Eπαγγελματική αποκατάσταση αποφοίτων μαθηματικών τμημάτων

[nPb]

H τεχνητή νοημόσυνη στην αγορά εργασίας είναι πολλά περισσότερα από το μαθηματικό της υπόβαθρο, που ούτως ή άλλως δεν θα σου χρησιμεύσει και πολύ εκτός και αν είσαι σε ερευνητική θέση. Για να βρεις δουλειά π.χ ως ML engineer πρέπει να ξέρεις να γράφεις και να αναγνωρίζεις efficient κώδικα, μοντελοποιήσεις σε πραγματικές συνθήκες, systems design, γνώση λειτουργικών συστημάτων και file management, domain knowledge και πολλά άλλα που ΔΕΝ θα τα μάθεις στο τμήμα Μαθηματικών.

Στο τμήμα Μαθηματικών θα πάρεις κατά κύριο λόγο βασικές γνώσεις για τα πάμπολλα πεδία του. Και απ ότι εξιδικευμένη κατεύθυνση ακολουθήσεις στο προπτυχιακό (Στατιστική, Πληροφορική ή ότι άλλο) θα λάβεις κυρίως γνώσεις στο θεωρητικό κομμάτι, που επαναλαμβάνω ότι θα έχει ελάχιστη ή και καθόλου σχέση με το πως αυτό το πεδίο ασκείται σε πραγματικές συνθήκες.

Αν στο μέλλον έχεις στο νου σου να δουλέψεις σε κάποια συγκεκριμένα πεδία, είτε αυτά είναι της πληροφορικής είτε της οικονομικής είτε ότι άλλο, μην πας στο Μαθηματικό. Θα απογοητευτείς. Θα πας σε μία από τις πιο δύσκολες σχολές της Ελλάδας, και στο μόλις την τελειώσεις θα δεις πως άτομα που δεν κατέβαλλαν ούτε το ένα δέκατο της δικής σου προσπάθειας για να τελειώσουν την σχολή τους θα έχουν τεράστιο πλεονέκτημα απεναντί σου στην αγορά εργασίας.

Μαθηματικό πήγαινε μόνο αν υπεραγαπάς τα μαθηματικά (και ελπίζω να γνωρίζεις πως είναι περίπου τα μαθηματικά του πανεπιστημίου, γιατί λίγη σχέση έχουν με αυτά του σχολείου). Στο λέω έτσι ξερά και ανένδοτα, πραγματικά θεωρώ πως δεν αξίζει για κανέναν άλλο λόγο. Μην ακούς ωραιοποιήσεις περί εξειδικευμένων μεταπτυχιακών και απόκτηση μαθηματικής σκέψης που υποτίθεται πως έτσι γενικά κ αόριστα θα σε βοηθήσει στην αγορά εργασίας.

Noμίζω είναι μια από τις πιο σωστές απόψεις που ακούστηκαν ποτέ σε φόρουμ στην Ελλάδα. Θα ήθελα η ΟΔ να την περιλάβει στην πιο χρήσιμη πληροφορία για κάποιον που θέλει να σπουδάσει Μαθηματικά αλλά με καθόλου θέληση να ασχοληθεί βιοποριστικά με τα Μαθηματικά.

Δεν μιλάω για ερευνητικά κέντρα, έρευνα σε πανεπιστήμια κλπ όπου οι ακαδημαϊκές βάσεις μετράνε παρά πολύ.

Στο εταιρικό κομμάτι όπου όλοι ξέρουν πως το 99% της δουλειάς το μαθαίνεις στη δουλειά, οι σοβαρές εταιρίες ξέρουν να μην κάνουν διακρίσεις στο τι ακριβώς έχει σπουδάσει κάποιος, καθώς ενδιαφέρονται κατά το πλείστον στον τρόπο σκέψης και στις γενικές δεξιότητες και ικανότητες που έχεις αποκτήσει από τη σχολή.

Αυτές οι ικανότητες είναι λίγο πολύ ίδιες από κάθε STEM και engineering πτυχίο. Ο κλάδος μου είναι τα χρηματοοικονομικά, και σε διαβεβαιώ πως κάποιος που έχει σπουδάσει διοίκηση η οικονομικά δεν έχει παραπάνω γνώσεις από κάποιον που έχει σπουδάσει φυσική όταν μπαίνει στη δουλειά. Όλα μαθαίνονται από την στιγμή που θα μπεις και μετά.

Ξαναλεω, αναφέρομαι στον corporate κόσμο και κυρίως στο εξωτερικό αφού από Ελλάδα πλέον δεν έχω ιδέα πως λειτουργούν τα πράγματα.

Δεν μαθαίνονται νομίζω όλα στη δουλειά και από όσο ξέρω λόγω εταιρικού ανταγωνισμού καμία βιομηχανία / εταιρία δεν θέλει να μπει στο τρυπάκι της μετεκπαίδευσης του εργαζομένου από μηδενική βάση όταν υπάρχει το έτοιμο "πασπαρτού" Τμημάτων και ειδικοτήτων εστιασμένα πάνω σε πιασάρικα Οικονομικά, Στατιστικές κτλ για συγκεκριμένα καθήκοντα στην αγορά. Δεν τους νοιάζει να εκτιμήσουν το πόσο ο άλλος έχει κουραστεί, ή αν έχει λιώσει για την "μαθηματική σκέψη", όσο αν κατέχει συγκεκριμένο είδος δεξιοτήτων και πιστοποιήσεων που σαφώς και δεν διδάσκονται καθόλου σε Μαθηματικό ή Φυσικό Τμήμα. Επειδή ζούμε σε εποχή ταχύτητας, εκτιμάται μόνο η σωστή δεξιότητα στη σωστή χρονική στιγμή με κάποια ημερομηνία λήξης. Γιατί πολύ απλά την επόμενη τριετία, οι παπατζίδικες δεξιότητες αλλάζουν ανάλογα τη στρατηγική επαγγελμάτων που ρυθμίζουν οι μεγάλες εταιρίες.

