Φοιτητικές παρατάξεις

Trolletarian · 1 Νοεμβρίου 2012

Αρχική Δημοσίευση από georgia.94:
Μια απορια εχω σχετικα με τα παιδια που ειναι ενταγμενα σε αυτες τις παραταξεις:Προσωπικη ζωη δεν εχουν?τουλαχιστον οσους εχω δει εγω βρισκονται οοοολη μερα στη σχολη...απ το πρωι μεχρι το βραδυ....και κοιτανε πως θα σου πιασουν τη κουβεντα!!πως αντεχουν να περνανε τη ζωη τους στ σχολη?γιατι ουσιαστικα αυτο κανουν!!ποσο μου τη δινει το στημμενο χαμογελακι τους 8 η ωρα πρωινιατικα...το ναζι τους(για τις κοπελες)..και γενικα ολη αυτη η 'ψευτια' που ειναι ολοφανερη!
η το αλλο που με εκνευρισε..ηταν μια κοπελα απο τη δαπ και εγω μιλουσα με μια κοπελα απο τ μας(αλλη πρηχτρα και αυτη!)...και ερχεται η αλλη(απ τ δαπ) και παρακολουθουσε τι λεγαμε...και αρχισε και επεμβαινει στη συζητηση:ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΑ ΛΕΣ!-ΟΧΙ!ΕΣΥ ΔΕΝ ΤΑ ΛΕΣ ΚΑΛΑ! κλπ κλπ.....ΕΛΕΟΣ!!

προφανώς αναφέρεσαι σε πασπιτοδαπίτες!

Αρχική Δημοσίευση από G.Pelerman:
Τέλος πιστεύω ότι ειδικά στις μέρες μας δεν χρειάζεται να στιγματιζόμαστε με πολιτικές απόψεις σε φοιτητικό και μη επίπεδο.

ε ναι σε τέτοιες εποχές που μέρα με τη μέρα βλέπουμε τις κατακτήσεις μας που κερδήθηκαν με αίμα να κάνουν φτερά καθήκον μας είναι να σιωπούμε και να καθόμαστε "φρόνιμοι". Να μην είμαστε οργανωμένοι και να μην υπερασπιστούμε να δικαιώματα μας. Να ζήσουμε εμείς και οι επόμενες γενιές μες στη φτώχεια και την εξαθλίωση, να δουλεύουμε για 200 ευρώ και το βράδυ πριν κοιμηθούμε να προσευχόμαστε στο Χριστό, στη παναγιά και σε όλο τους το σόι.

Αρχική Δημοσίευση από Νηρηίς:
Φαντάζομαι πως πάς στον πάγκο της παράταξης που σε ενδιαφέρει, συνήθως βρίσκονται στην είσοδο, και τους λές πως επιθυμείς την εγγραφή σου στο κόμμα. Τόσο απλό.

πραγματικά δεν έχεις ιδέα.

Revekka · 01-11-12

Όλοι είναι στην ίδια κατάσταση. Δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείτε την ΠΑΣΠ και την ΔΑΠ χειρότερες.

Για μένα είναι εξίσου χάλι μαύρο και πολύ πιο ύπουλα τα Στέκια που υπάρχουν στις σχολές. Δεν είναι παρατάξεις τυπικά, δεν κατεβαίνουν στις εκλογές, αλλά αυτά κάνουν τα κουμάντα και κλείνουν τις σχολές με το έτσι θέλω, μπουκάρουν στις συνελεύσεις και τα κάνουν κώλο. Και είναι και χειρότερες κλίκες από τις φανερές.

Νηρηίς · 1 Νοεμβρίου 2012

Αρχική Δημοσίευση από Trolletarian:
πραγματικά δεν έχεις ιδέα.

Αν πρόσεξες τι έγραψα, χρησιμοποίησα το ρήμα "φαντάζομαι", δεν εξέφρασα κάποια θέση με βεβαιότητα. Αν ήθελε η ενδιαφερόμενη να πληροφορηθεί απο άτομα που έχουν ιδέα, θα ρωτούσε τους ίδιους και δεν θα διατύπωνε την απορία της στο διαδίκτυο.

Επίσης δεν με απασχολεί ιδιαίτερα αυτό το θέμα, υπάρχουν πιο ενδιαφέρουσες ασχολίες σε αυτή την ζωή.

Αρχική Δημοσίευση από venividivici43946:
Υπάρχει λύση.

Το έχω σκεφτεί συνέταιρε, αλλα με βλέπω να γίνομαι σαν αυτόν τον κύριο.

Trolletarian · 01-11-12

Αρχική Δημοσίευση από Revekka:
Όλοι είναι στην ίδια κατάσταση. Δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείτε την ΠΑΣΠ και την ΔΑΠ χειρότερες.

