-->Φβ=Φα+π
Έστω y=Aημ[2π(t/T-x/λ)] η εξίσωση του κύματος
Υβ=Αημ[2π(t/T-xΑ/λ) + π]=-Αημ[2π(t/T-xΑ/λ)]=-yA
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Το έχεις ψάξει το θέμα; Έχεις καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Τώρα βέβαια που το σκέφτομαι πήραμε ότι 2Α=0,4 επειδή μιλάμε για διαδοχικές στιγμές. Ή όχι;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Ένα υλικό σημείο εκτελεί συνισταμένη ταλάντωση η οποία προκύπτει από τη σύνθεση δύο απλών αρμονικών ταλαντώσεων (1) και (2), οι οποίες εξελίσσονται στην ίδια διεύθυνση και γύρω από την ίδια θέση ισορροπίας, έχουν ίσα πλάτη, μηδενική αρχική φάση και παραπλήσιες συχνότητες f1 και f2 με f1>f2. (....) Η χρονική διάρκεια μεταξύ δύο διαδοχικών στιγμών που οι δύο συνιστώσες ταλαντώσεις είναι συμφασικές ισούται με 1s και τις στιγμές αυτές η απόσταση του υλικού σημείου από τη θέση ισορροπίας του ισούται με 0,4m.
1. Να υπολογίσετε το πλάτος των συνιστωσών ταλαντώσεων.
(.....)
Πίσω στις υποδείξεις διάβασα: Οι ταλαντώσεις είναι συμφασικές κάθε φορά που το πλάτος της ταλάντωσης είναι μέγιστο. Άρα Αmax=2A=0,4 ή Α=0,2m
Tδ=1s
---Τι ακριβώς σημαίνει: Η χρονική διάρκεια μεταξύ δύο διαδοχικών στιγμών που οι δύο συνιστώσες ταλαντώσεις είναι συμφασικές ισούται με 1s; Αφού οι συνιστώσες ταλαντώσεις δεν έχουν την ίδια συχνότητα, δεν είναι συμφασικές και κάθε στιγμή ω1t>ω2t (αν t διάφορο του μηδενός). Δηλαδή κάθε στιγμή έχουν διαφορετική φάση. Πώς γίνεται λοιπόν σε κάποια στιγμή να ισχύει ω1t=ω2t; Η μήπως τότε που θα είναι συμφασικές θα ισχύει ω1t=ω2t+2κπ;
---Πώς προέκυψε ότι οι ταλαντώσεις είναι συμφασικές κάθε φορά που το πλάτος της ταλάντωσης είναι μέγιστο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Είμαι ταλαντώσεις ...κ εχω ελλείψεις τριγωνομετρία προφανώς!!λοιπόν.. 1ερώτημα: εχουμε π.χ ημ(7π/2)...ισούται με ημ(8π/2 - π/2) = ημ(4π - π/2) =ημ( - π/2) = -ημ(π/2) ή με ημ (6π/2+ π/2) = ημ(3π +π/2) = ημ(π/2) ??????? κ γιατί υπάρχει διαφορά στ αποτέλεσμα??
ημ(3π +π/2) = ημ(2π + π + π/2)=ημ(π+π/2)=-ημ(π/2)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Μη ξεχνάς ότι όλα τα στοιχεία του κυκλώματος είναι ιδανικά.
Αυτό σημαίνει ότι για t>o το ρεύμα μετά την αντίσταση δεν έχει κανένα λόγο να περάσει από το πηνίο και τον πυκνωτή, αφού είναι ελέυθερο να περάσει μέσα από τον ιδανικό αγωγό (αυτόν που φέρει και τον διακόπτη) ο οποίος δεν θα του φέρει καμία απολύτως αντίσταση ωμική ή άλλη.
Επίσης το ρεύμα από την εκφόρτιση-φόρτιση του πυκνωτή (ταλάντωση LC) θα περάσει από τον ίδιο αγωγό (με τον διακόπτη) και όχι από τον άλλο που έχει την αντίσταση.
Δεν υπάρχει καμία «αρχή ανεξαρτησίας».
---
Δηλαδή, την άσκηση με το ελατήριο, μπορείς να τη λύσεις τελικά ή θέλεις βοήθεια;
Ευχαριστώ (αν και αργοπορημένα αλλά ήμουν διακοπές).
Την άσκηση με το ελατήριο τελικά την έλυσα.
Το μέγιστο διάστημα είναι
Εργαζόμαστε με τον κύκλο αναφοράς.