Τα Μαθηματικά και η Φυσική έχουν πολύ συγκεκριμένη δομή σπουδών οπότε και αναπτύσσουν μια συγκεκριμένη σκέψη που για την εποχή που ζούμε δεν παρέχουν ικανότητες παραγωγής κεφαλαίου, διαχείρισης τραπεζικών προϊόντων, ρεαλιστικής εικόνας των ποσοστών εκτίμησης, κτλ. Από το γενικό θεώρημα της σύγκλισης εκτιμητή μέχρι το autocorrelation σε πραγματικό πρόβλημα με οικονομικά στοιχεία είναι πολύς δρόμος ... έξω από το Τμήμα Μαθηματικών ή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών. Ακόμη και η αριθμητική μέθοδος Πεπερασμένων Στοιχείων όπως πιθανόν να διδάσκεται σε κάποιο Τμήμα Μαθηματικών ή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών προσεγγίζεται διδακτικά τελείως διαφορετικά (θεωρητικά, σε αφηρημένη τοπολογία χώρου) σε σχέση με ένα Τμήμα Αεροναυπηγών Μηχανικών.

 

[taketrance]

Δεν πρέπει όμως έστω ο ενδιαφερομενος με πτυχίο φυσικής πχ, να έχει πάρει κάποια μαθήματα σχετικά ή έστω να δείξει κάπως ότι έχει ασχοληθεί με το αντικείμενο και ξέρει βασικά πράματα; θέλω να πω, προσωπικά με πτυχίο φυσικής, μέχρι πέρσι που δεν είχα ασχοληθεί καθόλου, δεν είχα ιδέα τι είναι τα χρηματοοικονομικα...

Ναι προφανως. Το πανεπιστημιο εχει τοσα πλαισια και ευκαιριες μαθησης που αυτο ειναι το πιο ευκολο πραγμα, αν υπαρχει η θεληση και αν καποιος εχει αποφασισει οτι θελει να ακολουθησει αυτον τον κλαδο. Απο πανεπιστημιακες λεσχες και societies, διαλεξεις που γινονται απο ανθρωπους και γκρουπ της καθε βιομηχανιας και απο τις ιδιες εταιριες που επισκεπτονται συχνα τα παν/μια για να δειξουν τη δουλεια τους και για networking. Και φυσικα η προσωπικη μελετη στον ελευθερο χρονο περα απο το αντικειμενο της σχολης για να εισαι προετοιμασμενος στις συνεντευξεις.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 29 Νοεμβρίου 2020

Δεν μαθαίνονται νομίζω όλα στη δουλειά και από όσο ξέρω λόγω εταιρικού ανταγωνισμού καμία βιομηχανία / εταιρία δεν θέλει να μπει στο τρυπάκι της μετεκπαίδευσης του εργαζομένου από μηδενική βάση όταν υπάρχει το έτοιμο "πασπαρτού" Τμημάτων και ειδικοτήτων εστιασμένα πάνω σε πιασάρικα Οικονομικά, Στατιστικές κτλ για συγκεκριμένα καθήκοντα στην αγορά. Δεν τους νοιάζει να εκτιμήσουν το πόσο ο άλλος έχει κουραστεί, ή αν έχει λιώσει για την "μαθηματική σκέψη", όσο αν κατέχει συγκεκριμένο είδος δεξιοτήτων και πιστοποιήσεων που σαφώς και δεν διδάσκονται καθόλου σε Μαθηματικό ή Φυσικό Τμήμα. Επειδή ζούμε σε εποχή ταχύτητας, εκτιμάται μόνο η σωστή δεξιότητα στη σωστή χρονική στιγμή με κάποια ημερομηνία λήξης. Γιατί πολύ απλά την επόμενη τριετία, οι παπατζίδικες δεξιότητες αλλάζουν ανάλογα τη στρατηγική επαγγελμάτων που ρυθμίζουν οι μεγάλες εταιρίες.

Τα Μαθηματικά και η Φυσική έχουν πολύ συγκεκριμένη δομή σπουδών οπότε και αναπτύσσουν μια συγκεκριμένη σκέψη που για την εποχή που ζούμε δεν παρέχουν ικανότητες παραγωγής κεφαλαίου, διαχείρισης τραπεζικών προϊόντων, ρεαλιστικής εικόνας των ποσοστών εκτίμησης, κτλ. Από το γενικό θεώρημα της σύγκλισης εκτιμητή μέχρι το autocorrelation σε πραγματικό πρόβλημα με οικονομικά στοιχεία είναι πολύς δρόμος ... έξω από το Τμήμα Μαθηματικών ή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών. Ακόμη και η αριθμητική μέθοδος Πεπερασμένων Στοιχείων όπως πιθανόν να διδάσκεται σε κάποιο Τμήμα Μαθηματικών ή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών προσεγγίζεται διδακτικά τελείως διαφορετικά (θεωρητικά, σε αφηρημένη τοπολογία χώρου) σε σχέση με ένα Τμήμα Αεροναυπηγών Μηχανικών.

Για τον χωρο του Finance, απο προσωπικη εμπειρια λεω οτι το αντικειμενο του πτυχιου δεν εχει σχεδον καμια σημασια. Το "σχεδον" το βαζω γιατι ισως καποιος που εχει σπουδασει Μουσικη ειναι λιγο ακυρος, αλλα εχω συναδελφους που εχουν σπουδασει κι αυτο. Τα πραγματα που κανεις στη δουλεια δεν εχουν καμια σχεση με αυτα που διδασκονται στη σχολη, και μιλαω ακομα και για σχολες διοικησης, χρηματοοικονομικων κλπ. Συναδελφοι μου στο λογιστικο τμημα μου ειπαν οι ιδιοι οτι αυτα που μαθανε την πρωτη βδομαδα στο κολλεγιο (υποχρεωτικη εκπαιδευση για ολους για να παρουν την λογιστικη πιστοποιηση), δεν τα ειχαν μαθει σε 3 χρονια σε σπουδες λογιστικης. Αλλα πραγματα κοιτανε και ψαχνουν οι εταιριες στους υποψηφιους, οχι το αντικειμενο πτυχιου καθ'αυτο.

