Συμβουλές και χρόνος διαβάσματος

[Dreamer_SW]

Σε καταλαβαίνω. Επίσης όπως έχει πει και η Ερινύς πιο πάνω δίνεις μόνη σου τις απαντήσεις. Πρέπει να βγάλεις την άρνηση,να πεις τι θέλεις απο τον εαυτό σου και όσο δύσκολο και αν είναι, να πεις ότι θα τα καταφέρεις,ειδικά τώρα που έχεις φάει το γάιδαρο και έχει μείνει η ουρά(αυτό το λένε στο χωριό μου )

Χαχα αυτή την παροιμία την έχω ακούσει και εγώ πολλές φορές .
Μωέ ξέρω τι θέλω από τον εαυτό μου(εξού και ο στόχος που είχα από την αρχή των φοιτητικών μου χρόνων) το θέμα είναι πως θα φύγω από αυτήν την άρνηση ώστε να συνεχίσω !

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[archaios19]

Μια λύση είναι να σκέφτεσαι το μετά! Να ολοκληρώνεις δηλαδή τις υποχρεώσεις σου με τη σκέψη ότι το πτυχίο θα είναι απλώς η αρχή για ελευθερία από διάβασμα ( μετά τις πανελλήνιες δεν τελειώνει το διάβασμα, μετά το πτυχίο όμως ΝΑΙ) και για μια επαγγελματική προοπτική που θα διαγράψεις εσύ και η οποία δεν θα υπάρξει αν δεν πάρεις το χαρτί!!! Σκέψου επίσης το prestige ενός πτυχιούχου και ότι με το πτυχίο θα αποφύγεις ό,τι αρνητικό είχε η σχολή σου μια για πάντα ( δύσκολα μαθήματα, κακοί καθηγητές, απεχθείς συμφοιτητές κλπ..). Με όλα αυτά πιστεύω ότι θα ξεπεράσεις την ΑΡΝΗΣΗ!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

Μια λύση είναι να σκέφτεσαι το μετά! Να ολοκληρώνεις δηλαδή τις υποχρεώσεις σου με τη σκέψη ότι το πτυχίο θα είναι απλώς η αρχή για ελευθερία από διάβασμα ( μετά τις πανελλήνιες δεν τελειώνει το διάβασμα, μετά το πτυχίο όμως ΝΑΙ) και για μια επαγγελματική προοπτική που θα διαγράψεις εσύ και η οποία δεν θα υπάρξει αν δεν πάρεις το χαρτί!!! Σκέψου επίσης το prestige ενός πτυχιούχου και ότι με το πτυχίο θα αποφύγεις ό,τι αρνητικό είχε η σχολή σου μια για πάντα ( δύσκολα μαθήματα, κακοί καθηγητές, απεχθείς συμφοιτητές κλπ..). Με όλα αυτά πιστεύω ότι θα ξεπεράσεις την ΑΡΝΗΣΗ!

Καλησπέρα ,
Ξέρεις τι ;
Σκέφτομαι το μετά το πτυχίο, ως προς 3 παράγοντες:

1) Αν θα είμαι ικανοποιημένη με αυτό που κατάφερα και ας το κατάφερα αν θα μπορούσα παραπάνω, και εάν θα καταφέρω τον στόχο μου. Γιατί εάν δεν τα καταφέρω θα απογοητευτώ. Βέβαια να μου πεις και εάν τα καταφέρω πάλι θα λέω ήθελα το κάτι το παραπάνω γιατί να μην το έκανα. Γιατί ακόμα το σκέφτομαι αυτό. Μου αρέσει το διάβασμα, δεν είναι αυτό το θέμα μου, αλλά όσο εάν με αυτό θα καταφέρω να πετύχω το παραπάνω, δηλαδή δεν θα το σκεφτώ ως η αρχή για ελευθερία από το διάβασμα.

2) Ότι θα πάρω πτυχίο δεν σημαίνει ότι θα βρω και δουλειά δυστυχώς. Ή θα είμαι τυχερή και θα βρω σε αυτό που έχω σπουδάσει, είτε σε κάτι άλλο εκτός αντικειμένου ή θα μείνω άνεργη που είναι ένας φόβος μου. Σκέφτομαι και για 2ο πτυχίο μετά

3) Ότι έχω τόσα πολλά που "πρέπει" να κάνω και άλλα τόσα που θέλω να κάνω που νιώθω ότι δεν έχω χρόνο, και έχω χάσει πολύτιμα χρόνια από την ζωή μου που αυτό σημαίνει ότι κάποια δυστυχώς πρέπει να τα αφήσω στην άκρη και θα καταλήξουν απωθημένα. Γενικά είμαι χαμένη

Και εκτός αυτών νιώθω μία κούραση που δεν με αφήνει!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[archaios19]

Λοιπόν έχω τώρα να σου πω τα εξής!!!

