Ποια είναι η τελευταία ταινία που είδατε;

[GiorgosAsi]

The favourite του Λανθιμου. Κωμωδία εποχής με την αγαπημένη Emma Stone, not bad.

Πες μου οτι γελασες ?Την ειδα εχθες και δεν γελασα ουτε μια φορα ετσι ειναι οι ελληνικες κωμωδιες?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Perdida

Καλή ήταν.

Spoiler

Μου πήρε αρκετή ώρα να καταλάβω ότι η πρωταγωνίστρια είναι η Luisana Lopilato

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[GiorgosAsi]

Perdida

Καλή ήταν.

Spoiler

Μου πήρε αρκετή ώρα να καταλάβω ότι η πρωταγωνίστρια είναι η Luisana Lopilato

Ειρηνη αυτη η ταινια δεν βλεπεται τι καλη ηταν

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[meetmeinmontauk]

Could you ever forgive me? Πάρα πολύ ωραία, μακάρι να κερδίσει όλα τα βραβεία για τα οποία έχει προταθεί

Escape room. Πεταμένα λεφτά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 092312]

Escape room. Πεταμένα λεφτά.

Mία απ' τα ίδια. Αποτυχημένο cube, που μεταξύ μας, ήταν ήδη αποτυχημένο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 991793]

Πριν από μία εβδομάδα περίπου, είδα τον Αστακό του Λάνθιμου. Εν ολίγοις, μία μαλακία και μισή.
Προχθές είδα την Ευνοούμενη του ίδιου. Πολύ ωραία ταινία, αν και δεν ξετρελάθηκα.
Θα δω κάποια στιγμή και τον Θάνατο του Ιερού Ελαφιού. Ελπίζω να μην με απογοητεύσει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eileen]

Πριν από μία εβδομάδα περίπου, είδα τον Αστακό του Λάνθιμου. Εν ολίγοις, μία μαλακία και μισή.
Προχθές είδα την Ευνοούμενη του ίδιου. Πολύ ωραία ταινία, αν και δεν ξετρελάθηκα.
Θα δω κάποια στιγμή και τον Θάνατο του Ιερού Ελαφιού. Ελπίζω να μην με απογοητεύσει.

Επειδή έχω δει τα παραπάνω, θα σου προτείνω να δεις τον Κυνόδοντα, αν δεν το έχεις ήδη δει. Είναι νομίζω η καλύτερη ταινία του διδύμου, μέχρι στιγμής. =)

Επίσης, τι δε σου άρεσε στον Αστακό;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 991793]

Επειδή έχω δει τα παραπάνω, θα σου προτείνω να δεις τον Κυνόδοντα, αν δεν το έχεις ήδη δει. Είναι νομίζω η καλύτερη ταινία του διδύμου, μέχρι στιγμής. =)

Επίσης, τι δε σου άρεσε στον Αστακό;

Τίποτα το ιδιαίτερο, απλώς είναι πολύ σουρεάλ για τα γούστα μου.
Θα την έχω υπόψιν μου!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eileen]

The Green Book

imdb

Αμερική, 1960s. O Αφροαμερικανός πιανίστας Don Shirley αναζητά έναν σοφέρ για μία δίμηνη περιοδεία στις "δύσκολες" πολιτείες του Νότου. Ο Tony Vallelongha, ένας Ιταλοαμερικανός μπράβος, είναι εν τέλει αυτός που ξεκινά μαζί με τον ταλαντούχο μουσικό στο ταξίδι του.
Η δυναμική μεταξύ των δύο χαρακτήρων είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Από την μία έχουμε έναν οξυδερκή, καλλιεργημένο και ελιτιστή μουσικό σε αντιπαράθεση με έναν αμόρφωτο, προκατειλλημένο, "street-smart" μπράβο καθώς οι δύο τους ταξιδεύουν στις πιο ρατσιστικές πολιτείες της Αμερικής. Και οι δυο πρωταγωνιστές συγκινητικοί και αληθινοί, αποφεύγοντας τις υπερβολές.

Αυτό που εκτίμησα πολύ στην ταινία είναι ότι κατάφερε να καταπιαστεί με δύσκολα θέματα όπως ο ρατσισμός, η αίσθηση της αποξένωσης και η μοναχικότητα, διατηρώντας ωστόσο μία γλυκιά ισορροπία μεταξύ σοβαρότητας, χιούμορ και ευαισθησίας.

