Mαθητές των χαμηλών μορίων

[Scott]

Γιατί το σκεπτικό πάει με βάση τα προσωπικά βιώματα. Όταν βλέπεις ακόμη και γονείς, φροντιστηριάρχες (λες και είναι πατριάρχες, κάνει ρίμα η λέξη) να διαθέτουν μια αυθεντία στο τι πρέπει ένας επιτυχημένος μαθητής να κάνει ή ακόμη και τα ΜΜΕ, τα αντικοινωνικά δίκτυα κλπ να διαφημίζουν μηνύματα που να περιέχουν τη λέξη "καλύτερος", "περισσότερα", "επιτυχία", "καριέρα" και όχι ότι ο κάθε νέος είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα, είναι επόμενο μετά να δημιουργούνται συγκεκριμένες νοοτροπίες. Κάποιος θα μπορούσε να ρωτήσει: τι κατάφερες στη ζωή σου εσύ με τα 10000 μόρια; Μάλλον δεν το έχεις με τα γράμματα;

Δηλαδή, βγαίνει το συμπέρασμα με αυθαίρετο συλλογισμό.

Α --> Β ---> Ε

(η λέξη Β δεν υπάρχει ενώ από το Β έως το Ε πάμε με λογική καφενείου)

Αν δεν υπήρχε τόση παραπαιδεία στην Ελλάδα,όλοι θα είμασταν χαρούμενοι. Ίσως και οι σχολές να ήταν και πιο προσιτές για όλους.
Όσον αφορά το θέμα,σαφώς υπάρχουν πολλοί μαθητές που πιστεύουν ότι οι πανελλαδικές καθορίζουν την μετέπειτα ζωή κάποιου.
Το πιο σημαντικό για εμένα είναι να είμαστε εμείς χαρούμενοι και αυτό που κάνουμε να το κάνουμε επειδή το θέλουμε και όχι για να αποδείξουμε κάτι. Γι'αυτό και πιστεύω πως καλό είναι να μην δίνει ένας νέος πανελλαδικές κατευθείαν,καλό είναι να γίνει όπως και στην Αμερική που κάθονται έναν χρόνο (για δουλειά,για να αποφασίσουν τι θέλουν από την ζωή τους) και παίρνουν καθαρές αποφάσεις χωρίς την αναμπουμπούλα του "πρέπει να μπω στα 18 να τελειώσω στα 24".

 

[nPb]

Eμας στα 17, όταν δίναμε πανελλήνιες μας έταζαν στο φροντιστήριο ότι θα μπούμε Πανεπιστήμιο, θα αράξουμε, θα έχουμε όποια γκόμενα Ελληνίδα θέλουμε (το Ελληνίδα, δεν μας το υπέγραψαν) και φυσικά μόλις θα τελειώσουμε στα 23 με αγώνα κούρσας "πόσα μαθήματα χρωστάς, σε περνάΩΩΩωωωω" θα μας διόριζε ο Καραμανλέας όπου θέλαμε..και πάλι θα αράζαμε να τρώμε κεμπάπ και να παίζουμε play station. Μια ζωή άραγμα.

 

[eukleidhs1821]

Eμας στα 17, όταν δίναμε πανελλήνιες μας έταζαν στο φροντιστήριο ότι θα μπούμε Πανεπιστήμιο, θα αράξουμε, θα έχουμε όποια γκόμενα Ελληνίδα θέλουμε (το Ελληνίδα, δεν μας το υπέγραψαν) και φυσικά μόλις θα τελειώσουμε στα 23 με αγώνα κούρσας "πόσα μαθήματα χρωστάς, σε περνάΩΩΩωωωω" θα μας διόριζε ο Καραμανλέας όπου θέλαμε..και πάλι θα αράζαμε να τρώμε κεμπάπ και να παίζουμε play station. Μια ζωή άραγμα.

ετσι θελει η ζωη.λουφα και αραγμα οτι δουλεια και να κανεις.και γιατρος να σαι να κοιτας να μην κανεις εφημεριες να την κοπανας απο το νοσοκομειο νωριτερα και να φυλας τα νωτα σου να μην σε καρφωσουν.ετσι πρεπει

 

[MarcoReus]

ετσι θελει η ζωη.λουφα και αραγμα οτι δουλεια και να κανεις.και γιατρος να σαι να κοιτας να μην κανεις εφημεριες να την κοπανας απο το νοσοκομειο νωριτερα και να φυλας τα νωτα σου να μην σε καρφωσουν.ετσι πρεπει

Νοοτροπια ΠΑΣΟΚ δλδ; Αυτη που κατέστρεψε τη χωρα; Μου φαινεται δε μαθαινουμε απο τα λαθη του παρελθοντος.