Για μένα είναι εξίσου χάλι μαύρο και πολύ πιο ύπουλα τα Στέκια που υπάρχουν στις σχολές. Δεν είναι παρατάξεις τυπικά, δεν κατεβαίνουν στις εκλογές, αλλά αυτά κάνουν τα κουμάντα και κλείνουν τις σχολές με το έτσι θέλω, μπουκάρουν στις συνελεύσεις και τα κάνουν κώλο. Και είναι και χειρότερες κλίκες από τις φανερές.

Είσαι σοβαρή ρε τώρα; Τόσα χρόνια στο πανεπιστήμιο είσαι και δεν έχεις καταλάβει ότι οι σχολές κλείνουν με απόφαση του σ.φ ;
Τα υπόλοιπα απλά δεν τα σχολιάζω.

Revekka · 01-11-12

Ξαναδιάβασε αυτό που έγραψες και σκέψου ότι αυτό ακριβώς που λες μπορεί να σου δείξει ότι έχω δει 10 πράγματα παραπάνω...

challenger · 01-11-12

Αρχική Δημοσίευση από Revekka:
Όλοι είναι στην ίδια κατάσταση. Δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείτε την ΠΑΣΠ και την ΔΑΠ χειρότερες.

Δεν έχουν παντού και όλοι το ίδιο μερίδιο στην Κατάντια Ρεβέκκα!
Σίγουρα όσοι είναι κομματικοποιημένοι, προωθούν ο καθένας τα δικά του συμφέροντα,
αλλά αρνούμαι να δεχθώ ότι έχουν κάνει ΟΛΟΙ το ίδιο κακό!

Revekka · 01-11-12

Δεν έχουν κάνει όλοι το ίδιο κακό, αλλά όλοι έχουν κάνει κακό. Και το κακό μπορεί να πάρει πολλές μορφές.

Νάγια Τ. · 01-11-12

Αρχική Δημοσίευση από Revekka:
Δεν έχουν κάνει όλοι το ίδιο κακό, αλλά όλοι έχουν κάνει κακό. Και το κακό μπορεί να πάρει πολλές μορφές.

Συμφωνώ απόλυτα! Ολοι έχουν βάλει το χεράκι τους με τον εάν ή τον άλλον τροπο ,για να φθάσουμε εδώ που βρισκόμαστε σημερα! :/:

Johnnaousa · 01-11-12

Αρχική Δημοσίευση από Revekka:
Δεν έχουν κάνει όλοι το ίδιο κακό, αλλά όλοι έχουν κάνει κακό. Και το κακό μπορεί να πάρει πολλές μορφές.

Νομίζω πως είναι προφανές πως όλοι έχουν ίδιο μερίδιο ευθύνης..και επίσης είναι λογικό ο καθένας από την μεριά του να λέει πως όχι δεν είναι όλοι, αφού βγάζει την δική του παράταξη από έξω

Itach1 · 01-11-12

Οι παραταξεις μονο για κανενα παρτυ ειναι καλες...

venividivici43946 · 01-11-12

Αρχική Δημοσίευση από Νηρηίς:
Το έχω σκεφτεί συνέταιρε, αλλα με βλέπω να γίνομαι σαν αυτόν τον κύριο.

Αναπόφευκτο. Ειδικά όταν σιμώνει η εξεταστική.

nikosxdxd · 2 Νοεμβρίου 2012

Αρχική Δημοσίευση από venividivici43946:
Αναπόφευκτο. Ειδικά όταν σιμώνει η εξεταστική.

Πλακα πλακα ειδικα οι δικες μας παραταξεις ειναι παρ' τη μια και χτυπα την αλλη...με απαγωγη εις ατοπο θα ψηφισω στις εκλογες το πιστευω!

venividivici43946 · 02-11-12

Αρχική Δημοσίευση από nikosxdxd:
Πλακα πλακα ειδικα οι δικες μας παραταξεις ειναι παρ' τη μια και χτυπα την αλλη...με απαγωγη εις ατοπο θα ψηφισω στις εκλογες το πιστευω!

Ναι, μόνο που δεν αναφέρθηκα στις παρατάξεις. Πήγαινε 1-2 σελίδες πίσω και θα καταλάβεις. :rolleyes:

Miss Brightside · 02-11-12

Αρχική Δημοσίευση από venividivici43946:
Αναπόφευκτο. Ειδικά όταν σιμώνει η εξεταστική.

