Φοβάμαι ότι θα αποτύχω

[Nikoletaant]

Καλησπέρα. Έχω ξαναγράψει στο φόρουμ για τα προβλήματα μου και να 'μαι πάλι. Λοιπόν, δίνω φετος δεύτερη φορά απο τρίτο πεδίο (πέρσι έγραψα μόνο 9χιλιαδες διότι τα ειχα παρατησει εντελώς με τη καραντίνα, ξέρω, ανεύθυνο) και όπως λέει ο τίτλος πραγματικά φοβάμαι ότι θα τα πάω αν όχι το ίδιο χάλια με πέρσι, χειρότερα. Τα μαθήματα μου φαίνονται αρκετά δύσκολα και με εχει πιάσει μια απαισιοδοξία, η οποία με απωθεί απο το να διαβάσω και ξέρω ότι αυτό θα το μετανιώσω στο τέλος. Ωστόσο, ας συνοψίσω:
Έκθεση : Νιώθω φουλ αβεβαιότητα, καθώς είναι τοσο απρόβλεπτη. Δεν διαβαζω τοσο έκθεση γιατί και να διαβασω δεν μου μενει τίποτα και στηρίζομαι περισσότερο σε δικα μου επιχειρηματα/απόψεις/ιδέες. Διαβάζω λιγο θεωρία μέχρι εκεί. Στο Λογοτεχνικό κάνω φρισταιλ και στην έκθεση οπως ειπα αντλώ επιχειρήματα απο το κείμενο αλλα και απτο μυαλό μου. Στα διαγωνίσματα γράφω πανω κατω 14
Βιολογία: ξέρω καλα τη θεωρία και λυνω ασκησεις απο ενα βοήθημα αλλα με δυσκολεύει αρκετά, ειδικα οι αιτιολογησεις νιωθω οτι θα γράφω μπουρδες, και δε ξέρω τι να κάνω.
Φυσική: Εδώ γελάμε. Ειναι ακαταλαβιστικη για μενα και δε μπορώ να λύσω συνθέτες ασκησεις εκτος απο πολυ χαρακτηριστικες απο τα κεφάλαια.
Χημεία: η ύλη ειναι ατελείωτη και οι εξαιρέσεις που πρέπει να μάθεις ειναι τοσες πολλές πραγματικά. Επειδή η υλη ειναι τόσο ογκώδης νιωθω οτι δε μπορώ να τη βαλω σε μια τάξη μέχρι το τέλος και παω κουτουρού.
Αυτά με λιγα λογια. Δεν θέλω να γράψω παλι κάτω απτη βαση δε θα το αντέξω. Οι γονεις μου δε με στηρίζουν και νιώθω χάλια, ξέρω οτι αν αποτυχω θα με θεωρουν όλοι χαζή αλλα δεν ειμαι. Νιωθω οτι επελεξα λαθος κατεύθυνση μαλλον ή απλώς ότι δεν έχω μάθει να διαβαζω.
Νιωθω οτι δε προλαβαίνω και τις περισσοτερες ωρες της ημερας κλαίω, ακόμη και οταν διαβαζω. Έχω βρει εναλλακτικές για το αν αποτυχω φέτος στις πανελλήνιες (ιδιωτικές σχολες) οι οποίες με καθησυχαζουν κάπως αλλα δεν θελω να γραψω χαλια ενω εχω καταβάλλει μια προσπάθεια τόσους μήνες. Επίσης όλος ο περιγυρος μου θα λεει "τα διαβάζει 2 χρονια και έγραψε τοσο χαλια, χαζη ειναι;" δεν αντέχεται αυτό από άτομα που αγαπας πραγματικά. Θα χαιρόμουν να ακούσω τις απόψεις σας. (συγνώμη για το σεντόνι)

 

[Pak]

