Aπό 1ο σε 3ο πεδίο;

[kleoniki05]

Μπορεί κάποιος που είχε δώσει πανελλήνιες στο 1ο πεδίο ανθρωπιστικών σπουδών, να ξαναδώσei πανελλήνιες στο τρίτο πεδίο Επιστημών Υγείας;από ΓΕΛ

 

[monaxiko brizolaki]

Μπορεί κάποιος που είχε δώσει πανελλήνιες στο 1ο πεδίο ανθρωπιστικών σπουδών, να ξαναδώσei πανελλήνιες στο τρίτο πεδίο Επιστημών Υγείας;από ΓΕΛ

Ναι

 

[kleoniki05]

υπάρχει κάποιος να έχει κάνει αυτό το εγχείρημα και να μπόρεσε να αντεπεξέλθει στα μαθήματα φυσικής χημείας?

 

[Samael]

υπάρχει κάποιος να έχει κάνει αυτό το εγχείρημα και να μπόρεσε να αντεπεξέλθει στα μαθήματα φυσικής χημείας?

Το καμάρι μας που μας έχει βγάλει ασπροπρόσωπους με την επιμονή και την προσπάθεια της : @Joji . Εύκολο δεν θα είναι γιατί δεν έχεις μόνο να μάθεις πράγματα , αλλά και να συνηθίσεις σε έναν άλλο τρόπο σκέψης . Οπότε θα ξεπατωθείς μέχρι να αρχίσεις να μπαίνεις στο νόημα , αλλά έαν έχεις ισχυρό κίνητρο θα τα καταφέρεις . Η Joji είναι η πλέον κατάλληλη για να σου πει συγκεκριμένα τι ενδέχεται να σε βοηθήσει και τι όχι στην πορεία σου .

 

[Joji]

Το καμάρι μας που μας έχει βγάλει ασπροπρόσωπους με την επιμονή και την προσπάθεια της : @Joji . Εύκολο δεν θα είναι γιατί δεν έχεις μόνο να μάθεις πράγματα , αλλά και να συνηθίσεις σε έναν άλλο τρόπο σκέψης . Οπότε θα ξεπατωθείς μέχρι να αρχίσεις να μπαίνεις στο νόημα , αλλά έαν έχεις ισχυρό κίνητρο θα τα καταφέρεις . Η Joji είναι η πλέον κατάλληλη για να σου πει συγκεκριμένα τι ενδέχεται να σε βοηθήσει και τι όχι στην πορεία σου .

Σε ευχαριστώ για την παράθεση και για το όμορφο μήνυμά σου, Sam

Λοιπόν… Θα ξεκινήσω λέγοντας πως είμαι του 2003. Και δίνω φέτος, το 2023. Ας κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν και πως κατέληξα σε αυτή την απόφαση και ύστερα, θα σου πω την δίκη μου εμπειρία από όταν άρχισα τα μαθήματα μέχρι τώρα που μένουν μόλις 2,5 μήνες, όσο και πράγματα που πρέπει να έχεις στο μυαλό σου.

Ήμουν 1ο πεδίο. Όχι γιατί μου άρεσε μια συγκεκριμένη σχολή, μάλιστα, στο λύκειο ήμουν αρκετά laid back, δεν διάβαζα για κανένα μάθημα. Παρ’όλα αυτά, πήγαινα κανονικά φροντιστήριο (δεν ήθελα και το είχα ξεκαθαρίσει, αλλά είναι το κλασικό move των γονέων που θέλουν να κάνεις κάτι, έστω και αν αυτό είναι μικρό, όπως να περάσεις σε μια άκυρη σχολή). Με ενδιέφεραν σχολές από το πεδίο, όπως αγγλική φιλολογία, αλλά προφανώς όχι τόσο όσο να κάτσω με τις ώρες πάνω από τα βιβλία. Έκανα το bare minimum (και αν).

Και αυτό το συνειδητοποιώ τώρα. Μέσα από την εμπειρία μου, μέχρι να φτάσω στο σήμερα, έκανα σοβαρό self judgement (κάτι που θεωρώ όλοι μας πρέπει να κάνουμε). Έδωσα πανελλήνιες. Δεν έγραψα καλά (what a big fat surprise). And that’s when it hit me. «Τι θα κάνω με την ζωή μου; Τι μου αρέσει όντως;». Βρήκα τι μου αρέσει. Πάντα μου άρεσε αλλά δεν είχα τα κότσια να μπω στην θετική. Μεσολάβησαν 6 μήνες από όταν έδωσα πανελλήνιες μέχρι να πάρω την οριστική απόφαση «Θα ξανά δώσω! Αλλά… από διαφορετικό πεδίο.» Έπρεπε να δεις το πρόσωπο της μάνας μου όταν της το είπα. Μάλλον νόμιζε ότι την δούλευα. Αλλά ήταν τόσο χαρούμενη όταν το χώνεψε. Ακόμη είναι. Το έχει πει σε όλους. Και κάπου εδώ, ξεκινάμε με το…

1

Πιθανότατα οι γονείς σου θα το πουν σε συγγενείς, γνωστούς, θα το μάθουν παλιοί σου συμμαθητές. Θα αρχίσουν τα «Α μα εσύ δεν ήσουν θεωρητική; Πως θα τα βγάλεις πέρα; Εδώ δεν τα βγάζουν εύκολα αυτοί που πάνε και τα 3 χρόνια φροντιστήριο«. Αλλά περίμενε. It gets worse. Αν δεν διάβαζες ούτε στην θεωρητική κατεύθυνση, θα ακούσεις και το «Μα καλά, αυτή δεν διάβαζε ούτε στην θεωρητική, θα διαβάσει στην θετική; Μάλιστα στο πιο δύσκολο πεδίο, στο 3ο;». Δεν έχω ιδιαίτερη συμβουλή να σου δώσω εδώ. Εμένα δεν με ένοιαξε καθόλου. Το ήξερα και με είχα προετοιμάσει για αυτό. Και εγώ την ίδια αντίδραση θα είχα, honestly.

