Σπουδές ιατρικής στο Ιάσιο της Ρουμανίας

[Ουριήλ]

Δίνεις φέτος πανελλήνιες σωστά ; Πως πας γενικά;

Προτείνω να σπουδάσεις σε τέτοιες χώρες Ρουμανία, Βουλγαρία παρά να πας Κύπρο σε ιδιωτικό και να πληρώσεις τρομερά χρήματα. Αν είναι να δώσεις 200χιλιαδες για σπουδές. Σκεψου και το δημόσιο της Κύπρου να κανεις αίτηση.

Δυστυχώς δεν δίνω φέτος πανελλήνιες, έχω περάσει ήδη σε μια σχολή πέρσι και από ότι κατάλαβα δεν μου αρέσει τόσο και το όνειρο μου θα ήταν και θα είναι πάντα η ιατρική ακόμα και αν προσπάθησα να συμβιβαστώ με τα δεδομένα και να "αλλοιώσω" λίγο το όνειρο μου (τελειώσω τη σχολή και να συνεχίσω όσων αφορά αυτή ή να ξαναδώσω πανελλήνιες για σχολές οικονομικών που είναι χαμηλά τα μόρια κτλ όμως πάντα ήθελα την ιατρική). Στη Κύπρο από ότι είδα τα μόρια είναι περίπου 18.000 με 19.000 όπως στην Ελλάδα άρα δεν υπάρχει διαφορά, αν έβγαζα 19.000 τώρα θα σπούδαζα ιατρική κάπου στην Ελλάδα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κλημεντίνη]

διδακτορικο στην ελλαδα παντως δεν εχεις και πολλες προοπτικες.ολοι κανουν το κλασσικο.ειδικοτητα στα μιζεροελληνικα νοσοκομεια,εξασφαλιση του χιλιαρικου και μετα ανοιγμα ιδιωτικου ιατρειου.εσυ θες να κανεις τον μαγκικο δρομο και καλα κανεις αλλα δεν ξερω τι προοπτικες υπαρχουν στην μιζεροελλαδα.τι να σου πω ισως εχεις ενα δικιο.σκεψου ομως θα εχεις 2 πτυχια αμα μπεις με κατατακτηριες και θα πουλας μουρη οτι εχω 2 πτυχια και στην ερευνα που θες εσυ ισως μετραει οτι θα χεις 2 πτυχια.

Οι κατατακτήριες(και οι πανελλήνιες έχοντας ηδη πτυχίο) αξιζουν απο την απόψη οτι πας με τελείως αλλο μυαλο και ψυχραιμία.
Κοινώς ειναι η ζωη σου πιο εύκολη.
Απο εκει κι έπειτα μιλαμε για τα πιο παραγωγικά χρόνια και δεν αξίζει να μαζεύεις πτυχία για να " πουλας μουρη" .
Απο ολα κατι κερδίζεις αλλα ιδανικα αμα δε σαρεσει απο τώρα η σχολή σου , έφυγες.
Βεβαια εισαι κι στην ηλικία που όλους μας περνανε τα παντα απο το μυαλό.
Δηλαδή περα απο την ιατρική που σε παει κι λίγο μονη της , καμια σχέση όλοι τι λεμε στα πρώτα ετη και τι αποφασίζουμε απο το τέταρτο κι μετα.
Γενικα στην ηλικία αυτη κανεις δεν ξέρει τι θέλει και απλα γίνεται τρελό brainstorming.
Προσωπικά συμφωνώ με την επιλογή της επιλογή της ιατρικής λογω της αποκατάστασης και αν σαρεσει να το ασκήσεις σαν επάγγελμα καθώς ολα τα αλλα περι έρευνας αλλάζουν παρα πολυ εύκολα, και αυτό ειναι και το φυσιολογικό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Viedo]

Τα μόρια της Ιατρικής Κύπρου είναι λίγο πιο πάνω από την τελευταία Ιατρική της Ελλάδας σε μόρια συνήθως. Τότε ναι σε πανεπιστήμιο στο εξωτερικό πρέπει να πας... Απλώς έχει πολλές επιλογές με διαφορετικά βαλάντια η κάθε μια... Οι γνωριμίες συνήθως παίζουν σε ιδιωτικό τομέα για ιατρούς. Τουλάχιστον εγώ σε αυτούς που πηγαίνω Ελλάδα δεν τους επέλεξα λόγω σπουδών (οι περισσότεροι δεν γνωρίζω καν που έχουν σπουδάσει).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κλημεντίνη]

Καλή επιλογή ως προς θέμα οικονομικών αλλά και επαγγελματικού κύρους, το μόνο κακό είναι ότι οι θέσεις είναι αρκετά περιορισμένες (50 μόνο θέσεις) και θα είναι αρκετά δύσκολο μιας που οι υποψήφιοι θα είναι από όλα τα μέρη της Ευρώπης όμως θα δείξει...