Άλλα θετικά: Η μουσική.
Αρνητικό: Γιατί πρέπει οι πιο "δυνατές" σκηνές να είναι γυρισμένες υπό βροχή; Φτάνει πια!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 991793]

Είδα τελικά τον Κυνόδοντα. Αφύσικοι διάλογοι, αφύσικοι χαρακτήρες, αφύσικες καταστάσεις. Πλήρες χάσιμο χρόνου!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alma Libre]

Είδα προχτές το Lilya 4-ever και σήμερα ξανάδα το πρώτο Hellboy με το αγόρι μου.

Τη Λίλια την προτείνω οπωσδήποτε, ήταν εξαιρετική!

Είδα τελικά τον Κυνόδοντα. Αφύσικοι διάλογοι, αφύσικοι χαρακτήρες, αφύσικες καταστάσεις. Πλήρες χάσιμο χρόνου!

Έχω δει τον Κυνόδοντα τουλάχιστον τρεις φορές στη ζωή μου. Τις 2 πρώτες το θεώρησα σπατάλη χρόνου, την τρίτη φορά που ήμουν πολύ πιο ώριμη, τον απόλαυσα αρκετά!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eileen]

Είδα τελικά τον Κυνόδοντα. Αφύσικοι διάλογοι, αφύσικοι χαρακτήρες, αφύσικες καταστάσεις. Πλήρες χάσιμο χρόνου!

Οι ταινίες είναι ένα μέσο που προσφέρεται για αυτή την "αφυσικότητα" που περιγράφεις. Πέρα από τον ρεαλισμό, που και αυτός έχει αποτυπωθεί αριστουργηματικά σε διάφορες ταινίες, υπάρχει και το σκεπτικό να στρεβλώσεις την πραγματικότητα με κάποιο τρόπο για να διηγηθείς μία ιστορία.
Αν η "φυσικότητα" ή η εγγύτητα στην πραγματικότητα ήταν όντως αποφασιστικό κριτήριο, τότε δε θα είχαμε διαμάντια του κινηματογράφου.

Αυτό σαν γενικό σχόλιο, χωρίς να θέλω να υπονοήσω ότι ο Κυνόδοντας είναι ένα τόσο ουσιαστικό έργο. Δε σε κέντρισε αυτό που είδες; Δε σου κράτησε το ενδιαφέρον; Δεν εντόπισες κάποιες αλληγορίες; =)

Έχω δει τον Κυνόδοντα τουλάχιστον τρεις φορές στη ζωή μου. Τις 2 πρώτες το θεώρησα σπατάλη χρόνου, την τρίτη φορά που ήμουν πολύ πιο ώριμη, τον απόλαυσα αρκετά!

Γεια σου Alma!

Δε νομίζω ότι έχει τόσο να κάνει με ωριμότητα ακριβώς, όσο με την "κινηματογραφική παιδεία". Είδα τη συγκεκριμένη ταινία όταν πρωτοβγήκε και ήμουν περίπου 15 ετών. Παρ' όλο που ήδη ασχολιόμουν πολύ με τον κινηματογράφο, δεν είχα δει κάτι αντίστοιχο μέχρι τότε και για αυτό ίσως, είναι "σημαντική" αυτή η ταινία για εμένα.
Θυμάσαι τι σου άρεσε στην ταινία; ^^

Το Hellboy σου άρεσε; Μετά το Shape of Water δε ξερω αν θέλω να ασχοληθώ με τον man στο άμεσο μέλλον

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

Οι ταινίες είναι ένα μέσο που προσφέρεται για αυτή την "αφυσικότητα" που περιγράφεις. Πέρα από τον ρεαλισμό, που και αυτός έχει αποτυπωθεί αριστουργηματικά σε διάφορες ταινίες, υπάρχει και το σκεπτικό να στρεβλώσεις την πραγματικότητα με κάποιο τρόπο για να διηγηθείς μία ιστορία.
Αν η "φυσικότητα" ή η εγγύτητα στην πραγματικότητα ήταν όντως αποφασιστικό κριτήριο, τότε δε θα είχαμε διαμάντια του κινηματογράφου.