Πάω λοιπόν στο (νέο) φροντιστήριο, μιλάω στον υπεύθυνο. «Γειά σας, με λένε Ιωάννα, έρχομαι από το πεδίο της θεωρητικής και θέλω να αλλάξω πεδίο, να πάω στο 3ο».

«Τιιιι; Το έχεις σκεφτεί σοβαρά; Αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο και θέλε πολύ δουλειά. Διάβαζες παλιά;»

«Όχι»

«Τιιιιι;»

Γενικά προσπάθησα να είμαι όσο πιο ειλικρινής μπορώ, ώστε να πάρω την κατάλληλη καθοδήγηση. Με συμβούλεψε πως, αν δεν σκοπεύω να κάνω δουλειά, υπάρχουν και άλλοι τρόποι να εξελιχθώ, πέρα από τις πανελλήνιες. Πολύ ωραία, κλείσαμε πρόγραμμα. Ξεκίνησα 1 Φεβρουαρίου του 2022. Έκτοτε, έχω λιώσει. Εκμεταλλεύτηκα κάθε ημέρα, μέχρι να μπω στην ύλη της Γ’, για να καλύψω τα κενά μου. Πήρα βοήθημα της Α’. Το έλιωσα. Ακόμη υπάρχουν τα μηνύματά μου εδώ, που με βοηθούσε ο @Samael. Τα κάλυψα όλα; Δεν ξέρω. Κάλυψα a significantly big part of it. Το δυσκολότερο part, τα μαθηματικά. Όχι δεν δίνω μαθηματικά, αλλά στο πεδίο μας έχουμε φυσική και χημεία. Και οι δυο χρειάζονται μαθηματικά Α’ και Β’ λυκείου. Προσωπικά, λύνοντας ασκήσεις και κοιτώντας βίντεο στο Youtube, βελτιώθηκα. Μπορεί να μου γεννιόταν η πιο ηλίθια, αστεία, παιδιάστικη απορία. Την έψαχνα. Κατευθείαν. Δεν θες να δεις το ιστορικό μου στο Youtube. Και όμως, έμαθα. Και έμαθα γιατί ήθελα. Γιατί είχα στόχο και αυτό μου έδωσε κίνητρο. Πάμε στο…

2
Ξεκαθάρισε τι θες και τι δεν θες. Το 3ο πεδίο δεν είναι καθόλου εύκολο. Έχει βάρβαρη ύλη και σου υπογράφω πως δεν θα μπορέσεις να ανταπεξέλθεις μετά από 6+ μήνες αν δεν έχεις κίνητρο. Ξεκίνησα μέσα στην τρελή χαρά πέρυσι τον Φλεβάρη και φέτος έκλαιγα κάθε ώρα και στιγμή. Αυτά δεν σου τα λέω να σε τρομάξω. Είναι η σκληρή πραγματικότητα. Για όλους, όχι μόνο για εμένα αλλά ΠΟΣΟ μάλλον για εμένα. Βέβαια, πλέον δεν έχω την δικαιολογία «Ήμουν από θεωρητική». Έχω φτάσει pretty much σε ψηλό επίπεδο. Αν «χάνω» κάπου, συγκριτικά με τους συμμαθητές μου, είναι στο speed. Στα διαγωνίσματα, πάντα αφήνω κάτι. Και ας τα έχω διαβάσει τέλεια.

3
Αποδέξου ότι θα φας τα μούτρα σου. Ναι, θα τα φας. Είναι φυσιολογικό. Αλλά να είσαι σίγουρη όταν πέσεις για χιλιοστή φορά κάτω και πεις «Δεν αντέχω άλλο, θα τα παρατήσω» ότι έχεις κάνει το καλύτερο που μπορούσες. Μετά σήκω και συνέχισε.

4
Τα burnouts είναι normal. Αλλά μην τα αφήσεις να σε καταβάλουν πλήρως.

5
Ενδέχεται να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους. Και είναι επίσης φυσιολογικό. Ωστόσο πρέπει να αποδεχτείς πως αν καταλήξεις σε ένα τμήμα με άτομα που έχουν ξαναδεί τα συγκεκριμένα μαθήματα και ως συνέπεια έχουν παραπάνω επαφή από εσένα, ίσως να τα πάνε καλύτερα, μέχρι να συγχρονιστείς και εσύ. Αυτό, ωστόσο, μην το έχεις δεδομένο. Προσωπικά, τα πάω καλύτερα από παιδιά στο τμήμα μου που ήταν εξ’αρχής στο 3ο πεδίο, απλώς επειδή διαβάζω και ασχολούμαι παραπάνω. Δεν φτάνει μόνο να κάνεις φροντιστήριο 2 χρόνια, το θέμα είναι να ασχολείσαι κιόλας, είτε επιλέξεις τα μαθήματα που θα σε απασχολήσουν από την Α’, είτε από την Γ’ λυκείου. Ενδέχεται να χρειαστεί να κάνεις ιδιαίτερα (και εγώ έκανα) οπότε κοιτά καλά αν σας παίρνει οικονομικά. Ιδανικά, θα πρότεινα αποκλειστικά ιδιαίτερα, αλλά γνωρίζω πως στην εποχή που ζούμε δεν είναι καθόλου εύκολο. Γι’αυτό και σου αναφέρω κυρίως σενάρια του φροντιστηρίου.

6
Ίσως νιώσεις πως «σε παίρνουν τα χρόνια». Ωστόσο να σκέφτεσαι πως αυτό που κάνεις θα αποδώσει στο μέλλον. Οπότε δεν είναι καθόλου χαμένα χρόνια. Αντιθέτως.

Last
Εσύ είσαι η καλύτερη mentor του εαυτού σου. Όχι η μάνα σου, όχι ο πατέρας σου, όχι η γειτόνισσα, όχι η θεία, όχι ο καθηγητής. Εσύ ξέρεις την προσπάθεια που έχεις κάνει, εσύ θα σε σηκώσεις όταν πέσεις. Κανείς άλλος. Αν δεν τα έχεις καλά με εσένα, την έχασες την μπάλα.

Το ‘χεις.