Καλησπέρα. Έχω ξαναγράψει στο φόρουμ για τα προβλήματα μου και να 'μαι πάλι. Λοιπόν, δίνω φετος δεύτερη φορά απο τρίτο πεδίο (πέρσι έγραψα μόνο 9χιλιαδες διότι τα ειχα παρατησει εντελώς με τη καραντίνα, ξέρω, ανεύθυνο) και όπως λέει ο τίτλος πραγματικά φοβάμαι ότι θα τα πάω αν όχι το ίδιο χάλια με πέρσι, χειρότερα. Τα μαθήματα μου φαίνονται αρκετά δύσκολα και με εχει πιάσει μια απαισιοδοξία, η οποία με απωθεί απο το να διαβάσω και ξέρω ότι αυτό θα το μετανιώσω στο τέλος. Ωστόσο, ας συνοψίσω:
Έκθεση : Νιώθω φουλ αβεβαιότητα, καθώς είναι τοσο απρόβλεπτη. Δεν διαβαζω τοσο έκθεση γιατί και να διαβασω δεν μου μενει τίποτα και στηρίζομαι περισσότερο σε δικα μου επιχειρηματα/απόψεις/ιδέες. Διαβάζω λιγο θεωρία μέχρι εκεί. Στο Λογοτεχνικό κάνω φρισταιλ και στην έκθεση οπως ειπα αντλώ επιχειρήματα απο το κείμενο αλλα και απτο μυαλό μου. Στα διαγωνίσματα γράφω πανω κατω 14
Βιολογία: ξέρω καλα τη θεωρία και λυνω ασκησεις απο ενα βοήθημα αλλα με δυσκολεύει αρκετά, ειδικα οι αιτιολογησεις νιωθω οτι θα γράφω μπουρδες, και δε ξέρω τι να κάνω.
Φυσική: Εδώ γελάμε. Ειναι ακαταλαβιστικη για μενα και δε μπορώ να λύσω συνθέτες ασκησεις εκτος απο πολυ χαρακτηριστικες απο τα κεφάλαια.
Χημεία: η ύλη ειναι ατελείωτη και οι εξαιρέσεις που πρέπει να μάθεις ειναι τοσες πολλές πραγματικά. Επειδή η υλη ειναι τόσο ογκώδης νιωθω οτι δε μπορώ να τη βαλω σε μια τάξη μέχρι το τέλος και παω κουτουρού.
Αυτά με λιγα λογια. Δεν θέλω να γράψω παλι κάτω απτη βαση δε θα το αντέξω. Οι γονεις μου δε με στηρίζουν και νιώθω χάλια, ξέρω οτι αν αποτυχω θα με θεωρουν όλοι χαζή αλλα δεν ειμαι. Νιωθω οτι επελεξα λαθος κατεύθυνση μαλλον ή απλώς ότι δεν έχω μάθει να διαβαζω.
Νιωθω οτι δε προλαβαίνω και τις περισσοτερες ωρες της ημερας κλαίω, ακόμη και οταν διαβαζω. Έχω βρει εναλλακτικές για το αν αποτυχω φέτος στις πανελλήνιες (ιδιωτικές σχολες) οι οποίες με καθησυχαζουν κάπως αλλα δεν θελω να γραψω χαλια ενω εχω καταβάλλει μια προσπάθεια τόσους μήνες.

Ηρεμία. Αγχώθηκα και γω που απλα διάβασα το μήνυμα σου.
Γενικά λένε πως ο,τι διάβασμα έχεις ρίξει θα φανεί στο τέλος, όμως είναι απαραίτητη προϋπόθεση το να μην αγχωθεις και κάνεις χαζά λάθη.

Πραγματικά ηρεμία.
Προσπάθησε να εξωτερικευεις το άγχος σου. Βγες έξω από το σπίτι, μην κάθεσαι όλη μέρα πάνω από τα βιβλία (αν αυτό κάνεις).

Επίσης όλος ο περιγυρος μου θα λεει "τα διαβάζει 2 χρονια και έγραψε τοσο χαλια, χαζη ειναι;" δεν αντέχεται αυτό από άτομα που αγαπας πραγματικά.