Στη θεση σου θα το παλευα και θα εκανα ταυτόχρονα αίτηση κι στο ιδιωτικό αμα μου εδιναν το οκ οι γονείς μου .
Γενικά υπάρχει η interhecs να σε καθοδηγήσει.
Τωρα για Ρουμανία κι για Μπρατισλάβα θα υπάρχουν άλλοι οργανισμοί υποθέτω.
Δυστυχώς η εγγραφή σε αυτές της σχολες είναι λίγο περίεργη καθώς πληρώνεις διαμεσολαβητές κτλ αλλιως δεν πρόκειται να βρεις άκρη ούτε και να εισαχθείς δυστυχώς.
Ακομα κι σε εξετάσεις αγγλικών εισαγωγης κόβουν για πλακα αν δεν πας με κάποιο "γραφείο".
Κοινώς θελει να τα σκάσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ουριήλ]

Οι κατατακτήριες(και οι πανελλήνιες έχοντας ηδη πτυχίο) αξιζουν απο την απόψη οτι πας με τελείως αλλο μυαλο και ψυχραιμία.
Κοινώς ειναι η ζωη σου πιο εύκολη.
Απο εκει κι έπειτα μιλαμε για τα πιο παραγωγικά χρόνια και δεν αξίζει να μαζεύεις πτυχία για να " πουλας μουρη" .
Απο ολα κατι κερδίζεις αλλα ιδανικα αμα δε σαρεσει απο τώρα η σχολή σου , έφυγες.
Βεβαια εισαι κι στην ηλικία που όλους μας περνανε τα παντα απο το μυαλό.
Δηλαδή περα απο την ιατρική που σε παει κι λίγο μονη της , καμια σχέση όλοι τι λεμε στα πρώτα ετη και τι αποφασίζουμε απο το τέταρτο κι μετα.
Γενικα στην ηλικία αυτη κανεις δεν ξέρει τι θέλει και απλα γίνεται τρελό brainstorming.
Προσωπικά συμφωνώ με την επιλογή της επιλογή της ιατρικής λογω της αποκατάστασης και αν σαρεσει να το ασκήσεις σαν επάγγελμα καθώς ολα τα αλλα περι έρευνας αλλάζουν παρα πολυ εύκολα, και αυτό ειναι και το φυσιολογικό.

Τα μόρια της Ιατρικής Κύπρου είναι λίγο πιο πάνω από την τελευταία Ιατρική της Ελλάδας σε μόρια συνήθως. Τότε ναι σε πανεπιστήμιο στο εξωτερικό πρέπει να πας... Απλώς έχει πολλές επιλογές με διαφορετικά βαλάντια η κάθε μια... Οι γνωριμίες συνήθως παίζουν σε ιδιωτικό τομέα για ιατρούς. Τουλάχιστον εγώ σε αυτούς που πηγαίνω Ελλάδα δεν τους επέλεξα λόγω σπουδών (οι περισσότεροι δεν γνωρίζω καν που έχουν σπουδάσει).

Λοιπόν μιας που μπήκαμε για τα καλά σε αυτό το θέμα θα πρέπει να εξηγήσω κάποια πράγματα για εμένα (τα αρκετά προσωπικά δεν θα τα αναφέρω). Όσων αφορά την οικογένεια μου έχω θείους, θείες, ξαδέλφια, γιαγιάδες και παππούδες γιατρούς και γνωστούς θα έλεγα. Από όλη την οικογένεια μου μόνο οι γονείς μου δεν έχουν βγάλει ακόμα γιατρό. Όσων αφορά την ιατρική ποτέ μα ποτέ δεν με πίεσαν ούτε καν δεν μου ανέφεραν την ιατρική και για να γίνω γιατρός, μου είπαν εξαρχής ότι, ό,τι και να διαλέξω ποτέ δεν θα έχουν αντίρρηση. Λοιπόν όταν ήρθε η επιλογή για το μέλλον μου δηλαδή σε ποια κατεύθυνση θα πάω αποφάσισα από μόνος μου το κλάδο της υγείας δηλαδή το τρίτο πεδίο επειδή η χημεία και η βιολογία μου άρεσαν πάρα πολύ.