 

[littlefungi]

Σε ευχαριστώ για την παράθεση και για το όμορφο μήνυμά σου, Sam

Λοιπόν… Θα ξεκινήσω λέγοντας πως είμαι του 2003. Και δίνω φέτος, το 2023. Ας κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν και πως κατέληξα σε αυτή την απόφαση και ύστερα, θα σου πω την δίκη μου εμπειρία από όταν άρχισα τα μαθήματα μέχρι τώρα που μένουν μόλις 2,5 μήνες, όσο και πράγματα που πρέπει να έχεις στο μυαλό σου.

Ήμουν 1ο πεδίο. Όχι γιατί μου άρεσε μια συγκεκριμένη σχολή, μάλιστα, στο λύκειο ήμουν αρκετά laid back, δεν διάβαζα για κανένα μάθημα. Παρ’όλα αυτά, πήγαινα κανονικά φροντιστήριο (δεν ήθελα και το είχα ξεκαθαρίσει, αλλά είναι το κλασικό move των γονέων που θέλουν να κάνεις κάτι, έστω και αν αυτό είναι μικρό, όπως να περάσεις σε μια άκυρη σχολή). Με ενδιέφεραν σχολές από το πεδίο, όπως αγγλική φιλολογία, αλλά προφανώς όχι τόσο όσο να κάτσω με τις ώρες πάνω από τα βιβλία. Έκανα το bare minimum (και αν).

Και αυτό το συνειδητοποιώ τώρα. Μέσα από την εμπειρία μου, μέχρι να φτάσω στο σήμερα, έκανα σοβαρό self judgement (κάτι που θεωρώ όλοι μας πρέπει να κάνουμε). Έδωσα πανελλήνιες. Δεν έγραψα καλά (what a big fat surprise). And that’s when it hit me. «Τι θα κάνω με την ζωή μου; Τι μου αρέσει όντως;». Βρήκα τι μου αρέσει. Πάντα μου άρεσε αλλά δεν είχα τα κότσια να μπω στην θετική. Μεσολάβησαν 6 μήνες από όταν έδωσα πανελλήνιες μέχρι να πάρω την οριστική απόφαση «Θα ξανά δώσω! Αλλά… από διαφορετικό πεδίο.» Έπρεπε να δεις το πρόσωπο της μάνας μου όταν της το είπα. Μάλλον νόμιζε ότι την δούλευα. Αλλά ήταν τόσο χαρούμενη όταν το χώνεψε. Ακόμη είναι. Το έχει πει σε όλους. Και κάπου εδώ, ξεκινάμε με το…

1

Πιθανότατα οι γονείς σου θα το πουν σε συγγενείς, γνωστούς, θα το μάθουν παλιοί σου συμμαθητές. Θα αρχίσουν τα «Α μα εσύ δεν ήσουν θεωρητική; Πως θα τα βγάλεις πέρα; Εδώ δεν τα βγάζουν εύκολα αυτοί που πάνε και τα 3 χρόνια φροντιστήριο«. Αλλά περίμενε. It gets worse. Αν δεν διάβαζες ούτε στην θεωρητική κατεύθυνση, θα ακούσεις και το «Μα καλά, αυτή δεν διάβαζε ούτε στην θεωρητική, θα διαβάσει στην θετική; Μάλιστα στο πιο δύσκολο πεδίο, στο 3ο;». Δεν έχω ιδιαίτερη συμβουλή να σου δώσω εδώ. Εμένα δεν με ένοιαξε καθόλου. Το ήξερα και με είχα προετοιμάσει για αυτό. Και εγώ την ίδια αντίδραση θα είχα, honestly.

Πάω λοιπόν στο (νέο) φροντιστήριο, μιλάω στον υπεύθυνο. «Γειά σας, με λένε Ιωάννα, έρχομαι από το πεδίο της θεωρητικής και θέλω να αλλάξω πεδίο, να πάω στο 3ο».

«Τιιιι; Το έχεις σκεφτεί σοβαρά; Αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο και θέλε πολύ δουλειά. Διάβαζες παλιά;»

«Όχι»

«Τιιιιι;»

Γενικά προσπάθησα να είμαι όσο πιο ειλικρινής μπορώ, ώστε να πάρω την κατάλληλη καθοδήγηση. Με συμβούλεψε πως, αν δεν σκοπεύω να κάνω δουλειά, υπάρχουν και άλλοι τρόποι να εξελιχθώ, πέρα από τις πανελλήνιες. Πολύ ωραία, κλείσαμε πρόγραμμα. Ξεκίνησα 1 Φεβρουαρίου του 2022. Έκτοτε, έχω λιώσει. Εκμεταλλεύτηκα κάθε ημέρα, μέχρι να μπω στην ύλη της Γ’, για να καλύψω τα κενά μου. Πήρα βοήθημα της Α’. Το έλιωσα. Ακόμη υπάρχουν τα μηνύματά μου εδώ, που με βοηθούσε ο @Samael. Τα κάλυψα όλα; Δεν ξέρω. Κάλυψα a significantly big part of it. Το δυσκολότερο part, τα μαθηματικά. Όχι δεν δίνω μαθηματικά, αλλά στο πεδίο μας έχουμε φυσική και χημεία. Και οι δυο χρειάζονται μαθηματικά Α’ και Β’ λυκείου. Προσωπικά, λύνοντας ασκήσεις και κοιτώντας βίντεο στο Youtube, βελτιώθηκα. Μπορεί να μου γεννιόταν η πιο ηλίθια, αστεία, παιδιάστικη απορία. Την έψαχνα. Κατευθείαν. Δεν θες να δεις το ιστορικό μου στο Youtube. Και όμως, έμαθα. Και έμαθα γιατί ήθελα. Γιατί είχα στόχο και αυτό μου έδωσε κίνητρο. Πάμε στο…

2
Ξεκαθάρισε τι θες και τι δεν θες. Το 3ο πεδίο δεν είναι καθόλου εύκολο. Έχει βάρβαρη ύλη και σου υπογράφω πως δεν θα μπορέσεις να ανταπεξέλθεις μετά από 6+ μήνες αν δεν έχεις κίνητρο. Ξεκίνησα μέσα στην τρελή χαρά πέρυσι τον Φλεβάρη και φέτος έκλαιγα κάθε ώρα και στιγμή. Αυτά δεν σου τα λέω να σε τρομάξω. Είναι η σκληρή πραγματικότητα. Για όλους, όχι μόνο για εμένα αλλά ΠΟΣΟ μάλλον για εμένα. Βέβαια, πλέον δεν έχω την δικαιολογία «Ήμουν από θεωρητική». Έχω φτάσει pretty much σε ψηλό επίπεδο. Αν «χάνω» κάπου, συγκριτικά με τους συμμαθητές μου, είναι στο speed. Στα διαγωνίσματα, πάντα αφήνω κάτι. Και ας τα έχω διαβάσει τέλεια.