Καλώς ήρθες στο club. Ο κόσμος πάντα κάτι θα έχει να πει, νόμος. Μη δίνεις σημασία, δεν είναι εύκολο το ξέρω, αλλά πραγματικά γραψτους στα παλιά σου τα παπούτσια.

Καλή τύχη

 

[Guest 292010]

Η εσωτερική σου φωνή είναι τόσο σκληρή μαζί σου. Ποιος είναι η εσωτερική φωνή σου;

 

[Joji]

Καλή τύχη

 

[Nikoletaant]

Ηρεμία. Αγχώθηκα και γω που απλα διάβασα το μήνυμα σου.
Γενικά λένε πως ο,τι διάβασμα έχεις ρίξει θα φανεί στο τέλος, όμως είναι απαραίτητη προϋπόθεση το να μην αγχωθεις και κάνεις χαζά λάθη.

Πραγματικά ηρεμία.
Προσπάθησε να εξωτερικευεις το άγχος σου. Βγες έξω από το σπίτι, μην κάθεσαι όλη μέρα πάνω από τα βιβλία (αν αυτό κάνεις).


Καλώς ήρθες στο club. Ο κόσμος πάντα κάτι θα έχει να πει, νόμος. Μη δίνεις σημασία, δεν είναι εύκολο το ξέρω, αλλά πραγματικά γραψτους στα παλιά σου τα παπούτσια.

Καλή τύχη

Προσπαθώ πραγματικά να ηρεμήσω για το καλό μου αλλά είναι μια άσχημη περίοδος, δηλαδή σε 1,5 μήνα παω να δώσω μαθήματα για τα οποία δεν ειμαι σίγουρη για κανένα.
Ευχαριστώ πολύ ωστόσο.
Να επισημάνω ότι έχω μια αδελφή η οποία βρεθηκε στην ιδια θεση με εμενα (έδωσε 2 φορες απτο 3ο πεδίο) και έγραψε σχεδον 19χιλιαδες μόρια.
Όπως καταλαβαίνετε εγώ δε θα γράψω τόσο και η σύγκριση απο τους γονεις μου θα ειναι τεράστια και επίπονη για μενα

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 18 Απριλίου 2022

Η εσωτερική σου φωνή είναι τόσο σκληρή μαζί σου. Ποιος είναι η εσωτερική φωνή σου;

Δυστυχώς οι άνθρωποι που αγαπώ περισσότερο με έχουν κανει να νιωθω έτσι (οι γονείς μου δηλαδή).
Νιωθω περίεργα που αναφέρομαι σε τόσο προσωπικά θεματα στο φόρουμ αλλα μ αρέσει η ανωνυμία, επίσης είστε ολοι υποστηρικτικοι και αποτελεί για μενα γωνίτσα στην οποια εκφράζω τα συναισθήματα μου.

 

[margik]

Πραγματικά,κουράγιο και μη το βάζεις κάτω!Διάβασε ό,τι και όσο περισσότερο μπορείς.Είναι σχετικά αρκετές 45-50 μέρες για επανάληψη έστω.Εξάλλου,ποτέ δεν ξέρεις και το τί θέματα θα πέσουν. Σχετικά με αυτό που λες για την κατεύθυνσή σου ίσως και να το έχεις αντιληφθεί σωστά και να είσαι σε ''λάθος''κατεύθυνση που να μην μπορείς να αποδώσεις τα -τυχόν-επιθυμητά υψηλά μόρια (δεν ξέρω σε ποιες/ποια σχολές/ή στοχεύεις). Όπως και νά'χει καλή δύναμη,ύπνο,φαγητό,βιταμίνες,συγκέντρωση και αισιοδοξία!