Στον κλαδο τον Οικονομικων ειναι που αλλαζει το πραγμα. Εκει ναι, δε γινεται να δουλεψεις σαν οικονομολογος αν δεν το εχεις σπουδασει, και στις περισσοτερες περιπτωσεις οι προπτυχιακες σπουδες δεν ειναι αρκετες.
Σημειωση: Τα Οικονομικα (Economics) και τα χρηματοοικονομικα (Finance) δεν εχουν σχεδον καμια σχεση μεταξυ τους - στην Ελλαδα συγχεουμε τα δυο λογω παρομοιων λεξεων και αγνοιας.
Τα πρωτα ειναι η πραγματικη επιστημη που εξεταζει μακροοικονομια και μικροοικονομια, τον ρολο του χρηματος, τις σχεσεις πληθωρισμου, επιτοκιων, ανεργιας, behavioural economics κλπ. Αυτοι που φτιαχνουν τις οικονομικες πολιτικες στις κεντρικες τραπεζες, κυβερνησεις, ΔΝΤ κλπ προφανως και ειναι οικονομολογοι, και στις περισσοτερες περιπτωσεις με διδακτορικα.
Το Finance ειναι ουσιαστικα η λογιστικη εταιριων, και τα capital markets γενικοτερα (μετοχες, ομολογα, forex κλπ), τα οποια ολα μαθαινονται πιο ευκολα και κυριως πανω στη δουλεια.

Αυτα τα λεω κατα το πλειστον για αυτους που σκεφτονται το εξωτερικο - το πτυχιο των μαθηματικων ανοιγει απειρες πορτες. Στην Ελλαδα ξερω οτι τα πραγματα ειναι διαφορετικα, αν και υπαρχουν κι εκει εξαιρεσεις.

 

[Μάρκος Βασίλης]

H τεχνητή νοημόσυνη στην αγορά εργασίας είναι πολλά περισσότερα από το μαθηματικό της υπόβαθρο, που ούτως ή άλλως δεν θα σου χρησιμεύσει και πολύ εκτός και αν είσαι σε ερευνητική θέση. Για να βρεις δουλειά π.χ ως ML engineer πρέπει να ξέρεις να γράφεις και να αναγνωρίζεις efficient κώδικα, μοντελοποιήσεις σε πραγματικές συνθήκες, systems design, γνώση λειτουργικών συστημάτων και file management, domain knowledge και πολλά άλλα που ΔΕΝ θα τα μάθεις στο τμήμα Μαθηματικών.

Στο τμήμα Μαθηματικών θα πάρεις κατά κύριο λόγο βασικές γνώσεις για τα πάμπολλα πεδία του. Και απ ότι εξιδικευμένη κατεύθυνση ακολουθήσεις στο προπτυχιακό (Στατιστική, Πληροφορική ή ότι άλλο) θα λάβεις κυρίως γνώσεις στο θεωρητικό κομμάτι, που επαναλαμβάνω ότι θα έχει ελάχιστη ή και καθόλου σχέση με το πως αυτό το πεδίο ασκείται σε πραγματικές συνθήκες.

Αν στο μέλλον έχεις στο νου σου να δουλέψεις σε κάποια συγκεκριμένα πεδία, είτε αυτά είναι της πληροφορικής είτε της οικονομικής είτε ότι άλλο, μην πας στο Μαθηματικό. Θα απογοητευτείς. Θα πας σε μία από τις πιο δύσκολες σχολές της Ελλάδας, και στο μόλις την τελειώσεις θα δεις πως άτομα που δεν κατέβαλλαν ούτε το ένα δέκατο της δικής σου προσπάθειας για να τελειώσουν την σχολή τους θα έχουν τεράστιο πλεονέκτημα απεναντί σου στην αγορά εργασίας.

Μαθηματικό πήγαινε μόνο αν υπεραγαπάς τα μαθηματικά (και ελπίζω να γνωρίζεις πως είναι περίπου τα μαθηματικά του πανεπιστημίου, γιατί λίγη σχέση έχουν με αυτά του σχολείου). Στο λέω έτσι ξερά και ανένδοτα, πραγματικά θεωρώ πως δεν αξίζει για κανέναν άλλο λόγο. Μην ακούς ωραιοποιήσεις περί εξειδικευμένων μεταπτυχιακών και απόκτηση μαθηματικής σκέψης που υποτίθεται πως έτσι γενικά κ αόριστα θα σε βοηθήσει στην αγορά εργασίας.

Θα διαφωνήσω σε δύο σημεία μόνο:

1. Το θέμα του πώς γράφεις αποδοτικά κώδικα κ.λπ. έχει να κάνει πάρα πολύ με το υπόβαθρο που έχεις - και στα μαθηματικά και στην πληροφορική. Είτε το δεις από τη σκοπιά της αριθμητικής ανάλυσης - σε αρκετά χαμηλό επίπεδο σχεδίασης - είτε από τη σκοπιά στοιχειώδους θεωρητικής πληροφορικής - σε κάθε στάδιο της υλοποίησης.
2. Ο τρόπος σκέψης που αποκτά κανείς από αφηρημένες επιστήμες δεν είναι λάθος ότι μπορεί να σε υποστηρίξει άρτια σε πάρα πολλά ζητήματα. Ωστόσο, πέρα από τον τρόπο σκέψης καθεαυτό, χρειάζεται και το να δεις εσύ τι κάνεις με αυτό το skill - αν δεν μπορείς να εφαρμόσεις αυτά που έμαθες αφηρημένα εκτός του πλαισίου που τα έμαθες τότε είναι που η «μαθηματική σκέψη» είναι άχρηστη.