α) Αφού θες 2ο πτυχίο που είναι μία επιπλέον υποχρέωση έχεις κίνητρο να ολοκληρώσεις την 1η (πρώτο πτυχίο)
β) Η ανεργία είναι ένα μεγάλο ζήτημα που στην παρούσα φάση δεν θα έπρεπε να σε απασχολεί! Από ό,τι καταλαβαίνω είσαι ιδιαίτερα φιλομαθής και επικεντρωμένη στον στόχο σου. Αυτά είναι χαρακτηριστικά ενός ατόμου που παρά τους χαλεπούς καιρούς έχει δυνατότητες ανέλιξης και επαγγελματικής αποκατάστασης! Αλλιώς: ο αποφασισμένος και μελετημένος νικά!
γ) Θα σου πω το κλασικό! Αν αισθάνεσαι ότι είναι πολλές οι υποχρεώσεις ξεκίνα από το πιο απλό και γρήγορο ( έστω και 1 σελίδα διάβασμα την ημέρα). Επιπλέον βοηθά ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ο συλλογικός αγώνας! Βρες κάποιον που έχει ανειλημμένες υποχρεώσεις και δουλέψτε μαζί (ακόμη και αν δεν είναι συμφοιτητής σου). Έτσι προχωράς σταθερά χωρίς το άγχος ότι δεν έκανες τίποτα και αργά χωρίς επιπρόσθετη κούραση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

Λοιπόν έχω τώρα να σου πω τα εξής!!!

α) Αφού θες 2ο πτυχίο που είναι μία επιπλέον υποχρέωση έχεις κίνητρο να ολοκληρώσεις την 1η (πρώτο πτυχίο)
β) Η ανεργία είναι ένα μεγάλο ζήτημα που στην παρούσα φάση δεν θα έπρεπε να σε απασχολεί! Από ό,τι καταλαβαίνω είσαι ιδιαίτερα φιλομαθής και επικεντρωμένη στον στόχο σου. Αυτά είναι χαρακτηριστικά ενός ατόμου που παρά τους χαλεπούς καιρούς έχει δυνατότητες ανέλιξης και επαγγελματικής αποκατάστασης! Αλλιώς: ο αποφασισμένος και μελετημένος νικά!
γ) Θα σου πω το κλασικό! Αν αισθάνεσαι ότι είναι πολλές οι υποχρεώσεις ξεκίνα από το πιο απλό και γρήγορο ( έστω και 1 σελίδα διάβασμα την ημέρα). Επιπλέον βοηθά ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ο συλλογικός αγώνας! Βρες κάποιον που έχει ανειλημμένες υποχρεώσεις και δουλέψτε μαζί (ακόμη και αν δεν είναι συμφοιτητής σου). Έτσι προχωράς σταθερά χωρίς το άγχος ότι δεν έκανες τίποτα και αργά χωρίς επιπρόσθετη κούραση.

πονοκέφαλος

πω πω όταν τα σκέφτομαι αυτά με πιάνει ένας πονοκέφαλος, θα κάνω μεγάλο μπαμ σε λίγο καιρό τεσπα

1) Ναι, σε αυτό έχεις ένα δίκιο απλά πλέον δεν έχω την διάθεση καν για το πρώτο και είναι ακόμα ένας χρόνος. Θέλω να πω ότι μπορεί να θέλω το 2ο αλλά και πάλι δεν βρίσκω κάποιο κίνητρο, όπως έβρισκα πριν. Δεν έχω ούτε την όρεξη να στείλω mail στον επιβλέποντά μου με το πως θα συνεχίσω.

2) Απλά με απασχολεί γιατί καταπιέζομαι έντονα από τους γονείς μου να βρω δουλειά. Έμμεσα ναι μεν, αλλά καταπιέζομαι σε πολύ αρνητικό βαθμό (για εμένα τουλάχιστον) και μου λένε για τα παιδιά που έχουν βρει δουλειά και μπλα μπλα μπλα και μου λένε συνέχεια ότι αυτό που σπουδάζω έχει πολλά για μετά και να κανονίσω/προσπαθήσω να δικτυωθώ προκειμένου να πιάσω δουλειά μου το λένε από το 2ο έτος. Το θέλω και εγώ μέσα μου όπως κάθε νέος της ηλικίας του, αλλά αυτό το "συνέχεια" εμένα με κουράζει και νιώθω καταπίεση που δεν την αντέχω Και νομίζω ότι δεν θα καταφέρω να βρω , για πολλούς λόγους που δεν είναι τώρα της παρούσης στιγμής.

3) Δεν μπορώ να δουλεύω ομαδικά δεν με βοηθάει, δεν συγκεντρώνομαι. Θέλω τον δικό μου χώρο και χρόνο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ioanis]

Καλησπέρα σε όλους. Είμαι και εγώ αρκετά αναβλητικός και φτάνει ο κόμπος στο χτένι για να ξεκινήσω το διάβασμα και τελικά έχω καταλήξει ότι υπό πολλή πίεση είμαι πολύ παραγωγικός. Ωστόσο, αυτό έχει επιπτώσεις στην υγεία ( σωματική και ψυχική) και δεν ξέρω αν θα συνεχίσω να το εφαρμόζω. Είμαι τελειόφοιτος ( χρωστάω λίγα μαθήματα ) και θέλω να δώσω εξετάσεις στην αρχαία ιστορία τον Οκτώβριο. τώρα ξεκινάω να διαβάζω για αυτό και δεν ξέρω αν θα προλάβω και φοβάμαι πως αν αποτύχω θα το αφήσω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Agnwsth]