 

[Pak]

Προσπαθώ πραγματικά να ηρεμήσω για το καλό μου αλλά είναι μια άσχημη περίοδος, δηλαδή σε 1,5 μήνα παω να δώσω μαθήματα για τα οποία δεν ειμαι σίγουρη για κανένα.
Ευχαριστώ πολύ ωστόσο.
Να επισημάνω ότι έχω μια αδελφή η οποία βρεθηκε στην ιδια θεση με εμενα (έδωσε 2 φορες απτο 3ο πεδίο) και έγραψε σχεδον 19χιλιαδες μόρια.
Όπως καταλαβαίνετε εγώ δε θα γράψω τόσο και η σύγκριση απο τους γονεις μου θα ειναι τεράστια και επίπονη για μενα

Γονείς, άνθρωποι που πολλές φορές άθελα τους πληγώνουν τα παιδιά τους περισσότερο από τον καθένα...

Anyway, ο,τι κάνεις πρέπει να το κάνεις για σένα. Εσύ να μπεις στη σχολή που γουστάρεις θες ή να γράψεις καλύτερα από την αδερφή σου;
Ελπίζω να επιθυμείς το πρώτο και αν αυτό θέλεις γλυκιά μου τότε αν πετύχεις τον στόχο σου εσύ θα είσαι χαρούμενη. Τώρα το τι θα πουν οι γονείς σου, συγγνώμη κιολας, αλλά ποσώς πρέπει να σε ενδιαφέρει.
Δε θέλω να τους κακολογησω, γιατί δεν τους γνωρίζω, γι'αυτό θα πω ότι άνθρωποι είναι, λάθη κάνουν.

Ακόμα και αν δεν τα καταφέρεις, κούφια ώρα, δεν είναι το τέλος του κόσμου. Μπορεί να νομίζεις ότι βιώνεις την απόλυτη καταστροφή, να καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή που έκανες κάποιο χαζό λάθος, αλλά θα πω και πάλι ότι δεν είναι το τέλος του κόσμου.
Πάρ'το πιο χαλαρά, φιλική συμβουλή από κάποιον που έχει βρεθεί στη θέση σου και δεν το είχε πάρει χαλαρά.

Δυστυχώς οελεύθερα, αφιλοι που αγαπώ περισσότερο με έχουν κανει να νιωθω έτσι (οι γονείς μου δηλαδή).
Νιωθω περίεργα που αναφέρομαι σε τόσο προσωπικά θεματα στο φόρουμ αλλα μ αρέσει η ανωνυμία, επίσης είστε ολοι υποστηρικτικοι και αποτελεί για μενα γωνίτσα στην οποια εκφράζω τα συναισθήματα μου.

Ετσι ένιωθα και γω στην αρχή, αλλά πλέον να φανταστείς μερικά μέλη με γνωρίζουν.
Ναι, η ανωνυμία σου δίνει τη δυνατότητα να μιλήσεις ελεύθερα, αφιλτραριστα και να πεις ο,τι ο,τι σε προβληματίζει, το πως νιώθεις, τα πάντα. Καν'το καλό σου κάνει.

 

[xakounaamatata]

Και γω το ίδιο νιώθω πλέον και ας είναι η πρώτη μου προσπάθεια. Οι επαναλήψεις με κουράζουν αφάνταστα, δεν μπορώ να μάθω άλλο. Καλή μας επιτυχία όμως, δεν πρέπει να είμαστε σκληροί με τους εαυτούς μας και να τους καταπονούμε ψυχολογικά με το τι πιστεύουμε, που στο κάτω κάτω μπορεί να είναι και λάθος. ❤

 

[Εριφύλη]