Έστω Α η θέση του σώματος τη στιγμή t και Β τη στιγμή t + T/4.
Το ζητούμενο διάστημα ισούται με την μέγιστη προβολή του τμήματος ΑΒ πάνω στον άξονα των θέσεων (κατακόρυφο άξονα).
Aυτό συμβαίνει όταν το τμήμα ΑΒ είναι παράλληλο στον άξονα των θέσεων, δηλαδή όταν η γωνία ΒΟx ισούται με (1),
όπου Ο το κέντρο του κύκλου και x'x ο οριζόντιος άξονας (άξονας των φάσεων).
Ακόμη τότε η γωνία ΑΟx ισούται επίσης με . (2)
Λόγω των (1),(2), η γωνία ΑΟΒ ισούται με
Από το Π.Θ. στο τρίγωνο ΑΟΒ παίρνουμε:
View attachment 39072
edit: Άλλος τρόπος
Έστω , όπου Α: το πλάτος, ω: η κυκλική συχνότητα. Τότε είναι:
Χρησιμοποίησα ότι , δεν ξέρω αν τα παιδιά που τελείωσαν τη β' ξέρουν αυτή την ταυτότητα.
***
sin=ημ, cos=συν
1oς τρόπος:
Γιατί το A να μην είναι στο πρώτο τεταρτημόριο και το Β στο δεύτερο τεταρτημόριο;
2ος τρόπος:
Πώς έβγαλες ότι S=x(t+T/4)-x(t); Επίσης, δε χρειάζεται απόλυτη τιμή;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Τώρα για την άσκηση με το ελατήριο, ο mariophys από ό,τι κατάλαβα λέει ότι ξεφεύγει από τα σχολικά πλαίσια η κίνηση του σώματος αφού χάσει την επαφή με το έδαφος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Τέλος, θέλω να ρωτήσω με αφορμή την εξής άσκηση πάλι από το βοήθημα του Κατσίκα ( https://imageshack.us/photo/my-images/855/42751316.jpg/ ), αν υπάρχει "αρχή ανεξαρτησίας" στα ηλεκτρικά κυκλώματα, όπως και στη μηχανική.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σε αυτό με το νήμα, είπα στην αρχή ότι έστω η κρούση είναι πλαστική και ρωτάω γιατί το συσσωμάτωμα που αιωρείται κάνει κυκλική κίνηση. Μήπως, γιατί η τάση του νήματος είναι κάθε στιγμή κάθετη στην ταχύτητα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
1. Σαφώς και για κάθε σώμα ξεχωριστά το σύνολο των εξωτερικών δυνάμεων που του ασκούνται είναι μηδέν. Τώρα για τις εσωτερικές δυνάμεις αυτές αλληλοαναιρούνται συγκεντρωτικά.
2. Ναι θεωρούμε τις συνάμεις κάθετες αφού ουσιαστικά μιλάμε για δυνάμεις δράσεις αντίδρασης. Βέβαια, στην ανελαστική κρούση δεν έχεις μόνο μια περίπτωση δηλαδή, μπορεί είτε να δημιουργηθεί συσσωμάτωμα είτε τα σώματα να διατηρήσουν μια μόνιμη παραμόρφωση μετά την κρούση. Σε τέτοια προβλήματα κρούσεων, πληροφοριακά, η δυναμική αντιμετώπιση είναι παντελώς άχρηστη και το μόνο που έχει νόημα να εξετάσεις είναι η διατήρηση της ορμής, της ενέργειας και τις διευθύνσεις στις οποίες γίνεται η κρούση για να λύσεις το πρόββλημα.
3.Ο λόγος είναι προφανής, δεν το απαντάω κάνε μια προσπάθεια να το σκεφτείς μόνος σου.
1. Το σύστημα σωμάτων m1 και m2 εκτελεί απλή αρμονική ταλάντωση. Η μόνη εξωτερική δύναμη είναι η δύναμη του ελατηρίου. Στη ΘΙ, είναι Fελ=0. Στη ΘΙ όμως το σώμα m2 δέχεται δύναμη αντίδρασης από το m1 και αντίστροφα; Βέβαια, οι δυνάμεις αυτές αλληλοεξουδετερώνονται.