Do not overthink it! Πραγματικά, το να υπεραναλύεις τα πράγματα, δεν σε βοηθάει. Προσπάθησε να συγκεντρωθείς και να αρχίσεις να δουλεύεις πάνω στην πτυχιακή σου. Όσο πιο γρήγορα, τόσο πιο λίγη δουλειά θα έχεις παράλληλα με τα μαθήματά σου. Βάλε ένα πρόγραμμα και ξεκίνα σιγά σιγά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ioanis]

Do not overthink it! Πραγματικά, το να υπεραναλύεις τα πράγματα, δεν σε βοηθάει. Προσπάθησε να συγκεντρωθείς και να αρχίσεις να δουλεύεις πάνω στην πτυχιακή σου. Όσο πιο γρήγορα, τόσο πιο λίγη δουλειά θα έχεις παράλληλα με τα μαθήματά σου. Βάλε ένα πρόγραμμα και ξεκίνα σιγά σιγά.

αναφέρεσαι σε μένα ή στην κοπέλα πιο πάνω;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

Do not overthink it! Πραγματικά, το να υπεραναλύεις τα πράγματα, δεν σε βοηθάει. Προσπάθησε να συγκεντρωθείς και να αρχίσεις να δουλεύεις πάνω στην πτυχιακή σου. Όσο πιο γρήγορα, τόσο πιο λίγη δουλειά θα έχεις παράλληλα με τα μαθήματά σου. Βάλε ένα πρόγραμμα και ξεκίνα σιγά σιγά.

Το ξέρω ρε συ ότι η υπερανάλυση δεν βοηθάει και αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα και πρέπει να συγκεντρωθώ για να γίνουν όλα αυτά που λες και αυτό θέλω κι εγώ ώστε να μην αγχωθώ το χειμώνα. Το θέμα είναι ότι δεν μου έρχεται διάθεση, έχασε τον δρόμο της

αναφέρεσαι σε μένα ή στην κοπέλα πιο πάνω;

(Νομίζω) ότι αναφέρεται σε εμένα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[meetmeinmontauk]

Εδώ και καιρό, είμαι σε άρνηση να συνεχίσω την πτυχιακή μου, ακόμα σε άρνηση..... Δεν έχω όρεξη, έχω παραιτηθεί λίγο έως πολύ. Σκέφτομαι παράλληλα τα επιπλέον μαθήματα για την λήψη πτυχίου ΠΕ από Οκτώβρη και πελαγώνω. Πτυχιακή παράλληλα με τα καινούργια μαθήματα. Φάση αγχώνεσαι για το εάν θα τα προλαβαίνεις, φάση δεν θέλεις να διαβάσεις και φάση παράλληλα να θες να πετύχεις και τον στόχο σου. Complicated

Εφιαλτικός ο τελευταίος χρόνος ναι ....

Αυτά

Σοφία, μία είναι η λύση στο πρόβλημά σου. Να ηρεμίσεις. Να ηρεμίσεις και να σκεφτείς με καθαρό μυαλό τι είναι αυτό που πραγματικά θέλεις. Μην μπλέξεις πάλι το τι θα πρέπει να θέλεις ώστε να είσαι η τέλεια Σοφία αλλά τι είναι αυτό που ουσιαστικά αποζητάς.
Θέλεις να πάρεις το πτυχίο από την σχολή σου; Αν ναι, η πτυχιακή είναι προφανώς μονόδρομος και πρέπει σιγά σιγά να κινητοποιηθείς ώστε να την ξεκινήσεις. Το πώς θα το πετύχεις αυτό, δική σου υποχρέωση να το βρεις.
Θέλεις να πάρεις πτυχίο ΠΕ; Πολύ όμορφα, άλλος ένας χρόνος στην σχολή. Μήπως όμως δεν το θέλεις και τόσο και παρακινείσαι περισσότερο από τα συναισθήματα και τους γονείς σου και όχι την λογική; Κάτσε ζύγισε τι θα σου προσφέρει ένας παραπάνω χρόνος και αποφάσισε.
Μια γενικότερη συμβουλή. Μην πνίγεσαι σε μια κουταλιά νερό. Που και που τα πράγματα είναι απλούστερα απ' ό,τι μας αρέσει να τα κάνουμε στο μυαλό μας. Διλήμματα πάντα θα πρέπει ν' αντιμετωπίζεις στην ζωή σου και λογικό να σου προκαλούν άγχος. Το ζήτημα είναι να μην αγχώνεσαι σε σημείο που να παραλύεις από τον φόβο και να αδρανείς (όπως τώρα).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