 

[eukleidhs1821]

Νοοτροπια ΠΑΣΟΚ δλδ; Αυτη που κατέστρεψε τη χωρα; Μου φαινεται δε μαθαινουμε απο τα λαθη του παρελθοντος.

το να θελει να κανει καποιος καλη ζωη και να βγαλει καλα λεφτα με οσο το δυνατον λιγοτερο κοπο γτ ειναι νοοτροπια πασοκ??δεν λεω να κλεψεις τιποτα.προσοχη μην παρεξηγηθω.απλα να εχεις ωραριο 8-3 να πηγαινεις ξερω γω 11 παρα 2 παρα να φευγεις και απλα να σε καλυπτουν για να μην σε απολυσουν

 

[Slytherin]

Δυστυχώς στον ιδιωτικό τομέα πολλοί δουλεύουν απογεύματα αλλά και Σαββατοκύριακα.

Η ζωή δεν είναι ρόδινη και η δουλειά απαραίτητη για επιβίωση τόσο στο παρόν όσο και στα γεράματα μέσω συνταξιοδότησης.

Γι'αυτό και εγώ ενώ ψάχνω να βρώ στο αντικειμενό μου αν χρειαστεί θα δουλέψω σε βενζινάδικο ή σε καφετέρια προσωρινά.

Το να βγάζεις λεφτά με λιγότερο κόπο χωρίς φόβο απόλυσης ισχύει για τους δημόσιους υπαλλήλους.

 

[MarcoReus]

το να θελει να κανει καποιος καλη ζωη και να βγαλει καλα λεφτα με οσο το δυνατον λιγοτερο κοπο γτ ειναι νοοτροπια πασοκ??δεν λεω να κλεψεις τιποτα.προσοχη μην παρεξηγηθω.απλα να εχεις ωραριο 8-3 να πηγαινεις ξερω γω 11 παρα 2 παρα να φευγεις και απλα να σε καλυπτουν για να μην σε απολυσουν

Τα αγαθα κοποις κτωνται. Αλιμονο αν ολοι σκεφτομασταν το ιδιο, να θελαμε δλδ το καλυτερο αποτελεσμα με το λιγοτερο δυνατο κοπο/ιδρωτα. Τιποτα δε θα λειτουργουσε σωστα.

 

[Έμμα]

Πράγματι πολύ ενδιαφέρον θέμα για προβληματισμό!
Κατά την άποψή μου, δεν μπορεί να γίνει λόγος για κάποια εγγενή χαρακτηριστικά που διακρίνουν τους μαθητές, οι οποίοι συγκέντρωσαν χαμηλά μόρια στις Πανελλήνιες Εξετάσεις. Οι νοητικές ικανότητες και οι πνευματικές δυνατότητες του κάθε ανθρώπου -αν εξαιρέσουμε μία κάποια προδιάθεση λόγω βιωμάτων και το όποιο "τάλαντο"- είναι αποτέλεσμα εθισμού και καλλιέργειας. Όπως μας φαντάζει υπερβολικό να προεξοφλήσουμε το μέλλον ενός μικρού παιδιού που στο νηπιαγωγείο έγραφε λέξεις, αντί να παίζει, έτσι κατ' αναλογία δεν μπορούμε να μιλήσουμε για "αφελείς, χαζούς, αποτυχημένους" μαθητές, επειδή δεν πέτυχαν στις εξετάσεις. Εύλογα θα υποθέταμε ότι το μεν έχει μια ροπή προς τα γράμματα και οι δε μία απόσταση από αυτά. Αυτό όμως είναι απλώς μια υπόθεση και τα αίτια που οδήγησαν στη διαμόρφωσή της απλοί ενδείκτες. Μονάχα έτσι -σε μία ακραία και πάλι θεώρηση- θα μπορούσε να αξιολογηθεί η επιτυχία ή η αποτυχία στις Πανελλήνιες, ως παράγοντας που ενδεικνύει μια προδιάθεση προς τα γράμματα ή το αντίθετο. Δεν ενδεικνύει ούτε ευφυΐα ούτε αξία ούτε μελλοντική επιτυχία, παρά μονάχα μια στάση φιλικά προσκείμενη στο πνεύμα των εξεταζόμενων γνωστικών αντικειμένων. Μπορεί κάλλιστα ένας μαθητής που συγκέντρωσε χαμηλά μόρια να έχει να επιδείξει εξαιρετική ευστροφία και ικανότητα σε κάποια τεχνικής φύσεως απασχόληση, στις καλές τέχνες, οπουδήποτε. Αυτά όμως δεν τίθενται προς εξέταση στις Πανελλήνιες εξετάσεις. Αν θέλαμε λοιπόν πράγματι να καταλήξουμε σε συμπεράσματα, να αξιολογήσουμε και να μεμφθούμε τους αποτυχόντες για την απόλυτη αναξιότητά τους -γιατί τόσο δριμύς καταλήγει ενίοτε ο ψόγος της κοινωνίας μας- δεν θα έπρεπε να διενεργούμε εξετάσεις σχολικών μαθημάτων, αλλά τις "Πανελλήνιες Εξετάσεις της Ζωής", και ας βλέπαμε τότε ποιοί από αυτούς που ανερυθρίαστα κρίνουν θα τολμούσαν να αξιολογήσουν τους υποψηφίους σε μία κρίση που μάλλον θα κατέληγε επώδυνη αυτοκριτική.