 

[Samael]

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί η πλειοψηφία των μαθηματικών το ρίχνει στα χρηματοοικονομικά . Προφανώς είναι μεγάλος κλάδος εφαρμογής τους αλλά σίγουρα όχι ο μόνος. Υπάρχουν άλλοι κλάδοι των εφαρμοσμένων που αξιοποιούν πολύ καλά αυτή την μαθηματική γνώση και μάλιστα δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς αυτή. Και τα προβλήματα τους είναι πιο ενδιαφέροντα-αλλά αυτό είναι υποκειμενικό . Για τον μαθηματικό κάθε πρόβλημα είναι ενδιαφέρον βέβαια αφού το κοιτάει...απο την σκοπιά των μαθηματικών .

Τέλος πάντων το μόνο που ξέρω είναι οτι :
α)Οι αλγόριθμοι απαιτούν μαθηματική σκέψη, και είναι η βάση για να κάνεις πολλά πράγματα.
β)Εαν ξέρεις γενικά μαθηματικά πέρα από τις 4 πράξεις του δημοτικού, κάνει παπάδες με έναν υπολογιστή.

Γενικά εαν κάποιος αγαπάει πολύ τα μαθηματικά σε σημείο που δεν μπορεί να σκεφτεί να κάνει κάτι άλλο, ή να μην είναι το ίδιο ενθουσιασμένος παρά μόνο όταν κάνει μαθηματικά, ας τα σπουδάσει. Μετά αυτό που χρειάζεται είναι να αναπτύξει ενδιαφέρον και σε κάποιον άλλο τομέα και να μάθει και άλλα πράγματα. Ας είναι πληροφορική, ας είναι μηχανική των ρευστών, ας είναι γραφικά, ας είναι τηλεπικοινωνίες,ρομποτική...δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να έχει όντως καλή μαθηματική παιδεία,και όρεξη να μάθει και να εξερευνήσει. Αυτά είναι που έχουν σημασία, τι να σε κάνει ο άλλος ακόμα και εαν είσαι παντογνώστης αλλά βαριέσαι που ζεις; Εαν μιλάμε για σοβαρή εταιρία που ποντάρει την ανάπτυξη της στους εργαζομένους της, θα προσλάβουν αυτόν που στροφάρει και έχει αντίληψη, όχι κάποιον χαζό επειδή κυριολεκτικά έτυχε να έχει το κατάλληλο πτυχίο για την θέση(εαν μιλάμε για θέσεις φυσικά που έχουν πρόσβαση και οι δυο ειδικότητες).

 

[Ziekr]

Θα διαφωνήσω σε δύο σημεία μόνο:

1. Το θέμα του πώς γράφεις αποδοτικά κώδικα κ.λπ. έχει να κάνει πάρα πολύ με το υπόβαθρο που έχεις - και στα μαθηματικά και στην πληροφορική. Είτε το δεις από τη σκοπιά της αριθμητικής ανάλυσης - σε αρκετά χαμηλό επίπεδο σχεδίασης - είτε από τη σκοπιά στοιχειώδους θεωρητικής πληροφορικής - σε κάθε στάδιο της υλοποίησης

To να γράφεις αποδωτικά κώδικα έχει να κάνει με την εμπειρία. Οι γλώσσες προγραμματισμού είναι σαν τις φυσικές υπό το πρίσμα του όσο περισσότερο τις εξασκείς, τόσο πιο fluently θα τις μιλάς. Και δεν σχεδιάζεις αλγόριθμους στον εξω-ακαδημαικό κόσμο, χρησιμοποιείς έτοιμα και συγκεκριμμένα εργαλεία για να παράγεις συγκεκριμμένα αποτελέσματα. Μην αναφέρω καν όλες τις άλλες γνώσεις πληροφορικής που θα χρειαστείς (τα έγραψα και προηγουμένως), και μην αναφέρω επίσης πως η μισή δουλειά στον προγραμματισμό είναι να μάθεις να δουλεύεις με άλλα άτομα, skill που μαθαίνεται καλύτερα σε σχολές πληροφορικής όταν σας ανατίθενται ομαδικά projects. Η εικόνα που έχουν πολλοί, του lone wolf προγραμματιστή που κάθεται όλη μέρα στο αγαπημένο του IDE και γράφει κώδικα είναι ψευδής.

Ο τρόπος σκέψης που αποκτά κανείς από αφηρημένες επιστήμες δεν είναι λάθος ότι μπορεί να σε υποστηρίξει άρτια σε πάρα πολλά ζητήματα. Ωστόσο, πέρα από τον τρόπο σκέψης καθεαυτό, χρειάζεται και το να δεις εσύ τι κάνεις με αυτό το skill - αν δεν μπορείς να εφαρμόσεις αυτά που έμαθες αφηρημένα εκτός του πλαισίου που τα έμαθες τότε είναι που η «μαθηματική σκέψη» είναι άχρηστη.

Μπορεί να σε υποστηρίξει άρτια και ο τρόπος σκέψης που παίρνεις από Νομική, από Φιλολογία, από Παιδαγωγικά και γενικά από όλες τις επιστήμες. Πραγματικά διαβάζω που λένε, και το λέω γενικά και όχι συγκεκριμμένα στον Μάρκο Βασίλη, ότι είναι στο χέρι του καθενός να εφαρμόσει την "μαθηματική του σκέψη", λες και μιλάμε για μαθηματικά Γυμνασίου όπου μάθαινες μια φόρμουλα και μετά πήγαινες και την έχωνες σε ένα πρόβλημα της πλάκας.