Α εγώ από τώρα είμαι έτσι. Αφού με παίρνει τηλ. ο φίλος μου το πρωί και δεν έχω ξυπνήσει ακόμα και τρομάζει :ropalo:

venividivici43946 · 02-11-12

Αρχική Δημοσίευση από Miss Brightside:
Α εγώ από τώρα είμαι έτσι. Αφού με παίρνει τηλ. ο φίλος μου το πρωί και δεν έχω ξυπνήσει ακόμα και τρομάζει

Σοβαρά;

thinkpad560z · 02-11-12

Οι φοιτητικές παρατάξεις είναι η μέθοδος του σαθρού και σάπιου αλλά καλά στημένου πολιτικού και όχι μόνο συστήματος να σας στερήσει την ελευθερία κρίσης, σκέψης, την ιδιότητα της ανεξαρτησίας και διαφορετικότητας, να σας ευτελίσει το πραγματικό επίπεδο σπουδών (καθώς επιδιώκει να σας καταστήσει εξαρτημένα πρόβατα από το βοσκό τους με συνέπεια να αίρεται η κύρια ωφέλεια της εκπαίδευσης που είναι να γίνεις "επιστήμονας" ), να σας αποπροσανατολίσει από τα καίρια ζητήματα της ζωής σας για το μέλλον σας ώστε να σας "κρατάει" το σύστημα για μια ζωή μετά (να το έχετε ανάγκη για να ζήσετε...) και τέλος αποτελεί την εύκολη και καθαρά ελληνική λύση για τα απλά και καθημερινά ζητήματα (εδώ σπουδών) που προκύπτουν...
Στις μέρες μας η ένδοξη δημοκρατία δεν υπάρχει πουθενά (ούτε βέβαια και υπήρξε, ούτε και μπορεί να υπάρξει---> καθώς όλα τα πολιτεύματα δυστυχώς οδηγούν στην θλιβερή ολιγαρχία). Έτσι λοιπόν για να διατηρηθούν οι λίγοι στην εξουσία (διαβάστε ιστορία και παρατηρήστε τα ονόματα των προσώπων που κατείχαν πάντοτε αξιώματα (έστω στην Ελλάδα για τώρα) ---> κληρονομικός χαρακτήρας) είναι ανάγκη πλέον να πείσουν τους πολλούς πως είναι ελεύθεροι και ασκούν εξουσία... Η προσπάθεια αυτή ξεκινά από την εφηβική ηλικία με τις διάφορες παρατάξεις και οργανώσεις... Το πολίτευμα που προέκυψε από το μηχανισμό αυτό λέγεται "οχλοκρατούμενη ολιγαρχία", καθώς την εξουσία ασκούν λίγοι (κληρονομικά) με την κοινή συγκατάθεση ενός εξαπατημένου (που φέρει ευθύνη) και εφησυχασμένου πλήθους. Μάλιστα την καλώ "οχλοκρατούμενη" καθώς βασικό χαρακτηριστικό του πολιτεύματος είναι η δύναμη του "όχλου" στην διάδοση ιδεών (που επιθυμούν οι άρχοντες) αλλά και η χρήση του στην κατάπνιξη κάθε διαφοροποιημένης άποψης που θα καθιστούσε το σύστημα "μη αποδεκτό " στους πολλούς... Ακόμη καλείται "όχλος" επειδή όλοι (μορφωμένοι και μη) (όχι εκπαιδευμένοι όμως) χαρακτηρίζονται από ομοιογένεια ενώ ο καθένας τους για διαφορετικούς λόγους κατ' ουσίαν ακόμη κι αν αντιδρά στο σύστημα είναι έτοιμος ακόμα και να θυσιαστεί για να το διατηρήσει!!! Το σύστημα αυτό είναι πραγματικά έργο ευφυές και λαμπρό κατασκεύασμα !!! Δεν είναι τυχαίος δε ο ρόλος των μέσων μαζικής ενημέρωσης στο πολίτευμα αυτό όπου το σύστημα που καθιερώθηκε (παραθυράκια και ο καθένας την άποψή του) έχει ως στόχο να ακούει ο δέκτης πολλά και διαφορετικά μηνύματα συγχρόνως με την είδηση (απόψεις) ώστε να μην προλάβει να επεξεργαστεί ο ίδιος αυτό που ακούει. (συνήθως δε καταλήγει σε ένα ακαθόριστο άθροισμα απόψεων--> σύγχηση---> μη ενημέρωση σχετικά με ότι συμβαίνει γύρω του---> διατήρηση της στήριξής του προς το σύστημα).
Ο μόνος τρόπος να είσαι ελεύθερος (όχι να ασκείς εξουσία) είναι να αναζητείς μόνος σου πάνω σε κάθε θέμα πιθανές λύσεις, να μην ακούς ποτέ κανέναν πριν επεξεργαστείς το γεγονός και κατασταλάξεις σε κάτι που "με δεδομένα μπορείς να στηρίξεις) , να μην ανήκεις σε καμία οργάνωση ώστε να μην ακολουθείς 'γραμμές" σαν πρόβατο αλλά να αναζητείς την αλήθεια (εκεί που κρύβεται) σε γκρεμούς και άγρια δάση σαν κυνηγόσκυλο, και τέλος να αναζητάς στα πανεπιστήμια, τα σχολεία την εργασία την πραγματική μόρφωση!!! Καμία επανάσταση ποτέ που είχε τη μορφή ενός εξαγριωμένου πλήθους που τρέχει και διαμαρτύρεται δεν πέτυχε (ούτε η Γαλλική , μετά από 10 χρόνια επανήλθε η μοναρχία και η Ιερά συμμαχία και ο Ναπολέοντας) ... Ένα σύστημα ανατρέπεται μόνο όταν εκ των πραγμάτων καθίσταται ελλιπές και αναποτελεσματικό... Δηλαδή όταν ο κόσμος αντιληφθεί τα λάθη του και τον κύριο και ουσιαστικό ρόλο που παίζει σε όσα συμβαίνουν γύρω του (καθώς αυτός συντηρεί κάθε σύστημα ως πλειοψηφία ), πνευματικά εξελιχθεί και είναι έτοιμος να προχωρήσει παραπέρα τότε θα έρθουν καλύτερες μέρες... Ο διαφωτισμός ήταν μια τέτοια πραγματική επανάσταση. Τότε που οι μαθητές του Νεύτωνα κοιμόντουσαν μαζί του στο σχολείο και δεν γύριζαν σπίτι τους για να μη χάσουν στιγμή από αυτήν την πηγή σκέψης και γνώσης, τότε που ο Faraday μελετούσε κρυφά τα βιβλία που του έστελνε το αφεντικό του να δέσει... Σε συνδυασμό λοιπόν με το γεγονός ότι κάποια σημαντικά πρόσωπα εκείνης της εποχής ασπάστηκαν τις ιδέες του διαφωτισμού, αλλά κυρίως αρκετός κόσμος εξελίχτηκε πνευματικά οδηγηθήκαμε στην άρση του μεσαίωνα ... Μέχρι που ο κόσμος ξαναέπεσε πνευματικά από την αποβλάκωση δικαιωμάτων που του παραχώρησαν ως ότου να τον κοιμίσουν ξανά στην ευμάρεια και να απαξιώσουν όπως περιέγραψα παραπάνω κάθε πηγή πραγματικής γνώσης...
Όχι λοιπόν ο Νεύτων και ο Γαλιλαίος δεν χώριζαν τους μαθητές τους σε παρατάξεις, αλλά τους έκαναν επιστήμονες!!! Να βασίζονται στον εαυτό τους και να απομακρύνονται (- αλλά να είναι σε θέση και να αντιμετωπίσουν-) από κάθε λογής "επικίνδυνες" για τη σκέψη τους οργανώσεις... με εκτίμηση προς όλους σας ,