Κατά τη διάρκεια της τρίτης λυκείου αποφάσισα ξαφνικά τι πραγματικά θα ήθελα να γίνω, και αυτό ήταν γιατρός. Αυτή την απόφαση την πήρα έπειτα από αρκετό σκέψιμο και επειδή από μικρός ήμουν άτομο που δεν με άγχωναν ούτε δεν μου προκαλούσαν περίεργη ζαλάδα ή κάτι τέτοιο τα νοσοκομεία, μπορώ να πω ότι μου άρεσαν (λόγω του γεγονός ότι είναι ένα μέρος θεραπείας του ανθρώπου ακούγεται λίγο περίεργο όμως τέλος πάντων) και γενικά ήθελα να ασχοληθώ με κάτι που θα αφιέρωνα όλη μου την ζωή στην έρευνα για να βοηθήσω τους ανθρώπους και η ιατρική πληρεί όλα τα κριτήρια.

Όταν πέρσι έδωσα πανελλήνιες τα πήγα αρκετά καλά στη βιολογία, χημεία και στην Έκθεση όμως στη φυσική τα έχασα, δεν ξέρω γιατί με έπιασε άγχος και δεν πρόλαβα να αξιοποιήσω το χρόνο και λοιπόν η φυσική δεν μου επέτρεψε να εισαχθώ στην ιατρική. Όταν είδα τη σχολή που πέρασα μετά από σκέψιμο σκέφτηκα ότι δεν θα ήταν κακό να ασχοληθώ με αυτή, μπορώ να βοηθάω το κόσμο όχι άμεσα όπως ένας γιατρός αλλά έμμεσα.


Καθώς περνούσε ο καιρός μετά από δύο μήνες είχα τύψεις. Διάβαζα βιβλία ανατομίας, γενετικής και γενικά ιατρικά βιβλία. Για να μην πολυλογώ κατάλαβα ότι η ιατρική θα είναι πάντα αυτό που θα ήθελα να ασχοληθώ. Το είπα στους γονείς μου και αρχίσαμε και σκεφτόμασταν. Αν άφηνα τη σχολή και αφιέρωνα το υπόλοιπο χρόνο για να διαβάσω για τις πανελλήνιες θα ήταν σχεδόν απίθανο να τα καταφέρω για την ιατρική διότι είχε περάσει αρκετός καιρός που ήμουν στο πανεπιστήμιο. Τελικά αποφασίσαμε να τελειώσω την σχολή και να δώσω κατατακτήριες για την ιατρική.

Δυστυχώς ούτε αυτή η ιδέα δεν μου άρεσε και έπειτα από ένα χρόνο κατάλαβα ότι δεν θα αντέξω άλλα χρόνια χωρίς να ασχοληθώ με αυτό που πραγματικά θέλω. Λοιπών τώρα είμαι εδώ και ψάχνω για σπουδές ιατρικής στο εξωτερικό με σκοπό να γίνω γιατρός και να μην ξοδέψω ολόκληρη περιουσία και για να μην είμαι βάρος στους γονείς μου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[eukleidhs1821]

Λοιπόν μιας που μπήκαμε για τα καλά σε αυτό το θέμα θα πρέπει να εξηγήσω κάποια πράγματα για εμένα (τα αρκετά προσωπικά δεν θα τα αναφέρω). Όσων αφορά την οικογένεια μου έχω θείους, θείες, ξαδέλφια, γιαγιάδες και παππούδες γιατρούς και γνωστούς θα έλεγα. Από όλη την οικογένεια μου μόνο οι γονείς μου δεν έχουν βγάλει ακόμα γιατρό. Όσων αφορά την ιατρική ποτέ μα ποτέ δεν με πίεσαν ούτε καν δεν μου ανέφεραν την ιατρική και για να γίνω γιατρός, μου είπαν εξαρχής ότι, ό,τι και να διαλέξω ποτέ δεν θα έχουν αντίρρηση. Λοιπόν όταν ήρθε η επιλογή για το μέλλον μου δηλαδή σε ποια κατεύθυνση θα πάω αποφάσισα από μόνος μου το κλάδο της υγείας δηλαδή το τρίτο πεδίο επειδή η χημεία και η βιολογία μου άρεσαν πάρα πολύ.