Ο λόγος που είμαι τόσο ισχυρογνώμων σε αυτό το ζήτημα είναι γιατί ξέρω πάρα πολλά άτομα που την πατήσαν έτσι. Άτομα που έφτυσαν αίμα για να τελειώσουν ΣΕΜΦΕ/Μαθηματικό/Φυσικό, με αδιανόητο διάβασμα και σχεδόν κανείς δεν τελείωσε σε λιγότερο από 7 χρόνια. Απλά για να δούνε πως τελικά ξέρεις τι, κάτσε διάβασε και αφιέρωσε και άλλα χρονάκια για να μάθεις τι ζητιέται στην αγορά εργασίας, πλήρωσε και για μεταπτυχιακά και certificates που οι άλλοι ήδη έχουν, εφόσον αποφάσισες πως τελικά θέλεις απλά μια ordinary καλοπληρωμένη δουλειά σε επιχείρηση και κατάλαβες πως οι γενικολογίες που σου λέγανε όταν ήσουν μικρός δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Και για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις: προφανώς και μπορεί κάποιος από αυτές τις σχολές να μεταπηδήσει σε πληροφορική, οικονομικά ή ότι άλλο. Το θέμα είναι αν αξίζει να το κάνει όλο αυτό όταν απλά μπορεί να τελειώσει μια απείρως πιο εύκολη, άμεσα σχετική σχολή

 

[nPb]

Ο λόγος που είμαι τόσο ισχυρογνώμων σε αυτό το ζήτημα είναι γιατί ξέρω πάρα πολλά άτομα που την πατήσαν έτσι. Άτομα που έφτυσαν αίμα για να τελειώσουν ΣΕΜΦΕ/Μαθηματικό/Φυσικό, με αδιανόητο διάβασμα και σχεδόν κανείς δεν τελείωσε σε λιγότερο από 7 χρόνια. Απλά για να δούνε πως τελικά ξέρεις τι, κάτσε διάβασε και αφιέρωσε και άλλα χρονάκια για να μάθεις τι ζητιέται στην αγορά εργασίας, πλήρωσε και για μεταπτυχιακά και certificates που οι άλλοι ήδη έχουν, εφόσον αποφάσισες πως τελικά θέλεις απλά μια ordinary καλοπληρωμένη δουλειά σε επιχείρηση και κατάλαβες πως οι γενικολογίες που σου λέγανε όταν ήσουν μικρός δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Και για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις: προφανώς και μπορεί κάποιος από αυτές τις σχολές να μεταπηδήσει σε πληροφορική, οικονομικά ή ότι άλλο. Το θέμα είναι αν αξίζει να το κάνει όλο αυτό όταν απλά μπορεί να τελειώσει μια απείρως πιο εύκολη, άμεσα σχετική σχολή

Πες τα άνθρωπέ μου. Πες τα...

Το πρόβλημα αυτό νομίζω έχει να κάνει επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχουν οι εταιρίες του εξωτερικού αλλά και η νοοτροπία της εργασίας μέσω recruiting, συνέντευξη και έμφαση σε δεξιότητες. Δεν υπάρχουν οι σπουδές εκείνες που να οδηγούν στην πραγματική οικονομία αλλά μόνο σε γενικές θέσεις ΠΕ του Δημοσίου του 1990. Δυστυχώς τα τελευταία 40 χρόνια μεταπολίτευσης κρατικισμού, κάποιοι τολμηροί Έλληνες επειδή έκαναν καριέρα στο εξωτερικό, αναφέρθηκαν γενικά και αόριστα σε πιθανές εφαρμογές των Μαθηματικών ή της Φυσικής αλλά χωρίς να πουν την αλήθεια για πιθανές επιπλέον σπουδές με δεύτερο πτυχίο κτλ. Ξέρω ανθρώπους που σπούδασαν Φυσική αλλά χρειάστηκε (αυτό αποσιωπάται για λόγους ανταγωνισμού ή κόμπλεξ) να σπουδάσουν από το μηδέν και Ηλεκτρονική για παράδειγμα έτσι ώστε να μπορέσουν να εργαστούν στο εξωτερικό με ειδική πιστοποίηση ειδικότητας Φυσικού-Ηλεκτρονικού ή Ηλεκτροτέχνη.

Σε κάθε Ευρωπαϊκή χώρα από την Ιταλία και πάνω, ζητείται από τις εργατικές ενώσεις τους κάποια πιστοποίηση ειδικότητας ή αναγνώριση ισοτιμίας με τα πτυχία ή ειδικότητες των ντόπιων. Για παράδειγμα το Ελληνικό Τμήμα Μαθηματικών στην περιγραφή που υπάρχει στην Αναλυτική Βαθμολογία (αντί Παραρτήματος Διπλώματος) δεν αναγράφει τίποτα για δεξιότητες ή άλλα χαρακτηριστικά που να αποδεικνύουν το είδος των γνώσεων πάνω σε κάποια επαγγελματική ιδιότητα. Η πρόταση "σπουδές στα Μαθηματικά / Φυσική / Εφαρμοσμένα Μαθηματικά" με κατεύθυνση ### δεν αποδίδει επαγγελματική ιδιότητα ούτε αποδεικνύει ρητά τι είδους δεξιότητες απέκτησε ο κάτοχος πτυχίου μετά την επιτυχή εξέταση 40-50 μαθημάτων.