3
Αποδέξου ότι θα φας τα μούτρα σου. Ναι, θα τα φας. Είναι φυσιολογικό. Αλλά να είσαι σίγουρη όταν πέσεις για χιλιοστή φορά κάτω και πεις «Δεν αντέχω άλλο, θα τα παρατήσω» ότι έχεις κάνει το καλύτερο που μπορούσες. Μετά σήκω και συνέχισε.

4
Τα burnouts είναι normal. Αλλά μην τα αφήσεις να σε καταβάλουν πλήρως.

5
Ενδέχεται να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους. Και είναι επίσης φυσιολογικό. Ωστόσο πρέπει να αποδεχτείς πως αν καταλήξεις σε ένα τμήμα με άτομα που έχουν ξαναδεί τα συγκεκριμένα μαθήματα και ως συνέπεια έχουν παραπάνω επαφή από εσένα, ίσως να τα πάνε καλύτερα, μέχρι να συγχρονιστείς και εσύ. Αυτό, ωστόσο, μην το έχεις δεδομένο. Προσωπικά, τα πάω καλύτερα από παιδιά στο τμήμα μου που ήταν εξ’αρχής στο 3ο πεδίο, απλώς επειδή διαβάζω και ασχολούμαι παραπάνω. Δεν φτάνει μόνο να κάνεις φροντιστήριο 2 χρόνια, το θέμα είναι να ασχολείσαι κιόλας, είτε επιλέξεις τα μαθήματα που θα σε απασχολήσουν από την Α’, είτε από την Γ’ λυκείου. Ενδέχεται να χρειαστεί να κάνεις ιδιαίτερα (και εγώ έκανα) οπότε κοιτά καλά αν σας παίρνει οικονομικά. Ιδανικά, θα πρότεινα αποκλειστικά ιδιαίτερα, αλλά γνωρίζω πως στην εποχή που ζούμε δεν είναι καθόλου εύκολο. Γι’αυτό και σου αναφέρω κυρίως σενάρια του φροντιστηρίου.

6
Ίσως νιώσεις πως «σε παίρνουν τα χρόνια». Ωστόσο να σκέφτεσαι πως αυτό που κάνεις θα αποδώσει στο μέλλον. Οπότε δεν είναι καθόλου χαμένα χρόνια. Αντιθέτως.

Last
Εσύ είσαι η καλύτερη mentor του εαυτού σου. Όχι η μάνα σου, όχι ο πατέρας σου, όχι η γειτόνισσα, όχι η θεία, όχι ο καθηγητής. Εσύ ξέρεις την προσπάθεια που έχεις κάνει, εσύ θα σε σηκώσεις όταν πέσεις. Κανείς άλλος. Αν δεν τα έχεις καλά με εσένα, την έχασες την μπάλα.

Το ‘χεις.

Τι ωραίο μήνυμα, πραγματικά μπράβο σου που πήρες αυτή την απόφαση, έκατσες και δούλεψες-και δουλεύεις-για αυτό που θέλεις. Η αλλαγή πεδίου θέλει πολλά κότσια

 

[monaxiko brizolaki]

Σε ευχαριστώ για την παράθεση και για το όμορφο μήνυμά σου, Sam

Λοιπόν… Θα ξεκινήσω λέγοντας πως είμαι του 2003. Και δίνω φέτος, το 2023. Ας κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν και πως κατέληξα σε αυτή την απόφαση και ύστερα, θα σου πω την δίκη μου εμπειρία από όταν άρχισα τα μαθήματα μέχρι τώρα που μένουν μόλις 2,5 μήνες, όσο και πράγματα που πρέπει να έχεις στο μυαλό σου.

Ήμουν 1ο πεδίο. Όχι γιατί μου άρεσε μια συγκεκριμένη σχολή, μάλιστα, στο λύκειο ήμουν αρκετά laid back, δεν διάβαζα για κανένα μάθημα. Παρ’όλα αυτά, πήγαινα κανονικά φροντιστήριο (δεν ήθελα και το είχα ξεκαθαρίσει, αλλά είναι το κλασικό move των γονέων που θέλουν να κάνεις κάτι, έστω και αν αυτό είναι μικρό, όπως να περάσεις σε μια άκυρη σχολή). Με ενδιέφεραν σχολές από το πεδίο, όπως αγγλική φιλολογία, αλλά προφανώς όχι τόσο όσο να κάτσω με τις ώρες πάνω από τα βιβλία. Έκανα το bare minimum (και αν).