Καλημέρα Ο λόγος που πρέπει πραγματικά να ηρεμήσω που πρέπει όντως να το κάνω είναι γιατί αρχίζουν για άλλη μία φορά να με πιάνουν τα ψυχοσωματικά μου από το άγχος και απλά δεν ελέγχονται. Όντως αγχώνομαι συνέχεια σε σημείο που να παραλύω από φόβο και να καταλήγω να αδρανοποιούμαι καλή ώρα όπως τώρα και αυτό με κάνει χειρότερα και δεν μπορώ να το ελέγξω, δεν ξέρω ..Εκεί που κάθομαι ήρεμη νιώθω ότι θα σπάσει η καρδιά μου και το στομάχι μου κόπος με πονοκέφαλο. Τεσπα, απλά δεν ξέρω αν αυτόν τον χρόνο θα τον βγάλω στην σχολή!!
Το θέμα της πτυχιακής μου αρέσει πάρα πολύ αλλά υπάρχουν διάφοροι λόγοι που με αγχώνουν και με ακινητοποιούν πλην της έλλειψης διάθεσης αλλά και άλλων παραγόντων που με κάνουν απλά να μην θέλω να βρω κίνητρο να την συνεχίσω ενώ πρέπει και όσο συνεχίσω αυτήν την τακτική επιβαρύνομαι Όχι θέλω κι εγώ η ίδια το πτυχίο ΠΕ και είμαι οκ με την επιλογή μου και βέβαιη απλά επειδή θέλω το παραπάνω από εμένα και ποτέ δεν μένω ευχαριστημένη από όσα κάνω και είναι λίγο κάπως αυτός ο χρόνος αγχώνομαι τρομερά και με τρομάζει μόνο η ιδέα μίας αποτυχίας και η ιδέα ότι είναι όλα τόσα πολλά μαζεμένα από την κατάσταση στο σπίτι μέχρι και το δικό μου άγχος για σπουδές κλπ κλπ που ειλικρινά δεν ξέρω ποια είναι τα όρια της ψυχοσωματικής μου, αντοχής.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Εδώ και καιρό, είμαι σε άρνηση να συνεχίσω την πτυχιακή μου, ακόμα σε άρνηση..... Δεν έχω όρεξη, έχω παραιτηθεί λίγο έως πολύ. Σκέφτομαι παράλληλα τα επιπλέον μαθήματα για την λήψη πτυχίου ΠΕ από Οκτώβρη και πελαγώνω. Πτυχιακή παράλληλα με τα καινούργια μαθήματα. Φάση αγχώνεσαι για το εάν θα τα προλαβαίνεις, φάση δεν θέλεις να διαβάσεις και φάση παράλληλα να θες να πετύχεις και τον στόχο σου. Complicated

Εφιαλτικός ο τελευταίος χρόνος ναι ....

Αυτά

Καλημέρα Μανταλένα Ο λόγος που πρέπει πραγματικά να ηρεμήσω που πρέπει όντως να το κάνω είναι γιατί αρχίζουν για άλλη μία φορά να με πιάνουν τα ψυχοσωματικά μου από το άγχος και απλά δεν ελέγχονται. Όντως αγχώνομαι συνέχεια σε σημείο που να παραλύω από φόβο και να καταλήγω να αδρανοποιούμαι καλή ώρα όπως τώρα και αυτό με κάνει χειρότερα και δεν μπορώ να το ελέγξω, δεν ξέρω ..Εκεί που κάθομαι ήρεμη νιώθω ότι θα σπάσει η καρδιά μου και το στομάχι μου κόπος με πονοκέφαλο. Τεσπα, απλά δεν ξέρω αν αυτόν τον χρόνο θα τον βγάλω στην σχολή!!
Το θέμα της πτυχιακής μου αρέσει πάρα πολύ αλλά υπάρχουν διάφοροι λόγοι που με αγχώνουν και με ακινητοποιούν πλην της έλλειψης διάθεσης αλλά και άλλων παραγόντων που με κάνουν απλά να μην θέλω να βρω κίνητρο να την συνεχίσω ενώ πρέπει και όσο συνεχίσω αυτήν την τακτική επιβαρύνομαι Όχι θέλω κι εγώ η ίδια το πτυχίο ΠΕ και είμαι οκ με την επιλογή μου και βέβαιη απλά επειδή θέλω το παραπάνω από εμένα και ποτέ δεν μένω ευχαριστημένη από όσα κάνω και είναι λίγο κάπως αυτός ο χρόνος αγχώνομαι τρομερά και με τρομάζει μόνο η ιδέα μίας αποτυχίας και η ιδέα ότι είναι όλα τόσα πολλά μαζεμένα από την κατάσταση στο σπίτι μέχρι και το δικό μου άγχος για σπουδές κλπ κλπ που ειλικρινά δεν ξέρω ποια είναι τα όρια της ψυχοσωματικής μου, αντοχής.