Κατά τη διάρκεια της τρίτης λυκείου αποφάσισα ξαφνικά τι πραγματικά θα ήθελα να γίνω, και αυτό ήταν γιατρός. Αυτή την απόφαση την πήρα έπειτα από αρκετό σκέψιμο και επειδή από μικρός ήμουν άτομο που δεν με άγχωναν ούτε δεν μου προκαλούσαν περίεργη ζαλάδα ή κάτι τέτοιο τα νοσοκομεία, μπορώ να πω ότι μου άρεσαν (λόγω του γεγονός ότι είναι ένα μέρος θεραπείας του ανθρώπου ακούγεται λίγο περίεργο όμως τέλος πάντων) και γενικά ήθελα να ασχοληθώ με κάτι που θα αφιέρωνα όλη μου την ζωή στην έρευνα για να βοηθήσω τους ανθρώπους και η ιατρική πληρεί όλα τα κριτήρια.

Όταν πέρσι έδωσα πανελλήνιες τα πήγα αρκετά καλά στη βιολογία, χημεία και στην Έκθεση όμως στη φυσική τα έχασα, δεν ξέρω γιατί με έπιασε άγχος και δεν πρόλαβα να αξιοποιήσω το χρόνο και λοιπόν η φυσική δεν μου επέτρεψε να εισαχθώ στην ιατρική. Όταν είδα τη σχολή που πέρασα μετά από σκέψιμο σκέφτηκα ότι δεν θα ήταν κακό να ασχοληθώ με αυτή, μπορώ να βοηθάω το κόσμο όχι άμεσα όπως ένας γιατρός αλλά έμμεσα.


Καθώς περνούσε ο καιρός μετά από δύο μήνες είχα τύψεις. Διάβαζα βιβλία ανατομίας, γενετικής και γενικά ιατρικά βιβλία. Για να μην πολυλογώ κατάλαβα ότι η ιατρική θα είναι πάντα αυτό που θα ήθελα να ασχοληθώ. Το είπα στους γονείς μου και αρχίσαμε και σκεφτόμασταν. Αν άφηνα τη σχολή και αφιέρωνα το υπόλοιπο χρόνο για να διαβάσω για τις πανελλήνιες θα ήταν σχεδόν απίθανο να τα καταφέρω για την ιατρική διότι είχε περάσει αρκετός καιρός που ήμουν στο πανεπιστήμιο. Τελικά αποφασίσαμε να τελειώσω την σχολή και να δώσω κατατακτήριες για την ιατρική.

Δυστυχώς ούτε αυτή η ιδέα δεν μου άρεσε και έπειτα από ένα χρόνο κατάλαβα ότι δεν θα αντέξω άλλα χρόνια χωρίς να ασχοληθώ με αυτό που πραγματικά θέλω. Λοιπών τώρα είμαι εδώ και ψάχνω για σπουδές ιατρικής στο εξωτερικό με σκοπό να γίνω γιατρός και να μην ξοδέψω ολόκληρη περιουσία και για να μην είμαι βάρος στους γονείς μου...

οπως καταλαβαινω το χεις ονειρο ζωης.επρεπε να προσπαθουσες φετος ρε φιλε,βλεπεις τι γινεται με τον κορωνοιο.φετος ηταν η τυχερη για να εισαχθουν πολλοι οπως στις πανελλαδικες του 2009 που μπηκαν αρκετοι τυχαιοι λογω γελοιων θεματων.κανε ενα χρονο προσπαθεια και δωσε του χρονου.εγω στη θεση σου αυτο θα εκανα εφοσον δεν μπορεις να περιμενεις,προοπτικη του 10% το εχεις σκεφτει??ποσο απειχες απο την τελευταια ιατρικη περσι?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[don_vito]

Φίλε αν είσαι τελος δεύτερου έτους και γενικά δεν χρωστάς πολλά πιστεύω αξίζει να κανείς υπομονή δυο χρόνια για να έχεις κάτι στα χέρια σου
Αλλιώς είναι να δίνεις και να ξέρεις ότι αν δεν περάσεις δεν θα χαθείς και αλλιώς να μην υπάρχει εναλλακτική ,ποσό μάλλον για ιατρική που δεν συγχωρεί ούτε λάθος για να περάσεις

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[eukleidhs1821]

Φίλε αν είσαι τελος δεύτερου έτους και γενικά δεν χρωστάς πολλά πιστεύω αξίζει να κανείς υπομονή δυο χρόνια για να έχεις κάτι στα χέρια σου
Αλλιώς είναι να δίνεις και να ξέρεις ότι αν δεν περάσεις δεν θα χαθείς και αλλιώς να μην υπάρχει εναλλακτική ,ποσό μάλλον για ιατρική που δεν συγχωρεί ούτε λάθος για να περάσεις