3. Προβληματίστηκα πάνω σε αυτό το θέμα όταν είδα στο βοήθημα του Κατσικά μια άσκηση που ένα σώμα ισορροπούσε πάνω στο έδαφος κρεμασμένο από ελατήριο στο φυσικό μήκος. Με το σώμα αυτό συγκρουόταν ελαστικά ένα άλλο σώμα και η άσκηση ζήταγε πότε θα χαθεί η επαφή του σώματος με το έδαφος. Όταν χαθεί η επαφή, το σώμα θα εκτελέσει κυκλική κίνηση με μεταβαλλόμενη ακτίνα;
Επιστρέφουμε τώρα στην αρχική ερώτηση με το νήμα. Μήπως θα εκτελέσει κυκλική κίνηση γιατί το νήμα θεωρείται μη εκτατό;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
2. Όταν μια σφαίρα συγκρούεται πλάγια και ανελαστικά με τον τοίχο, κατά τη διάρκεια της κρούσης η δύναμη που δέχεται η σφαίρα είναι κάθετη στον τοίχο, όπως συμβαίνει με την πλάγια ελαστική κρούση σφαίρας-τοίχου; Και γενικά, κατά την κρούση δύο σωμάτων η δύναμη αλληλεπίδρασης κατά την κρούση έχει διεύθυνση το φορέα της ευθείας που ενώνει τα κέντρα μάζας των σωμάτων;
3. Μετά την πλαστική κρούση των σωμάτων ( https://imageshack.us/photo/my-images/827/image002z.gif/ ), γιατί το συσσωμάτωμα εκτελεί κυκλική κίνηση και όχι π.χ. καμπυλόγραμμη; Υπάρχει κάποια απόδειξη;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Η εκφώνηση λέει: Ο φορτιστής C2 είναι αφόρτιστος. Κλείνουμε το δ1 και το κύκλωμα LC1 εκτελεί αμείωτη ηλεκτρική ταλάντωση. ........ (Δεν μας ενδιαφέρουν τα παρακάτω)
Ερώτηση: Στο σημείο Β γιατί το ρεύμα δεν "σπάει" και προς τα δεξιά μέχρι να φορτιστεί ο πυκνωτής C2;
https://imageshack.us/f/7/image002zu.jpg/
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Άρα λογικά θα μετατρέπεται σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
O πυκνωτής του σχήματος είναι φορτισμένος και κλείνουμε το διακόπτη. Ο πυκνωτής θα εκφορτιστεί.
Ερώτηση: Η ενέργεια του πυκνωτή σε τι ενέργεια μετατράπηκε; Σε ακτινοβολία;
https://imageshack.us/f/842/34187505.jpg/
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Τώρα που ξαναβλέπω την άσκηση, έκανα το λάθος να πάρω την ειδική περίπτωση όταν η F είναι τέτοια ώστε κάθε στιγμή να ισχύει ΣF=0, οπότε Α=χ2. Μπορεί όμως το σώμα να μην κινείται ευθύγραμμα και ομαλά και όταν καταργήσουμε την F να έχει αποκτήσει ταχύτητα U. Το σωστό είναι:
Ww=(mg)x2=(kx1)x2
WFel=0,5kx1^2-0,5k(x1+x2)^2=-0,5kx2^2-kx1x2
ΘΕΕ. 0,5mU^2-0= Ww+WFel+WF ή 0,5mU^2=kx1x2-0,5kx2^2-kx1x2+WF ή WF=0,5mU^2+0,5kx2^2=Eτ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
WFel=0,5kx1^2-0,5k(x1+x2)^2=-0,5kx2^2-kx1x2=-Ετ-kχ1χ2
ΘΕΕ: 0 = kx1x2-Ετ-kχ1χ2+WF, δηλαδή WF=Eτ
Προφανώς, αν και δεν αναφέρεται ξεκάθαρα, η F είναι τέτοια ώστε κάθε στιγμή να ισχύει ΣF=0, οπότε Α=χ2.
Τώρα που ξαναβλέπω την άσκηση, έκανα το λάθος να πάρω την ειδική περίπτωση όταν η F είναι τέτοια ώστε κάθε στιγμή να ισχύει ΣF=0, οπότε Α=χ2. Μπορεί όμως το σώμα να μην κινείται ευθύγραμμα και ομαλά και όταν καταργήσουμε την F να έχει αποκτήσει ταχύτητα U. Το σωστό είναι:
Ww=(mg)x2=(kx1)x2
WFel=0,5kx1^2-0,5k(x1+x2)^2=-0,5kx2^2-kx1x2
ΘΕΕ. 0,5mU^2-0= Ww+WFel+WF ή 0,5mU^2=kx1x2-0,5kx2^2-kx1x2+WF ή WF=0,5mU^2+0,5kx2^2=Eτ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Χρησιμοποίησε και τη σχέση mg=kx1
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Μήπως το σχήμα είναι κάπως έτσι?