Και αυτό το συνειδητοποιώ τώρα. Μέσα από την εμπειρία μου, μέχρι να φτάσω στο σήμερα, έκανα σοβαρό self judgement (κάτι που θεωρώ όλοι μας πρέπει να κάνουμε). Έδωσα πανελλήνιες. Δεν έγραψα καλά (what a big fat surprise). And that’s when it hit me. «Τι θα κάνω με την ζωή μου; Τι μου αρέσει όντως;». Βρήκα τι μου αρέσει. Πάντα μου άρεσε αλλά δεν είχα τα κότσια να μπω στην θετική. Μεσολάβησαν 6 μήνες από όταν έδωσα πανελλήνιες μέχρι να πάρω την οριστική απόφαση «Θα ξανά δώσω! Αλλά… από διαφορετικό πεδίο.» Έπρεπε να δεις το πρόσωπο της μάνας μου όταν της το είπα. Μάλλον νόμιζε ότι την δούλευα. Αλλά ήταν τόσο χαρούμενη όταν το χώνεψε. Ακόμη είναι. Το έχει πει σε όλους. Και κάπου εδώ, ξεκινάμε με το…

1

Πιθανότατα οι γονείς σου θα το πουν σε συγγενείς, γνωστούς, θα το μάθουν παλιοί σου συμμαθητές. Θα αρχίσουν τα «Α μα εσύ δεν ήσουν θεωρητική; Πως θα τα βγάλεις πέρα; Εδώ δεν τα βγάζουν εύκολα αυτοί που πάνε και τα 3 χρόνια φροντιστήριο«. Αλλά περίμενε. It gets worse. Αν δεν διάβαζες ούτε στην θεωρητική κατεύθυνση, θα ακούσεις και το «Μα καλά, αυτή δεν διάβαζε ούτε στην θεωρητική, θα διαβάσει στην θετική; Μάλιστα στο πιο δύσκολο πεδίο, στο 3ο;». Δεν έχω ιδιαίτερη συμβουλή να σου δώσω εδώ. Εμένα δεν με ένοιαξε καθόλου. Το ήξερα και με είχα προετοιμάσει για αυτό. Και εγώ την ίδια αντίδραση θα είχα, honestly.

Πάω λοιπόν στο (νέο) φροντιστήριο, μιλάω στον υπεύθυνο. «Γειά σας, με λένε Ιωάννα, έρχομαι από το πεδίο της θεωρητικής και θέλω να αλλάξω πεδίο, να πάω στο 3ο».

«Τιιιι; Το έχεις σκεφτεί σοβαρά; Αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο και θέλε πολύ δουλειά. Διάβαζες παλιά;»

«Όχι»

«Τιιιιι;»

Γενικά προσπάθησα να είμαι όσο πιο ειλικρινής μπορώ, ώστε να πάρω την κατάλληλη καθοδήγηση. Με συμβούλεψε πως, αν δεν σκοπεύω να κάνω δουλειά, υπάρχουν και άλλοι τρόποι να εξελιχθώ, πέρα από τις πανελλήνιες. Πολύ ωραία, κλείσαμε πρόγραμμα. Ξεκίνησα 1 Φεβρουαρίου του 2022. Έκτοτε, έχω λιώσει. Εκμεταλλεύτηκα κάθε ημέρα, μέχρι να μπω στην ύλη της Γ’, για να καλύψω τα κενά μου. Πήρα βοήθημα της Α’. Το έλιωσα. Ακόμη υπάρχουν τα μηνύματά μου εδώ, που με βοηθούσε ο @Samael. Τα κάλυψα όλα; Δεν ξέρω. Κάλυψα a significantly big part of it. Το δυσκολότερο part, τα μαθηματικά. Όχι δεν δίνω μαθηματικά, αλλά στο πεδίο μας έχουμε φυσική και χημεία. Και οι δυο χρειάζονται μαθηματικά Α’ και Β’ λυκείου. Προσωπικά, λύνοντας ασκήσεις και κοιτώντας βίντεο στο Youtube, βελτιώθηκα. Μπορεί να μου γεννιόταν η πιο ηλίθια, αστεία, παιδιάστικη απορία. Την έψαχνα. Κατευθείαν. Δεν θες να δεις το ιστορικό μου στο Youtube. Και όμως, έμαθα. Και έμαθα γιατί ήθελα. Γιατί είχα στόχο και αυτό μου έδωσε κίνητρο. Πάμε στο…

2
Ξεκαθάρισε τι θες και τι δεν θες. Το 3ο πεδίο δεν είναι καθόλου εύκολο. Έχει βάρβαρη ύλη και σου υπογράφω πως δεν θα μπορέσεις να ανταπεξέλθεις μετά από 6+ μήνες αν δεν έχεις κίνητρο. Ξεκίνησα μέσα στην τρελή χαρά πέρυσι τον Φλεβάρη και φέτος έκλαιγα κάθε ώρα και στιγμή. Αυτά δεν σου τα λέω να σε τρομάξω. Είναι η σκληρή πραγματικότητα. Για όλους, όχι μόνο για εμένα αλλά ΠΟΣΟ μάλλον για εμένα. Βέβαια, πλέον δεν έχω την δικαιολογία «Ήμουν από θεωρητική». Έχω φτάσει pretty much σε ψηλό επίπεδο. Αν «χάνω» κάπου, συγκριτικά με τους συμμαθητές μου, είναι στο speed. Στα διαγωνίσματα, πάντα αφήνω κάτι. Και ας τα έχω διαβάσει τέλεια.

3
Αποδέξου ότι θα φας τα μούτρα σου. Ναι, θα τα φας. Είναι φυσιολογικό. Αλλά να είσαι σίγουρη όταν πέσεις για χιλιοστή φορά κάτω και πεις «Δεν αντέχω άλλο, θα τα παρατήσω» ότι έχεις κάνει το καλύτερο που μπορούσες. Μετά σήκω και συνέχισε.

4
Τα burnouts είναι normal. Αλλά μην τα αφήσεις να σε καταβάλουν πλήρως.

5
Ενδέχεται να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους. Και είναι επίσης φυσιολογικό. Ωστόσο πρέπει να αποδεχτείς πως αν καταλήξεις σε ένα τμήμα με άτομα που έχουν ξαναδεί τα συγκεκριμένα μαθήματα και ως συνέπεια έχουν παραπάνω επαφή από εσένα, ίσως να τα πάνε καλύτερα, μέχρι να συγχρονιστείς και εσύ. Αυτό, ωστόσο, μην το έχεις δεδομένο. Προσωπικά, τα πάω καλύτερα από παιδιά στο τμήμα μου που ήταν εξ’αρχής στο 3ο πεδίο, απλώς επειδή διαβάζω και ασχολούμαι παραπάνω. Δεν φτάνει μόνο να κάνεις φροντιστήριο 2 χρόνια, το θέμα είναι να ασχολείσαι κιόλας, είτε επιλέξεις τα μαθήματα που θα σε απασχολήσουν από την Α’, είτε από την Γ’ λυκείου. Ενδέχεται να χρειαστεί να κάνεις ιδιαίτερα (και εγώ έκανα) οπότε κοιτά καλά αν σας παίρνει οικονομικά. Ιδανικά, θα πρότεινα αποκλειστικά ιδιαίτερα, αλλά γνωρίζω πως στην εποχή που ζούμε δεν είναι καθόλου εύκολο. Γι’αυτό και σου αναφέρω κυρίως σενάρια του φροντιστηρίου.