 

[Scott]

Δυστυχώς στον ιδιωτικό τομέα πολλοί δουλεύουν απογεύματα αλλά και Σαββατοκύριακα.

Η ζωή δεν είναι ρόδινη και η δουλειά απαραίτητη για επιβίωση τόσο στο παρόν όσο και στα γεράματα μέσω συνταξιοδότησης.

Γι'αυτό και εγώ ενώ ψάχνω να βρώ στο αντικειμενό μου αν χρειαστεί θα δουλέψω σε βενζινάδικο ή σε καφετέρια προσωρινά.

Το να βγάζεις λεφτά με λιγότερο κόπο χωρίς φόβο απόλυσης ισχύει για τους δημόσιους υπαλλήλους.

Εμένα,προσωπικά, δεν με νοιάζει αν δουλεύω περισσότερο αρκεί να πληρώνομαι για αυτό.
Υπάρχουν περιπτώσεις που δουλεύω τώρα 10h+ λόγο κορονοιού και έλλειψης προσωπικού (κάνω +ώρες της βάρδιας που δεν πήρε νυχτερινό) και,δόξα το θεό,πληρώνομαι για αυτές.

 

[Eclipse]

Αγγίζω ένα θέμα "ταμπού" θα έλεγα για τα Ελληνικά δεδομένα της πρωτοκλασσάτης σχολής, της μούρης, στη γειτονιά, στους πρώην συμμαθητές, στο σόι και ευρύτερο μαχαλά περίεργων ανθρώπων που ρωτάνε με αυτή τη φάτσα:

- Πόσα μόρια έγραψες;

Δεν ρωτάνε ποτέ ποιοι είναι οι στόχοι σου ή τι θέλεις να γίνεις στη ζωή σου...αλλά πόσα μόρια έγραψες. Δεν ρωτάνε ποτέ πως ξέρεις ότι σ' αρέσει η τάδε επιστήμη, αλλά πόσα μόρια έγραψες.

Θα ήθελα να δω μέσα από συζήτηση χωρίς τον Ευκλείδη και όσους έχουν διάθεση να εκτροχιάσουν την συζήτηση, τι είναι αυτό που διαφοροποιεί εκείνους που βγάζουν χαμηλά μόρια; Είναι πιο αργόστροφοι; Είναι πιο χαζοί έναντι εκείνων που βγάζουν υψηλά μόρια; Ακούω κατά καιρούς ότι οι πανελλήνιες είναι θέμα πειθαρχημένης μελέτης αλλά κανείς δεν μιλάει για δεξιότητες. Εσείς πώς θα αξιολογούσατε τις προσωπικότητες εκείνων των νέων που για κάποιους λόγους δεν πήγαν καλά στις πανελλήνιες;

Θα κάνατε παρέα μαζί τους;

Η ερώτηση αυτή αποτελεί ένα κίνητρο να δούμε πόσο ρατσιστική είναι η Ελληνική κοινωνία και πόσο δίνει βάση ότι κοντά στον "πρώτο να ανέβουμε και οι άλλοι" για να λένε ότι είμαστε φίλοι, γκόμενοι, κλπ του πρώτου.