Συμφωνώ σε γενικές γραμμές με τους παραπάνω. Απλά μην το σκέφτεσαι τόσο!! Συγκεντρωσου στο τώρα. Τι πρέπει να κανεις τώρα; Να συνεχίσεις αν δουλεύεις στην πτυχιακή σου. Αυτό. Κάτσε κάτω, και σιγά σιγά ξεκινά να δουλεύεις σε αυτό, κάνε μικρή έρευνα, μετά γράψε ο,τι ερωτήσεις χρειάζονται κτλ κτλ. Μην σκέφτεσαι από τώρα τι θα γίνει σε ένα χρόνο από τώρα και όλα όσα πρέπει να κανεις για να πάρεις πτυχίο. Όταν έρθει η ώρα, όλα θα γίνουν. Ένα βήμα την φορά. Ξέρω ότι η κατάσταση με τους γονείς σου είναι πιεστική αλλά προσπάθησε να βγαίνεις από το σπίτι, να μιλας με φίλους σου, να βρίσκεστε όλοι μαζί σε ένα σπίτι και να δουλεύετε μαζί ώστε να έχεις την στήριξη που χρειάζεσαι και να περνάει πιο ευχάριστα ο χρόνος σου. Πραγματικά θα σου πρότεινα να επισκεφτείς έναν ειδικό ψυχολόγο, θα σε βοηθήσει πααρα πολύ να βάλεις όλες αυτές τις σκέψεις σου σε μια σειρά, και δεν χρειάζεται ούτε να το μάθουν οι γονείς σου αν δεν θες, ούτε να πας σε κάποιον πολύ ακριβό. Κατά τ’αλλα, είναι φυσιολογικό νομίζω όταν είμαστε για πτυχίο ή όταν αποφοιτησουμε,να αγχωνόμαστε αλλά όλα περνάνε.
Και εγώ έχω αρκετά πράγματα που πρέπει να τακτοποιήσω τώρα. Έχω να δώσω δυο μαθήματα, κανονικα θα έπρεπε να είχα φτιάξει βιογραφικό και portfolio μέσα στο καλοκαίρι γιατί θέλω να πάω για πρακτική στο εξωτερικό του χρόνου και πρέπει να βρω γραφειο από τώρα, πρέπει να βρω θέμα για ερευνητικό και στο περίπου να ξέρω ποτε θα τελειώσω την διπλωματική για να παω πρακτικη εξω. Α,εχω και τρία μαθήματα που δεν πέρασα στο ερασμους και θα πρεπει να τα παρακολουθώ ενώ κάνω διπλωματική. Αλλά ξερεις κάτι; Όλα αυτά είναι το ιδανικό σεναριο. Είναι κάτι τέλειο που έχω φτιάξει εγώ στο μυαλό μου: να τελειώσω το ένα στην ώρα του για να μπορώ να κάνω το άλλο κτλ κτλ. Όμως προφανώς και δεν θα γίνουν όλα όπως τα θέλω και αυτό είναι φυσιολογικό! Όταν έρθει η ώρα τους, θα δω πως θα τα αντιμετωπίσω. Για την ώρα προσπαθώ να βρω το κουράγιο να βγάλω το ένα μάθημα για τον Σεπτέμβριο Ξεκινά σιγά σιγά, μπορεί να σε τρομάζει η πτυχιακή σου αλλά ένα βήμα την φορά, σταδιακά θα φτασεις εκεί που θες. Και επαναλαμβάνω, πρέπει να μιλήσεις σε κάποιον ειδικό! Θα σου κάνει πολύ καλό!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

Συμφωνώ σε γενικές γραμμές με τους παραπάνω. Απλά μην το σκέφτεσαι τόσο!! Συγκεντρωσου στο τώρα. Τι πρέπει να κανεις τώρα; Να συνεχίσεις αν δουλεύεις στην πτυχιακή σου. Αυτό. Κάτσε κάτω, και σιγά σιγά ξεκινά να δουλεύεις σε αυτό, κάνε μικρή έρευνα, μετά γράψε ο,τι ερωτήσεις χρειάζονται κτλ κτλ. Μην σκέφτεσαι από τώρα τι θα γίνει σε ένα χρόνο από τώρα και όλα όσα πρέπει να κανεις για να πάρεις πτυχίο. Όταν έρθει η ώρα, όλα θα γίνουν. Ένα βήμα την φορά. Ξέρω ότι η κατάσταση με τους γονείς σου είναι πιεστική αλλά προσπάθησε να βγαίνεις από το σπίτι, να μιλας με φίλους σου, να βρίσκεστε όλοι μαζί σε ένα σπίτι και να δουλεύετε μαζί ώστε να έχεις την στήριξη που χρειάζεσαι και να περνάει πιο ευχάριστα ο χρόνος σου. Πραγματικά θα σου πρότεινα να επισκεφτείς έναν ειδικό ψυχολόγο, θα σε βοηθήσει πααρα πολύ να βάλεις όλες αυτές τις σκέψεις σου σε μια σειρά, και δεν χρειάζεται ούτε να το μάθουν οι γονείς σου αν δεν θες, ούτε να πας σε κάποιον πολύ ακριβό. Κατά τ’αλλα, είναι φυσιολογικό νομίζω όταν είμαστε για πτυχίο ή όταν αποφοιτησουμε,να αγχωνόμαστε αλλά όλα περνάνε.
Και εγώ έχω αρκετά πράγματα που πρέπει να τακτοποιήσω τώρα. Έχω να δώσω δυο μαθήματα, κανονικα θα έπρεπε να είχα φτιάξει βιογραφικό και portfolio μέσα στο καλοκαίρι γιατί θέλω να πάω για πρακτική στο εξωτερικό του χρόνου και πρέπει να βρω γραφειο από τώρα, πρέπει να βρω θέμα για ερευνητικό και στο περίπου να ξέρω ποτε θα τελειώσω την διπλωματική για να παω πρακτικη εξω. Α,εχω και τρία μαθήματα που δεν πέρασα στο ερασμους και θα πρεπει να τα παρακολουθώ ενώ κάνω διπλωματική. Αλλά ξερεις κάτι; Όλα αυτά είναι το ιδανικό σεναριο. Είναι κάτι τέλειο που έχω φτιάξει εγώ στο μυαλό μου: να τελειώσω το ένα στην ώρα του για να μπορώ να κάνω το άλλο κτλ κτλ. Όμως προφανώς και δεν θα γίνουν όλα όπως τα θέλω και αυτό είναι φυσιολογικό! Όταν έρθει η ώρα τους, θα δω πως θα τα αντιμετωπίσω. Για την ώρα προσπαθώ να βρω το κουράγιο να βγάλω το ένα μάθημα για τον Σεπτέμβριο Ξεκινά σιγά σιγά, μπορεί να σε τρομάζει η πτυχιακή σου αλλά ένα βήμα την φορά, σταδιακά θα φτασεις εκεί που θες. Και επαναλαμβάνω, πρέπει να μιλήσεις σε κάποιον ειδικό! Θα σου κάνει πολύ καλό!