οντως τελειωσες το δευτερο ετος.δεν ειναι βλακεια να φυγεις στο τριτο ετος οταν η σχολη ειναι 4 χρονια?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cel123]

δεν νομιζω οτι ειδικα ο ελληνας εχει την ικανοτητα αυτη που λες.πολλοι ανοιγουν μικροβιολογικα εργαστηρια,βαζουνε 2 κοπελες να παιρνουν αιμα και χεζονται στο ταληρο.

Νομιζω πως αναφερεσαι σε αλλες εποχες... πλεον η μικροβιολογια θεωρειται υπερκορεσμενη ειδικοτητα, ενω ακομη κ στην επαρχια εχουν διεισδυσει οι μεγαλες αλυσιδε, ενω για το ανοιγμα εργαστηριου απαιτειται μεγαλο κεφαλαιο. Κ η αποζημιωση του εοπυυ ειναι ιδιατερς χαμηλη, και δεν ξερω αν εχει σταματησει κ το clawback - rebate

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κλημεντίνη]

Καλα πάντως αν μιλάμε για ενα μάθημα πραγματικά κάτσε να ξαναδώσεις και αμα δεν παει καλα συνέχισε τη σχολή η φύγε έξω.
Θα εκπλαγείς με το ποσα θυμάσαι.
Μια απόφαση είναι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ουριήλ]

οπως καταλαβαινω το χεις ονειρο ζωης.επρεπε να προσπαθουσες φετος ρε φιλε,βλεπεις τι γινεται με τον κορωνοιο.φετος ηταν η τυχερη για να εισαχθουν πολλοι οπως στις πανελλαδικες του 2009 που μπηκαν αρκετοι τυχαιοι λογω γελοιων θεματων.κανε ενα χρονο προσπαθεια και δωσε του χρονου.εγω στη θεση σου αυτο θα εκανα εφοσον δεν μπορεις να περιμενεις,προοπτικη του 10% το εχεις σκεφτει??ποσο απειχες απο την τελευταια ιατρικη περσι?

Φίλε αν είσαι τελος δεύτερου έτους και γενικά δεν χρωστάς πολλά πιστεύω αξίζει να κανείς υπομονή δυο χρόνια για να έχεις κάτι στα χέρια σου
Αλλιώς είναι να δίνεις και να ξέρεις ότι αν δεν περάσεις δεν θα χαθείς και αλλιώς να μην υπάρχει εναλλακτική ,ποσό μάλλον για ιατρική που δεν συγχωρεί ούτε λάθος για να περάσεις

Είμαι τέλος πρώτου και χρειάζομαι άλλα 4 χρόνια, όσων αφορά τον κορωνοιό αν ήξερα ότι θα είχε συμβεί κάτι τέτοιο ασφαλώς και θα έδινα πανελλήνιες. Έχω σκεφτεί να δώσω του χρόνου όμως και πάλι φοβάμαι ότι για λίγα μόρια δεν θα τα καταφέρω διότι όπως είπε και ο Don_vito ένα λάθος να κάνω και πάει το όνειρο μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[eukleidhs1821]

Είμαι τέλος πρώτου και χρειάζομαι άλλα 4 χρόνια, όσων αφορά τον κορωνοιό αν ήξερα ότι θα είχε συμβεί κάτι τέτοιο ασφαλώς και θα έδινα πανελλήνιες. Έχω σκεφτεί να δώσω του χρόνου όμως και πάλι φοβάμαι ότι για λίγα μόρια δεν θα τα καταφέρω διότι όπως είπε και ο Don_vito ένα λάθος να κάνω και πάει το όνειρο μου.

τι βαθμους ειχες γραψει περσι??εννοω αν εγραφες φυσικη ξερω γω 17 εμπαινες ιατρικη?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ουριήλ]

τι βαθμους ειχες γραψει περσι??εννοω αν εγραφες φυσικη ξερω γω 17 εμπαινες ιατρικη?

Θα έπρεπε να είχα γράψει 19 στη φυσική για να έμπαινα ιατρική

Καλα πάντως αν μιλάμε για ενα μάθημα πραγματικά κάτσε να ξαναδώσεις και αμα δεν παει καλα συνέχισε τη σχολή η φύγε έξω.
Θα εκπλαγείς με το ποσα θυμάσαι.
Μια απόφαση είναι.