Τα αποτελεσματα των Πανελληνίων δεν μαρτυρούν και το ποσο καλος μαθητής ησουν ή το αν είσαι εξυπνος. Εγω πχ εβγαζα βαθμούς 18+ αλλά στις πανελλήνιες εβγαλα κάτω απο 10.000. Ήμουν ανεύθυνη; Ίσως. (Βασικα τωρα που το ξανασκέφτομαι ναι), αλλά και παλι, δεν θεωρώ οτι ειμαι χαζή ή κατι τέτοιο. Και σε καμία περίπτωση δεν θα έκρινα τον διπλανό μου σαν φίλο απο το ποσα μορια έβγαλε. Ποιος νοιάζεται, δεν είναι καν ενα αξιοκρατικό σύστημα οι Πανελλήνιες. Όσο και να διαβασει κάποιος, κάνεις δεν μπορεί να του εγγυηθεί ενα καλο αποτέλεσμα. Τίποτα δεν είναι δίκαιο. Γι'αυτό και λεω οτι δεν πρόκειται για ενα αξιοκρατικό σύστημα, ειδικά με τον τροπο που βαθμολογούνται τα γραπτά. Όπου μπαίνει ανθρώπινο χερι, τίποτα δεν είναι δίκαιο.

 

[nPb]

To πρόβλημα είναι ότι όσο περνάνε τα χρόνια και απομακρυνόμαστε από την εξέταση αυτού του τύπου, βλέπεις ότι στη ζωή συμβαίνουν πραγματικά ωραίες εκπλήξεις μετά από σκληρή δουλειά βέβαια. Δεν καθορίζουν τίποτα οι πανελλήνιες γιατί απλά η ζωή έχει απίστευτες εναλλακτικές, νέες διαδρομές και ευκαιρίες που δεν τις φαντάζεσαι όταν είσαι 17 ετών. Η ζωή δεν λειτουργεί γραμμικά και με σωστές λύσεις. Δεν είναι άσκηση. Ο καθένας διαμορφώνει τις προτεραιότητές του, τους στόχους του και προχωράει. Καθημερινά μαθαίνουμε, αναθεωρούμε και εξελισσόμαστε σε αυτή την ψευδαίσθηση χρόνου, που λέγεται ζωή.

Αν με ρωτούσατε, αν ξαναγύριζα στα 17 μου τι θα άλλαζα: ΤΙΠΟΤΑ. Μόνο να μην είχα το άγχος για το λεγόμενο "μέλλον" σύμφωνα με τις συνταγές επιτυχίας των φροντιστηρίων που συνήθως προτείνουν συγκεκριμένες επιστήμες (για λόγους πελατείας). Δηλαδή, με το δικό μου άγχος για την "επιτυχία" να τους κάνω πελατεία για την επόμενη σεζόν. Σκεφτείτε το λίγο...

Ποιος θα θυμάται μετά από 5 χρόνια τον Μιχαλάκη που μπήκε Πληροφορική ΑΠΘ και αν απολύθηκε από την δουλειά του επειδή δεν έκανε καλό performance; Άντε πήγαινε βρες τον φροντιστηριάρχη να του ζητήσεις ευθύνες που ο άλλος έχασε τη δουλειά του, επειδή η σχολή είχε "ζήτηση και προοπτικές". Όλοι μιλάνε από θέση ισχύος και περί μη ευθύνης των λεγόμενών τους για ζήτηση και προοπτικές παραβλέποντας κάτι σημαντικό: ότι οι ίδιοι προσωπικά δεν κάνουν αυτό που προτείνουν σε σας να κάνετε. Καλό ε;

 

[Samael]