Φυσικά στα Ελληνικά Πανεπιστήμια, όσο θυμάμαι από την φοιτητική και όχι μόνο περίοδο, ποτέ δεν θυμάμαι συγκεκριμένα στο Μαθηματικό Τμήμα να έγινε μια συζήτηση σοβαρή και τίμια, χωρίς τους γνωστούς κομματικούς μονολόγους όλων των παρατάξεων και τις αερομπουρδολογίες των μελών ΔΕΠ. Η κοινότητα έκανε συζητήσεις μόνο για το πως θα διασφαλιστεί το πτυχίο του Μαθηματικού στη μέση εκπαίδευση. Το κακό στην ιστορία είναι ότι ακόμη και οι καθηγητές Πανεπιστημίου δεν είχαν καμία άποψη πέρα από την δημόσια καρέκλα τους. Έκαναν τα μαθήματα-τσιφλίκι τους μόνο και μόνο για να μην διακόπτεται η ροή λειτουργίας του Τμήματος, να παράγονται πτυχιούχοι, να λειτουργούν τα μεταπτυχιακά, να κάνουν οι διαπλεκόμενοι τις βρωμοδουλειές τους και όλοι να είμαστε μια χαρά.

Γενικά, μη το ψάχνουμε μάγκες. Από το 2002 που θα έπρεπε τα Ελληνικά Πανεπιστήμια επί υπουργού Πέτρου Ευθυμίου να εναρμονιστούν στα πρότυπα των άλλων Ευρωπαϊκών χωρών (ακόμη και της φτωχοΤσεχίας ή της φτωχοΒουλγαρίας) και εμείς ακόμη είχαμε θέματα για το άσυλο, για το νόμο πλαίσιο, να χτίζουμε γραφεία καθηγητών, γνωρίσαμε τον Άδωνι και τον Βορίδη ως νέο πολιτικό (ξεκίνησαν καριέρα), να μαθαίνουμε για μίζες καθηγητών από έρευνες κονδυλίων, και φυσικά με το αζημίωτο για φοιτητές που έσκισαν τα παπούτσια τους στις πορείες να εξαργυρώσουν καρέκλες σε Δήμους και κομματικά γραφεία ως μετέπειτα απόφοιτοι ή και όχι απόφοιτοι (pending). Κάποιοι από δαύτους που πιθανόν να μην βολεύτηκαν, πλέον μετά από 10-15 χρόνια το παίζουν "μετανιωμένοι" άνεργοι ή να ασχολούνται με τον εθελοντισμό (νέα μόδα και αυτή). Βέβαια τι να το κάνεις αυτό.

 

[eukleidhs1821]

ε ρε μιζερια που χετε ορισμενοι.

 

[nPb]

ε ρε μιζερια που χετε ορισμενοι.

Επειδή λέμε και λένε την αλήθεια της αγοράς; Η Ελλάδα απέχει έτη φωτός από μια κανονική χώρα με πραγματική οικονομία φίλε μου. @eukleidhs1821 μάθε να ακούς και δυο ανθρώπους που έχουν φύγει στο εξωτερικό και βλέπουν διαφορετικές εικόνες μακριά από την μιζέρια της Ελληνικής ύφεσης και μόνιμης ανεργίας. Κάποια στιγμή πρέπει να βλέπουμε την πραγματικότητα της επιβίωσης. Ο @Ziekr είναι από τους λίγους στο φόρουμ που δείχνουν να έχουν σαφή και κανονική εικόνα της διεθνούς αγοράς εργασίας χωρίς να χαϊδεύει αυτιά. Πού είναι ακριβώς η μιζέρια;

 

[Μάρκος Βασίλης]

To να γράφεις αποδωτικά κώδικα έχει να κάνει με την εμπειρία. Οι γλώσσες προγραμματισμού είναι σαν τις φυσικές υπό το πρίσμα του όσο περισσότερο τις εξασκείς, τόσο πιο fluently θα τις μιλάς. Και δεν σχεδιάζεις αλγόριθμους στον εξω-ακαδημαικό κόσμο, χρησιμοποιείς έτοιμα και συγκεκριμμένα εργαλεία για να παράγεις συγκεκριμμένα αποτελέσματα. Μην αναφέρω καν όλες τις άλλες γνώσεις πληροφορικής που θα χρειαστείς (τα έγραψα και προηγουμένως), και μην αναφέρω επίσης πως η μισή δουλειά στον προγραμματισμό είναι να μάθεις να δουλεύεις με άλλα άτομα, skill που μαθαίνεται καλύτερα σε σχολές πληροφορικής όταν σας ανατίθενται ομαδικά projects. Η εικόνα που έχουν πολλοί, του lone wolf προγραμματιστή που κάθεται όλη μέρα στο αγαπημένο του IDE και γράφει κώδικα είναι ψευδής.



Μπορεί να σε υποστηρίξει άρτια και ο τρόπος σκέψης που παίρνεις από Νομική, από Φιλολογία, από Παιδαγωγικά και γενικά από όλες τις επιστήμες. Πραγματικά διαβάζω που λένε, και το λέω γενικά και όχι συγκεκριμμένα στον Μάρκο Βασίλη, ότι είναι στο χέρι του καθενός να εφαρμόσει την "μαθηματική του σκέψη", λες και μιλάμε για μαθηματικά Γυμνασίου όπου μάθαινες μια φόρμουλα και μετά πήγαινες και την έχωνες σε ένα πρόβλημα της πλάκας.