Αληθεύει όλο αυτό είναι μια εμπειρία, λογικά δεν είμαι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που περνάει κάτι τέτοιο θα δω τις επιλογές μου και θα αποφασίσω ανάλογα για το μέλλον

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[eukleidhs1821]

φαρμακευτικη δεν επιανες?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cel123]

Λοιπόν μιας που μπήκαμε για τα καλά σε αυτό το θέμα θα πρέπει να εξηγήσω κάποια πράγματα για εμένα (τα αρκετά προσωπικά δεν θα τα αναφέρω). Όσων αφορά την οικογένεια μου έχω θείους, θείες, ξαδέλφια, γιαγιάδες και παππούδες γιατρούς και γνωστούς θα έλεγα. Από όλη την οικογένεια μου μόνο οι γονείς μου δεν έχουν βγάλει ακόμα γιατρό. Όσων αφορά την ιατρική ποτέ μα ποτέ δεν με πίεσαν ούτε καν δεν μου ανέφεραν την ιατρική και για να γίνω γιατρός, μου είπαν εξαρχής ότι, ό,τι και να διαλέξω ποτέ δεν θα έχουν αντίρρηση. Λοιπόν όταν ήρθε η επιλογή για το μέλλον μου δηλαδή σε ποια κατεύθυνση θα πάω αποφάσισα από μόνος μου το κλάδο της υγείας δηλαδή το τρίτο πεδίο επειδή η χημεία και η βιολογία μου άρεσαν πάρα πολύ.

Κατά τη διάρκεια της τρίτης λυκείου αποφάσισα ξαφνικά τι πραγματικά θα ήθελα να γίνω, και αυτό ήταν γιατρός. Αυτή την απόφαση την πήρα έπειτα από αρκετό σκέψιμο και επειδή από μικρός ήμουν άτομο που δεν με άγχωναν ούτε δεν μου προκαλούσαν περίεργη ζαλάδα ή κάτι τέτοιο τα νοσοκομεία, μπορώ να πω ότι μου άρεσαν (λόγω του γεγονός ότι είναι ένα μέρος θεραπείας του ανθρώπου ακούγεται λίγο περίεργο όμως τέλος πάντων) και γενικά ήθελα να ασχοληθώ με κάτι που θα αφιέρωνα όλη μου την ζωή στην έρευνα για να βοηθήσω τους ανθρώπους και η ιατρική πληρεί όλα τα κριτήρια.

Όταν πέρσι έδωσα πανελλήνιες τα πήγα αρκετά καλά στη βιολογία, χημεία και στην Έκθεση όμως στη φυσική τα έχασα, δεν ξέρω γιατί με έπιασε άγχος και δεν πρόλαβα να αξιοποιήσω το χρόνο και λοιπόν η φυσική δεν μου επέτρεψε να εισαχθώ στην ιατρική. Όταν είδα τη σχολή που πέρασα μετά από σκέψιμο σκέφτηκα ότι δεν θα ήταν κακό να ασχοληθώ με αυτή, μπορώ να βοηθάω το κόσμο όχι άμεσα όπως ένας γιατρός αλλά έμμεσα.


Καθώς περνούσε ο καιρός μετά από δύο μήνες είχα τύψεις. Διάβαζα βιβλία ανατομίας, γενετικής και γενικά ιατρικά βιβλία. Για να μην πολυλογώ κατάλαβα ότι η ιατρική θα είναι πάντα αυτό που θα ήθελα να ασχοληθώ. Το είπα στους γονείς μου και αρχίσαμε και σκεφτόμασταν. Αν άφηνα τη σχολή και αφιέρωνα το υπόλοιπο χρόνο για να διαβάσω για τις πανελλήνιες θα ήταν σχεδόν απίθανο να τα καταφέρω για την ιατρική διότι είχε περάσει αρκετός καιρός που ήμουν στο πανεπιστήμιο. Τελικά αποφασίσαμε να τελειώσω την σχολή και να δώσω κατατακτήριες για την ιατρική.

Δυστυχώς ούτε αυτή η ιδέα δεν μου άρεσε και έπειτα από ένα χρόνο κατάλαβα ότι δεν θα αντέξω άλλα χρόνια χωρίς να ασχοληθώ με αυτό που πραγματικά θέλω. Λοιπών τώρα είμαι εδώ και ψάχνω για σπουδές ιατρικής στο εξωτερικό με σκοπό να γίνω γιατρός και να μην ξοδέψω ολόκληρη περιουσία και για να μην είμαι βάρος στους γονείς μου...