6
Ίσως νιώσεις πως «σε παίρνουν τα χρόνια». Ωστόσο να σκέφτεσαι πως αυτό που κάνεις θα αποδώσει στο μέλλον. Οπότε δεν είναι καθόλου χαμένα χρόνια. Αντιθέτως.

Last
Εσύ είσαι η καλύτερη mentor του εαυτού σου. Όχι η μάνα σου, όχι ο πατέρας σου, όχι η γειτόνισσα, όχι η θεία, όχι ο καθηγητής. Εσύ ξέρεις την προσπάθεια που έχεις κάνει, εσύ θα σε σηκώσεις όταν πέσεις. Κανείς άλλος. Αν δεν τα έχεις καλά με εσένα, την έχασες την μπάλα.

Το ‘χεις.

Θα κλάψω . Είμαι φουλ περήφανη για σένα μικρή Joji

 

[kleoniki05]

Πω πω πραγματικά τα λόγια είναι περιττά μπροστά σε όλο αυτό το εγχείρημα που κατάφερες, πραγματικά μπράβο σου!
Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση και για τον χρόνο που αφιέρωσες να μου τα διηγηθείς όλα αυτά τα όμορφα πράγματα.
Εγώ, από την άλλη, είμαι ακόμα σε σκέψεις και δυστυχώς δεν έχω βρει κάτι να με συναρπάζει και αυτό είναι που με τρομάζει γιατί τουλάχιστον εσύ είχες ένα στόχο, σου έδινε κίνητρο και συνέχιζες και φοβάμαι οτι η απουσία στόχου στην δικιά μου περίπτωση δεν θα με παρακινήσει τόσο όσο εσένα.

 

[Mammy Nun]

Σε ευχαριστώ για την παράθεση και για το όμορφο μήνυμά σου, Sam

Λοιπόν… Θα ξεκινήσω λέγοντας πως είμαι του 2003. Και δίνω φέτος, το 2023. Ας κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν και πως κατέληξα σε αυτή την απόφαση και ύστερα, θα σου πω την δίκη μου εμπειρία από όταν άρχισα τα μαθήματα μέχρι τώρα που μένουν μόλις 2,5 μήνες, όσο και πράγματα που πρέπει να έχεις στο μυαλό σου.

Ήμουν 1ο πεδίο. Όχι γιατί μου άρεσε μια συγκεκριμένη σχολή, μάλιστα, στο λύκειο ήμουν αρκετά laid back, δεν διάβαζα για κανένα μάθημα. Παρ’όλα αυτά, πήγαινα κανονικά φροντιστήριο (δεν ήθελα και το είχα ξεκαθαρίσει, αλλά είναι το κλασικό move των γονέων που θέλουν να κάνεις κάτι, έστω και αν αυτό είναι μικρό, όπως να περάσεις σε μια άκυρη σχολή). Με ενδιέφεραν σχολές από το πεδίο, όπως αγγλική φιλολογία, αλλά προφανώς όχι τόσο όσο να κάτσω με τις ώρες πάνω από τα βιβλία. Έκανα το bare minimum (και αν).

Και αυτό το συνειδητοποιώ τώρα. Μέσα από την εμπειρία μου, μέχρι να φτάσω στο σήμερα, έκανα σοβαρό self judgement (κάτι που θεωρώ όλοι μας πρέπει να κάνουμε). Έδωσα πανελλήνιες. Δεν έγραψα καλά (what a big fat surprise). And that’s when it hit me. «Τι θα κάνω με την ζωή μου; Τι μου αρέσει όντως;». Βρήκα τι μου αρέσει. Πάντα μου άρεσε αλλά δεν είχα τα κότσια να μπω στην θετική. Μεσολάβησαν 6 μήνες από όταν έδωσα πανελλήνιες μέχρι να πάρω την οριστική απόφαση «Θα ξανά δώσω! Αλλά… από διαφορετικό πεδίο.» Έπρεπε να δεις το πρόσωπο της μάνας μου όταν της το είπα. Μάλλον νόμιζε ότι την δούλευα. Αλλά ήταν τόσο χαρούμενη όταν το χώνεψε. Ακόμη είναι. Το έχει πει σε όλους. Και κάπου εδώ, ξεκινάμε με το…

1

Πιθανότατα οι γονείς σου θα το πουν σε συγγενείς, γνωστούς, θα το μάθουν παλιοί σου συμμαθητές. Θα αρχίσουν τα «Α μα εσύ δεν ήσουν θεωρητική; Πως θα τα βγάλεις πέρα; Εδώ δεν τα βγάζουν εύκολα αυτοί που πάνε και τα 3 χρόνια φροντιστήριο«. Αλλά περίμενε. It gets worse. Αν δεν διάβαζες ούτε στην θεωρητική κατεύθυνση, θα ακούσεις και το «Μα καλά, αυτή δεν διάβαζε ούτε στην θεωρητική, θα διαβάσει στην θετική; Μάλιστα στο πιο δύσκολο πεδίο, στο 3ο;». Δεν έχω ιδιαίτερη συμβουλή να σου δώσω εδώ. Εμένα δεν με ένοιαξε καθόλου. Το ήξερα και με είχα προετοιμάσει για αυτό. Και εγώ την ίδια αντίδραση θα είχα, honestly.

Πάω λοιπόν στο (νέο) φροντιστήριο, μιλάω στον υπεύθυνο. «Γειά σας, με λένε Ιωάννα, έρχομαι από το πεδίο της θεωρητικής και θέλω να αλλάξω πεδίο, να πάω στο 3ο».