Πράγματι πολύ ενδιαφέρον θέμα για προβληματισμό!
Κατά την άποψή μου, δεν μπορεί να γίνει λόγος για κάποια εγγενή χαρακτηριστικά που διακρίνουν τους μαθητές, οι οποίοι συγκέντρωσαν χαμηλά μόρια στις Πανελλήνιες Εξετάσεις. Οι νοητικές ικανότητες και οι πνευματικές δυνατότητες του κάθε ανθρώπου -αν εξαιρέσουμε μία κάποια προδιάθεση λόγω βιωμάτων και το όποιο "τάλαντο"- είναι αποτέλεσμα εθισμού και καλλιέργειας. Όπως μας φαντάζει υπερβολικό να προεξοφλήσουμε το μέλλον ενός μικρού παιδιού που στο νηπιαγωγείο έγραφε λέξεις, αντί να παίζει, έτσι κατ' αναλογία δεν μπορούμε να μιλήσουμε για "αφελείς, χαζούς, αποτυχημένους" μαθητές, επειδή δεν πέτυχαν στις εξετάσεις. Εύλογα θα υποθέταμε ότι το μεν έχει μια ροπή προς τα γράμματα και οι δε μία απόσταση από αυτά. Αυτό όμως είναι απλώς μια υπόθεση και τα αίτια που οδήγησαν στη διαμόρφωσή της απλοί ενδείκτες. Μονάχα έτσι -σε μία ακραία και πάλι θεώρηση- θα μπορούσε να αξιολογηθεί η επιτυχία ή η αποτυχία στις Πανελλήνιες, ως παράγοντας που ενδεικνύει μια προδιάθεση προς τα γράμματα ή το αντίθετο. Δεν ενδεικνύει ούτε ευφυΐα ούτε αξία ούτε μελλοντική επιτυχία, παρά μονάχα μια στάση φιλικά προσκείμενη στο πνεύμα των εξεταζόμενων γνωστικών αντικειμένων. Μπορεί κάλλιστα ένας μαθητής που συγκέντρωσε χαμηλά μόρια να έχει να επιδείξει εξαιρετική ευστροφία και ικανότητα σε κάποια τεχνικής φύσεως απασχόληση, στις καλές τέχνες, οπουδήποτε. Αυτά όμως δεν τίθενται προς εξέταση στις Πανελλήνιες εξετάσεις. Αν θέλαμε λοιπόν πράγματι να καταλήξουμε σε συμπεράσματα, να αξιολογήσουμε και να μεμφθούμε τους αποτυχόντες για την απόλυτη αναξιότητά τους -γιατί τόσο δριμύς καταλήγει ενίοτε ο ψόγος της κοινωνίας μας- δεν θα έπρεπε να διενεργούμε εξετάσεις σχολικών μαθημάτων, αλλά τις "Πανελλήνιες Εξετάσεις της Ζωής", και ας βλέπαμε τότε ποιοί από αυτούς που ανερυθρίαστα κρίνουν θα τολμούσαν να αξιολογήσουν τους υποψηφίους σε μία κρίση που μάλλον θα κατέληγε επώδυνη αυτοκριτική.

Συμφωνώ απόλυτα .
Οι εξετάσεις το μόνο που μπορούν να μετρήσουν στην πράξη είναι το πόσο ασχολήθηκες πρακτικά και κατά πόσο σου έκαναν επομένως κλικ τα μαθήματα. Ως έναν βαθμό τουλάχιστον. Εαν πήρες εξαιρετικό βαθμό,μπράβο,πιθανότατα σου άρεσαν,διάβαζες,πρόσεχες και απέδωσες.Εαν πήρες κακό βαθμό,δεν σημαίνει οτι είσαι λιγότερο έξυπνος απο αυτόν που πήρε 20. Σημαίνει απλά οτι δεν σε άγγιξαν τόσο τα μαθήματα για να καταβάλλεις τον αντίστοιχο κόπο ή δεν έδωσες τόσο προσοχή,για τον οποιοδήποτε λόγο(προβλήματα υγείας,άγχος,έλλειψη αυτοσυγκράτησης,οικογενειακά/προσωπικά προβλήματα κτλπ).

Και βγάζει απόλυτο νόημα,τα παιδιά μιας ολόκληρης χώρας εξετάζονται στα ίδια 4 μαθήματα που διδάσκονται με ακριβώς τον ίδιο τρόπο στο 95% των περιπτώσεων. Είναι προφανές οτι κάποιοι θα τσιμπήσουν αλλά για άλλους απλά δεν θα βγάζει νόημα η διαδικασία,δεν θα βλέπουν τα κίνητρα. Και ακόμα και αυτοί που διαβάζουν αρκετά, πιστεύω οτι έχουν μοναδικό κίνητρο να περάσουν κάπου για να έχουν αύριο μεθαύριο μια καλή δουλειά. Είμαι σίγουρος δηλαδή οτι δεν τρελαίνονται στην ιδέα να κάνουν τρόπο ζωής τις θυσίες που κάνουν για το διάβασμα των πανελληνίων .

Οι εξετάσεις μας δείχνουν τι κάναμε,και όχι τι μπορούμε να κάνουμε στο μέλλον. Δεν μας λένε εαν έχουμε και ποιες είναι οι δυνατότητες μας,σε τι μπορούμε να εξελιχτούμε δεδομένων κατάλληλων συνθηκών . Για να πας μπροστά χρειάζεσαι κριτική σκέψη,ειλικρίνεια προς τον εαυτό σου για το τι σου αρέσει και τι όχι,προσωπικό κίνητρο,καλή διάθεση και πνεύμα συνεργασίας με άλλους ανθρώπους. Όχι 20 σε όλα,αυτό απο μόνο του δεν αρκεί για να πας μπροστά στην ζωή .