Θρησκεία ή κοροϊδία;

[statistikos]

Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες στις οποίες σπάει η ανθρωποτητα. Άθρησκοι και Θρήσκοι. Οι θρήσκοι σπάνε από κάτω σε αρκετές χιλιαδες υποκατηγορίες που αφορούν τις θρησκείες. Οι Άθρησκοι σπάνε σε τρεις μεγάλες κατηγορίες, στις Άθεους, σε αυτούς που πιστεύουν στην ύπαρξη μιας μεγαλύτερης δύναμης χωρίς όμως να δέχονται καμία θρησκεία και στους Αγνωστικιστές που θεωρούν ότι ο άνθρωπος ούτε γνωρίζει, ούτε θα γνωρίζει, ούτε είναι ο ρόλος του να γνωρίζει το τι υπάρχει η δεν υπάρχει. Εγώ ως αγνωστικιστής, θα πω απλά ότι είμαι πεπεισμένος ότι καμία θρησκεία δεν έχει την παραμικρή δόση αλήθειας και ότι είναι όλα παραμυθακια. Τα τελευταία 30 έτη αυτά που μάθαμε για το σύμπαν, εκτός από συγκλονιστικα, δεν αναφέρονται σε κανένα εδάφιο καμίας θρησκείας. Όλες οι θρησκείες έχουν επίπεδο ο κακος λύκος και τα τρία γουρουνάκια. Αν υπήρχε έστω και μια θρησκεία με την παραμικρή δόση αλήθειας τα βασικά για το σύμπαν θα τα έλεγε, επομένως τώρα που τα ανακαλύψαμε απλά θα την αποδεχοσουν. Αντιθέτως όλα τα εδάφια, αναφέρονται στις γνώσεις εκείνης της εποχής με καμία γνωστική υπέρβαση. Τέλος αυτό που έχω να πω, αν άφηναν τους ανθρώπους να έχουν την πρώτη επαφή με τις θρησκείες στην ηλικία των 15 ετών, ο κόσμος θα ήταν πολύ διαφορετικός. Ο λόγος που επιβιώνουν παγκοσμίως, είναι η πλύση εγκεφάλου στην παιδική ηλικία που είναι ότι πιο δύσκολο να ξεριζωθεί στην ενήλικη ζωη.

 

[Guest 292010]

Υπάρχει ένα σημείο στη ζωή ενός άθεου που αρχίζει να σέβεται την πίστη του θρησκου και σταματάει να ψάχνει απαντήσεις σε κούτες ερωτήσεις.
Η πίστη είναι ανάγκη. Είναι η ανάγκη για να ηρεμήσει η υπαρξιακή σου τρικυμία.
Ο άνθρωπος όταν έχει πολύ ελεύθερο χρόνο και κοιτάει το ταβάνι και ρωτάει γιατί αυτό, γιατί εκείνο, πού πάμε, τι είμαστε, τι ήμουν πριν γεννηθεί, πού πάω όταν πεθάνω αρχίζει και βιώνει ένα έντονο υπαρξιακό άγχος. Ένας τρόπος για να σβήσει το άγχος είναι η πίστη σε κάτι ανώτερο, σε έναν δημιουργό. Αυτό το νιώθεις ή δεν το νιώθεις.
Κι εγώ μεγάλωσα, χωρίς πίεση να πιστεύω ή να πηγαίνω εκκλησία, αλλά σαν παιδι νήστευα, κοινωνουσα, μάθαινα για τον Χριστό. Ποτέ μου όμως μεγαλώνοντας δεν το ένιωθα αυτό μέσα μου.
Όταν λοιπόν μου χτύπησαν την πόρτα τα υπαρξιακά ερωτήματα , εφόσον δεν είχα την πίστη να μου τα απαντήσει πήρα τους φιλοσόφους με τη σειρά να μου πούνε τι νόημα έχει η ζωή.
Και κατέληξα πού; Στο ότι κανένας τους δεν κατέχει την αλήθεια. Απλά ο καθένας έχει τη δική του προσωπική αλήθεια. Με αυτή πορεύεται.
Οπότε δεν το καταλαβαίνω πια αυτό το και καλά ο Χριστός, και τι ήταν, και υπήρξε; Και σας πουλάνε παραμύθια. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να ταραζουμε την ηρεμία που έχει αποκτήσει κάποιος μέσα του μέσω της πίστης του.
Εγώ δεν πιστεύω, δεν πάω εκκλησία, δεν νηστεύω, δεν κοινωνω, δεν λέω Θεέ μου βοήθησε με. Δεν τα αισθάνομαι, δε μου βγαίνουν. Και πιστέψτε με υπήρξαν στιγμές στη ζωή μου που θα ήθελα πάρα πολύ να πιστεύω σε κάτι για να ηρεμήσω το μέσα μου.
Οπότε κανένα νόημα δε μου βγάζει το θρησκεία ή κοροϊδία. Μου φαίνεται και ενοχλητικό να πω την αλήθεια να κουνάμε το δάχτυλο και να λέμε πω πω τι χαζός είσαι που πιστεύεις στα παραμύθια.
Δηλαδή για να αποκτήσει ισχύ η δική μας "απιστία" πρέπει να μειωθεί η ισχύει της πίστης ενός άλλου;