Επιτρεψε μου να σου πω εντελως καλοπροαιρετα διαβαζοντας το μηνυμα σου διαπιστωσα οτι μαλλον εχεις μια διαστρεβλωμενη αποψη περι ιατρικης - νοσοκομειων. Λογικο ειναι γιατι δεν εχεις επαφη με το χωρο. Αν σε ενδιαφερει η βιοιατρικη ερευνα η επιλογη της ιατρικης μονο μονοδρομος δεν ειναι. Υπαρχει η βιολογια, η βιοχημεια κτλ. Η ιατρικη κατα βαση δε δημιουργει ερευνητες-επιστημονες αλλα κλινικους, αμθρωπους που δηλαδη εφαρμοζουν στον ασθενη την επιστημονικη γνωση. Οντας σχεδον τελειωμενος γιατρος κ βλεποντας το χωρο, θα σου προτεινα να φυγεις κ να πας Ρουμανια να σπουδασεις μονο αν στην οικογενεια σου υπαρχει καποιος (μεγαλο)γιατρος που να αναμεμεται να σπυ κληροδοτησει τη θεση του, την "πελατεια" του κ το ιατρειο. Αλλιως μια τετοια επιλογη ενεχει τεραστιο ρισκο. Στη σημερινη εποχη η πλειοψηφια των νεων καλων γιατρων που τελειωνπυν στην Ελλαδα μαζευει τις βαλιτσες της για εξω για να γλιτωσει απ τη μιζερια, την απουσια σεβασμου , την κακη εκπαιδευση.
Συνεπως με λιγα λογια θα σουπροτεινα να το σκεφτεις καλυτερα. Ωραια τα εφηβικα ονειρα αλλα ειναι ασψημο να ξυπνας αποτομα μερικα χρονια αργοτερα. Σ ολους μας εχει συμβει σε μικροτερο ή μεγαλυτερο βαθμο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fmarulezkd]

Έπρεπε να είχες ξαναδώσει πανελλήνιες, αλλά πάει πέρασε αυτό. Αν έχεις λεφτά για έξω εγώ θα σου έλεγα να φύγεις καρφί. Δεν έχει νόημα να φάς άλλα 4(τουλάχιστον) χρόνια σε μια σχολή δε σου αρέσει και θα πρέπει να πιεστείς για να τη βγάλεις στην ώρα της. Πιθανόν αυτό να σε κουράσει και να μην έχεις όρεξη να συνεχίσεις + τα έξοδα για τις σπουδές. Χώρια μετά οι κατατακτήριες δεν είναι εύκολη διαδικασία ούτε σου εγγυάται ότι θα μπεις με τη πρώτη.
Όσο για τη περιουσία της φαμίλιας αν σε βάζει σε σκέψη, δε χρειάζεται να τη ξοδέψεις. Πήγαινε σπούδασε και όταν με το καλό πιάσεις δουλειά επέστρεψε τους τα λεφτά ή τουλάχιστον ενα κομμάτι (με άμεσους ή έμμεσους τρόπους. Εμένα πχ το μεταπτυχιακό μου το πλήρωσε ο αδερφός (~15κ) αφού οι γονείς δεν είχαν και τώρα που έχω δουλειά του τα επιστρέφω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κλημεντίνη]

Είμαι τέλος πρώτου και χρειάζομαι άλλα 4 χρόνια, όσων αφορά τον κορωνοιό αν ήξερα ότι θα είχε συμβεί κάτι τέτοιο ασφαλώς και θα έδινα πανελλήνιες. Έχω σκεφτεί να δώσω του χρόνου όμως και πάλι φοβάμαι ότι για λίγα μόρια δεν θα τα καταφέρω διότι όπως είπε και ο Don_vito ένα λάθος να κάνω και πάει το όνειρο μου.

Καλα αυτο ιστεύει για όλους που θέλουν αυτή τη σχολή .Σκέψου οτι εσυ εχεις ήδη εμπειρία μιας χρόνιας πανελληνίων και πολλοι πηγαίνουν ενα χρονο σε μια σχολή και ξανδινουν.Γιατι να μη τα καταφέρεις; Παρολαυτα, αν πολύ λογικα δεν θες να μπεις σε αυτην την (απαίσια) διαδικασία μπορείς να φύγεις ηδη τωρα το Σεπτέμβρη.Αν οι γονείς σου ειναι σύμφωνοι πραγματικά μη σκέφτεσαι τίποτα αλλο. Είναι επένδυση που πολύ γρήγορα θα πιάσει τόπο σε αντίθεση με τις πολλες άλλες σχολές.