Καλησπέρα. Έχω ξαναγράψει στο φόρουμ για τα προβλήματα μου και να 'μαι πάλι. Λοιπόν, δίνω φετος δεύτερη φορά απο τρίτο πεδίο (πέρσι έγραψα μόνο 9χιλιαδες διότι τα ειχα παρατησει εντελώς με τη καραντίνα, ξέρω, ανεύθυνο) και όπως λέει ο τίτλος πραγματικά φοβάμαι ότι θα τα πάω αν όχι το ίδιο χάλια με πέρσι, χειρότερα. Τα μαθήματα μου φαίνονται αρκετά δύσκολα και με εχει πιάσει μια απαισιοδοξία, η οποία με απωθεί απο το να διαβάσω και ξέρω ότι αυτό θα το μετανιώσω στο τέλος. Ωστόσο, ας συνοψίσω:
Έκθεση : Νιώθω φουλ αβεβαιότητα, καθώς είναι τοσο απρόβλεπτη. Δεν διαβαζω τοσο έκθεση γιατί και να διαβασω δεν μου μενει τίποτα και στηρίζομαι περισσότερο σε δικα μου επιχειρηματα/απόψεις/ιδέες. Διαβάζω λιγο θεωρία μέχρι εκεί. Στο Λογοτεχνικό κάνω φρισταιλ και στην έκθεση οπως ειπα αντλώ επιχειρήματα απο το κείμενο αλλα και απτο μυαλό μου. Στα διαγωνίσματα γράφω πανω κατω 14
Βιολογία: ξέρω καλα τη θεωρία και λυνω ασκησεις απο ενα βοήθημα αλλα με δυσκολεύει αρκετά, ειδικα οι αιτιολογησεις νιωθω οτι θα γράφω μπουρδες, και δε ξέρω τι να κάνω.
Φυσική: Εδώ γελάμε. Ειναι ακαταλαβιστικη για μενα και δε μπορώ να λύσω συνθέτες ασκησεις εκτος απο πολυ χαρακτηριστικες απο τα κεφάλαια.
Χημεία: η ύλη ειναι ατελείωτη και οι εξαιρέσεις που πρέπει να μάθεις ειναι τοσες πολλές πραγματικά. Επειδή η υλη ειναι τόσο ογκώδης νιωθω οτι δε μπορώ να τη βαλω σε μια τάξη μέχρι το τέλος και παω κουτουρού.
Αυτά με λιγα λογια. Δεν θέλω να γράψω παλι κάτω απτη βαση δε θα το αντέξω. Οι γονεις μου δε με στηρίζουν και νιώθω χάλια, ξέρω οτι αν αποτυχω θα με θεωρουν όλοι χαζή αλλα δεν ειμαι. Νιωθω οτι επελεξα λαθος κατεύθυνση μαλλον ή απλώς ότι δεν έχω μάθει να διαβαζω.
Νιωθω οτι δε προλαβαίνω και τις περισσοτερες ωρες της ημερας κλαίω, ακόμη και οταν διαβαζω. Έχω βρει εναλλακτικές για το αν αποτυχω φέτος στις πανελλήνιες (ιδιωτικές σχολες) οι οποίες με καθησυχαζουν κάπως αλλα δεν θελω να γραψω χαλια ενω εχω καταβάλλει μια προσπάθεια τόσους μήνες. Επίσης όλος ο περιγυρος μου θα λεει "τα διαβάζει 2 χρονια και έγραψε τοσο χαλια, χαζη ειναι;" δεν αντέχεται αυτό από άτομα που αγαπας πραγματικά. Θα χαιρόμουν να ακούσω τις απόψεις σας. (συγνώμη για το σεντόνι)

Βασικά ηρέμησε Και να αποτύχεις τι έγινε βρε κούκλα? Σταματάει η ζωή στις πανελλήνιες? Όχι! Και τι πάει να πει θα σε έχουν για χαζή? Και γιατί πρέπει να το μάθουν κιόλας? Ναι, υπάρχει και εναλλακτική, όπως είπες, άρα? Φοβάσαι την αποτυχία για να μη σε κοροϊδεύουν? Σταμάτα να σκέφτεσαι τους άλλους, δεν τους πέφτει κανένας λόγος! Εγώ θα σου έλεγα ψυχραιμία και ηρεμία, ότι είναι να γίνει θα γίνει! Πάντως να σου πω ότι και εγώ ένιωθα ότι δεν ξέρω τίποτα και έγραψα πάνω από 15.000 μόρια (ανθρωπιστικών) χωρίς φροντιστήριο κιόλας... Μην αγχώνεσαι Όλα για κάποιο λόγο γίνονται

 

[Nikoletaant]