Σε αυτό το σχήμα, όταν ο διακόπτης είναι κλειστός, το φορτίο του πυκνωτή είναι 0, αφού Vc=Vl=i*Rl=0 καθώς το πηνίο είναι ιδανικό(λογικά). Αλλά η άσκηση δίνει ότι q=80μC.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Είναι μπερδευτικά τα πράγματα. Πάντως εγώ σε όλες τις ασκήσεις που έχω δει ζητάνε να βρεθεί ο ρυθμός μεταβολής του μεγέθους τάδε χωρίς να διευκρινίζεται κάτι άλλο. Και υπάρχουν και αντιφάσεις. Στην απλή αρμονική ταλάντωση το πρόσημο το βρίσκουν αποκλειστικά με τη φορά, ενώ στις κρούσεις για παράδειγμα κοιτάνε αν επιβραδύνεται ή επιταχύνεται το σώμα.Στις ταλαντώσεις βέβαια δουλεύουμε αποκλειστικά με αλγεβρικές τιμές ενώ στις κρούσεις δεν είναι τόσο "δεσμευτικά" τα πράγματα.Και εμένα με είχαν προβληματίσει ανάλογα ερωτήμα στη Φυσική. Το πρόβλημα εντοπίζεται γιατί στην φυσική υπάρχει εμφανές πρόβλημα συμβολισμού καθώς συμβολίζουμε με τον ίδιο τρόπο τόσο το μέτρο ενός μεγέθους όσο και την αλγεβρική τιμή του. Το |α| που έγραψες παραπάνω, προφανώς σαν συμβολισμό του μέτρου, δεν χρησιμοποιείτε.
Έτσι, για παράδειγμα, αν ζητείται ο ρυθμός μεταβολής του μέτρου της ταχύτητας ενός σώματος προφανώς αν αυτό επιταχύνεται ο ρυθμός μεταβολής θα έχει θετικό πρόσημο ενώ αν επιβραδύνεται θα έχει αρνητικό. Αντίθετα, αν ζητείται ο ρυθμός μεταβολής της αλγεβρικής τιμής της ταχύτητας θα πρέπει να λάβεις υπόψιν σου τη θετική φορά που έχεις ορίσει και ανάλογα με την κατεύθυνση του διανύσματος να βάλεις το σωστό πρόσημο.
Το πρόβλημα όμως είναι πως πολλές φορές η εκφώνηση του ερωτήματος δεν είναι ακριβής οπότε δεν ξέρεις τι να κάνεις.
Πιστεύω ότι εσύ είσαι σωστός. Θεωρώ ότι η πρόταση θα ήταν λάθος αν δεν έθετε τον περιορισμό α#αmax. Αφού τον βάζει όμως, πρέπει να είναι σωστή.Γιατί;Έστω 1 θέση χ1 του σώματος όταν πηγαίνει από τη ΘΙ στη θετική ΑΘ.Προφανώς,χ1>0.Όταν πάει από την ΑΘ στη ΘΙ πάλι,θα περάσει πάλι από το χ1 που και σ'αυτή την περίπτωση είναι θετικό.Αν δεν σε πείθει το επιχείρημά μου,δες και το διάγραμμα της επιτάχυνσης από 0 μέχρι T/2.Για μια δεδομένη τιμή της α έχουμε 2 χρονικές στιγμές.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Γενικά πάντως μιας και το θυμήθηκα, την επιβράδυνση δεν τη θεωρούμε αρνητική; Ή για να ακριβολογεί κάποιος στο γραπτό και να είναι 100% σωστός, θα πρέπει να βάλει στην επιβράδυνση ακόμα και θετικό πρόσημο αν η φορά της συμπίπτει με αυτήν που έχει επιλέξει ως θετική;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Ευχαριστώ. Συγκεκριμένα,αυτή την άσκηση τη βρήκα στο βοήθημα του Δημόπουλου.Επειδή η άσκηση μου φάνηκε γνωστή, έψαξα τις σημειώσεις μου και τη βρήκα ακριβώς την ίδια με τα ίδια νούμερα. Λοιπόν: αυτή η άσκηση έχει πέσει σε πανελλήνιες με τις δέσμες (τότε εμείς δεν υπήρχαμε ούτε σε υγρή κατάσταση). Ναι ήταν ασαφής. Άλλη άσκηση έλυνες αν θεωρούσες το χ από το Φ.Μ. και άλλη λύση είχες αν έπαιρνες το χ από τη θέση της κρούσης. Αν θυμάμαι καλά, ο καθηγητής μου είπε ότι πήρανε σωστές και τις 2 περιπτώσεις. Για το άλλο που ρωτάς: η άσκηση λύνεται και με ΘΜΚΕ και ταλαντωτικά. Η λύση με την ταλάντωση είναι κάπως πιο γρήγορη, έχει πιο λίγες πράξεις, είναι πιο τυποποιημένη και είναι πιο κοντά στο πνέυμα της Γ λυκείου. (Ξέρω είναι νωρίς ακόμα, αλλά έπιασα ήδη δουλειά).