Ο λόγος που είμαι τόσο ισχυρογνώμων σε αυτό το ζήτημα είναι γιατί ξέρω πάρα πολλά άτομα που την πατήσαν έτσι. Άτομα που έφτυσαν αίμα για να τελειώσουν ΣΕΜΦΕ/Μαθηματικό/Φυσικό, με αδιανόητο διάβασμα και σχεδόν κανείς δεν τελείωσε σε λιγότερο από 7 χρόνια. Απλά για να δούνε πως τελικά ξέρεις τι, κάτσε διάβασε και αφιέρωσε και άλλα χρονάκια για να μάθεις τι ζητιέται στην αγορά εργασίας, πλήρωσε και για μεταπτυχιακά και certificates που οι άλλοι ήδη έχουν, εφόσον αποφάσισες πως τελικά θέλεις απλά μια ordinary καλοπληρωμένη δουλειά σε επιχείρηση και κατάλαβες πως οι γενικολογίες που σου λέγανε όταν ήσουν μικρός δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Και για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις: προφανώς και μπορεί κάποιος από αυτές τις σχολές να μεταπηδήσει σε πληροφορική, οικονομικά ή ότι άλλο. Το θέμα είναι αν αξίζει να το κάνει όλο αυτό όταν απλά μπορεί να τελειώσει μια απείρως πιο εύκολη, άμεσα σχετική σχολή

Για τα πρώτα, δε νομίζω να ισχυρίστηκα ότι δε χρειάζεται εμπειρία - ξαναδιάβασε το ποστ - αλλά ότι είναι σημαντικό και το υπόβαθρο, ειδικά όταν το ζήτημα έρχεται κοντά στον ακαδημαϊκό χώρο - εκεί αναφερόμουν κυρίως, όχι ότι δεν έχει τύχει σε συζητήσεις με back-end developers εταιρείας να έχουμε πραφαμτευτεί ζητήματα σχεδίασης/τροποποίησης γνωστών αλγορίθμων (δεν είναι πάντα όσα θες έτοιμα σε βιβλιοθήκες). Προσωπικά, θυμάμαι δύο κραυγαλέα περιστατικά σχετικά με το background που έκαναν τη δουλειά μας πιο δύσκολη απλά επειδή "έλειπε" γνώση.
Το ένα είχε να κάνει με πολύ συγκεκριμένο υπολογιστικό ζήτημα και μπορείς να πεις ότι είναι εξω-επιχειρησιακό - απλά χρειάστηκαν κάποιες ώρες για πείσουμε 2-3 developers ότι έπρεπε ένας απλός υπολογισμός να γίνει με χρήση του αναπτύγματος Taylor και όχι με τις built-in συναρτήσεις :Ρ.

Το άλλο όμως έχει να κάνει με το efficiecny, γιατί υπεύθυνος ομάδας, όταν είδε σε ένα merge ένα τμήμα κώδικα 5-6 γραμμών υλοποιημένο με αναδρομική συνάρτηση (κι αυτό δεν ήταν τίποτα περίπλοκο) ζήτησε να ξαναυλοποιηθεί χωρίς αναδρομή, με αιτιολογία ότι δε θα είναι κατανοητό από άτομα της ομάδας - βέβαια χωρίς αναδρομή είχε αρκετή λάντζα.

Τέλος πάντων, σε μία τυπική επιχείρηση πιθανότατα αυτά δε θα χρειαστούν, αλλά, για το θέμα που τέθηκε παραπάνω, θεωρώ ότι ούτως ή άλλως δε μιλάμε για άτομο που είχε το δίλημμα "μαθηματικά ή front-end development" αλλά να ασχοληθεί με ένα κομμάτι της πληροφορικής που ούτως ή άλλως απαιτεί και θεωρητικό υπόβαθρο - αυτό είναι και το context του προηγούμενου ποστ.

 

[Samael]

Για τα πρώτα, δε νομίζω να ισχυρίστηκα ότι δε χρειάζεται εμπειρία - ξαναδιάβασε το ποστ - αλλά ότι είναι σημαντικό και το υπόβαθρο, ειδικά όταν το ζήτημα έρχεται κοντά στον ακαδημαϊκό χώρο - εκεί αναφερόμουν κυρίως, όχι ότι δεν έχει τύχει σε συζητήσεις με back-end developers εταιρείας να έχουμε πραφαμτευτεί ζητήματα σχεδίασης/τροποποίησης γνωστών αλγορίθμων (δεν είναι πάντα όσα θες έτοιμα σε βιβλιοθήκες). Προσωπικά, θυμάμαι δύο κραυγαλέα περιστατικά σχετικά με το background που έκαναν τη δουλειά μας πιο δύσκολη απλά επειδή "έλειπε" γνώση.

Το άλλο όμως έχει να κάνει με το efficiecny, γιατί υπεύθυνος ομάδας, όταν είδε σε ένα merge ένα τμήμα κώδικα 5-6 γραμμών υλοποιημένο με αναδρομική συνάρτηση (κι αυτό δεν ήταν τίποτα περίπλοκο) ζήτησε να ξαναυλοποιηθεί χωρίς αναδρομή, με αιτιολογία ότι δε θα είναι κατανοητό από άτομα της ομάδας - βέβαια χωρίς αναδρομή είχε αρκετή λάντζα.

Τώρα ας είμαστε ειλικρινείς εδώ. Εσείς θα προσλαμβάνατε κάποιον που αποφεύγει το recursion ως κακή πρακτική ;

 

[nPb]

Τώρα ας είμαστε ειλικρινείς εδώ. Εσείς θα προσλαμβάνατε κάποιον που αποφεύγει το recursion ως κακή πρακτική ;

Θα προσλάμβανες ποτέ Έλληνα καθηγητή Πανεπιστημίου ως "σύμβουλο" σε εταιρία, που να ισχυρίζεται ότι μόνο η Αφηρημένη Λογική είναι Μαθηματικά;

 

[Guest 882291]

Ξέρω φοιτητές του Μαθηματικού που έκαναν μεταπτυχιακά στην ΑΣΟΕΕ, ή σε Οικονομικά Πανεπιστήμια του εξωτερικού και στις Πιθανότητες μπορεί να είχαν γράψει ένα 5 ή να εξετάστηκαν στα Γραμμικά Μοντέλα έως και 6 φορές για να πιάσουν τη βάση. Αυτό δείχνει καθαρά ότι απλά "χρησιμοποιούν" το Μαθηματικό μόνο για τον τίτλο και ουσιαστικά ήθελαν Οικονομικά εξ' αρχής που για διάφορους λόγους δεν πήγαν απευθείας εκεί.