Αυτό σαν γενικό σχόλιο, χωρίς να θέλω να υπονοήσω ότι ο Κυνόδοντας είναι ένα τόσο ουσιαστικό έργο. Δε σε κέντρισε αυτό που είδες; Δε σου κράτησε το ενδιαφέρον; Δεν εντόπισες κάποιες αλληγορίες; =)

Μιλάω χωρίς να έχω δει την ταινία, μόνο κάποιες σκηνές και με έχουν πει την υπόθεση. Επειδή έχω διαβάσει απόψεις ατόμων που τη θεωρούν αριστούργημα και της αντίθετης πλευράς θέλω να πω ότι άσχετα αν θέλει να προβάλει ένα μήνυμα με διαφορετικό τρόπο (αλληγορία) δεν σημαίνει ότι ντε και καλά θα φανεί καλό το αποτέλεσμα σε όποιον τη δει για διάφορους λόγους. Εγώ τη συγκεκριμένη δεν θα καθόμουν να τη δω ας πούμε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mhtrogoal]

Rane/The Wounds (1998)

Εξαιρετική ταινία του Srdjan Dragojevic, που έχει κάνει και το υπέροχο Lepa Sela, Lepo Gore. Γιουγκοσλαβικό (ακόμα τότε) σινεμά στα καλύτερά του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eileen]

Μιλάω χωρίς να έχω δει την ταινία, μόνο κάποιες σκηνές και με έχουν πει την υπόθεση. Επειδή έχω διαβάσει απόψεις ατόμων που τη θεωρούν αριστούργημα και της αντίθετης πλευράς θέλω να πω ότι άσχετα αν θέλει να προβάλει ένα μήνυμα με διαφορετικό τρόπο (αλληγορία) δεν σημαίνει ότι ντε και καλά θα φανεί καλό το αποτέλεσμα σε όποιον τη δει για διάφορους λόγους. Εγώ τη συγκεκριμένη δεν θα καθόμουν να τη δω ας πούμε.

[οφφ] κάθε φορά που διαβάζω μήνυμά σου, περιμένω το με αντί για το μου, και όταν έρχεται σκάει χαμόγελο, να ξέρεις! [/οφφ]

Ανοίγεις μεγάλη (και ωραία) συζήτηση!

Αρχικά, θα σταθώ λίγο στο θέμα της κριτικής και θα πω ότι πλέον στις αναγνώσεις είμαι πολύ επιλεκτική (τόσο για σινεμά, όσο και για βιβλία). Για διαφορετικούς κάθε φορά λόγους, οι κριτικοί μπορεί να είναι αδικαιολόγητα υποστηρικτικοί, είτε αδικαιολόγητα σκληροί. Οπότε το τι θεωρεί ο ΧΥ σαν αριστούργημα ή κακή ταινία, δε μου λέει πλέον πάρα πολλά
Σαφώς και όλοι δεν έχουμε την ίδια άποψη, ούτε τα ίδια γούστα, όχι μόνο στο σινεμά, αλλά γενικά. Εγώ αυτό το βρίσκω ενδιαφέρον γιατί είναι από μόνο του μία βάση για διάλογο και ανταλλαγή απόψεων. Επίσης, δεν έχουν όλες οι ταινίες ένα "βαθύτερο" νόημα, αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι. Ακόμη, εκεί που εγώ εντοπίζω μία αλληγορία, μπορεί κάποιος άλλος θεατής να βλέπει κάτι πολύ διαφορετικό και να μην αποδέχεται αυτή την οπτική γωνία.
Οι ερωτήσεις που έκανα περισσότερο είχαν στόχο να καταλάβω εγώ καλύτερα αν η ένσταση προέκυπτε γενικά στο ύφος αυτής της ταινίας και αν υπήρχε κάτι που να άρεσε στον Μιχάλη. Αν πας να δεις μία τέτοια ταινία, σαν να βλέπεις το Avengers (π.χ) θα απογοητευτείς. Κάποιες ταινίες απαιτούν ένα βαθύτερο τρόπο "ενασχόλησης" - η θέασή τους δεν είναι δηλαδή μία παθητική διαδικασία, αλλά απαιτείται παρατηρητικότητα, σκέψη, προσοχή στους χαρακτήρες κτλ. Οπότε θεωρώ ότι όχι μόνο το ποιος βλέπει μία ταινία παίζει ρόλο, αλλά το πώς.