«Τιιιι; Το έχεις σκεφτεί σοβαρά; Αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο και θέλε πολύ δουλειά. Διάβαζες παλιά;»

«Όχι»

«Τιιιιι;»

Γενικά προσπάθησα να είμαι όσο πιο ειλικρινής μπορώ, ώστε να πάρω την κατάλληλη καθοδήγηση. Με συμβούλεψε πως, αν δεν σκοπεύω να κάνω δουλειά, υπάρχουν και άλλοι τρόποι να εξελιχθώ, πέρα από τις πανελλήνιες. Πολύ ωραία, κλείσαμε πρόγραμμα. Ξεκίνησα 1 Φεβρουαρίου του 2022. Έκτοτε, έχω λιώσει. Εκμεταλλεύτηκα κάθε ημέρα, μέχρι να μπω στην ύλη της Γ’, για να καλύψω τα κενά μου. Πήρα βοήθημα της Α’. Το έλιωσα. Ακόμη υπάρχουν τα μηνύματά μου εδώ, που με βοηθούσε ο @Samael. Τα κάλυψα όλα; Δεν ξέρω. Κάλυψα a significantly big part of it. Το δυσκολότερο part, τα μαθηματικά. Όχι δεν δίνω μαθηματικά, αλλά στο πεδίο μας έχουμε φυσική και χημεία. Και οι δυο χρειάζονται μαθηματικά Α’ και Β’ λυκείου. Προσωπικά, λύνοντας ασκήσεις και κοιτώντας βίντεο στο Youtube, βελτιώθηκα. Μπορεί να μου γεννιόταν η πιο ηλίθια, αστεία, παιδιάστικη απορία. Την έψαχνα. Κατευθείαν. Δεν θες να δεις το ιστορικό μου στο Youtube. Και όμως, έμαθα. Και έμαθα γιατί ήθελα. Γιατί είχα στόχο και αυτό μου έδωσε κίνητρο. Πάμε στο…

2
Ξεκαθάρισε τι θες και τι δεν θες. Το 3ο πεδίο δεν είναι καθόλου εύκολο. Έχει βάρβαρη ύλη και σου υπογράφω πως δεν θα μπορέσεις να ανταπεξέλθεις μετά από 6+ μήνες αν δεν έχεις κίνητρο. Ξεκίνησα μέσα στην τρελή χαρά πέρυσι τον Φλεβάρη και φέτος έκλαιγα κάθε ώρα και στιγμή. Αυτά δεν σου τα λέω να σε τρομάξω. Είναι η σκληρή πραγματικότητα. Για όλους, όχι μόνο για εμένα αλλά ΠΟΣΟ μάλλον για εμένα. Βέβαια, πλέον δεν έχω την δικαιολογία «Ήμουν από θεωρητική». Έχω φτάσει pretty much σε ψηλό επίπεδο. Αν «χάνω» κάπου, συγκριτικά με τους συμμαθητές μου, είναι στο speed. Στα διαγωνίσματα, πάντα αφήνω κάτι. Και ας τα έχω διαβάσει τέλεια.

3
Αποδέξου ότι θα φας τα μούτρα σου. Ναι, θα τα φας. Είναι φυσιολογικό. Αλλά να είσαι σίγουρη όταν πέσεις για χιλιοστή φορά κάτω και πεις «Δεν αντέχω άλλο, θα τα παρατήσω» ότι έχεις κάνει το καλύτερο που μπορούσες. Μετά σήκω και συνέχισε.

4
Τα burnouts είναι normal. Αλλά μην τα αφήσεις να σε καταβάλουν πλήρως.

5
Ενδέχεται να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους. Και είναι επίσης φυσιολογικό. Ωστόσο πρέπει να αποδεχτείς πως αν καταλήξεις σε ένα τμήμα με άτομα που έχουν ξαναδεί τα συγκεκριμένα μαθήματα και ως συνέπεια έχουν παραπάνω επαφή από εσένα, ίσως να τα πάνε καλύτερα, μέχρι να συγχρονιστείς και εσύ. Αυτό, ωστόσο, μην το έχεις δεδομένο. Προσωπικά, τα πάω καλύτερα από παιδιά στο τμήμα μου που ήταν εξ’αρχής στο 3ο πεδίο, απλώς επειδή διαβάζω και ασχολούμαι παραπάνω. Δεν φτάνει μόνο να κάνεις φροντιστήριο 2 χρόνια, το θέμα είναι να ασχολείσαι κιόλας, είτε επιλέξεις τα μαθήματα που θα σε απασχολήσουν από την Α’, είτε από την Γ’ λυκείου. Ενδέχεται να χρειαστεί να κάνεις ιδιαίτερα (και εγώ έκανα) οπότε κοιτά καλά αν σας παίρνει οικονομικά. Ιδανικά, θα πρότεινα αποκλειστικά ιδιαίτερα, αλλά γνωρίζω πως στην εποχή που ζούμε δεν είναι καθόλου εύκολο. Γι’αυτό και σου αναφέρω κυρίως σενάρια του φροντιστηρίου.

6
Ίσως νιώσεις πως «σε παίρνουν τα χρόνια». Ωστόσο να σκέφτεσαι πως αυτό που κάνεις θα αποδώσει στο μέλλον. Οπότε δεν είναι καθόλου χαμένα χρόνια. Αντιθέτως.

Last
Εσύ είσαι η καλύτερη mentor του εαυτού σου. Όχι η μάνα σου, όχι ο πατέρας σου, όχι η γειτόνισσα, όχι η θεία, όχι ο καθηγητής. Εσύ ξέρεις την προσπάθεια που έχεις κάνει, εσύ θα σε σηκώσεις όταν πέσεις. Κανείς άλλος. Αν δεν τα έχεις καλά με εσένα, την έχασες την μπάλα.

Το ‘χεις.