thinkpad

vassilis498 · 02-11-12

νταξ χαλάρωσε δε γράφεις έκθεση για τη γ λυκείου... ο μέσος φοιτητής δε χρειάζεται καμία παράταξη να του στερήσει την ελευθερία σκέψης, είναι από μόνος του βόδι

thinkpad560z · 02-11-12

Φίλε Βασίλη, ευχαριστώ για την άμεση απόκριση, για σκέψου όμως για ποιό λόγο ο φοιτητής είναι από μόνος του βόδι;;; (μήπως επειδή το σύστημα απαξιώνει τη γνώση πριν και από το πανεπιστήμιο ... Μήπως επειδή σας μαθαίνουν έτσι από το λύκειο και το γυμνάσιο με τα φροντιστήρια να κοιτάτε να περάσετε σε μια σχολή και να βρείτε μια δουλίτσα να βολευτείτε αδιαφορώντας για την ουσία της γνώσης;;

ΟΙ παρατάξεις απλά αποτελούν συνέχεια της προσπάθεια ς απαξίωσης της γνώσης και της ελεύθερης σκέψης.. Τέλος δεν γράφω έκθεση καθώς είμαι πολύ κακός από τότε που πήγαινα λύκειο σε αυτό το μάθημα ( ο χειρότερος βαθμός μου ανάμεσα στα 20 άρια που είχα θυμάμαι...) απλώς έγγραψα εδώ με την ελπίδα πως κάποια υποτελής μορφή δημοκρατίας υπάρχει σε κάποια φόρουμ...
ευχαριστώ και πάλι ,
thinkpad

Mr. Crowley · 04-04-13

Μιας και έρχονται και φοιτητικές εκλογές,βρήκα αυτήν εδώ την επική κειμενάρα περί συνελεύσεων:

Εσύ τι τύπος συνελεύσεων είσαι;

Μια ομάδα πεπειραμένων συντακτών του MeTrolpolitan, κατάφερε να τρυπώσει αθέατη σε μια σειρά ανοιχτών συνελεύσεων στο πολυτεχνείο, μετά από γεγονότα υψίστης σημασίας για το μέλλον του κινήματος. Όντας αφοσιωμένοι στο καθήκον τους, κατάφεραν να καταγράψουν με ακρίβεια τους 13 τύπους συντρόφων που θα συναντήσεις σε κάθε τέτοιο κοσμικό γεγονός, ώστε κάθε νέος/νέα που θα βρεθεί στο χάος μιας τέτοιας πληθωρικής συνέλευσης να μπορεί να προσανατολιστεί με σιγουριά και ασφάλεια.