Υ.Γ. Καλή επιτυχία με τα αποτελέσματα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
1. το μέτρο της ταχύτητας του σώματος Σ1 ελάχιστα πριν την κρούση
2. το μέτρο της ταχύτητας του συσσωματώματος αμέσως μετά την κρούση
3. το κλάσμα της αρχικής κινητικής ενέργειας του σώματος Σ1 στην βάση του πλαγίου επιπέδου που μετατράπηκε σε θερμότητα κατά την κρούση
4. τη σταθερά του ελατηρίου K.
Οι τριβές δεν λαμβάνονται υπόψη. Δίνεται η επιτάχυνση της βαρύτητας g=10m/s²
Λοιπόν, αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι πώς καταλαβαίνετε εσείς την πρόταση: η μέγιστη συσπείρωση του ελατηρίου μετά την κρούση είναι Χmax=0,2m. Εγώ προσωπικά θεώρησα ότι το συσσωμάτωμα διανύει μια απόσταση y μέχρι να πάει στο φυσικό μήκος του ελατηρίου και στη συνέχεια διανύνει επιπλεόν 0,2m μέχρι να μηδενιστεί η ταχύτητά του. Τώρα που βλέπω όμως τη λύση, η άσκηση εννοεί ότι το συσσωμάτωμα διένυσε 0,2m από τη στιγμή της κρούσης μέχρι να μηδενιστεί η ταχύτητά του. Δηλαδεί μπορεί στη τελική θέση το ελατήριο να είναι τελικά και επιμηκυμένο. Εσείς πώς το καταλαβαίνετε; Πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρξει τέτοια ασάφεια στις πανελλήνιες; Και κάτι ακόμη: Με παραξένεψε το γεγονός ότι το βοήθημα δουλεύει με ταλάντωση. Δηλαδή βρίσκει τη νέα θέση ισορροπίας του συσσωματώματος κλπ Μήπως συμφέρει για κάποιο λόγο η λύση με ταλάντωση από τη λύση με το κλασσικό ΘΕΕ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
1. Το έργο της δύναμης F
2. Το πλάτος της ταλάντωσης που θα εκτελέσει το σύστημα
Δίνεται: g = 10m/s2
Για το πρώτο ερώτημα βρήκα W=F*Dl=2J
Τώρα στο δεύτερο ερώτημα έχω μπερδευτεί. Γνωρίζουμε ότι
Το έργο της εξωτερικής δύναμης, δηλαδή η ενέργεια που προσφέραμε στο σύστημα, κατά την απομάκρυνση του σώματος από τη θέση ισορροπίας του είναι η ενέργεια ταλάντωσης.