Αλήθεια ποια σχολή σε ενδιαφέρει; που στοχεύεις;

 

[kleoniki05]

Αλήθεια ποια σχολή σε ενδιαφέρει; που στοχεύεις;

Για Λογοθεραπεία σκεφτόμουν

 

[Μαθητής του 15]

Μπορεί κάποιος που είχε δώσει πανελλήνιες στο 1ο πεδίο ανθρωπιστικών σπουδών, να ξαναδώσei πανελλήνιες στο τρίτο πεδίο Επιστημών Υγείας;από ΓΕΛ

Μπραβό σου που προσπαθείς να ξεφύγεις απο την φάκα του 1ου πεδίου, βάλε τα δυνατά σου και προσπάθησε, όπως λέει και ο πατέρας μου σημασία εχει ο αγώνας.

Αντίστοιχα και εγώ μετα το πέρας της σχολής μου σκεφτόμαι να επιχειρήσω το δύσκολο transition απο το 1ο στο 2ο ή στο 4ο πεδίο

Για Λογοθεραπεία σκεφτόμουν

Έχεις κάποια γλωσσική διαταραχή; γιατί άμα έχεις στις εξετάσεις που θα γίνουν στην σχολή θα απορριφθείς.

 

[kleoniki05]

ποιες ακριβως ειναι οι εξετάσεις που περνάς;
Έχω διάσπαση προσοχής, αλλά μπορώ να το κρύβω πλέον

 

[Μαθητής του 15]

ποιες ακριβως ειναι οι εξετάσεις που περνάς;
Έχω διάσπαση προσοχής, αλλά μπορώ να το κρύβω πλέον

Στον Γενικό Κανονισμό του Τμήματος Λογοθεραπείας Ιωαννίνων (Το οποίο ισχυεί και στα άλλα δύο τμήματα Λογοθεραπείας) λέει

Βασική προϋπόθεση για την εγγραφή/εισαγωγή στο Τμήμα Λογοθεραπείας αποτελεί η συνέντευξη σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 43 του Ν.2413/1996 (ΦΕΚ 124 τ.Α’/17-06-1996), όπως συμπληρώθηκε με το αρ. Φ152/Β3/5554/27-09-1999 11 έγγραφο του ΥΠΕΠΘ. Η συνέντευξη έχει θεσμοθετηθεί ώστε να μην εισάγονται στο Τμήμα Λογοθεραπείας φοιτητές με διαταραχές που θα τους εμποδίσουν να συμμετέχουν πλήρως στις εκπαιδευτικές διαδικασίες του Τμήματος και ακολούθως να ασκήσουν επαρκώς του επάγγελμα του Λογοθεραπευτή.

Η ΔΕΠΥ που έχεις (που δεν είναι γλώσσικο πρόβλημα) ευτυχώς δεν επηρεάζει την πορεία σου, άσε που το κρύβεις πλέον, οπότε είσαι σε καλό δρόμο.

 

[kleoniki05]

εντάξει μια χαρά σε ευχαριστώ!χαχα ναι η δεπυ ειναι ένα προβλημα αλλά είναι πρόβλημα σε όλους τους τομείς ετσι κι αλλιώς χαχα

 

[Panzerkampfwagen]

Στον Γενικό Κανονισμό του Τμήματος Λογοθεραπείας Ιωαννίνων (Το οποίο ισχυεί και στα άλλα δύο τμήματα Λογοθεραπείας) λέει



Η ΔΕΠΥ που έχεις (που δεν είναι γλώσσικο πρόβλημα) ευτυχώς δεν επηρεάζει την πορεία σου, άσε που το κρύβεις πλέον, οπότε είσαι σε καλό δρόμο.

Δεν ξέρω κατά πόσο αυτό με τη συνέντευξη συμβαίνει.

Σπούδασα στα Γιάννενα και καμιά φορά πήγαινα στο κτήριο του (πρώην) ΤΕΙ που ήταν οι λ/θ. Ήταν τυχεροί που είχαν μαυροπίνακες με τόση σκατίλα εκεί μέσα.

Πραγματικά μακάρι αυτό με τη συνέντευξη να γίνεται, αλλά δεν το κόβω.

 

[kleoniki05]

θεε μ γιατι τοσο χάλια

 

[bubblebee]

ποιες ακριβως ειναι οι εξετάσεις που περνάς;
Έχω διάσπαση προσοχής, αλλά μπορώ να το κρύβω πλέον

εγώ θα ρωτήσω: πως καταφέρνεις και το κρύβεις;

 

[Panzerkampfwagen]

θεε μ γιατι τοσο χάλια

Ξέρεις για ποιό τμήμα μιλάς;

Αν ακόμη μιλάμε για Λ/Θ Ιωαννίνων, έχει το πιο υποβαθμισμένο κτίριο που έχω δει. Ακόμη και το μαθηματικό ιωαννίνων μοιάζει παλάτι.

Αλλά είναι καλή σχολή με πολύ δυνατή αποκατάσταση. Αν αντέχεις, πάνε.

 

[kleoniki05]

εγώ θα ρωτήσω: πως καταφέρνεις και το κρύβεις;

χαχα καλη ερώτηση, γενικα με πολλους τρόπους όταν μου μιλάει κάποιος κατευθειαν σκέφτομαι ότι πρέπει να τον προσέχω και να μην κοιτάω αλλού (να μην αφαιρεθω σ αυτά που λέει και ξεχάσω τι είπε), όταν κάθομαι κάπου θυμάμαι να μην κουνάω το ένα μου πόδι, προσπαθώ να γράφω ότι έχω να κάνω την ημέρα σε σημειωματάριο, ώστε να μην τα ξεχάσω, σε ραντεβού ετοιμάζομαι μία ωρα νωρίτερα γιατι ξέρω ότι δεν μπορώ να υπολογίσω καλά τον χρόνο και διάφορα άλλα χαχα

 

[SKG]

Καλημέρα,

επειδη πέρασε φέτος η κόρη μου λογοθεραπεία Πάτρας,ασχετα αν δε παρακολούθησε ποτε, περνάς κανονικά συνέντευξη στην οποια πέρα απο τα υπολοιπα που ρωτάνε πρέπει να γράψεις και ενα κειμενάκι τύπου έκθεση.Γύρω στο τέταρτο κρατάει όλο αυτο.Επίσης πρεπει να προσκομίσεις ακουόγραμμα απο δημόσιο νοσοκομείο για να γινει η εγγραφη.