1.Ο κομαντάντε.

Οι κομαντάντε αποτελούν τον σκελετό της συνέλευσης. Είναι οι παλιοί, οι ωραίοι, οι κουλ, οι “με το κράνος στο χέρι” και το σκυλί από πίσω. Η κάθε συλλογικότητα οφείλει να διαθέτει τουλάχιστον έναν, πολλές φορές και παραπάνω, ανάλογα με τη δυναμική της. Αποπνέουν αέρα ανθρώπου που έχει φάει το δρόμο με το κουτάλι (και με μια απαραίτητη τζούρα φιλοσόφου), και ξεχωρίζουν με την πρώτη ματιά από την άνεση με την οποία μιλάνε. Τοποθετούνται πάντα πρώτοι και τελευταίοι, υποστηρίζουν τις απόψεις τους με πάθος και συνήθως καταλήγουν να κάνουν διάλογο μεταξύ τους. Οι κακές γλώσσες πάντα θα ψιθυρίζουν κάτι περί “καθοδήγησης” και “αναρχοπατέρων” πίσω από την πλάτη τους, αλλά πάντα η εμπειρία τους βαραίνει την τελική απόφαση.

2.Ο υπασπιστής.

Οι υπασπιστές αποτελούν τον πιστό και ασφυκτικό κύκλο γύρω από τους κομαντάντε. Συνήθως ακολουθούν πιστά κοινό ενδυματολογικό κώδικα, κινήσεις και συμπεριφορά. Στέκονται πάντοτε γύρω του, και καθ’ όλη την διάρκεια της συνέλευσης θα παραμείνουν σιωπηλοί γνέφοντας επιδοκιμαστικά ή αποδοκιμαστικά, ή θα περιμένουν πάντοτε τον απαυτόνα να μιλήσει πρώτος, και στη συνέχεια θα τοποθετηθούν για να υποστηρίξουν την πρόταση του, συνήθως λέγοντας ακριβώς τα ίδια πράγματα, απλά με άλλη σειρά.

3.Ο φιλόδοξος.

Ο φιλόδοξος ανήκει κι αυτός στον κύκλο των υπασπιστών, απλά έχει μια τζούρα εγωισμό παραπάνω που τον σώζει από την απόλυτη προβατοποίηση των προηγουμένων. Θέλει κάποτε, αν όλα πάνε καλά, να γίνει κομαντάντε στην θέση του κομαντάντε, οπότε φροντίζει να ακολουθεί κι αυτός πιστά τα βήματα του πρώτου και να μιλάει όσο πιο συχνά μπορεί (ασχέτως αν έχει κάτι καινούριο να προσθέσει), αλλά παράλληλα φροντίζει που και που να διαχωρίζει τη θέση του ώστε να φανεί σε όλους ο δυναμισμός και η πρωτοβουλιακότητα που τον χαρακτηρίζει.

4.Ο περιφέρειας.

Ο περιφέρειας αποτελεί την κρίσιμη μάζα κάθε μεγάλης συνέλευσης. Δεν ανήκουν σε κάποια συλλογικότητα, δεν εκπροσωπούν κάποια τάση, συνήθως δεν εκπροσωπούν ούτε καν τον εαυτό τους μιας και που πολύ σπάνια θα εκφράσουν άποψη. Στηρίζουν “με τον τρόπο τους”, όπως δηλώνουν και οι ίδιοι – πράγμα που συνήθως σημαίνει πως κατεβαίνουν αραιά και που στις πορείες και πως πίνουν μπύρες στην πλατεία και στα πάρτυ αλληλεγγύης. Στη συνέλευση, θα καθήσουν απόμακρα, σε παρεάκια των τριών – τεσσάρων, και ξεχωρίζουν από το απλανές βλέμμα με το οποίο παρακολουθούν τα τεκταινόμενα.

5.Ο περαστικός.