Βασικά ηρέμησε Και να αποτύχεις τι έγινε βρε κούκλα? Σταματάει η ζωή στις πανελλήνιες? Όχι! Και τι πάει να πει θα σε έχουν για χαζή? Και γιατί πρέπει να το μάθουν κιόλας? Ναι, υπάρχει και εναλλακτική, όπως είπες, άρα? Φοβάσαι την αποτυχία για να μη σε κοροϊδεύουν? Σταμάτα να σκέφτεσαι τους άλλους, δεν τους πέφτει κανένας λόγος! Εγώ θα σου έλεγα ψυχραιμία και ηρεμία, ότι είναι να γίνει θα γίνει! Πάντως να σου πω ότι και εγώ ένιωθα ότι δεν ξέρω τίποτα και έγραψα πάνω από 15.000 μόρια (ανθρωπιστικών) χωρίς φροντιστήριο κιόλας... Μην αγχώνεσαι Όλα για κάποιο λόγο γίνονται

Αρχικά ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Να πω πως περισσότερο φοβαμαι την αντίδραση των γονιών μου οταν τους πω για τους βαθμούς. Για εμένα δεν με νοιάζει τόσο, απο την άποψη ότι ξέρω πως δεν ειμαι χαζή και θα βρω την άκρη μου για το επαγγελμα που μου αρέσει είτε μέσω καποιας ιδιωτικής σχολής είτε στο εξωτερικό κλπ.
Ωστόσο οι γονείς μου είναι κολλημενοι σε απόψεις του τύπου "οι πανελλήνιες ειναι μονοδρομος", "ή πανελληνιες ή τελος", κατι το οποίο δεν ισχύει φυσικά. Επίσης, συνδέουν αμεσα την επιτυχία ενος ατομου στη ζωή με την επιτυχία του στις πανελλήνιες, κάτι το οποίο επισης δεν ισχύει.
Γιαυτό σκέφτηκα εαν οι βαθμοί ειναι χαλια παλι, να τους πω ψέμματα οτι έβγαλα παραπάνω και να με αφήσουν ήσυχη αλλα αυτο δεν θεωρείται λύση... Λες και ειμαι 10 χρονών να κρύβω βαθμους, φτάνω τα 20.
Όπως είπα για εμενα δε με νοιάζει, διότι λυσεις υπάρχουν για αυτό που θέλω να κανω στη ζωή μου. Αλλά αυτό που θα περάσω απο τους γονείς μου δεν αντέχεται ψυχολογικά.
Τους εχω παρουσιάσει σαν τέρατα, σε καμια περίπτωση δεν ειναι τερατα. Καλοί άνθρωποι είναι, απλώς ηταν πάντοτε βαθμοθηρικοι και τελειομανεις με τα παιδιά τους...

 

[Εριφύλη]

Αρχικά ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Να πω πως περισσότερο φοβαμαι την αντίδραση των γονιών μου οταν τους πω για τους βαθμούς. Για εμένα δεν με νοιάζει τόσο, απο την άποψη ότι ξέρω πως δεν ειμαι χαζή και θα βρω την άκρη μου για το επαγγελμα που μου αρέσει είτε μέσω καποιας ιδιωτικής σχολής είτε στο εξωτερικό κλπ.
Ωστόσο οι γονείς μου είναι κολλημενοι σε απόψεις του τύπου "οι πανελλήνιες ειναι μονοδρομος", "ή πανελληνιες ή τελος", κατι το οποίο δεν ισχύει φυσικά. Επίσης, συνδέουν αμεσα την επιτυχία ενος ατομου στη ζωή με την επιτυχία του στις πανελλήνιες, κάτι το οποίο επισης δεν ισχύει.
Γιαυτό σκέφτηκα εαν οι βαθμοί ειναι χαλια παλι, να τους πω ψέμματα οτι έβγαλα παραπάνω και να με αφήσουν ήσυχη αλλα αυτο δεν θεωρείται λύση... Λες και ειμαι 10 χρονών να κρύβω βαθμους, φτάνω τα 20.
Όπως είπα για εμενα δε με νοιάζει, διότι λυσεις υπάρχουν για αυτό που θέλω να κανω στη ζωή μου. Αλλά αυτό που θα περάσω απο τους γονείς μου δεν αντέχεται ψυχολογικά.
Τους εχω παρουσιάσει σαν τέρατα, σε καμια περίπτωση δεν ειναι τερατα. Καλοί άνθρωποι είναι, απλώς ηταν πάντοτε βαθμοθηρικοι και τελειομανεις με τα παιδιά τους...