Δεν θέλω να την συνεχίσω δεν έχω διάθεση αυτό είναι το θέμα για αυτό σκέφτομαι και το μετά μαζί με τα νέα μαθήματα και όλα αυτά που έχω γράψει αλλά τεσπα! Καλά σίγουρα πάντα ο τελευταίος μας καιρός πριν αποφοιτήσουμε είναι πάντα αγχωτικός και πιεστικός γιατί έχει πολλές εκκρεμότητες και απαιτήσεις που πρέπει να βγάλεις με επιτυχία εις πέρας Σε ποια χώρα σκέφτεσαι για πρακτική; Εγώ και να ήθελα δεν θα με άφηναν, αλλά τεσπα και παρότι είναι ένα μεγάλο Bonus η πρακτική έξω, έχεις σκεφτεί φορέα; Κατάλαβα, έχεις και εσύ δύσκολο πρόγραμμα καλή επιτυχία Τι μάθημα δίνεις, είναι μεγάλο σε ύλη;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Δεν θέλω να την συνεχίσω δεν έχω διάθεση αυτό είναι το θέμα για αυτό σκέφτομαι και το μετά μαζί με τα νέα μαθήματα και όλα αυτά που έχω γράψει αλλά τεσπα! Καλά σίγουρα πάντα ο τελευταίος μας καιρός πριν αποφοιτήσουμε είναι πάντα αγχωτικός και πιεστικός γιατί έχει πολλές εκκρεμότητες και απαιτήσεις που πρέπει να βγάλεις με επιτυχία εις πέρας Σε ποια χώρα σκέφτεσαι για πρακτική; Εγώ και να ήθελα δεν θα με άφηναν, αλλά τεσπα και παρότι είναι ένα μεγάλο Bonus η πρακτική έξω, έχεις σκεφτεί φορέα; Κατάλαβα, έχεις και εσύ δύσκολο πρόγραμμα καλή επιτυχία Τι μάθημα δίνεις, είναι μεγάλο σε ύλη;

Τι εννοείς ότι δεν θέλεις να συνεχίσεις; Δεν σε ελκύει το αντικείμενο πια; Βαρέθηκες; Ή φοβάσαι ότι θα αποτύχεις; Όπως και να’χει, πιστεύω ότι πρέπει να πιέσεις τον εαυτό σου να τελειώσεις την σχολή γιατί είναι κριμα, έχεις αφιερωσει τόσο χρόνο. Και από εκεί και πέρα σκέψου αν όντως σου ταιριάζει αυτό ή όχι. Αν νομίζεις ότι θα ήθελες να κανεις κάτι άλλο, κάνε ένα διαφορετικό μεταπτυχιακό. Βασικά, πιάσε μια δουλειά ώστε να είσαι οικονομικά ανεξάρτητη και να κανεις ο,τι θες Ακόμα και πανελληνιες θα μπορούσες να ξαναδωσεις που λέει ο λόγος (και για να σε προλάβω, χωρίς να σε νοιάζει τι θα σου λένε οι γονείς σου! Ενήλικη είσαι, πρέπει εσυ να αποφασίσεις για το μέλλον σου). Άσε τα μαθήματα, όλοι έχουμε μαθήματα που χρωστάμε ή για άλλους λόγους πρέπει να ξαναδώσουμε. Με λίγο διάβασμα θα βγουν. Και δεν χρειάζεται να πάρεις δέκα σε όλα ετσι και αλλιως. Συγκεντρωσου στην πτυχιακή σου.
Εγώ δυο μαθήματα δίνω που είναι λίγο ζόρικα,αλλά αν διαβάσω το ένα θα έχω τις βάσεις να βγαλω και την εργασία από το άλλο γιατί είναι σχετικά μεταξύ τους. Απλά δεν ειμαι καθόλου μα καθόλου σε φάση διαβάσματος, πρέπει να στρωθω επιτελους Κατά τ’αλλα για πρακτική δεν ξέρω, ιδανικά θα ήθελα να κάνω σε κάποια βόρεια χώρα με το προγραμμα Ερασμους. Το ιδανικό σενάριο θα ήταν να ήθελαν να με κρατήσουν και μετά την πρακτική ώστε να μείνω εκεί και να δουλέψω και ίσως να το συνδυάσω με κάποιο μεταπτυχιακό αλλά μιλάμε για μεγάλα όνειρα Διαφορετικά μετά σκεφτομαι για κάποιο μεταπτυχιακό+δουλειά έξω,αλλά έχω πολύ πολύ καιρό μέχρι τότε οποτε ας μην λέω μεγάλα λόγια ( Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ζητήσω πληροφορίες από όσους έχουν παει έξω να δουλέψουν σε γραφεία κατασκευαστικα/design κτλ,αλλά δεν έχουμε αρχιτέκτονες στο φορουμ όποτε ξέρω ότι μαλλον δεν έχει νοημα αυτό που ζητάω ).
Και θα σου επαναλάβω ότι είσαι ενήλικη και αν πας με προγραμμα όπως το ερασμους που σου δίνει υποτροφία και ειδικά αν βρεις μια εταιρεία που θα σε πληρώνει κιολας,όποτε θα έχεις και μισθό, μια χαρά μπορείς να πας έξω για πρακτική και δεν χρειάζεσαι την άδεια κανενός!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