Ο περαστικός μπορεί να είναι κάποιος φοιτητής του πολυτεχνείου που “είδε φως και μπήκε”, κάποιος αριστερός με αυξημένη περιέργεια ή ένας φίλος του τάδε που έφερε τα κλειδιά και τελικά άραξε και για κάνα τσιγάρο… Συνήθως ξεχωρίζει απλά και μόνο λόγω ενδυματολογικού κώδικα, αφού θα είναι το μοναδικό μετακινούμενο χρωματιστό πράγμα μέσα σε μια μάζα μαυρίλας. Θα κοιτάζει τους πάντες και τα πάντα σαν ένα παιδί που ανακαλύπτει τον κόσμο, θα μιλάει δυνατά με τον διπλανό του (εάν καταφέρει να βρει κάποιον γνωστό μέσα στην αίθουσα) ενώ το κινητό του θα φροντίσει να χτυπήσει την πιο ακατάλληλη στιγμή, και μάλιστα ακριβώς την βδομάδα που έχει βάλει για ringtone το καινούριο του Αλκίνοου Ιωαννίδη. Κάπου στη μέση της συνέλευσης θα βαρεθεί και θα φύγει, έχοντας μια σχετικά απροσδιόριστη εικόνα του “τι συζητούσαν όλοι αυτοί εκεί μέσα”.

6.Ο ενθουσιώδης.

Ο ενθουσιώδης μπορεί να θεωρηθεί και υποκατηγορία του “περιφέρεια”, και σίγουρα δεν πρέπει να τον συγχέουμε με τον “καυλωμένο”. Ο ενθουσιώδης πιστεύει βαθιά, με αφοπλιστική αθωότητα και θρησκευτική προσήλωση στην ιδέα της ομοφωνίας και στην ιερότητα του θεσμού των συνελεύσεων. Σε κάποιο σημείο της διαδικασίας, συνήθως όταν μια αμήχανη σιωπή θα κρατήσει λίγο παραπάνω απ’το κοινώς αποδεκτό όριο ή όταν κάποιο μικροπολιτικό καυγαδάκι θα ανάψει τα αίματα, ο ενθουσιώδης θα κάνει την εμφάνιση του. Κάπου μέσα στην τοποθέτηση του θα ακουστούν σίγουρα και οι φράσεις – κλειδιά όπως “αφού όλοι μαζί είμαστε/το ίδιο πιστεύουμε”, “είναι απλά τα πράγματα” και άλλα τέτοια όμορφα. Το αστείο είναι πως ώρες ώρες παίζει να έχει και δίκιο, και να είναι όντως απλά τα πράγματα, αλλά κανείς ποτέ δεν τον ακούει και η τοποθέτηση του ξεπερνιέται με συνοπτικές διαδικασίες. Παρ’όλα αυτά ο ίδιος είναι απ’τη φύση του αισιόδοξο παιδί, οπότε δεν το βάζει κάτω…

7.Ο ψαρωμένος.

Για τον ψαρωμένο, αυτή είναι η πρώτη ή η δεύτερη συνέλευση του. Άντε, βαριά βαριά η τρίτη. Ήρθε με κάποιον παλιότερο να του κρατάει το χέρι, ή με ένα μεγάλο παρεάκι άλλων ψαρωμένων για να προσέχουν τα νώτα τους σε περίπτωση που γίνει καμία στραβή και αποδειχτεί πως η μάνα τους είχε δίκιο και πως οι αναρχικοί είναι τίποτα τέρατα. Θα κοιτάζει συνεχώς αγχωμένα γύρω του (μήπως τον κοιτάζει κανείς παράξενα), θα τρέμει να μιλήσει (ακόμη και στον διπλανό του), θα παλεύει με νύχια και με δόντια να παρακολουθεί τη κουβέντα (με την ίδια εξαναγκαστική προσήλωση που αναγκαζόταν να παρακολουθεί το μάθημα Χημείας στο λύκειο), ενώ η εμπειρία που θα αποκομίσει από την συνέλευση είναι πάνω κάτω η ίδια με αυτή του “περαστικού” (κοίτα παραπάνω).

8.Ο καυλωμένος.

Ο καυλωμένος είναι άλλη μια μορφάρα που ξεχωρίζει ανάμεσα στους “περιφέρειες”, και αποτελεί τον αντίθετο του “ενθουσιώδη”. Ο καυλωμένος είναι από φύση του απαισιόδοξος, γκρινιάρης και μονίμως εξοργισμένος, και θεωρεί πως η συνελεύσεις είναι απλά χαμένος χρόνος, ή το πολύ πολύ ένα μέρος για να μαζευόμαστε βιαστικά και να λέμε πέντε δέκα πρακτικά πραγματάκια πριν κατεβούμε στον δρόμο ή πριν ξεκινήσουμε ένα καλό καγκελάκι. Αν ο χρόνος της συνέλευσης περάσει το τέταρτο – εικοσάλεπτο, θα κάνει την σύντομη μα επεισοδιακή του εμφάνιση και θα ρίξει ένα γερό κράξιμο στην συνέλευση με τη λογική του ότι “εδώ ο κόσμος καίγεται κι εμείς καθόμαστε και μιλάμε”, και αφού τελειώσει, θα αποχωρήσει για να βγει φουριόζος στον εν λόγω δρόμο, ελπίζοντας να παρασύρει έτσι και τους υπόλοιπους. Που και που, το κόλπο πιάνει και ο κόσμος τον ακολουθεί, μα συνήθως καταλήγει μοναχός του κάπου στα σκαλιά έξω από το πολυτεχνείο να γκρινιάζει.