Για αυτό είπα ότι Eταλ=WF δηλαδή 1/2DA2 = 2
από όπου υπολόγισα το A χωρίς να χρησιμοποιήσω καθόλου τη μάζα και το αποτέλεσμα το βρήκα σωστό. Οι λύσεις πίσω όμως έχουν άλλο τρόπο. Υπολογίζουν το έργο βάρους και το έργο της δύναμης του ελατηρίου. Στη συνέχεια παίρνουν ΘΕΕ και βρίσκουν τη ταχύτητα του σώματος. Έπειτα εφαρμόζουν την διατήρηση ενέργειας ταλάντωσης (Ε=Κ+U) στη θέση οπου Dl=0,1 και τελικά βρίσκουν το A. Και η απορία μου είναι αν όλη αυτή η διαδικασία είναι απαραίτητη. Μήπως έτυχε να βρω σωστό το αποτέλεσμα; Βέβαια, δοκίμασα το ίδιο και σε άλλη παρόμοια άσκηση και το αποτέλεσμα το βρήκα πάλι σωστό.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Οι επιταχύνσεις που πήρα είναι ως προς τον έδαφος (ακίνητο παρατηρητή). Όσον αφορά την ΑΔΕ, μπορείτε να παραθέσετε αναλυτικά τη λύση;Για το πρώτο ερώτημα σε γενικές γραμμές είσαι ΟΚ, αν και θα μου άρεσε να αναφέρεις την λογική της αδράνειας. Για το τρίτο ερώτημα έχεις δοκιμάσει καθόλου να το πας με ΑΔΕ του συστήματος;
Μου φαίνεται λίγο δύσκολο για έναν μαθητή της Γ Λυκείου που δεν έχει κάνει καθόλου σχετικές κινήσεις (με την λογική του ότι δεν έχει δουλέψει σε ασκήσεις σχετικών κινήσεων) να μπορεί να χειριστεί με ασφάλεια και συνέπεια εξισώσεις σχετικής κίνησης.... Για παράδειγμα σε αυτή την άσκηση... Μιλάμε για επιταχύνσεις.... Ως προς τί; ως προς το έδαφος; ως προς τη σανίδα; ως προς το σώμα;
Η αίσθηση που έχω κοιτώντας τη λύση σου είναι ότι οι επιταχύνσεις σου είναι ως προς ακίνητο παρατηρητή, από την άλλη δεν το αναφέρεις πουθενά!.... Εξάλλου ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι έχεις 100% δίκιο και τα έχεις αναφέρει όλα όσα χρειάζονται. Σε αυτό το πρόβλημα "βραδείας κρούσης" η δύναμη που έκανε την "σύνδεση" ήταν η τριβή ολίσθηση η οποία ήταν σταθερή. Τί θα γινόταν όμως αν η δύναμη αυτή ήταν μεταβλητή π.χ. δύναμη ελατηρίου;
Αν και που οι λύσεις με δυναμική και κινηματική εξετάζουν το πρόβλημα σε μεγαλύτερο βάθος οι ενεργειακές λύσεις μας βγάζουν εύκολα και γρήγορα από τη δύσκολη θέση!....
Για οτιδήποτε χρειάζεσαι έδώ είμαστε!..... (αν και με κάποια καθυστέρηση!)
Υπάρχει όμως στο σχολικό βιβλίο παρόμοια άσκηση (σελίδα 182 άσκηση 5,49)4) Τελευταίο. Αν όσο ζούμε δεις να μπει μια τέτοια άσκηση σε εξετάσεις μαθητών βρίσε με όσο θέλεις. Σου δίνω την άδεια. Για τους συγγραφείς δεν παίρνω καμιά ευθύνη.
Καληνύχτα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
qwerty111
Πολύ δραστήριο μέλος
Λοιπόν στο πρώτο ερώτημα είπα:
Η σανίδα κινείται προς τα δεξιά, άρα δέχεται από το σώμα m τριβή Τ2 προς τα αριστερά. Λόγω της δράσης-αντίδρασης, δέχεται και το σώμα m δύναμη τριβής Τ1 προς τα δεξιά. Άρα κινείται προς τα αριστερά ως προς τη σανίδα (η μετατόπιση είναι αντίθετη της τριβής).
Μετά για το δεύτερο ερώτημα με ΑΔΟ βρήκα V=9
Για το τρίτο ερώτημα:
Το σώμα m επιταχύνεται με επιτάχυνση α1 υπό την επίδραση της αντίδρασης της Τ2
Η σανίδα επιβραδύνεται με επιβράδυνση α2 υπό την επίδραση της τριβής Τ2
Τ1=T2=μΜg ή μMg=Mα2 ή α2 = 5
Τ1=mα1 ή μMg=mα1 ή α1=45m/s
μετά πήρα εξισώσεις κίνησης
V=a1*t1 ή t1=0,2
V=a2 *t2 ή t2=9/5
το σώμα m διένυσε ως προς το έδαφος διάστημα
χ1 = 1/2*α1*t1²=0,9m
η σανίδα διένυσε ως προς το έδαφος διάστημα
χ2=...9,9
Μήκος σανίδας ελάχιστο = χ2-χ1=9m
Αμφιβολίες έχω κυρίως αν η αιτιολόγηση στο πρώτο ερώτημα είναι σωστή. Γιατί πίσω οι λύσεις δίνουν 2 αιτιολογήσεις διαφορετικές από αυτή που σκέφτηκα εγώ: https://img708.imageshack.us/img708/1948/0002sdn.jpg
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.