Δεν έχω θέμα με το αντικείμενο αλλά όσο αυτό που λες φόβος της αποτυχίας και διάψευση προσδοκιών και με έχει κουράσει απίστευτα όλο αυτό. Είναι όντως κρίμα τελευταίο χρόνο να καταστρέψω ότι έκανα ήδη και αυτό δεν θέλω αλλά και πάλι αυτός ο φόβος καταστροφής δεν με κινητοποιεί. Μία ευθεία γραμμή είναι όλα τεσπα. Και ανεξάρτητη να γίνω άκρη δεν θα βγω....Και erasmus να πήγαινα θα είχα γκρίνια. Εδώ πάω βόλτα βράδια, ή έφυγε 2ήμερο Μαϊο Πανεπιστημιάδα και μαθαίνω ότι ο μπαμπάς μου ζαλίζει την μάνα μου που είναι αυτή τώρα, τι κάνει, είναι καλά, δεν πήρε τηλέφωνο και η μάνα μου πάρε τηλέφωνο κάνε αυτό κάτι το άλλο, αυτό με τον τρόπο που γίνεται δεν είναι ενδιαφέρον και ανησυχία είναι ΕΛΕΓΧΟΣ και δυστυχώς με αναγκάζουν να πρέπει να πάρω άδεια να κάνω κάτι Θα βγουν με διάβασμα αρκεί να βρω διάθεση γιατί την έχασα. Τεσπα δεν έχει νόημα άλλο, πάμε στα δικά σου .....


Κατάλαβα τουλάχιστον το ένα βοηθάει το άλλο και για το 2ο δεν θα δυσκολευτείς τόσο πολύ ελπίζω με την έννοια ότι θα ξέρεις τα περισσότερα από το άλλο χωρίς να σημαίνει ότι δεν θα ζοριστείς. Φταίνε και οι διακοπές λίγο το χαλαρό που μας έβγαλαν από την ρουτίνα μας και συνηθίσαμε. Όπως και να έχει καλή επιτυχία, μακάρι να τα καταφέρεις

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερις]

Παιδιά, σε στιγμές/περιόδους που ενώ αγαπάτε το αντικείμενο σπουδών σας, νιώθετε ότι δε θέλετε να διαβάσετε/δουλέψετε άλλο πάνω του ή ότι έχετε χάσει το ενδιαφέρον σας, η εξήγηση είναι πραγματικά μία: κούραση! Και η λύση είναι αντίστοιχα μία: Δ Ι Α Κ Ο Π Ε Σ - Δ Ι Α Λ Ε Ι Μ Μ Α ! 1 εβδομάδα τουλάχιστον να μη κάνετε ΤΙΠΟΤΑ. Να είναι χρόνος αποκλειστικά γεμίσματος μπαταριών, είτε θα είναι ταξίδι, είτε ταινίες/σειρές είτε βόλτες, θάλασσα απ' το πρωί ως το βράδυ, αναγνωση αγαπημένων βιβλίων, ζωγραφική δε-ξέρω-κι-εγώ-τι- άλλο..

Μετά, εντελώς μαγικά θα θέλεις απλά να πέσεις με τα μούτρα στο θέμα σου ξανά! Είναι σημάδι κούρασης όλο αυτό και τίποτα παραπάνω. Και από τα πιο βασικά: κάθε μέρα τουλάχιστον 2 ώρες αφιερωμένες στον εαυτό σου με κάτι που σε γεμίζει! Και δεν παραμελούμε ποτέ ψυχική υγεία, φίλους, δικούς μας ανθρώπους. Είναι άλλο να είσαι προσηλωμένος στο στόχο και άλλο να γίνεται η ζωή σου ο στόχος. Επίσης, καλός ύπνος + καλή διατροφή! Με άδειες μπαταρίες πώς να έχεις όρεξη για διάβασμα;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

Έρις παλιότερα που με έπιαναν τέτοια, όντως μετά από 2-3 μέρες το περισσότερο 1 εβδομάδα μου έρχονταν πάλι η όρεξη και ξανασυγκεντρώμουν στο διάβασμα ξεκούραστη πια και με γεμάτες μπαταρίες. Ισχύει πάρα πολύ αυτό που λες. Το θέμα είναι ότι εγώ αυτήν την άρνηση και έλλειψη διάθεσης για διάβασμα την έχω μήνες πλέον όπως και για άλλα πράγματα. Δυστυχώς ναι πολλές φορές ενεργώ με ανάλογο τρόπο πάνω σε ένα συγκεκριμένο θέμα γιατί μου έχει γίνει αυτοσκοπός. Κατά τα άλλα συμφωνώ απόλυτα στα υπόλοιπα;

Σε πιάνουν και εσένα;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερις]

Έρις παλιότερα που με έπιαναν τέτοια, όντως μετά από 2-3 μέρες το περισσότερο 1 εβδομάδα μου έρχονταν πάλι η όρεξη και ξανασυγκεντρώμουν στο διάβασμα ξεκούραστη πια και με γεμάτες μπαταρίες. Ισχύει πάρα πολύ αυτό που λες. Το θέμα είναι ότι εγώ αυτήν την άρνηση και έλλειψη διάθεσης για διάβασμα την έχω μήνες πλέον όπως και για άλλα πράγματα. Δυστυχώς ναι πολλές φορές ενεργώ με ανάλογο τρόπο πάνω σε ένα συγκεκριμένο θέμα γιατί μου έχει γίνει αυτοσκοπός. Κατά τα άλλα συμφωνώ απόλυτα στα υπόλοιπα;

Σε πιάνουν και εσένα;

Nαι όλους τους πιάνουν. Είναι μέρος του παιχνιδιού κι αυτό και είναι φυσιολογικό να έρχεται κάπου κάπου - ειδικά μετά από περιόδους έντονου διαβάσματος/δουλειάς. Έχουν δημοσιευτεί άπειρα άρθρα και βιντεάκια στο youtube με συμβουλές γι' αυτό.. μια γρήγορη αναζήτηση, πχ. tips to get motivated again ή απλά motivation + procrastination αρκεί..

Μία συμβουλή που κρατάω εγώ, για αρχή τουλάχιστον, είναι να μη βλέπεις αυτό που έχεις να κάνεις ως σύνολο γιατί λογικό είναι να μη θέλεις να αρχίσεις ποτέ και να φοβάσαι, αλλά να το σπάσεις σε κομμάτια και υπό-κομμάτια και κάθε μέρα να ολοκληρώνεις από κάτι μικρό. Μόλις το πετύχεις αυτό, θα πάρεις και δύναμη για τη συνέχεια. Επίσης, κάτι που με βοηθάει είναι να διαβάζω στη βιβλιοθήκη ή σε καφέ-διαβάσματος/δουλειάς. Όταν βλέπεις και άλλους να δουλεύουν σε πιάνει κι εσένα ή αρκεί και μόνο η σκέψη 'ήρθα εδώ με σκοπό να δουλέψω'.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

Συγγνώμη που άργησα να σου απαντήσω, ξέρω ότι υπάρχουν στο youtube ανάλογα βιντεάκια που μου έλεγες για Motivation και συμβουλές και πάντα σε περιόδους άγχους, υποχρεώσεων και τεμπελιάς τα έβλεπα και με βοηθούσαν, τώρα δεν με αγγίζουν καν Η βλακεία είναι ότι περιμένει ο επιβλέποντάς μου δουλειά, τον έχω γράψει κανονικότατα, δεν έχω κάνει τίποτα και συνεχίζω να μην μπορώ να κάνω λόγω διάθεσης, να του πω τι κύριε δεν είχα όρεξη; Γενικότερα όμως, συμφωνώ μαζί σου απλά όταν είναι υπερβολικά αγχώνεσαι ότι δεν θα τα προλάβεις όλα και να καταφέρεις με επιτυχία στον ίδιο βαθμό και αυτό σε τριγκάρει. Δηλαδή πχ έχω να κάνω 10 πράγματα θέλω εξίσου καλά όλα, δεν μπορώ πχ στο ένα να πάω μια χαρά, στο άλλο μέτρια, στο άλλο χάλια!
Δεν μπορώ σε μέρη με κόσμο να διαβάσω δεν συγκεντρώνομαι θέλω μόνη μου σε ένα δωμάτιο χωρίς το παραμικρό θόρυβο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερις]

Aνάλαβε λιγότερα. Δε γίνεται να κάνεις 10 πράγματα εξίσου καλά.. είναι καλό να μάθεις να λες και όχι όταν κάτι δε σε ενδιαφέρει πραγματικά ώστε να εστιάζεις και να ξοδεύεις την ενέργειά σου εκεί που πραγματικά αξίζει.

Εντάξει είναι και καλοκαίρι, λογικό να μην έχεις την ίδια όρεξη να δουλέψεις όπως την υπόλοιπη χρονιά.

Εξαρτάται τι σχέση έχεις με τον επιβλέποντα. Θα μπορούσες πχ να του εξηγήσεις τι συμβαίνει ακριβώς και να το καταλάβει; Δεν είναι απλά 'δεν είχα όρεξη' αλλά βαθύτερο, και πιθανότατα έχει περάσει και ο ίδιος απ' αυτή τη φάση.. Απλά, το αν πρέπει να του εξηγήσεις και αν θα καταλάβει εξαρτάται από το τι άνθρωπος είναι και τι είδους σχέση έχετε.

*πόσο αστείο που γράφω ό,τι έλεγα και στον μικρότερο εαυτό μου!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.