9.Ο σκαλωμένος

Ο σκαλωμένος είναι εκείνος ο γραφικός τύπος, που έχει ένα σοβαρό ζητηματάκι που το αγαπάει σε βαθμό ψυχασθένειας και δεν το εγκαταλείπει ότι κι αν διαδραματίζεται γύρω του, και απλά το μεταφέρει από συνέλευση σε συνέλευση. Μπορεί να είναι κάποιο πολιτικό φετίχ (φύλο, αντιφασισμός, veganism) ή κάποια αιώνια έχθρα με μια συλλογικότητα ή ένα άτομο (συνήθως κάποιον κομαντάντε). Ανεξαρτήτως σοβαρότητας της κατάστασης ή θεματικής, ο σκαλωμένος θα βρει έναν τρόπο να εντάξει στην κουβέντα το αγαπημένο του θέμα, κάνοντας τους γύρω του να αναστενάζουν “ωχ, όχι πάλι!”. Συνήθως τον προσπερνάνε, αλλά δυστυχώς υπάρχουν και οι περιπτώσεις που έχει καταφέρει να αλλάξει όλη τη ροή της συνέλευσης, καταλήγοντας να ασχολούνται μαζί του και με το ζητηματάκι του μέχρι να είναι πολύ αργά.

10.Ο παλιός.

Ο παλιός, έχει πάνω κάτω την ίδια ηλικία και εμπειρία με τον κομαντάντε. Μα, σε αντίθεση με τον παραπάνω, έχει αποχωρήσει από τον κινηματικό μικρόκοσμο, είτε γιατί τον έφαγε το σπίτι και η δουλειά και τα παιδιά, είτε γιατί απλά ποτέ δεν είχε τάσεις αναρχοπατερισμού και προτίμησε να εγκαταλείψει όσο ήταν καιρός. Εμφανίζεται συνήθως μόνος ή με τον/την σύντροφο (ίσως και τα πιτσιρίκια τους, όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν), κάθονται σιωπηλοί, παρακολουθούν με σεβασμό αλλά και με μια υποψία deja vu να αχνοφαίνεται στα πρόσωπα τους. Θα συμμετάσχουν σε οτιδήποτε κι αν αποφασιστεί, γιατί θεωρούν πως είναι πολύ αργά πλέον για να τα παρατήσουν, και πολύ κουρασμένοι για να φέρουν αντιρρήσεις.

11.Ο τρολ.

Ο τρολ είναι πάντοτε πληθυντικού γένους, μιας και που ένας μόνος του απλά θα βαρεθεί στο πρώτο πεντάλεπτο. Τα εν λόγω ατομάκια, θα αράξουν σε ένα ψηλό σημείο που να μπορούν να παρακολουθούν τα πάντα χωρίς να φαίνονται. Θα τους καταλάβεις από το μόνιμο ειρωνικό μειδίαμα χαραγμένο στα πρόσωπα τους και σχόλια/γελάκια μετά από κάθε τοποθέτηση, αρκετά δυνατά ώστε να γίνονται αντιληπτά αλλά όχι τόσο ώστε να τους κάνει κανείς παρατήρηση. Ασχέτως της εμπειρίας τους ή της συμμετοχής τους στις όποιες δράσεις, κατά βάθος κανείς δεν μπορεί να τους πάρει στα σοβαρά (συνήθως ούτε και οι ίδιοι τον εαυτό τους) και αποφεύγουν να τους πλησιάζουν, ασχέτως αν πολλοί καίγονται να μάθουν τι στο διάολο βρήκαν τόσο αστείο στην τελευταία τοποθέτηση.