Εγω ξερω ατομο που τελειωσε το μαθηματικο θεσσαλονικης με 9.5 και εκανε το μεταπτυχιακο του στη χρηματοοικονομικη μηχανικη στο πολυτεχνειου της Λωζανης, αυτο τι σημαινει?

 

[nPb]

Εγω ξερω ατομο που τελειωσε το μαθηματικο θεσσαλονικης με 9.5 και εκανε το μεταπτυχιακο του στη χρηματοοικονομικη μηχανικη στο πολυτεχνειου της Λωζανης, αυτο τι σημαινει?

Δεν πάει να έκανε και δεύτερο διδακτορικό στην πολιτική οικονομία. Σημασία δεν έχει τι κάνει κάποιος ως σπουδές όσο τι διάρκεια έχει στην επαγγελματική ζωή. Γνωρίζω Οδοντίατρο που είχε κάνει δεύτερο πτυχίο στην Θεολογία και μετά έκανε μεταπτυχιακά στην Κοινωνική Θεολογία αλλά εργαζόταν ως Οδοντίατρος.

Πήξαμε από βαθμούς πτυχίου και σπουδές, σπουδές, σπουδές ... και μετά πάνε στο εξωτερικό και απολύονται στον πρώτο μήνα της δοκιμαστικής περιόδου. Κρίμα.

 

[Guest 882291]

Δεν πάει να έκανε και δεύτερο διδακτορικό στην πολιτική οικονομία. Σημασία δεν έχει τι κάνει κάποιος ως σπουδές όσο τι διάρκεια έχει στην επαγγελματική ζωή. Γνωρίζω Οδοντίατρο που είχε κάνει δεύτερο πτυχίο στην Θεολογία και μετά έκανε μεταπτυχιακά στην Κοινωνική Θεολογία αλλά εργαζόταν ως Οδοντίατρος.

Πήξαμε από βαθμούς πτυχίου και σπουδές, σπουδές, σπουδές ... και μετά πάνε στο εξωτερικό και απολύονται στον πρώτο μήνα της δοκιμαστικής περιόδου. Κρίμα.

Τίποτα από όλα αυτά δε συνέβη στη συγκεκριμένη περίπτωση, δουλεύει στην Ελβετία με μισθό 80k

 

[don_vito]

Εγω ξερω ατομο που τελειωσε το μαθηματικο θεσσαλονικης με 9.5 και εκανε το μεταπτυχιακο του στη χρηματοοικονομικη μηχανικη στο πολυτεχνειου της Λωζανης, αυτο τι σημαινει?

Αυτός που τελειωσε μαθηματικο με 9.5 είναι σαν την γκομενα μου από το χωριό που δεν έχει ινσταγκραμ ;
Ή υπάρχουν οντως αυτοί;

 

[nPb]

Προσωπικά δεν εστιάζω σε βαθμούς και σε μισθούς τρίτων χωρίς να ξέρω τι μπαίνει στον λογαριασμό το μήνα ακριβώς ή το πως ζούνε, όσο αν έχουν επαγγελματική διάρκεια και συνέπεια. Τα υπόλοιπα είναι απλά κούφια λόγια.

 

[nPb]

Στη συγκεκριμένη φωτογραφία απεικονίζονται ο κορυφαίος Έλληνας Μαθηματικός, Θεμιστοκλής Ρασσιάς στον κλάδο της Ανάλυσης Banach και ο επίσης κορυφαίος Αμερικανο-ιάπωνας Μαθηματικός Shizuo Kakutani στον κλάδο της Βελτιστοποίησης. Ο Kakutani έμεινε γνωστός για το ομώνυμο θεώρημα σταθερών σημείων και γεννήθηκε σαν σήμερα το 1911.


... στην Ελλάδα της αριστείας, δεν έχω ακούσει ποτέ καμία άποψη.

 

[An_uknown_world]

Εγω ξερω ατομο που τελειωσε το μαθηματικο θεσσαλονικης με 9.5

Το ήξερα πως υπάρχουν εξωγήινοι. Σοβαρά τώρα πώς το κατάφερε αυτό;

 

[labs]

Το ήξερα πως υπάρχουν εξωγήινοι. Σοβαρά τώρα πώς το κατάφερε αυτό;

ξερω ατομο που τελειωσε μαθηματικο αθηνας με 10 στρογγυλο τρ τι μου λες. και νομιζω δεν ηταν ο μονος

 

[nPb]

Το ήξερα πως υπάρχουν εξωγήινοι. Σοβαρά τώρα πώς το κατάφερε αυτό;

Ναι υπάρχουν. Τέτοια άτομα έχουν ταλέντο, και υψηλό δείκτη νοημοσύνης από μικρή ηλικία. Τα ακαδημαϊκά Μαθηματικά μέχρι ένα σημείο θέλουν σοβαρότητα, διάβασμα, πειθαρχία όπου αρκετοί φοιτητές δεν έχουν. Μετά από ένα σημείο θέλουν νοητικές δεξιότητες να μπορείς να φαντάζεσαι μια αφηρημένη οντότητα πως λειτουργεί μέσα από ένα θεώρημα. Καλώς ή κακώς, λίγοι άνθρωποι το έχουν αυτό. Ξέρω και εγώ περιπτώσεις ανθρώπων που τελείωσαν με 10 το Μαθηματικό και κάνουν καριέρα στις ΗΠΑ, Αγγλία ή Γερμανία και μάλιστα αρκετοί από αυτούς έχουν αναπτύξει και δική τους θεωρία σε πολλή νεαρή ηλικία της ακαδημαϊκής σταδιοδρομίας. Ο κορυφαίος "πατέρας" της σύγχρονης μαθηματικής βελτιστοποίησης είναι Έλληνας μαθηματικός στις ΗΠΑ.