Θα αναγκαστούν να το δεχτούν, πίστεψε με εδώ δέχτηκαν εμένα, την θεατρίνα χαχαχ και επειδή είχα καλά μόρια, με έπρηξαν να βάλω άλλες σχολές πρώτα, αλλά εγώ έκανα το δικό μου! Το ίδιο θα κάνεις και εσύ! Η ζωή είναι δική σου, όχι των γονιών σου Και αν δεν γράψεις καλά τι έγινε? Τι θα σου κάνουν? Τίποτα... Θα νευριάσουν για μία εβδομάδα και μετά θα το ξεχάσουν... Πάρε τα όνειρα σου αγκαλίτσα και προχώρα, η ζωή είναι πάρα πολύ μικρή για να ασχολούμαστε με τις πανελλήνιες

 

[Samael]

Νιωθω οτι δε προλαβαίνω και τις περισσοτερες ωρες της ημερας κλαίω, ακόμη και οταν διαβαζω. Έχω βρει εναλλακτικές για το αν αποτυχω φέτος στις πανελλήνιες (ιδιωτικές σχολες) οι οποίες με καθησυχαζουν κάπως αλλα δεν θελω να γραψω χαλια ενω εχω καταβάλλει μια προσπάθεια τόσους μήνες. Επίσης όλος ο περιγυρος μου θα λεει "τα διαβάζει 2 χρονια και έγραψε τοσο χαλια, χαζη ειναι;" δεν αντέχεται αυτό από άτομα που αγαπας πραγματικά. Θα χαιρόμουν να ακούσω τις απόψεις σας. (συγνώμη για το σεντόνι)

Η ερώτηση μου είναι, και απάντα ειλικρινά...
Φοβάσαι μην τυχών οι άλλοι σε θεωρήσουν χαζή; ή μήπως εσύ θεωρήσεις οτι θα είσαι χαζή ;

 

[Nikoletaant]

Η ερώτηση μου είναι, και απάντα ειλικρινά...
Φοβάσαι μην τυχών οι άλλοι σε θεωρήσουν χαζή; ή μήπως εσύ θεωρήσεις οτι θα είσαι χαζή ;

Και τα δύο μάλλον, αλλα θα ελεγα ενα 80% φοβάμαι ότι οι άλλοι θα με θεωρήσουν χαζή και 20% οτι εγω η ίδια θα με θεωρήσω.
Ξέρω ότι δεν είμαι χαζή και ότι μπορώ να καταφέρω πράγματα. Απλώς ολη αυτή η αντιμετώπιση των γονιών μου, ναι με κανει να αισθανομαι χαζή εως εναν βαθμό.
Όμως αυτο τι σημασία έχει; :/

 

[Samael]

Και τα δύο μάλλον, αλλα θα ελεγα ενα 80% φοβάμαι ότι οι άλλοι θα με θεωρήσουν χαζή και 20% οτι εγω η ίδια θα με θεωρήσω.
Ξέρω ότι δεν είμαι χαζή και ότι μπορώ να καταφέρω πράγματα. Απλώς ολη αυτή η αντιμετώπιση των γονιών μου, ναι με κανει να αισθανομαι χαζή εως εναν βαθμό.
Όμως αυτο τι σημασία έχει; :/

Έχει μεγάλη.
Τα προβλήματα αυτοπεποίθησης διορθώνονται πολύ πιο δύσκολα σε σχέση με το να νιώθεις την πίεση του περίγυρου. Κάτι που παθαίνει αρκετός κόσμος. Ακόμα και οι πιο πετυχημένοι(και όχι μόνο όσον αφορά στις πανελλήνιες).Εφόσον μιλάμε για πίεση απο τον περίγυρο, η λύση είναι όπως σου είπαν να εστιάσεις στο να πετύχεις τον στόχο σου.