Rane/The Wounds (1998)

Εξαιρετική ταινία του Srdjan Dragojevic, που έχει κάνει και το υπέροχο Lepa Sela, Lepo Gore. Γιουγκοσλαβικό (ακόμα τότε) σινεμά στα καλύτερά του.

Πες μας και δύο λόγια για την ταινία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

[οφφ] κάθε φορά που διαβάζω μήνυμά σου, περιμένω το με αντί για το μου, και όταν έρχεται σκάει χαμόγελο, να ξέρεις! [/οφφ]

Ανοίγεις μεγάλη (και ωραία) συζήτηση!

Αρχικά, θα σταθώ λίγο στο θέμα της κριτικής και θα πω ότι πλέον στις αναγνώσεις είμαι πολύ επιλεκτική (τόσο για σινεμά, όσο και για βιβλία). Για διαφορετικούς κάθε φορά λόγους, οι κριτικοί μπορεί να είναι αδικαιολόγητα υποστηρικτικοί, είτε αδικαιολόγητα σκληροί. Οπότε το τι θεωρεί ο ΧΥ σαν αριστούργημα ή κακή ταινία, δε μου λέει πλέον πάρα πολλά
Σαφώς και όλοι δεν έχουμε την ίδια άποψη, ούτε τα ίδια γούστα, όχι μόνο στο σινεμά, αλλά γενικά. Εγώ αυτό το βρίσκω ενδιαφέρον γιατί είναι από μόνο του μία βάση για διάλογο και ανταλλαγή απόψεων. Επίσης, δεν έχουν όλες οι ταινίες ένα "βαθύτερο" νόημα, αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι. Ακόμη, εκεί που εγώ εντοπίζω μία αλληγορία, μπορεί κάποιος άλλος θεατής να βλέπει κάτι πολύ διαφορετικό και να μην αποδέχεται αυτή την οπτική γωνία.
Οι ερωτήσεις που έκανα περισσότερο είχαν στόχο να καταλάβω εγώ καλύτερα αν η ένσταση προέκυπτε γενικά στο ύφος αυτής της ταινίας και αν υπήρχε κάτι που να άρεσε στον Μιχάλη. Αν πας να δεις μία τέτοια ταινία, σαν να βλέπεις το Avengers (π.χ) θα απογοητευτείς. Κάποιες ταινίες απαιτούν ένα βαθύτερο τρόπο "ενασχόλησης" - η θέασή τους δεν είναι δηλαδή μία παθητική διαδικασία, αλλά απαιτείται παρατηρητικότητα, σκέψη, προσοχή στους χαρακτήρες κτλ. Οπότε θεωρώ ότι όχι μόνο το ποιος βλέπει μία ταινία παίζει ρόλο, αλλά το πώς.

Ναι το λέω με τη λογική ότι πας να δεις μια ταινία με βαθύτερο νόημα που θέλει προσοχή αλλά επειδή χρησιμοποιεί αλληγορίες για να δείξει το point της (καλή ώρα) δεν σημαίνει ότι θα βγει ωραία για αυτόν τον λόγο ή ότι θα φανεί καλό το αποτέλεσμα της σε όλους (πχ να μη βρει καλές της ερμηνείες). Όταν είπα για σχόλια πάνω στη συγκεκριμένη ταινία δεν εννοούσα κριτικούς πάντως αλλά γενικά άτομα που την έχουν δει και ήταν λίγο ή του ύψους ή του βάθους.

Και επειδή πιάσαμε τον Κυνόδοντα η ταινία με εγκλεισμό που με ήρθε στο μυαλό είναι το Room το οποίο αγάπησα. Χάρηκα πολύ που είδα αργότερα ότι κέρδισε όσκαρ. Την έχεις δει;https://www.imdb.com/title/tt3170832/

Spoiler

Τρομερό στιλάκι ο μικρός.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mhtrogoal]

Πες μας και δύο λόγια για την ταινία.

Η εξέλιξη δύο κολλητών σε μια μικροαστική γειτονιά από την χρονιά της έναρξης του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας και μέσα απο αυτόν. Πραγματικά τρομερή ταινία, σε βάζει μέσα από την ελαφρά υπερβολή της στο κλίμα της εποχής.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eileen]

Ναι το λέω με τη λογική ότι πας να δεις μια ταινία με βαθύτερο νόημα που θέλει προσοχή αλλά επειδή χρησιμοποιεί αλληγορίες για να δείξει το point της (καλή ώρα) δεν σημαίνει ότι θα βγει ωραία για αυτόν τον λόγο ή ότι θα φανεί καλό το αποτέλεσμα της σε όλους (πχ να μη βρει καλές της ερμηνείες). Όταν είπα για σχόλια πάνω στη συγκεκριμένη ταινία δεν εννοούσα κριτικούς πάντως αλλά γενικά άτομα που την έχουν δει και ήταν λίγο ή του ύψους ή του βάθους.

Ισχύει αυτό! Το ότι στοχεύεις σε κάτι καλό σε σημαίνει ότι το αποτέλεσμα θα δικαιώσει τις προσδοκίες σου.

Και επειδή πιάσαμε τον Κυνόδοντα η ταινία με εγκλεισμό που με ήρθε στο μυαλό είναι το Room το οποίο αγάπησα. Χάρηκα πολύ που είδα αργότερα ότι κέρδισε όσκαρ. Την έχεις δει;https://www.imdb.com/title/tt3170832/

Spoiler

Τρομερό στιλάκι ο μικρός.

To Room μου το πρότειναν ξανά να το δω, αλλά επειδή έχω το κλασικό πρόβλημα "δε βλέπω την ταινία, αν δεν διαβάσω το βιβλίο" δε την έχω δει ακόμη. Έτσι βέβαια όλο μεγαλώνουν τα αδιάβαστα και δε βλέπω και καλές ταινίες. Ίσως αναθεωρήσω και κάνω με αυτή την αρχή!
Η Brie Larson μου αρέσει πάρα πολύ. Είναι και αυτό ένα κίνητρο!

Η εξέλιξη δύο κολλητών σε μια μικροαστική γειτονιά από την χρονιά της έναρξης του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας και μέσα απο αυτόν. Πραγματικά τρομερή ταινία, σε βάζει μέσα από την ελαφρά υπερβολή της στο κλίμα της εποχής.

Ακούγεται πολύ ενδιαφέρουσα, θενκς! Μπήκε στη watchlist!

Σε άλλα νέα, είδα πρόσφατα το Personal Shopper.

Πρόκειται για την ζωή μίας κοπέλας 3μήνες μετά το χαμό του αδερφού της. Οι δυο τους, δίδυμοι, μοιράζονται psychic ικανότητες και η Maureen αρνείται να φύγει από το Παρίσι, όπου κατοικεί δουλεύοντας σαν προσωπική βοηθός για μία κοσμική γυναίκα, μέχρι να πάρει κάποιο σημάδι από τον αδερφό της.

Την είδα κάπως on a whim τη συγκεκριμένη ταινία, καθώς δεν έχω ιδιαίτερη συμπάθεια στον ψευδο-αγνωστικισμό. Το αποτέλεσμα το βρήκα μετριότατο προς κακό.
Στο θέμα σκηνοθεσία/μοντάζ δεν ενθουσιάστηκα, γιατί μου έλειπε συνοχή. Ειδικά τα κοψίματα μεταξύ κάποιων σκηνών γινόντουσαν με ένα fade out και μετά προχωρούσες στην επόμενη. Ίσως αν η ταινία ήταν χωρισμένη σε κεφάλαια αυτό να λειτουργούσε καλύτερα. Από πλευράς σεναρίου, θεωρώ ότι το γεγονός πως η Maureen είναι personal shopper δεν έχει καμία απολύτως σημασία για την εξέλιξη της ταινίας. Το backstory θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί και με κάποιο άλλο επάγγελμα, τουτέστιν όλα τα κομμάτια της ιστορίας δεν έδεναν καλά μεταξύ τους.

Οπότε ένα 6/10 για την προσπάθεια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Wrong]

Είδα χθες το Roma.
Παρότι είχε εκπληκτική σκηνογραφία, εκπληκτική φωτογραφία, παρουσίαζε προβληματισμούς σε επίκαιρα ζητήματα και η ερμηνεία της πρωταγωνίστριας ήταν φοβερή, κάτι μου έλειπε, δεν ξέρω τι. Με άφησε ανικανοποίητη, το περίμενα πολύ καλύτερο και απογοητεύτηκα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[χημεια4λαιφ]

The house that jack built

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.