φαρμακευτικη δεν επιανες?

Το ότι χρειάζονταν 19 για να μπει , σημαίνει οτι μπορεί να έγραψε και 10 στη φυσική οχι οτι εγραψε 18 και μπαίνε φαρμακευτική

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 22 Ιουνίου 2020

Καλα αυτο ιστεύει για όλους που θέλουν αυτή τη σχολή .Σκέψου οτι εσυ εχεις ήδη εμπειρία μιας χρόνιας πανελληνίων και πολλοι πηγαίνουν ενα χρονο σε μια σχολή και ξανδινουν.Γιατι να μη τα καταφέρεις; Παρολαυτα, αν πολύ λογικα δεν θες να μπεις σε αυτην την (απαίσια) διαδικασία μπορείς να φύγεις ηδη τωρα το Σεπτέμβρη.Αν οι γονείς σου ειναι σύμφωνοι πραγματικά μη σκέφτεσαι τίποτα αλλο. Είναι επένδυση που πολύ γρήγορα θα πιάσει τόπο σε αντίθεση με τις σπουδές σε πολλες άλλες σχολές.


Το ότι χρειάζονταν 19 για να μπει , σημαίνει οτι μπορεί να έγραψε και 10 στη φυσική οχι οτι εγραψε 18 και μπαίνε φαρμακευτική

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Αλκης Κ.]

Και αναγνωριση μεσω δοαταπ να κανεις πλεον ο κοσμος ειναι υποψιασμενος και αποφευγει να παει σε ιδιωτες γιατρους που πηραν πτυχίο απο Ρουμανια, Βουλγαρια, Τσεχια κτλπ.

Αποφευγει τα ρουμανικα πτυχια και πεφτει σε αυτους χωρις καθολου πτυχια που θησαυριζουν. Οπου και να πας αν εισαι καλος θα πετυχεις. Λες και στην ρουμανια ο κοσμος πεθαινει στον δρομο η ερχονται στην ελλαδα για περιθαλψη. Θα σε συμβουλευα να εδινες μια φορα εδω λογω κοστους και αν δεν κατευθειαν χαρτια και εξω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cel123]

Αποφευγει τα ρουμανικα πτυχια και πεφτει σε αυτους χωρις καθολου πτυχια που θησαυριζουν. Οπου και να πας αν εισαι καλος θα πετυχεις. Λες και στην ρουμανια ο κοσμος πεθαινει στον δρομο η ερχονται στην ελλαδα για περιθαλψη. Θα σε συμβουλευα να εδινες μια φορα εδω λογω κοστους και αν δεν κατευθειαν χαρτια και εξω.

Μεταξυ μας οσοι εχουν θητευσει σε ελληνικα νοσοκομεια κ εχουν συναναστραφει αποφοιτους αυτων των χωρων γνωριζουν πως το επιπεδο τους κατα μεσο ορο ειναι πολυ πολυ χαμηλο... δεν ισχυριζομαι πως δεν υπαρχουν κ αποφοιτοι ελληνικων ιατρικων σχολων που να ειναι ασχετοι (σε σημαντικο βαθμο αυτοι ειναι οι αποφοιτοι ιατρικων σχολων που μπηκαν με παραπλευρα συστηματα πλην πανελληνιων γενικων λυκειων)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[eukleidhs1821]

Μεταξυ μας οσοι εχουν θητευσει σε ελληνικα νοσοκομεια κ εχουν συναναστραφει αποφοιτους αυτων των χωρων γνωριζουν πως το επιπεδο τους κατα μεσο ορο ειναι πολυ πολυ χαμηλο... δεν ισχυριζομαι πως δεν υπαρχουν κ αποφοιτοι ελληνικων ιατρικων σχολων που να ειναι ασχετοι (σε σημαντικο βαθμο αυτοι ειναι οι αποφοιτοι ιατρικων σχολων που μπηκαν με παραπλευρα συστηματα πλην πανελληνιων γενικων λυκειων)

μα ολοι με πανελληνιες δεν μπαινουνε σε ελληνικες σχολες?τι εννοεις παραπλευρες συστημα?τους επαλιτες που μπαινουν τα 3 τελευταια χρονια?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.