Δεν πας εκεί για να πετύχεις,ούτε να αποτύχεις γενικά και αόριστα. Ούτε για να γράψεις περισσότερα ή λιγότερα μόρια απο την αδελφή σου. Που ούτως η άλλως θα ήταν άτοπη σύγκριση εφόσον τα θέματα δεν είναι ίδια κάθε χρονιά. Σε κάθε περίπτωση, πας εκεί για να μπεις στην σχολή της επιθυμίας σου. Είναι το μόνο που θα έπρεπε να σε απασχολεί.

 

[Joji]

Οι Πανελλήνιες σου ανοίγουν πόρτες. Θεωρώ στην ηλικία αυτή ναι πρέπει να το έχουμε προτεραιότητα γιατί στην Ελλάδα πλέον το να εργαστείς και να βγάζεις έναν καλό μισθό είναι αρκετά δύσκολο, αν δεν έχεις χαρτιά στα χέρια σου. Δεν λέω να πέσεις να πεθάνεις αλλά όλα γίνονται, αν το παλέψεις

 

[Εριφύλη]

Οι Πανελλήνιες σου ανοίγουν πόρτες. Θεωρώ στην ηλικία αυτή ναι πρέπει να το έχουμε προτεραιότητα γιατί στην Ελλάδα πλέον το να εργαστείς και να βγάζεις έναν καλό μισθό είναι αρκετά δύσκολο, αν δεν έχεις χαρτιά στα χέρια σου. Δεν λέω να πέσεις να πεθάνεις αλλά όλα γίνονται, αν το παλέψεις

Σιγά μη σου ανοίγουν πόρτες, στα μούτρα σου τις κλείνουν οι ιδιωτικές σχολές είναι πολύ καλύτερες όσον αφορά την επαγγελματική αποκατάσταση

 

[Joji]

Σιγά μη σου ανοίγουν πόρτες, στα μούτρα σου τις κλείνουν οι ιδιωτικές σχολές είναι πολύ καλύτερες όσον αφορά την επαγγελματική αποκατάσταση

Πλέον έχουν αλλάξει οι απαιτήσεις στην αγορά εργασίας.

 

[Ion.]

Σιγά μη σου ανοίγουν πόρτες, στα μούτρα σου τις κλείνουν οι ιδιωτικές σχολές είναι πολύ καλύτερες όσον αφορά την επαγγελματική αποκατάσταση

Αναλόγως τον κλάδο.
Αλλά γενικά καλό θα ήταν να μην λαμβάνουμε υπόψιν γνώμες όσων δεν έχουν εργαστεί ή δεν έχουν σκοπό στο άμεσο μέλλον.

 

[Joji]

Αναλόγως τον κλάδο.
Αλλά γενικά καλό θα ήταν να μην λαμβάνουμε υπόψιν γνώμες όσων δεν έχουν εργαστεί ή δεν έχουν σκοπό στο άμεσο μέλλον.

Καλό θα ήταν να λαμβάνονται υπόψιν όλες οι γνώμες Έχει βάση αυτό που λέω. Και δεν έχει καμία απολύτως σημασία αν εργάζομαι ή έχω εργαστεί στο παρελθόν. Πλέον δεν σε δέχονται εύκολα αν δεν έχεις χαρτιά στα χέρια σου και προτεραιότητα έχει το πτυχίο από ΑΕΙ. And that’s a fact. Δεν είπα ότι δεν μπορείς να εργαστείς καθόλου, απλά είναι αρκετά πιο δύσκολο.

 

[Εριφύλη]

Οι ιδιωτικές σε βοηθάνε πάρα πολύ στο να δικτυωθείς... Ειδικά σε επαγγέλματα που απαιτούν δικτύωση, όπως η δημοσιογραφία πχ