 

[Samael]

Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες στις οποίες σπάει η ανθρωποτητα. Άθρησκοι και Θρήσκοι. Οι θρήσκοι σπάνε από κάτω σε αρκετές χιλιαδες υποκατηγορίες που αφορούν τις θρησκείες. Οι Άθρησκοι σπάνε σε τρεις μεγάλες κατηγορίες, στις Άθεους, σε αυτούς που πιστεύουν στην ύπαρξη μιας μεγαλύτερης δύναμης χωρίς όμως να δέχονται καμία θρησκεία και στους Αγνωστικιστές που θεωρούν ότι ο άνθρωπος ούτε γνωρίζει, ούτε θα γνωρίζει, ούτε είναι ο ρόλος του να γνωρίζει το τι υπάρχει η δεν υπάρχει. Εγώ ως αγνωστικιστής, θα πω απλά ότι είμαι πεπεισμένος ότι καμία θρησκεία δεν έχει την παραμικρή δόση αλήθειας και ότι είναι όλα παραμυθακια. Τα τελευταία 30 έτη αυτά που μάθαμε για το σύμπαν, εκτός από συγκλονιστικα, δεν αναφέρονται σε κανένα εδάφιο καμίας θρησκείας. Όλες οι θρησκείες έχουν επίπεδο ο κακος λύκος και τα τρία γουρουνάκια. Αν υπήρχε έστω και μια θρησκεία με την παραμικρή δόση αλήθειας τα βασικά για το σύμπαν θα τα έλεγε, επομένως τώρα που τα ανακαλύψαμε απλά θα την αποδεχοσουν. Αντιθέτως όλα τα εδάφια, αναφέρονται στις γνώσεις εκείνης της εποχής με καμία γνωστική υπέρβαση. Τέλος αυτό που έχω να πω, αν άφηναν τους ανθρώπους να έχουν την πρώτη επαφή με τις θρησκείες στην ηλικία των 15 ετών, ο κόσμος θα ήταν πολύ διαφορετικός. Ο λόγος που επιβιώνουν παγκοσμίως, είναι η πλύση εγκεφάλου στην παιδική ηλικία που είναι ότι πιο δύσκολο να ξεριζωθεί στην ενήλικη ζωη.

 

[statistikos]

Τουλάχιστον οξύμωρο να μιλάμε για σεβασμό κάποιου Άθρησκου (και όχι Άθεου) στην θρησκεία. Στην ιστορία της ανθρωπότητας το περισσότερο αίμα και βασανιστήρια παγκοσμίως έχει γίνει στο όνομα των θρησκειών. Είναι by far το πιο άρρωστο πράγμα που έχει εφεύρει ο ανθρωπος. Προφανώς και πρέπει να σέβεσαι τον άλλο όταν δεν ενοχλεί τον συνάνθρωπό του. Και πλήρως σεβαστό και θεμιτό, ότι καλύπτει την ανάγκη κατανόησης της "μεταθανάτιας ζωής" υπό τον φόβο του αγνωστου. Αλλά όταν αγνοείς την ιστορία δεν λέγεται σεβασμός, κάπως αλλιώς λέγεται. Επιπλέον, δικαίωμα του καθενός, το έτος 2022, να τα θεωρεί όλα παραμυθακια και μια καλοστημένη απάτη, από την στιγμή που επίσης δεν ενοχλεί τον συνάνθρωπό του. Καλή συνέχεια.