12.Ο φιλόσοφος

Ο φιλόσοφος, αποτελεί ένα είδος εξίσου επικίνδυνο με τον σκαλωμένο. Για αυτόν, το συνελευσιακό αμφιθέατρο αποτελεί συνέχεια του ακαδημαικού και η συνέλευση μια καλή ευκαιρία να ξεδιπλώσει τον αστείρευτο πλούτο των γνώσεων του – ανεξάρτητα του αν οι γνώσεις αυτές συμπίπτουν με την εκάστοτε κουβέντα ή μπορούν να καταλήξουν σε κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα. Αν εμφανιστεί ένας μόνος του, θα αποτελέσει απλά ένα ευχάριστο, μισάωρο διάλειμμα ώστε η υπόλοιπη συνέλευση να βγει να κάνει ένα-δυο τσιγάρα στον διάδρομο ή να στήσει κανένα πρόχειρο πηγαδάκι. Αν είναι όμως παραπάνω, και μάλιστα διαφορετικών ρευμάτων, η συνέλευση μπορεί πολύ εύκολα να μετατραπεί σε αναρχικό/αντιεξουσιαστικό/ελευθεριακό debate και να αυτοδιαλυθεί, αφού ελάχιστοι είναι αυτοί που θα αντέξουν να παρακολουθήσουν τον ειρμό των σκέψεων τους και ακόμη λιγότεροι αυτοί που θα χωθούν για να τους διακόψουν.

13.Ο ασφαλίτης

Ο ασφαλίτης, μπορεί να εμφανιστεί με οποιαδήποτε από τις παραπάνω μορφές. Και, δυστυχώς για όλους μας, δεν έχει βρεθεί ακόμη ένας αποτελεσματικός τρόπος να τον ξεχωρίζεις από όλες τις υπόλοιπες συνομοταξίες – οι συντάκτες του παρόντος άρθρου πάντως, σηκώνουν τα χέρια ψηλά.

+ (από τα σχόλια κάτω)

14. Το θυμα

Το θυμα εκανε το λαθος να πει στην συλλογικοτητα του/της οτι θα παει στην συνελευση σαν παρατηρητης-αντιπροσωπος για να τους ενημερωσει για τις αποφασεις, τι θα ειπωθει, ποιος αλλαξε συλλογικοτητα και γενικα κουτσομπολια του χωρου.Το θυμα δεν εχει παει σε πολλες κεντρικες συνελευσεις και σπανια εχει αναλαβει ξανα τετοιο ρολο, αν και ειναι ενεργος/η στον χωρο.Μετα το πρωτο 3ωρο που η κουβεντα αρχιζει να χαωνεται(αν τα εχουν καταφερει ο φιλοσοφος και ο σκαλωμενος) γαμωσταυριζει την ωρα και την στιγμη που ειπε να παει αλλα δεν μπορει-θελει να φυγει γιατι ειναι δεσμευμενος/η απο την συλλογικοτητα.Το αναγνωριζεις μετα το 3ωρο ευκολα αφου εχει κυριολεκτικα λιωσει πανω στην καρεκλα και εχει αρχισει να δαγκωνει με μανια το εδρανο που καθεται απο την ανυπομονεσια του να τελειωσει και να παει για μπυρες βαλτετσιου.

15. O group therapy.

Ειναι εκεινος ο οποιος ερχεται τακτικα σε συνελευσεις και οταν τοποθετηται διατυπωνει γενικες αληθειες, προφανη συμπερασματα, ασαφεις προβληματισμους και αοριστες λυσεις.
Συνοπτικο παραδειγμα τοποθετησης:
“Ο καπιταλισμος στις μερες μας εχει γινει πολυ επιθετικος αρα η καταστολη εχει ενταθει, ο χωρος ομως μεχρι τωρα ηταν αμοργανωτος. Δεν ξερω… … … ισως… ισως μεσα απο την αυτοοργανωση της κοινωνιας το πραγμα θα αντιστραφει”.
Μια τοποθετηση η οποια δε δινει τιποτα καινουριο στη συνελευση εκτος συχνα απο πληξη , που ομως στον ομιλητη δινει απιστευτη εσωτερικη χαρα και ικανοποιηση (δικαιολογοντας και τον τιτλο του) δινοντας του τη ψευδαισθηση της συμμετοχης. Συνηθως οταν τοποθετηται το βλεμμα του κοιταει στο κενο η ομιλια του ειναι νωχελικη και με χαμηλη αυτοπεποιθηση, συνηθως ειναι εκτος ροης της συζητησης και ολο το υπολοιπο αμφιθεατρο κανει πιγαδακια συζητωντας τις υπολοιπες τοποθετησεις ή κατι πιο ασχετο.

Από δω

Βέβαια,δεν είναι τυπικά γραμμένο για φοιτητικές συνελεύσεις,αλλά νομίζω ότι ταιριάζει καλά,ίσως με μερικές minor αλλαγές

Θεμιστοπόλος · 04-04-13

Φοιτητικές εκλογές... Ήδη ξεκίνησαν τα πάσης φύσεως σκυλιά να πρήζουν για τα ψηφοδέλτια!

Φοιτητικές παρατάξεις

Πολύ δραστήριο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διάσημο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διάσημο μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Διάσημο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Διάσημο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος